Ιορδανία Ισραήλ Κίνα Μιανμάρ (Βιρμανία) Νότια Κορέα Παλαιστίνη Αίγυπτος-Σουδάν-Ιορδανία-Ισραήλ-Σεούλ-Γουαμ-Παλάου-Μικρονησία-Χαβάη-Αυστραλία-Μυανμαρ-Η.Κοng-Λονδίνo

[Yorgos]

Ο δεύτερος αρχαιολογικός χώρος είναι μια ολόκληρη πόλη, με πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία, από τους κίονες μέχρι τις ράμπες για να ανεβοκατεβαίνουν οι ελέφαντες.

Στο μεταξύ άλλοι πάνε με τζιπ κι άλλοι με ό,τι διαθέτουν.

Δε φαίνεται η έκταση από εδώ, αλλά πραγματικά μεγάλος χώρος, θέλει χρόνο.

Κι αυτός είναι ο εσιπράκτωρ. Δεν ξέρω από πού ξεπετάχτηκε, μάλλον θα μένει μαζί με τους αρχαιολόγους στις γειτονικές σκηνές, αλλά ήρθε με τη χιλιοταλαιπωρημένη τσαντούλα του και εισιτήρια με απόδειξη χειρόγραφη με καρμπονάκι, θεούλης.

 

[Yorgos]

Μετά από μια Αίγυπτο όπου μείναμε για να βγάλουμε μια σουδανική βίζα που μας τα έκαναν τσουρέκια, ταλαιπωρίες, τρώγλες, καθυστερήσεις, άμμο, σπασμένες μηχανές, ανεκδιήγητα φέρι μποτ, βλάβες, έφτασε η ποθητή ώρα. Επιτέλους φτάσαμε στις πυραμίδες του Μερόε. Καλώς ήρθατε; Καλώς σας βρήκαμε!

Δεν αντέχανε και πολύ τα πόδια μου, είπαμε να πάρουμε καμήλα από τους τέσσερις μοναχικούς μαλημιέρηδες που περίμεναν μήπως, αν, ίσως, ποιος ξέρει, σήμερα εμφανιστεί κανένας τουρίστας (απ΄ό,τι μας είπαν 2-3 φορές την εβδομάδα κάποιος εμφανίζεται, συνήθως expats από του Σουδάν που δουλεύουν για διεθνείς οργανισμούς). Τι γέλιο έκανα με αυτούς τους καμηλιέρηδες δε λέγεται, να' ναι καλά οι άνθρωποι και με στερεοτυπικά ονόματα από καρτούν: Μουχάμεντ, Αμντούλ, Ομάρ και Αμπντουλάχ.

Το πρώτο γκρουπ από πυραμίδες, μαζί με τις δυο αναστηλωμένες.

Άλλο σύμπλεγμα παρακάτω.

Η κλίση και η ελάχιστη απόσταση μεταξύ τους σημαίνουν πως μπορείςνα σκαρφαλώσεις ή και να κάνεις ασκήσεις για να ισιώσει η πλάτη σου.

Πάμε και παρακάτω...

Πώς λέμε "μια πόλη, μια ομάδα"; Ε, "μια έρημος, ένα δέντρο, ένας γάιδαρος".

Σουδάν με κούρασες, αλλά άξιζες τον κόπο. Στο επανιδείν.

 

[fotast]

Τελικά σαν τις φωτογραφίες δεν έχει.Νομίζω ότι είναι η πρώτη ιστορία που βάζεις τόσες φωτογραφίες.Ο συνδυασμός φωτογραφιών με τα συνοπτικά κείμενα με όλες τις πληροφορίες νομίζω ότι είναι ο καλύτερος.

 

[Nedelja]

Κι εγώ θα συμφωνήσω απόλυτα!
Ωραία να διαβάζεις για κάποια μέρη που ειδικά εγώ δεν το κόβω να πηγαίνω ποτέ αλλά το να βλέπεις και εικόνες είναι αξία ανεκτίμητη!
Περιμένουμε Ιορδανία τώρα, μέχρι το F4 ελπίζω να έχεις τελειώσει.

Spoiler

προοδεύεις κιόλας με τις φώτο...χάκερ κανονικός.

 

[Yorgos]

Νομίζω ότι μετά από τα παραπάνω η λέξη "τρώγλη" αποκτά νέο νόημα για μένα!
Περιμένω τη συνέχεια-ειδικά για Ιορδανία που έχω στο φετινό πρόγραμμα!

Εγώ που είμαι της αντίθετης άποψης για τις φωτογραφίες με τους περισσότερους συμφορουμίτες (θεωρώ πως σου αφαιρούν τη χαρά να πεις ένα βαρουφίστικο ΓΟΥΑΟΥ όταν πρωτοβλέπεις κάτι), θα σου συνιστούσα ειδικά για την Ιορδανία να διαβάσεις τα κείμενα, αλλά να αποφύγεις να δεις τις φωτό. Εντάξει, την Πέτρα θα την έχεις δει σε φωτογραφίες, αλλά τα γύρω-γύρω της ίσως όχι κι αν δεν ξέρεις τι εστί Γέρασα, καλύτερα να μη δεις φωτό πριν πας εκεί. Τώρα βέβαια ο καθένας έχει τα γούστα του.

 

[hydronetta]

To τζιπ πόσο κόστισε; γιατί τότε που το έψαχνα κι εγώ (ο γνήσιος τζιχαντιστής) μου ζητάγανε τα μαλλιά της κεφαλής μου.
Ωραιότατο το κατάλυμμα. Αλλά πολυτελές. Αν είχε και παράθυρα θεωρείται πολλών αστέρων. Είχατε και κρεββάτι. Χαμέ έπρεπε να κοιμηθείτε.
Ομολογουμένως οι φωτογραφίες συμπληρώνουν άριστα το κείμενο και συνέχισε έτσι διότι με τις μικρές τρώμε χρόνο ανοίγοντάς τις μία μία.
Προσωπικά χρειάζομαι το οπτικό ερέθισμα για ένα προορισμό ή αξιοθέατο. Απλά δεν το ξεσκονίζω στο ψάξιμο για να μη χαθεί η μαγεία.
Καλά που πήγες πάντως. Έτσι που έχει καταντήσει η υπερ-υποσαχάρια Αφρική πια όποιος πρόλαβε πρόλαβε

 

[Yorgos]

To τζιπ πόσο κόστισε; γιατί τότε που το έψαχνα κι εγώ (ο γνήσιος τζιχαντιστής) μου ζητάγανε τα μαλλιά της κεφαλής μου.

Καταρχήν να πω ότι τα αποφεύγω. Γενικώς το να νοικιάζω όχημα και μάλιστα με οδηγό θεωρώ πως με αποξενώνει από τη χώρα και τον κόσμο της. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, λόγω πολλών χαμένων ημερών χάρη σε άχρηστους υπαλλήλους πρεσβείας, κράτηση στα σύνορα για 7 ώρες, το χαλασμένο ταξί του Μουμπάρακ, μια μέρα χαμένη για να κάνουμε registration στο Χαρτούμ, και τις ανεκδιήγητες άδειες όλων των ειδών στα γ... τα υπουργεία τους, το τζιπ ήταν μονόδρομος, ο Κώστας είχε και πτήση για Μόναχο την επομένη. Για περίπου 550χλμ εκ των οποίων ένα κομμάτι ήταν όχι απλά off road αλλά δεν έχω ιδέα πώς προσανατολιζόταν ο άνθρωπος, αν θυμάμαι καλά πληρώσαμε 140$ ο καθένας. Μιλάμε για επίσκεψη όχι μόνο στο Μερόε, αλλά και στο Musawarat και τη Naqa και το κλείσαμε... το προηγούμενο βράδυ ρωτώντας. Σε νορμάλ συνθήκες νομίζω θα μπορούσαμε να έχουμε πληρώσει τα μισά.

Ωραιότατο το κατάλυμμα. Αλλά πολυτελές. Αν είχε και παράθυρα θεωρείται πολλών αστέρων. Είχατε και κρεββάτι. Χαμέ έπρεπε να κοιμηθείτε.

