Ηνωμένο Βασίλειο Αγγλικό Τουρλού

[Grerena]

Λατρεμένη Αγγλία.
Ωραίο ταξίδι. Και πόσα πολλά πράγματα είδατε και κάνατε. Εγώ τα μισά από αυτά που κάνατε τα έχω κάνει σε τρία διαφορετικά ταξίδια στην Αγγλία. Φαίνεται ότι είπατε να καλύψετε τον α-ταξίδευτο τελευταίο καιρό που είχατε φρενάρει με τα ταξίδια.

Πόσα πράγματα διάβασα για πόλεις που δεν έχουμε ξανακούσει στο forum όπως τα Portsmouth, Winchester, Southampton και αναμένω και το Warwick (δεν το ξεχνάμε) και πόσο όμορφα παρουσιασμένες είναι και πόλεις που έχουμε ξανακούσει όπως Oxford και Bath. Αλλά και το Λονδίνο το είδατε καλά και εκ ων έσω .... εννοώ ότι επισκέφτηκες πολλά αξιοθέατα εκ των έσω που πολλοί από εμάς τα βλέπουμε μόνο απ’ έξω, όπως τον Καθεδρικό το Westminster Abbey και τον Πύργο του Λονδίνου. Τώρα βέβαια που τα είδες εσύ είναι σαν ... να τα είδαμε και εμείς.

Αχ! Για τα λουτρά του Bath λες να μην το ξέρω ότι άξιζαν τον κόπο; Όταν όμως είχα πάει εγώ συνοδευόμουν από δυο παιδιά 14 και 16 χρονών και στα λουτρά επιτρέπεται η είσοδος για άνω των 16!!! Μερικά πράγματα δεν μπορείς να τα κάνεις με παιδιά!

Να είσαστε καλά και να κάνετε όμορφα ταξίδια σαν αυτό μαζί με τα παιδάκια σας και να δίνετε έμπνευση και σε αυτούς που δεν το τολμούν γιατί τους φαίνεται βουνό.

Α! Και να μην ξεχάσω να στείλω τα φιλιά μου στη θεία.
Είστε τυχεροί που έχετε μια τόσο καταπληκτική θεία, με τα εισιτήριά της τα αυτοκίνητά της με τα όλα της...

 

[KostasLia]

Λατρεμένη Αγγλία.
Ωραίο ταξίδι. Και πόσα πολλά πράγματα είδατε και κάνατε. Εγώ τα μισά από αυτά που κάνατε τα έχω κάνει σε τρία διαφορετικά ταξίδια στην Αγγλία. Φαίνεται ότι είπατε να καλύψετε τον α-ταξίδευτο τελευταίο καιρό που είχατε φρενάρει με τα ταξίδια.

Πόσα πράγματα διάβασα για πόλεις που δεν έχουμε ξανακούσει στο forum όπως τα Portsmouth, Winchester, Southampton και αναμένω και το Warwick (δεν το ξεχνάμε) και πόσο όμορφα παρουσιασμένες είναι και πόλεις που έχουμε ξανακούσει όπως Oxford και Bath. Αλλά και το Λονδίνο το είδατε καλά και εκ ων έσω .... εννοώ ότι επισκέφτηκες πολλά αξιοθέατα εκ των έσω που πολλοί από εμάς τα βλέπουμε μόνο απ’ έξω, όπως τον Καθεδρικό το Westminster Abbey και τον Πύργο του Λονδίνου. Τώρα βέβαια που τα είδες εσύ είναι σαν ... να τα είδαμε και εμείς.

Σε ευχαριστώ πολύ για τα υπέροχα λόγια σου!!

Αχ! Για τα λουτρά του Bath λες να μην το ξέρω ότι άξιζαν τον κόπο; Όταν όμως είχα πάει εγώ συνοδευόμουν από δυο παιδιά 14 και 16 χρονών και στα λουτρά επιτρέπεται η είσοδος για άνω των 16!!! Μερικά πράγματα δεν μπορείς να τα κάνεις με παιδιά!

Δεν πειράζει την επόμενη φορά!!!και εγώ άφησα το αερόστατο..είναι μια παρηγοριά το να αφήνεις και κάτι για την επόμενη, γιατί βαθιά μέσα σου υπάρχει η ελπίδα της επιστροφής ασχετα με το αν θα επιστρέψεις ποτέ η όχι!!

Να είσαστε καλά και να κάνετε όμορφα ταξίδια σαν αυτό μαζί με τα παιδάκια σας και να δίνετε έμπνευση και σε αυτούς που δεν το τολμούν γιατί τους φαίνεται βουνό.

Με δυο παιδια αυτής της ηλικίας θες και βοηθεια (να ναι καλα η μαμα!!)για κατι τέτοιο.
Με ένα όλα γινονται πιστευω, αναλογως και το παιδί βεβαια..όταν είπα σε μια φίλη μου ότι αν είχα μόνο την μικρή που είναι λίγο πιο ησυχη, θα ανέβαινα το Εβερεστ, ξεσπασε σε γέλια γιατί ξέρει οτι το εννοω..!!!

