Καλή αρχή με τα ταξίδια!Εύχομαι καλά να είναι και τα επόμενα!Εγώ είχα πάει Γενάρη μήνα, αλλά δεν είδαμε νιφάδα χιονιού!Μόνο ψιλόβροχο κάποιες μέρες!Όταν πυκνώσεις τα ταξίδια σου...θα δείς οτι δε θα σε παίρνει να ξοδεύεις για δώρα 200 ευρώ!
Βιάσου για τον καβαλάρη...είναι πολύ ζεστό βιβλίο και το κυριότερο είναι οτι ο αναγνώστης βιώνει ο,τι ακριβώς και οι πρωταγωνιστές πείνα, κρύο, απόγνωση, στενοχώρια, πόνο, έρωτα, νοσταλγία...εγώ μετά τον μπρούτζινο καβαλάρη, έβαλα στα σχέδια μου τη Ρωσία και πήγα!
Αυτές τις μέρες διαβάζω το "Δράκος στο χιόνι" της Καίτης Οικονόμου που με ταξιδεύει στα Γιάννενα και στο Πάπιγκο. Διαβάζεται ευχάριστα, έχει πλούσια γραφή και σε ταξιδεύει. Εγώ που πήγα πέρυσι το καλοκαίρι στην περιοχή, μ' ευχαριστεί που ξανακάνω τη διαδρομή νοερά μέσα από αυτό το βιβλίο!
Ουπς!Σωστός!θα το διορθώσω!Άνοιξα το χάρτη και το ξαναείδα. Εμείς κατεβαίναμε την οδό Bratianu και κάναμε δεξιά. Αν περπατάς στην Calea Victoriei τότε κάνεις αριστερά. Κάτσε να το σιάξω στην ιστορία!:roll:
Πόσο γρήγορα περνούν οι μέρες στις διακοπές...Αισίως φτάσαμε στην τελευταία ημέρα...την επομένη πήραμε την πτήση της επιστροφής! Η μέρα αυτή ήταν αφιερωμένη στο Βουκουρέστι. Ξυπνήσαμε χουζουρεύοντας στα μαλακά στρώματα και κατεβήκαμε για πρωϊνό μελετώντας τις σημερινές διαδρομές. Δε θα παίρναμε...
Όπως καταλάβατε...κολλήσαμε στα χιόνια και ακολούθησαν και άλλοι πολλοί ταλαίπωροι!Το σύστημα είναι το εξής:οι γεροδεμένοι άνδρες βγαίνανε από τα αμάξια και άρχιζαν να σπρώχνουν. Εάν η τύχη ήταν μαζί τους... με το σπρώξιμο...κάτι γινόταν...αν όχι...καθόταν και κάνανε προσευχές...εν όψει Μεγάλης...
Την τέταρτη μέρα μας φάνηκε πως δε ξημέρωνε ποτέ...Ενώ τις άλλες μέρες ο δυνατός ήλιος έμπαινε από τα παράθυρα και μας ξύπναγε με το έτσι θέλω, το πρωϊνό αυτό ήταν διαφορετικό...μουντό και συννεφιασμένο. Όταν δε σηκωθήκαμε από το κρεβάτι και είδαμε προς το μπαλκόνι, συνειδητοποιήσαμε πως έβρεχε...
Σα να σε εντόπισε το μάτι μου κάπου αλλά είπα να μη σε φωνάξω με αυτό το περίεργο ψευδώνυμο που έχεις διαλέξει! Στο αεροπλάνο μέσα μου ήρθε η έμπνευση να φωνάξω τραβελστόρις για να δω αντιδράσεις αλλά με συγκράτησε η παρέα μου...:bleh::bleh:
Την τρίτη μέρα μετά το ξύπνημα και το πρωϊνό βολτάραμε στην πόλη του Μπράσωβ για να δούμε τα διάφορα αξιοθέατα και με το φως της μέρας. Η μεσαιωνική πόλη περιβάλλεται από καταπράσινους λόφους. Περπατήσαμε στον πεζόδρομο και φτάσαμε στην κεντρική πλατεία, στο μέσον της οποίας βρίσκεται το μέγαρο...
Aφού κλείσαμε το οχτάωρό μας παραδομένες στην αγκαλιά του Μορφέα, ξυπνήσαμε και κατεβήκαμε για πρωϊνό. Το πρόγραμμα αυτής της μέρας έλεγε "επίσκεψη στη Σιγκισοάρα", τη γενέτειρα του Βλάντ Τσέπες. Φορτωθήκαμε στο αμαξάκι μας, δώσαμε την εντολή στην κοπελίτσα του GPS και αυτή μας οδήγησε ως τη...
Ώρα 7 το πρωϊ της 25ης Μαρτίου και ενώ διάφοροι άλλοι ετοιμάζονταν για την καθιερωμένη παρέλαση και τη γνωστή σε όλους μας εθνική επέτειο, εγώ με δύο φίλες, τρελές και παλαβές για ταξίδια, μόλις είχαμε επιβιβαστεί σε ένα ελικοφόρο αεροσκάφος της Ολυμπιακής και σε λίγο θα απογειωνόμασταν από Ελ ...
Πάντως η Ελλαδίτσα μας έχει πολλές φυσικές ομορφιές, αναξιοποίητες και αδιαφήμιστες. Δυστυχώς δεν τις εκτιμάμε όσο πρέπει.Και αν πούμε να ταξιδέψουμε εντός Ελλάδος, προτιμάμε τα πιο τουριστικά μέρη.Εγώ δεν είμαι βέβαια αυτής της νοοτροπίας...
Η Ρόδος είναι μαγευτική...η παλιά πόλη ρομαντική...μου άρεσε τόσο πολύ...που πήγα 2 καλοκαίρια συνεχόμενα!Τι παιδιά-κουμπιά είσασταν εσείς!Γυρίσατε όλοι πίσω σώοι και αβλαβείς;Μήπως αυξηθήκατε σε αριθμό;Μήπως μειωθήκατε;
Παιδιά εγώ κάποιες φορές στο εξωτερικό σε μουσεία έδειξα το πάσο και το δέχτηκαν, παρόλου που δεν ήξεραν να διαβάζουν ελληνικά. Προφανώς ήταν θέμα υπαλλήλου-ανθρώπου.Για το Βατικανό, δεν ξέρω...