Παράθυρα δεν είχε και για τουαλέτες ή ντους έστω και κοινόχρηστα ούτε λόγος, αλλά πλάκα-πλάκα μια χαρά ήταν το κρεβατι παρά τα πλαστικά σχοινιά, ωραία κοιμηθήκαμε, έχουμε δει και χειρότερα.

Προσωπικά χρειάζομαι το οπτικό ερέθισμα για ένα προορισμό ή αξιοθέατο. Απλά δεν το ξεσκονίζω στο ψάξιμο για να μη χαθεί η μαγεία.

Ενδιαφέρουσα άποψη.

Καλά που πήγες πάντως. Έτσι που έχει καταντήσει η υπερ-υποσαχάρια Αφρική πια όποιος πρόλαβε πρόλαβε

Ντάξει το Σουδάν (όχι το Νότιο) νομίζω θα είναι ήσυχο για κάμποσο καιρό ακόμη, αλλά έχεις δίκιο. Πόσες χώρες αφήσαμε "για μετά" και το μετά πλέον έχει γίνει "ίσως κάποτε". Ερυθραία, Συρία και Υεμένη ας πούμε ήταν να συμπεριληφθούν σε αυτό το ταξίδι, αλλά παραπέμπονται στις καλένδες. Τι να πουν βέβαια και οι ντόπιοι που η καθημερινότητά τους εκεί είναι δράμα μπροστά στο δικό μας ταξιδιωτικό καημό.

 

[interted]

Ανάλογα την φωτογραφία, πχ. αν πάρεις μια λεπτομέρεια που άλλος δεν θα προσέξει ή μοναδική στιγμή, όπως αυτή με την γερμανίδα αρχαιολόγο, ή το εσωτερικό του "ξενοδοχείου" έχει νόημα, αλλιώς... μάλλον χαμένη είναι η υπόθεση. (με ένα google search βρίσκεις καλύτερες φωτό από τους επαγγελματίες του είδους αλλά ακόμα καλύτερη είναι η εικόνα που έχεις στο μυαλό σου διαβάζοντας πληροφορίες και η περιέργεια οργιάζει), αλλά ΟΚ δεκτο ότι για άλλους η οπτική αισθητική της ιστορίας μπορεί να είναι σημαντική..

 

[giannoula]

Ρε Γιώργο τι να πώ;;; καταπληκτική η ιστορία σου μέχρι στιγμής, ίσως από τις καλύτερες σου, οι φωτογραφίες φανταστικές, για τις πληροφορίες δε το συζητώ. Είσαι από μόνος σου Lonely Planet. Τρελαίνομαι να μάθω και να δω για Γουάμ, Παλάου, Μικρονησία, Χαβάη!!!!! Ένα έχω να πω!! Είσαι θεούλης ρεεεεε!!!!!

 

[Yorgos]

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4: ΙΟΡΔΑΝΙΑ​

Γιατί: Τι γιατί; Άκου “γιατί”. Πέτρα.

Πού: Προσεγιώθηκα από το Χαρτούμ μέσω Καϊρου στο Αμμάν, όπου συναντηθήκαμε με τη γιαπωνέζα συνταξιδιώτισσα (ο Κώστας είχε φύγει, γενικώς είχε πολλούς gueststar φύγε συ- έλα συ το ταξίδι), από κει στη Γέρασα, όπου επισκεφθήκαμε και το Ajloun, συνεχίσαμε για Μάνταμπα και Νεκρά Θάλασσα, έπειτα Πέτρα κι έξοδος μέσω Άκαμπα, όπου λόγω χιονοθύελλας περάσαμε κι από το WadiRum (όπου μας έπιασε αμμοθύελλα), για να περάσουμε για Ισραήλ.

Πώς κινηθήκαμε: Το σύνηθες, δηλαδή ΚΤΕΛ. Για την έξοδο από τη χώρα αναγκαστήκαμε να κλείσουμε τζιπ, λόγω αποκλεισμού δρόμων από το χιόνι.

Τι μου άρεσε: Αααααχ, Ιορδανία. Μου άρεσαν οι άνθρωποι, πραγματικά ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΙ, δεν έχω λόγια. Για τα αρχαία της τι να πει κανείς… Στην Πέτρα ανατρίχιασα, παρότι ήξερα τι θα δω, αν και το… 11ωρο τρεκ πέριξ ήταν απρόσμενα εκπληκτικό, μου άρεσε η Πέτρα το βράδυ αλλά τι να πει κανείς για τη Γέρασα, ειλικρινά δεν έχω λόγια και δεν είχα και ιδέα ότι όλο αυτό το πράγμα είναι… έτσι. Τη βάζω εύκολα στο ίδιο επίπεδο με την Έφεσο, δηλαδή κορυφή. Και η Μάνταμπα μου άρεσε με τα ψηφιδωτά και την όμορφη αρχιτεκτονική και η διαδρομή στο WadiRum ήταν ωραία, το Αμμάν πολύ ανώτερο του αναμενομένου και περιέργως οικείο (σε πολλές γειτονιές νόμιζα ότι βρίσκομαι στις γειτονιές όπου μεγάλωσα στην Αθήνα), όλα μου άρεσαν. Μου άρεσε που η χώρα είναι εξαιρετικά πολιτισμένη, που οι μετανάστες (δηλαδή η πλειοψηφία των κατοίκων!) συμπεριφέρονται ευγενικά και πολιτισμένα ακόμη κι αν είναι Αιγύπτιοι, μου άρεσε η θέση των γυναικών, μου άρεσε το φαγητό τους και οι φούρνοι, τα ζαχαροπλαστεία, τα καφέ, μου άρεσε που τα μουσεία τους είναι προσεγμένα, που κουτσά-στραβά θα συνεννοηθείς στα Αγγλικά, που δεν κλέβει ΚΑΝΕΙΣ τον τουρίστα, εν γένει που ήμουν σε ένα κράτος τόσο λίγο δυτικοποιημένο και τόσο άνετο, αξιοπρεπές, ανάβλυζε μια ευγένεια από παντού. Μπράβο τους, παράδειγμα για όλο τον αραβικό κόσμο. Μέχρι και το βασιλιά συμπάθησα, που εκείνες τις ημέρες καθοδηγούσε αεροπορική επιδρομή κατά του Ισλαμικού Χαλιφάτου, που χτυπάει δυστυχώς και την πόρτα της Ιορδανίας. Ε καλά, για τη Ράνια τι να πει κανείς, δε χρειάζεται να επισκεφθείς τη χώρα για να τη γουστάρεις, φωνάρα η Παλαιστίνια. Δε συνηθίζω να γρλάφω καλά λόγια για δαύτους, αλλά το LP της Ιορδανίας εξαιρετικό (όπως και το Bradt του Σουδάν), ειδικά στη Γέρασα ήταν άψογο, δε χρειαζόσουν περεταίρω βοήθεια (στην Πέτρα πιο μέτριο, ο γιαπωνέζικος οδηγός που είχαμε ήταν πολύ πιο πρακτικός). Καλά οργανωμένα τα μουσεία, άξιζαν τον κόπο.

Τι δε μου άρεσε: Ρε λεβέντες, 70 ευρώ το εισιτήριο στην Πέτρα; Είπαμε είναι τεράστιος ο αρχαιολογικός χώρος, θέλει συντήρηση, έχει και ανάγκες η χώρα αλλά όχι και 6 φορές το εισιτήριο της Ακρόπολης και όλων των μουσείων της Αθήνας, μήπως ξεφύγατε λίγο; Κι άλλα 25 για τη βραδινή επίσκεψη που δεν έχει κανένα επιπλέον κόστος για τους διοργανωτές; Δε μου άρεσε το κρύο, πολύ κρύο μιλάμε. Δε μου άρεσε το κόστος της βίζας αλλά ΟΚ, τα άξιζε (αλλά 60 ευρώ είναι πάρα πολλά τη σήμερον ημέρα που όλοι καταργούν βίζες), δε μου άρεσε που η κουζίνα τους είναι τόσο νόστιμη (κάντε και κάτι χωρίς μυρωδιές, μου μαμήσατε τη δίαιτα), και δε μου άρεσε που μια χώρα τόσο αξιοπρεπής την πληρώνει για όσα συμβαίνουν σε Παλαιστίνες, Υεμένες, Συρίες, Αιγύπτους κλπ, δείχνοντας πάντωε εξαιρετική ικανότητα στο να αφομειώνει τους άπειρους μετανάστες της.

Απρόοπτα: Ευτυχώς την πρώτη μέρα όχι μόνο την είδαμε την Πέτρα, αλλά τη σκίσαμε κυριολεκτικά, διότι την επόμενη ξυπνήσαμε με …χιόνια στο καμπαναριό, η δε χιονοθύελλα θα μας απέκλειε για καμιά εβδομάδα αφού σταμάτησαν οι συγκοινωνίες, αλλά μας έσωσε το τζιπ. Ο βασικός δρόμος βέβαια αποκλείστηκε, αλλά έτσι αναγκαστήκαμε να περάσουμε από το WadiRum όπου…φάγαμε μια αμμοθύελλα στη μάπα.

Τι έκανα σωστά: Κρύο-ξεκρύο,κανείς δεν πάει χειμώνα στην Ιορδανία, οπότε ήμασταν μόνοι μας, ειδικά στη Γέρασα ήταν απόλαυση. Και γλιτώσαμε και την τραγική ζέστη. Η διανυκτέρευση στη Γέρασα δεν ήταν απαραίτητη, εύκολα θα μπορούσαμε να την είχαμε κάνει μαζί με το Ajloun από το Αμμάν. Όχι ότι μας χάλασε, άλλωστε χάρη σε αυτή περιδρομιάσαμε σε ένα απίθανο εστιατόριο, αλλά το κόστος της διανυκτέρευσης ήταν τεράστιο, ένα guesthouse έχει και χρεώνει ό,τι θέλει. Απίστευτο valueformoney το ξενοδοχείο στην Πέτρα (11 ευρώ/άτομο με σούπερ πρωινό, κανονικότατο ξενοδοχείο τριών αστέρων με πολύ καλό σέρβις). Πανάκριβο μεν, άξιζε δε το Petrabynight.Αν δεν ανατριχιάσεις είσαι αναίσθητος ή κακόγουστος. Το “σόου” είναι της πλάκας, αλλά ευτυχώς κρατάει ένα 20λεπτο αλλά η όλη εμπειρία του να περπατάς το φαράγγι και να βλέπεις το Treasury υπό το φως κεριών είναι συγκλονιστική, ειδικά αν –όπως εμείς- φροντίσεις να είναι η πρώτη θέα της Πέτρας.

Τι έκανα λάθος: Ε…το να πετάξω από το Σουδάν με καλοκαιρινά ήταν βλακώδης ιδέα, δεν είχα καν ότι το Αμμάν έχει τέτοιο υψόμετρο ή ότι χιονίζει κανονικότατα το χειμώνα. Για μένα που περπάτησα πάνω από 25 χλμ την πρώτη μέρα στην Πέτρα (σύμφωνα με το appτης Τσιάκι), η δεύτερη μέρα στην Πέτρα ειναι περιττή, έστω κι αν αυτό σήμαινε 11 ώρες τρεκ, το οποίο καταευχαριστηθήκαμε.

Απωθημένα: Θα μπορούσα να είχα πάει στο UmQaisή στο Azraq, αλλά είδαμε παραπλήσια αρχαία και κάστρα, δε θα έλεγα πως έχω κανένα απωθημένο.

Θα ξαναπάω; Όχι σύντομα, νιώθω αρκετά γεμάτος κι ότι κάλυψα όλα όσα με ενδιέφεραν. Αλλά τη συστήνω τόσο ανεπιφύλακτα που δεν αποκλείω να ξαναπεράσω αν με φέρει ποτέ από κει ο δρόμος, π.χ. αν ποτέ γίνει ασφαλής η Συρία και αφήσουν τίποτε όρθιο οι ανώμαλοι, που καταστρέφουν αρχαία και είναι για ανασκολοπισμό όλοι τους.

