Γιατί παντρεύεστε;

[varioAthens]

Εγώ το κόβω (το μαλλί ) ότι ο Fitziano σε καμιά 10αριά χρονάκια θα ντυθεί γαμπρουδάκι κι αστον να λέει τώρα

 

[ΕΡΣΗ]

Ας μην γενικευουμε: δεν ειναι ολα τα πραγματα για ολον τον κοσμο. Αρκει να ξερουμε αν ειμαστε η αν δεν ειμαστε φτιαγμενοι για κατι τετοιο. Μην παιρνουμε και κοσμο στο λαιμο μας με τις κουτουραδες μας!

 

[varioAthens]

Ας μην γενικευουμε: δεν ειναι ολα τα πραγματα για ολον τον κοσμο. Αρκει να ξερουμε αν ειμαστε η αν δεν ειμαστε φτιαγμενοι για κατι τετοιο. Μην παιρνουμε και κοσμο στο λαιμο μας με τις κουτουραδες μας!

Καλά, καλά... στην ηλικία του fitziano τα ίδια έλεγα κι εγώ... η ανακοίνωση του γάμου μου στις φίλες μου αποτέλεσε την έκπληξη της 5ετίας...

 

[PAPI_9]

Θα παρακαλούσα τους διαχειριστές να κάνουν αυτό το θέμα sticky.

Επειδή βλέπω όλο και περισσότερους να ρωτάνε πληροφορίες για γαμήλια ταξίδια (και οι οποίοι κατα πάσα πιθανότητα δε θα ξαναπατήσουν στο forum αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) είπα να σας κάνω μερικές ερωτήσεις;

Ξέρετε ότι οι μισοί θα χωρίσετε;

Πάντως όταν ήμουν πολύ νέα...και έκανα το λάθος, φρόντισα να σιγουρέψω...το γαμήλιο ταξίδι (ήταν φανερό ότι δεν θα κρατούσε για πολύ ο γάμος ),οπότε Μάρτιο του 1990 πήγα ένα θαυμάσιο ταξίδι 20 ημερών στην Ασία..., Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου παντρεύτηκα...(όταν είσαι μικρός πιέζουν...όλοι οι γονείς), ε...και Ιούλιο του 1991 χώρισα..
Πάντως το ταξίδι δεν το έχασα..
Καλά τώρα κάνω πλάκα...τότε όμως ήταν δυσάρεστο...το concept ολόκληρο...:roll:..., με εξαίρεση...την Ασία...

 

[PAPI_9]

Συμφωνω με ολα οσα λετε ....
Και με ολες τις αποψεις δηλαδη.
Ο γαμος ειναι καθαρα προσωπικο θεμα και οτι θελει κι οπως το σκεφτεται κανει ο καθενας...Και 3 και 4 και 5 γαμους,γιατι οχι στο φιναλε? Αν καποιος ετσι αισθανεται? Η και κανεναν!!!
Με εκεινο που ειμαι απολυτη ομως ειναι το θεμα παιδι!!! Εκει πρεπει να ειμαστε προσεκτικοι! Δεν μπορεις να πεις μετα "συγγνωμη,λαθος!"
Η δουλεια μου εχει να κανει με παιδια και βλεπω πολλα καθε μερα και με θλιβουν πραγματικα...
Στο τελος τα παιδια την πληρωνουν,ειναι η μονη αληθεια!!!! Και οι πληγες της ψυχης ειναι αυτες που δεν θεραπευονται,ιδιαιτερα της παιδικης ψυχης!
Υ.Γ 1 Προσωπικα μου πηρε 8 μηνες για να αποφασισω να παντρευτω και 6 χρονια για να αποφασισω να κανω παιδι.
Υ.Γ 2 Αν ηταν να γυρισω τον χρονο πισω θα παντρευομουνα στην Τζαμαικα μεσα σε μια βαρκα,μαζι με ενα "θεριακλη παπα Τζαμαικανο"... εγω,ο γαμπρος,οι 2-3 κολλητοι μας και καλεσμενοι ολο το "ντουμανι" του νησιου...

Συμφωνώ απόλυτα, το θέμα παιδί είναι η μεγαλύτερη απόφαση που παίρνει κανείς στη ζωή του κατά την άποψή μου..,γι'αυτό και δεν την πήρα..
Εμένα μου πήρε 6 χρόνια ν'αποφασίσω να παντρευτώ..., και δεν αποφάσισα να κάνω παιδί..από φόβο...σε 6 μήνες χώρισα..
Όμως έχω τώρα πια την αίσθηση ότι ο γάμος και η απόκτηση παιδιού, είναι ένα είδος κοινωνικής καταξίωσης. Στο παρελθόν ήταν μάλλον ανάγκη για να βρούν οι γυναίκες προστάτη (και να φύγουν από την οικογένεια), αλλά με ξενίζει ότι και σήμερα ακόμη, είναι πιο αποδεκτό το "παντρεύτηκα-έκανα παιδιά- χώρισα", από το "συγνώμη δεν ένιωσα ασφάλεια στη σχέση μου για να φέρω παιδιά στον κόσμο". Και δεν μιλάω για οικονομική ασφάλεια, μιλάω για το κάνω παιδιά που έχουν δυο γονείς παρόντες για να τα μεγαλώσουν.:roll:

 

[ANEL]

Πάντως όταν ήμουν πολύ νέα...και έκανα το λάθος, φρόντισα να σιγουρέψω...το γαμήλιο ταξίδι (ήταν φανερό ότι δεν θα κρατούσε για πολύ ο γάμος ),οπότε Μάρτιο του 1990 πήγα ένα θαυμάσιο ταξίδι 20 ημερών στην Ασία..., Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου παντρεύτηκα...(όταν είσαι μικρός πιέζουν...όλοι οι γονείς), ε...και Ιούλιο του 1991 χώρισα..
Πάντως το ταξίδι δεν το έχασα..
Καλά τώρα κάνω πλάκα...τότε όμως ήταν δυσάρεστο...το concept ολόκληρο...:roll:..., με εξαίρεση...την Ασία...

ΘΕΑ!!!!
και προκαταβολικά πήγες το ταξίδι και το πλήρωσες μόνο με 7 μήνες γάμου!!!!
αλήθεια μετά το ταξίδι γιατί έκανες τον γάμο,αντί να την κάνεις??:roll:

 

[panpan]

αυτην την απορια εχω και εγω

 

[PAPI_9]

ΘΕΑ!!!!
και προκαταβολικά πήγες το ταξίδι και το πλήρωσες μόνο με 7 μήνες γάμου!!!!
αλήθεια μετά το ταξίδι γιατί έκανες τον γάμο,αντί να την κάνεις??:roll:

Γιατί ήμουν μικρή και χαζή.., και φοβήθηκα λέει ότι θα στενοχωρήσω τους γονείς μας(είχε προγραμματιστεί ο γάμος), που δεν ήταν μαθημένοι σε τέτοια σκηνικά..., και δεν την έκανα πριν το γάμο..
Τους στενοχώρησα μια και καλή μετά..
Αλλά να σου πω την αλήθεια, όλα γίνονται στη ζωή μας για κάποιο λόγο, κάτι πρέπει να μάθουμε..
Ε..λοιπόν το έμαθα...

 

[meli]

PAPI ,τα λες πολυ καλα!!!
Και αυτο παλι, το "χρεος στην κοινωνια" ναι, τοκαναν,συγχαρητηρια!!!! Εκαναν 2 παιδια και μετα χωρισαν....ε,βεβαια....Απο το χωρισμενοι σκετο....πολυ καλυτερο,ετσι????
Τα παιδια τα ρωτησαν αραγε???
Μια χαρα εκανες!!! Αφου το εβλεπες οτι δεν πηγαινε....Συμβιβασμους κανουμε ολοι για να μην πληγωσουμε τους γονεις μας δυστυχως...
Εγω εκανα εναν αρραβωνα και το εσκασα τελευταια στιγμη απο το γαμο,ευτυχως,με παροτρυνση του....πατερα μου!!!! Ναι,ειναι απο τους τυπους που λενε την γνωμη τους χωρις να σκεφτονται τα "πρεπει". Η μανα μου βεβαια,πηγε να το παθει το εγκεφαλικο!!!

 

[PAPI_9]

PAPI ,τα λες πολυ καλα!!!
Και αυτο παλι, το "χρεος στην κοινωνια" ναι, τοκαναν,συγχαρητηρια!!!! Εκαναν 2 παιδια και μετα χωρισαν....ε,βεβαια....Απο το χωρισμενοι σκετο....πολυ καλυτερο,ετσι????
Τα παιδια τα ρωτησαν αραγε???
Μια χαρα εκανες!!! Αφου το εβλεπες οτι δεν πηγαινε....Συμβιβασμους κανουμε ολοι για να μην πληγωσουμε τους γονεις μας δυστυχως...
Εγω εκανα εναν αρραβωνα και το εσκασα τελευταια στιγμη απο το γαμο,ευτυχως,με παροτρυνση του....πατερα μου!!!! Ναι,ειναι απο τους τυπους που λενε την γνωμη τους χωρις να σκεφτονται τα "πρεπει". Η μανα μου βεβαια,πηγε να το παθει το εγκεφαλικο!!!

Δεν πιστεύω ότι είναι "χρέος την κοινωνία", οι ίδιοι θεωρούν εαυτόν πιο σημαντικό όταν κάνουν παιδιά (γιατί η κοινωνία το υπαγορεύει-και πολλοί δεν έχουν προσωπική κρίση ή πραγματική αγάπη κατα τη γνώμη μου για τα παιδιά, ούτε σοβαρή συναίσθηση ευθύνης).
Όταν διάφοροι με ρώταγαν γιατί δεν κάνω παιδιά...και μου επισήμαιναν ότι θα μετανιώσω και όλα τα σχετικά (ακόμη και τώρα στα 46 με ρωτάνε γιατί δεν το αποφασίζω...μου φαίνεται παρανοϊκό περιττό να σου πω), σκεφτόμουν ότι αν ποτέ πραγματικά νιώσω την ανάγκη να έχω παιδιά, και έχω τόση αγάπη να δώσω...υπάρχουν χιλιάδες παιδάκια που ψάχνουν μανούλα οπότε κάτι θα γίνει και για μένα. Αν στα 60 μου... ξαφνικά αποφασίσω να γίνω μάνα..., δεν είναι ανάγκη να μου μοιάζει....το τέκνο μου...υπάρχει και η υιοθεσία..
Στην πράξη μέχρι σήμερα και παρ'όλο που τα αγαπώ πολύ, δεν κατόρθωσα να ξεπεράσω τους φόβους μου για όλ'αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, οπότε δεν ένιωσα την ανάγκη να έχω δικά μου. Δεν θεωρώ ότι είναι ακριβώς υγιής η στάση ζωής μου, αλλά θεωρώ ότι είναι πολύ πιο άρρωστο να κάνεις παιδιά γιατί έτσι το φαντάστηκες και μετά "έχει ο Θεός", και άλλες σχετικές θεωρίες του τύπου "κανείς δεν χάνεται". Σίγουρα κανείς δεν χάνεται αλλά αυτό μπορώ να το πω μόνο για το δικό μου "τομάρι" και για καμία άλλη ανθρώπινη ύπαρξη πόσο μάλλον για ένα παιδί.
Όσο για το γάμο.., ειλικρινά μπράβο που την "έκανες" πριν αφού ένιωσες ότι δεν πάει...
Εγώ δεν είχα το θάρρος. Σήμερα σαφώς θα μπορούσα, τότε όμως κόλλησα αν και να σου πω την αλήθεια ότι έκανε εσένα ο πατέρας σου, έκανε εμένα η μαμά μου, παρ'όλα αυτά δεν ξέρω πως το φαντάστηκα...(ξέρεις είχαμε φτιάξει σπίτι..κ.λ.π,), πάντως ένιωσα ενοχές ότι δεν μπορώ να τους το κάνω αυτό...και μπορεί να στρώσει η κατάσταση...
Έστρωσε δε λέω, δε θέλω να είμαι αχάριστη....περίπου 2 χρόνια μετά το χωρισμό μου...
Αλλά τώρα τι να λέμε...έχουν περάσει 20 χρόνια, οπότε μου φαίνεται σαν να τα είδα σε ταινία...

 

[renata]

oπως η papi και χιλιάδες άλλοι...
Γονεις κλέβουν τις ζωές των παιδιών τους.με προγραμματισμό και αναίσχυντα!!
parents wanted..

 

[soudianos]

Εγώ λέω πως ο Fitziανο την έχει βρει και το σκέφτεται... Ζητά τι γνώμη μας τι να κάνει...