KIKI
Member
- Μηνύματα
- 2.802
- Likes
- 7.733
- Επόμενο Ταξίδι
- Ιορδανία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αφρική Ναμιμπια
Τωρα που είμαι αναγκαστικά στο σπίτι σκεφθηκα να τελειωσω την ιστορία.
Τι με πιάνει και ενω γράφω την ιστορία σε λίγο διάστημα ξαφνικά στο τελος σταματάω δεν μπορώ να καταλάβω.
Αντε να θυμηθω τι εγινε στο τέλος σε αυτό το κομπακτ εντονο ταξίδι.
Η επιστροφή ζόρικη όπως και το ξεκίνημα. Κοιμηθηκαμε μετα την επισκεψη στους Ντόρζε σε ενα ξενοδοχειο ,ουτε θυμαμαι που,για να ξεκίνησουμε πρωι νωρίς να κανουμε 500 χλμ μεχρι την πρωτεύουσα .Επεσε πολυ γέλιο στη διαδρομή διοτι οι μισοι ηταν πολυ μεθυσμενοι απο τα τσιπουρα και οι αλλοι μισοι διατελούσαν εν ευθυμία.
Την νυχτα επαθα οξεια γαστρεντερίτιδα και απορω πως εβγαλα την επομένη μέρα την διαδρομή.
Ολη τη νύχτα στο μπάνιο με διάρροια και εμετούς .Η διάρροια σταματησε σε τρεις ωρες με δυο Imodium που ειχα μαζι μου. Ο εμετος που θέλει ένεση ηταν το μεγάλο θέμα αλλά που να την βρεις στην ερημιά της Ομο.
Ημουνα για νοσοκομειο οχι για ταλαιπωρία.Φθανουμε απογευμα στην Αντις Αμπέμπα για να δουμε ότι προλαβουμε. Να δούνε βέβαια γιατι εγω την εβγαλα στο λεωφορειο ξαπλωμένη ,νηστικη και με κουβαδάκι για τους εμετούς. Μετά είχε να πάμε σε ωραιο μαγαζι με φαγητό και παραδοσιακους χορούς.Μπηκα απλά να δω και αμέσως μόλις με πηραν οι μυρωδιές απο τα φαγητα βγήκα τρεχοντας να κάνω εμετό .Πέρασαν τέλεια μου ειπαν τα παιδια ,είχε παραδοσιακό φαγητό και οι χοροι ηταν πολυ ωραίοι. Οι θαμώνες ηταν μόνο ντοπιοι οικογένειες με παιδια οι μόνοι τουρίστες ηταν το γκρουπάκι μας. Ηταν σαν κυριλέ μπουζουξίδικο μετά μουσικης ,τραγουδιου με πρωτοκλασατα ονόματα και χορού.
Εγω στην αυλή του μαγαζιου και στο λεωφορειο ,μπόρεσα και εφαγα μιση μπανάνα που μου εφερε ο οδηγός (ξαναεφαγα στην Αθηνα φιδέ μετα απο 48 ώρες με άδειο στομαχι) και αυτο ηταν οι ωρες που πέρασα στην πόλη.Δεν είδα τίποτα μόνο ευχομουν να πιασουν τα χάπια να σταματήσω να υποφερω.
Στο αεροδρόμιο φθάσαμε 1 τη νυχτα για πτηση που εφευγε στις επτά.Ευτυχως ειχε επικλινείς πολυθρόνες και απλωθήκαμε .Θυμάμαι οτι ολοι σχολιαζαν την ακριβεια ,ενα κρουασαν και ενα τσαι που πηρε μια κοπελλα κοστισαν 11 ευρώ.
Αφου άντεξα αυτην την ατελείωτη ημερα και νύχτα τόσο αρρωστη
και στο καπάκι 2 πτησεις μεχρι να φθασω Βενιζελος μπράβο μου.
Τα ταξίδια ειδικά σε τέτοιους προορισμούς ,εξω απο την άνεση του σπιτιου μας και τις παροχες που εχουμε ζωντας σε πρωτοκλασατη χώρα δείχνουν και τα όρια μας σωματικά και ψυχικά.
Αυτα είχα να πω για το πολυ ιδιαιτερο ταξίδι .Το κατατάσσω στα πιο ενδιαφέροντα που εχω κάνει.
Εύχομαι υγεία σε ολους μας και όρεξη να ταξιδεύουμε .
Τι με πιάνει και ενω γράφω την ιστορία σε λίγο διάστημα ξαφνικά στο τελος σταματάω δεν μπορώ να καταλάβω.
Αντε να θυμηθω τι εγινε στο τέλος σε αυτό το κομπακτ εντονο ταξίδι.
Η επιστροφή ζόρικη όπως και το ξεκίνημα. Κοιμηθηκαμε μετα την επισκεψη στους Ντόρζε σε ενα ξενοδοχειο ,ουτε θυμαμαι που,για να ξεκίνησουμε πρωι νωρίς να κανουμε 500 χλμ μεχρι την πρωτεύουσα .Επεσε πολυ γέλιο στη διαδρομή διοτι οι μισοι ηταν πολυ μεθυσμενοι απο τα τσιπουρα και οι αλλοι μισοι διατελούσαν εν ευθυμία.
Την νυχτα επαθα οξεια γαστρεντερίτιδα και απορω πως εβγαλα την επομένη μέρα την διαδρομή.
Ολη τη νύχτα στο μπάνιο με διάρροια και εμετούς .Η διάρροια σταματησε σε τρεις ωρες με δυο Imodium που ειχα μαζι μου. Ο εμετος που θέλει ένεση ηταν το μεγάλο θέμα αλλά που να την βρεις στην ερημιά της Ομο.
Ημουνα για νοσοκομειο οχι για ταλαιπωρία.Φθανουμε απογευμα στην Αντις Αμπέμπα για να δουμε ότι προλαβουμε. Να δούνε βέβαια γιατι εγω την εβγαλα στο λεωφορειο ξαπλωμένη ,νηστικη και με κουβαδάκι για τους εμετούς. Μετά είχε να πάμε σε ωραιο μαγαζι με φαγητό και παραδοσιακους χορούς.Μπηκα απλά να δω και αμέσως μόλις με πηραν οι μυρωδιές απο τα φαγητα βγήκα τρεχοντας να κάνω εμετό .Πέρασαν τέλεια μου ειπαν τα παιδια ,είχε παραδοσιακό φαγητό και οι χοροι ηταν πολυ ωραίοι. Οι θαμώνες ηταν μόνο ντοπιοι οικογένειες με παιδια οι μόνοι τουρίστες ηταν το γκρουπάκι μας. Ηταν σαν κυριλέ μπουζουξίδικο μετά μουσικης ,τραγουδιου με πρωτοκλασατα ονόματα και χορού.
Εγω στην αυλή του μαγαζιου και στο λεωφορειο ,μπόρεσα και εφαγα μιση μπανάνα που μου εφερε ο οδηγός (ξαναεφαγα στην Αθηνα φιδέ μετα απο 48 ώρες με άδειο στομαχι) και αυτο ηταν οι ωρες που πέρασα στην πόλη.Δεν είδα τίποτα μόνο ευχομουν να πιασουν τα χάπια να σταματήσω να υποφερω.
Στο αεροδρόμιο φθάσαμε 1 τη νυχτα για πτηση που εφευγε στις επτά.Ευτυχως ειχε επικλινείς πολυθρόνες και απλωθήκαμε .Θυμάμαι οτι ολοι σχολιαζαν την ακριβεια ,ενα κρουασαν και ενα τσαι που πηρε μια κοπελλα κοστισαν 11 ευρώ.
Αφου άντεξα αυτην την ατελείωτη ημερα και νύχτα τόσο αρρωστη
και στο καπάκι 2 πτησεις μεχρι να φθασω Βενιζελος μπράβο μου.
Τα ταξίδια ειδικά σε τέτοιους προορισμούς ,εξω απο την άνεση του σπιτιου μας και τις παροχες που εχουμε ζωντας σε πρωτοκλασατη χώρα δείχνουν και τα όρια μας σωματικά και ψυχικά.
Αυτα είχα να πω για το πολυ ιδιαιτερο ταξίδι .Το κατατάσσω στα πιο ενδιαφέροντα που εχω κάνει.
Εύχομαι υγεία σε ολους μας και όρεξη να ταξιδεύουμε .
Last edited: