Ρουμανία Απροετοιμαστοι στη Ρουμανία

[ka8y]

Η σαύρα είναι ψευτική.. αλλά.. δεν εφευγε απο την παρέα μας!

 

[ka8y]

Χαιρομαι που ξεκινησες ιστορια!!!!
Περιμενω την συνεχεια!!!
Εγω ειμαι με το ρολοι κουκου...χαχα!!!
Σου εμεινε ε;;;

χαχαα ναι! Δεν ειδα ουτε ενα ομως!!! ))

 

[ka8y]

Μέρα 3η
Ξυπνήσαμε το πρωί με μια ομίχλη, μια μουντάδα, μια ψύχρα...
Πριν φύγουμε είχαμε ρίξει μια ματιά στον καιρό, 20C με 5 C την νύχτα έλεγε, λέμε νύχτα ποσο θα κυκλοφορήσουμε, ας πάρουμε ένα μπουφανάκι για τον μικρό και εμείς βολευόμαστε και με καμιά ζακέτα. Αμα κάνει πολύ κρύο, θα μπούμε σε ενα μαγαζί να πάρουμε (όσο είδατε εσείς μαγαζί, είδα και εγώ).
Πρωί λοιπόν, βγήκαμε βόλτα με το αυτοκίνητο στην πόλη - την είχαμε δει λίγο και το προηγούμενο απόγευμα με τα πόδια- ψάχνοντας κάτι σε καφε/φούρνο να φάμε κάτι και να πάρουμε και ένα καφέ. Τελικά βρήκαμε ένα μαγαζάκι, με νοήματα συννενοηθήκαμε, καφέ δεν είχε, και on the road again! Είχαμε 300 χλμ μέχρι την suceava... ναι αλλά δεν ήταν 2 και 3 ώρες οδήγηση, αλλα 5 όπως έλεγε το google maps!
Όσο πηγαίναμε βόρεια τόσο άλλαζε το σκηνικό. Πιο αγροτιά, πιο πολύ τρακτέρ, πιο φτώχια, πιο κάρο.. πολύ κάρο στους δρόμους! Οι δικοί μας μας είχαν προειδοποιήσει (για πριν 30 χρονια ξαναλέω) οτι μέσα στα σκοτάδια εμφανιζόταν απο το πουθενά κάρα... Ε αυτο δεν έχει αλλάξει!

Στην πρώτη πολη που συναντήσαμε πήραμε ένα καφέ, και μετα ο δρόμος ανέβαινε βουνο, κατέβαινε βουνο, καταπληκτικά φθινοπωρινά τοπία, μάθαμε στον μικρό για τα φυλοβολλα και τα αειθαλή δέντρα, αρχίσαμε όμως να πεινάμε... και στην μέση του πουθενά... μια μικρή συστάδα απο παραγκες, και άνθρωποι να ψήνουν Kürtős!

Πήραμε έναν, και τον είχαμε και τον παιδεύαμε οποτε πεινούσαμε μεχρι το απόγευμα! Πεντανόστιμο πράγμα.. σαν τσουρέκι αλλα σε κωνικό σχήμα...

Παρόλες τις στροφές και το ανέβα-κατέβα ο δρόμος ήταν πολύ καλός.

Κάποια στιγμή τελειώνει το βουνο, και αρχίζουμε να περνάμε απο τα χωριά. Τρακτερ παντού, κάρα παντού, το όριο στα 80 και μέσα στα χωριά 50. Η αδερφή μου γενικώς οδηγεί αργά και προσεκτικά. Οπότε οταν μας σταματήσε η αστυνομία και μας είπανε οτι τρέχαμε με 70 μέσα σε ενα χωριό... φρικάραμε! Γιατι μας πήραν το διπλωμα και πήγαν μέσα στο περιπολικό για κανα 15λεπτο. Και μετα απο όλες τις ιστορίες που είχαμε ακούσει σκεφτόμασταν
1)Δεν έχουμε αλλάξει παρα ελάχιστα ron δεν μπορούμε ούτε να τους λαδώσουμε, ούτε να πληρώσουμε πρόστιμο
2)Ειναι αληθινοί αστυνομικοί?
3)Τι θα κάνουμε αν μας πάρουν πινακίδες?
Ξαφνικά ακούμε ένα μπιπ απο το αυτοκίνητο καταλαβαίνουμε οτι έχουμε ανοιχτά φωτα και φώτα ομίχλης και τα κλείνουμε. Περνάνε ακομα 10 λεπτά, εμφανίζεται ο αστυνομικός μας εξηγει σε σπασμένα αγγλικά οτι μας έβαλε ποντους στο point system αλλα δεν χρειάζεται να πληρώσουμε! Τέλεια λέμε και ξεκινάμε να φύγουμε.. γυρνάμε το κλειδί... τίποτα. Είχαμε μεινει απο μπαταρία. Κοιτάμε για καλώδια, δεν έιχε. Πάει η sister, μιλάει στους αστυνόμους, μπαίνει ο ένας μέσα, γυρίζει το κλειδί, φυσικά τίποτα.. να σπρώξουμε λέει ο άλλος. (Το παιδί τόση ώρα, δεμένο στο πίσω κάθισμα). Σπρώχνουμε λοιπόν, σε 6-7 μέτρα τσαααακ παίρνει το αυτοκίνητο, μαρσάρει ο αστυνομικός, λέμε θα σταματήσει τώρα, ομως αυτος γκαζώνει και τον βλέπουμε να απομακρύνεται με το παιδί μέσα. Τα δευτερόλεπτα αυτά ένω εμείς τρέχαμε έξω απο το αυτοκίνητο να το προλάβουμε περάσαν 1000 σκέψεις απο το μυαλό "Δεν γίνεται να φύγει ειναι εδω ο αλλος αστυνομικός με το περιπολικό. Δεν γινεται να ειναι fake αστυνομικός, μας έδωσε κλήση", και ευτυχώς κόβει, και λέμε θα σταματήσει.. όμως ΟΧΙ, έκανε αναστροφή (σε διπλή γραμμή έτσι?) και γύρισε... για δευτερόλεπτα πάλι σκεφτόμουν οτι πάει σκοτώθηκε το παιδι, διαλύθηκε το αυτοκίνητο...
Ευτυχώς μας τα φέρανε και τα δύο σώα και αβλαβή και συνεχίσαμε με 45 λεπτά χαμένα τον δρόμο για την Suceava...

 

[Γρηγόρης.Κ]

τέλειαααααααα

μου αρέσει πολύ η ιστορία σου και περιμένω για την συνέχεια, γιατί και εγώ πάω σε 10μέρες!!!

 

[ka8y]

Φτάνουμε λοιπον στην Suceava, και λιγο πριν μπουμε στην πόλη στρίβουμε σε έναν μικρό δρόμο για να δουμε και κατι χωριά...

Φτάσαμε λοιπον και στο μεσαιωνικό κάστρο της Suceava! Για μένα το πιο ωραίο απ όσα είδαμε! Για άλλη μια φορά η (ληγμένη εδω και 2 χρόνια) φοιτητικη κάρτα ISIC έκανε το θαύμα της και πλήρωσα φοιτητικό Ο μικρός κοίταζε να δει που ειναι το τελεφερίκ (μα ειναι δυνατον να υπαρχει κάστρο χωρίς τελεφερίκ???)

Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ απ όλα ειναι οτι κάθε αίθουσα του κάστρου ήταν διαδραστική. Είχε παιχνιδια, ειχε προβολές στους τοίχους, ακουστικό υλικό... εδώ πχ στεκόσουν κάπου και σε έντυνε στην απέναντι οθόνη με ρούχα εποχής! Και μετά αν ηθελες σε τραβαγε snapshot και την αγόραζες στην έξοδο!

Αφού είδαμε την Suceava απο μακρυά (το κάστρο ήταν πριν μπεις στην πόλη), και ο μπλε οδηγός έλεγε οτι απο τότε ηταν μια βιομηχανική πόλη, είπαμε να μην την επισκευθούμε και να πάμε απευθείας στα μοναστήρια. Η ώρα ήταν ήδη 2:30, και είπαμε να δούμε σε πια μοναστήρια να πάμε. Η μάνα τα είχε "βαθμολογήσει" πάνω στον μπλε οδηγό οποτε διαλέξαμε τρια απο αυτά. Μετά μας έκοψε να δούμε στο Google και τι ώρα κλείνουν, και ω! Κλείναν στις 4, και απείχαμε μια ώρα απο εκεί! Οπότε είπαμε να πάμε σε ένα απο αυτά που λεγαμε (Voroneț) και άλλο ενα που έκλεινε το βράδυ (Mănăstirea Humorului). Φτάσαμε στις 3:30 στο πρωτο. Ο μικρός κοιμήθηκε εντωμεταξύ και δεν ξύπναγε με τίποτα και πήγαμε στα μοναστήρια εναλλαξ - η μία στο αμάξι η άλλη στο μοναστήρι.
Ήταν πολύ εντυπωσιακά, ζωγραφισμένα όλα απ έξω και ενω μου φαίνονταν ολα "τα ιδια" με τον οδηγό ανα χείρας "διαβασα" αναλυτικά τις τοιχογραφίες και την "ιστορια" που ήταν γραμμένη σε αυτα..

