Ελεχγος Καταλληλοτητας γονεων και γρηγορα

[dimosf]

Διαβάζω από προχθές σε αυτό το θέμα που άνοιξε η Varsa με αφορμή το απίστευτο περιστατικό στην Κύπρο. Δεν θα σταθώ στο συγκεκριμένο περιστατικό αλλά σε ορισμένες απόψεις που διάβασα και που πιστεύω ότι θυμίζουν στην ακραία τους μορφή αυτές που εξέθρεψαν Νταχάου και Άουσβιτς. Δεν θα δεχόμουν κανενός είδους έλεγχο εκτός από έναν. Τον αυτοέλεγχο. Μόνο έτσι μπορεί κάτι να γίνει. Και αυτός είναι υπόθεση μόνο ενός πράγματος. ΠΑΙΔΕΙΑΣ και ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ.
Τώρα στις συμπεριφορές που αναφέρθηκαν. Εγκληματική η συμπεριφορά της μάνας με το υπέρβαρο παιδί. Δεν διάβασα όμως τίποτα για την εξίσου εγκληματική συμπεριφορά του καπνιστή γονιού που ντουμανιάζει το σπίτι δίνοντας ταυτόχρονα στο παιδί του το παράδειγμα του πως πρέπει να συμπεριφέρεται. Ούτε γι αυτόν/η που πίνει τα ποτηράκια του και βάζει την οικογένεια στο αυτοκίνητο και μάλιστα πολλές φορές κοκορεύεται ότι ΑΥΤΟΣ/Η ξέρει να γλιτώνει από τα αλκοτέστ ή ότι το ποτό δεν τον επηρεάζει. Ούτε γι αυτόν που στο αυτοκίνητο γίνεται έξαλλος, βρίζει ή και εμπλέκεται σε επεισόδιο με άλλον οδηγό παρουσία των παιδιών του. Ούτε γι αυτόν……. Τόσες και τόσες περιπτώσεις. Σε ποια από αυτές ανήκει ο καθένας μας; Άρα όλοι μας «άχρηστοι» για γονείς (ακραίο αλλά κάπως έτσι). Γίναμε όμως «άχρηστοι» γιατί η αγαπημένη μας μανούλα ήταν κι αυτή «άχρηστη» και αυτής η μάνα και πάει λέγοντας. Ας το ομολογήσουμε λοιπόν. Εύκολο να κρίνουμε. Αλλά αυτό μέχρι να παραδώσουμε την κοινωνία σε κάθε είδους καταναγκαστικό έλεγχο από «ειδικούς» (άραγε αυτοί θα είναι ικανοί για γονείς; ) απέχει πολύ.
Διάβασα και για την περίπτωση του ελέγχου των υποψηφίων για υιοθεσία γονέων. Τι λέτε. Και πετυχαίνει βέβαια η συνταγή, ε; Ξέρετε πόσοι μαθητές που πέρασαν από τα χέρια μου ήταν υιοθετημένα παιδιά «ικανών» γονιών. Εκεί να δείτε προβλήματα. Όσο μπορεί να πετύχει ένας φυσικός γονιός άλλο τόσο μπορεί και ένας γονιός που θα υιοθετήσει. Κι ας έχει κριθεί ικανός και με τη βούλα.
Στο όλο θέμα ευτυχώς διάβασα και μερικές απόψεις πραγματικά σοβαρές και εμπεριστατωμένες.
Είμαι γονιός. Δεν γεννήθηκα γονιός, δεν με έμαθε κανείς να γίνω. Δεν ξέρω αν είμαι καλός ή κακός. Απλά το παλεύω. Σκέφτομαι αυτόν τον πατέρα στην Κύπρο που όσο κι αν φταίει δεν νομίζω ότι του έμελλε μεγαλύτερη τιμωρία. Στη θέση του μάλλον θα την έκανα από τον μάταιο τούτο κόσμο. Το λέω με κάθε συναίσθηση των λόγων μου.

