War: Αθήνα vs Θεσσαλονίκη

[tripakias]

Ως προς το τελευταιο, δεν ξερω απο ποτε εχεις να ερθεις στην Αθηνα

Τέλος Οκτωβρίου και πέρασα όπως κάθε φορά υπέροχα.

 

[varioAthens]

@tripakias οι Αθηναιοι οντως εχουν σνομπισμο ("παλαιοελλαδιτες"και αλλα δικα τους αφηγηματα) που ομως οι Θεσσαλονικεις φροντιζουν να ενισχυουν συχνα στην αλληλεπιδραση τους.
Κρατιομουν μην το πω, αλλα το οτι η @varioAthens βρηκε τους Θεσσαλονικιους να δινουν και το βρακι τους να τη φιλοξενησουν ειναι γιατι ερχοταν απο Αθηνα κι οχι απο μικρη πολη της επαρχιας. Οριστε, το ειπα.

Επισης, τι παλαιοελλαδιτες καλε; Παραπανω απο τους μισους κραταμε απο χωρια και καποιοι απο εμας απο τους προσφυγες Μ.Ασιας

 

[KIKI]

Ωπ! Τυχερη ημουν δηλαδη! Αυτη την παραμετρο δεν την ειχα αξιολογησει

Στην δική μου περίπτωση δεν ισχύει. Εδω και σαράντα χρόνια που εχω πάρε δώσε με Θεσσαλονικη πάντα μου φέρονται ωραία, με ταιζουν , με φιλοξενουν με πάνε στα καλυτερα με φορτωνουν πεσκέσια ενώ γνωρίζουν οτι προερχομαι απο χωριό.

 

[KIKI]

Επισης, τι παλαιοελλαδιτες καλε; Παραπανω απο τους μισους κραταμε απο χωρια και καποιοι απο εμας απο τους προσφυγες Μ.Ασιας

Το 80 που μετακόμισα Αθήνα δεν ηταν πολλοι οι Αθηναιοι δεύτερης και τρίτης γενιάς ουτε κάν πρώτης , το 70% και βάλε προερχομαστε απο επαρχιες. Αν καποιος κοιταξει τον πληθυσμό της πριν 100-150 χρόνια εύκολα το διαπιστώνει
στην απογραφή του 1907 ο νομός Αττικης ειχε 341.000 κατοικους. Τι παλαιοελλαδιτες λέμε τώρα;

 

[Sassenach77]

Οι περισσότεροι χαρακτηρίζουν κρύους και απόμακρους τους Αθηναίους, εγώ τους θεωρώ ειλικρινείς και ακομπλεξάριστους. Δεν σου μιλάνε με γρίφους, δεν διστάζουν να σε απορρίψουν και να σου πούνε το γιατί, δεν το πάνε μέσω Λαμίας για να σου πούνε κάτι, δεν σου πουλάνε παραμύθια και δεν σου δίνουν τα πάντα προσδοκώντας ύπουλα κάτι απο εσένα. Δύσκολα θα σου δώσουν, αλλά όταν το κάνουν δεν θα περιμένουν ανταπόδοση και σε άλλες περιπτώσεις θα έχει διάρκεια. Δεν σου λένε ναι και εννοούν όχι. Μπορείς να συζητήσεις ανοιχτά χωρίς να σκέφτεσαι τι θα πεις.

Στη Θεσσαλονίκη την ειλικρίνεια και την ευθύτητα τη θεωρούν ηλιθιότητα και βλακεία. Πρέπει να έχεις τακτ και να διαπραγματεύεσαι στις συναναστροφές σου, μη τυχόν και πεις κάτι λάθος και σε παρεξηγήσουν. Αν είσαι γυναίκα χωρίς παιδιά και ανύπαντρη σε θεωρούν εξωγήινη. Οι αντιδράσεις είναι κάτι παραπάνω απο συντηρητικές. Σε αντιμετωπίζουν σαν να έχεις κάνει κάτι λάθος στη ζωή σου. Αυτή η καλοσύνη που αποπνέουν μπορεί πολύ γρήγορα να γίνει απόρριψη ακόμα και απέχθεια όταν δεν βρουν ανταπόδοση σε αυτό που προσδοκούν ή δεν σε κατανοούν. Είσαι παρίας.

Η καλύτερη μου φίλη είναι Θεσσαλονικιά και μου λέει οτι για το καλό μου (σαν το Μηλιώκα ακούγεται ώρες ώρες) πρέπει να ρίχνω νερό στο κρασί μου (μπλιάχ) και οτι δεν αντέχει ο κόσμος την ειλικρίνεια. Βέβαια αυτή εκτιμάει σε εμένα αυτό ακριβώς. Την ειλικρίνεια.

Όλα τα παραπάνω εννοείται δεν αφορούν το σύνολο και στις δύο μεριές. Πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.

Ειλικρίνεια σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη => 1-0.

 

[paefstra]

Οι περισσότεροι χαρακτηρίζουν κρύους και απόμακρους τους Αθηναίους, εγώ τους θεωρώ ειλικρινείς και ακομπλεξάριστους. Δεν σου μιλάνε με γρίφους, δεν διστάζουν να σε απορρίψουν και να σου πούνε το γιατί, δεν το πάνε μέσω Λαμίας για να σου πούνε κάτι, δεν σου πουλάνε παραμύθια και δεν σου δίνουν τα πάντα προσδοκώντας ύπουλα κάτι απο εσένα. Δύσκολα θα σου δώσουν, αλλά όταν το κάνουν δεν θα περιμένουν ανταπόδοση και σε άλλες περιπτώσεις θα έχει διάρκεια. Δεν σου λένε ναι και εννοούν όχι. Μπορείς να συζητήσεις ανοιχτά χωρίς να σκέφτεσαι τι θα πεις.

Στη Θεσσαλονίκη την ειλικρίνεια και την ευθύτητα τη θεωρούν ηλιθιότητα και βλακεία. Πρέπει να έχεις τακτ και να διαπραγματεύεσαι στις συναναστροφές σου, μη τυχόν και πεις κάτι λάθος και σε παρεξηγήσουν. Αν είσαι γυναίκα χωρίς παιδιά και ανύπαντρη σε θεωρούν εξωγήινη. Οι αντιδράσεις είναι κάτι παραπάνω απο συντηρητικές. Σε αντιμετωπίζουν σαν να έχεις κάνει κάτι λάθος στη ζωή σου. Αυτή η καλοσύνη που αποπνέουν μπορεί πολύ γρήγορα να γίνει απόρριψη ακόμα και απέχθεια όταν δεν βρουν ανταπόδοση σε αυτό που προσδοκούν ή δεν σε κατανοούν. Είσαι παρίας.

Η καλύτερη μου φίλη είναι Θεσσαλονικιά και μου λέει οτι για το καλό μου (σαν το Μηλιώκα ακούγεται ώρες ώρες) πρέπει να ρίχνω νερό στο κρασί μου (μπλιάχ) και οτι δεν αντέχει ο κόσμος την ειλικρίνεια. Βέβαια αυτή εκτιμάει σε εμένα αυτό ακριβώς. Την ειλικρίνεια.

Όλα τα παραπάνω εννοείται δεν αφορούν το σύνολο και στις δύο μεριές. Πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.

Ειλικρίνεια σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη => 1-0.

Νομιζω οτι εχεις εξιδανικευσει λιγο τους Αθηναιους.
Κλασικος διαλογος των γνωστων στην Αθηνα ειναι το "να τα πουμε απο κοντα, μη χαθουμε" και δεν τα λενε ποτε γιατι βαριουνται, δεν γουσταρουν κατα βαθος κλπ. Απλα ειναι αποδεκτη μια τετοια υποκρισια ως ενδειξη φιλικοτητας και τιποτε παραπανω.

