Δανία Σουηδία Φινλανδία Ευφορία στη Σκανδιναβία ή Σκανδιναβικό τουρλού! (Sto-Cop-Hel)

[nena]

Αξιζει πολυ κι ας λενε καποιοι το αντιθετο

οχι οτι εχω τη μυγα και μυγιαζομαι αλλα για ποιους χτυπα η καμπανα με εθιξες μαζευω ολα τα τραβελοστοριτικα μου κομματια και παω να διαβασω την ιστορια σου για το Παρισι ολο και καποιο κουσουρι θα της βρω

 

[giannismits]

Τον Οκτώβρη πήγα και εγώ στη Βενετία του Βορρά. Και παρά το γεγονός ότι δεν είχα ακούσει και τα καλύτερα, μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα. Πολύ όμορφη, ανθρώπινη, με πολλά σημεία που προσφέρουν εντυπωσιακή θέα. Αξίζει με χίλια. Προσωπικά, πέραν όλων των άλλων, είναι η πόλη που μου έδωσε την μεγαλύτερη αίσθηση ασφαλείας από όλες τις άλλες που έχω επισκεφτεί. Υπέροχη ιστορία. Αναμένουμε την συνέχεια.

Σ'ευχαριστώ πολύ @Triplover
Συμφωνώ σε όλα. Βέβαια εγώ πριν πάω είχα διαβάσει και μου είχαν πει τα καλύτερα. Άλλο αν μετά φίλτατοι από το Travelstories με ενημέρωσαν πως δεν τους γέμισε το μάτι
Εγώ όμως επειδή ξέρω τα γούστα μου και ήξερα τι να περιμένω δεν με απογοήτευσε. Οι άνθρωποι άνετοι και φιλικοί, η πόλη έχει βιοτικό επίπεδο και το βλέπεις, έχει πολλά να δεις άλλο αν είναι ήσυχη χωρίς έντονη ζωή. Και εννοείται είναι ασφαλέστατη.

οχι οτι εχω τη μυγα και μυγιαζομαι αλλα για ποιους χτυπα η καμπανα με εθιξες μαζευω ολα τα τραβελοστοριτικα μου κομματια και παω να διαβασω την ιστορια σου για το Παρισι ολο και καποιο κουσουρι θα της βρω

Εγώ δεν κατονόμασα κανέναν. Αλλά ξέρεις οτι σε συμπαθώ. Επίσης αν βρείς κουσούρι δεν θα είναι για την ιστορία αλλά για το Παρισάκι .
Αυτή την ιστορία την αγαπώ τελικά. Αν και το σνόμπαρα λιγάκι το Παρίσι τελικά το νοσταλγώ κάποιες φορές.

 

[nena]

Αν κ συμπαθητικη χωρις δισταγμο εβαλες κουκούλα κ με έδειξες
Υπεροχη κ ή παριζιάνικη ιστορία σου συγχαρητήρια.
Ή ιδέα μου είναι ή όλοι αναπολουμε ταξίδια παλιά κ δε σχεδιάζουμε καινούρια;ο-λαλα

 

[giannismits]

Στοκχόλμη: Νησί Skeppsholmen, Μουσείο Vasa και η εμπειρία στο Skansen!

Είναι η 4η και τελευταία μας ημέρα στη Στοκχόλμη και μόλις έχουμε επιστρέψει ανανεωμένοι από την κρουαζιέρα στη Βαλτική θάλασσα. Είναι 10 το πρωί οπότε όλη η μέρα είναι φούλ και έχουμε αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς με την σκανδιναβική βασίλισσα! Οι αποσκευές φυλάσσονται στο ξενοδοχείο, όπου θα πρέπει να πάμε να τις πάρουμε και να πάμε στο άλλο ξενοδοχείο για τη μια διανυκτέρευση. Σε δουλειά να βρισκόμαστε δηλαδή, αλλά ευτυχώς το ένα είναι κοντά στο άλλο. Αυτό θα γίνει το βράδυ. Τώρα προέχει να δούμε τα σπουδαία που μας έμειναν. Από τη ρεσεψιόν του πλοίου αγοράσαμε μια ημερίσια κάρτα μεταφορών να μη χάνουμε χρόνο. Ωραία ευκολία.

Αφού ξεμπερδεύουμε με την αποβίβαση από το κρουαζιερόπλοιο στο λιμάνι Stadsgarden Tegelvikshamn, ανεβήκαμε λίγα σκαλιά και βρεθήκαμε στην κεντρική λεωφόρο Folkungagatan ακριβώς στη στάση του λεωφορείου Londonviadukten.

Έτσι εύκολα και χωρίς ταλαιπωρία ανεβήκαμε στο λεωφορείο 422 (εξυπηρετούν πολλά ακόμα) και κατεβήκαμε στην υπόγεια στάση στο Slussen. Αφού ήπιαμε ένα γρήγορο καφεδάκι σε ένα παρακμιακό κυλικείο εκεί στον υπόγειο σταθμό, πήγαμε προς το πορθμείο Slussen kajen ανάμεσα στο Slussen και την παλιά πόλη για να πάρουμε το δημόσιο Djurgarden ferry που κάνει τη διαδρομή μέχρι Djurgarden (στο πορθμείο δίπλα στο λούνα παρκ Grona Lund) με ενδιάμεση στάση στο νησάκι Skeppsholmen και αντίστροφα. Οι travelcards για τα μέσα μεταφοράς ισχύει κανονικά και για τα ferry μέσα στη Στοκχόλμη. Επέλεξα να μην κατέβουμε στο τέρμα αλλά στον ενδιάμεσο σταθμό για μια βόλτα στο νησί Skeppsholmen.

Η διαδρομή είναι λίγων λεπτών και πολύ ευχάριστη. Το πλοιάριο ήταν γεμάτο κόσμο και οι περισσότεροι ήμασταν έξω για να φωτογραφίσουμε τη διαδρομή έχοντας απέναντί μας το πράσινο νησάκι Skeppsholmen που μετά από λίγο θα έκανε στάση το ferry boat.