Α! Και να μην ξεχάσω να στείλω τα φιλιά μου στη θεία.
Είστε τυχεροί που έχετε μια τόσο καταπληκτική θεία, με τα εισιτήριά της τα αυτοκίνητά της με τα όλα της...

Θα της τα μεταβιβάσω και αν βρεθείς ποτέ στο Southampton πετάξου για ένα γρήγορο τσαι!λατρευει την καλή παρέα!!και λατρεύει την αγγλική συνήθεια,το τσαι!!!
Είναι σαν μεγάλη αδερφή παρά σαν θεια θα έλεγα!!
Πράγματι αν δεν είχαμε σπίτι δεν γινόταν να πάμε πουθενα..με δυο μωρά αυτης της ηλικιας.Παλι καλά η θεια έχει πολλές φιλες με μικρά παιδια,οι οποιες μας δάνεισαν τα περισσότερα πράγματα,δυο καρεκλάκια φαγητού,δυο κούνιες,δυο καθισματα αυτοκινητου,δυο μονα καρότσια,ένα διπλο καροτσι και πολλά πολλα παιχνίδια..αλλιώς δεν γινοταν!!
Αν και τελευταιας στιγμής με λιγη πιεση απο μας μπηκε και αυτή σε προγραμμα αν και ο Κωστας ακομα της το κραταει που δεν πήγαμε στο Χαρυ Ποτερ,δεν πειράζει την επόμενη φορα!!!!

 

[KostasLia]

Warwick I

Με το που χτύπησαν τα ξυπνητηρια πεταχτήκαμε και οι δυο πάνω σαν ελατήρια,δεν μας έπαιρνε να χάσουμε το τρένο διοτι αν το χάναμε θα χάναμε και πολύτιμο χρόνο.Βλέπετε το Warwick είναι αρκετα μακρια από το Southampton.Ανακοινώσαμε τα σχεδια μας στη μαμά μου(η οποία δεν ήταν και καθόλου εκπληκτη από αυτήν την εξέλιξη)και αναχωρήσαμε!!
Απο το Southampton για το Warwick είναι περίπου 2ώρες και 40λεπτά. Θα έπρεπε όμως να κατεβούμε στο Leamington Spa και από εκεί να πάρουμε πάλι το τρένο για το Warwick που είναι περίπου 10λεπτά δρόμος.Ετσι και κάναμε.
Στη διαρκεια του ταξιδιού συνηδειτοποίησα ότι η πόλη Stratford-Upon-Avon, γνωστή ως γενετειρα του Αγγλου ποιητή William Shakespeare, απέχει μόνο 20 λεπτά με το τρένο και νευρίασα γιατί ενώ ήταν και αυτό μέσα στα σχεδια μας η θεια μου μας εκοψε τα φτερά λεγοντας πως είναι πολύ μακρια....!!Αν το ήξερα ή αν το είχα ψάξει λίγο καλύτερα θα είχα κανονίσει και εδώ ενα δυημεράκι καθώς εχω ακούσει ότι τα χωριά της περιοχής είναι από τα ωραιοτερα χωριά της Αγγλίας!!Ο Κώστας πάλι τσατίστηκε γιατί αν γνωρίζαμε ότι το Birmingham ήταν και αυτό αρκετά κοντά θα πηγαίναμε και εκεί,αφου εκεί γυρίστηκε η αγαπημενη του σειρα Peaky Blinders. Τελος πάντων, δεν πειράζει την επόμενη φορά..
Όπως καταλάβατε το πρόγραμμα για την επόμενη επισκεψή μας έχει ήδη μελετηθεί!!!
Φτάσαμε λοιπόν στο Warwick. Δεν είχα βιβλίο ουτε και χάρτη της περιοχής, πιστευα ότι μιας που η πόλη είναι αρκετά μικρή θα τα βρίσκαμε όλα εύκολα και έτσι δεν είχα μπει στην διαδικασία να αγοράσω. Είχα την εντύπωση όπως είχα δει το χάρτη στο ιντερνετ ότι από το σταθμό του τρένου θα βλέπαμε το κάστρο και θα ξέραμε κατα που να πάμε!Θυμόμουν ότι το κάστρο είναι και τεράστιο αφου είχα ξαναρθει οπότε όλα καλα.
Έλα όμως που ο σταθμός του τρένου είναι κανα μισάωρο περπάτημα από την πόλη και το μόνο που βλέπεις όταν κατεβαίνεις από το τρένο είναι τα λιβάδια και τις αγελάδες που βόσκουν!!Αγγλική Επαρχία λοιπόν με τα όλα της!!
-Ωραια λοιπόν έξυπνη μου λεει ο Κώστας και τώρα που πάμε?
Γυρισα το κεφάλι μου δεξια και αριστερα αλλα κάστρο γιοκ....!!!
-Θα ακολουθήσουμε τους υπόλοιπους που κατέβηκαν εδω του λεω..
Ελα όμως που όλοι είτε φεύγαν με ταξί είτε με τα αυτοκινητά τους!!
Σε 5λεπτά ο σταθμός είχε αδειάσει και είχαμε μείνει μόνοι μας..ουτε υπαλλήλους δεν είδα..χαχα!!!!
Ειχαμε αρχίσει να αγχωνόμαστε μήπως είχαμε πια κατέβει σε λάθος στάση!!!εκείνη την ώρα μια γριούλα έστριβε την γωνια ποιος ξερει που πηγαινε..πάντως εγώ ορμησα να την ρωτήσω..
Μας έδειξε τον δρόμο αλλά μας είπε ότι ειναι κανα μισάωρο περπάτημα.Δεν μας πείραξε,ήμαστε μαθημένοι στο περπάτημα,είχε και ωραία μέρα μια χαρα!!
Για να φτάσει κανείς από το σταθμό των τρένων στην πόλη λοιπόν θα πρεπει να διασχίσει την βιομηχανική περιοχή,δεν είναι κάτι δύσκολο απλά αν βρέχει ή αν έχει σκοτεινιάσει,καλά είναι να πάρει ταξί..
Σε λίγη ώρα ήμαστε στο κέντρο της πόλης, λόγο καθυστέρησης που δεν είχαμε υπολογίσει αποφασίσαμε να πάμε κατευθειαν για το κάστρο μιας που τα εισητηρια που είχαμε κλείσει από το ιντερνετ το προηγούμενο βράδυ είχαν και συγκεκριμένη ώρα..
Ο κόσμος πολύς, παρολα αυτά μπήκαμε στον υπαιθριο χώρο του κάστρου αρκετα γρήγορα.

Κάναμε μια βόλτα στον υπαίθριο χώρο του κάστρου. Οι κήποι ήταν υπέροχοι. Λίγο παρακάτω υπήρχε ένας κήπος που είχε έναν λαβύρινθο και είχαν στήσει ένα υπέροχο σκηνικό για τα παιδάκια, ένα παιχνίδι που έπρεπε να βρείς συγκεκριμένα σημεία,όπου όταν εφτανες σφράγιζες το χαρτί σου και εξελισσόταν το παραμύθι.Ένας υπέροχος τρόπος μέσα από ενα παραμύθι να κατανοήσουν τα παιδια και λίγη αγγλική ιστορία!!Φυσικά πήραμε και εμεις μέρος σε αυτό αφου και μεις παιδάκια ήμαστε κατα βαθος!!

Αφού λύσαμε τον γρίφο και σφραγίσαμε όλα τα σημεία αναζητήσαμε την έξοδο..με λίγη υπομονή την βρίκαμε!!
Σειρά είχε το κάστρο!!

Ξεκινήσαμε από τους υπόγειους χώρους. Εδώ έχουν φτιάξει κέρινα ομοιώματα για το πως ήταν η ζωή εδω στο κάστρο κάποτε..η μουσική φυσκιά που ακούγεται σε βάζει κατευθείαν στο κλίμα της εποχής

Βγήκαμε στον προαυλιο χώρο και είπαμε να ανέβουμε στους πύργους να θαυμάσουμε την θεα

Απο εδώ βλέπαμε την εκκλησία St Mary,την οποία θα επισκεφτόμασταν αργότερα..

Κατεβήκαμε από τον πύργο καθώς είδαμε τον κόσμο να κατευθείνεται προς τις πίσω αυλές. Στην είσοδο να πω ότι μας είχαν δώσει ένα προσπεκτους κάποιες πληροφορίες για το κάστρο καθώς και τις ώρες των παραστάσεων. Εκείνη την ώρα δίπλα στον ποταμό ξεκινούσε λοιπόν μια παράσταση.

Κόσμος καθόταν στο γρασίδι και απολάμβανε το πικ νικ του. Ετσι καναμε και μεις!!είχα φέρει μαζί μου κατι σαντουιτς και από ένα μήλο τον καθένα μας ισα ισα να ξεγελάσουμε την πείνα μας μέχρι να φάμε κανονικα!!Ειχαμε πει ότι σήμερα θα το ρίχναμε εξω για fish&chips καθώς αυριο βράδυ φευγαμε και δεν είχαμε δοκιμάσει ακόμα!!Χαζεψαμε λίγο την παράσταση και φύγαμε καθώς είχαμε ακόμα πολλά παρα πολλά να δούμε!!
Το Warwick διαπερνά ο ποταμός Avon. O ποταμός περναει από την πίσω πλευρά του κάστρου
και κάνει το τοπίο ακομα πιο όμορφο.Εκεινη την ώρα μας πλησιασαν δυο πανεμορφοι κυκνοι έλα όμως που τα σαντουιτς τα ειχαμε ήδη φάει και δεν είχα κατι να τους δώσω.Διπλα μου ένα παιδάκι αρχισε να πετάει ψωμι και μέσα σε δυο λεπτά γεμισε αυτη η μερια του ποταμου με πάπιες..είναι απιστευτα εξικοιωμένες με τον πολύ τον κόσμο!!

Από την πίσω πλευρά του κάστρου είναι και οι νερόμυλοι. Εχει έναν χώρο με τα παλιά μηχανήματα που χρησιμοποιούσαν εκεινη την εποχή..είδαμε και αυτά..

Είχε έρθει όμως η ώρα να δούμε το εσωτερικό του κάστρου.Η ουρά τώρα ήταν λίγο λιγότερη από πριν καθώς οι περισσότεροι παρακολουθούσαν ακόμα την παράσταση. Καθως περιμέναμε να μπούμε από την κύρια εισοδο παρατήρησα τα παρκαρισμένα καρότσια στο πλάι της εισόδου καθώς εδώ όπως και στο Highclere Castle δεν επιτρέπονται στον εσωτερικό χώρο του κτηριου.

Η αλήθεια είναι ότι βλέποντας όλα αυτά τα καρότσια αιστανθηκα ένα τσίμπημα ενοχής που δεν είχαμε πάρει τα μωρά μαζί μας!!!Βέβαια βαθιά μέσα μου ηξερα πως για αυτά θα ήταν μια σκέτη ταλαιπωρια και προσπάθησα να ηρεμησω τον εαυτό μου λέγοντας πως όταν μεγαλώσουν λίγο θα τα φέρω καποια στιγμή να δουν το κάστρο.

Με το που μπαίνεις μέσα υπάρχει η μακέτα του κάστρου που σου δείχνει πως είναι.

Όπως και στους υπόγειους χώρους ετσι και εδώ έχουν κέρινα ομοιώματα που σου δείχνουν την ζωη πως ήταν εκείνη την εποχή.Το Warwick Castle έχει μαγάλη ιστορία χτιστηκε λεηλατήθηκε, αλλαξε πολλές φορές χερια ως που κάποια στιγμή ανοιξε τις πύλες του για το κοινό.Δεν θα μπω σε ιστορικές λεπτομέριες γιατί η περιγραφή θα είναι πολύ μεγάλη και θα σας κουράσω, παρόλα αυτά κανοντας μια βόλτα θα σας πω ότι έχουν φροντίσει με τις αναπαραστάσεις και με κάποια τρειλερ να ενημερώσουν τον επισκεπτη για την ιστορία του, με έναν ευχάριστο τρόπο ιδανικό και για παιδιά!!

Με το εισητήριο που είχαμε πληρώσει είχαμε πληρώσει και επιπλεον 5λίρες το άτομο για να επισκεφτούμε το Warwick Dungeon. Είχαμε κλείσει για τις 15.30ώρα και η ώρα κόντευε,έτσι πήγαμε να πιάσουμε σειρά..μετά απο λίγη ώρα μπήκαμε..πριν ξεκινήσει μας τράβηξαν κάποιες φωτογραφίες αν θελαμε τις αγοράζαμε αν θέλαμε όχι φυσικά τις αγοράσαμε για ενθύμιο!!

Η τελευταία είναι σίγουρα το όνειρο κάθε συζυγου ...να κόβει με τσεκούρι το κεφάλι της γυναίκας του!!!!χαχα!!!!

Το Warwick Dungeon μας αρεσε πολύ!!χορτάσαμε γέλιο!!το συνιστώ ανεπιφύλακτα..βέβαια μονο όσοι γνωρίζουν την αγγλική γλώσσα καλά θα το εκτιμήσουν,και αυτός ήταν και ο λόγος που ήμασταν μάλλον και οι μοναδικοί τουρίστες..στην αρχή είχα αγχωθεί αν ο Κωστας θα καταλάβαινε τα πάντα περισσότερο λόγο προφοράς αλλα τελικά βγαίνοντας μου είπε ότι αν και έπρεπε να δίνει ιδιαίτερη προσοχή για να τα πιάσει τα είχε καταλάβει όλα!!!

Η ώρα είχε περάσει, το κάστρο θα έκλεινε και εμείς είχαμε πεινάσει..ειχε έρθει η ώρα να φύγουμε και φυσικά αναχωρήσαμε με τις καλύτερες εντυπώσεις!!!!

-H συνέχεια όμως σε επόμενο post-

 

[KostasLia]

Warwick II

Βγήκαμε από το κάστρο, η προτεραιοτητα μας ήταν να βρούμε κάπου να καθήσουμε για φαγητό. Είχαμε πει πως,εφόσον θα φεύγαμε αυριο καλά ήταν να δοκιμάζαμε το ''παραδοσιακό'' fish&chips μιας που ακόμα δεν είχαμε δοκιμάσει. Είχα δει στο tripadvisor ένα που είχε πολύ καλές κριτικές που λεγόταν 'the chip shed', και δεν ήταν και πολύ μακριά, έτσι ξεκινήσαμε να το βρούμε..
Κατα την διάρκεια της βόλτας μας σταματούσα βέβαια να τραβήξω και μερικές φωτογραφίες, μιας που η αρχιτεκτονική των σπιτιών του Warwick δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη.

