Τι ταξίδι κι αυτό!!
Ο ήλιος έχει πια ψηλώσει πολύ. Η ζέστη γίνεται αφόρητη κι εμείς πεινάμε. ΄Αλλο ένα πικ-νικ στη ζούγκλα. Το τελευταίο μας πριν εγκαταλείψουμε το αλλόκοτο αυτό νησί με το πλήθος των παράξενων και των ακαταλαβίστικων
Την άλλη μέρα το πρωί, λίγο πριν φύγουμε για το...
Φεμινίστριες και προικοσύμφωνα
Νομίζουμε ότι η γύρα μας πήρε τέλος.
«΄Οχι ακόμα» μας πληροφορεί ο ξεναγός. «Θα πάμε να γνωρίσετε την φεμινίστριά μας!!!»
Απορούμε. Μέχρι έδώ έφτασε η χάρη τους?
«Τι σημαίνει πάλι αυτό?» ρωτώ πολύ επιφυλακτικά, οφείλω να ομολογήσω
«Σημείνει ότι μια νεαρή...
Στους λασπανθρώπους
Μετά το απολαυστικό πρωινό μας, ξεκινήσαμε για τους περίφημους Λασπανθρώπους (Mudmen) της περιοχής του Μάουντ Χάγκεν. Τους ακούγαμε επί έξι μήνες στην Αθήνα, αλλά ουδείς ήταν σε θέση να μας πει τι ακριβώς ήταν. Τρελλοί? Βιτσιόζοι? Θρησκόληπτοι?
Και έφτασε ο καιρός να το...
Πού πάτε?
Το Μάνουντ Χάγκεν είναι η δεύτερη οργανωμένη πόλη που επισκεπτόμαστε στην Παπούα. Φτάνουμε νωρίς το απόγεμα. Εγώ έχω μιαν επείγουσα δουλίτσα να κάνω. Θέλω να ταχυδρομήσω τις κάρτες που αγόρασα κι έγραψα στο Καραγουάρι. Εκεί η Μπέτυ δεν με ενεθάρρυνε να τις της αφήσω διότι...
Παπουανός Γαιοκτήμονας
΄Ομως εδώ δεν βρισκόμαστε για αραλίκι. Εδώ επιβάλλεται τρεχαλητό μέχρι τελευταίας πνοής.
Αφήνουμε τις ξάπλες και πιάνουμε τις περιηγήσεις. Φτάνουμε σε μιαν ερημιά. Ένα ξέφωτο μέσα στη ζούγκλα. Κάπου, αντίκρυ μας, βλέπουμε ένα είδους φτάχτη. Και στην είσοδο έναν άνρθωπο...
Οι άνθρωποι των χρωμάτων
Σήμερα θα δούμε πράματα και θάματα. Μια πολύ όμορφη διαδρομή, ανάμεσα σε βουνά και σε φαράγγια, μας φέρνει στην περιοχή των Χούλις. Είναι μια πράξενη φυλή -Θεέ μου! Τι δεν είναι παράξενο σε τούτο τον τόπο- που το γιορταστικό τους βάψιμο το έχουν αναγάγει σε επιστήμη...
Της ζούγκλας οι εκπλήξεις
Τα «καλύβια» μας εδώ στο ΄Αμπουα Λοτζ είναι άλλο σόι πράμα. Είναι στρογγυλά, με σκεπή που θυμίζει κινέζικο καπέλλο. Γύρω γύρω έχουν χαμηλό τζαμλίκι. Από το κρεβάτι σου μπορείς να βλέπεις τα τριγυρινά βουνά και κάτω την κοιλάδα. Κι όλος ο καταυλισμός είναι πνιγμένος...
Εμφύλιος
Την άλλη μέρα το πρωί ο Μπεν μας κατεβάζει για τελευταία φορά, με το σαραβαλάκι του στην προβλήτα. Μας αποχαιρετά συγκινημένος.
Του σκάζουμε ζεστά φιλιά, το ίδιο συγκινημένοι κι εμείς και μπαίνουμε στις βάρκες. Είναι η ύστατη επαφή μας με το μαγικό ποτάμι. Και είναι μια επαφή...
Σ΄ευχαριστώ θερμά. Και σε σένα καλά και μακρυνά ταξίδια. Είναι η μόνη...επένδυση που δεν έχει ποτέ, κανενός είδους απώλεια. Αντίθετα Αποθησαυρίζει , με το χρόνο, χιλιλάδες αναμνήσεις, και κάνει τη ζωή σου γλυκύτερη. Είναι σαν....καραμέλλα που δεν θέλεις να λυώσει ποτέ...Στέλλα
Παπουανές πεοθήκες
Στο δεύτερο και το τελευταίο στην περιοχή, δείπνο, μας περιμένουν λογιών εκπλήξεις.
Οι νεαροί ταλαντούχοι μουσικοί των γειτονικών καταυλισμών πήραν τα μουσικά τους όργανα, ντύθηκαν στα γιορτινά τους... χόρτα και ήρθαν να μας αποχαιρετήσουν. Συνθέτουν τώρα πια και τραγούδια...
«Πούνκτους», το χάραγμα του κροκόδειλου
Σε μια σκιερή εσοχή της όχθης σταματάμε και ανοίγουμε τα «πικ νικ μπάσκετς» που μας ετοίμασε από το πρωί η Μπέτυ. Το περιεχόμενο δεν λέει πολλά πράγματα. Κρύα όρνιθα, μακαρόνια σαλάτα, κάποιο είδος πρασινάδας άγνωσης στη γεύση και στην όρασή μας...
Πρωινό με Μάγους και μαυροπίπερα
Ξύπνησα χαράματα.
Βγήκα μαχμουρλού στη βεράντα και...κοκκάλωσα! ΄Ολη η περιοχή, μαζί με το ποτάμι, ήταν μέσα σε πυκνό, γκριζογάλανο πούσι. Σε απόσταση είκοσι μέτρων τα πάντα ήταν κουκουλωμένα με ένα αδιαφανές τουλπάνι. Ούτε ποτάμι έβλεπα, ούτε δέντρα. Μονάχα...
Παπουασία
Εκεί που οι άνθρωποι μαγειρεύουν ανθρώπους.
Οι κάτοικοι της Παπουασίας, όπως λεγόταν παλιότερα, είναι ένα συνονθύλευμα φυλετικών ομάδων, κάτι παραπάνω από επτακόσιες, οι οποίες σήμερα αγωνίζονται να πλησιάσουν τον πολιτισμό από την μια μεριά, αλλά από την άλλη πασχίζουν να...
Μια νύχτα στο Καραγουάρι
Ο ήλιος έχει πια χαθεί, κι ένα μελαγχολικό μούχρωμα, τυλιγμένο μέσα σ΄ ένα τουλπάνι υγρασίας, πέφτει γρήγορα τριγύρω, καθώς αποβιβαζόμαστε στην ξύλινη προβλήτα του καταυλισμού. Ο Μπεν μας περιμένει χαμογελαστός στην αποβάθρα, μπροστά στο ανεκδιήγητο ημιφορτηγό...