Ηνωμένο Βασίλειο Αγγλικό Τουρλού

[KostasLia]

London III

Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε φάγαμε πρωινό και φύγαμε γρήγορα. Σήμερα θα ήταν η μέρα των μουσείων,και όχι τυχαία αφού είχα ελέγξει τον καιρό ο οποίος θα ήταν βροχερός όλη μέρα..
Τα τρία μουσεία (natural history museum, Science museum, Victoria & Albert museum) βρισκονται όλα στον ίδιο δρόμο και είναι όλα δωρεαν. Για να φτάσει κανείς θα πρέπει να κατέβει στην στάση του μετρό South Kensington. Οι σειρές και για τα τρία τεράστιες και να φανταστείτε ήμασταν εκεί πριν καν ανοίξουν (κλασικά οι περισσότεροι ήταν κινέζοι)..φαίνεται δεν ήμασταν οι μόνοι που είχαμε σκεφτεί να επισκεφτούμε τα μουσεία μια μέρα σαν και αυτήν που εβρεχε ασταμάτητα..αποφασίσαμε λοιπόν να περιμένουμε για να δούμε πρώτα το μουσείο Φυσικής Ιστορίας που είναι και το μεγαλύτερο,καθως θέλαμε να αφιερώσουμε και περισσότερο χρόνο σε αυτό.

Το μουσείο έχει δυο εισόδους.Εμείς πήγαμε στην ουσία από την πιο καινούργια είσοδο που είχε και τον λιγότερο κόσμο.Περιμέναμε σίγουρα καμια ώρα μέχρι να μπουμε

Η μια είσοδος

Η πρώτη εικόνα με το που μπαίνεις είναι εντυπωσιακή

Για αρχή είδαμε τις πτέρυγες που έχουν να κάνουν με τα φυσικά φαινόμενα ηφαίστεια,σεισμους,τσουνάμι κ.α τα ορυκτά και τα διάφορα βότανα. Οτι δηλαδή έχει να κάνει με την γη..αυτό που μου άρεσε ήταν ότι όλα γράφονται με απιστευτη λεπτομέρεια για τους μεγάλους ενώ για να μην βαριούνται τα παιδιά έχουν κάνει διάφορες κατασκευές για να τους δώσουν να καταλάβουν αυτό που βλέπουν..τα περισσότερα παιδιά το είχαν δει σαν παιχνίδι και έτσι μαθαίνουν παίζοντας στην ουσία. Αφού αφιερώσαμε αρκετη ώρα αποφασίσαμε να πάμε από την άλλη πλευρά να δούμε τις πτέρυγες με τα είδη των ζώων

Η κύρια είσοδος

Αν θα μπεί κανείς από την κύρια είσοδο θα αντικρύσει αυτήν εδώ την εικόνα

Αυτές οι πτέρυγες του μουσείου θεωρώ ότι είναι και οι πιο ενδιαφέρον. Δεν υπάρχει ζώο που να μην υπάρχει εδώ μέσα.Οι πτέρυγες είναι χωρισμένες ανάλογα με το είδος

Στην πτέρυγα των θαλάσσιων ειδών

Βασικά τα γυρίσαμε σχεδόν όλα,η κούραση απίστευτη,ο κόσμος πολύς,έχω την εντύπωση ότι και αυτοί που δεν θέλαν να δουν το μουσείο είχαν μπει μονο και μόνο για να προφυλαχτούν από την βροχή. Οι ουρές ατελείωτες σε σημείο που να μην μπορείς να απολαύσεις από ένα σημείο και μετά αυτό που βλέπεις.Η ώρα περνούσε και έτσι αποφασίσαμε να πάμε επιτέλους στην πτέρυγα των δεινοσαύρων που είναι και η πιο γνωστή.

Επίσης έχουν κάνει και μια φανταστική φιγούρα ενός δεινόσαυρου που κινείται,λες και είναι αληθινός

Είχαμε δεί τα βασικά και η αλήθεια είναι ότι ο πολύς ο κόσμος μας είχε κουράσει είχαμε και κάτι ώρες εκεί μέσα και έτσι αποφασίσουμε να φυγουμε..είμαι σίγουρη πως αν η κατασταση ήταν διαφορετική θα το είχαμε απολαύσει περισσότερο αλλά αυτό γίνεται δυστυχώς οταν αποφασίζεις να επισκεφτεις ένα μουσείο όταν βρέχει και ειδικά όταν ο μήνας που βρίσκεσαι στο Λονδινο είναι ο μήνας Αυγουστος.Παρόλα αυτά φύγαμε με τις καλύτερες εντυπώσεις και σίγουρα αν είχα χρόνο θα ξαναπήγαινα..
Η επόμενη ουρά που μας περίμενε ήταν για το μουσείο Victoria & Albert (V&A),το οποίο βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το μουσείο Φυσικης Ιστορίας

Δεν είχα ξαναεπισκευτεί το συγκεκριμένο μουσείο. Το μουσείο έχει συνολικά 6ορόφους και 150συλλογές. Επειδή είχαμε δει στο Βρετανικό Μουσείο κάποιες συλλογές από κάποιες χώρες αποφασίσαμε ότι εδώ θα επικεντρωνόμασταν κυρίως στην πλούσια συλλογή των ρούχων και στην βρετανική πτέρυγα

Είναι ένα ωραίο μουσείο που έχει λίγο από όλα.Ημασταν εκεί κανένα δίωρο φυσικά και δεν μας έφτασε. Σίγουρα θα ήθελα να ξαναπάω και να αφιερώσω λίγο περισσότερο χρόνο γιατί μου άρεσε πολύ. Δικαίως λοιπόν το μουσείο αυτό ανακυρήχθηκε μουσείο της χρονιάς για το έτος 2016.

Ακριβώς απέναντι βρίσκεται το μουσείο επιστημών.

Λίγο το ότι είχαμε κουραστει μέσα τόσες ώρες,λίγο το ότι τα σχόλια που είχα διαβάσει δεν ήταν και τα καλύτερα λίγο το ότι πεθαίναμε της πείνας και οι δυο αποφασίσαμε να το αφήσουμε..και έτσι αρχίσαμε να ψάχνουμε κάπου να φάμε..Απο κοινού αποφασίσαμε να φάμε κάτι καλό γιατί τόσες μέρες είχαμε φάει προχειρα και λημοκτονούσαμε οπότε καταλήξαμε να ψαχνουμε τι αλλο ....για ελληνικό εστιατόριο όπου οι μεγάλες μερίδες είναι εγγυηση..Βρήκαμε ένα κανενα 20λεπτο περπάτημα..και έτσι ξεκινήσαμε να περπατάμε..
Περάσαμε από το hyde park

Η βόλτα μέσα από το πάρκο μας αποζημείωσε και με το παραπάνω...αυτοί οι Αγγλοι έχουν πάρκα πάντως...
Φτάσαμε στο εστιατόριο Σαντορίνη που βρίσκεται στην περιοχή Bayswater. Δυστυχώς δεν ήξερα και πολύ αργότερα έμαθα ότι σε εκείνη την περιοχή υπάρχει ο Ορθόδοξος Ναος της Αγίας Σοφίας όπου είχαν παντρευτεί οι γονείς μου, και δεν τον είδα. Δεν πειράζει όμως. Στο εστιατόριο δούλευαν φυσικά Ελληνες. Φάγαμε του σκασμού μας κεράσανε και λίγο τσιπουράκι μιλήσαμε και λίγο με το προσωπικό για το πως είναι τα πράγματα εκεί. Ο λογαριασμός ήταν 52λίρες αρκετα καλά για τις μερίδες που είχαμε..και φυγαμε αρον τον αρον να προλάβουμε να δούμε τον Ναο του Ουεστμινστερ.
Για τον Ναο είχαμε κλείσει εισητήρια το προηγούμενο βράδυ από το ιντερνετ και καλά καναμε γιατί σταθήκαμε τυχεροί. Ενώ η είσοδος κοστίζει 22λιρες το άτομο και η τελευταία επισκεψη πραγματοποιείται στις 15.00 βρήκαμε ότι μόνο για την Τετάρτη η τελευταία είσοδος στον Ναο πραγματοποιείται στις 16.30 και η τιμή του εισητηρίου είναι μισή τιμή δηλαδή 11λίρες το άτομο..
Για να φτάσει κανεις στο Westminster Abbey θα πρέπει να κατέβει στην στάση του Westminster.Φυσικά και εδώ η ουρά για να μπει κανείς στον Ναο είναι τεράστια...πλέον το είχαμε συνηθίσει εμεις και οι κινέζοι ήμασταν τόσο χαζοί να τρώμε την βροχή στα μούτρα για να δούμε μια εκκλησία..τι εκκλησια όμως!!!!Θεωρω ότι και η αναμονή και η βροχή που φαγαμε αξιζε απόλυτα τον κόπο!!!

Στο εσωτερικό της εκκλησίας οι φωτογραφίες δεν επιτρέπονται δυστυχώς.Κρίμα γιατί η δική μου μηχανή σίγουρα θα είχε πάρει φωτιά..
To Αββαειο του Ουεστμινστερ είναι μια αγγλικανική εκκλησία γοτθικής αρχιτεκτονικής. Είναι κυρίως γνωστό για την στέψη κάποιων Βρετανών βασιλιάδων, για βασιλικούς γάμους που έχουν γίνει αλλά κυρίως γιατί εδώ έχουν ενταφιαστεί κάποια σπουδαία ονόματα της ιστορίας με τελευταίο τον επιστήμονα Στιβεν Χοακιν. Τα σπουδαία αυτά προσωπα αποτελούνται από Βασιλιάδες,Βασσιλισσες,ηθοποιούς,επιστήμονες,συγγραφείς,πολιτικούς και πρωθυπουργούς..
Κάποια απο τα ονοματα που μου έρχονται στο μυαλο είναι Λορενς Ολιβιε,Ραντιαρντ Κιπλινγκ,Καρολος Ντικενς,Τομας Χαρντι,Δαρβινος και πολλοί πολλοί άλλοι.
Προς την έξοδο του Ναου θα δει κανείς τουε τάφους του Νευτωνα και του Δαρβίνου και φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει και του Στίβεν Χοακιν..

Φυγαμε από τον Ναο πολύ εντυπωσιασμένοι. Ηταν μια τελείως διαφορετική Εκκλησία από αυτές που είχαμε δει μέχρι στιγμής..
Το πρόγραμμα στην συνέχεια είχε βόλτα για ψώνια στην περιοχή Camden. Πήραμε λοιπόν το μετρό και κατεβήκαμε στην στάση Camden.

Με το που βγαίνουμε λοιπόν από το μετρό μας σταματάει ένας μαύρος να μας πουλήσει την πραματια του...φυσικά αρνηθήκαμε..ξέραμε ότι η συγκεκριμένη περιοχή είναι λίγο κακόφημη και τα ναρκωτικά εύκολα να βρεθούν αλλά δεν είχαμε καταλάβει ότι στα προσφέρουν με το που κατεβαίνεις από το μετρό...

Η συγκεκριμένη περιοχή είναι κυρίως γνωστή για τα markets. Δυστυχώς σε αυτό ήμασταν άτυχοι οι αγορές είχαν κλείσει ίσως λόγο καιρού και μόνο κάποια μαγαζιά στον κεντρικό τον δρόμο ήταν ανοιχτα


Χαζέψαμε λίγο στα μαγαζιά πήραμε και κάτι σουβενιρ και προχωρήσαμε

Είχα ξαναέρθει στο Camden και είχα τρελαθεί..όλα τα δαχτυλίδια που φοράω πλην του αρραβώνως και η βέρα είναι από εδώ..είχα σκοπό να προσθέσω ακόμα ένα στα χέρια μου αλλά μάλλον αφού φοράω ήδη πολλά δεν ήτανε γραφτό...την επόμενη φορά!!!!απογοητευμένοι λοιπόν ξεκινήσαμε για το Balham..
Αυριο θα φεύγαμε και θα αφήναμε πίσω μας το Λονδίνο,στην επιστροφή για το Southampton θα κάναμε και μια στάση για να δούμε μια από τις γνωστότερες πόλεις της Βρετανίας..και αυτην δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από την όμορφη Οξφόρδη!!!

 

[Vereniki]

Τελεια η "μέρα των μουσείων"!!Ανυπομονώ για Οξφόρδη...!!!

 

[KostasLia]

Oxford

Ξυπνήσαμε φάγαμε πρωινό χαιρετήσαμε την Sarah και φύγαμε για τον σταθμό Waterloo. Aπο εκεί πήραμε λοιπόν το τρένο για Reading.Θα κατεβαίναμε εκεί και από εκεί θα πηγαίναμε Οξφορδη. Ο λόγος που δεν πήγαμε κατευθείαν στην Οξφορδη ήταν γιατί έτσι διακεκομμένα το εισητήριο θα μας εβγαινε φθηνότερο. Η διαδρομή Λονδίνο-Οξφορδη διαρκεί περίπου μια ώρα και κάτι..
Είχαμε μπροστά μας αρκετες ωρίτσες αλλά βιαστήκαμε να πάμε κατευθείαν σε αυτά που θέλαμε να δουμε γιατί φοβηθήκαμε τις μεγάλες ουρές..η απόσταση από τον σταθμό για το κέντρο είναι μικρή και έτσι περπατήσαμε..
Μεγάλη βοήθεια για την σημερινή μέρα ήταν η ιστορία της @Grerena που είχα διαβάσει εδώ στο φορουμ Λονδίνο μαζί με Οξφορδη,Stonehenge,Bath και τους γιους μου! (Σε ευχαριστώ πολύ @Grerena η βοηθειά σου είναι πάντα πολύτιμή)
Η Οξφόρδη είναι παγκοσμίως γνωστή για τα Πανεπιστημιά της οπότε λογικό και επόμενο ήταν να θέλουμε να επισκεφτούμε ένα Πανεπιστημιο. Ενα από τα πιο γνωστά είναι το Christ Church.Ο λόγος είναι γιατί εδώ γυρίστηκαν πολλές σκηνές των ταινιών του Χάρυ Πότερ. Όπως καταλαβαίνεται αυτό και μόνο είναι ένας λόγος που έχει ανεβάσει την επισκεψιμότητα του συγκεκριμένου Πανεπιστημίου στα ύψη...
Πρώτος μας σταθμός λοιπόν ήταν Πανεπιστήμιο Christ Church. Το Πανεπιστήμιο είναι ανοιχτό για τους επισκέπτες συγκεκριμένες ώρες καθώς θα πρέπει να ταιριάζει με το πρόγραμμα των φοιτητών.Κάποιες αίθουσες επίσης που είναι ανοιχτές για το κοινό όπως είναι η τραπεζαρία και η εκκλησια του έχουν και αυτές το ωράριο τους. Το ωράριο δεν είναι στάνταρ όλους τους μήνες οπότε θα πρέπει να το ελέγξεται πριν πάτε..
Και έτσι βρεθήκαμε πάλι να περιμένουμε στην ουρά μαζί με όλους τους κινέζους κλασικά στους πράσινους κήπους του Christ Church Meadow.

Πάλι καλά η ουρά περνούσε γρήγορα και φτάσαμε γρήγορα.Πληρώσαμε κάπου 6λίρες το άτομο αν θυμάμαι καλά και μπήκαμε στους χώρους του Πανεπιστημίου.

Μπαίνοντας είδαμε το τεράστιο προαύλιο. Το Tom Quad είναι η μεγαλύτερη τετράγωνη αυλή του Πανεπιστημίου, με το Tom Tower στην μέση το οκταγωνικό καμπαναριό.Περπατήσαμε λίγο και μπήκαμε στην εκκλησία, η οποία τυχαίνει να είναι ο Καθεδρικός Ναός της Οξφορδης, ο μικρότερος Καθεδρικός της Βρετανίας.

Σειρά είχε η τραπεζαρία!!!Ανεβήκαμε την επιβλητική σκάλα που μας έφερνε όλο και πιο κοντά στην διάσημη τραπεζαρία του Χαρυ Πότερ!!

Δεν είχε ανοίξει ακόμη για τους επισκέπτες και το προσωπικό μάζευε την αίθουσα,προφανώς οι φοιτητές είχαν μόλις τελειώσει το μεσημεριανό τους..η τραπεζαρία θα ανοιγε σε 10 λεπτά και κόσμος είχε ήδη μαζευτεί και περίμεναν να μπουν έτσι για να μην χάσουμε την σειρά μας περιμέναμε!!το καλό είναι ότι πρόλαβα και τράβηξα μια φωτογραφια της αιθουσας χωρίς να έχει κόσμο μέσα!!

Το δεκάλεπτο πέρασε και μπήκαμε. Η επίπλωση της αιθουσας αποτελείται από ξυλινα τραπέζια και καρεκλες, πάνω στα τραπέζια οι λάμπες είναι αναμμένες. Οι τοίχοι είναι γεμάτοι με πορτρέτα σημαντικών ανθρώπων. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν κάποτε καθηγητές του Πανεπιστημίου.Πάντως η αισθηση ότι τα προσωπα από τα κάδρα σε κοιτάζουν είναι έντονη!!Και περιμένεις ότι απο στιγμή σε στιγμή θα σου μιλήσουν!η μαγεία του Hagwarts βρίσκεται εδώ!

Μου ήταν πολύ δυσκολο να τραβηξω φωτογραφίες καθώς ο κόσμος ήταν πολύς και πηγαίναμε σε σειρά ο ένας πίσω από τον άλλον.Η αίθουσα ήταν ασφυχτικά γεμάτη και να ήθελες να καθήσεις και να παρατηρήσεις λεπτομερειακά τα πορτρέτα ήταν πολύ δύσκολο και έτσι αναχωρήσαμε. Πάντως η αίσθηση που έχει κανείς μόλις μπει στην αιθουσα είναι μαγική!!!Εγώ αισθανθηκα λες και έπαιρνα μέρος σε ταινία του Χαρυ Ποτερ!!!ή ακόμα καλύτερα ότι το Hagwarts είναι πραγματικό!!

Βγήκαμε από το Πανεπιστήμιο και περπατήσαμε είδαμε εξωτερικά την αγγλικανικη Εκκλησία του Πανεπιστημίου St Mary the Virgin

Περιπλανηθήκαμε στους δρόμους της Οξφορδης και θαυμάσαμε την αρχιτεκτονική της πόλης!!

Περάσαμε και από κάποια άλλα Πανεπιστημια στα οποία όμως δεν μπήκαμε μέσα απλά έχωσα το κεφάλι μου και τράβηξα κάποιες φωτογραφίες!!!Εκείνη την ώρα σκεφτόμουν πόσο χαζούλα μπορεί να είμαι όταν η μαμα μου μου έλεγε κάποτε να σπουδάσω στην Αγγλία και εγώ αρνιόμουν κατηγορηματικά!!Να οριστε τι είχα χάσει λοιπόν!!!ποσο διαφορετικές θα ήταν τώρα οι εμπειρίες μου!!!(καλα λένε πως ο ερωτας θέλει θυσίες..)

Πέρα όμως από τον Χάρυ Πότερ,στην Οξφόρδη έχει γυριστεί και η μίνι σειρά Brideshead Revisited(1981)με τον Τζερεμι Αιρονς και η βόλτα στα στενά της Οξφόρδης μου θύμισε έντονα την σειρά, την οποία είχα δει σχετικά πρόσφατα και με γύρισε σε μια άλλη εποχή..

Συνεχίζοντας στην λιθόστρωτη Catte Str θα καταλήξαμε στη περίφημη Radcliffe Square. Στο κέντρο της πλατείας ξεχωρίζει το αξιοθαύμαστο κυκλικό κτίριο της Radcliffe Camera.

Είχαμε φτάσει στο divinity school. Εκεί θέλαμε να παμε καθώς και εκεί στο Divinity Room εχουν γυριστεί σκηνές από τον Χαρυ Πότερ. Η είσοδος είναι 2λίρες το άτομο..Δυσκολευτήκαμε να βρούμε την αίθουσα καθώς οι υπεύθυνοι κλείνουν συνεχώς την πόρτα αλλά με λίγο παραπάνω ψάξιμο τελικά την βρήκαμε

Είχαμε λοιπόν ολοκληρώσει πια τα film locations των ταινιων του Χάρυ Ποτερ από την Οξφόρδη!!!
Λίγο παραπάνω και στον ίδιο χώρο βρίσκεται η βιβλιοθήκη Bodleian ..και ακριβώς απεναντι η γνωστή γέφυρα bridge of sights.

Είχε περάσει αρκετή ωρα και θυμηθήκαμε πως δεν είχαμε φάει τιποτα.Ετσι αποφασίσαμε πως ήταν ώρα για φαγητό!!Λογικό μετά από τόσο περπατημα πεινούσαμε και οι δυο και επειδή δεν ξέραμε αν το βράδυ που θα φτάναμε σπίτι, αν θα βρισκαμε τιποτα να φάμε καθήσαμε στα σίγουρα στην πίτσα hut και με 35λίρες για δυο άτομα διαλέξαμε το απεριόριστο που είχε στο μενου,μια πίτσα τεράστια με άλλα δυο βασικά συνοδευτικά της επιλογής μας,απεριοριστο αναψυκτικό και γλυκό ότι θέλαμε!!!!Αφου γεμίσαμε τα στομάχια μας αποφασίσαμε να περπατησουμε προς τους βοτανικούς κήπους αλλά δυστυχώς μετά από λίγο θα κλείναν..σκεφτήκαμε να επισκεφτούμε τον τάφο του Τολκιν(καθώς έζησε και πέθανε στην Οξφορδη) αλλά πάλι δυστυχως το κοιμητήριο ήταν μακρια και υπήρχε και εκεί ωραριο λειτουργίας που πιθανο να μην προλαβαίναμε!!Και έτσι αποφασίσαμε να χαλαρώσουμε και να πάμε για το λεγόμενο punting..

Επειδή όμως η εμπειρία μου από την προηγούμενη φορά που είχα επιχειρήσει να κάνω punting δεν ήταν και η καλύτερη (είχα πέσει σε ποτάμι στην Ταυλάνδη,όπου πλένονταν οι ελέφαντες, φουλ στην λάσπη..και όλοι οι τουριστες με τραβούσαν φωτογραφίες...είχα γίνει περιγελος για όλους!!!και η μανα μου στο τσακ είχε γλιτώσει το εγκεφαλικό!!!εκεί είχε ζέστη όμως αν γινοταν κατι τέτοιο εδώ τι κάναμε?) αποφασίσαμε να πάμε safe και να κάνουμε peddling ...καλύτερα κιόλας πιο ασφαλές και θα κάναμε και οι δυο!!
Αυτό μας στοίχησε 32λίρες και για τους δυο για μια ώρα απο κει και πέρα κάθε τέταρτο εξτρα χρεωνόταν 5λίρες

Μπορώ να πω ότι αποδειχθήκαμε και οι δύο κρυφά ταλέντα!!!καθώς καναμε όλη την διαδρομη που μας είχαν σημειώσει..ο ποταμός περνάει τους πίσω χώρους των Πανεπιστημείων..και είναι μια υπέροχη διαδρομή..χαζεύοντας τους καταπράσινους κήπους και τα λιβάδια..ο καιρός μας είχε βοηθήσει πάντως για κάτι τέτοιο..χαλαρώσαμε και το απολαυσαμε!!!ήμασταν πίσω στην ώρα μας..
Οταν πήγαμε να πληρώσουμε μας επεστρεψαν και τα διαβατηρια μας τα οποια κρατάνε μην τυχον και φύγει κανεις με το ''όχημα" εκεί λοιπόν γέλασα γιατί το διαβατήριο που μου επεστρεψε η κοπέλα ήταν κινεζικο...ε..αυτό ήταν!!! αυτοί οι κινεζοι με κυνηγούσαν παντού...όταν ρώτησα την κοπέλα αν μοιάζω με κινέζα απλα με κοιταξε και λύθηκε στα γέλια (είχε καταλάβει το αστείο μου!!) ..
Δεν μας είχε μείνει πλέον πολύς χρόνος.Στον δρόμο για τον σιδηροδρομικό σταθμό κάναμε μια στάση στο μουσείο,το οποίο είχε κλείσει από ώρα..

Και αφού δεν είχαμε προλάβει τον τάφο του Τολκιν ή το σπίτι που έζησε κάναμε μια τελευταία στάση στην pub όπου σύχναζε και τα έπινε με τον C.S Lewis.

Μάλιστα στον οδηγό που κρατούσα διάβασα πως οι δυο τους αν και καλοί φιλοι και συνάδελφοι έρχονταν συχνά σε λεκτικές συγκρούσεις καθώς ο Τολκιν πίστευε πως το έργο του Λουις δεν ήταν και τόσο αξιόλογο παρά ένα παραμυθάκι για μικρά παιδιά..όλες αυτές οι συζητήσεις λοιπόν πέρναν μέρος εδώ σε αυτήν την κλασική αγγλική pub..

Η μέρα μας στην Οξφόρδη είχε τελειώσει..η Οξφόρδη μου άρεσε αρκετα..είχα χαρεί που είχα ''θυσιάσει''μια μέρα από το τριήμερο στο Λονδίνο για να μπορέσουμε να την δούμε..η απόσταση από την Οξφορδη στο Southampton είναι λιγο παραπάνω από καμια ωρίτσα..
Την ώρα που φτάσαμε είχε νυχτώσει και λογικό ήταν τα μωρά μας είχαν κοιμηθεί..Αχ πόσο ήθελα να τα ξυπνήσω και να τα σφίξω στην αγκαλιά μου!Μου είχαν λείψει!!Βέβαια δεν το έκανα για να μην τα αναστατώσω..η επόμενη μέρα θα ήταν αφιερωμένη σε αυτά, θα δίναμε ''ρεπό'' στην μαμα μου και θα κάναμε κάτι εμείς με τα μωρά.Μπήκα στο δωμάτιο τους και τα δυο κοιμόταν βαθιά ..και έτσι ήσηχοι πια που τα είχαμε κοντα μας πήγαμε και εμείς για υπνο!!!
Τρια βράδια που τα είχαμε αφήσει για πρώτη φορά,ήταν καλά αν ήταν παραπάνω θεωρώ ότι θα ήταν πολύ και για αυτά αλλά και για μας!!!

 

[Grerena]

Μεγάλη βοήθεια για την σημερινή μέρα ήταν η ιστορία της @Grerena που είχα διαβάσει εδώ στο φορουμ Λονδίνο μαζί με Οξφορδη,Stonehenge,Bath και τους γιους μου! (Σε ευχαριστώ πολύ @Grerena η βοηθειά σου είναι πάντα πολύτιμή)

Τι καλά λόγια!!! Πολύ χαίρομαι που πήγατε Οξφόρδη με οδηγό την ιστορία μου.
Αχ! τι μου θυμίσατε τώρα. Τι ωραία που είχα περάσει τότε...
Και το punting ήταν ωραίο ή μάλλον το pedding...
Μόνο που τώρα μαθαίνω (από την ιστορία σου) ότι στην Οξφόρδη είναι το σπίτι και ο τάφος του Τόλκιν Ευτυχώς που τα παιδιά μου δεν διαβάζουν travelstories γιατί αν το μάθουν ότι δεν τους πήγα εκεί ... θα έχω προβλήματα...

Πραγματικά πιστεύω ότι είναι ένας άθλος αυτό που κάνατε με τον άντρα σου, να πάτε δηλαδή ένα τέτοιο ταξίδι στο εξωτερικό με δίδυμα αυτής της ηλικίας! Συγχαρητήρια! Μπράβο και ...μπράβο!
Αφού ξεκινήσατε τόσο δυναμικά... φαντάζομαι τη συνέχεια.
Περιμένουμε λοιπόν!

 

[KostasLia]

Portsmouth

Η επόμενη εκδρομή μας έγινε στο Portsmouth. Η πόλη αυτή είναι κυρίως γνωστή για το λιμάνι της. Κάπου διάβασα ότι είναι η γενετειρα του γνωστού συγγραφέα Charles Dickens καθώς και ότι ο επίσης γνωστος συγγραφέας Rudyard Kipling πέρασε κάποια χρόνια της ζωής του εκεί.
Η θεία μου λοιπόν μας είχε κλείσει κάποια εισητήρια από το ιντερνετ για το Portsmouth Historic Dockyard. Η προσφορά λοιπόν ήταν η εξής για δυο ενηλικες και τρία παιδιά, 50λίρες και μπορούσες να το επισκεφτείς όσες φορές ήθελες μεσα σε ένα χρόνο.Με το σκεπτικό αυτό λοιπόν το εκλεισε καθώς πιστευε ότι θα μπορούσαμε να πάμε πρώτα εμείς και επειτα να πάρει η ίδια τα παιδιά της και να πάει,κάνοντας όλοι μας χρήση του εισητηρίου.
Απο το Southampton μέχρι το Portsmouth and Southsea που είναι και η τελευταία στάση του τρένου μας πήρε 50λεπτά. Το εισητήριο κοστίζει κάπου 6λίρες με επιστροφή. Με το που κατεβήκαμε από το τρένο το historic Dockyard ήταν κανα 10λεπτο περπάτημα.
Τα μαγαζιά και οι pubs δίπλα στο λιαμάνι είχαν αυτό το στιλ..

