Η βιομηχανία του τουρισμού (σκέψεις για το παρόν και το μέλλον)

[taver]

Εγώ βλέπω και απείρως καλύτερη ενημέρωση και συμπεριφορά από το 2015 κι έπειτα (και καμία σχέση με την τραγωδία προ 2005 που είχαμε συχνά εξαγωγή ντροπής).

Στέκομαι μόνο σ' αυτό (με τα υπόλοιπα είτε δεν έχω άποψη είτε συμφωνώ και δεν έχω κάτι να προσθέσω). Δεν πέρασε βδομάδα που συνταξίδευα σε ένα AMS-ATH με ένα γκρουπ ενός από τα μεγαλύτερα ελληνικά πρακτορεία που επέστρεφε από Περού. Νομίζω η εξαγωγή ντροπής συνεχίζεται ακάθεκτη. Φωνές, συζητήσεις κυριολεκτικά πάνω από το κεφάλι του άλλου σε όλο το αεροπλάνο (και στο Terminal) λες και βρίσκονταν στο λεωφορείο τους, και να μην έχουν καταλάβει σχεδόν τίποτα για το μέρος που επισκέφθηκαν. Πέρασα όλη την πτήση με ακουστικά και μουσική, και πάλι τους άκουγα.

Νομίζω επίσης ότι για κάποιο κόσμο (πολύ; λίγο; δεν ξέρω) τα οργανωμένα ταξίδια έχουν υποκαταστήσει τα γραφεία συνοικεσίων.

 

[paefstra]

Οσο ακουτε χειροκροτημα στην προσγειωση απο τα γκρουπ, δεν εχει βελτιωθει τιποτε.

 

[psilos3]

όπου ακόμη και νέοι ταξιδιωτες προτιμούν να πάνε οργανωμένα σε αντίθεση με τα "κοντινά")

Υπάρχουν επίσης τελευταία πολλά πρακτορεία που απευθύνονται σε χαμηλές ηλικιακές ομάδες, με αποτέλεσμα να συμβαίνει αυτό, είναι όμως επικρατούσα και η λογική σε πολλούς νέους της ευκολίας, άντε βαριά κανένα βιντεάκι στο tiktok.

Τα κοινωνικά δίκτυα παίζουν τον καθοριστικότερο ρόλο για μένα. Ναι μεν υπάρχει μεγαλύτερη τάση για ταξίδια σε σχέση με τα παλαιότερα χρόνια, όμως όταν βλέπουν κάτι τετραχίλιαρα και κάτι πεντοχίλιαρα για ταξίδια που εμείς τα κάνουμε με ούτε τα μισά, είναι λογικό να έχουμε πάλι συζητήσεις ότι το ταξίδι είναι είδος πολυτελείας κι εμείς πλούσιοι. Στα υπόλοιπα λίγο-πολύ συμφωνώ με όσα λες.

Νομίζω η εξαγωγή ντροπής συνεχίζεται ακάθεκτη

Και θα συνεχίζεται όσο υπάρχει Ελλάδα, έχεις απόλυτο δίκιο, όχι βέβαια ότι είναι αποκλειστικά δικό μας προνόμιο.

 

[annoula]

Εμείς πάντως που πέρυσι το καλοκαίρι πήγαμε μόνοι μας Κίνα και παρόμοιες μέρες ήταν στην χώρα φίλοι μας με γκρουπ, διαπιστώσαμε ότι κάνανε σχεδόν όσα κ εμείς (οκ εμείς είχαμε κ κάποιες μέρες παραπάνω στην διάθεση μας) και γυρνώντας που συζητήσαμε μαζί τους ήταν πολύ ικανοποιημένοι. Και ήταν άτομα 35 - 40. Επίσης ζευγάρι φίλων πήγε Κούβα με ταξιδιωτικό και ξετρελάθηκαν.

 

[Yorgos]

Δεν πέρασε βδομάδα που συνταξίδευα σε ένα AMS-ATH με ένα γκρουπ ενός από τα μεγαλύτερα ελληνικά πρακτορεία που επέστρεφε από Περού. Νομίζω η εξαγωγή ντροπής συνεχίζεται ακάθεκτη. Φωνές, συζητήσεις κυριολεκτικά πάνω από το κεφάλι του άλλου σε όλο το αεροπλάνο (και στο Terminal) λες και βρίσκονταν στο λεωφορείο τους, και να μην έχουν καταλάβει σχεδόν τίποτα για το μέρος που επισκέφθηκαν.

To να μην κατάλαβαν τίποτε για το μέρος που επισκέφθηκαν δεν ξέρω από πού προκύπτει. Το να κάνουν πολύ πρισσότερη φασαρία 30 άτομα από τους μεμονωμένους (ειδικά αν είναι μεσόγειοι) λογικό είναι, σε μεγάλο βαθμό τα μέλη των γκρουπ γνωρίζονται και κάνουν παρέα στο ταξίδι και ειδικά στην πτήση της επιστροφής (στον πηγαιμό ουσιαστικά ταξιδεύουν ως μεμονωμένοι) υπάρχει μια ατμόσφαιρα... πενταήμερης. Συγκρίσιμο με προηγούμενες εποχές δεν είναι σε καμία περίπτωση, παράδεισος είμαστε σήμερα σε σχέση με τα 90ς.

Νομίζω επίσης ότι για κάποιο κόσμο (πολύ; λίγο; δεν ξέρω) τα οργανωμένα ταξίδια έχουν υποκαταστήσει τα γραφεία συνοικεσίων.

Ούτε καν το 1%. Για να πάρεις μια ιδέα οι άνθρωποι που ταξιδεύουν χωρίς ζευγάρι είναι κάτω του 10% κι αυτό συνήθως είτε επειδή συνοδεύουν ζευγάρι (είναι δηλαδή ο τρίτος της παρέας είτε παιδί είτε μαμά κλπ) ή είναι άτομα μεγάλης ηλικίας, στο λέω με δείγμα δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων.