tripakias
Member
- Μηνύματα
- 8.178
- Likes
- 12.787
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Εκεί
Οταν οι ανθρωποι κανουν σχεδια ο Θεος γελαει. Δεν ξερω για τους αλλους ανθρωπους αλλα στην περιπτωση μου ο Θεος πρεπει να ξεκαρδιζεται απο τα γελια. Ετσι η μοιρα μου επιφυλαξε μεγαλες ανατροπες και μ' εστειλε σε μια πολη που δεν θα την επελεγα ποτε για να ζησω. Αν και δεν μπορω να πω πως δεν μου αρεσε, δεν την πολυσυμπαθουσα ή τουλαχιστον αισθανομουν πως δεν μου ταιριαζει. Μετα την αποφαση για εγκατασταση εκει εκανα μεγαλες προσπαθειες να την αποδεχτω και να συνηθισω στην ιδεα. Δυσκολα τα καταφερα αφου για το Παρισι επρεπε να θυσιστει το Λονδινο που ηταν ο αρχικος στοχος.
Βεβαια για να μην ειμαι αχαριστος θα μπορουσε η μοιρα να με ριξει σε καποια πολη που δεν μου αρεσει οπως η Ρωμη ή ακομα χειροτερα η Σοφια, οποτε παλι καλα να λεω...
Μεσα λοιπον Δεκεμβρη πηρα το αεροπλανο για την πολη του φωτος, για ενα νεο ξεκινημα στη ζωη μου. Η πτηση ηταν ιδιαιτερα αγχωτικη αφου με το ιδιο αεροπλανο ταξιδευε και ο γνωστος βουλευτης που εχει παρει τη μιση Αθηνα.
Την πτηση την αναφερω για αλλο λογω που εχει αμεση σχεση με την κεντρικη ιδεα του προλογου αυτου του νηματος. Ο λογος λοιπον ειναι καθηγητης Νομικης της Αθηνας και του Παρισιου που κατειχε υπουργικη θεση σε 2 τουλαχιστον προσφατες κυβερνησεις. Αυτος λοιπον ο κυριος ετυχε να καθεται διπλα μου και ακριβως στην πισω σειρα καθοταν καποια φιλικη του οικογενεια. Η μεταξυ τους συζητηση ηταν γεματη απογοητευση για το μελλον της χωρας. Ενταξει η σαπιλα και η ανικανοτητα του πολιτικου συστηματος ειναι πασιγνωστη σε ολους αλλα οταν ακους απο το στομα ενος κορυφαιου καθηγητη και συμβουλου του Α. Παπανδρεου την περιοδο 81-82 να λεει πως η κυβερνηση δεν εχει καμια θεληση να ανακαμψει η χωρα και πως με αυτην την κατασταση οι νεοι δεν εχει νοημα να μενουν στην Ελλαδα, τοτε γεματος θυμο αποχαιρετας την Ελλαδα οσο απομακρυνεσαι απο αυτην.
Απο κεινη τη μερα εχουν περασει 3 βδομαδες. Το Παρισι το ειχα επισκεφθει αρκετες φορες στο παρελθον. Ειχα κοιμηθει, φαει και ζησει μεσα σε γαλλικα σπιτια. Ειχα ακουσει ιστοριες για την καθημερινοτητα των παριζιανων, ποτε ομως δεν ακολουθησα το προγραμμα τους. Ημουν παντοτε τουριστας.
Απο τις πρωτες κιολας ωρες καταλαβαινεις πως βρισκεσαι σε μια πολη που δεν σου αφηνει περιθωρια να μην ακολουθησεις τον ρυθμο της. Στο Παρισι υπαρχουν μεταναστες απο καθε γωνια του πλανητη ομως οποιος θελει να συνεχισει να μενει εδω δεν εχει αλλη επιλογη απο το να μαθει να ζει συμφωνα με τη γαλλικη κουλτουρα. Ανθρωποι διαφορετικων εθνων και φυλων γρηγορα μαθαινουν να συμπεριφερονται, ντυνονται, τρων, διασκεδαζουν γαλλικα.
Σας Καλωσοριζω λοιπον στο Παρισι. Μενω στο 14ο διαμερισμα του Παρισιου (Montparnasse) σε μια πολυ ομορφη και ζωντανη περιοχη κοντα στο σταθμο λεωφορειων για το αεροδρομιο ORLY.
Βεβαια για να μην ειμαι αχαριστος θα μπορουσε η μοιρα να με ριξει σε καποια πολη που δεν μου αρεσει οπως η Ρωμη ή ακομα χειροτερα η Σοφια, οποτε παλι καλα να λεω...
Μεσα λοιπον Δεκεμβρη πηρα το αεροπλανο για την πολη του φωτος, για ενα νεο ξεκινημα στη ζωη μου. Η πτηση ηταν ιδιαιτερα αγχωτικη αφου με το ιδιο αεροπλανο ταξιδευε και ο γνωστος βουλευτης που εχει παρει τη μιση Αθηνα.
Την πτηση την αναφερω για αλλο λογω που εχει αμεση σχεση με την κεντρικη ιδεα του προλογου αυτου του νηματος. Ο λογος λοιπον ειναι καθηγητης Νομικης της Αθηνας και του Παρισιου που κατειχε υπουργικη θεση σε 2 τουλαχιστον προσφατες κυβερνησεις. Αυτος λοιπον ο κυριος ετυχε να καθεται διπλα μου και ακριβως στην πισω σειρα καθοταν καποια φιλικη του οικογενεια. Η μεταξυ τους συζητηση ηταν γεματη απογοητευση για το μελλον της χωρας. Ενταξει η σαπιλα και η ανικανοτητα του πολιτικου συστηματος ειναι πασιγνωστη σε ολους αλλα οταν ακους απο το στομα ενος κορυφαιου καθηγητη και συμβουλου του Α. Παπανδρεου την περιοδο 81-82 να λεει πως η κυβερνηση δεν εχει καμια θεληση να ανακαμψει η χωρα και πως με αυτην την κατασταση οι νεοι δεν εχει νοημα να μενουν στην Ελλαδα, τοτε γεματος θυμο αποχαιρετας την Ελλαδα οσο απομακρυνεσαι απο αυτην.
Απο κεινη τη μερα εχουν περασει 3 βδομαδες. Το Παρισι το ειχα επισκεφθει αρκετες φορες στο παρελθον. Ειχα κοιμηθει, φαει και ζησει μεσα σε γαλλικα σπιτια. Ειχα ακουσει ιστοριες για την καθημερινοτητα των παριζιανων, ποτε ομως δεν ακολουθησα το προγραμμα τους. Ημουν παντοτε τουριστας.
Απο τις πρωτες κιολας ωρες καταλαβαινεις πως βρισκεσαι σε μια πολη που δεν σου αφηνει περιθωρια να μην ακολουθησεις τον ρυθμο της. Στο Παρισι υπαρχουν μεταναστες απο καθε γωνια του πλανητη ομως οποιος θελει να συνεχισει να μενει εδω δεν εχει αλλη επιλογη απο το να μαθει να ζει συμφωνα με τη γαλλικη κουλτουρα. Ανθρωποι διαφορετικων εθνων και φυλων γρηγορα μαθαινουν να συμπεριφερονται, ντυνονται, τρων, διασκεδαζουν γαλλικα.
Σας Καλωσοριζω λοιπον στο Παρισι. Μενω στο 14ο διαμερισμα του Παρισιου (Montparnasse) σε μια πολυ ομορφη και ζωντανη περιοχη κοντα στο σταθμο λεωφορειων για το αεροδρομιο ORLY.