Στην είσοδο δείξαμε την κράτηση και μας κόψανε τα εισητηρια,έλα όμως που μας βάλαν εμάς τους ενηλικες να υπογράψουμε στο εισητήριο,και μας είπαν ότι την επόμενη φορά που θα θέλαμε να πάμε θα έπρεπε να έχουμε μαζί μας το εισητήριο και κάποιο επίσημο εγγραφο με την υπογραφή μας επάνω...εκείνη την ώρα μου ήρθε πραγματικά να σκάσω!!!!η αληθεια είναι ότι μέχρι να ετοιμαστούμε είχαμε φτάσει αργά και δεν θα είχαμε και πολύ χρόνο να τα δούμε όλα και 50λίρες ήταν θεωρώ ένα ακριβό ποσό για μια τέτοια επισκεψη...και μόνο μια φορά..Σίγουρα για αυτούς που μένουν εκεί η προσφορά αξιζει αλλα για μας που δεν θα ξαναπηγαίναμε όχι,και το να ''χαλούσαμε''άλλη μια μέρα για να δούμε κάποια πράγματα λίγο καλύτερα δεν έπαιζε...οι μέρες μας ήταν πολύτιμες και θέλαμε να κάνουμε και να δούμε και άλλα πράγματα..
Αποφασίσαμε λοιπόν να κάνουμε την κρουαζιέρα, για να δούμε έστω και απο μακρια τα περισσότερα πλοία. Τα πλοία ανήκουν όλα στο πολεμικό ναυτικό της Βρετανίας και το καθένα από αυτά έχει μεγάλη ιστορία πίσω του..

Ενα από τα πιο γωστά είναι το HMS Queen Elizabeth, το οποίο είναι και το μεγαλύτερο πλοίο που κατασκευάστηκε ποτέ στην Βρετανία.Το HMS Queen Elizabeth μπορεί να θεωρηθεί ως μια θαλάσσια αεροπορική βάση και μπορεί να μεταφέρει μέχρι 72 αεροσκάφη.
Το πλοίο αναμένεται να υπηρετεί στο Βασιλικό Πολεμικό Ναυτικό της Βρετανίας για τα επόμενα 50 χρόνια και αναμένεται να πρωταγωνιστήσει σε όλες τις μελλοντικές υπερπόντιες στρατιωτικές επιχειρήσεις της Βρετανίας, από πολέμους μεγάλης έντασης μέχρι και σε ανθρωπισιτκές επιχειρήσεις ή επιχειρήσεις αντιμετώπισης κρίσεων και φυσικών καταστροφών σε όλο τον κόσμο.
Κάποιες πληροφορίες που μας λέγανε από τα μεγάφωνα και μπόρεσα να συγκρατήσω ήταν οι εξής
Η κατασκευή του HMS Queen Elizabeth και του αδελφικού πλοίου HMS Prince of Wales θα κοστίσει περισσότερα από 6 δισ. λίρες αγγλίας.
Το αεροπλανοφόρο ζυγίζει 65.000 τόνους και έχει μέγιστη ταχύτητα 25 κόμβων.
Το κατάστρωμα του πλοίου έχει μήκος 280 μέτρα και πλάτος 70 μέτρων – αρκετός χώρος για τρια γήπεδα ποδοσφαίρου.
Φανταστείται πόσο τεράστιο είναι..

Άλλο ένα γνωστό είναι το HMS Victory, γνωστό και με την ονομασία Nelsons ship. Το πλοίο ξεκίνησε να γίνεται το 1758 και ξεκίνησε το 1765. Η ονομασία Νέλσον δόθηκε γιατί έγινε κυρίως γνωστό στην μάχη του Τραφάλγκαρ που έδωσε ο Λορδος Νέλσον στις 21 Οκτωμβρίου του 1805.

Η κρουαζιέρα ήταν πολύ ενδιαφέρον και σου έδινε πολλές πληροφορίες. Σε μια στάση που έκανε οι περισσότεροι επιβάτες κατέβηκαν έτσι αποφασίσαμε να κατέβουμε και εμείς..από το σημείο εκείνο τράβηξα και κάποιες φωτογραφίες από την πόλη του Πορτσμουθ.

Το σημείο ήταν κεντρικό όλα τα φαγάδικα και τα μαγαζιά ήταν εδώ.Στο σημείο αυτό βρίσκεται και ο πύργος Σπίνακερ.

Καθήσαμε στην αποβάθρα και απολαύσαμε τα σαντουιτς που είχα φτιάξει πρωτού φύγουμε από το σπίτι..και απολαύσαμε το λιμάνι..μου είχε λείψει η θάλασσα η αληθεια είναι..

Αφού φάγαμε αποφασίσαμε ότι καλά ήταν να μπαίναμε πάλι στο historic Dockyard να συνεχίζαμε την βόλτα μας,έλα όμως που η ώρα είχε περάσει και έκλεινε μετά από λίγο. Ωρα κλεισίματος ήταν στις 17.00 παρόλα αυτά στις 16.30 δεν μας αφήσαν να ξαναμπούμε...Κρίμα!!είχαμε χάσει τα μουσεια..!!!
Απογοητευμένοι από αυτήν την εξέλιξη, και αφού ήμασταν και φαγωμένοι αποφασίσαμε να βολτάρουμε λίγο ακόμα στο Πορτσμουθ..δεν θέλαμε να φύγουμε ακόμη!!!Το Πορτσμουθ είναι μια ωραία πόλη μοντέρνα, το λιμάνι είναι το σήμα κατατεθέν του, η αρχιτεκτονική του είναι επίσης μοντέρνα και τα μαγαζιά πολλά. Εχει αρκετα πολυκαταστήματα σκοτώσαμε αρκετη ωρα εκει, γυρνωντας όμως με αδεια χέρια αφού ήταν όλα πανάκριβα!!!

Αφού είχαμε χορτάσει την βόλτα αποφασίσαμε πως ήταν πια ώρα να γυρίσουμε πίσω..έπρεπε να γυρίσουμε νωρίς για να ετοιμάσουμε τα πράγματα μας για την επόμενη μέρα. Καθώς την επόμενη θα φεύγαμε για το Bath!!!!

 

[KostasLia]

Bath I

Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε,φάγαμε πρωινό και ξεκινήσαμε για τον σταθμό των τρένων,Southampton Airport.Το Bath απέχει περίπου μιαμιση ώρα έτσι βολευτήκαμε στις θέσεις μας και διαβάσαμε πληροφορίες για την πόλη. Με το που κατεβήκαμε από το τρένο καταλάβαμε απευθείας ότι η πόλη του Bath θα μας κέρδιζε...δεν είναι λοιπόν τυχαίο που το ιστορικο κέντρο της πόλης ανήκει στην ουνέσκο από το 1987...είχαμε λίγο χρόνο στην διαθεσή μας πριν πάμε στο δωματιο που μας είχε κλείσει η θεία μου αφού το check in ήταν μετά τις 15.30το μεσημέρι. Ρωτήσαμε πόσο κοστίζει το κοκκινο λεωφορείο hop on hop off αλλά 16λίρες το άτομο μας φάνηκαν πολλά από την στιγμή που η πόλη περπατιέται εύκολα και έτσι αποφασίσαμε να το κόψουμε με τα πόδαράκια μας μέχρι το κέντρο.
Ο σταθμός των τρένων μέχρι το κέντρο είναι περιπου κανα τεταρτάκι με τα πόδια και έτσι μετά από λίγο βρισκόμασταν έξω από τον καθεδρικό Ναο του Bath.

Ακριβώς δίπλα από τον Καθεδρικό Ναο βρίσκονται τα Ρωμαικά Λουτρά.

Kαι αρχαία ελληνική επιγραφή παρακαλώ..

Eίχαμε κλείσει από το ιντερνετ ένα πακέτο το οποίο συμπεριλάμβανε την είσοδο στα αρχαία λουτρά, 3ωρο προγραμμα σπά στις καινούργιες εγκαταστάσεις και ένα πλήρες γευμα στην αίθουσα Pump room.Το πακέτο αυτό κόστισε περίπου 86λίρες το άτομο,αλλά όπως είπαμε και εμείς ήταν και η πολυτέλεια του ταξιδιού μας..

Αποφασίσαμε λοιπόν να αφήσουμε το εισητηριο μας για την επόμενη μέρα με το άνοιγμα,αφού οι ουρές για τα λουτρα ήταν τεράστιες και θα χάναμε πολύ χρόνο και επιστρέψαμε στον Καθεδρικό Ναο που θα ξεκινούσε το τουρ.Αυτό μας βολεψε μια χαρά μιας που την επόμενη μέρα όπως είχα διαβάσει στο ιντερνετ θα είχαν μια κηδεία και ο Ναος θα ήταν κλειστός για το κοινό.Για να μπεί κανείς μέσα στον Ναο δεν χρειάζεται να πληρώσει είσοδο παρα μόνο εαν θελήσει να ανέβει και πάνω..φυσικά αυτό είναι και που αξίζει,αφού είναι και ένα καλό σημείο να δεις την θέα όλης της πόλης..το εισητηριο κοστίζει 6λίρες το άτομο και οι επισκέψεις γίνονται μόνο συγκεκριμένες ώρες με γκρουπάκια.
Στον Ναο γίνονταν έργα και αναστηλώσεις παρολα αυτά δεν εμποδίζουν να δει κανείς το εσωτερικό του.

Είχε έρθει η ώρα για το τουρ. Είναι κάτι που πραγματικά αξίζει τον κόπο. Μας εξήγησαν πως λειτουργεί το ρολοι πως χτυπούσαν οι καμπάνες, ήταν πραγματικά πολύ ενδιαφέρον και οι ξεναγοί φανταστικοί.Το προτίνω ανεπιφύλακτα...

Στο τέλος μας αφήσαν να χαζέψουμε την θέα της πόλης...

Η ξενάγηση μας είχε τελειώσει..
Όπως βλέπετε και σεις τα κτήρια στην πόλη αυτή είναι πολύ πιο ανοιχτόχρωμα ''ξανθά'' θα έλεγα σε σύγκριση με άλλες πόλεις της Αγγλίας. Η αρχιτεκτονική,επίσης στο Bath, είναι ''γεωργιανή'' από ότι διάβασα στον οδηγό. Επίσης οι ρωμαίοι έχουν αφήσει εντονα το στίγμα τους στην πόλη..Αρα είναι μια πόλη επηρεασμένη από πολλές χώρες και πολλούς πολιτισμούς..σίγουρα οι Αγγλοι θα πρέπει να αισθάνονται περήφανοι για την πόλη τους ..

Εντύπωση μου έκανε που εδώ δεν βρήκαμε πολλους κινέζους σε συγκριση με το Λονδίνο και την Οξφορδη..ίσως είναι λίγο πιο μακρια γιαυτό.Οι περισσότεροι πάντως τουρίστες ήταν Αγγλοι από άλλα τμήματα της χωράς. Παρόλο που ήταν Τρίτη πάντως είχε πολύ τουρισμό, φαντάζομαι το Σαββατοκυριακο δεν είναι να πλησιασεις...

Κάναμε μια βόλτα στον κεντρικό πεζόδρομο και χαζέψαμε τα μαγαζιά,μετά τις πέντε όμως το απόγευμα που κλείναν και τα μαγαζιά, η πόλη αυτομάτως ερήμωνε.Ούτε μια καφετερια να πιείς έναν καφέ..σταματήσαμε για φαγητό στα mc donalds αφού ήταν και τα μοναδικά που είχαν κόσμο..και αφού δεν είχαμε και πολλές επιλογές ξεκινήσαμε να βρούμε και το δωμάτιο όπου θα μέναμε.
Το δωμάτιο μας το έκλεισε η θεία μου 50λίρες και για τους δυο,πολύ οικονομικό.Στην ουσία ήταν φιλοξενεια από οικογένεια,με κοινό μπάνιο και πρωινό.Το δωμάτιο ήταν κοντά στο κέντρο.Η οικογένεια ήταν Ιταλοί, μας υποδέχτηκαν πολύ θερμά..φτιαχνοντας μου και ένα ιταλικό καφεδάκι...ότι έπρεπε αφου δεν το είχα πιει έξω..
Τις επόμενες ώρες χαλαρώσαμε και βολτάραμε στην περιοχή..η πρώτη μας μέρα στο Bath μας είχε αφήσει με τις καλύτερες εντυπώσεις..

 

[alexandra80]

Περιμένουμε Warwick... Λατρεύω Μεγάλη Βρετανία,και καλύψατε όμορφες πόλεις στο ταξίδι σας. Μπράβο!

 

[KostasLia]

Περιμένουμε Warwick... Λατρεύω Μεγάλη Βρετανία,και καλύψατε όμορφες πόλεις στο ταξίδι σας. Μπράβο!

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!!!
Επίσης θέλω να ζητήσω ένα συγγνώμη σε όσους παρακολουθούν την ιστορία μου για την καθυστέρηση αλλά με τις ιώσεις αυτόν τον καιρό είναι πολύ δύσκολο να είμαι συνεπής,όσοι γράφετε ιστορίες γνωρίζετε ότι η διαδικασία απαιτεί αρκετό χρόνο!ευελπιστώ ότι αυτές τις μέρες θα βρω χρόνο να ανεβάσω κανένα κεφάλαιο και να φτάσω και στο Warwick επιτέλους!!!!

 

[KostasLia]

Bath II

Το επόμενο πρωι ξυπνήσαμε φάγαμε το πρωινό μας,μαζέψαμε τα πραγματάκια μας και αναχωρήσαμε από το δωμάτιο. Η μέρα σήμερα θα ήταν αρκετά γεμάτη..το δωμάτιο το οποίο είχαμε κλείσει ήταν αρκετά κοντά στο Royal Crescent και έτσι είπαμε να ξεκινήσουμε από εκεί.
Προσπεράσαμε την pub που τα πίναμε το προηγούμενο βράδυ...

φυσικά δεν είχε ανοιξει ακόμα...
Προχωρήσαμε λίγο και βρισκόμασταν εκεί στο γνωστό Royal Crescent.

To Royal Crescent είναι μια σειρά,που αποτελείται από 30σπίτια, και διαχωρίζεται από 114 κολώνες.Χτίστηκε μεταξύ το 1767 και το 1774 και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα John Wood,τον νεότερο. Είναι δείγμα γεωργιανής αρχιτεκτονικής..

Προχωρήσαμε,σε πολύ κοντινή απόσταση βρίσκεται το Circus,το οποίο είναι επίσης δείγμα γεωργιανής αρχιτεκτονικής,που σχεδιαστηκε από τον αρxιτέκτονα John Wood, τον μεγαλύτερο (πατέρα του John Wood,που σχεδίασε το Royal Crescent).Χτίστηκε μεταξύ το 1754 και το1768. Αρχική του ονομασία ήταν King's Circus αλλά στην πορεία παρέμεινε circus που σημαίνει κύκλος στην λατινική γλώσσα,καθώς τα κτήρια σχηματίζουν έναν κύκλο.

Κατηφορίσαμε την Gay street...τα μαγαζιά είχαν αρχίσει να ανοίγουν.Για καλή μας τύχη τα charity shops τα οποία χαζέυαμε την προηγούμενη μέρα ήταν ανοιχτά..και επειδή αγαπάμε charity shops καναμε μία μεγάλη σταση να ψωνίσουμε μερικά πράγματακια..στην ίδια οδο λίγο παρακάτω βρίσκεται το the Jane Austen Centre. Στην συγκεκριμένη πόλη είδα αρκετα σημεία που αναφερόταν στην διασημη συγγραφέα.

Συνεχίσαμε το περπάτημα,η ώρα με τα ψώνια είχε περάσει και θελαμε να αποφύγουμε τις μεγάλες ουρες για τα Ρωμαικά λουτρα. Προχωρώντας, περάσαμε και από το θέατρο της πόλης.

Σε λίγη ώρα βρισκόμασταν στο tourist information όπου δείχνωντας τις κρατήσεις που είχαμε κάνει από το ιντερνετ μας δώσαν τα εισητήρια μας.Βουρ λοιπόν για τα Ρωμαικά λουτρά....
Πάλι καλά ήταν σχετικά νωρίς ακόμα και η ουρά δεν ήταν μεγάλη..τι να πει κανείς για τα λουτρά!!!!είναι απλά μια μαγεία..

.

Πίσω ακριβώς από τα Ρωμαικά λουτρά δεσπόζει επιβλητικός ο Καθεδρικός Ναος του Bath,τον οποίο και είχαμε επισκεφτεί την προηγούμενη μέρα.Στην είσοδο μας δώσανε τηλεχειριστήρια,όπου πατούσες τον αριθμο που αντιστοιχούσε σε κάθε πράγμα και με ακουστικά ο καθένας έπαιρνε όλες τις πληροφορίες που ήθελε στην δική του γλώσσα.Ελληνικά δεν υπήρχαν βέβαια,(δεν μας πειραξε φυσικά αφού είχε αγγλικά) παρολα αυτά μας δώσαν ένα φυλλάδιο που ήταν στα ελληνικά το οποίο επεξηγούσε τα βασικά.
Πέρα από τον εξωτερικό χώρο υπάρχει και εσωτερικό μουσείο.

Τηλεοράσεις που σου δείχναν πως ήταν ο χώρος τότε,τις συνήθειες των κατοίκων της πόλης,διαφορά προσωπικά αντικείμενα που έχουν βρεθεί..βγάλαμε λοιπόν το συμπέρασμα ότι αυτοί οι Ρωμαιοι πρεπει να ήταν και λίγο τεμπεληδεςχαχα!!αφού όλοι μέρα κάθονταν γυμνοί και απολάμβαναν τα λουτρά τους!!!Μακάρι να είχαμε και εμείς αυτήν την πολυτέλεια και ας μην ήταν σε καθημερινή βάση!!!

Βγαίνοντας προς την έξοδο υπήρχε βρύση όπου μπορούσες να δοκιμάσεις να πιείς από το νερό..κάπου διάβασα ότι η θερμοκρασία του νερού είναι στους 46βαθμούς.Επίσης υπήρχε χαρτί με την ανάλυση του νερού..

Αν θέλεις να διαβάσεις όλες τις πληροφορίες πλακα πλάκα θέλεις κανένα δίωρο..και εμείς αυτό είχαμε κάνει έτσι βγαίνοντας η ώρα είχε πάει ήδη 12.30..ώρα λοιπόν για early lunch όπως λένε και οι Αγγλοι, και αφού στην κράτηση μας είχαμε κλείσει και μεσημεριανό στο διάσημο εστιατόριο Pump Room, και το εστιατόριο βρίσκεται ακριβώς προς την έξοδο των λουτρών δεν χάσαμε χρόνο και ορμήσαμε να πιάσουμε τραπέζι πρωτού μείνουμε με τα εισητηρια στο χέρι και νηστικοί..

Το μενού μας ήταν three-cource meal α λα καρτ. Εμείς επιλέξαμε πρώτο πιάτο την ντοματόσουπα,δευτερο πιάτο το μπιφτέκι πάπιας με λαχανικά και για επιδόρπιο εγώ το pump room desert special, και ο Κώστας το βιολογικό organic ice cream..Ενταξει,εντάξει σταματάω..φαντάζομαι σας ανοιξα την όρεξη..πάντως οφείλω να ομολογήσω πως όλα ήταν πεντανόστιμα και φυσικά θεωρώ ότι αν δεν είχαμε κάνει κράτηση με την συγκεκριμένη προσφορά πρώτον δεν θα τολμούσαμε να πατήσουμε εδω για φαγητό(για ευνοητους λόγους)και δευτερον πες...ότι το κάναμε σίγουρα θα μας έβγαινε διπλάσια τιμή...
Πάντως είναι ωραία μια στο τόσο να επιβραβευεις τον εαυτό σου με λίγη πολυτέλεια..!!!και ο συγκεκριμένος χώρος σίγουρα σε κάνει αν το αιστανθείς αυτό..άλλωστε δεν είναι τυχαίο το ότι εδώ στο pump room η Jane Austen,ήταν θαμώνας και στα βιβλία της Northanger Abbey and Persuasion υπάρχουν σκηνές στην συγκεκριμένη αίθουσα..!!
Στο βάθος της αιθουσας υπάρχει και ένα πιάνο, αφού έχουμε φάει χαλαρώνουμε λίγο με την μελωδία του, η πιανίστρια μια κυρία πανέμορφη παίζει τόσο αρμονικά που φοβάσε να την χειροκροτήσεις για να μην της χαλάσεις τον ειρμό.Και ξαφνικά αναγνωρίζω το κομμάτι, είναι ένα από τα αγαπημένα μου από ταινίες,είναι η μελωδία από την ταινία the thorn birds (τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας).Πραγματικά τι υπέροχο φινάλε για ένα τόσο υπέροχο γεύμα!!!

Σειρά έιχε τώρα το 3ωρο σπα..αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα να μας κάτσει λίγο το φαγητό πριν πάμε

Η συγκεκριμένη κυρία είναι άγαλμα εξω από μια σοκολατερι..


Αφού περπατήσαμε λίγο φτάσαμε στις καινούργιες εγκαταστάσεις του σπα.

Δυστυχώς μέσα δεν επιτρέπονται οι φωτογραφίες οπότε δεν θα μπορέσω να σας δείξω κατι άλλο από εδώ..
Η ιστοσελίδα τους είναι αυτή..
https://www.thermaebathspa.com/treatment-prices/
Στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω και πάλι τη @Grerena για την πολύτιμη βοηθεια.(και να σου πω επίσης ότι είναι πολύ κρίμα που δεν το έκανες!!πραγματικά άξιζε!!!να το έχεις στα υποψιν για την επόμενη φορά!!)
Είχαμε λοιπόν στην διαθεσή μας τρεις ολόκληρες ώρες...μπορεί να ακούγονται πολλές αλλά πιστεψτε με δεν είναι..
Ποιος έφτασε μέχρι τον Παραδεισο και τον φτάσαν τρεις ώρες??εδώ θες τουλάχιστον 2μέρες να λιώσεις και να ξυπνήσεις να φύγεις...
Μας δώσανε βραχιολάκια για να υπολογίσουν την ώρα που είναι μέσα ο καθένας αν αργήσεις πληρώνεις...και δεν συμφέρει!!!Μπορούσαμε να πάμε σε τρια διαφορετικά πατώματα. Στην πισίνα την εξωτερική που ήταν στην ταράτσα του κτηρίου και είχες θεα όλη την πόλη, στην πισίνα την εσωτερική που βρισκεται στον κάτω όροφο και το νερό είναι πιο ζεστό και μετα σαουνα σε διαφορετικές αιθουσες αναλογα με τις αντοχές του καθενός..
Εμείς αρχικά πηγαμε στην ταράτσα..μετά στην εσωτερική πισίνα και τέλος στις σαουνες, μπήκαμε σε όλα τα δωματια, σε κάποια δεν έβλεπες τπτ απολύτως από τους πολλούς ατμους..πριν φυγουμε ο θαραλλεος Κώστας άλοιψε το σώμα και το προσωπο του με πάγο,γιατί λεει αυτό είναι το σωστό για το δέρμα,έγω η κρυουλιάρα απλά το προσπέρασα...δεν υπήρχε περιπτωση να το κάνω αυτό...κάναμε το ντουζάκι μας,στεγνωσα μαλλιά(είχαν σεσουαρ,όλα ήταν πεντακάθαρα και πολύ οργανωμένα)και πέντε λέπτά πριν κλείσουμε το τρίωρο ήμασταν στην έξοδο και χτυπούσαμε το βραχιολάκι μας..επίσης οι παντόφλες ήταν δώρο ..έτσι γυρισα και με ένα αναμνηστικό δωράκι!!!
Σε λίγες ώρες θα φεύγαμε είχαμε χαλαρώσει και δεν θέλαμε να τρέχουμε άλλο,έτσι αποφασίστηκε ομοφωνα να πάμε στην γνωστή Pulteney Bridge, στην οποία ειχαμε περάσει τον προηγούμενο βράδυ και μας άρεσε και να αράξουμε εκεί να απολάυσουμε τις τελευταιες μας ωριτσες στο Bath.

Περάσαμε την Γεφυρα, η οποία έχει μαγαζια και δρόμο τον οποίο διασχίζουν κανονικά αυτοκινητα, και βρεθήκαμε στην άλλη πλευρά,είχε αρχίσει να σουρουπώνει και είχαν αναψει και τα φώτα.

Η γέφυρα ανήκει στα μνημεία Παγκοσμιας Κληρονομιάς της Ουνέσκο.Είναι κλασικό δείγμα γεωργιανής αρχιτεκτονικής και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Robert Adam.Ολοκληρώθηκε το 1774,όπου και ενωνόταν με την πόλη.Aπό την δεξια πλευρά της γέφυρας υπάρχουν κολώνες.Αράξαμε σε ένα παγκάκι και απολαύσαμε την θέα..

Αράξαμε σε ένα παγκάκι και απολαύσαμε την θέα..Εκείνη την στιγμή το μάτι έπιασε δυο μεγαλα αερόστατα..είχα διαβάσει ότι κάνουν εδώ στο Bath δυο φορές την ημέρα,μια όταν ανατέλλει ο ήλιος και μια όταν δύει..και τώρα ήταν η ώρα που ο ήλιος έδυε..τι όμορφα που θα ήταν...δυστυχώς όμως δεν μπορείς ποτέ να τα κάνεις όλα,ειδικά όταν κάτι τέτοιο κοστίζει και τόσο πολύ..ευτυχώς βέβαια άφησα και εγώ εδώ μια εκκρεμότητα,η δικαιολογία μου για να επιστρέψω στην συγκεκριμένη πόλη..την λατρεψα!!!

Με τα αερόστατα πάνω από τα κεφάλια μας και το μυαλό μας στις δυο αυτές μέρες σηκωθήκαμε και αρχίσαμε να περπατάμε μέχρι το σταθμό των τρένων..μέσα σε δέκα λεπτά είχε πια νυχτώσει για τα καλά..θα φτάναμε βράδυ στο Southampton!!Το Bath το λατρέψαμε!!!!

 

[alexandra80]

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!!!
Επίσης θέλω να ζητήσω ένα συγγνώμη σε όσους παρακολουθούν την ιστορία μου για την καθυστέρηση αλλά με τις ιώσεις αυτόν τον καιρό είναι πολύ δύσκολο να είμαι συνεπής,όσοι γράφετε ιστορίες γνωρίζετε ότι η διαδικασία απαιτεί αρκετό χρόνο!ευελπιστώ ότι αυτές τις μέρες θα βρω χρόνο να ανεβάσω κανένα κεφάλαιο και να φτάσω και στο Warwick επιτέλους!!!!