Όταν πια είδαμε και τα μοναστήρια και καταλάβαμε οτι σε μία μέρα είχαμε κάνει ήδη 7 ώρες στο αυτοκίνητο αποφασίσαμε να "κάψουμε" το maramures. Όλα σε ένα ταξίδι 5 ημερών δεν χωράνε. Γιατι μπορεί σαν χιλιόμετρα να μην ηταν πολλά, αλλά οι ώρες στον δρόμο πολλές (και ποσο να αντέξεις την ερώτηση -που θα ξαναέχει τελεφερίκ? - Η απάντηση ήταν "σε 2 μέρες" (στο τρανσφαγκαράσαν)).

Μία σκέψη για το βράδυ ήταν να κοιμηθούμε στα μοναστήρια όπως μας είχαν πει οι δικοί μας - απορίφθηκε με συνοπτικές διαδικασίες και ξεκινήσαμε να κατεβούμε πάλι προς τα νότια.
Επιλογή 1) Μέχρι κάπου ο δρόμος που είχαμε έρθει (κεντρικός, φορτηγά, χωριά, κλπ) - 123 km 2 ώρες
Επιλογή 2) Δρόμος επαρχιακός, μέσα απο Εθνικό Δρυμό, παράλληλος με ποτάμι, δίπλα στο βουνό Ceahlău. - 100 κμ, 2 ώρες Ε, διαλέξαμε το 2ο. Το είχε και σαν βασική διαδρομή ο μπλε οδηγός, το Google maps δεν το πρότεινε, είπαμε να πάμε

Ξεκινάμε, και ο δρόμος φαινόταν οτι είχε ζήσει καλύτερες μέρες, ενα μονιμο γκουπ γκουπ ακουγότανε Ψάχνω για πανσιον (ευτυχώς πριν ανέβουμε στο βουνο γιατι δεν είχε και δίκτυο!) και βρίσκω μια, το Booking έλεγε Checkin μέχρι τις 6, η ώρα ήταν ήδη 5:30, λέω ας πάρω ένα τηλέφωνο.. Η γλυκήτατη κυρία δεν μίλαγε αγγλικά, μίλαγε όμως ιταλικά, μίλαγα εγω ισπανικά, βγάλαμε μια συννενόηση οτι θα πάμε κατα τις 8 και οτι "no booking!", βάλαμε και copy/paste την διευθυνση του δωματίου στο google maps, και πηγαίναμε...

Πάμε, πάμε, πάμε, ερημιά, σκοτάδια, περνάγαμε απο κάτι χωριά, σκοτάδια και εκεί, κάποια στιγμή στην μέση ενός (σκοτεινού) χωριού 5-6 κολοκύθες παρατεταγμένες να κλείνουν τον δρόμο. Σταματάμε και αναρωτιόμαστε τι κάνουμε? Είναι λογω halloween? κάποιος μας κάνει πλάκα? Να βγούμε απο το αυτοκινητο στα μαύρα σκοτάδια και τις ερημιές να τις κουνήσουμε? Σε όλα ΟΧΙ, περάσαμε πάνω απο τις κολοκύθες . Κλείναμε 9 ώρες στο αυτοκίνητο και το maps ελεγε οτι σε 2 λεπτά φτάνουμε.. μπαίνουμε στο (ω-τι-εκπληξη-σκοτεινο-και-ερημο) χωριό, στριβουμε εκει που μας λέει αριστερά...και είναι ενα οικοπεδο με ενα τεράααστιο παρατημένο μισογκρεμισμένο κτίριο.. Οπα λέμε κατι δεν πάει καλά.. ψάχνω στο Google και καταλαβαίνουμε οτι μας έχει πάει στην οδο Petru Voda στην περιοχή poiana teiului και οχι στο χωριό Petru Voda της ίδιας περιοχής... άλλα 10 χλμ λοιπον...
Φθάνουμε, άλλα σκοτάδια και εκεί, στο τσακ να πω να κάνουμε αλλα 40κμ να πάμε σε μια πολη να κοιμηθούμε αλλα ω! το βρήκαμε! Ευγενέστατη η κυρία, μας πήγε στο δωμάτιο, στα ιταλοισπανικά την ρωτήσαμε αν έχει κάτι να φάμε και μας είπε να κατέβουμε σε 10 λεπτά και οτι εχει σουπα με κάτι και σαρμα-κατι.