 

[kabamarou]

Παρότι δεν θέλω να "μπλεχτώ" στο war έχω μια απορία sassenach και γιαυτό ακολουθεί η ειλικρινής ερώτηση. Εφόσον τόσο πολύ δεν σου αρέσει η Θεσσαλονίκη και οι άνθρωποι που μένουν σε αυτήν γιατί συνεχίζεις και μένεις σε αυτήν; Είναι τόσο δύσκολο να βρεθεί στην Αθήνα μια εργασία αναλόγου επιπέδου με αυτήν που κάνεις τώρα και να μην είναι πολύ μακριά από το μέρος που θα μένεις; Το λέω γιατί είχες αναφέρει το θέμα των μεγάλων αποστάσεων στην Αθήνα. Και ακόμη και να βρεθεί κάτι υποδεέστερο στην Αθήνα αξίζει τόσο πολύ αυτή η εργασία που έχεις τώρα για να συνεχίζεις να μένεις σε ένα μέρος που σου ρίχνει τόσο πολύ την ενέργεια και την διάθεση;

 

[KIKI]

Οι περισσότεροι χαρακτηρίζουν κρύους και απόμακρους τους Αθηναίους, εγώ τους θεωρώ ειλικρινείς και ακομπλεξάριστους. Δεν σου μιλάνε με γρίφους, δεν διστάζουν να σε απορρίψουν και να σου πούνε το γιατί, δεν το πάνε μέσω Λαμίας για να σου πούνε κάτι, δεν σου πουλάνε παραμύθια και δεν σου δίνουν τα πάντα προσδοκώντας ύπουλα κάτι απο εσένα. Δύσκολα θα σου δώσουν, αλλά όταν το κάνουν δεν θα περιμένουν ανταπόδοση και σε άλλες περιπτώσεις θα έχει διάρκεια. Δεν σου λένε ναι και εννοούν όχι. Μπορείς να συζητήσεις ανοιχτά χωρίς να σκέφτεσαι τι θα πεις.

Στη Θεσσαλονίκη την ειλικρίνεια και την ευθύτητα τη θεωρούν ηλιθιότητα και βλακεία. Πρέπει να έχεις τακτ και να διαπραγματεύεσαι στις συναναστροφές σου, μη τυχόν και πεις κάτι λάθος και σε παρεξηγήσουν. Αν είσαι γυναίκα χωρίς παιδιά και ανύπαντρη σε θεωρούν εξωγήινη. Οι αντιδράσεις είναι κάτι παραπάνω απο συντηρητικές. Σε αντιμετωπίζουν σαν να έχεις κάνει κάτι λάθος στη ζωή σου. Αυτή η καλοσύνη που αποπνέουν μπορεί πολύ γρήγορα να γίνει απόρριψη ακόμα και απέχθεια όταν δεν βρουν ανταπόδοση σε αυτό που προσδοκούν ή δεν σε κατανοούν. Είσαι παρίας.

Η καλύτερη μου φίλη είναι Θεσσαλονικιά και μου λέει οτι για το καλό μου (σαν το Μηλιώκα ακούγεται ώρες ώρες) πρέπει να ρίχνω νερό στο κρασί μου (μπλιάχ) και οτι δεν αντέχει ο κόσμος την ειλικρίνεια. Βέβαια αυτή εκτιμάει σε εμένα αυτό ακριβώς. Την ειλικρίνεια.

Όλα τα παραπάνω εννοείται δεν αφορούν το σύνολο και στις δύο μεριές. Πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.

Ειλικρίνεια σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη => 1-0.

Πόσοι απο αυτούς που περιγραφεις ειναι Αθηναιοι γέννημα θρέμμα ;
Σκεφτομαι τον μεγάλο κυκλο που εχω στην Αθήνα σε συνεργάτες ,φίλους, γνωστους ,παλιους γείτονες κτλ και οι Αθηναιοι ειναι ελάχιστοι. Εκτος αν 20-30 χρόνια κατοικος σε μια πόλη σε κανουν να εχεις την κουλτουρα της. Πχ εσυ που ζεις τόσα χρόνια στη Θεσσαλονικη λες και νοιωθεις οτι είσαι απο εκεί; Αυτό που θέλω να πω ότι η Αθηνα δεν εχει ταυτότητα επειδη εκει ζουν κατοικοι όλων των περιοχών της Ελλαδας που ο καθένας κουβαλαει την αγωγή και τις συνηθειες του τόπου του και κυρίως της οικογένειας και του περιβάλλοντος που ανατράφηκε.
Στις σχέσεις που έχω στην Αθήνα διακρίνω εντονα σε συμπεριφορά και κουλτούρα τον τόπο καταγωγής του καθένα απο εμάς που μετακομισαμε εκει.
Ποιά ειλικρίνεια διακρινεις στην Αθήνα και σε ποιους; Ο ειλικρινής χαρακτήρας υπάρχει σε ολες τις χωρες ή τον εχεις ή δεν τον εχεις. Δεν στον δημιουργει η πόλη που ζεις.
Εγω βλέπω αγένεια , βρισιές και μούτζες στην οδήγηση, τσιτωμα που προκαλει η ζωη στις μεγαλουπόλεις , ανθρωπους αγέλαστους και μουντούς στο μετρό, στο δρόμο,στα καταστήματα εκτος απο ελαχιστες εξαιρεσεις σε καποιες συνοικίες. Ειδικά μετα το 2010 τα πράγματα χειροτέρεψαν παντου ακόμα και στις μικρες πόλεις.

