Το κεντρο της Αθηνας το βρισκω μαγικη εικονα. Με τα καλα του και τα στραβα του, ειναι συνωνυμο της ζωντανιας. Δεν εχει λογο να μιμηθει την Ευρωπαικη μεσαιωνικη πολη γιατι δεν ειναι. Εγω το λατρευω και επειδη δουλευω στο κεντρο, ζω σ αυτο χωρις να νιωσω εκτος δρασης καμια στιγμη. Επιβεβαιωνει κι ο @Yorgos που ειναι προσφατος και του αποκαλυφθηκε.
Εχουμε τον Μεγαλο Περιδρομ...πατο. Τις προαλλες βρηκαν χασισιες φυτεμενες στα παρτερια, οριστε οι κατοικοι του κεντρου. Και χιουμοριστες και φυσιολατρες.Γουστα ειναι αυτα paefstra και ειναι σεβαστα!
Ομως δεν ειναι ολες οι πρωτευουσες της ευρωπης μεσαιωνικες αλλα μια πεζοδρομηση σοβαρη την εχουν και σιγουρα της Αθηνας της αξιζει ενα καλυτερο κεντρο
Θα σου πω την δική μου εμπειρία. Έχω περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου στο Χαλάνδρι, το οποίο θεωρείται ας πούμε το πιο "χύμα" και "εναλλακτικό" από τα βόρεια. Δεν έχει την κυρίλα της Κηφισιάς, αλλά παρ' όλα αυτά έχει πολλές μονοκατοικίες και χαμηλές, μικρές πολυκατοικίες, αρκετό πράσινο, την περίφημη Ρεματιά που είναι πνοή ζωής και παράλληλα μεγάλη αγορά (η οποία όμως περιορίζεται στο κέντρο του Δήμου, χωρίς να επιβαρύνει τις υπόλοιπες συνοικίες) και πολλές επιλογές σε φαγητό και διασκέδαση.
Kαλή μου φίλη μετακόμισε μόνιμα στο εξωτερικό γι αυτό το λόγο...
Mε εκπλήσσει η συγκεκριμένη άποψη! Προσωπικά βρίσκω το κέντρο της Αθήνας πολύ όμορφο, γεμάτο με νεοκλασικά, ωραία στενάκια και πολύ διαφορετικές γειτονιές μεταξύ τους. Ειδικά το Σύνταγμα που ανέφερες και όπου μένω (πρακτικά στην Ερμού) είναι εξαιρετική περίπτωση: από το παράθυρό μου βλέπω νεοκλασικά, είναι πεζοδρομημένα, στα 6 λεπτά περπάτημα είναι ο Εθνικός κήπος όπου πάμε για τρέξιμο, σε λιγότερο από 5 είναι τα Αναφιώτικα, γεννήθηκα κι έζησα Εξάρχεια που εκτός του χαρακτήρα που έχουν έχει και αρκετά όμορφα κτίρια, για την Πλάκα δεν το συζητώ, με τα πόδια κάνεις πολύ ωραίες βόλτες σε μέρη που άλλοι ταξιδεύουν μέρες για να έρθουν να τα περπατήσουν (από τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου μέχρι τη βόλτα στον Κεραμεικό), τα απογεύματα πάω για τζόγκινγκ στο Λυκαβηττό και μετά ξαποσταίνω στα σκαλάκια της Πινδάρου με μια από τις ωραιότερες θέες στον κόσμο, τη φωτισμένη Ακρόπολη. Έχω τα πάντα δίπλα μου, ζω σε μια γειτονιά ασφαλέστατη, καλά-καλά ούτε μετρό δεν παίρνω, δεν ξέρω πώς μπορεί να συγκριθεί έστω μόνο σε όρους ομορφιάς με το Γαλάτσι ή την Πεύκη, που έχει κάποια δέντρα, αλλά είναι γεμάτη άσχημες πολυκατοικίες. Κι όλα αυτά σε τιμή ενοικίου σαφώς χαμηλότερη.
Εγώ έχω άλλη προσέγγιση και σε αυτό. Κάθε φορά που βγαίνουμε θα πάμε κάπου άλλου, δεν έχουμε "στέκια", σκοπός είναι να δοκιμάζουμε. Ε σε αυτό δεν υπάρχει σύγκριση του κέντρου με οτιδήποτε άλλο στη χώρα, από τα πεταμένα της Μενάνδρου (με πολύ ωραίο πακιστανικό!), μέχρι τα έθνικ στο Σύνταγμα, τα ψαγμένα στα Εξάρχεια και μια στο τόσο και καμία γκουρμεδίλα με θέα την Ακρόπολη δε συγκρίνονται με κανένα προάστιο, στο Νέο Ηράκλειο που έχω ζήσει οι επιλογές είναι 5-10 όλες κι όλες, ενώ εδώ ακόμη και στο street food σε απόσταση λίγων στενών έχω επιλογές από acai μέχρι θιβετιανά momos, σε τιμή τυρόπιτας και στο ερώτημα "κάθε πότε τα δοκιμάζεις" η απάντηση είναι "κάθε φορά που δε μαγειρεύω" δηλαδή αρκετές φορές το μήνα. Παρότι για ποτά δε βγαίνουμε παρά πολύ σπάνια, οι επιλογές είναι άπειρες για να βγούμε με φίλους και δεν πιάνω καν τα αξιοθέατα/μουσεία/εκθέσεις/αρχαία/Τεχνόπολη κλπ.
Δε νομίζω, δεν τη βλέπω στο Γαλάτσι ας πούμε, ούτε στην Πεύκη. Το κέντρο είναι άλλη φάση. Τις προάλλες ας πούμε πήγαμε με την κοπέλα ου στην Κυψέλη (με τα πόδια φυσικά) για να ψάξουμε σαμπουάν για μαύρους, γνωρίσαμε ανθρώπους από τη Σιέρα Λεόνε, φάγαμε αιθιοπικό, η κοπέλα μου βρήκε επιτέλους κομμώτρια που να ξέρει από μαύρα μαλλιά (από τη Νότιο Αφρική) με την οποία πλέον η κοπέλα μου βγαίνει πού και πού. Οι περισσότεροι από τους λατίνους συναδέλφους της μένουν και βγαίνουν στο κέντρο, στην Πεύκη δεν ξέρω με ποιους θα έκανε παρέα.
Αυτό ακριβώς μου αρέσει στο κέντρο, είναι απλά πολύ όμορφο, με τεράστιο χαρακτήρα, όμορφα κτίρια, χρωματιστό ντεκαντάς και ρομαντική πολυτέλεια, δεν μπορώ να το συγκρίνω με άλλη γειτονιά.
Να σου απαντήσω εγώ από τη πλευρά μου, έχοντας περάσει τη ζωή μου εξ΄ολοκλήρου σε προάστιο/χωριό μεγάλης πόλης, «απολαμβάνοντας» τα καλά εκατέρωθεν, με την ασφαλή πάντα θέση να βρίσκομαι κοντά σε μεγαλούπολη και όχι κάπου απομακρυσμένα.
Και συμφωνώ με την προσέγγισή σου, λέω τι κάνουν οι περισσότεροι.
Υπάρχουν πλέον παντού πολλοί αλλοδαποί αν και σαμπουάν για μαύρους
(όσο ζω μαθαίνω) ναι, μάλλον μόνο στο κέντρο μπορείς να βρεις. Όσον αφορά την κοπέλα σου αν ξέρει ελληνικά μια χαρά παρέα πιστεύω θα έκανε στην Πεύκη με Έλληνες (δεν ξέρω τι παίζει εκεί με αλλοδαπούς), όταν κάποιος προέρχεται από μια χώρα με την οποία δεν υπάρχουν προηγούμενα νομίζω και οι δύο πλευρές είναι πιο ειλικρινείς στις σχέσεις τους άσε που λόγω ιστορίας και λάτιν υπάρχει συνήθως μια καλή προδιάθεση από τους ντόπιους. Εντάξει, πάντα στην αρχή νιώθεις πιο άνετα και καλά με ανθρώπους που έχουν τα ίδια περίπου βιώματα και την ίδια κουλτούρα με εσένα.