Η πείνα μας είχε πεθάνει (απο το πρωί με οτι ψιλολοίδια ειχαμε πάρει απο τον φούρνο και τον κιούρτο) κατεβαίνουμε λοιπον κάτω, και βλέπουμε ενα στρωμένο τραπέζι και μια σουπιέρα ΤΕΡΑΣΤΙΑ με γιουβαρλάκια! Η κυρία μας έφερε και σπιτικο λικεράκι, ψωμί.. και πάνω που νομίζαμε οτι σκάσαμε, ήρθανε και τα ντολμαδάκια και οι λαχανοντολμάδες...(σαρμαδάκια!) μαζί με smetana (σαν sour cream..) και ένα γλυκό σαν πανετόνε... και όλα αυτά για 40 ron (9 ευρώ?) ολοι μαζί!

Μετά νιώθαμε κάπως έτσι....

Το δωμάτιο που μείναμε ήταν η Pensiunea Paradiso.

 

[ka8y]

Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε χωρίς να ξέρουμε τι τοπίο θα αντικρίσουμε. Σηκωθήκαμε και αντικρίσαμε αυτό:

Είμασταν κοντά στην λίμνη Bicaz, την μεγαλύτερη τεχνητή λίμνη της Ρουμανίας. Το τοπίο ήταν πανέμορφο.
Σήμερα είμασταν πιο χαλαρά, πιο λίγα χιλιόμετρα. Είχαμε να πάμε στην Sighisoara και σκεφτόμασταν αν θα μείνουμε εκεί ή στο Sibiu.
Πήραμε τον δρόμο δίπλα στην λίμνη Bicaz...

Η διαδρομή ήταν γύρω στα 40 χλμ και ηταν μαγευτική, απο τις πιο ωραίες που κάναμε αυτές τις μέρες.
Ο δρόμος μας πέρασε απο το φαράγγι Bicaz και καταλήξαμε στην lacu rosu (κόκκινη λίμνη). Η λίμνη (που δεν ήταν καθόλου κόκκινη) δημιουργηθηκε το 1800κατι όταν σε μια πολύ μεγάλη καταιγίδα, ένα κομμάτι βράχου 2km έπεσε στην κοιτη του ποταμού και έγινε λίμνη! Τα δέντρα δεν ξεκόλλησαν απο τον βράχο και γι αυτό έχει εκεί και κορμούς μέσα στην λίμνη.
Σταματήσαμε φάγαμε πρωινό σε ενα εστιατόριο που έχει πάνω στη λίμνη (ήταν ακόμα νωρίς - περίπου 10) και φευγοντας λέει ο μικρός: "Εχω μια ιδέα! θέλετε να κάνουμε κουπί??" Ε, και κάναμε!

Παίρνουμε και τον απαραίτητο Kurto να έχουμε να μασουλάμε στη διαδρομή, και ξεκινάμε.... κάποια στιγμή αναρωτιέται η sister που ειναι το κινητο... βρε που ειναι, βρε που ειναι... Να πέρνουμε να χτυπάει, αλλα να μην απαντάει κανείς... Γυρίσαμε πίσω, (κανα 20λεπτο δρόμος) και τελικά ήταν κάτω απο την καρέκλα στο εστιατόριο... (και όχι στον πάτο της λίμνης). Κάπου εκεί άναψε και το λαμπάκι της βενζίνης και αναρωτιόμασταν αν θα φτάσουμε στο επόμενο βενζινάδικο. Ήταν και κυριακή και είχαμε μια αμφιβολία τι θα βρίσκαμε ανοιχτό.
Ευτυχώς φτάσαμε, βρήκαμε βενζινάδικο (thank you google maps) και μετα αναρωτιόμασταν (πάλι) ποιον δρόμο να πάρουμε. Αυτον που έλεγαν οι ταμπέλες ή αυτόν που είδαμε εμείς στο maps? Διαλέξαμε αυτόν απο το maps και ξεκινήσαμε. Αναμενόμενη άφιξη στην sighisoara στις 4!
Κάποια στιγμή περίπου στην μέση της διαδρομής είπαμε να ξεπιαστούμε και όπως περνάγαμε απο ενα μεγαλούτσικο χωριό, λέμε ας σταματήσουμε εδω. Μας έκανε εντυπωση που πουλούσαν κουλούρες και μπρατσάκια τα μαγαζιά.
Κάπου εδω να σημειωθεί οτι την προηγούμενη μερα με τις απειρες ώρες στο αυτοκίνητο ο μικρός κάπου είδε κάτι κούνιες αλλά δεν μας έπαιρνε να σταματήσουμε γιατι είχαμε πολύ δρομο μπροστά μας. Οποτε του είπαμε, αυριο που δεν έχει πολύ δρομο, οπου δουμε κουνιες, θα σταματήσουμε!
Κατεβαίνουμε λοιπον στο χωριό Praid, βολτάρουμε λίγο, και βλέπουμε οτι έχει ορυχείο αλατιού. Α λεμε να πάμε! Κοιτάμε στο maps, φαίνεται να είμαστε διπλα στην εισοδο, αλλα είσοδος πουθενα. Ρωτάμε κάπου, μας λένε απο εκεί θα πάρετε εισιτήρια λεωφορείου. Μα δεν μπορουμε να πάμε με το αυτοκίνητο? Όχι δεν μπορείτε λέει. Αντε λέμε, χρόνο έχουμε, ας πάμε με το λεωφορείο.. έρχεται σε 5 λεπτά, μπαίνουμε μέσα, κανουμε τον γύρο του τετραγώνου, και... μπαίνει σε ένα τουνελ! Αρα καλά την βλέπαμε την είσοδο...Και κατεβαίνει και κατεβαίνει.. βγαίνουμε λοιπον, βλέπουμε εναν διαδρομο, μπαίνουμε μέσα, και ειχε μια τερααααααστια σκαλα... παμε παμε πάμε...
Και φτάνουμε σε μια μεγαλοπρεπή αίθουσα.. που ειχε μέσα.. παιδοτοπο και adventure club! Θεία και ανιψιος ξετρελαθήκανε!

Μετά απο κανα μισάωρο όμως... έκλειναν τα ορυχεία και λίγο-σαν-τους-τρελούς τρέχαμε να προλάβουμε το τελευταίο λεωφορείο για έξω. Απο τα λίγα που προλάβαμε να δούμε είχε εστιατόριο, εκκλησία, μουσείο του ορυχείου...

Μας άρεσε πάρα πολύ το ορυχείο, ήταν το κατι διαφορετικό!
Συνεχίσαμε την διαδρομή μέσα απο χωριουδάκια...

Και φτάσαμε την Sighisoara! Δεν είχαμε κλείσει ακόμα που θα μείνουμε, και αφού κάναμε μερικές βόλτες είπαμε να πάμε στο Sibiu για υπνο.
Η Sighisoara περιέργως δεν μας ενθουσίασε. Ναι ωραία μεν, αλλα..λίγη.

Φτάσαμε στο Sibiu νύχτα, είχαμε κλείσει ένα δωμάτιο πάνω στην κεντρική πλατεία, στο The council.
Με το που φτάσαμε η πόλη μας μάγεψε. Κάναμε μια νυχτερινή βόλτα στην πόλη και πήγαμε σε ένα υπέροχο μαγαζί για φαγητό (god bless 4squear), στο Crama Sibiul Vechi που ειναι σε ενα υπόγειο, σαν παλιό κελάρι. Ήπιαμε ωραίο κρασάκι, φάγαμε ωραίο φαγητό, οι σερβιτόροι ευγενέστατοι και με χιούμορ...

Η μόνη βλακεία είναι οτι κλείσαμε δίκλινο και όχι τρίκλινο, και αφού εφαγα ΠΟΛΛΕΣ κλωτσιές κοιμήθηκα στον καναπέ σαν S! To δωμάτιο μια πολύ ομορφη σοφίτα με θέα... εδω η θέα απο το πρωινό... Ξεκούραση λοιπον για την (ουσιαστκά) τελευταία μέρα του ταξιδιού!
..