Αξιολόγηση: Πάμε στο αγαπημένο μου κομμάτι…

· Φύση: 4

Θα της δώσω τη Νεκρά Θάλασσα, το WadiRum, τα πολύ ωραία φαράγγια, κάποιες συμπαθείς κοιλάδες… αλλά δεν αρκούν. Παίρνει ένα 4 και μένει ελαφρώς κάτω από τη βάση.

· Αρχαιολογία: 10

Μη σας πω ότι ταλαντεύτηκα να της δώσω και 12. Αυτό που νιώθει κανείς πρωτοβλέποντας την Πέτρα είναι αντάξιο ενός Μάτσου Πίτσου, μιας Νήσου του Πάσχα, μιας Εφέσου, ενός AngkorWat, ενός Stonehenge. Αλλά και για τη Γέρασα τι να πει κανείς… απίστευτα πράγματα σε εκπληκτικά καλή κατάσταση, με τοπία που “δένουν” μαγικά. Και δεν είναι μόνο αυτά, έχει κι άλλα ρωμαϊκά η χώρα, έχει πράγμα και το Αμμάν, έχει κάτι φοβερά ψηφιδωτά, έχει κάστρα, δέκα με τόνο. Κορυφαίος αρχαιολογικός προορισμός. Ντροπή μου που δεν είχα πάει, ανατρίχιασα τουλάχιστον δυο φορές, στην Πέτρα ένιωσα ένα κόμπο στο στήθος.

· Αρχιτεκτονική 2

Χαμηλός ο βαθός διότι όντως λίγα είναι τα αξιόλογα κτίρια. Έχει μια χάρη περίεργη βέβαια ακόμη και το Αμμάν, αλλά ακόμη και μικρότερες πόλεις από τις οποίες περάσαμε ή η Μάνταμπα δε διαθέτουν κάτι το φοβερό.

· Άνθρωποι 10

Δεν παίρνει 12 μόνο και μόνο διότι υπάρχουν και οι γείτονες Ιρανοί, που έχουν καπαρώσει τη θέση. Αλλά είναι εκλπηκτικοί όλοι τους. Μπαίναμε σε φούρνο να ζητήσουμε οδηγίες και βγαίναμε με γλυκά δώρο, μια ευγένεια διάχυτη, άνθρωποι που μας χαιρετούσαν στο δρόμο και ταυτόχρονα σοβαροί, αξιοπρεπείς, ΤΙΜΙΟΙ. Φανταστικοί πραγματικά, από τους λίγους.

· Κόστος 7

Της βάζω ένα 7 παρότι είχε κάποιες εκτραβαγκάντσιες όπως η βίζα, οι φόροι εισόδου/εξόδου και η είσοδος στην Πέτρα ή το Petrabynight. Κατά τα άλλα οι συγκοινωνίες είναι πολύ λογικές, οι υπόλοιπες είσοδοι ομοίως, το φαγητό φτηνό (έστω κια να μείς αποφασίσαμε να κάνουμε μια τρελή υπέρβαση) και τα καταλύματα πραγματικά οικονομικά.

· Ασφάλεια 10

Κανείς κίνδυνος, πουθενά. Όπου θες πας, δε σε ενοχλεί κανείς. Αν σε πλησιάσει κάποιος ή για να βοηθήσει είναι ή για να κεράσει.

· Μοναδικότητα 7

Έρημο, ρωμαϊκά αρχαία, Ισλάμ και πρόσφατη πολιτική ιστορία έχουν και οι γείτονες. Αλλά οι Ναβαταίοι και η Πέτρα είναι μοναδικά, η κουζίνα έχει μικρές ιδιαιτερότητες, Νεκρά Θάλασσα έχει μόνο η γειτονιά, ε ένα 7 το δικαιούται.

· Αυθεντικότητα 7

Έχει χαθεί βέβαια η ζωή των βεδουίνων, είναι μια χώρα σχετικά μοντέρνα, αλλά δεν υπάρχει κάτι το φτιασιδωμένο για τους τουρίστες (που έχουν μειωθεί δραστικά δυστυχώς από την ώρα που το Χαλιφάτο έκανε την εμφάνισή του στις οθόνες) και η καθημερινότητα έχει πολλά ιδιαίτερα στοιχεία. Δεν είναι και η Αιθιοπία, αλλά ούτε και η Σιγκαπούρη. Επτά.

