Despinna
Member
- Μηνύματα
- 174
- Likes
- 163
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού, Ινδία, Αργεντινή,
νομίζω πως είναι πάνω απ όλα θεμα ανθρώπου, όχι απαραίτητα φυλής ή λαού....
για εμάς, πχ, και παρά το στερεότυπο της ελληνικής φιλοξενίας κτλ, εχω να πω τα καλύτερα, αλλά και τα χειρότερα....απο το να δώσεις οτι εχεις και δεν εχεις μέχρι την ακραία κουτοπονηριά, και αδιαφορία..
για τους Τσέχους (μιας και αναφέρθηκαν) προσωπικά δεν εχω να πω κάτι....δεν τους βρήκα αγενεις, αλλά μάλλον ψυχρούς, αποστασιωποιημένους..
Τους Βέλγους (και ειδικότερα τους Φλαμανδούς) τους βρήκα (και ηταν μια ευχαριστη εκπληξη) στην πλειοψηφία τους ευγενέστατους και πρόθυμους να βοηθησουν (συν οτι ξεχασα τσαντα με κινητα διαβατηριο κτλ στο τελευταιο βαγονι ενος τρενου και μου τα επεστρεψαν άθικτα).
Οι Βερολινέζοι αποτελεσαν (οχι ολοι αλλα αρκετοι) μια ευχαριστη ανατροπή στην -λίγο προκατειλημμενη, ομολογω- εικονα μου για τους γερμανους: φιλικοι και γελαστοι, ετοιμοι να βοηθήσουν. Το αυτό και για τους Λονδρέζους (παρά το λίγο "φλεγματικό" που τους χαρακτηριζει): αναπάντεχα εξυπηρετικοί και ευγενεστατοι.
Ιδιαίτερη αδυναμία βέβαια στο ισπανικό ταμπεραμέντο...χαμόγελο φιλικότητα και εξυπηρέτηση...
Τελικα ομως...μήπως είναι άδικο να κρινουμε τους λαους απο τις μικρές και μάλλον αποσπασματικες μας εμπειρίες...αλλα και πόσο σημαντικο για εμας!, ισως σαν ένα μκρό, "μάθημα"...πόσο μια συμπεριφορά, ενος ανθρώπου, μπορει να ειναι τοσο σημαντική, για να χαρακτηρισει ενα ταξίδι, μια εμπειρία, ενίοτε ακόμα και εναν ολόκληρο λαό!
για εμάς, πχ, και παρά το στερεότυπο της ελληνικής φιλοξενίας κτλ, εχω να πω τα καλύτερα, αλλά και τα χειρότερα....απο το να δώσεις οτι εχεις και δεν εχεις μέχρι την ακραία κουτοπονηριά, και αδιαφορία..
για τους Τσέχους (μιας και αναφέρθηκαν) προσωπικά δεν εχω να πω κάτι....δεν τους βρήκα αγενεις, αλλά μάλλον ψυχρούς, αποστασιωποιημένους..
Τους Βέλγους (και ειδικότερα τους Φλαμανδούς) τους βρήκα (και ηταν μια ευχαριστη εκπληξη) στην πλειοψηφία τους ευγενέστατους και πρόθυμους να βοηθησουν (συν οτι ξεχασα τσαντα με κινητα διαβατηριο κτλ στο τελευταιο βαγονι ενος τρενου και μου τα επεστρεψαν άθικτα).
Οι Βερολινέζοι αποτελεσαν (οχι ολοι αλλα αρκετοι) μια ευχαριστη ανατροπή στην -λίγο προκατειλημμενη, ομολογω- εικονα μου για τους γερμανους: φιλικοι και γελαστοι, ετοιμοι να βοηθήσουν. Το αυτό και για τους Λονδρέζους (παρά το λίγο "φλεγματικό" που τους χαρακτηριζει): αναπάντεχα εξυπηρετικοί και ευγενεστατοι.
Ιδιαίτερη αδυναμία βέβαια στο ισπανικό ταμπεραμέντο...χαμόγελο φιλικότητα και εξυπηρέτηση...
Τελικα ομως...μήπως είναι άδικο να κρινουμε τους λαους απο τις μικρές και μάλλον αποσπασματικες μας εμπειρίες...αλλα και πόσο σημαντικο για εμας!, ισως σαν ένα μκρό, "μάθημα"...πόσο μια συμπεριφορά, ενος ανθρώπου, μπορει να ειναι τοσο σημαντική, για να χαρακτηρισει ενα ταξίδι, μια εμπειρία, ενίοτε ακόμα και εναν ολόκληρο λαό!