Καταλαβαίνω απόλυτα,άλλωστε κι εγώ έχω αφήσει ανολοκλήρωτες ιστορίες...Λάτρεψα το Bath και το Warwick είναι στα άμεσα πλάνα μου. Ευχαριστούμε πολύ για την υπέροχη συνέχεια

 

[KostasLia]

Highclere Castle

Με το γυρίσαμε από το Bath, η επόμενη μέρα μας ήταν ήδη κλεισμένη.Θα πηγαίναμε όλοι μαζί στο Highclere Castle. Στο συγκεκριμένο πύργο γυρίστηκε και η γνωστή σειρά Downton Abbey, που φυσικά εγώ και η μητέρα μου ήμαστε τρελές φαν, οπότε είχαμε φροντίσει να κλείσουμε τα εισητήρια μας αρκετό καιρό πιο πριν, αφού λόγω της σειράς η επισκεψιμότητα έχει ανέβει στα ύψη, και δεν θέλαμε με τίποτα να το χάσουμε. Το εισητήριο κοστίζει γυρω στις 25λίρες το άτομο, και στην τιμή αυτή εχει κανείς είσοδο και στους κήπους αλλά και στο εσωτερικό του πύργου.
Οι Αγγλοι τα ''σπίτια'' αυτά που είναι ανοιχτά για το κοινό τα ονομάζουν stately homes, και η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πάρα πολλά να δει κανείς.Όλα φυσικά έχουν τεράστιους όμορφους κήπους και η διακόσμηση των ''σπιτιών΄΄αυτών είναι κλασική αγγλική.Ο λόγος φυσικά που δέχονται ''επισκέψεις'' είναι γιατί η συντήρηση και τα έξοδα των σπιτιών αυτών αγγίζει μια περιουσία και έτσι για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν παραχωρούν κάποια δωμάτια τα οποία μπορεί κανείς να δει, πληρώνοντας κάποια είσοδο. Τις περισσότερες φορές οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες μένουν μέσα στα σπίτια σε δωμάτια βέβαια που το κοινό δεν έχει πρόσβαση. Το ίδιο λοιπόν ισχύει και εδώ στο Highclere.
Μπορώ πάντως να πω ότι σταθήκαμε πολύ τυχεροί γιατί ο συγκεκριμένος πύργος είναι ανοιχτος για το κοινο μονο λίγους καλοκαιρινούς μήνες το χρόνο και λόγω των γυρισμάτων της σειράς αλλά και της ταινίας οι ημερομηνίες τα τελευταία χρόνια ήταν πολύ συγκεκριμένες. Τα γυρισματα είχαν ολοκληρωθεί βέβαια όταν πήγαμε εμείς.
Το Highclere Castle απέχει από το Southampton περίπου 45' λεπτά. Και έτσι μπήκαμε όλοι στο αυτοκίνητο της θειας,που πάλι καλά ειναι 7θέσιο (αλλιώς δεν θα χωρούσαμε όλοι) και ξεκινήσαμε.
Οδηγήσαμε μέχρι το πάρκιγκ, καταρχήν να πω ότι τριγύρω από τον πύργο δεν υπάρχει κάτι άλλο,πέρα από απέραντες εκτάσεις γης,που φυσικά ανήκουν στον ιδιοκτητη του κάστρου. Το κοντινότερο χωριό απέχει δηλαδή αρκετη ώρα με αυτοκίνητο πάντα,(κάπου 8χλμ)πράγμα που σημαίνει ότι η συγκεκριμένη οικογένεια είναι σαν να ζει στην μέση του πουθενά...
Παρκάραμε το αυτοκίνητο.Η είσοδος είναι σε αρκετά κοντινή απόσταση. Δείξαμε την κράτηση που είχαμε κάνει και μπήκαμε στον χώρο.

Το Highclere Castle σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Charles Barry, κάπου τον 19αιώνα. Ο πύργος σήμερα ανήκει στον Κόμη και στην Κόμησσα του Κάρναβον. Ο Κόμης Κάρναβον είναι βαφτισιμιός της βασίλισσας Ελισάβετ. Τον πύργο τον κληρονόμησε από την οικογενεια του.
Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε την βόλτα μας από τους κήπους...

Ομορφα ήταν, βέβαια η θεία μου που είναι και κηπουρός, είπε ότι έχει δει και πολύ πιο όμορφους.
Κατηφορίζοντας προς τα κάτω έχει έναν φραγμένο χωρο όπου έχει πολλα δέντρα. Η μεριά αυτή των κήπων δεν είναι και τόσο περιποιημένη από άποψη λουλουδιών. Τα φυτά που έχουν επιλέξει είναι αγριας ομορφιάς,που δεν θέλουν και την τόσο τακτική περιποίηση.

Εκεί λοιπόν αράξαμε και βγάλαμε το lunch pack που είχαμε ετοιμάσει. Σαντουιτς,σαλατούλα, κάτι ξηρούς καρπούς,κάτι μπισκοτάκια.Και φυσικά το φαγητό των μωρών. Τι νομίζαμε?φυσικά,είχαμε έρθει οργανωμένοι. Αγγλικο πικ νικ στην αγγλικη υπαιθρο..χαχα!!!
Αφού ταισαμε τα μικρά και φάγαμε και μεις ανηφορίσαμε για τον πύργο..είχε έρθει η ώρα να δούμε το εσωτερικό του.
Είχαμε διαβάσει πριν πάμε ότι στο εσωτεσικό του πύργου δεν επιτρέπονται τα καρότσια, και έτσι ειχαμε πάρει μαζί μας και τα καρότσια για να κινηθούμε στους εξωτερικούς χωρους αλλα και τους σάκους με τους οποίους είχαμε ταξιδέψει για να μπορέσουμε να μπούμε μέσα με τα μωρά.

όσοι είστε φαν της σειράς,αυτή είναι και η σκηνή που ξεκινάει η σειρά, με αυτήν την λήψη χωρίς τον κόσμο φυσικά...προσπάθησα πολύ να τραβήξω την φωτογραφιά με όσο λιγότερο κοσμο πάντως..

Αφήσαμε τα καρότσια στην είσοδο του πύργου,φορέσαμε εγώ και ο Κώστας τους σάκους με τα μωρά και μπήκαμε..
Καταρχήν να πω ότι στον εσωτερικό χώρο δυστυχώς ότι οι φωτογραφίες δεν επιτρέπονται..
Σε κάθε δωμάτιο είχε και από μια φωτογραφία της σειρας με τους ηθοποιούς,από τον συγκεκριμένο χώρο όπου και γυρίστηκε η σκηνή.Είδαμε τα περισσότερα δωμάτια των πρωταγωνιστών της lady Mary, της Cora και του Robert Crawley, της Edith και της Sibyl. Εννοειται περάσαμε από την τραπεζαρία και από την βιβλιοθήκη όπου έχουν γυριστεί αρκετες σκηνές. Τα δωμάτια φυσικά ήταν στον επάνω όροφο,έτσι αφού είχαμε δει τον επάνω οροφο κατεβήκαμε από την επιβλητική μεγάλη σκάλα που φαίνεται στην σειρά.Τελειώνοντας την επίσκεψη του σπιτιού η έξοδος περνάει πρώτα από τον υπόγειο χώρο του σπιτιού,όπου υπάρχει και μια αιγυπτιακή συλλογή, να δει το κοινό. Εδώ να αναφέρω ότι στην σειρά ο υπόγειος χώρος που είναι τα δωμάτια των υπηρετών είναι γυρισμένα στο στούντιο και όχι εδώ στο Highclere Castle.
Κατεβαίνοντας τα σκαλιά μας ζήτησαν και πάλι τα εισητήρια μας για να μπορέσουμε να δούμε την αιγυπτιακή συλλογή. Η αλήθεια είναι ότι είναι αρκετά πλούσια. Και η ιστορία για το πως βρέθηκαν εκεί έχει ως εξής
Ο 5ος Κόμης του Κάρναβον,γνωστός που μαζί με τον αρχαιολόγο Howard Carter ανακάλυψαν το 1922 τον τάφο του Τουταγχαμών, περνούσε αρκετό καιρό στην Αίγυπτο κυρίως τους χειμώνες,εκεί ανακάλυψε αρκετά ευρήματα.Κάποια πουλήθηκαν από την χήρα του στο Μετροπόλιταν Μουσείο της Νεας Υορκης ενώ καποια αλλά εκτιμήθηκαν από τον φίλο του Howard Carter οτι βρίσκονταν ακομη στον πύργο,αυτά βέβαια που είχαν απομείνει ήταν και τα λιγότερο σημαντικά.Έτσι για τον λόγο αυτό το Βρετανικό Μουσείο επέστρεψε στον πύργο κάποια ευρήματα που είχαν δοθεί από την οικογένεια και αυτήν την στιγμή είναι σε διαθεσιμότητα για τους επισκέπτες εδώ στον υπόγειο χώρο του κάστρου.
Αφού είδαμε και την Αιγυπτιακή συλλογή αποφασίσαμε να πάμε για ''cream tea'' στην καφετέρια. Λίγο πιο κάτω λοιπόν έχουν τραπέζια για καφέ,gift shop για να ανεβάσουν το εισόδημα φυσικά,μετά την μεγάλη επιτυχία της σειράς.

Καθήσαμε οι μεγάλοι πήραμε cream tea. Οι άγγλοι ονομάζουν έτσι το τσαι που σερβίρεται με ένα κεκάκι να το πω,μαρμελάδα και μια κρέμα (τέλεια), ενω οι μικρές τις θείας μου από μια γρανίτα..
έλα όμως που δεν το απολαύσαμε καθολου γιατι σε ελάχιστο χρόνο γέμισε το τραπέζι μέλισσες τόσες πολλές δεν έψω ξαναδει και επειδη φοβηθήκαμε μην τσιμπήσει κανα μωρό σηκωθήκαμε και φύγαμε αρον τον άρον...

Κατα τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο το κάστρο μετατράπηκε σε νοσοκομείο από την 5η Κόμμησα του Κάρναβαν για πληγωμένους στρατιώτες.
Στον Δευτερο Παγκόσμιο Πολεμο το κάστρο έδωσε στέγη σε παιδιά και οικογένειες προσφύγων..
Αρα όπως καταλαβαίνουμε έχει αρκετη ιστορία στο βιογραφικό του..
Στην δεξια μεριά απο το σπίτι υπάρχει κάτι σαν αρχαίος ελληνικός Ναος

Απο ότι διάβασα ένας από τους ιδιοκτήτες λάτρευε την αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική και έτσι το έχτισε εκεί για να μπορεί να το βλέπει από το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας του..
Περπατήσαμε προς τα εκεί να το δούμε καλύτερα..

Η ώρα είχε πια περάσει. 5,το απογευμα τρο σπίτι κλείνει για τους επισκεπτες έτσι και εμεις πήραμε τον δρόμο του γυρισμού...
Οταν γυρίσαμε στο σπίτι ψάξαμε και βρήκαμε τις ταινίες που έχουν γυριστεί μέχρι στιγμής στο Highclere Castle και αυτές είναι οι εξής:
1982: the Missionary με τον Michael Palin
1987: the secret garden
1990–1993: Jeeves and Wooster αγγλική σειρά
1991: King Ralph
1991:Robin Hood king of thieves με τον Κεβιν Κοστνερ
1999: Eyes wide shut με τους Τομ Κρουζ και Νικολ Κιτμαν
2001: Back to the secret garden
2002: The Four feathers με τον Χηθ Λετζερ
2004: σε επεισόδειο της σειρας της Αγκαθα Κριστι μις Μαρπλ
2006: Σε βιντεοκλιπ στο τραγούδι του John Legend ''Heaven''
2010–2015: στη γνωστή σειρα Downton Abbey
2018: στην ταινια Downton Abbey

Επίσης πριν λίγο καιρό διάβασα ότι πέρα από το οτι μπορεί κανεις να κλείσει τον γάμο του εκεί πλέον μπορεί και o καθένας μας να κλείσει δωμάτιο εκεί για το βράδυ..τιμές δεν μπορεσα να βρω αλλά μια δοκιμή στο booking.com θα μας λύσει τις απορίες.....!!!

 

[KostasLia]

Southampton

Οι μέρες που μας είχαν μείνει πλέον δεν ήταν πολλές, και ενω μέναμε στο Southampton η αλήθεια είναι ότι πέρα από τις καθημερινές βόλτες μας στο πάρκο και στην παιδική χαρά για να παίξουν τα μικρά δεν είχαμε δει πολλά και δεν είχαμε κατέβει ακόμα στο κέντρο.Το σπίτι της θείας μου απέχει από το κέντρο περίπου 15λεπτά με το λεωφορείο.Ετσι αποφασίσαμε πως την επόμενη μέρα θα χαλαρώναμε εκεί.Νωρίς το πρωι θα κατέβαινε η μαμα μου να κάνει τα ψωνια της με την ησυχία της και μόλις θα γυρνούσε θα καταβαίναμε εγώ και ο Κώστας.Είχαμε σκοπό να επισκεφτούμε το μουσείο SeaCity museum η αλλιώς το μουσείο του Τιτανικού και να κάνουμε τα τελευταία ψώνια μας.
Ηρθε λοιπόν η μαμά μου -αν και αργοπορημένη- και φύγαμε.
Απο το σπίτι της θειας μέχρι το κέντρο υπάρχει μια περιοχή που ονομάζεται Portswood, στην περιοχή αυτή είναι όλα τα charity shops. Και επειδή αγαπάμε charity shops αποφασισαμε να το κόψουμε με τα πόδια ως εκεί και μολις τελειώναμε να πέρναμε το λεωφορείο για το κέντρο.
Η διαδρομή με τα πόδια είναι περίπου 20λεπτά.Είναι μια ευχάριστη διαδρομή.Περνάς μια γέφυρα και είσαι εκει

.

Κάναμε τα ψώνια μας με την ησυχία μας και φορτωμένοι σακούλες πήραμε το λεωφορείο και κατεβήκαμε στο κέντρο. Με το που κατεβήκαμε από την στάση είχαμε μπροστά μας την Main Street και έτσι είπαμε να την περπατήσουμε χαζευοντας τις βιτρίνες.

Το Southampton είναι μια όμορφη πόλη.Εχει πολλα πολλα μαγαζιά και πολλές επιλογές για καφέ και φαγητό. Περπατώντας την Main Street μου έρχονταν στο μυαλο εικόνες από προηγούμενη επισκεψή μου.Θυμόμουν αρκετά αν και μέχρι στιγμής δεν το είχα συννειδητοποιήσει. Τα τείχη της πόλης είναι και αυτά που την ομορφαίνουν αν και για να πω την αλήθεια σε συγκριση με τις αλλες πόλεις που είχαμε δει δεν έχει και κάτι το ιδιαίτερο. Αφου περπατήσαμε όλη την Main Street καταλήξαμε στο μεγάλο και γνωστό λιμάνι της πόλης.

Το λιμάνι του Southampton είναι ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια της χώρας,γνωστό επίσης γιατί από εκεί αναχώρησε στις 10Απριλίου το 1912, ο γνωστός σε όλους μας Τιτανικός.
Αφού είδαμε και το λιμάνι ανηφορήσαμε τον δρομό από όπου είχαμε έρθει για να πάμε να επισκεφτούμε το μουσείο.
Το μουσείο είναι στο κέντρο της πόλης και θα το βρεί κανείς πάρα πολύ εύκολα.

Έλα όμως που η ώρα είχε περάσει, είχε πάει 16.15 και το μουσείο κλείνει στις 17.00 και δεν μας αφήσανε να μπούμε....είπαμε ότι αν την τελευταία μέρα δεν κάναμε κάτι άλλο ίσως να ξαναπροσπαθούσαμε να ρθούμε για το δούμε και αυτό..
Κανένας από τους δυο μας φυσικά δεν είχε χορτάσει ουτέ βόλτα ούτε ψώνια και έτσι η απόφαση πάρθηκε..ξεχυθήκαμε για δευτερη φορά σήμερα στην αγορά για τι άλλο? μα για ψώνια φυσικά!!
Αλλωστε δεν είναι και κάτι που το κάνουμε και κάθε μέρα!!
Επισκεφτήκαμε όλα τα εμπορικά, καθώς κάποια μαγαζια είχαν αρχίσει και εκλειναν, ενω τα μαγαζιά στα εμπορικά κρατάνε καμια ωρα δύο παραπάνω.

Μέχρι να αποφασίσουμε να φύγουμε φυσικά τα χέρια και των δυο μας ήταν γεμάτα σακούλες!!
Με τόσα πράγματα ήταν σίγουρο πως οι βαλίτσες θα είχαν πρόβλημα να κλείσουν για την επιστροφή μας στην Ελλάδα, πράγμα που κανένας μας δεν σκέφτηκε!!!Το απόγευμα πέρασε χαλαρα με βόλτα στο πάρκο κλασικά και ψάχνωντας πως θα αξιοποιούσαμε την αυριανή τελευταία γεμάτη μέρα των διακοπών μας!!
Πέσαν πολλές ιδέες στο τραπέζι. Η θεία μου είχε ήδη κάνει κράτηση για κάτι εισητήρια για το New Forest το οποίο είναι κοντα και μπορούσαμε να πάμε και την επόμενη πριν ταξιδέψουμε,θα ήμασταν κομμάτια βέβαια, αλλά ήθελα να αξιοποιήσουμε όλες μας τις μέρες και έτσι το αφήσαμε.
Η άλλη ιδέα ήταν να πάμε στο Salisbury, και να το συνδυασουμε με Stoneheage, να έβλεπα και το νοσοκομείο όπου έχω γεννηθεί και ίσως να πηγαίναμε και στο παλιό σπίτι τον παππούδων μου το Apple Tree House, που βρίσκεται λίγο έξω από την πόλη, αλλά για να καταφέρναμε να τα δούμε όλα αυτά θα έπρεπε να πάμε με αυτοκίνητο γιατί οι αποστάσεις είναι μεγάλες,και δυστυχώς η θεια μου την επόμενη δούλευε και δεν μπορούσε να μας πάει. Ετσι για να μην χάσουμε κάτι από όλα αυτά, το αφήσαμε για την επόμενη φορά.
Άλλη ιδέα ήταν να πάρουμε το τρένο και να ξαναπάμε στο Winchester που είναι κοντα και που αρεσε πολύ στον Κώστα και είχαμε αφήσει ένα δυο πραγματάκια να δούμε.
Και τέλος να ξυπνούσαμε νωρίς να πέρναμε το τρένο και να πηγαίναμε στο Warwick. Είχα ξαναπάει πριν πολλα πολλά χρόνια και θυμόμουν ότι μου είχε αρεσει πάρα πολύ!!!
Έλα όμως που είναι λίγο μακρια και ο Κώστας δεν ήταν διατεθειμένος να κουραστεί και τόσο γιατι έπρεπε να ετοιμάσουμε και τα πράγματα για το ταξίδι της επιστροφής..και έτσι δεν καταλήξαμε πουθενα...με αποτέλεσμα να πέσουμε για ύπνο τσακωμένοι σχεδον,που δεν μπορούσαμε να πάρουμε μια αποφαση,που άλλα ήθελε ο ένας και άλλα ο άλλος..και που απο το να κάνει πίσω ένας απο τους δυο προτιμήσαμε απλά να μην αποφασισουμε τιποτα!!Ετσι έπεσα για υπνο,γυρισα και την πλάτη μου σκεπτόμενη ότι μια μέρα θα πηγαινε για πέταμα!!
Κατα τις 4η ώρα το πρωι λοιπόν, με ξυπνάει ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ συζυγός μου με την εξής ερώτηση
-Αγάπη?μήπως αυριο θέλεις να πάμε στο Warwick τελικά? Το εψαξα στο ιντερνετ και αξιζει τον κόπο
Υπο άλλες συνθήκες θα είχα γυρίσει την πλάτη μου και θα συνεχιζα τον υπνο μου,είμαι και λίγο εγωιστρια, αλλά εδω βλέπετε δεν άξιζαν οι εγωισμοι για να χάσω μια τέτοια μέρα!!!
Και έτσι τα ξεχασα όλα...κλείσαμε εισητησια για το κάστρο και το τρένο το οποίο αναχωρούσε σε τρεις ώρες,βάλαμε και οι δυο ξυπνητήρι και αγκαλιασμένοι την ξαναπέσαμε για ύπνο...
Αυριο λοιπόν μετα απο πολλά νεύρα είχα καταφέρει να γίνει το δικό μου,θα πηγαίναμε τελικά στο Warwick!!!