Στο βάθος διακρίνουμε την επισκοπική εκκλησία St Mary's Church

Ο δρόμος μας έβγαλε στο κέντρο της πόλης.Τα περισσότερα μαγαζιά βέβαια είχαν κλείσει αλλά υπήρχαν και κάποια που ήταν ακόμη ανοιχτά, εκ των οποίων και κανα δυο charity shops. Και όπως έχω δηλώσει σε προηγούμενο post,fan των charity shops μια μικρή βολτούλα επιβαλλόταν,το φαγητό μπορούσε να περιμένει λίγο ακόμα. Μπήκαμε λοιπόν,αρχικά να χαζέψουμε και εννοείται πως φάγαμε αρκετή ώρα να αποφασίσουμε τι από όλα θα ψωνίσουμε,αφού σκεφτόμασταν και πως θα τα κουβαλούσαμε όλα πίσω στην Ελλάδα.
Είναι πραγματικά μαγικό το τι μπορεί κανείς να βρεί σε αυτά τα μαγαζάκια και σε τι χαμηλές τιμές και φυσικά το οτι μέρος των εσόδων παει σε φιλανθρωπικο σκοπό είναι ακόμα ένας λόγος να αγοράσεις κάτι απο εκεί. Αν έμενα ποτέ μονιμα στην Αγγλία το μονο σίγουρο είναι πως θα τα επισκεφτόμουνα αρκετα συχνα. Είναι κρίμα που εδώ στην Ελλάδα δεν έχουμε κατι τέτοιο, αλλά και να είχαμε πιστευω ότι ο κόσμος δεν θα ανταποκρινόταν και τόσο,αφου ήμαστε αλλιως μαθημένοι.
Καταλήξαμε να φυγουμε από το μαγαζί γεμάτοι σακούλες πήραμε κατι βιβλια για την μαμα, κατι ρουχαλακια για τα μικρά κατί πολύ ομορφες κορνίζες για το σπίτι, μικρά δωράκια για την θεια μου την αδερφή μου και την ανιψούλα μου και φυσικά ταινίες για μας. Μεχρι όμως να τελείωσουμε, τα στομάχια μας είχαν αρχίσει να γουργουρίζουν και έτσι για να μην χάσουμε περισσότερο χρόνο ψαχνωντας το μαγαζί ρώτησα την πωλήτρια να μας πει πως θα πηγαίναμε.Τότε συνειδητοποιήσαμε πως είχαμε κάνει έναν μεγάλο κύκλο.Δεν πειράζει όλα για έναν σκοπό γίνονται...και εδώ ο σκοπός ήταν μάλλον τα ψώνια!!!χαχα!!!

Ξαναγυρίσαμε πίσω και πήραμε τον αλλο δρόμο. Περάσαμε το Lord Leycester Hospital,το οποίο θα βλέπαμε μετά και σε δυο λεπτάκια ήμασταν στο μαγαζί. Το φαγάδικο ήταν πανέμορφο,στο πίσω μέρος είχε μικρό κήπο με τεσσερα τραπεζάκια, η αυλή του πολύ περιποιημένη και το φαγητό του πεντανόστιμο!! Λογω πείνας η αληθεια είναι ότι δεν σκεφτηκα να το τραβήξω μια φωτογραφια και έτσι θα πρέπει να το δείτε από την σελίδα που έχουν στο ιντερνετ
https://www.warwickcourier.co.uk/ne...shop-named-as-one-of-the-best-in-uk-1-9039244το συγκεκριμένο είναι κιόλας ένα από τα καλύτερα fish&chips σε ολόκληρη την Βρετανία.
Εμείς παραγγείλαμε δυο μερίδες fish&chips με baked beens σαν side plate, μια μπύρα και μια λεμονάδα.όλα αυτά μας κόστισαν περίπου 27λίρες,οι μερίδες τεράστιες αλλά με την πείνα που είχαμε καταφέραμε και οι δυο να τα φάμε όλα και δεν αφήσαμε ούτε πατατα για δείγμα!!!
Είχε ερθει η ώρα να πληρώσουμε, θεωρήσαμε ότι θα πέρνανε κάρτα αλλά έλα όμως που από ότι μας είπαν θα ξεκινούσαν να δεχονται κάρτες από τον αλλο μήνα και έτσι ο Κώστας έτρεξε να βρει μηχάνημα να βγάλει λεφτά. Το καλό είναι ότι ήταν πολύ κοντά και έτσι δεν ταλαιπωρήθηκε. Πολλοι πρέπει να την έχουν πατήσει όπως εμείς αφού η πωλήτρια μας ειπε κατευθειαν που είναι το μηχάνημα και φάνηκε λες και ήταν η πολλαπλή φορά που το έλεγε εκείνη την ημέρα. Πληρώσαμε λοιπόν και φυγαμε.
Όπως είπα και προηγουμένως λίγο πιο πάνω στον ίδιο δρόμο υπάρχει το παλιό νοσοκομείο Lord Leycester Hospital το κτήριο χρονολογείται από τον 14αιώνα.Σημερα το παλιο αυτό νοσοκομείο έχει μετατραπεί σε μουσείο και έχει ανοιχτες τις πύλες του για τους τουρίστες

Οπως διάβασα στο διαδυκτιο φέτος κυκλοφόρησε και η μινι σειρά του BBC 'Christmas Carol' στην οποία πρωταγωνιστεί και η ηθοποιός Charlotte Riley που παίζει στην σειρά Peaky Blinders, η οποία είναι γυρισμένη εδώ στο Lord Leyster Hospital. Και είναι φυσιολογικό να χρησιμοποιειται το συγκεκριμένο μέρος ως film location αφου και μόνο το να στεκεσαι εκεί,αισθάνεσαι λες και βρισκεσαι σε μια άλλη εποχή ή οτι πρωταγωνιστεις ο ίδιος σε κάποια σειρά εποχής.
Δυστυχώς η ώρα είχε περάσει και δεν προλάβαμε να κάνουμε το tour που θέλαμε...δεν πειράζει όμως γιατί το μόνο σίγουρο είναι πως την επόμενη φορά που θα επισκεφτούμε το Warwick αυτή θα είναι η προτεραιότητα μας.

