Βενεζουέλα Βενεζουέλα!! Εγώ γιατί δε φοβήθηκα καθόλου? Μήπως γιατί δεν έμεινα στο Καράκας?!!!

[meli]

Τι υπεροχοα καταιγισμος εικονων ηταν αυτος!!!!

 

[cathy-κι]

Έχετε δίκιο για τις παραγράφους (ή σελίδες).. Έχω στείλει μήνυμα μήπως μπορέσω να κάνω edit αυτό.. και να βάλω και κανένα link σε φωτογραφίες. Προς το παρόν έχω ανεβάσει μερικές σε ένα άλμπουμ εδώ!!

 

[Rosa]

Υπέροχες οι φωτογραφίες σας!!! Να 'στε πάντα καλά και να ταξιδεύετε!!!

 

[zmaria]

Πολύ ωραίες θα συμφωνήσω!! Μπράβο, πάντα τέτοια!! Περιμένουμε και την συνέχεια.

 

[cathy-κι]

Ελπίζω τη Δευτέρα.. να ανεβάσω τη συνέχεια!! Πραγματικά σας ευχαριστώ!! Δεν περίμενα τέτοια ενθουσιώδη ανταπόκριση και χαίρομαι πολύύυυυυ!!

 

[skoumpi]

Πολυ ωραίες οι φώτο.... περιμένουμε και τη συνέχεια!

 

[giannoula]

Πολύ ωραία η περιγραφή σου, αυτή την προσφορά την είχα δει και γω την σκέφτηκα και επιρρεάστηκα από πολλούς και κατέληξα τελικά στις Φιλιππίνες :roll: καμία σχέση φυσικά!!!! Είναι όμως ένας από τους επόμενους προορισμούς. Περιμένω τη συνέχεια..

 

[go2dbeach]

Τι φωτογραφιες ειναι αυτες?? Τι φυση , τι παραλιαρες!
Θελουμε τη συνεχεια με λεπτομερειες οπως το πρωτο μερος της ιστοριας!
Αντε και στα δικα μας συντομα!!

 

[cathy-κι]

Ερώτηση..της άσχετης!! τι διαφορά έχουν τα albums από τη gallery? για να βάλω φωτό μέσα στην ιστορία πρέπει να ανεβάσω τις φωτογραφίες και στη gallery??

 

[ikarialover]

Οι φωτογραφίες σου, όπως και η περιγραφή σου, είναι υπέροχες!! Να είσαι καλά!

 

[pattyyy]

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η ιστορία σου! Μου δημιουργεί υπέροχες εικόνες...Περιμένω ανυπόμονα τη συνέχεια!

 

[cathy-κι]

...μια στάση στη Ciudad Bolivar!!

Στο αεροδρόμιο μας περιμένει ο Luis!! Όπως έχουμε κανονίσει, μας περιμένει για να μας κατεβάσει στην πόλη.. να κάνουμε τη βόλτα μας.. και επίσης μας έχει κλείσει εισιτήρια για Valencia με την καλύτερη εταιρία λεωφορείων.. Los Lianos Express ή κάτι τέτοιο. Αποχαιρετάμε το νεαρό ζευγάρι και τη Δέσποινα και φεύγουμε. (Οι τρεις θα έμεναν άλλη μια μέρα στη Ciudad Bolivar και θα έφευγαν την επόμενη το πρωί.) Ο Luis μας κατεβάζει στην πόλη και μας αφήνει στην κεντρική πλατεία.. Έχουμε στη διάθεση μας τέσσερις ώρες για να εξερευνήσουμε την όχι μικρή πόλη των 300.000 περίπου κατοίκων. Η πόλη βρίσκεται σε ένα από τα στενά σημεία του Orinocco και εκεί φτιάχτηκε, λέει, η πρώτη γέφυρα του ποταμού. Έχει αρκετή ζέστη αλλά παρόλα αυτά ξεκινάμε την περιήγηση μας. Αρχικά κατευθυνόμαστε προς τις όχθες του ποταμού.. και αφού βγάζουμε κλασσικά μερικές φωτογραφίες με φόντο τη γέφυρα και το απέραντο «καφέ» νερό του ποταμού.. περπατάμε δίπλα στο ποτάμι.. περιεργαζόμενοι τους περαστικούς που ψωνίζουν, κάνουν βόλτες κλπ. Τελικά, δεν είναι μόνο το Καράκας.. οι πόλεις τους είναι άσχημες.. ή τουλάχιστον πολύ πιο άσχημες από τις απίστευτες ομορφιές της εξοχής!! Βέβαια, όχι ότι ανακαλύψαμε και τον τροχό.. πολλές πόλεις ακόμη και ευρωπαϊκές δεν αξίζουν μια μπροστά στη φύση..

Anyway, μετά από διάφορες βόλτες και χάζεμα σε υπαίθριες αγορές και βιτρίνες.. είπαμε να αράξουμε λίγο.. στην πλατεία.. Πάω κι εγώ η έξυπνη.. η Ελληνίδα και κάθομαι στο παγκάκι.. ξαπλώνω.. ουσιαστικά.. και στο καπάκι έρχεται ένας ηλικιωμένος με στολή.. δεν ξέρω τι ήταν βέβαια μπορεί και τπτ.. και μου κάνει παρατήρηση ότι δεν κάθομαι σωστά... Φοβερό,ε??? Anyway.. βαριόμαστε κι εκεί και πάμε πάλι προς το ποτάμι να βρούμε καμιά καφετέρια, κανένα φούρνο (όπως μας είχε συμβουλέψει η Δέσποινα)!! Και να’μαστε πάλι μαζί.. Η Δέσποινα είναι ήδη στην ουρά για καφεδάκι.. Ευτυχώς γιατί πως θα βγάζαμε άκρη με τα μηδαμινά ισπανικά μας!! Παραγγέλνει λοιπόν τους καφέδες για όλους και της λέμε να μας πάρει 4 ψωμάκια μικρά.. Ωστόσο, παραλείπει τα μικρά.. και τελικά βρισκόμαστε με 4 φρατζόλες ψωμί..(δε μας χάλασε.. πήραμε και φέτες τυρί.. και τη βγάλαμε τέλεια μέχρι την άλλη μέρα το απόγευμα που φτάσαμε στο Chichiriviche..)

Τους καφέδες μας τους απολαμβάνουμε στο απένατι παγκάκι με θέα τον Orinoco.. Συζητάμε πάλι για τις ταξιδιωτικές μας εμπειρίες και φυσικά ζηλεύουμε τη Δέσποινα που πρόκειται να συνεχίσει για ένα ακόμη μήνα τις περιηγήσεις της σε Βενεζουέλα και Αργεντινή. Εν τέλει με την παρέα και την κουβέντα περνάει πιο γρήγορα η ώρα και φτάνει πάλι η ώρα του αποχαιρετισμού!! Ο Luis έρχεται στο γνωστό σημείο και μας παίρνει για να πάμε στο σταθμό των λεωφορείων. Πρέπει να είμαστε εκεί μια ώρα νωρίτερα.. Βγάζουμε τα εισιτήρια μας, πληρώνουμε και κάτι φόρους 2 bolivars.. και είμαστε έτοιμοι για την αναμονή και πάλι!! Το ταξίδι τώρα θα είναι προς Valencia.. 10 ώρες και κάτι.. Κλασσικά τρελό κρύο.. αλλά τώρα πια στη χλιδή.. διώροφο λεωφορείο καινούργιο.. με τηλεόραση και καινούργια ταινία να παίζει (να φανταστείτε την είχα δει στο αεροπλάνο προς Καράκας!!). Μια χαρά.. λοιπόν.. Ο έλεγχος των διαβατηρίων βέβαια αυτή τη φορά έγινε νωρίς, μόλις που είχαμε ξεκινήσει.. κλασσικά ο νεαρός στρατιώτης με το όπλο του.. ήρεμα είδε τα διαβατήρια μας, του άρεσαν όπως φάνηκε και αποχώρησε..