 

[KIKI]

Οι περισσότεροι χαρακτηρίζουν κρύους και απόμακρους τους Αθηναίους, εγώ τους θεωρώ ειλικρινείς και ακομπλεξάριστους. Δεν σου μιλάνε με γρίφους, δεν διστάζουν να σε απορρίψουν και να σου πούνε το γιατί, δεν το πάνε μέσω Λαμίας για να σου πούνε κάτι, δεν σου πουλάνε παραμύθια και δεν σου δίνουν τα πάντα προσδοκώντας ύπουλα κάτι απο εσένα. Δύσκολα θα σου δώσουν, αλλά όταν το κάνουν δεν θα περιμένουν ανταπόδοση και σε άλλες περιπτώσεις θα έχει διάρκεια. Δεν σου λένε ναι και εννοούν όχι. Μπορείς να συζητήσεις ανοιχτά χωρίς να σκέφτεσαι τι θα πεις.

Στη Θεσσαλονίκη την ειλικρίνεια και την ευθύτητα τη θεωρούν ηλιθιότητα και βλακεία. Πρέπει να έχεις τακτ και να διαπραγματεύεσαι στις συναναστροφές σου, μη τυχόν και πεις κάτι λάθος και σε παρεξηγήσουν. Αν είσαι γυναίκα χωρίς παιδιά και ανύπαντρη σε θεωρούν εξωγήινη. Οι αντιδράσεις είναι κάτι παραπάνω απο συντηρητικές. Σε αντιμετωπίζουν σαν να έχεις κάνει κάτι λάθος στη ζωή σου. Αυτή η καλοσύνη που αποπνέουν μπορεί πολύ γρήγορα να γίνει απόρριψη ακόμα και απέχθεια όταν δεν βρουν ανταπόδοση σε αυτό που προσδοκούν ή δεν σε κατανοούν. Είσαι παρίας.

Η καλύτερη μου φίλη είναι Θεσσαλονικιά και μου λέει οτι για το καλό μου (σαν το Μηλιώκα ακούγεται ώρες ώρες) πρέπει να ρίχνω νερό στο κρασί μου (μπλιάχ) και οτι δεν αντέχει ο κόσμος την ειλικρίνεια. Βέβαια αυτή εκτιμάει σε εμένα αυτό ακριβώς. Την ειλικρίνεια.

Όλα τα παραπάνω εννοείται δεν αφορούν το σύνολο και στις δύο μεριές. Πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.

Ειλικρίνεια σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη => 1-0.

Στο δεύτερο κεφάλαιο αν στη λέξη Θεσσαλονικη εγραφες Πελοποννησος γενικά και ειδικά 3-4 νομούς της θα συμφωνούσα απόλυτα! Ελα σε εμάς να δεις τι σημαινει συναναστροφη και "φιλία" αν δεν βρουμε ανταποκριση σε αυτο που πονηρά επιδιωκουμε.
Βαζω πληθυντικό αφού γεννηθηκα εδώ, με πονάει αλλά τι να κάνω;
Απλά οταν μπουχτιζω ,ξοδευομαι και ανεβαινω Βορρα να θυμηθώ οτι υπάρχουν ανθρωποι καλότροποι , με αγωγή που δεν επιδιώκουν κάτι απο εμένα.

