Ινδία Επιστροφή απο Βόρεια Ινδία (Σίμλα, Νταραμσάλα, Μανάλι & Λαντάκ)

[mikros oyranos]

Η σκόνη του ταξιδιού είναι ακόμη στη πλάτη μου. Μόλις γύρισα απο Βόρεια Ινδία -Σίμλα,Νταραμσάλα,Μανάλι και το φοβερό Λαντάκ-κουράγιο δεν έχω να γράψω ιστορία, αλλά επειδή πρν φύγω δεν μπόρεσα να βρω πολλές πληροφορίες απο την παρέα του φόρουμ, είπα να ανοίξω κουβέντα για όποιον θέλει πληροφορίες τώρα που τάχω και νωπά.
Κια επειδή όσοι πάνε Ινδία.... Άγκρα-Τζαϊμπούρ-Βαρανάσι είναι το τουριστικό τρίγωνο που παίζει, αξίζει και κάτι διαφορετικό.
Για αρχή, η καλύτερη εποχή για επίσκεψη βόρεια είναι Ιούλιος & Αύγουστος, μια εποχή που για Ινδία λόγω Μουσούνων τα εισιτήρια είναι φθηνά-500 ευρώ τάβγαλα 40 μέρες πριν απο το ταξίδι.

 

[renata]

καλώς ήρθες μικρέ ουρανέ..
αποκλείεται να σε βομβαρδίσομε απο τώρα με ερωτήσεις ..
η ινδία ειναι παντα επίκαιρη ειδικα τα μη τουριστικά σημεία της που ομως θέλουν γερά νεύρα...
πλύνε τη σκόνη απο πανω σου και εμείς ειμαστε εδώ και περιμένουμε..

 

[varioAthens]

Εγώ θα ήθελα -αν όχι ιστορία- να μας γράψεις τη διαδρομή που ακολούθησες και έστω από μία παράγραφο για κάθε περιοχή που πήγες (περιγραφή, πως σου φάνηκε κ.λ.π.)... Φωτος ανέβασες???

 

[ioanna karagianni]

Καλώς τον. Ήλπιζα σε μια ιστορία, θα ήθελα να μάθω πόσο καθαρή σου φάνηκε η Σίμλα, αν η Νταραμσάλα είναι τόσο πράσινη και γεμάτη τουρίστες όσο θυμάμαι και τόσο απίστευτο πραγματικά σου φάνηκε το Λαντάκ. Ξεκουράσου και ξανασκέψου το. Μια ιστορία θα σε βοηθήσει και σένα να τα ξαναζήσεις.

 

[mikros oyranos]

Εγώ θα ήθελα -αν όχι ιστορία- να μας γράψεις τη διαδρομή που ακολούθησες και έστω από μία παράγραφο για κάθε περιοχή που πήγες (περιγραφή, πως σου φάνηκε κ.λ.π.)... Φωτος ανέβασες???

Δεν έχω βγάλει τις κάρτες απο τη μηχανή, χθες το βράδυ έφθασα, πάντως δεν είναι κακή ιδέα να γράψω 2 λόγια για κάθε μέρος.

 

[mikros oyranos]

Καλώς τον. Ήλπιζα σε μια ιστορία, θα ήθελα να μάθω πόσο καθαρή σου φάνηκε η Σίμλα, αν η Νταραμσάλα είναι τόσο πράσινη και γεμάτη τουρίστες όσο θυμάμαι και τόσο απίστευτο πραγματικά σου φάνηκε το Λαντάκ. Ξεκουράσου και ξανασκέψου το. Μια ιστορία θα σε βοηθήσει και σένα να τα ξαναζήσεις.

Εκεί πάνω είναι μια άλλη Ινδία, σαφώς καθαρή και οι άνθρωποι όσο ανεβαίνεις είναι θιβετιανοί και πολύ λιγότεροι Ινδοί.
Η Νταραμσάλα πράσινη και βροχερή και το Λαντάκ φωτεινό σαν όνειρο, μόνο που πήγα απο Μανάλι με τον ίδιο οδηγό για 20 ώρες και για πρώτη φορά στην ζωή μου υπόσχεθηκα να μην παίρνω τέτοια ρίσκα στα ταξίδια μου. Περνάγαμε απο φαράγια με κακοτράχαλους δρόμους με έναν οδηγό να παλεύει με ένα τεράστιο τιμόνι που λιγο να τούφευγε πάει, πριν 10 μέρες έτσι έφυγε ένα λεωφορείο με 70 ανθρώπους.
Τέλος καλό όλα καλά.

 

[mfish]

εγω θελω να σκασω...απο τη ζηλεια..αναμενουμε περισσοτερα απο 2 λογια για το καθε μερος...θελω μεγαλη περιγραφη

 

[hydronetta]

Καλως ήρθες αρχικά. Μην αρχίσεις να αποκαλύπτεις λεπτομέρειες. Αναμένουμε τη διήγησή σου ελπίζω με πολλές φωτογραφίες

 

[ΕΡΣΗ]

Ήρθα και εγώ! Ξεκουράσου και περιμένω και εγώ....
Με ενδιαφέρει και εμένα πολύ αυτό το οδοιπορικό που περιγράφεις.

 

[mikros oyranos]

Παιδιά νομίζω ότι με πάτησε το τραίνο.Αλλά μια και αύριο ανεβαίνω Αθήνα-μια και μένω σε νησί-για 2 μέρες για δουλειές, μόλις γυρίσω υπόσχομαι...
Πάντως όποτε έρχομαι απο Ασία,νοιώθω ότι ζω στη πιο όμορφη χώρα του κόσμου και στο πιο ευνοημένο μέρος του πλανήτη που είναι η Ευρώπη.
Δεν αμφιβάλω ότι στη κρίση κάποιοι τραβάνε πολλά ζόρια, πάντως στη δουλειά σήμερα 20 άτομα γκρινιάζαν όλοι μαζί και όλοι τους φταίγανε.
Απ΄όλους αυτός είμαι ο πιο φτωχός αλλά χωρίς δάνεια και με το σακίδιο πάντα έτοιμο.
Κι άμα βλέπεις πως ζούνε εκει πέρα ντρέπεσαι για αυτά που λες. Τι να πεις όταν το μεροκάματο είναι 1.50 ευρώ και εμείς οι χοντροκώληδες σαβουρώνουμε εκεί χωρίς ενοχές και μετά βουρ για ψώνια λέγοντας ότι το δικαίούμαστε.
Θα πείτε πάλι με τις ενοχές του ο mikros oyranos, αλλά στη πορεία πάλι θάθελα να το κουβεντιάσουμε, κάθε φορά το σκέφτομαι και λίγο διαφορετικά.:roll:

 

[coccobill]

Θα κουβεντιασουμε ο,τι θελεις μολις κατσει η σκονη του ταξιδιου. Νομιζω πως ολοι τα ιδια αισθανομαστε πανω-κατω με την επιστροφη μας .

ΥΓ: Α, κι εγω στο γκρουπακι των αιτουντων φωτογραφιες και διηγηση.

 

[mikros oyranos]

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΙΝΔΙΑ
(SIMLA-DHARAMSALA-MANALI-LADAKH)
1ο ΠΡΩΪΝΟ ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΑ
Αύγουστος 2010, το ταξίδι κανονίζεται. Αυτή τη φορά αποφασίζουμε να πάμε στο Βουδιστικό κομμάτι της Ινδίας που βρίσκεται στα Ιμαλάϊα. Η παρέα μας είναι 2 άτομα και οι 2 έχουμε ξαναπάει Ινδία. Βέβαια νοιώθω λίγο άσχημα γιατί τη παρέα που ταξιδεύουμε συχνά τους κρεμάω, αλλά τους ζήτησα την άδεια μια κι αυτό το ταξίδι ήταν αναζήτηση στις αναζητήσεις μου στην ανατολική φιλοσοφία και θρησκεία.
Κανονίζουμε για Νταραμσάλα και τη περιοχή Σπίτι, κοντά στο Θιβέτ (σε κάποια από τα χωριά μάλιστα εκεί στη περιοχή, δόθηκε η άδεια για επισκέψεις πριν 10 χρόνια). Τέτοιες πληροφορίες είχαμε, πάντως έχει πλάκα πριν το ταξίδι τα άγνωστα μέρη που θα πας με τα εξωτικά ονόματα. Κάποτε φθάνεις και τα εξωτικά ονόματα γίνονται χειροπιαστά μέρη και μια καθημερινότητα, σαν μια απομυθοποίηση του μακρινού ταξιδιού.
Φεβρουάριος 2011, με ειδοποιεί ο φίλος μου ότι δεν είναι ψυχολογικά έτοιμος για τέτοιο ταξίδι και δεν μπορεί να έρθει. Δηλαδή χειμωνιάτικη κεραμίδα περιποιημένη. Θυμάμαι που ανέβασα και στο φόρουμ ανακοίνωση για παρέα και πάλι τίποτα. Έλα όμως που το καλό πνεύμα των ταξιδευτών προνόησε, λέγοντας τον πόνο μου στη παλιοπαρέα, αν και το ταξίδι πήγαινε Αύγουστο με λίγη καθυστέρηση προς τα πίσω μπορούσαν νάρθουν, σύνολο 4 άτομα. Έλα όμως που τα καλά σημάδια πληθαίνανε. Το πρόγραμμα ψιλοστήθηκε με τον πρώην συνταξιδευτή και μια φίλη αγγλίδα μέσω του Ινδού άντρα της θα προσπαθούσε να μας βρεί σοβαρό πρακτορείο για αυτοκίνητο με οδηγό (μια και στο θέμα αυτό πιο παλιά στη Τυνησία την είχαμε πατήσει με έναν οδηγό που μας βγήκε ΄΄νταβατσής΄΄). Βγάλαμε εισιτήρια με την Catarair, 510 ευρώ.
Γενικά για Ινδία το καλοκαίρι είναι φθηνά τα εισιτήρια μια και δεν πάει πολύς κόσμος λόγω μουσούνων. Άσε που σχεδόν όλοι μας απέτρεπαν να πάμε λόγω καιρού, δηλαδή οι άνθρωποι εκεί πως ζούνε, μεταναστεύουν αλλού λόγω καιρού;
Κ ι α ρ χ ί ζ ε ι τ ο τ α ξ ί δ ι
Και μια σαν έλληνας της τελευταίας στιγμής, όπως όλοι μας, το βράδυ πριν φύγω τυπώνω από το Internet πληροφορίες (που αποδειχθήκανε σούπερ), για τα μέρη που μάλλον θα επισκεφθούμε, μαζί και για το Ladak αν και ένας της παρέας έχει πρόβλημα με την καρδιά και το αποκλείσαμε. Για την παρέα ρε γαμώτο!
Βέβαια πως ξεκινάς ένα ταξίδι, με πολύ προετοιμασία-με λίγη ή καθόλου κι ότι γίνει-ή λίγο μιξ (ανήκω στη τελευταία). Πάντως την αγωνία για το άγνωστο, το ξεβόλεμα, την ταλαιπωρία και τα άλλα συναφή δεν την γλυτώνεις.
Φεύγουμε από Αθήνα στις 2 το μεσημέρι ,6 το απόγευμα στη Doha-έχουμε ίδια ώρα και μετά από 3 ώρες πετάμε για New Delhi, φθάνουμε στις 3 το πρωί (έχουμε 2,30 ώρες διαφορά). Με το αυτοκίνητο φεύγουμε για τον πρώτο μας προορισμό τη Shimla, την καλοκαιρινή πρωτεύουσα των Βρετανών. Πολλοί μας είπαν ότι αξίζει τον κόπο αλλά σίγουρα ήταν μια έκπληξη.
Το αυτοκίνητο πάντως μας διπλασίασε τον χρόνο του ταξιδιού.
Φθάνοντας στην Ινδία γνωρίζοντας από το προηγούμενο ταξίδι τι είχαμε βρει, δεν περιμέναμε κάτι δυσκολότερο. Αν ρωτήσεις καλοθελητές για πληροφορίες συνήθως παίρνεις απαντήσεις για την καθημερινότητα πασπαλισμένες με διάφορους κινδύνους και δυσκολίες, λες και έτσι αποκτάει πιο πολύ αξία η πληροφορία του άλλου. Κρατάτε μικρό καλάθι συνφορουμίτες σε τέτοιες απαντήσεις. Το αεροδρόμιο indira gandhi εντυπωσιακό και ολοκαίνουργιο. Βγαίνοντας έξω μας χτύπησε κατακέφαλα το 40αρι, μαζί με την υγρασία αν και πουρνό πουρνό. Για κάνα μισάωρο βλέπαμε λεωφόρους με νορμάλ κίνηση και τσιμπιόμασταν για να σιγουρευτούμε ότι ήμασταν Ινδία. Υπομονή, σε λίγο άρχισε να φαίνεται η πραγματική εικόνα της πόλης. Λένε ότι το πιο δυνατό αξιοθέατο της Ινδίας, τουλάχιστον την πρώτη φορά, είναι η φτώχεια και η εξαθλίωση.6 το πρωί και η πόλη ξύπναγε με μποτιλιάρισμα στο δρόμο, λεωφορεία με σκαρφαλωμένους επιβάτες παντού, αμέτρητα κορναρίσματα και σούπερ μούρες φορτηγών για παρέα. Κοίταζα λαίμαργα, συνηθίζοντας μια άλλη καθημερινότητα που την ένοιωθα και λίγο δική μου, να σας πω γιατί δεν ξέρω, πάντως γι αυτό και βρεθήκαμε εκεί πέρα όλοι μας. Ο δρόμος μέχρι τη Σίμλα είναι 7 ώρες, πάντως πάει και αεροπλάνο και τραίνο. Ο δρόμος είναι καλός , μόνο που από Παρασκευή μέχρι Κυριακή έχει αρκετή κίνηση. Βέβαια στην Ινδία δεν πρέπει να βιάζεσαι ποτέ.
Περνάγαμε από μικρά χωριά και μικρές πόλεις και λαχταρούσαμε να κατέβουμε σε καμιά αγορά. Τελικά στη πρώτη καλή αγορά με βαβούρα και κίνηση κάναμε στοπ. Η επίσημη δικαιολογία ήταν να αγοράσουμε μπανάνες, ευτυχώς αλλάξαμε λίγα λεφτά στο αεροδρόμιο. Κατεβήκαμε…μυρουδιές,κίνηση,κορναρίσματα,περαστικοί που μας χαζεύανε και μεις χαζεύαμε αυτούς, κλικ κλικ κλικ με την μηχανή και για λίγο χαθήκαμε κόβοντας βόλτες με μια επιφύλαξη… αχ η αρχή του ταξιδιού που φοβάσαι χίλια δυό.
Ήρθαμε στα ίσια μας και συνεχίσαμε τον δρόμο μας.
…
Φωτογραφίες από την πρώτη αυτή διαδρομή ανεβάζω στη σελίδα μου…για την συνέχεια υπόσχομαι προσεχώς.