Εδώ είναι το πρόγραμμα με τις ώρες.Το τράβηξα για να το έχω για την επομενη φορά!!!

Συνεχίσαμε την βόλτα μας σειρά είχε η St Mary Church.

Ειχαμε ξαναπεράσει από εξω αλλά αυτήν την φορά θέλαμε να δούμε και το εσωτερικό της εκκλησιας.
Ελα όμως που ούτε και εδώ σταθήκαμε τυχεροί. Η εκκλησία ήταν κλειστή και έτσι δεν καταφέραμε να δούμε το εσωτερικό της

Χαζέψαμε λίγο τους τάφους κοιτώντας τις ημερομηνίες και εξηγησα στον Κώστα ότι εδώ στην Αγγλία δεν κάνουν εκταφές όπως εμείς στην Ελλάδα, αρα μπορεί κανείς να δει τάφους χιλιάδων ετων.
Ανηφορίσαμε και φτάσαμε στην πλατεία του Warwick

Το κτήριο πίσω είναι το μουσεio Warwickshire Museum (Market Hall Museum)
Κατα έναν περίργο λόγο ενω η ώρα είχε περάσει ο κόσμος ακομα κυκλοφορούσε στους δρόμους, δεν ήταν οπως στο Bath η στην Οξφορδη που με το που εκλειναν τα μαγαζιά εξαφανίζονταν οι πάντες, και αυτό μας έκανε μεγάλη εντύπωση.
Η μέρα μας κόντευε να φτάσει στο τέλος της, είχαμε λίγη ώρα μέχρι να πάρουμε το τρένο,αλλά και επειδή ο σταθμός ήταν γυρω στο μισάωρο περπάτημα αποφασίσαμε σιγά σιγά να πάρουμε τον δρόμο του γυρισμού,χαλαρά αυτή τη φορά χαζεύοντας και όχι τρέχοντας όπως είχαμε έρθει

Στον δρόμο μας είδαμε όμορφες παραδοσιακές country pubs

Επίσης ηθελα να τραβήξω και μια φωτογραφία από τον ποταμό Avon

Αχ!!Αγλική πανέμορφη επαρχία!!!
Φτάσαμε στον σταθμό και συζητήσαμε για την μέρα που είχε περάσει.Φυσικά μέχρι να φτάσουμε στο Southampton η ώρα είχε περάσει απο 10 και είχε πια νυχτώσει..μεγάλη μέρα η σημερινή αλλά αξιζε τον κόπο.. Φυσικά όπως είπα σε προηγούμενο κεφάλαιο η επιστροφή μου εδω εννοειται αφού την επόμενη φορά θα κανονίσω ένα ωραιοτατο τριημεράκι συνδυαζοντας το Stratford upon Avon, τα γύρω χωρια και το Birmingham...
Προς το παρόν είχαμε όμως να σκεφτούμε και την επόμενη μέρα!!!
@alexandra80 Ευχομαι να σε πρόλαβα.Αν επισκεφτείς Lord Leyster Hospital η St Mary Church περιμένω πλούσιο φωτογραφικό υλικό!!!

 

[KostasLia]

New Forest

Η σημερινή μέρα μας θα ήταν και η τελευταία του ταξιδιού μας. Επειδή όμως θα ταξιδεύαμε το βράδυ είχαμε αποφασίσει να μην την αφήσουμε να πάει χαμένη,έτσι σηκωθήκαμε πρωι και ετοιμαστήκαμε να πάμε στο New Forest που απέχει από το Southampton με το αυτοκίνητο περίπου 40' λεπτά. Ο Κώστας κουρασμένος από τις προηγούμενες μέρες και σκεπτόμενος το ταξίδι αποφάσισε οτι ήταν μια καλή ευκαιρία αφού θα πέρναμε και τα μικρά να καθήσει στο σπίτι να αναπληρώσει τον ύπνο του. Ετσι εγώ,τα μικρά,η θεια μου και η μητέρα μου ξεκινήσαμε και τον αφήσαμε να ξεκουραστεί.
Τις προηγούμενες ημέρες η θεια μου είχε κλείσει κάποια εισητήρια για το Buckler's Hard, ένα μικρό ψαροχώρι,το οποίο βρίσκεται στο New Forest.

Σε λίγη ώρα ήμασταν εκεί.Δείξαμε τα εισητήρια μας και μπήκαμε στο χωριό. Όλο το χωριό είναι μια αναπαράσταση με το πως ήταν η ζωη των κατοίκων που ασχολούνταν με την αλιεία τότε εκείνη την εποχή. Εχει κάποια σπίτια,μια εκκλησία, ένα μικρό μουσείο και ένα λιμάνι. Δεν είναι και κάτι τρομερό, αλλά είναι μια ωραία και οικονομική λυση να κάνει κανεις ενα outing και να ξεφύγει για λίγο από τους έντονους ρυθμούς της πόλης, να δει λίγο φύση και να κάνει ένα πικ νικ στην εξοχή σε έναν χώρο καθαρό και οργανωμένο.