· Φαγητό 8

Δεν περίμενα ότι θα έβαζα 8 σε χώρα της περιοχής πλην Λιβάνου, αλλά να που κι εδώ μεγαλούργησαν οι φίλοι Ιορδανοί. Δεν έχει τρελή ποικιλία αλλά ό,τι κάνουν το κάνουν καλά, από το streetfood και τα ζαχαροπλαστεία, μέχρι τα εστιατόρια πολυτελείας και τα μαγειρεία. Δυνατοί!

· Ποικιλία 5

Για τόσο μικρή χώρα σίγουρα έχει πολλά να παρουσιάσει, οπότε παίρνει κάποιους πόντους γι’ αυτό, αλλά από την άλλη είναι μια χώρα αρκετά ομοιογενής από τη μια πλευρά μέχρι την άλλη. Της βάζω ένα 5 διότι βλέπεις διαφορετικές θρησκείες, έχει λίγη φύση, μπόλικα αρχαία, κάστρα μεσαιωνικά, αλλά δεν είναι ότι διαφέρει απίστευτα ο βοράς από το νότο ή ότι έχει διαφορετικά πρόσωπα.

ΣΥΝΟΛΟΝ: 70

Πολύ υψηλή βαθμολογία, κατατάσσεται στην 24η θέση σε περίπου 100 χώρες, με πραγματικούς κολοσσούς μπροστά της. Με εξέπληξε θετικότατα, δεν το περίμενα και με “γέμισε” πολύ και μάλιστα ξεκούραστα.


ΤΟΠ-5

1. Η Πέτρα με το τρεκ της, τα σκαρφαλώματα σε αρχαία μονοπάτια, το να πατάς τέτοια ιστορικά χώματα και να μην το χορταίνεις, χωρίς άλλα λόγια

2. Η Γέρασα, θα αφήσω τις φωτό να μιλήσουν

3. Η Πέτρα το βράδυ… Ναι δυο φορές Πέτρα στο ΤΟΠ-5

4. Το WadiRum έχει κάτι το επικό, κάτι το Λορενσιανό… το’ χει

5. Το Αμμάν. Δε θυμάμαι άλλη πόλη να μου θυμίζει τόσο έντονα τα παιδικά μου χρόνια

Ακολουθούν φωτό. Σε μεγάλο μέγεθος και αρκετές, κατά τας επιταγάς. Ναι, απόψε.

 

[Yorgos]

Εικόνες από το Αμμάν:

Δάχτυλα χεριού από τεράστιο άγαλμα που αγνοείται.

Κι από αρχαία καλά πάμε στην αμμανική ακρόπολη.

Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου θυμίζει απίστευτα Αθήνα στα 80s.

Έχει αρχαιότατη ιστορία η χώρα και ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα εκθέματα, όπως αυτό το ζευγάρι/σιαμαίοι, από τα σύμβολα της χώρας.

Και θέατρο μέσα στο κέντρο το Αμμάν, Αθήνα κανονική.

Ε άμα σας λέω ότι είμαστε στον Άγιο Παντελεήμονα το '87...

Δώστε θέατρα στο λαό.

Ο συμπαθέστατος ιρακινός πρόσφυγας που επισκεύασε τα παπούτσια μου και τους έδωσε 2 απαραίτητους μήνες επιπλέον ζωής.

Κάτω Πατήσια, 30 χρόνια πριν.

Στα φωτογραφεία η βασιλική οικογένεια έχει την τιμητική της. Τι φωνάρα είναι αυτή η Ράνια ωρέ...

Πολύ όμορφα καφέ σε πολλά σημεία της πόλης με πρωτότυπα γλυκάκια, τσάγια σαλάτες.

 

[jousis]

Να ρωτήσω κάτι...η τελευταία εικόνα τί απεικονίζει;
Είναι trend αυτό; Κάνει δουλειά;