Ορίστε και ένα Ελβετογερμανικό:
https://www.media.uzh.ch/en/Press-Releases/archive/2011/schweizer-demokratie.html
Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι η εμμονή στον εθιμοτυπικό ρόλο της Βασίλισσας, δεν κάνει την Βρετανική δημοκρατία, που έχει πολύ βαθιές ρίζες και έγινε χωρίς να χρειαστούν λαιμητόμοι...
Συμφωνώ με την προτεραιότητα στην τοπική κουζίνα, αν και οι διεθνείς επιρροές είναι μέρος της κουλτούρας μιας πόλης (πχ. το κλασικό "Ινδικό" γεύμα των παμπ, το κοτόπουλο Τίκα Μασάλα ανακαλύφθηκε στην Βρετανία).
Δεν καταλαβαίνω τι το φοβερό βρίσκετε (όχι εσύ, γενικά λέω) στο φαγητό της Γαλλίας...
Κακά τα ψέματα, και οι δύο αυτές πόλεις, αν και κατώτερες της Ρώμης, έχουν συνεχή ιστορία αιώνων, είναι σήμερα σημείο σύγκλισης και χωνευτήρι λαών και πολιτισμών όλης της υφηλίου, η κουλτούρα που παράγεται έχει επίδραση σε όλο τον κόσμο, ατέλειωτα πολιτιστικά και επιστημονικά δρώμενα...
Αφου βάλαμε την φωτογράφιση της τέχνης των Γουάρι προηγουμένως, ας βάλουμε και την αντίστοιχη των Ίνκα:
Κεραμικά: http://www.latinamericanstudies.org/inca-ceramics.htm
Υφαντά: http://www.latinamericanstudies.org/inca-textiles.htm
Χρυσά και ασημένια...
Κούσκο
Στο ξενοδοχείο μέναν Περουβιανοί και οι ιδιοκτήτες. Κάθε φορά στο καθιστικό-ρεσεψιόν έβλεπα και άλλο μέλος της οικογένειας. Άλλοτε το αφεντικό, δηλ. η γιαγιά, ένα νεαρό ζευγάρι, ένα γιο, ενώ όταν άνοιγαν άλλες πόρτες αποκαλύπτονταν άλλα δωμάτια και ...ο παππούς.
Τα στενά δρομάκια γύρω...
Βρήκα κάτι που έψαχνα πολύ καιρό και το βάζω για να υπάρχει εδώ. Ένα χάρτη με όλους τους αρχαιολογικούς χώρους του Περού. Αν και έχει κάποιες ελλείψεις, είναι καλός. Στο τέλος έχει και περιγραφές.
πηγή: https://www.fertur-travel.com/pdf/archaeology_site_map_and_descriptions.pdf
Κούσκο
Άγριο ξύπνημα στις 2 τα χαράματα. Στον δρόμο για το ΚΤΕΛ του Ανταχουάιλας έκανα στάση σε μια πλατεία, όπου μου έπιασε κουβέντα ένας κάτοικος. Δεν θυμάμαι σε τι γλώσσα. Θυμάμαι όμως ότι κατεβάσαμε μαζί μισό μπουκάλι Περουβιανό “ουίσκι” που παρήγαγε ο ίδιος, μάλλον Πίσκο. Το Πίσκο γίνεται...
Ανταχουάιλας
Ο υπεραστικός σταθμός του Αγιακούτσο είναι νέος, μεγάλος και με ...ονοματεπώνυμο: “Λιμπερταδόρες ντε Αμέρικα”. Μέσα, ο κόσμος κινούνταν προς κάθε δυνατή κατεύθυνση. Εγώ καρφί στα γραφεία της εταιρίας Los Chankas που έκανε την διαδρομή προς Ανταχουάιλας. Πρόκειται για ένα χωριό...
Βερολίνο, Λιουμπλιάνα, Κρακοβία, Ρίγα, σχετικά φτηνά και μου κάνουν καλά για σόλο, από αυτά που διαβάζω στο φόρουμ (μόνο στα πρώτα δύο έχω πάει και Κρακοβία πάω σόλο τον Δεκέμβρη).
Μια πιο κιθαριστική τσίτσα από τους ποιοτικότερους του είδους, Los Destellos, του Enrique Delgado που υπήρξε ο "Κάρλος Σαντάνα" του Περού.
Και η μεγαλύτερη επίτυχία τους, η Έλσα. Με το απαραίτητο κίτς, για να μην πέρνουμε τον εαυτό μας πολύ σοβαρα. Η δύναμη της τσίτσα ήταν άλλωστε η αποδοχή...
Μια όμορφη φωτογράφιση της τέχνης των Γουάρι, μια και την αδίκησα με την κάμερα του κινητού μου.
Τα πήλινα: http://www.latinamericanstudies.org/wari/wari-figurines.htm
Τα υφάσματα: http://www.latinamericanstudies.org/wari/wari-tunics.htm
Σ' ευχαριστώ. Όλη η χαρά μου έφυγε μονομιάς όταν αντίκρυσα την γραφειοκρατεία στο "νεο υπερσύγχρονο" ΚΤΕΛ του Αγιακούτσο την επόμενη. Σκέφτομαι την διατριβή που θα έγραφες εσύ για τα ΚΤΕΛ του Περού. :haha:
Αγιακούτσο
Οι πρώτες ακτίνες του ήλιου με ξύπνησαν στο μπροστινό κάθισμα του υπεραστικού με θέα το λεκανοπέδιο της πόλης Αγιακούτσο.
Το Αγιακούτσο είναι σταυροδρόμι Βορείων και Νοτίων Άνδεων και μέχρι πρόσφατα “απαγορευμένο” για τους τουρίστες λόγω των απόνερων της αιματηρής σύγκρουσης των...
Ωραία και αναλυτικά. Τι είναι αυτό το Nan Madol;
Ελπίζω οι λάθος λόγοι να μην έχουν να κάνουν με Καραμελωμένες μοναχές σε ντουζιέρες και τον πρώτο Έλληνα τουρίστα αντί για γουρούνια στο umu!
Δηλαδή ,για να το πούμε όπως είναι, έκανες Αβάνα - Καράκας - Κωνσταντινούπολη - Αθήνα - Φρανκφούρτη - Σιγκαπούρη - Όκλαντ - Νάντι - - Όκλαντ - Νουμέα για να φτάσεις τυπικά στην ...Γαλλία. Ένα παράσημο από τον Μακρόν. :haha:
Μια τσίτσα από τον Τσακαλόν, τον φαραώ της Περιουβιανής μουσικής
Ahora soy solo un ave
que triste busca su nido. (Bis)
Que triste busco mi nida
sin poderla encontrar.(Bis)
Le pregunto al destino
que paso con mi camino.(Bis)
Que paso con mi camino
que un dia me marche
dejando a mi esposa...
Χουανκαβελίκα
Επόμενος σταθμός στον δρόμο για την πρωτεύουσα των Ίνκα, το Κούσκο, ήταν η μικρή Χουανκαβελίκα (ωραίο όνομα). Δυστυχώς όμως το τρένο Χουανκάγιο-Χουανκαβελίκα δεν φεύγει Κυριακές και έτσι βολεύτηκα με λεωφορείο της εταιρίας Ticllas. Ο χρόνος που χρειάζεται να καλύψει ένα λεωφορείο...