Ινδία Από την… Αλαπούτσα στο Μουνάρ (by hydronetta & Rosa)

[hydronetta]

@hydronetta, για μια ακόμη φορά πολλά συγχαρητήρια από μια αταξίδευτη που ανυπομονεί να σε γνωρίσει στην προσεχή τραβελστορίτικη συνάντηση! Την Αλαπούτσα πολλοί αγάπησαν, την επιμέλεια κειμένου ουδείς - βλέπω πως η προτροπή προς αυτοακρωτηριασμό διέλαθε της προσοχής των εξεχόντων συμφορουμιτων

πω πω φανταζεσαι να ακρωτηρίαζαν τον κάθε επισκέπτη!!! λάθος διορθώνεται παραυτα

 

[Krazykat]

πω πω φανταζεσαι να ακρωτηρίαζαν τον κάθε επισκέπτη!!!

Και γιατί όχι; Άλλωστε το είπες και μόνος σου... "Η Ινδία είναι μια ταξιδιωτική περίπτωση... των άκρων". Προφανώς των κάτω...

Και βεβαίως πολλά συγχαρητήρια και στη συν(γ)γράφουσα @Rosa, την οποία ανυπομονώ εξίσου να γνωρίσω: ως σύζυξ και μήτηρ ανήλικου τέκνου που δεν έχει καταφέρει να πάει ούτε μέχρι το Ναύπλιο χωρίς την υπόλοιπη οικογένεια , έχω να μάθω πολλά απ' αυτή ..

 

[zmaria]

Ό
Υ.Γ.1 Η κινηση του κεφαλιου που σημαινει "yes" μου θυμιζει κατι σκυλάκια που βαζουν μερικοι ταξιτζήδες στο παρμπρίζ , αυτά που κουνανε το κεφαλι τους
Υ.Γ.2 Πως να είναι ομορφάντρες όταν ολη την ομορφια την πηρε ο Ρουβας της Ινδιας? ε? ε?

View attachment 65235

΄
Ήμουνα σίγουρη, ΣΙΓΟΥΡΗ όμως, μόλις είδα ειδοποίηση η vario στο θέμα αλαπούτσα κλπ κλπ και μάλιστα μετά από αυτό το κεφαλαιο θα αναρτούσες ΑΥΤΟΝ!

 

[varioAthens]

Πως με ξερεις... Πως με ξερεις!!!

 

[Sokratis]

Επιτελους και λιγο Μουναρ... πήξαμε στην Αλαπουτσα
Aishwarya-Rai-Bachchan.jpg

Σε αντίθεση με την απολλώνια γοητεία των ελλήνων ...

Κάτι τέτοιο εννοείς;
http://nstatic.tanea.gr/15943081_EV...zdD10cnVlJmJnPTE2Nzc3MjE1JmNyPXRydWUmYXQ9NA==

 

[hydronetta]

Κάτι τέτοιο εννοείς;
http://nstatic.tanea.gr/15943081_EVO7_GEORGIADHS_SYNETEF_YPOYR_YGEIAS.limghandler.jpg?i=aT1maWxlcyUyZjElMmZtZWRpYSUyZjIwMTMlMmYwOSUyZjA0JTJmMTU5NDMwODFfZXZvN19nZW9yZ2lhZGhzX3N5bmV0ZWZfeXBveXJfeWdlaWFzLmpwZyZ3PTY2MCZoPTM3NiZzdD10cnVlJmJnPTE2Nzc3MjE1JmNyPXRydWUmYXQ9NA==

Μπρρρρρρρρ……...

 

[strani]

Εισαστε βαλτοι ολοι να με ξεσηκωσετε πριν την ωρα μου. Η ανοιξη αργει και η Κεραλα ειναι μακρυα!!!!Αλλα φετος δεν το χανω..

 

[renata]

για γραψε και τιποτα καλα παζάρια εκει που θα με σέρνει η lullu γιατι το ξέρω...θα με ξεθεώσει στους ναους και τα μουσεια..δώσε tips..για χάμπι και κοτσι ξέρω τα αλλα να πεις...

 

[strani]

Οπως εγραψα [φετος δεν το χανω] που σημαινει οτι ειμαι στραβαδι.Μαλλον εσεις αν πατε νοτια δηλ. ΚΕΡΑΛΑ ΚΟΤΣΙ ΤΡΙΣΙ ΜΟΥΝΑΡ κ.λ.π. θα πρεπει να αφησετε ιχνη για μενα που θα ακολουθησω....

 

[hydronetta]

Στο δρόμο για το Hampi (Bijapur, Badami, Pattadakal)

Mε την άνεση, την ασφάλεια και την ταχύτητα που σου προσφέρουν απλόχερα οι ινδικοί αυτοκινητόδρομοι, καταφέραμε εκείνο το απόγευμα φεύγοντας από την Ellora, να καλύψουμε τα 300 χιλιόμετρα νότια μέχρι τη πόλη Solapur.
Είχε πια πέσει το σκοτάδι, είμασταν κουρασμένοι και διάθεση να διανύσουμε περισσότερη απόσταση προκαλώντας τη μοίρα μας δεν είχαμε. Άλλωστε τι ωραιότερο να περιδιαβαίνεις πάνω κάτω τους δρόμους μιας ινδικής πόλης μέσα στο κυκλοφορικό χάος, αναζητώντας το προτεινόμενο ξενοδοχείο για να αναπαύσεις το σαρκίο σου. Με τα πολλά ρωτώντας από δω από κεί και εισπράττοντας συνεχώς κουνήματα κεφαλής τόσο σαφή όσο και οι χρισμοί της Πυθίας καταφέραμε να το εντοπίσουμε.
Δειπνήσαμε, ξεκουραστήκαμε και την επομένη συνεχίσαμε το δρόμο μας. Το κοντέρ έπρεπε να γράψει άλλα 300+ μαρτυρικά χιλιομέτρα μέχρι το Hampi, μόνο που ευτυχώς το πρόγραμμα προέβλεπε και διαλλείματα.

Mόλις 100 χλμ μετά μπορέσαμε να κάνουμε μια σύντομη στάση στη Bijapur ίσα ίσα για να φωτογραφήσουμε εξωτερικά το Gol Gumbad, ταφικό μνημείο του Σάχη Muhammad Adil (17oς αι.) το οποίο θεωρείται ότι έχει το μεγαλύτερο θόλο παγκοσμίως μετά από τον Άγιο Πέτρο στο Βατικανό! Τώρα αν το μνημείο αυτό διακτινιζόταν στην Γηραιά Αλβιώνα είμαι σίγουρος ότι θα μας είχαν γανώσει το κεφάλι οι βρεττανοί. Αφού έχουν καταφέρει να λανσάρουν τουριστικά μέχρι και τους βασιλικούς γάμους και τις βαφτίσεις, ένα τέτοιο μνημείο θα ήταν παγκόσμιας ακτινοβολίας κι αξεπέραστης αισθητικής.

Η Bijapur άξιζε μιας εκτενέστερης επίσκεψης. Ας όψεται η έλλειψη χρόνου, μιας και υπήρχαν άλλες προτεραιότητες. Πάλαι ποτέ πρωτεύουσα της περιοχής, μέσα στα τείχη της φιλοξενεί τάφους, παλάτια και τζαμιά κληρονομιά των πεφωτισμένων κυβερνητών της.

Άλλα 120 χλμ στους υπέροχους ινδικούς αυτοκινητόδρομους και φτάσαμε στη πολίχνη Badami.
Αχ λατρεμένο Badami (αναστεναγμός). Για μένα ήταν η αποκάλυψη αυτού του ταξιδιού. Τα είχε όλα!
Εξαιρετική τοποθεσία ανάμεσα στους λόφους με μια όμορφη (πλην αμφιβόλου καθαρότητας) λίμνη όπου οι καλοκυράδες πλέναν κι απλώναν τη μπουγάδα τους.

Στους λόφους πάνω από τη πόλη αρχαίες περίτεχνα σκαλισμένες σπηλιές και ναοί ολούθε γύρω από τη λίμνη ή σαν αετοφωλιές πάνω στ’ακροβούνια.

Μα πάνω απ’όλα ήταν τα χαμηλά σπιτάκια, ασβεστωμένα, με πόρτες πολύχρωμες θαρρείς και το Αιγαίο μετακόμισε καταμεσίς της ινδικής χερσονήσου.

Γι’αυτό θα αναστενάξω δις: αχ αυτό το Badami. Aν είχα το χρόνο θα του αφιέρωνα μια μέρα ολόκληρη κι όχι μερικές ώρες. Άλλωστε αποζημιώνει το ταξιδιώτη με τόσα πράγματα που’χει να δει και να βιώσει.
Mπορεί σήμερα να υπάρχει στην αφάνεια κι εκτός των τουριστικών διαδρομών της Ινδίας, όμως τον 6-7ο αιώνα ήταν βασιλική πρωτεύουσα στην περιοχή.

Στο Badami οι περισσότεροι αναλώνονται στις ιστορικές σπηλιές του.
Σε αντίθεση με τις προηγούμενες στην Ellora και την Ajanta, αυτές είναι μόνο 4 (άρα δεν παθαίνεις overdosing) και δεν υστερούν σε αισθητική, ομορφιά, έχοντας και το πλεονέκτημα ότι η θέα από κεί προς τη πόλη και τη λίμνη είναι εκπληκτική.

Αφήσαμε το αμάξι στο πάρκιγκ να μας το προσέχουν οι μαϊμούδες και μέσω της φροντισμένης εισόδου αρχίσαμε να ανηφορίζουμε τα σκαλιά προς τις σπηλιές.

Η σπηλιά 1 είναι αφιερωμένη στο Shiva, οι σπηλιές 2 & 3 στον Vishnu και η 4 σε θεότητες του Ζαϊνισμού.
Παντού περίτεχνα γλυπτά:

Ο Shiva με τα 12 χέρια να χορεύει (σπηλιά 1)​

Ο Vishnu με 4 χέρια να κάθεται πάνω στο ερπετό Adisesha μαζί με το πτηνό Garuda (σπηλιά 3)​

Όρθιοι ζαϊνιστές uithankaras στην σπηλιά 4​

​

Από τις βεράντες των σπηλιών κάθε λίγο και λιγάκι αφήναμε γοητευμένοι το βλέμμα μας να πλάναται: τριγύρω στη λίμνη και πάνω στις βουνοκορφές υπήρχαν παντού ναοί. Τι κρίμα που δεν είχαμε το χρόνο για να τους επισκεφθούμε.

Κατηφορίσαμε προς τη λίμνη. Μας υποδέχθηκαν τα πιτσιρίκια που συνόδευαν τις μητέρες τους, που απερίσπαστες μέσα στα πολύχρωμα σάρι τους είχαν επιδοθεί στο πλύσιμο των ρούχων.

Δεν ήθελα να φύγω. Είχα πέσει σ’ένα ντελίριο ενθουσιασμού. Έκανα μια επίκληση στην ομάδα και χαθήκαμε για λίγο στα στενά της πόλης. Τουρίστες ανύπαρκτοι, παιδιά να παίζουν στα στενά, κορίτσια να χτενίζουν τα μαλλιά τους στις αυλές, μπουγαδόσχοινα...

και το απαραίτητο ντεκόρ κάθε ινδικής πόλης που σέβεται τον ανήσυχο επισκέπτη: μαυριδερά γουρουνάκια να περιφέρονται ολούθε παρέα με τις κότες και τις μαϊμούδες.

Είχε φτάσει πια το απομεσήμερο και άρον άρον τρέχαμε να προλάβουμε να επισκεφθούμε τον γειτονικό αρχαιολογικό χώρο του Pattadakal.
Το ιερό σύμπλεγμα ναών στο Pattadakal του 8ου αιώνα χαίρει του τίτλου του μνημείου παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO (όπως και το Aihole). Ανάμεσα στους φροντισμένους κήπους με το καλοκουρεμένο γκαζόν οι ναοί αποτελούν ένα συνονθύλευμα τεχνοτροπιών από το βορρά και το νότο της χώρας.

Πρώτοι στη σειρά ήταν οι ναοί σε βορειο-ινδικό στυλ με τους σκαλιστούς θόλους shikharas πάνω από το εσωτερικό ιερό.

Πιο πέρα βρίσκονταν οι ναοί σε νοτιο-ινδικό στυλ σε μορφή πυραμίδας. Οι δύο μεγαλύτεροι είναι αφιερωμένοι στο Shiva και εις εξ’αυτών εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για λατρευτική χρήση.
Περιττό να αναφέρω αυτό που φαίνεται. Με πόση λεπτομέρεια έχουν σκαλιστεί εξωτερικά οι ναοί με ποικίλες παραστάσεις από το ινδουιστικό πάνθεον και τα έπη.

Ο ιερέας έδειχνε να πλήττει καθήμενος δίπλα στον ταύρο Nandi βάζοντας το ερυθρό σημάδι tilaka στα μέτωπα των ευσεβών προσκυνητών. Αν ρίξεις τον οβολό σου ας είσαι και αλλόθρησκος, θα σου το βάλει το tilaka θες δε θες.

Οι πόρτες του αρχαιολογικού χώρου έκλειναν σαν ολοκληρώσαμε την επίσκεψή μας. Aτυχώς ήταν ήδη αργά να πάμε και στο γειτονικό Aihole που είναι εξίσου σημαντικός αρχαιολογικός χώρος κι έτσι τον έφαγε η μαύρη μαρμάγκα.
Άλλωστε είχαμε ακόμα άλλα 150 χλμ μέχρι το Hampi, όπου καταφέραμε να φτάσουμε μέσα στο σκοτάδι.

Το Hampi ζει σε άλλο τουριστοχρόνο. Δεν υπάρχουν μεγάλα πολυτελή ξενοδοχεία εδώ. Μόνο ξενώνες με βασικές παροχές. Η Rosa επέλεξε έναν από τους πλέον αξιοπρεπείς... Φανταστείτε τι υπάρχει όσο το αντίτιμο παίρνει την κατιούσα.

 

[greco]

Οντως απιστευτο μερος το Badami!Ουτε που το ειχα ακουσει βεβαια...

 

[zmaria]

Και πολύ ωραίες φωτος, όπως πάντα!