 

[tpsathas]

την εταιρία ενοικιάσεων (29 ευρώ/5 μέρες απο το economycarrentals.com) και πήγαμε να πάρουμε το αυτοκίνητο απο εκεί κοντά. Εκεί φάγαμε ενα "στενό μαρκάρισμα" για να κάνουμε την ασφάλεια φουλ μεικτή "our roads are terrible, the windshield will break and I will have to charge you 800 euros!" - δεν μασήσαμε, πήραμε το αυτοκινητάκι μας

Καλησπέρα! Εξαιρετική η ιστορία σου! Φεύγουμε και εμείς 4 άτομα για Ρουμανία. 18 πρωί φτάνουμε Βουκουρέστι και θα φύγουμε αμέσως για Μπρασόβ.

Δεν έχω κλείσει ακόμα αμάξι και θα ήθελα αν μπορείς να μου πεις περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ενοικίαση!

Είναι αξιόπιστη; Ρωτάω γιατί είναι υπερβολικά φθηνότερη η εταιρεία από άλλες που έχω βρει!

Είχες προπληρώσει με κάρτα φαντάζομαι. Σωστά; Όταν πήγατε να το παραλάβετε, σας έκαναν κάποια προκρατηση στην κάρτα σαν ασφάλεια δικιά τους, (το οποίο στο επιστρέφουν μετά); Αν ναι πόσο ήταν το ποσό;

Οπότε αποτι κατάλαβα δεν πληρώσατε την έξτρα έξτρα ασφάλιση, απλά κρατήσατε την βασική που είχε. Σωστά;

Sorry για τις πολλές ερωτήσεις και σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις απαντήσεις σου

 

[ka8y]

Την τελευταία μέρα το μενού είχε να δουμε το Sibiu και απο εκεί να πάμε Βουκουρέστι μέσω Transfagarasan. Να μπούμε επιτέλους (!) και σε τελεφερίκ που είχα διαβάσει οτι έχει στην λίμνη Balea...
Μέσα σε όλα το καλοκαίρι παρακολουθούσα και έναν ποδηλατικό αγώνα Βέλγιο - Ελλάδα (Transcontinental race) ο οποίος είχε περάσει και το Transfagarasan και ανυπομονούσα να το δω!
Ξυπνήσαμε το πρωί με βροχή. Ευτυχώς μέχρι να φάμε πρωινό έκοψε και είδαμε την πόλη με ψιλόβροχο.
Κάναμε μια μεγάλη βόλτα στην πόλη αλλά αυτό που μας άρεσε πιο πολύ ήταν που ανεβήκαμε στο καμπαναριό της εκκλησίας Biserica Evanghelică din Sibiu.
Ειμασταν στο ντεμι- να μπουμε να μην μπουμε, λεω αμα πάρουν την φοιτητική καρτα ΟΚ, ευτυχως την πήραν. Ξεκινάμε το ανέβασμα με μια πέτρινη σκάλα...

και συνεχίζουμε με ΠΟΛΛΕΣ ετοιμοροπες ξύλινες...

περάσαμε τον μηχανισμό του ρολογιού, τις καμπάνες, και φτάσαμε πάνω πάνω! Η θέα φοβερή και τα περιστέρια που ζούσαν μεσα στον πύργο επίσης

Και η γέφυρα σήμα κατατεθέν του Sibiu

Να υπενθυμίσω οτι μπουφαν δεν είχαμε...

Ξεκινάμε λοιπον την ανάβαση Transfagarasan υπο βροχή.. και στα ψηλά να βλέπουμε χιόνια... κάπου εκεί διαβάζω οτι συνήθως τέλος Οκτωβρίου ο δρόμος συνήθως κλείνει - οριακά είμασταν, 2-3 μέρες και θα έμπαινε Νοέμβριος

Ανεβαίνουμε και όσο εμείς ανεβαίνουμε, τοσο η θερμοκρασία πέφτει....

Η βλάστηση αλλάζει και απο φυλλοβόλα τα δέντρα γίνονται κωνοφόρα...

Μέχρι που έχουμε ανέβει τόσο πολύ που δεν έχει βλάστηση!

Σταματήσαμε κάπου (που μετά καταλάβαμε οτι απο εκεί μάλλον ξεκινούσε το τελεφερικ) που είχε δυο μαγαζάκια - μια καντίνα και ένα με αναμνηστικά.. ΕΥΤΥΧΩΣ πήραμε κάτι φαγωσιμο αν και δεν πεινούσαμε, για να έχουμε μετά. Σκεφτόμασταν εμείς οτι οταν φτάσουμε στην λίμνη θα πιουμε ένα καφέ, θα χαζοφάμε και κάτι...

Όσο ανεβαίνουμε λοιπον η θερμοκρασία πέφτει, η βροχή γίνεται χιονόνερο και μετά χιόνι κανονικό...

Ωσπου φτάνουμε στην λίμνη εν μέσω χιονοθύελλας, θερμοκρασίας -4 και αναρωτιόμασταν τι θα απογίνουμε, αν θα κλείσει ο δρόμος, αλυσίδες δεν ειχαμε, χιονολάστιχα δεν ξέραμε αν φορούσε το αυτοκίνητο...

Φτάσαμε πάνω βγηκαμε απο το αυτοκίνητο για μετρημένα 2 λεπτά (χωρίς μπουφάν ε??) και φύγαμε άμεσα μην πάθουμε κανενα χαζό...

Ευτυχώς λιγο πιο κάτω έκοψε και ησυχάσαμε κ μεις...

Κάποια στιγμή μπήκαμε σε δρόμο "κανονικό" με χωριά κλπ.. ψάχναμε κάπου να πάρουμε έναν καφέ (ειμασταν ακομα με του πρωινού και η ώρα ήταν 5 και είμασταν πολλές ώρες στ αμαξι...) πουθενά καφές..
Μ αυτα και με αυτα φτάσαμε έξω απο το Pitesti, λεμε δεν μπαίνουμε μέσα, να δουμε την πόλη να πιουμε και έναν καφε? (worst decision ever) Βρίσκουμε και σε πιο καφέ θέλουμε να πάμε... και.. μπλεκουμε στην κίνηση. 3 τεταρτα μετά, ακομα μπλοκαρισμένοι, βρήκαμε εναν τρόπο κάπως κόψαμε και λέμε θα βγουμε εθνική να πάμε Βουκουρέστι... αλλά... θα σταματήσουμε έστω και για λίγο σε ένα Rest! Η πόλη όσο είδαμε, άθλια...

Βγαίνουμε απο την εθνική στο πρώτο Rest που είδαμε, βγαίνουμε απο το αμάξι και αντικρίζουμε αυτό...

Όπου φύγει, φύγει.. μας κοιτάζαν οι φορτηγατζήδες σαν εξωγήινες...

Πιάνει και μια γερή βροχή... να με τυφλώνουν οι απέναντι, να μην καθαρίζουν καλα τα τζάμια οι υαλοκαθαριστήρες, ΑΠΕΙΡΕΣ νταλίκες, κανένας να μην βγάζει φλας, γενικά μια απελπισία... αλλα κοντέυαμε στο Βουκουρέστι... ευτυχώς είχαμε το φαΐ απο την καντίνα στο transfagarasan και τρώγαμε!
Και... μολις λέμε οτι φθάσαμε... κίνηση.. 2 ώρες κίνηση... Με τα πολλά όσο μπαίναμε στην πόλη τοσο μας θύμιζε Κάιρο. Οι πολυτοικίες αυτό το χρώμα το καφέ της εγκατάληψης, αυτο που ο καθένας κλείνει κάθε μπαλκόνι αλλιώς και έχει αλλα παράθυρα/τεντες/ημιυπαίθριο... τα ομορφα παλιά κτίρια παρατημένα/βρωμικα/μεταλλαγμένα σε κάτι άλλο... Σαν να είσαι στην Ηλιούπολη Καΐρου! Κάναμε και μια καλή βόλτα με το αμάξι να δούμε το κέντρο και τα αξιοθέατα φωτισμένα βράδυ...

Παρκάρουμε στο δωρεάν parking που μας πρότεινε η κοπέλα απο το δωμάτιο και πάμε στο δωμάτιο το οποίο ήταν στην παλιά πόλη. Πάνω απο ένα κατάστημα "Greek Gyros Thessaloniki". Αλλάζουμε που είμασταν σαν παπιά και ξεκινάμε να πάμε για φαΐ. Είχαμε πάρει απο το μεσημέρι να κάνουμε κράτηση στο Caru' cu Bere αλλά αφού δεν βρήκαμε κλείσαμε στο Hanu Berarilor. Δεν ενθουσιαστήκαμε κι όλας... ίσως έφταιγε οτι κάτσαμε στην έξω αίθουσα - ήταν λες και τρώγαμε στα fridays.
Γυρίζουμε προς το δωμάτιο, όλη η παλιά πόλη είχε μια φασαρία τρομερή απο τα μπαράκια, όλο κάτι βρωμόφατσες, μύριζε παντού αλκοολ... Και δεν καταφέραμε να κοιμηθούμε σχεδόν καθόλου γιατι απο την μια ο greek gyros thessaloniki έπαιζε τέρμα live ρεμπετάδικοσκυλάδικο, το απέναντι μπαράκι πριόνια...

 

[ka8y]

Καλησπέρα! Εξαιρετική η ιστορία σου! Φεύγουμε και εμείς 4 άτομα για Ρουμανία. 18 πρωί φτάνουμε Βουκουρέστι και θα φύγουμε αμέσως για Μπρασόβ.

Δεν έχω κλείσει ακόμα αμάξι και θα ήθελα αν μπορείς να μου πεις περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ενοικίαση!

Είναι αξιόπιστη; Ρωτάω γιατί είναι υπερβολικά φθηνότερη η εταιρεία από άλλες που έχω βρει!

Είχες προπληρώσει με κάρτα φαντάζομαι. Σωστά; Όταν πήγατε να το παραλάβετε, σας έκαναν κάποια προκρατηση στην κάρτα σαν ασφάλεια δικιά τους, (το οποίο στο επιστρέφουν μετά); Αν ναι πόσο ήταν το ποσό;

Οπότε αποτι κατάλαβα δεν πληρώσατε την έξτρα έξτρα ασφάλιση, απλά κρατήσατε την βασική που είχε. Σωστά;

Sorry για τις πολλές ερωτήσεις και σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις απαντήσεις σου

Καλησπέρα!
Απο το economycarrentals.com νοικιάζω χρόνια στο εξωτερικό και είναι αξιόπιστο. Συνεργάζεται με διάφορους, στην ρουμανία μας έκλεισε στην Klass Wagen. Μας δεσμεύσανε 1000 ευρώ στην κάρτα όταν φτάσαμε, τα οποια μας τα κάνανε άμεσα επιστροφή μολις επιστρέψαμε το αυτοκίνητο. Η ασφάλεια που είχαμε ήταν μεικτή με 1000 ευρω excess - δηλαδή σε κάποια ζημιά πληρώνουμε τα 1000 πρώτα. Αν ήθελες πλήρωνες 100κατι για τις 5 μέρες και ήταν χωρις excess. Αυτο μπορείς να το κάνεις και απο το site του economycarrentals (οι οποίοι περιέργως είναι έλληνες - κάπου στην Κρητη). Ελπίζω να βοήθησα!

 

[tpsathas]

Καλησπέρα!
Απο το economycarrentals.com νοικιάζω χρόνια στο εξωτερικό και είναι αξιόπιστο. Συνεργάζεται με διάφορους, στην ρουμανία μας έκλεισε στην Klass Wagen. Μας δεσμεύσανε 1000 ευρώ στην κάρτα όταν φτάσαμε, τα οποια μας τα κάνανε άμεσα επιστροφή μολις επιστρέψαμε το αυτοκίνητο. Η ασφάλεια που είχαμε ήταν μεικτή με 1000 ευρω excess - δηλαδή σε κάποια ζημιά πληρώνουμε τα 1000 πρώτα. Αν ήθελες πλήρωνες 100κατι για τις 5 μέρες και ήταν χωρις excess. Αυτο μπορείς να το κάνεις και απο το site του economycarrentals (οι οποίοι περιέργως είναι έλληνες - κάπου στην Κρητη). Ελπίζω να βοήθησα!

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την απάντηση σου! Το φοβόμουν το 1000€ καθώς η κάρτα μου δεν έχει τέτοιο όριο!

Οπότε στη περίπτωση μου τι κάνω;

 

[ka8y]

Το κλείνεις εξαρχής με μεικτή ασφάλεια, λιγο πιο ακριβά και δεν σου δεσμεύουν τίποτα νομίζω

 

[tpsathas]

Το κλείνεις εξαρχής με μεικτή ασφάλεια, λιγο πιο ακριβά και δεν σου δεσμεύουν τίποτα νομίζω

Θα μπω να διαβάσω ξανά τους όρους τους, θα τους στείλω και ένα email και θα επιστρέψω με την απάντηση τους!