ενώ το ferry προσέγγιζε και έφτανε στο νησί κατάλαβα τελευταία στιγμή πως δεν θα έκανε περιστροφή για να κατέβουμε από την πίσω μεριά αλλά ή έξοδος ήταν κανονικά από μπροστά. Έτσι διέσχισα το πλοιάριο και στο τσακ πρόλαβα να κατέβω πριν φύγει. Κανένας άλλος δεν κατέβηκε παρά μονάχα εγώ. Κι όταν λέω μόνο εγώ το εννοώ! Με λίγα λόγια ο φίλος μου δεν πρόλαβε να κατέβει. Με το που γυρνάω το κεφάλι και βλέπω το ferry να φεύγει και ο φίλος μου να κοιτάει αποσβολωμένος, έμεινα κι εγώ κόκκαλο. Η σκηνή ήταν γελοία σαν τις ελληνικές ταινίες όταν αποχωρίζονται με τον έναν να μπαρκάρει και τον άλλον να αποχαιρετά από το λιμάνι. Βέβαια σε δευτερόλεπτα άρχισα να φωνάζω ''πας καλά? Δεν με είδες? Τι θα γίνει τώρα''? Και άλλα τέτοια αλλά αυτός συνέχιζε να κοιτάει λυπημένος. Πήρα αμέσως τηλέφωνο και του τα έψαλα ξανά και του είπα με θράσος και αυστηρά ότι ''εγώ εδώ θα είμαι, έλα να με βρεις''.

Εντάξει δεν ήταν τόσο τραγικό το γεγονός. Ο φίλος μου είπε στον υπάλληλο που ήταν στο ferry τι έγινε και πολύ απλά ο άνθρωπος του είπε να μην αγχώνεται αφού πολύ απλά όταν θα κατεβάσουν τον κόσμο στο Djurgarden, το ferry boat θα ξαναπεράσει από το Skeppsholmen σε λίγα λεπτά. Μέχρι να έρθει εγώ απόλαυσα μπορώ να πω αυτά τα λίγα λεπτά μοναξιάς. Είναι ωραίο το αίσθημα της ελευθερίας και σε συνδυασμό με το γαλήνιο μέρος που βρισκόμουν αισθανόμουν τέλεια!

Αν κάτι ευχαριστήθηκα και με το παραπάνω σε αυτό το ταξίδι ήταν η ατμόσφαιρα του φθινοπώρου. Η μέρα και πάλι ήταν ηλιόλουστη αλλά τα πεσμένα φύλλα, το χρυσαφί χρώμα, τα δέντρα συνέθεταν μια μοναδική αίσθηση που μόνο ευφορία μπορεί να σε γεμίσει! Στο μέρος που με κατέβασε το πλοιάριο υπήρχε η απόλυτη ηρεμία. Ήμουν μόνος μου σε ένα τοπίο που με έκανε να ξεχάσω ότι λίγο έξω είναι μια πόλη με αυτοκίνητα και με κίνηση. Ακριβώς απέναντι από τη στάση που σε αφήνει το ferry είναι το διάσημο Μουσείο Vasa και το Nordiska museet.

Χωρίς χάρτη μιας και το νησί είναι μικρό ξεκίνησα τη μοναχική βόλτα μου. Αν και το νησί Skeppsholmen έχει μικρή έκταση έχει αρκετά αξιόλογα ιστορικά κτίρια. Εμένα όμως σε συνεπήρε η φθινοπωρινή αύρα και η απόλυτη ερημιά του!

Να πω εδώ πως το λεωφορείο 65 μπαίνει μέσα στο νησί και κάνει αρκετές στάσεις. Το πιο γνωστό και δημοφιλές μουσείο στο νησί είναι το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (Moderna Museet). Λίγο πριν το κτίριο ανηφορίζοντας συνάντησα ένα πάρκο γλυπτικής με κάτι τρελιάρικα γλυπτά που κάτι μου θύμιζαν! Μου θύμιζαν το σιντριβάνι του Stravinsky στο Παρίσι με τα 16 έργα γλυπτικής του! Το ίδιο ότι να ναι! Αλλά θα επαναλάβω τα ίδια που είχα πει και τότε ''Αλλά ποιος είμαι εγώ να αμφισβητήσω την μοντέρνα τέχνη και τις δημιουργίες των καλλιτεχνων''? Πάντως αν τα έβλεπε η ανιψιά μου θα ενθουσιαζόταν!

Στο σημείο αυτό έγινε η μοιραία συνάντηση με τον άσωτο! Χαμογελαστός ξεπρόβαλε και συνεχίσαμε παρέα αυτή τη φορά τον γύρο του μικρού νησιού.

Στην είσοδο του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης το γλυπτό ''Τα τέσσερα στοιχεία''

Εκκλησία Skeppsholmskyrkan

Αριστερά το Amiralitetshuset (Σπίτι Ναυαρχείο) του 17ου αιώνα και το μόνιμα αγκυροβολημένο παλιό ιστιοφόρο af Chapman που τώρα χρησιμοποιείται σαν Hostel

Στη συνέχεια κάναμε μια ωραιότατη βόλτα κυκλικά στην προβλήτα μέχρι να φτάσουμε στο γεφυράκι Kastellholmsbron και το νησάκι Kastellholmen

Η γέφυρα Kastellholmsbron συνδέει το νησί Skeppsholmen με το μικρό νησί Kastellholmen

Στο μικροσκοπικό νησί Kastellholmen, στέκεται αγέρωχο στην κορυφή το Kastellet ένα μικρό κάστρο του 1848

Στη συνέχεια ξεκούραση σε ένα μεγάλο ξύλινο παγκάκι μπροστά από το παλιό ιστιοφόρο af Chapman. Περισυλλογή ολίγων λεπτών!

