varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 5.882
- Likes
- 9.904
ΠΕΤΡΑ #1#
Aργα το απογευμα φτασαμε στην Wadi Musa, την πολη οπου βρισκεται ο αρχαιολογικος χωρος της Πετρας... Η πολη τιποτα το ιδιαιτερο, ουτως ή αλλως δεν ημασταν και σε φαση να την εκτιμησουμε γιατι ημασταν κατακοποι (απο τις τοσες ωρες ταξιδιου συν το trekking) και πεινασμενοι σαν λυκοι (ειχαμε να φαμε 12 ωρες, απο το πρωινο στο Αμμαν). Το μονο που μας ενδιεφερε ηταν να φτασουμε στο ξενοδοχειο μας.
Φτασαμε λοιπον στο ξενοδοχειο, χαιρετησαμε τον Jad, μας εδωσε μερικες οδηγιες και συμβουλες για την επομενη μερα που δεν θα συναντιομασταν γιατι εμεις θα περιπλανιομασταν στην Πετρα, περασαμε σωματικο ελεγχο πριν μας επιτρεψουν την εισοδο μας στο lobby, καναμε τσεκ-ιν και κατευθειαν στο δωματιο για μπανιο να διωξουμε την "ποταμιλα" και την κοπωση που κουβαλαγαμε τοσες ωρες πανω μας.
Και μολις τελειωσαμε το ωραιο μας μπανακι και ξεκινησαμε να φοραμε τα καθαρα μας τα ρουχαλακια ωστε να κατεβουμε για φαγητο, μας ηρθε η φαεινη ιδεα να ανοιξουμε την τηλεοραση! Τι το θελαμε? Πρωτο θεμα στις ειδησεις η επιβολη capital controls στην Ελλαδα... και δωστου να βλεπουμε τις ατελειωτες ουρες στα ΑΤΜ και δωστου να ακουμε τα απαισιοδοξα σεναρια των ξενων οικονομικων αναλυτων... Πηραμε τηλεφωνο τους δικους μας μηπως και μας δωσουν πιο ενθαρρυντικα νεα, αλλα αυτοι ηταν σε χειροτερη ψυχολογικη κατασταση... Λογικο βεβαια, αν ολη μερα σε βομβαρδιζουν με ειδησεις τα skai, mega και antenna. Συνηδειτοποιησα ποσο διαφορετικα διατυπωνονται οι ΙΔΙΕΣ ειδησεις απο καναλι σε καναλι και απο χωρα σε χωρα και ποσο καλλιεργουν τα ελληνικα μεσα τον πανικο και την τρομοκρατηση του κοσμου. Τεσπα, αλλη συζητηση αυτο...
Παραλιγο να πεσω κι εγω στη λουμπα του πανικου και να αρχισω να συχτιριζω απο την μια τον husband που δεν με αφησε να σηκωσω λεφτα (και μου εκανε μαλιστα και χιουμορακι "Σιγα μωρε... τι θα γινει? Δεν θα κλεισουν κι οι τραπεζες") κι απο την αλλη εμενα που δεν προνοησα να εχω στο ντουλαπι της κουζινας τιποτα αλλο απο μισο πακετο ρυζι, μια κονσερβα τονου και μια μαγιονεζα light.
Μεσα σε ολη αυτη την παρανοια, κοιταζομασταν με τον husband και δεν το πιστευαμε αυτο που ζουσαμε... Περιμεναμε 2 ολοκληρα χρονια για να παμε ενα ταξιδι ... 2 ολοκληρα χρονια για 5 fucking days ξεγνοιασιας (sorry κιολας) και να 'μαστε εδω, σε αποσταση αναπνοης απο την μαγικη Πετρα, με τη διαθεση και το ηθικο μας στα ταρταρα.
Σαν ρομποτ κατεβηκαμε απο το δωματιο και ελλειψει διαθεσης, αποφασισαμε να κατσουμε για φαγητο στο εστιατοριο του ξενοδοχειου. Το ξενοδοχειο σε πολυ ωραιο ανατολιτικο στυλ αλλα σχεδον αδειο... μονο εμεις και κανα 2-3 αλλες παρεες τουριστων. Ωστοσο οι χαμογελαστοι και φιλικοι ανθρωποι του εστιατοριου μας εκαναν πολυ γρηγορα να αισθανθουμε καλυτερα και να ξεχαστουμε. Το ωραιο ντοπιο κρασι εκανε κι αυτο τη δουλεια του: μας χαλαρωσε... Το δε φαγητο υπεροχο! Μιας και ημασταν αναποφασιστοι ως προς το τι να διαλεξουμε, μας εφτιαξαν 2 πολυ μεγαλες ποικιλιες η μια με λαχταριστα ψητα και η αλλη με υπεροχες σαλατες και ορεκτικα (ολα ανατολιτικες συνταγες). Ελλειψει κοσμου, τα παντα φτιαχτηκαν εκεινη την ωρα και ηταν πεντανοστιμα.
Με πιο ανεβασμενη διαθεση επιστρεψαμε στο δωματιο και υποσχεθηκαμε να μην ξανανοιξουμε τηλεοραση στο υπολοιπο του ταξιδιου μας, πραγμα που αποδειχτηκε σοφη επιλογη για την ψυχολογια μας. Υπνος απο τις 21.30, μιας και την επομενη μερα ειχαμε προγραμματισει εγερτηριο στις 5.00 προκειμενου να μπουμε στην Πετρα με το που ανοιγε ο αρχαιολογικος χωρος, στις 6 ακριβως, για να αποφυγουμε την πολλη ζεστη και τον πολυ κοσμο.
Aργα το απογευμα φτασαμε στην Wadi Musa, την πολη οπου βρισκεται ο αρχαιολογικος χωρος της Πετρας... Η πολη τιποτα το ιδιαιτερο, ουτως ή αλλως δεν ημασταν και σε φαση να την εκτιμησουμε γιατι ημασταν κατακοποι (απο τις τοσες ωρες ταξιδιου συν το trekking) και πεινασμενοι σαν λυκοι (ειχαμε να φαμε 12 ωρες, απο το πρωινο στο Αμμαν). Το μονο που μας ενδιεφερε ηταν να φτασουμε στο ξενοδοχειο μας.
Φτασαμε λοιπον στο ξενοδοχειο, χαιρετησαμε τον Jad, μας εδωσε μερικες οδηγιες και συμβουλες για την επομενη μερα που δεν θα συναντιομασταν γιατι εμεις θα περιπλανιομασταν στην Πετρα, περασαμε σωματικο ελεγχο πριν μας επιτρεψουν την εισοδο μας στο lobby, καναμε τσεκ-ιν και κατευθειαν στο δωματιο για μπανιο να διωξουμε την "ποταμιλα" και την κοπωση που κουβαλαγαμε τοσες ωρες πανω μας.
Και μολις τελειωσαμε το ωραιο μας μπανακι και ξεκινησαμε να φοραμε τα καθαρα μας τα ρουχαλακια ωστε να κατεβουμε για φαγητο, μας ηρθε η φαεινη ιδεα να ανοιξουμε την τηλεοραση! Τι το θελαμε? Πρωτο θεμα στις ειδησεις η επιβολη capital controls στην Ελλαδα... και δωστου να βλεπουμε τις ατελειωτες ουρες στα ΑΤΜ και δωστου να ακουμε τα απαισιοδοξα σεναρια των ξενων οικονομικων αναλυτων... Πηραμε τηλεφωνο τους δικους μας μηπως και μας δωσουν πιο ενθαρρυντικα νεα, αλλα αυτοι ηταν σε χειροτερη ψυχολογικη κατασταση... Λογικο βεβαια, αν ολη μερα σε βομβαρδιζουν με ειδησεις τα skai, mega και antenna. Συνηδειτοποιησα ποσο διαφορετικα διατυπωνονται οι ΙΔΙΕΣ ειδησεις απο καναλι σε καναλι και απο χωρα σε χωρα και ποσο καλλιεργουν τα ελληνικα μεσα τον πανικο και την τρομοκρατηση του κοσμου. Τεσπα, αλλη συζητηση αυτο...
Παραλιγο να πεσω κι εγω στη λουμπα του πανικου και να αρχισω να συχτιριζω απο την μια τον husband που δεν με αφησε να σηκωσω λεφτα (και μου εκανε μαλιστα και χιουμορακι "Σιγα μωρε... τι θα γινει? Δεν θα κλεισουν κι οι τραπεζες") κι απο την αλλη εμενα που δεν προνοησα να εχω στο ντουλαπι της κουζινας τιποτα αλλο απο μισο πακετο ρυζι, μια κονσερβα τονου και μια μαγιονεζα light.
Μεσα σε ολη αυτη την παρανοια, κοιταζομασταν με τον husband και δεν το πιστευαμε αυτο που ζουσαμε... Περιμεναμε 2 ολοκληρα χρονια για να παμε ενα ταξιδι ... 2 ολοκληρα χρονια για 5 fucking days ξεγνοιασιας (sorry κιολας) και να 'μαστε εδω, σε αποσταση αναπνοης απο την μαγικη Πετρα, με τη διαθεση και το ηθικο μας στα ταρταρα.
Σαν ρομποτ κατεβηκαμε απο το δωματιο και ελλειψει διαθεσης, αποφασισαμε να κατσουμε για φαγητο στο εστιατοριο του ξενοδοχειου. Το ξενοδοχειο σε πολυ ωραιο ανατολιτικο στυλ αλλα σχεδον αδειο... μονο εμεις και κανα 2-3 αλλες παρεες τουριστων. Ωστοσο οι χαμογελαστοι και φιλικοι ανθρωποι του εστιατοριου μας εκαναν πολυ γρηγορα να αισθανθουμε καλυτερα και να ξεχαστουμε. Το ωραιο ντοπιο κρασι εκανε κι αυτο τη δουλεια του: μας χαλαρωσε... Το δε φαγητο υπεροχο! Μιας και ημασταν αναποφασιστοι ως προς το τι να διαλεξουμε, μας εφτιαξαν 2 πολυ μεγαλες ποικιλιες η μια με λαχταριστα ψητα και η αλλη με υπεροχες σαλατες και ορεκτικα (ολα ανατολιτικες συνταγες). Ελλειψει κοσμου, τα παντα φτιαχτηκαν εκεινη την ωρα και ηταν πεντανοστιμα.
Με πιο ανεβασμενη διαθεση επιστρεψαμε στο δωματιο και υποσχεθηκαμε να μην ξανανοιξουμε τηλεοραση στο υπολοιπο του ταξιδιου μας, πραγμα που αποδειχτηκε σοφη επιλογη για την ψυχολογια μας. Υπνος απο τις 21.30, μιας και την επομενη μερα ειχαμε προγραμματισει εγερτηριο στις 5.00 προκειμενου να μπουμε στην Πετρα με το που ανοιγε ο αρχαιολογικος χωρος, στις 6 ακριβως, για να αποφυγουμε την πολλη ζεστη και τον πολυ κοσμο.
Last edited:
