Βora Bora: Πρώτο μήνυμα

[αθηνα123]

καταπληκτικες πληροφοριες.στενοχωρηθηκα ομως με την τιμη.θες πανω απο 2000 ε μεχρι εκει.για πειτε και μας και αλλα. ειπατε πως κατσατε για ενα μηνα.που ακριβως πηγατε,ποσες μερες μεινατε στο καθε ενα?τι συνδιασμο νησιων μας προτεινετε και ποσες μερες χρειαζεται το καθενα?
ΥΓ απορω πως δεν σας εχουν παρει μυρωδια τα αλλα μελη και ετσι μπορω να σας ρωταω και να σας ζαλιζω μονο εγω? α και βλεπω εχετε παει και μαδαγασκαρη, μην μου πειτε οτι πηγατε και στα αλλα διπλα σευχελλες, μαυρικιο κλπ?

 

[go2dbeach]

Οντως πολυ καλες οι πληροφοριες!
Ευχαριστω για τη συγκριση Μπορα-Κουκ ηταν αυτο που ειχα φανταστει κι εγω. Μου φαινονται πολυ καλες οι τιμες για τα Κουκ , αλλα οντως το αεροπορικο εισιτηριο ειναι ενας μεγαλος πονος.

Καλα αυτες οι φωτογραφιες ειναι ζαλαδα!!Λιποθυμια!

 

[taxidologion]

Θα έλεγα ότι πρέπει να διαθέσεις τουλάχιστον 3.000 ευρώ για να ταξιδέψεις ως εκεί. Μιλώ για τα Κουκ, όπου μόνο τα αεροπορικά εισιτήρια είναι το 65% περίπου του συνολικού κόστους. Με αυτά τα χρήματα μπορείς να μείνεις για 7 ως 10 μέρες, είτε στη Ρααρο'τόνγκα (ας πούμε Muri beach, όπου έχει και τον περισσότερο κόσμο) είτε στο Αίτο'ταάκι είτε με συνδυασμό και των δύο. Αν σχεδιάσεις να επισκεφτείς και άλλα νησιά στα Κουκ, το κόστος ανεβαίνει για τις πτήσεις -ιδιαίτερα στα πιο απομακρυσμένα. Η Air Raro δίνει αναλυτικά τις τιμές. Όμως τα άλλα νησιά, πλην αυτών των δύο, είναι 'ερημικά', με λιγιστούς κατοίκους, χωρίς πολλούς τουρίστες -σχεδόν απόλυτη ησυχία. Δεν μπορώ να προτείνω κάτι συγκεκριμένο (ήδη ανέφερα τα δύο πιο δημοφιλή τουριστικά). Εξαρτάται από τα 'γούστα' του καθένα. Π.χ. (για να αναφέρω μία 'ακραία' περίπτωση), ίσως κάποιος επιλέξει να πάει στο Atiu για να δει 1-2 σπάνια είδη πουλιών που υπάρχουν μόνον εκεί ή να δει την παραγωγή του καφέ (στη φάρμα ενός ζεύγους Γερμανών) ή να δει τους ντόπιους πώς φτιάχνουν κάποια πολύ ωραία χειροτεχνήματα. Στο διαδίκτυο υπάρχουν όλες οι πληροφορίες και μπορώ, αν θέλετε, να σας δώσω κάποιες διευθύνσεις.

Εγώ έμεινα περισσότερο στη Ρααρο'τόνγκα για κάποιον ειδικό λόγο. Για να συναντήσω τον Ian Forbes, έναν 80ετή νεοζηλανδό που ζει εκεί και στα μέσα της δεκαετίας του '60 γνώρισε και ήταν φίλος μιας θρυλικής (για εκείνα τα μέρη) μορφής: του Tom Neale που πήγε από το 1952 κι έζησε ολομόναχος για 18 χρόνια στο Suwarrow, ένα από τα πιο απομακρυσμένα νησιά των Κουκ. Εκεί έγραψε κι ένα βιβλίο (An Island to Oneself). Πέθανε το 1977. -Tέλος πάντων. Αυτές είναι προσωπικές ιστορίες που δεν είναι για το forum.

Πήγα: Ρααρο'τόνγκα και Αίτοο'ταάκι (από Κουκ), Παπετέ, (Μ)πόρα-(Μ)πόρα και Μαοπιτί (από Γαλλική Πολυνησία) και δύο μέρες έμεινα στη Νουμέα (Νέα Καληδονία).

Όσο για τη Μαδαγασκάρη... η Μαδαγασκάρη είναι το 'κάτι άλλο'. Το ταξίδι που μου άφησε βαθιά χαραγμένες τις πλέον ιδιαίτερες εντυπώσεις. Έμεινα 24 μέρες εκεί. 'Ούτε για κατούρημα δεν φτάνουν!!!' μου είπε κάποιος, με το που πάτησα το πόδι μου, έξω από το αεροδρόμιο μόλις είχα φτάσει. Και είχε δίκιο. Ο Μαυρίκιος προέκυψε χωρίς να το είχα σχεδιάσει: Στην επιστροφή μου, με την Air France για Παρίσι, λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών που κράτησαν για δύο μέρες κλειστό το Charles De Gaulle, ματαιώθηκε η πτήση και μας πήγανε στο Μαυρίκιο (3 ώρες πτήση από Ανταναναρίβο) όπου έμεινα μόλις μία μέρα. Κάτι πρόλαβα και είδα -αν και ταλαιπωρημένος από διάρροια που μου άφησε κατά 8 κιλά ελαφρύτερο μέσα σε τέσσερις μέρες.

καταπληκτικες πληροφοριες.στενοχωρηθηκα ομως με την τιμη.θες πανω απο 2000 ε μεχρι εκει.για πειτε και μας και αλλα. ειπατε πως κατσατε για ενα μηνα.που ακριβως πηγατε,ποσες μερες μεινατε στο καθε ενα?τι συνδιασμο νησιων μας προτεινετε και ποσες μερες χρειαζεται το καθενα?
ΥΓ απορω πως δεν σας εχουν παρει μυρωδια τα αλλα μελη και ετσι μπορω να σας ρωταω και να σας ζαλιζω μονο εγω? α και βλεπω εχετε παει και μαδαγασκαρη, μην μου πειτε οτι πηγατε και στα αλλα διπλα σευχελλες, μαυρικιο κλπ?

 

[taxidologion]

Για να πω τη δική μου αξιολόγηση/γούστο, εκ των υστέρων: Όχι δεν θα επέλεγα να ξαναπάω στη Γαλλική Πολυνησία ή τουλάχιστον στα νησιά της 'εταιρίας'. Όσο κι αν είναι τόσο πολύ-πολύ διαφημισμένα. Το Maupiti μου άρεσε περισσότερο από τη Bora Bora. Πιο ήσυχο. [θα ξέρετε ίσως ότι και ο Marlon Brando πέρασε αρκετά χρόνια, στη Tetiaroa, ένα νησί κοντά στη Ταϊτή. Το αγόρασε μάλιστα! Αργότερα είχε διενέξεις με την τοπική κυβέρνηση γι' αυτό το θέμα. Σήμερα λένε ότι μένει εκεί ο γιος του, στα καταλύματα που έφτιαξε ο πατέρας του. Δεν πάνε τουρίστες, δεν επιτρέπεται. Έχει αεροδιάδρομο στο νησάκι, γίνονταν πτήσεις παλαιότερα που όμως σταμάτησαν πριν αρκετά χρόνια.] Ίσως, εάν τύχαινε να ξαναπάω, να πήγαινα βορειότερα, ας πούμε στα νησιά Μαρκέσας. Αλλά εκεί, παντού, είναι -πραγματικά- όλα πολύ ακριβά.

Αντίθετα, τα Κουκ είναι πολύ φθηνότερα. Μπορείς να μένεις με ημερήσια έξοδα ακόμη και 25 ευρώ (διαμονή και φαγητό μέσα), χωρίς όμως να κάνεις τίποτα. Εννοώ να νοικιάσεις κάτι (μηχανάκι, κανώ), να τρως σε εστιατόρια και να πληρώνεις για διάφορα tours που προσφέρονται από τοπικά τουριστικά πρακτορεία (το τελευταίο αφορά μόνο στη Rarotonga).

Όσο για το εισιτήριο; Θα πρότεινα ακόμη-ακόμη να γίνει ένας έρανος, να τσοντάρουν κάτι όλα τα -συνεχώς αυξανόμενα- μέλη της σελίδας, για να πάει η καλή παρέα αυτού του φόρουμ. Ή να σχεδιαστεί μία ληστεία σε τράπεζα, όσο είναι νωρίς, πριν χάσουν, οι καημενούληδες, τα χρήματά τους απ' την χρηματοπιστωτική λαίλαπα που τους έπληξε

Ένα τελευταίο: Εμείς ονειρευόμαστε τη Γαλλική Πολυνησία. Κι αυτοί -όσοι ξέρουν την Ελλάδα, όσοι είδαν φωτογραφίες από τα νησιά μας- ονειρεύονται διακοπές στην Ελλάδα! Αυτά μου έλεγε μια χαριτωμένη εξωτικής (τί άλλο ομορφιάς καλλονή που εργάζεται σε τουριστικό πρακτορείο στο Παπετέ. Αυτά μου είπαν κι ένα ζευγάρι Γάλλων (οι ιδιοκτήτες της Pension Kuriri Village στο Maupiti όπου έμεινα): 'Έχετη τη πιο όμορφη χώρα'. Και το έλεγαν από πρώτο χέρι. Το πίστευαν. Είχαν έλθει πολλές φορές στη χώρα μας. Έχουν φίλους εδώ. Γύρισαν με ιστιοφόρο στο Αιγαίο και στο Ιόνιο. Και το έλεγαν αυτοί, που ζούνε στον 'παράδεισο'...

Οντως πολυ καλες οι πληροφοριες!
Ευχαριστω για τη συγκριση Μπορα-Κουκ ηταν αυτο που ειχα φανταστει κι εγω. Μου φαινονται πολυ καλες οι τιμες για τα Κουκ , αλλα οντως το αεροπορικο εισιτηριο ειναι ενας μεγαλος πονος.

Καλα αυτες οι φωτογραφιες ειναι ζαλαδα!!Λιποθυμια!

 

[αθηνα123]

θα τρελαθουμε τελειως.δεν μπορω να το πιστεψω οτι κατοικοι της γαλλικης πολυνησιας ελεγαν οτι ζουμε στην ομορφοτερη χωρα .ειλικρινα μου ειναι αδιανοητο.για πειτε και για τα νησια μαρκεσας που ειναι ο αγαπημενος μου προορισμος.ειναι πιο ακριβα απο μπορα μπορα?υπαρχουν αεροπλανα που να συνδεουν ολα αυτα τα νησια δηλ κουκ μαρκεσας τονγκα φιτζι?μηπως ειναι πιο οιονομικο το κρουαζιεροπλοιο?

 

[αθηνα123]

μολις τωρα ειδα τις φωτο.αμαν παναγια μου τι ηταν αυτο?ο ουρανος ειχε ενα απιστευτο χρωμα,ας μην πω καλυτερα για την θαλασσα.επαθα πλακα ομως και με το αεροδρομιο,πολυ μεγαλο,καλε τι μεγαλο, αχανες ηταν,πως δεν χαθηκατε εκει μεσα?

 

[taxidologion]

αθηνα123, ανέφερα αυτά που μου είπαν τρεις άνθρωποι από εκείνα τα μέρη. Η κοπέλα, από το Pape'ete, γνώστρια του χώρου του τουρισμού και έξω από τη χώρα της, είχε διαβάσει σε περιοδικά για Ελλάδα, είδε φωτογραφίες, ίσως να ήταν και αποδέκτης εντυπώσεων από γνωστούς της που είχαν επισκεφθεί τη χώρα μας και μου είπε αυτό: 'σας ζηλεύω, έχετε πολύ όμορφα νησιά'. Δεν ξέρω κατά πόσο το πίστευε, αν ήθελε να μου το πει ως complimento, που μπορεί και να λένε σε όλους τους πελάτες τους. Απ' την άλλη, το ζευγάρι των Γάλλων, στο Maupiti, ήταν αληθινοί λάτρεις της Ελλάδας, ήξεραν απ' έξω κι ανακατωτά όλη τη μυθολογία μας, σε βαθμό που μου έφεραν σε δύσκολη θέση μη γνωρίζοντας να τους απαντήσω σε test-λεπτομέρειες για μυθολογικά πρόσωπα και ιστορίες που αυτοί ήξεραν. Είχαν έλθει αρκετές φορές στην Ελλάδα, όπως ήδη προανέφερα. Και γνώρισαν από πρώτο χέρι τους ανθρώπους εδώ, τα γλέντια μας, το ταμπεραμέντο μας πες. Το μόνο αρνητικό που μου είπαν ήταν αυτό: 'είμαστε λίγο σωβινιστές!'. Και μου το είπαν Γάλλοι! Εδόθη βεβαίως ομηρική μάχη με εκατέρωθεν επιχειρήματα! Τέλος πάντως. Τα λέω αυτά προς επίρρωση του αυτονόητου, ότι, δηλαδή ο καθένας είναι συνηθισμένος με τον τόπο του, που πολλές φορές τον υποεκτιμά και, ασφαλώς, φαντασιώνετε ή επιθυμεί να γνωρίσει άλλους τόπους. Οι θάλασσές μας, οι παραλίες μας, αυτό το πλήθος των νησιών, είναι πανέμορφα. Βέβαια πας στα περισσότερα νησιά μας και είναι φαλακρά, δεν έχουμε κοκοφοίνικες, τα χρώματα του νερού, η θερμοκρασία του, ο πλούτος της θαλάσσιας χλωρίδας, των ψαριών κι άλλα, διαφέρουν. Πώς να μην θέλουμε να πάμε στα μέρη τους ['στα μέρη τους' - εδώ σηκώνει μεγάλη συζήτηση: μόνο ε-κ-ε-ί θα βρεις αυτό το τροπικό περιβάλλον; τις πρασινογάλανες θάλασσες; τις πάλλευκες αμουδιές με τα φοινικόδενδρα δίπλα; Όπως θα ξέρεις υπάρχουν, από άποψη φυσικού περιβάλλοντος (τοπίου) χιλιάδες τέτοια νησιά σε όλον τον Ειρηνικό, στο κόλπο της Ταιλάνδης (π.χ. τα Πι-Πι είναι 'φοβερά' επίσης -ήμουν δυό μήνες πριν το τσουνάμι εκεί ), στην Καραϊβική κι αλλού.] Βέβαια όλα αυτά, δένουν με τους ανθρώπους, τις υποδομές, την κουλτούρα και τα ήθη κάθε περιοχής και την κάνουν έτσι 'μοναδική', τον κάθε τόπο ξεχωριστό...

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πτήσεις που να συνδέουν όλα αυτά τα νησιά που αναφέρεις (και άλλα πολλά στην ευρύτερη περιοχή) μεταξύ τους. Με την Pacific Blue μπορείς να πας με άλλη πτήση στη Tonga, με διαφορετική στα Fiji, με παράλλη στο Vanuatu, στη Rarotonga και ούτω καθ' εξής. Αλλά και να υπήρχαν θέλεις πολύ χρόνο και χρήμα. Εκτός αν είσαι η κόρη του 'γνωστού έλληνα κροίσου' της διαφήμισης. Έπειτα, τί κάνουμε; Συνήθως δεν πηγαίνουμε για να ικανοποιήσουμε ένα απωθημένο μας; Μια ονείρωξη; Να φέρουμε πίσω φωτογραφίες και πράγματα-ενθυμήματα να δείξουμε στις παρέες μας; Να πούμε: να, πήγα εκεί! Έτσι αναπόδραστα κάνουμε. Ή περίπου έτσι. Άλλωστε πώς να κάνουμε κι αλλιώς; Αυτή η μαζοποίηση και η έκρηξη του τουρισμού σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη μας, πόσο μας επιτρέπει να 'ψάξουμε' και να 'ψαχτούμε' για τους ανθρώπους και τις έγνοιες τους, είτε αυτούς που κάνουν το μεροκάματό τους στη τουριστική βιομηχανία είτε και (κυρίως) τους άλλους, τους κρυμμένους σε άλλους παραγωγικούς τομείς που εμείς δεν βλέπουμε παρά στην επιφάνεια -άλλωστε δεν πάμε για να μελαγχολήσουμε ούτε για να ταίσουμε ορφανά. Αυτό έλειπε!

Συγγνώμη που έθεσα κάποια ζητήματα, διαφορετικά ίσως απ' ό,τι οι περισσότεροί μας αναζητούμε. Αλλά, κάτι τέτοια με βασανίζουν πλέον, σε βαθμό που αμφιβάλλω πολλές φορές για το ταξίδι, για το κάθε ταξίδι. Ιδιαίτερα σε φτωχά μέρη. Με το 'φτωχά' εννοώ την δυστυχία των ανθρώπων που δεν έχουν συχνά να φάνε, πεθαίνουν από έλλειψη στοιχειωδών πραγμάτων, όπως το νερό, που εμείς σπαταλάμε.

θα τρελαθουμε τελειως.δεν μπορω να το πιστεψω οτι κατοικοι της γαλλικης πολυνησιας ελεγαν οτι ζουμε στην ομορφοτερη χωρα .ειλικρινα μου ειναι αδιανοητο.για πειτε και για τα νησια μαρκεσας που ειναι ο αγαπημενος μου προορισμος.ειναι πιο ακριβα απο μπορα μπορα?υπαρχουν αεροπλανα που να συνδεουν ολα αυτα τα νησια δηλ κουκ μαρκεσας τονγκα φιτζι?μηπως ειναι πιο οιονομικο το κρουαζιεροπλοιο?

 

[αθηνα123]

δεν ειμαι η κορη του ελληνα κροισου.σχεδιαζω ομως να παω γαλ. πολυνησια οταν θα εχω μαζεψει ενα αρκετα μεγαλο ποσο ωστε να μπορω να δω οσο το δυνατον περισσοτερα νησια απο ολα τα συμπλεγματα.(ευτυχως βρισκομαι σε καλο δρομο)γι αυτο και ρωτησα πως συνδεονται μεταξυ τους τα νησια.
αλλο το οτι συμπαθω μια χωρα, μ αρεσει το ταπεραμεντο της,η διασκεδαση της και αλλο ισχυριζομαι οτι ειναι η ομορφοτερη χωρα στον κοσμο.και γω εχω καποιες προτιμησεις σε χωρες ,αν με ρωτουσαν ομως ποια ειναι κατα τη γνωμη μου η ομορφοτερη θα μουν αντικειμενικη.καλως απαντησαν βεβαια οι γερμανοι αυτο που πιστευουν,σεβαστη η γνωμη τους, απλα δεν πιστευω οτι αιτιολογησαν αντικειμενικα αυτην τους την αποψη.

 

[tripdreamer1975]

Ελπίζω να δέχεστε νέους στο γκρούπ των τρελλαμένων με την Γαλλική Πολυνησία ε? Πιστεύω ότι θα βρεθούν αρκετοί.

 

[tripdreamer1975]

Μετα από αρκετά χρόνια ονείρων, επιτέλους έφτασε η στιγμή να τα πραγματοποιήσω.
Ξεκινώ τον Ιανουάριο για 22 μέρες Λος Άντζελες και Γαλλική Πολυνησία. Έυχομαι όλα να πάνε καλά και γυρίζοντας να σας ενημερώσω για όλα με πλήρες κείμενο και φωτογραφίες. Μέχρι τότε, όποιος έχει να προτείνει κάτι καλό ας το κάνει.

 

[αθηνα123]

πεστε μας καμια λεπτομερεια πρακτορειο ,αεροπορικες εταιριες ,σε ποια νησια θα μεινετε?

 

[tripdreamer1975]

Πρακτορείο ποτέ! Ώς συνήθως όλα μόνος. Λοιπόν:
Πετάω για Λος Άντζελες μέσω Ρώμης και ΝΥ με Αλιταλια (ο θεός να βάλει το χέρι του να μην έχει κλείσει μέχρι τότε!). Θα μείνουμε τρείς μέρες Λ.Α., με το σκεπτικό ότι αφού θα πάμε στην άλλη άκρη της γής ας δούμε και κάτι (Hollywood, Santa Monica, Disneyland etc.) Πετάμε μετά με Air Tahiti Nui για Παπέετε. Μένουμε 3 μέρες Παπέετε και μετά επιβιβαζόμαστε στο ιστιοφόρο κρουαζιερόπλοιο Star Flyer για μια εβδομάδα στα society islands (Moorea, Bora Bora, Tahaa, Huahine, Raiatea). Επιστροφή στην Παπέετε και πτήση για Μουρέα για τουλάχιστον 2 μέρες. Μετά, άλλες 5 μέρες σε όποιο από τα άλλα νησιά μας άρεσε πιο πολύ κατά την διάρκεια της κρουαζιέρας, θα το αποφασίσουμε εκεί.