Υ.Γ. Titaθα γίνεις μια πολύ καλή μανούλα γιατί ξέρεις να κοιτάς μέσα σου. Πίστεψέ με.

 

[tita]

ευχαριστώ, αλλά αμφιβάλλω. Ξέρω ότι πλέον δεν έχω αντοχές. Ότι ειμαι εγωίστρια και με νοιαζει να ειμαι εγώ καλά. Εδώ τη βαφτισιμια μου και τα ανιψια μου δεν αντεχω 24 ωρες το 24ωρο, που τα λατρευω. πού να εχω και δικο μου παιδι!
δεν ειναι μονο τι διαθεση έχει κανείς, αλλά και πόσες αντοχές. Εγώ ξέρω πχ ότι μπορεί να ειμαι σχετικά μικρή αλλά ειμαι ήδη κουρασμένη, ότι είμαι γενικότερα πολύ αφηρημένη, ότι δεν έχω πολλές αντοχές οσο και να λατρευω τα παιδιά και να με λατρευουν κι αυτά, ότι θέλω να κάνω στη ζωή μου πράγματα για εμένα και ΌΟΟΟταν τα τελειώσω και ΑΑΑΝ θα ειμαι αρκετά μεγάλη και δεν θέλω να γίνω μάνα σε μεγάλη ηλικία, το παιδι δεν μου φταίει σε τπτ. Και γενικοτερα, δεν ειμαι υπερ της τεκνοποιησης (εννοω για εμενα, οχι για τους αλλους) γιατι δεν θα τα μεγαλωσω σωστά. Και από το "κανεις δεν ειναι τελειος" μέχρι το "ξερω οτι δεν ειμαι κατάλληλη" υπαρχει μία απόσταση. Εγώ ανήκω στη 2η κατηγορία.
Φυσικά κρατάω και μια πισινή, ΑΝ ερθουν οι συνθηκες έτσι, θα μπορουσα ισως να το σκεφτω κατω απο άλλες συνθηκες, πχ στο εξωτερικό. Που πιστεύω ότι άλλες αρχές παίρνουν τα παιδιά, άλλα ερεθίσματα, οι ίδιοι οι γονεις εχουν αρκετα καλη στηριξη, μπορεις να κανεις διαλειμμα απο τη δουλεια και να συνεχισεις μετα χωρις πολυ σοβαρες επιπτωσεις κλπ. Αν και ετσι οπως πανε τα πραγματα παγκοσμιως, και αυτο δεν ξερω ποσο θα συνεχισει.

 

[vagantos]

Είμαι γονιός. Δεν γεννήθηκα γονιός, δεν με έμαθε κανείς να γίνω. Δεν ξέρω αν είμαι καλός ή κακός. Απλά το παλεύω. Σκέφτομαι αυτόν τον πατέρα στην Κύπρο που όσο κι αν φταίει δεν νομίζω ότι του έμελλε μεγαλύτερη τιμωρία. Στη θέση του μάλλον θα την έκανα από τον μάταιο τούτο κόσμο. Το λέω με κάθε συναίσθηση των λόγων μου.

.

Δήμο με την τοποθέτησή σου το κλεισες το θέμα.
Αδικώ το κείμενο σου κάνοντας παράθεση μόνο την τελευταία παράγραφο, γιατί συμπυκνώνει πολλές αλήθειες.
Ξαναδιαβάστε όλο το ποστ του Δήμου.

 

[ΕΡΣΗ]

Αν είχαμε αυτοέλεγχο ως κοινωνια , Δήμο μου, όλη η ζωή μας θα ήταν αλλιώτικη, και όχι μόνο στο θέμα ανατροφής των παιδίων, ή στο θέμα του ποιος είναι ο καταλληλος γονιός.
Τόσες υπέροχες ιδέες δεν θα είχαν βρει την άθλια εφαρμογή που έχουν βρει.
Εξίσου ανέφικτο το θεωρώ όπως και όλα τα προηγούμενα που αναφέρθηκαν.