Ο καιρός ήταν ιδανικός για μια τέτοια εκδρομή. Αποφασίσαμε να κανουμε αρχικά μια βόλτα και αφήσαμε το μουσείο για το τέλος γιατί μιας και τα μικρά γκρίνιαζαν από το αυτοκίνητο. Στην φωτο παραπάνω βλέπουμε κάποια σπίτια τα οποία τότε κατοικούνταν, κάποια είναι ανοιχτα για το κοινό και μπορούσες να μπεις και να θαυμάσεις το εσωτερικό τους. Αμολίσαμε λοιπόν τα μικρά στο γρασίδι και με βάρδιες μπήκαμε σε κάποια από αυτά.

Παραδίπλα υπάρχει η εκκλησία του χωριού.

και το εσωτερικό της

Προχωρήσαμε για το λιμάνι

Κάποιοι είχαν φορέσει τα μαγιό τους και κάνανε κανό και καγιάκ ενώ υπήρχε και καραβάκι που σε πηγαινε βολτα στο ποτάμι. Χαζέψαμε λίγο και αποφασίσαμε να πάρουμε το μονοπάτι να κάνουμε λίγη πεζοπορία. Στο μονοπάτι που πήραμε υπήρχαν διασκορπισμένα διάφορα σπιτάκια τα λεγόμενα hutches με την αχυρένια σκεπή, που υπάρχουν πολλα στην περιοχή

Καθώς περπατούσαμε είδαμε αρκετούς με σακούλες στο χέρι να μαζεύουν ένα είδος μούρου που από οτι μου είπε η θεία μου το βάζουν σε μπουκάλια μαζί με τζιν και το νοστιμεύει. Πηραμε και μεις λοιπόν από μια σακούλα και αρχίσαμε και μαζεύαμε. Η θεια μου καταχάρηκε αφού οπως είπε θα είχε το τζινάκι της να πιει τις γιορτές των Χριστουγέννων!!!

Με το περπάτημα είχε περάσει αρκετά η ώρα.Θέλαμε να καθήσουμε και για τσαι να φάμε και το πικ νικ που είχαμε ετοιμάσει και έτσι σιγά σιγά πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

Τα μικρά πάντως το καταευχαριστήθηκαν!!!τρέξαν,παίξαν, εμείς κουραστήκαμε που τρέχαμε από πίσω και κάναμε αμήν να τα ξαναβάλουμε στα καρότσια τους!!!Αφου τα τακτοποιησαμε σειρά είχε το μουσείο

Πολύ ενδιαφέρον για κάποιον που τον ενδιαφέρουν τα καράβια και η ναυτική ζωή!!!
Αφού το είχαμε δει και αυτό καθήσαμε να πιούμε το cream tea και να φάμε τα σνακ που είχαμε ετοιμάσει. Ειλικρινά πολύ καλύτερο από αυτό που είχαμε φαει και είχαμε πιει στο Highclere Castle πριν από μερικές μέρες..
Αναχωρήσαμε με πολυ όμορφες εικόνες στο μυαλό μας. Στο γυρισμό θα περνούσαμε από το Beaulieu ένα από τα μεγαλύτερα χωριά στην καρδιά του new forest.
Και εδώ να κάνω μια παρένθεση και να πω ότι το New Forest είναι μια αρκετά μεγάλη εκταση με πολλά μικρά χωριά όπου τα άγρια άλογα και οι αγελάδες κυκλοφορούν ελευθερα, γιατί είναι ελευθερα οπότε η οδήγηση θα πρέπει να γινετε πολύ προσεκτικά.Τα περισσότερα σπιτάκια,τα οποία είναι σπιτάκια εξοχής έχουν αυτήν την αχυρένια σκεπή που είδαμε πριν λίγο και είναι πανέμορφα.
Θυμόμουν το μέρος από μικρή,που μας έφερνε η γιαγιά μου για να μαζέψουμε την κοπριά για τον κήπο της, πόσο περίεργο μου είχε φανεί αυτό, και γελάω που τότε επειδή δεν μπορούσα να το καταλάβω σε τι χρησιμευε η κοπρια μου λέγανε οτι πάμε να καθαρίσουμε το δάσος και από μέσα μου σκεφτόμουνα οτι πρεπει να είναι τρελοί αφού το δάσος είναι τεράστιο.!!!!!Εχω φωτογραφίες από τότε,που καθώς πάντα πέρναμε μαζί μας κάτι να φάμε τα αλογα είχαν μυριστεί το φαγητό και είχαν περικυκλώσει το αυτοκινητο και χώνανε τις μουσούδες τους μεσα,ένα κιόλας είχε καταφέρει να κλέψει το σαντουιτς της αδερφής μου από τα χέρια της!!πολύ γελιο!!
Σε λίγη ώρα ήμασταν στο Beaulieu.

Οπως είπα και πρίν τα αλογα είναι ελευθερα να πάνε όπου θέλουνε. Εισβάλουν στους κήπους, περπαταν στους δρόμους και δεν τα ενοχλεί κανένας. Κάναμε μια βόλτα στο χωριό τραβήξαμε κάποιες φωτογραφίες και αναχωρήσαμε.

Στον δρόμο του γυρισμού ενα αλογο έτρεχε καταπάνω στο αυτοκίνητο. Για κάμποση ώρα απλά στεκόταν εκεί και μας κοιτούσε δεν κουνιόταν..τα μικρά είχαν ενθουσιαστεί,φώναζαν και γελούσαν.
Θεωρώ ότι και για αυτά ήταν μια ωραία εμπειρία...μια ομορφη πινελιά για την τελευταία μας μέρα..

Φτάσαμε στο σπίτι και επανήλθαμε αποτομα στην πραγματικότητα,έπρεπε να ετοιμάσουμε τα πράγματα μας γιατί το βράδυ θα φεύγαμε..ήξερα ότι έπρεπε να ξεκλέψω καμια ώρα να κοιμηθώ γιατί θα έμενα σίγουρα ξαγρυπνη αλλά παραχώρησα το προτερημα αυτό στην μητέρα μου καθώς τις μέρες αυτές την είχα ήδη κουράσει αρκετα.
Κατα την μια ήρθε το ταξί που θα μας πήγαινε στο αεροδρόμιο. Είναι περίπου 2ώρες και επειδή δεν θέλαμε η θεια μου να οδηγάει μόνη της τετοια ώρα αποφασίσαμε να πάμε με ταξί,αυτό μας κοστισε 120λίρες.

Επίλογος

Το ταξίδι του γυρισμού θεωρώ οτι ήταν πολύ πιο ευκολο μέσα στο αεροπλάνο από όταν πηγαιναμε, αν εξαιρέσουμε ότι παραλίγο θα χάναμε το αεροπλάνο γιατί μας ανοιξαν όλες τις αποσκευες χειρος, μου κρατήσαν τις κρέμες για την αλλαγη της πάνας, και μας καθυστέρησαν παρα πολύ, με δυο μωρά να κλαίνε και να χτυπιούνται λόγο της ώρας και του γενικου συνωστισμού που επικρατούσε. Ο έλεγχος ήταν εξοχυνιστικος,υπερβολικό θα ελεγα αφού μας βλέπαν φορτωμένους με τα μωρά στους σακους και μας αναγκασαν να τα βγαλουμε και να τα βάλουμε αρκετες φορες σαν να ήταν αψυχες κουκλες,και ο τρόπος πολυ απότομος θα έλεγα. Χασαμε πολύ χρόνο να ψαχνουμε τα πραγματα μας,που μας τα είχαν σκορπίσει παντού.Μέχρι και έλεγχο στο κλειστό βαζακι με το μωρουδιακό φαγητό κανανε...αν είναι δυνατόν!!!Να μην αναφερω οτι τα είχα βάλει όλα ετσι μεσα που ισα ισα χωρούσαν!!!βεβαια οταν τα ψωνιζα δεν το σκεφτόμουνα....χαχα!!!αλλά ετσι μάλλον είναι όταν ταξιδευεις από ενα απο τα πολυσύχναστα αεροδρομια του κόσμου!!!καμια σχεση απο δω από τους δικούς μας!!Εντέλει όλα καλά!!!

Μολις φτάσαμε στο σπίτι τα μικρά φωναζαν τον Μαιλο, παρόλο που είχαν περάσει 15μέρες αυτά τον θυμούνταν έπαθα πλάκα..είχαν κοιμηθει και ήταν φρέσκα για παιχνιδι!!!!Εμείς τι φταίμε????χαχα!!!
Αυτές λοιπόν τις θυσίες κάνει όποιος αποφασίζει τέτοια πραγματα!!!!!Δεν θα ξεχάσω την κουραση που ειχα αλήθεια..φυσικά τώρα αν με ρωτήσει κανεις αν άξιζε???Φυσικά και αξιζε...

Λατρευω τα ταξίδια είτε με παιδιά ειτε χωρίς..φυσικά με μικρά παιδιά τα πραγματα είναι λίγο διαφορετικά. Αυτός ειναι και ο λόγος που για φέτος ακόμα δεν εχω κλείσει κατι. Απο την μια σκεφτομαι οτι εχω αναγκη να ξεκουραστω, να παω καπου για τρεις μερουλες με τον Κωστα στους ρυθμους που ξεραμε και από την άλλη σκέφτομαι ότι και τα μικρά αποκτούν εμπειριες,εστω και αυτες τις λιγες!!!
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ειτε έτσι είτε αλλιώς θα υπάρξει σίγουρα κάποιο ταξιδάκι να μας κρατησει στο παιχνίδι μεχρι να μπορέσουμε να κάνουμε πραγματηκότητα κάποια μεγαλύτερα που ονειρευόμαστε!!!
Η ταξιδιωτική μας δραστηριοτητα δεν σταματάει οταν έχουμε παιδια απλά σιγουρα αλλάζει!!!!!

Καλά ταξίδια σε όλους μας λοιπόν!!!!!

- Η ιστορία μου έχει ολοκληρωθεί,Ευχαριστώ!!!-

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη