Θα δω Τον Άσχημο το Σάββατο βράδυ και πολύ έχω χαρεί με την κριτική σου γιατί διάβασα μερικά τόσο απογοητευτικα που αναρωτήθηκα για λίγο. Περιμένω να δω την παράσταση με ανυπομονησία λοιπόν.
Πηγα χθες για τη βραδινη ξεναγηση pre Open house στα φωτισμενα κτιρια του κεντρου. Ειχε ουρα καπου 100 ατομα και τα γκρουπ των 30 ατομων ξεκινουσαν ανα 15 λεπτα. Αρα 45 λ ως μια ωρα αναμονη για ξεναγηση 45 λεπτων μονο. Ε, εφυγα.
Εννοείται δεν το χάνω κάθε χρόνο και κατεβαίνω και σαν εθελοντής φωτογράφος! Αξίζει και το made in athens που έγινε αυτό το σκ και γίνεται ένα σκ πριν το open house!
Απογοήτευση δεν είναι απλά δεν είναι και κάτι για το οποίο θα το σκέφτεσαι και θα σε προβληματίσει. Περνάς ωραία την ώρα σου και μέχρι εκεί. Τα μυνήματα είναι σημαντικά. Η ηθοποιία είναι σε μέτρια επίπεδα και είμαι επιεικής, με εξαίρεση την Οικονόμου.
Για να δουμε αν θα φάω κραξιμο
Πριν λίγα χρόνια είχα πάει στο σπίτι του Σεφέρη. Ζούσε ακόμα η Άννα Λόντου, η δεύτερη κόρη της γυναίκας του Μαρώς κι έκανε η ίδια την ξενάγηση. Ηταν τρομερα συγκινητικό να βλέπεις τα αγαπημένα αντικείμενα του ποιητή, τις παλιές φωτογραφίες, τα μαξιλάρια του καναπέ που ξαπλωνε τα μεσημέρια. Δεν ξέρω τι έγινε και μεταξύ δύο ξεναγήσεων, έμεινα απροσμενα μόνη μου με την κυρια Άννα Λόντου και μεσα στην ησυχια του σπιτιου, μου έδειξε κάποια ιδιαίτερα πράγματα και μιλήσαμε πιο προσωπικα. Όταν έφυγα, πετούσα!
Δυστυχώς με απογοήτευσε και εμένα πάρα πολύ η "Καρυάτιδα". Πίστευα ότι θα ήταν κάπως πιο πνευματώδης και thought-provoking ως κωμαδία. Ο ρόλος της υπουργού πολιτισμού παραήταν καρικατουρίστικα γραμμένος (παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Αγορίτσας Οικονόμου να τον "ανεβάσει"), ενώ γενικά όλοι οι χαρακτήρες ήταν πολύ "σχηματικοί"! Σε κάποια σημεία μάλιστα ένοιωσα ότι έβλεπα επιθεώρηση στο Εθνικό!
μια παράσταση που μου άρεσε πολύ και με παρέσυρε και 'εργογραφικά' ήταν η "Linda" που είδα στο αγαπημένο μου θέατρο Επι Κολωνώ και σκηνοθέτησε η Ελένη Σκότη (μια σκηνοθέτης που πραγματικά ποτέ δεν μέ έχει απογοητεύσει σε όποια της δουλειά έχω δει). Το έργο αναφέρεται στις προσπάθειες μιας 55χρονης γυναίκας που έχει κατακτήσει την κορυφή στο χώρο της να κρατηθεί σε αυτήν (παρά τις "τρικλοποδιές" που της βάζει το- στηριζόμενο σε πατριαρχικά μοντέλα- σύστημα), προσπαθώντας όμως να ανταποκριθεί σε κοινωνικές επιταγές (τόσο στο παρελθόν της όσο και στο τώρα) που έχουν "χάρτινα πόδια". Το αποτέλεσμα θα είναι τραγικό- αν και κατά μία έννοια ίσως και λυτρωτικό.
Ομολογώ ότι δεν έχω δει ποτέ παράσταση γραμμένη από τον Καπουτζιδη παρ όλο που οι σειρές του μου άρεσαν απο παρα πολύ εως αρκετα. Να πω όμως για την Αγοριτσα Οικονόμου που έχει μια "τρελλα" στο μάτι. Την είδα σε άλλη παράσταση στο Εθνικό και ήταν καταπληκτική, όπως και στο Κάτω Παρταλι που έδινε ρέστα!Δυστυχώς με απογοήτευσε και εμένα πάρα πολύ η "Καρυάτιδα". Πίστευα ότι θα ήταν κάπως πιο πνευματώδης και thought-provoking ως κωμαδία. Ο ρόλος της υπουργού πολιτισμού παραήταν καρικατουρίστικα γραμμένος (παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Αγορίτσας Οικονόμου να τον "ανεβάσει"), ενώ γενικά όλοι οι χαρακτήρες ήταν πολύ "σχηματικοί"! Σε κάποια σημεία μάλιστα ένοιωσα ότι έβλεπα επιθεώρηση στο Εθνικό!
Όσο για τον "Ασχημο", ήθελα να σου πω ότι συμφωνώ απόλυτα με την κριτική σου. Εξαιρετική σκηνοθεσία, φοβερός ρυθμός, ωραίες ερμηνείες από όλους (προεξαρχόντος βέβαια του Αυγουστίδη), σε ένα έργο όμως που προσωπικά δεν μου είπε απολύτως τίποτα! Ενδεχομένως εάν το έβλεπα το 2009 ή το 2010 να μου μιλούσε περισσότερο ως έργο, σήμερα μου φάνηκαν απλώς υπερβολικά "αυτονόητα" αυτά που είχε να πει.
Για να συνεισφέρω και εγώ το "θεατρικό οβολό μου"
Γενικά το έργο (βρετανίδας συγγραφέως) θίγει πολλά επιμέρους ζητήματα όπως η κρίση μέσης ηλικίας (ειδικά στον άνδρα), η εφηβική κατάθλιψη,κλπ....
Η δε Κατερίνα Λέχου στον κεντρικό ρόλο πραγματικά εξαιρετική!