Όμως η ώρα περνάει και πρέπει να φύγουμε προς άλλη κατεύθυνση. Φεύγοντας από το νησί περνάμε την Skeppsholmsbron. Μια γέφυρα που σε συνδυασμό με το γύρω τοπίο δημιουργούν ιδανικές λήψεις για καλλιτεχνικές φωτογραφίες και είναι από τα πιο χαρακτηριστικά και πολύ φωτογραφημένα σημεία της Στοκχόλμης. Η σιδερένια πεζογέφυρα που κατασκευάστηκε το 1861 έχει χαρακτηριστεί ως εθνικό μνημείο και τα επιχρυσωμένα Βασιλικά στέμματα και από τις δύο μεριές είναι δύο εντυπωσιακά διακοσμητικά της.

Πέράσαμε στην περιοχή Blasieholmen και μπροστά από το φημισμένο ξενοδοχείο 5 αστέρων Grand Hotel Stockholm

Στρίψαμε δεξιά στην Stallgatan και βγήκαμε μπροστά στον μικρό κόλπο Nybroviken και την πλατεία Nybroplan. Πριν όμως συνεχίσουμε κάναμε ένα διάλειμμα για φαγητό. Από την γνώριμη καντίνα στο Berzelii Park πήραμε hot dog και χάμπουργκερ και καθίσαμε στα σκαλιά μπροστά στο πορθμείο.

Επόμενος στόχος μας η καταπράσινη νήσος Τζουργκάρντεν. Μια όαση πρασίνου και ηρεμίας που αποτελεί μέρος του Βασιλικού πάρκου, είναι από τα πιο αγαπημένα μέρη και των κατοίκων και των επισκεπτών. Το Djurgarden είναι ένα μέρος με μια μικρή κατοικημένη περιοχή, περιλαμβάνει μαρίνες με σκάφη, δάση και λιβάδια, βασιλικές κατοικίες, το λούνα Παρκ Grona Lund και βέβαια πολλά από τα κορυφαία μουσεία και αξιοθέατα της πόλης και ανάμεσα τους τα δύο πιο σημαντικά και κερδοφόρα θα έλεγα. Το υπαίθριο μουσείο Skansen και το Μουσείο Vasa. Για να επισκεφτεί κανείς το Djurgarden αρκεί να πάρει το τραμ 7 ή το λεωφορείο 44 τα οποία κάνουν στάσεις έξω από τα σημεία ενδιαφέροντος όπως Nordiska museet/Vasa, Liljevalc Grona Lund, και Skansen, ενώ τα λεωφορείο 69 (από T-Centralen ) και 76 (από Slussen ) κάνουν στάση στην γέφυρα Djurgardsbron και από εκεί προσεγγίζεις το μέρος με τα πόδια ή με το 7 και 44 που προανέφερα. Επίσης και με τα δημόσια ferry boat υπάρχει σύνδεση από το πορθμείο Nybrokajen και Slussen kajen τα οποία σταματούν στο Allmanna grand brygg εκεί που είναι το λούνα Παρκ Grona Lund.

Εμείς επειδή ήμασταν πολύ κοντά είπαμε να πάμε μέχρι εκεί με τα πόδια μέσω της Strandvagen, ενός πολύ γνωστού παραλιακού δρόμου της Στοκχόλμης

γέφυρα Djurgardsbron

Ο αρχοντικός δρόμος Strandvagen από τη γέφυρα Djurgardsbron

Με το που περνάμε τη γέφυρα το πρώτο πράγμα που είδαμε μπροστά μας είναι το Nordiska Museet, ένα μουσείο αφιερωμένο στην πολιτιστική ιστορία και την εθνογραφία της Σουηδίας που στεγάζεται σε ένα εντυπωσιακό κτίριο του 1907.

Το προσπεράσαμε όμως και συνεχίσαμε περιμετρικά του από το μονοπάτι που μας έβγαλε γρήγορα στο Vasamuseet, το ναυτικό Μουσείο Vasa που είναι το μουσείο με τους περισσότερους επισκέπτες σε ολόκληρη τη Σκανδιναβία! Μάλιστα έχει βρεθεί σε λίστες με τα πιο ενδιαφέροντα μουσεία του κόσμου!

Οι περισσότεροι που το επισκέπτονται δηλώνουν ενθουσιασμένοι αλλά δεν μπορώ να πω το ίδιο και για μας. Δεν περίμενα κάτι καλύτερο ή χειρότερο. Είναι ένα προσεγμένο μουσείο όπου στην κεντρική αίθουσα στέκεται το σχεδόν ανέπαφο του 17ου αιώνα πλοίο που έχει ποτέ διασωθεί, το πολεμικό πλοίο Vasa, που βυθίστηκε στο παρθενικό του ταξίδι το 1628. Η σκαλιστές ξύλινες λεπτομέρειες και το μέγεθος του σε συνδυασμό με τον χαμηλό φωτισμό σίγουρα εντυπωσιάζουν αλλά μέχρι εκεί. Πόση ώρα πια να το παρατηρείς. Γύρω από το πλοίο υπάρχουν και πολυάριθμα εκθέματα και μοντέλα που απεικονίζει την κατασκευή, το ναυάγιο, τη θέση και την ανάκτηση του πλοίου και διάφορα άλλα εκθέματα που σχετίζονται με τα αρχαιολογικά ευρήματα των πλοίων στις αρχές του 17ου αιώνα. Ένας κινηματογράφος παρουσιάζει μια ταινία σε εναλλασσόμενες γλώσσες σχετικά με την διάσωση του πλοίου το 1961 όταν το έφεραν στην επιφάνεια. Τιμή εισόδου 130 sek και να το περιβόητο Vasa!

14 ευρώ λοιπόν το κόστος και είπα μετά πως και να μη το έβλεπα δεν θα στεναχωριόμουν να πω την αλήθεια! Άλλοι μουσειομάνιακ ίσως και να τρελαθούν! Γούστα είναι αυτά.

Από τη στάση Liljevalc Grona Lund, μπροστά από το Nordiska Museet πήραμε το τραμ 7 και 2 στάσεις μετά κατεβήκαμε Skansen.

Η είσοδος του Skansen

To Skansen είναι ένα υπαίθριο ζωντανό μουσείο και ζωολογικός κήπος σε μια έκταση 75 στρεμμάτων. Ένα θεματικό πάρκο-μουσείο που δείχνει τον τρόπο ζωής στα διάφορα μέρη της Σουηδίας πριν από τη βιομηχανική εποχή. Ένα πλήρες αντίγραφο μιας μέσης πόλης του 19ου αιώνα, στην οποία τεχνίτες με παραδοσιακές στολές, όπως βυρσοδεψείς, υποδηματοποιοί, αργυροχόοι , υαλουργοί, ξυλουργοί, αρτοποιοί που δείχνουν τις ικανότητές τους σε ένα φυσικό περιβάλλον εκείνης της περιόδου.
http://www.skansen.se/en/kategori/english

Ήταν από τα μέρη που αμφιταλαντευόμουν αν θα επισκεφτώ. Κάτι ανάλογο υπάρχει φυσικά και σε πολλά ακόμα μέρη στον κόσμο και το θέμα υπαίθριο μουσείο δεν ήταν κάτι που με ενδιέφερε ιδιαίτερα ή με εξίταρε. Επειδή ο καιρός ήταν πολύ καλός και υπήρχε χρόνος και επειδή φίλοι από το travelstories (ξέρετε εσείς) που έλεγαν πως οπωσδήποτε πρέπει να το επισκεφτώ είπα οκ πάμε Skansen! Έμελε όμως αυτό το ξεχωριστό μέρος να το επισκεφτώ και να το χαρώ μόνος και από τη μία με χαροποίησε αλλά και με λύπησε. Σαν φτάσαμε έξω από την είσοδο είδα τον φίλο μου διστακτικό. Κατάλαβα πως ήταν κουρασμένος και του είχα ξεκαθαρίσει πως το Skansen είναι αρκετά μεγάλο και θα έχει περπάτημα. Τον έβγαλα από τη δύσκολη θέση και του είπα αν θέλει να μην ακολουθήσει. Να περιμένει στη στάση κι εγώ θα επιστρέψω σε 1 με 1,5 ώρα. Το σκέφτηκε, το σκέφτηκε και τελικά συμφώνησε. Έτσι λοιπόν σαν την καλαμιά στον κάμπο έκοψα εισιτήριο με 100 sek και μπήκα μέσα.

Με το που μπήκα λίγο μετά ανέβηκα την κυλιόμενη σκάλα που με οδήγησε στο παραμύθι! Ειλικρινά δεν έχω ξανανιώσει έτσι. Ένιωσα τρομερή έλξη για αυτό το μέρος και αν και ήμουν μόνος χαμογελούσα σαν μικρό παιδί όλη την ώρα. Ναι αυτό το περιβάλλον με έκανε παιδί που λαχταρά να δει και να ανακαλύψει, να ζήσει ένα παραμύθι και να μεταφερθεί σε άλλες αγνές εποχές. Ένα μοναδικό περιβάλλον απόλυτα φυσικό με παραδοσιακά ξύλινα σπίτια και εργαστήρια με αυλές, με κοτούλες και ανθρώπους με παραδοσιακές στολές εποχής.

Παρέες και οικογένειες χαιρόντουσαν το μέρος κι εγώ ήμουν μόνος μου αλλά απόλαυσα τόσο πολύ αυτή τη βόλτα. Έμπαινα στις αυλές, μέσα στα σπίτια και κοιτούσα τα εκθέματα και τις δημιουργίες και ήταν σαν να εισβάλω στις κανονικές ζωές ανθρώπων και ήταν μια μοναδική αίσθηση. Αλλά κυρίως περπατούσα και θαύμαζα αυτό το χωριό από γωνιά σε γωνιά όπου σε πολλά σημεία υπάρχουν διακριτικά μεγάφωνα και χαμηλόφωνα ακούγονταν μια μυστήρια μουσική του παρελθόντος ή άλογα να καλπάζουν και ένιωσα λες και παίζω σε ταινία εποχής ή ζω στο 1900!

Σε ένα σημείο βρέθηκα σε μια μεγάλη σκηνή που το καλοκαίρι γίνονται διάφορες εκδηλώσεις και συναυλίες.

Ήμουν τόσο χαρούμενος αλλά ρε γαμώτο ήθελα να μοιραστώ τη χαρά μου και αυτά που βλέπω. Έπαιρνα τηλέφωνο τον φίλο μου για να του πω να έρθει γιατί χάνει και είναι υπέροχα αλλά εκτός ότι το κινητό του ήταν κλειστό ξέχασα πως όλα τα λεφτά τα είχα εγώ στο πορτοφόλι μου. Τι να κάνω λοιπόν συνέχισα μόνος να θαυμάζω το εξαιρετικό τοπίο γύρω μου.

Η κεντρική πλατεία του Skansen είχε τον περισσότερο κόσμο κυρίως οικογένειες και πολλά παιδάκια. Τριγύρω έχει μικρά ξύλινα περίπτερα που πουλάνε hot dog και διάφορες γλυκιές λιχουδιές και το πιο ωραίο είναι πως στη μέση έχουν παγκάκια και στημένες εστίες με κάρβουνα για να ψήσεις μόνος σου ψωμάκια και λουκάνικα για πικ-νικ. Τι ωραία ιδέα και τι όμορφές εικόνες. Κοίταξα χαμογελώντας και συνέχισα την περιήγηση μου.

Λίγο μετά μια λιμνούλα με πάπιες

Και πιο πέρα η εκκλησία Seglora kyrka

Έπειτα χάθηκα! Απομακρύνθηκα αρκετά και βρέθηκα σε σημεία που ήμουν ολομόναχός. Αυτή ήταν η μαγεία. Ήταν πραγματικά εκπληκτική η ατμόσφαιρα και εκεί κατάλαβα τι πάει τελικά να πει ευφορία! Ξεχάστηκα ότι είμαι τουρίστας, ότι βρίσκομαι σε ένα υπαίθριο μουσείο, ξέχασα πως βρίσκομαι στη Στοκχόλμη. Ρουφούσα το οξυγόνο που μου πρόσφερε η φύση της Σκανδιναβίας και δεν ήθελα τίποτα άλλο εκείνη τη στιγμή. Κάθε βήμα και άλλη εικόνα άλλη ανακάλυψη και άλλη ιστορία! Λίμνες, φάρμες με ζώα, ανεμόμυλοι, γιοφύρια και ξύλινες κατοικίες όλα έφτιαχναν ένα ονειρεμένο σκηνικό. Ήταν η ωραιότερη στιγμή σε όλο το ταξίδι!

Το εντυπωσιακό με όλα αυτά τα ξύλινα σπίτια είναι ότι αποτελούν αυθεντικές κατασκευές με εξαίρεση τρία κτίρια. Είναι οικήματα που ο εμπνευστής του υπαίθριου μουσείου το 1891 ο Artur Hazelius μετά από πολλά ταξίδια που έκανε αγόρασε περίπου 150 σπίτια από όλη τη Σουηδία και ελάχιστα από τη Νορβηγία, τα οποία είχαν αποσταλεί κομμάτι κομμάτι όπου και ανακατασκευάστηκαν και έδωσαν αυτή την μοναδική εικόνα της παραδοσιακής Σουηδίας. Μόνο τρία από τα κτίρια του μουσείου δεν είναι πρωτότυπα και είχαν επιμελώς αντιγραφεί από κτίρια που είχε δει και του είχαν αρέσει.

Χαρούμενος συνέχιζα να γεμίζω εικόνες στη μνήμη του μυαλού μου του κινητού μου και των δύο φωτογραφικών μηχανών μου! Όμως αυτό δεν με εμπόδισε να χαρώ και να βιώσω αυτή την εμπειρία κι ας ήμουν συνέχεια με ένα κλικ στο χέρι. Ε βγήκα και μερικές σέλφι τι να κάνω αφού δεν είχα κάποιον να με βγάλει!

Πήρα την κάθοδο προς την έξοδο και αυτό ήταν. Η μοναδική εμπειρία του skansen είχε τελειώσει αλλά ήμουν υπερπλήρης από όμορφα συναισθήματα.

Συνεχίζεται με το τελευταίο κεφάλαιο από τη Στοκχόλμη...

 

[Dina Z]

Τhank you very much Dina
Ότι μπορώ κάνω. Δεν θέλω να κουράζω αν και σίγουρα πολλές φορές ξεφεύγω με τις λεπτομέρειες όπως και με τις πολλές φωτό. Προσπαθώ να συγκρατιέμαι

Οχι, καλε, αστο να σου βγαινει αυθορμητα. Μη συγκρατιεσαι!

 

[KLEOPATRA]

Πω ρε Γιαννη ειλικρινα πως μπορεις κ συγκρατεις αυτα τα δυσκολα τοπονυμια .....απορω....απορω κ θαυμαζω

 

[vasnorth]

Όσο προχωρά η εξέλιξη της ιστορίας γίνεται ακόμα πιό συναρπαστική!
Καλά για τις φωτογραφίες στο Skansen δεν έχω λόγια. Σχεδόν όλες τις αντέγραψα στο φάκελο που έχω με φωτογραφίες από την Στοκχόλμη (ελπίζω να μην προχωρήσεις σε διεκδίκηση πνευματικών δικαιωμάτων! ).
Και σε μένα το Skansen έχει μείνει σαν ένα από τα πιό δυνατά και πιό συναρπαστικά σημεία από όλο το ταξίδι. Από ότι είδα όμως μπήκες από την κεντρική είσοδο και ανέβηκες στο πάρκο με την κυλιόμενη σκάλα. Κρίμα που δεν ανέβηκες από τα αριστερά της κεντρικής εισόδου από την δεύτερη είσοδο, την Hazelius, όπου υπάρχει ένα μικρό γραφικό τελεφερίκ και το σκηνικό της ανάβασης γίνεται πιό εντυπωσιακό.
Πάντως ο φίλος σου έκανε πολύ μεγάλο λάθος και έχασε ένα από τα πιό μαγευτικά σημεία της πόλης.

 

[giannismits]

Πω ρε Γιαννη ειλικρινα πως μπορεις κ συγκρατεις αυτα τα δυσκολα τοπονυμια .....απορω....απορω κ θαυμαζω

Πλάκα κανεις φαντάζομαι. Φυσικα και δεν συγκράτησα τίποτα και πρώτη φορά μου συνέβη αυτό. Μα ηταν απίστευτα δυσκολα θα ημουν φαινόμενο αν τα θυμόμουν. Απλά ξέρω που βρισκόμουν οπότε τα βρήκα απ το google earth

 

[giannismits]

Όσο προχωρά η εξέλιξη της ιστορίας γίνεται ακόμα πιό συναρπαστική!
Καλά για τις φωτογραφίες στο Skansen δεν έχω λόγια. Σχεδόν όλες τις αντέγραψα στο φάκελο που έχω με φωτογραφίες από την Στοκχόλμη (ελπίζω να μην προχωρήσεις σε διεκδίκηση πνευματικών δικαιωμάτων! ).
Και σε μένα το Skansen έχει μείνει σαν ένα από τα πιό δυνατά και πιό συναρπαστικά σημεία από όλο το ταξίδι. Από ότι είδα όμως μπήκες από την κεντρική είσοδο και ανέβηκες στο πάρκο με την κυλιόμενη σκάλα. Κρίμα που δεν ανέβηκες από τα αριστερά της κεντρικής εισόδου από την δεύτερη είσοδο, την Hazelius, όπου υπάρχει ένα μικρό γραφικό τελεφερίκ και το σκηνικό της ανάβασης γίνεται πιό εντυπωσιακό.
Πάντως ο φίλος σου έκανε πολύ μεγάλο λάθος και έχασε ένα από τα πιό μαγευτικά σημεία της πόλης.

Μήνυση τώρα

Η αληθεια είναι πως το παλιό τελεφερικ το έμαθα μετά. Αν το ήξερα θα το προτιμουσα εννοειται.

Ο φίλος μου το μετανοιωσε. Κι εγω θα προτιμουσα να μην ήμουν μονος αλλα το απόλαυσα και ηταν μια ιδιαιτερη στιγμή που την βιωσα πολυ εσωτερικα

 

[demie]

Καλά για τις φωτογραφίες στο Skansen δεν έχω λόγια. Σχεδόν όλες τις αντέγραψα στο φάκελο που έχω με φωτογραφίες από την Στοκχόλμη (ελπίζω να μην προχωρήσεις σε διεκδίκηση πνευματικών δικαιωμάτων! )

Χαχα! Κ γω το ίδιο έκανα με τις φωτό από το Vasa!!! Oι δικές μου έχουν βγει χάλια!!! @giannismits δε θα καυχηθώ πως τις έβγαλα εγώ... υπόσχομαι!!!

 

[giannismits]

Χαχα! Κ γω το ίδιο έκανα με τις φωτό από το Vasa!!! Oι δικές μου έχουν βγει χάλια!!! @giannismits δε θα καυχηθώ πως τις έβγαλα εγώ... υπόσχομαι!!!

Παιδιά όλοι θα πάρετε. Δεν υπάρχει πρόβλημα..απλά κοστίζει 2 ευρώ η κάθε φωτό φιλική τιμή και επειδή είναι κολάζ @vasnorth και @demie σε προσωπικό μήνυμα θα σας δώσω τον αριθμό λογαριασμού μου
Ναι οι φωτογραφίες στο Vasa αν και με χαμηλό φωτισμό βγήκαν πολύ καλές. Ευτυχώς χρησιμοποίησα σωστά τη μηχανή μου και πήρα καλά αποτελέσματα.

 

[giannismits]

Στοκχόλμη: Ο πύργος, το ηλιοβασίλεμα, το μετρό και το αντίο!

Μετά το Skansen συναντήθηκα με τον φίλο μου που περίμενε στη στάση του τραμ, και εγώ ενθουσιασμένος άρχισα να του αναλύω τι είδα και τι έχασε ενώ αυτός ήταν φανερά ενοχλημένος και αμίλητος. Λες κι εγώ έφταιγα που δεν με ακολούθησε και μάλλον ξέχασε πως ήταν επιλογή του να μην έρθει. Η υπόθεση μύριζε μπαρούτι οπότε και σταμάτησα να μιλάω για την εμπειρία μου στο Skansen. Αμίλητοι και οι δυο συνεχίσαμε ενώ είχε μείνει ένα τελευταίο μέρος να δούμε. Ήταν πια απόγευμα και σε λίγη ώρα ο ήλιος θα βασίλευε. Τι καλύτερο να αποχαιρετίσουμε τη Στοκχόλμη με ένα εντυπωσιακό ηλιοβασίλεμα. Με το τραμ επιστρέψαμε στη γέφυρα Djurgardsbron και στον δρόμο Strandvagen.

Από την στάση Djurgardsbron πήραμε το λεωφορείο 69 και λίγα λεπτά μετά κατεβήκαμε Kaknastornet sodra. Η στάση του λεωφορείου είναι πάνω στο δρόμο και χρειάζεται να διασχίσεις ένα ανηφορικό μονοπάτι σε ένα δασάκι και να βγεις μπροστά στον πύργο. Δεν ήταν δύσκολο, άλλωστε ακολουθούσαμε κάτι ισπανίδες που και αυτές πήγαιναν εκεί. H περιοχή είναι πολύ ήσυχη και απόμερη.

Ο ραδιοτηλεοπτικός πύργος έχει 170 μέτρα μαζί με την κεραία και 31 ορόφους, και χτίστηκε το 1967. Είναι ακαλαίσθητος και άσχημος αλλά δεν φτάσαμε μέχρι εδώ για να τον θαυμάσουμε εξωτερικά αλλά για να ανεβούμε στον 30ο όροφο. Πάντως τα τελευταία χρόνια έχουν τοποθετήσει ένα μηχανισμό με led φωτισμό που τον ομορφαίνει κάπως. Πρόσφατα μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι στις 13 Νοέμβρη 2015 ο πύργος Kaknas φωτίστηκε στα χρώματα της Γαλλίας σε ένδειξη συμπαράστασης όπως έπραξαν σχεδόν όλες οι χώρες.

Στην είσοδο στο ισόγειο υπάρχει ένα κατάστημα με τουριστικά αναμνηστικά απ’ όπου αγοράσαμε το εισιτήριο για να ανέβουμε πάνω με το ασανσέρ που κόστισε 55 κορώνες. Στον 30ο όροφο στα 155 μέτρα είναι το cafe-skybar που είχε αρκετό κόσμο και αποτελεί το ψηλότερο καφέ της πόλης και είναι λογικό αφού ο πύργος είναι το ψηλότερο κτίριο της Στοκχόλμης! Όλος ο όροφος είναι με τζαμαρία για ανεμπόδιστη θέα. Βέβαια δεν ξέρω τι έφταιγε αλλά υπήρχε έντονη αντανάκλαση στα τζάμια κάτι που δεν συνέβη σε άλλους πύργους που έχω ανεβεί όπως του Βερολίνου ή του Montparnasse στο Παρίσι. Αυτό σημαίνει πως δυσκολεύτηκα να βγάλω καλές λήψεις, αλλά πέρα απ’ αυτό βέβαια η θέα είναι εντυπωσιακότατη!

Ευτυχώς ο καιρός ήταν εξαιρετικός και υπήρχε διαύγεια οπότε βλέπαμε πολλά χιλιόμετρα μακριά με μεγάλη καθαρότητα. Τα προάστια, η περιοχή Djurgarden και βέβαια το εσωτερικό αρχιπέλαγος της Στοκχόλμης κάτω από έναν ήλιο που έδυε μας πρόσφεραν ένα ανεπανάληπτο θέαμα!

Εκτός από τη θέα μου άρεσε και το ίδιο το καφέ. Δεν ήταν ψυχρό και απρόσωπο αλλά είναι ένας ζεστός χώρος με όμορφη σουηδική αισθητική σχετικά μικρό, με σταντ αλλά και χαμηλά τραπεζάκια και μαξιλάρια για να καθίσεις κάτω. Πήραμε από έναν καφέ και καθίσαμε σε ένα σταντ μπροστά στην τζαμαρία και όταν έφυγε λίγο μετά μια παρέα αλλάξαμε και καθίσαμε στην καλύτερη θέση του ορόφου απολαμβάνοντας σιωπηλοί και πλήρεις το ηλιοβασίλεμα.

Το κομψό cafe-skybar

sunset…

Στο βάθος διακρίνεται το Globen arena

Η όμορφη αυτή στιγμή μας χαλάρωσε, το καλό κλίμα επανήλθε και αποχωρήσαμε σε χαρούμενη διάθεση. Όταν κατεβήκαμε κάτω στο κατάστημα δώρων κάναμε όλες τις αγορές μας σε αναμνηστικά. Η ποικιλία ήταν πολύ μεγάλη αλλά οι τιμές σίγουρα πιο ακριβές από τα υπόλοιπα τουριστικά μέρη όπως η παλιά πόλη που είχα πάρει και από εκεί λίγα σουβενίρ, αλλά επειδή ο πύργος ήταν το τελευταίο τουριστικό μέρος που επισκεπτόμασταν ήταν μονόδρομος η επιλογή. Έτσι χωρίς να το καταλάβω χρέωσα την χρεωστική μου κάρτα μόνο σε σουβενίρ πολλά ευρώ και ομολογώ πως παρασύρθηκα! Αλλά όταν ένα μαγνητάκι έχει 7 ευρώ πώς να μη ξεφύγει το σύνολο. Πάντως είχε πολύ καλόγουστα αντικείμενα σε τεράστια ποικιλία και πολλά διαφορετικά από τα αντίστοιχα καταστήματα που συναντήσαμε στην πόλη.

Με το λεωφορείο 69 επιστρέψαμε στο κέντρο και κατεβήκαμε Sergels Torg. Από τον σταθμό Hotorget με το μετρό φτάσαμε στον σταθμό Fridhemsplan και πήγαμε στο ξενοδοχείο να παρουμε τις βαλίτσες μας για να πάμε σε άλλο ξενοδοχείο. Τον πήγαιναν το έφερναν δηλαδή. Η απόσταση από το ξενοδοχείο First Hotel STF Fridhemsplan μέχρι το Connect Hotel City στην οδό Alstromergatan 41 ήταν περίπου 10 λεπτά.
Το https://www.booking.com/hotel/se/co...k;sid=0100a5b678e7641af51c8480dab4aacf;dcid=5 είναι ένα μοντέρνο και νεανικό ξενοδοχείο σαν χώρος στο σαλόνι και τη ρεσεψιόν αλλά το δωμάτιο ήταν τρύπα και δεν με ενθουσίασε αλλά δεν με ένοιαξε και ιδιαίτερα. Και ενώ είχα έτοιμα τα μετρητά, η ρεσεψιονίστ μας είπε πως η πολιτική του ξενοδοχείου είναι να πληρώνεται μόνο μέσω καρτών. Δηλαδή αν δεν είχα τι θα γινόταν? Τέλος πάντων ξινίστηκα και της έδωσα τη χρεωστική μου που για μια διανυκτέρευση χρεώθηκε 75 ευρώ.

Αφού ξεκουραστήκαμε και πακετάραμε τα πράγματα μιας και την επόμενη μέρα είχαμε τρένο για Κοπεγχάγη βγήκαμε μέσα στο τσουχτερό κρύο να ψάξουμε για μέρος να φάμε. Δεν θέλαμε να απομακρυνθούμε όμως πάλι γι’ αυτό και επιλέξαμε μια μπυραρία σε απόσταση αναπνοής από το ξενοδοχείο το O'Learys Fridhemsplan (Alstromergatan 20). Το συγκεκριμένο μαγαζί είναι ένα σπορ καφέ-παμπ-μπυραρία αμερικάνικου τύπου και εκείνη την ώρα ήταν γεμάτο σουηδούς οι οποίοι παρακολουθούσαν με ενδιαφέρον στις τουλάχιστον 15 οθόνες έναν ποδοσφαιρικό αγώνα του πρωταθλήματος τους.

Επειδή μπροστά γινόταν χαμός περάσαμε στο πίσω δωμάτιο που είχε ένα κενό τραπέζι. Οι μοναδικοί ξένοι ήμασταν εμείς και ήταν κάτι που μας άρεσε! Τα παιδιά στο σέρβις ήταν πολύ ευγενικά και μας εξυπηρέτησαν φυσικά σε άπταιστα αγγλικά και οι τιμές στον κατάλογο ήταν αυθεντικά σουηδικές δηλαδή πολύ ακριβές! Παραγγείλαμε από μία σπέσιαλ μακαρονάδα η μία με μοσχαρίσιο φιλέτο η άλλη με κοτόπουλο από 19-20€ η κάθε μία αν θυμάμαι καλά την μετατροπή, και μαζί με δύο ποτήρια μπύρα η τιμή συνολικά ήταν γύρω στα 55€. Βέβαια ομολογώ οι μερίδες ήταν τεράστιες με εξαιρετική γεύση και βαρυστομαχιάσαμε. Η παραγγελία όμως άργησε υπερβολικά να έρθει κάτι που μας τσίτωσε τα νεύρα και όταν ήρθε όλος ο κόσμος είχε εξαφανιστεί αφού είχε τελειώσει ο αγώνας, κι έτσι ήμασταν σχεδόν μόνοι μέσα στο μαγαζί.

Το ξενοδοχείο μας ήταν σχεδόν απέναντι κι αυτό ήταν πειρασμός για να πάμε και να ξεραθούμε μιας και το στομάχι κόντευε στα σκάσει από τις μακαρονάδες γίγας αλλά είχε μείνει κάτι τελευταίο να δούμε από την πρωτεύουσα της Σουηδίας. Κάτι που αποτελεί αξιοθέατο και θα ήταν κρίμα να το παραλείψουμε. Η ημερήσια κάρτα μεταφορών ισχύει ακόμα άρα τι κάνουμε? Παίρνουμε σβάρνα τους σταθμούς του μετρό! Σταθμοί μετρό με μοντέρνα και φουτουριστική διακόσμηση εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη και προσφέρουν την ευκαιρία στους κατοίκους να ξεφεύγουν από την ρουτίνα της καθημερινότητας. Οι περισσότεροι σταθμοί μοιάζουν με art σπηλιές και είναι διακοσμημένοι με ψηφιδωτά, γλυπτά, τοιχογραφίες και σύγχρονα έργα τέχνης, που δίνουν μια εξαιρετική μοναδική ατμόσφαιρα. Πρόκειται ουσιαστικά για γκαλερί όπου κάθε σταθμός παρουσιάζει τη δική του έκθεση από διάφορους καλλιτέχνες. Το μετρό της Στοκχόλμης που ονομάζεται Tunnelbana έχει χαρακτηριστεί ως το ομορφότερο της Ευρώπης και αποκαλείται η μεγαλύτερη έκθεση τέχνης παγκοσμίως!

Συναρπαστικές διαδρομές που κάνουν την κάθε στάση μοναδική και διαφορετική! Στα υπόγεια είναι η θέα λοιπόν και η τέχνη ήρθε πιο κοντά από ποτέ στο ευρύ κοινό. Η blue line είναι η πιο εντυπωσιακή γι’ αυτό επιλέξαμε τη συγκεκριμένη γραμμή και τους πιο γνωστούς και κοντινούς σταθμούς γιατί δεν θέλαμε να απομακρυνθούμε και πολύ.

metro Blue line - Fridhemsplan T-bana

metro Blue line - Radhuset T-bana

metro Blue line - T-Centralen T-bana

Ίσως ο πιο εντυπωσιακός σταθμός είναι ο Kungstradgarden ο οποίος διαθέτει κειμήλια που διασώθηκαν από την ανάπλαση του κέντρου της Στοκχόλμης κατά τη διάρκεια των εκσκαφών τη δεκαετία του 1950 και του 1960.

metro Blue line - Kungstradgarden T-bana

Μακάρι να είχαμε χρόνο να κάνουμε ένα καλό τουρ να βλέπαμε κι άλλους σταθμούς αλλά και πάλι πήραμε μια γεύση αυτού του ιδιαίτερου και ατμοσφαιρικού μετρό που συγκαταλέγεται στα πιο εντυπωσιακά στον κόσμο! Αν εσείς έχετε περισσότερο χρόνο και διάθεση για αρτιστίκ διαδρομές οι παρακάτω σταθμοί αξίζουν μία στάση:
Blue line:
Kungstradgarden
T-centralen
Radhuset
Solna Centrum
Tensta

Green line:
Hotorget
Thorildsplan
Bagarmossen

Red line:
Tekniska Hogskolan
Stadion

Περισσότερες εξαιρετικές φωτογραφίες από το μετρό της Στοκχόλμης
http://www.boredpanda.com/stockholm-metro-art-solna-centrum/

Κουρασμένοι και ζαλισμένοι από τα χρώματα και τα περίτεχνα σχέδια των σταθμών του μετρό, επιστρέψαμε στη γειτονιά μας στην οδό Alstromergatan που ήταν έρημη.

Φτάσαμε νυσταγμένοι στο ξενοδοχείο μας, αλλά επειδή το σαλόνι ήταν πολύ ντιζαινάτο, ζεστό και ήσυχο απλώσαμε τα κορμιά μας στις αναπαυτικές πολυθρόνες.

Είχαμε και μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με την κοπέλα στη ρεσεψιόν η οποία ήταν ορεξάτη για κουβεντούλα. Μια γλυκύτατη κοπέλα από την Ταϊλάνδη που από τα 10 της ζει στη Στοκχόλμη. Είπε πως δεν θεωρεί πολύ ακριβή τη Στοκχόλμη γιατί με ψάξιμο μπορείς να βρεις οικονομικές επιλογές σε αντίθεση με τη Νορβηγία που ένα κομμάτι πίτσα και μια κόκα κόλα κοστίζουν 30 ευρώ. Μέχρι και για τα πετρέλαια της Νορβηγίας είχε άποψη. Μας είπε πως της άρεσε η Αθήνα που ήρθε πέρσι αλλά δυσαρεστήθηκε που δεν βρήκε ένα αληθινά καλό ταϊλανδέζικο εστιατόριο! Μεγάλο κακό όχι αστεία! Επίσης όταν αναφέραμε για το νερό και τις τιμές του εμφιαλωμένου μας είπε πως το νερό βρύσης στη Στοκχόλμη ακόμα και από νιπτήρα τουαλέτας είναι άριστο κάτι που ελάχιστοι γνωρίζουν. Καλή μου κοπέλα έπρεπε να σε γνωρίζαμε την πρώτη μέρα. Εσείς κρατήστε αυτή την πολύτιμη πληροφορία. Είπαμε για ταξίδια για φαγητά και αν δεν την καληνυχτούσαμε ήταν ικανή να μας μιλάει μέχρι να το ξημερώσουμε!

Ξυπνήσαμε πουρνό πουρνό στις 7 παρά, φάγαμε λίγο στην αίθουσα του πρωινού και σέρνοντας τις βαλίτσες μας αποχωρήσαμε από το hotel. Πήραμε την μπλε γραμμή του μετρό από τον σταθμό Fridhemsplan και κατεβήκαμε T-Centralen. Μπήκαμε ξανά στο χάος όπως την πρώτη μέρα και σαν τους τρελούς αναπτύξαμε ταχύτητα ακολουθώντας τις πινακίδες, περνώντας διαδρόμους, κυλιόμενες σκάλες και ρωτώντας τουλάχιστον 3 υπαλλήλους προς τα πού είναι ο σταθμός τρένων.

Με λίγο τρέξιμο και άγχος βρήκαμε την αποβάθρα που θα ξεκινούσε το τρένο μας για Κοπεγχάγη. Τα εισιτήρια τα είχα αγοράσει και εκτυπώσει από το διαδίκτυο και η ώρα αναχώρησης ήταν σε 20 λεπτά, στις 08:21!

Αυτό ήταν. Στοκχόλμη αντίο.
Η Κοπεγχάγη μπορεί να περιμένει!

Έρχεται ''Κρουαζιέρα θα σε πάω''!