 

[Dr Snoopy]

Επισης, τι παλαιοελλαδιτες καλε; Παραπανω απο τους μισους κραταμε απο χωρια και καποιοι απο εμας απο τους προσφυγες Μ.Ασιας

Αν μου επιτρέπεται μια διόρθωση-επεξήγηση,παλαιοελλαδίτες λέγονταν οι κάτοικοι του πρώτου ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους που αναγνωρίστηκε με τη συνθήκη του Λονδίνου το 1930.Τα σύνορα ορίστηκαν αργότερα (1932) στη γραμμή Αμβρακικός-Παγασητικός.Οι κάτοικοι λοιπόν της Πελοποννήσου,Στερεάς,Εύβοιας και Κυκλάδων λέγονταν παλαιοελλαδίτες,φυσικά αυτός ο ορισμός έχει πάψει να ισχύει από καιρό,ήταν όμως κάτι που το άκουγα συχνά από τους γονείς μου όταν ήθελαν να αναφερθούν σε άτομα από εκείνες τις περιοχές.

 

[Nikos86]

Πόσοι απο αυτούς που περιγραφεις ειναι Αθηναιοι γέννημα θρέμμα ;
Σκεφτομαι τον μεγάλο κυκλο που εχω στην Αθήνα σε συνεργάτες ,φίλους, γνωστους ,παλιους γείτονες κτλ και οι Αθηναιοι ειναι ελάχιστοι. Εκτος αν 20-30 χρόνια κατοικος σε μια πόλη σε κανουν να εχεις την κουλτουρα της. Πχ εσυ που ζεις τόσα χρόνια στη Θεσσαλονικη λες και νοιωθεις οτι είσαι απο εκεί; Αυτό που θέλω να πω ότι η Αθηνα δεν εχει ταυτότητα επειδη εκει ζουν κατοικοι όλων των περιοχών της Ελλαδας που ο καθένας κουβαλαει την αγωγή και τις συνηθειες του τόπου του και κυρίως της οικογένειας και του περιβάλλοντος που ανατράφηκε.
Στις σχέσεις που έχω στην Αθήνα διακρίνω εντονα σε συμπεριφορά και κουλτούρα τον τόπο καταγωγής του καθένα απο εμάς που μετακομισαμε εκει.
Ποιά ειλικρίνεια διακρινεις στην Αθήνα και σε ποιους; Ο ειλικρινής χαρακτήρας υπάρχει σε ολες τις χωρες ή τον εχεις ή δεν τον εχεις. Δεν στον δημιουργει η πόλη που ζεις.
Εγω βλέπω αγένεια , βρισιές και μούτζες στην οδήγηση, τσιτωμα που προκαλει η ζωη στις μεγαλουπόλεις , ανθρωπους αγέλαστους και μουντούς στο μετρό, στο δρόμο,στα καταστήματα εκτος απο ελαχιστες εξαιρεσεις σε καποιες συνοικίες. Ειδικά μετα το 2010 τα πράγματα χειροτέρεψαν παντου ακόμα και στις μικρες πόλεις.

Δεν ξέρω συγκεκριμένα για την Θεσσαλονίκη αλλά γενικότερα έχει πιο πολύ 'βιτρίνα' η επαρχία από την Αθήνα.

 

[Sassenach77]

Παρότι δεν θέλω να "μπλεχτώ" στο war έχω μια απορία sassenach και γιαυτό ακολουθεί η ειλικρινής ερώτηση. Εφόσον τόσο πολύ δεν σου αρέσει η Θεσσαλονίκη και οι άνθρωποι που μένουν σε αυτήν γιατί συνεχίζεις και μένεις σε αυτήν; Είναι τόσο δύσκολο να βρεθεί στην Αθήνα μια εργασία αναλόγου επιπέδου με αυτήν που κάνεις τώρα και να μην είναι πολύ μακριά από το μέρος που θα μένεις; Το λέω γιατί είχες αναφέρει το θέμα των μεγάλων αποστάσεων στην Αθήνα. Και ακόμη και να βρεθεί κάτι υποδεέστερο στην Αθήνα αξίζει τόσο πολύ αυτή η εργασία που έχεις τώρα για να συνεχίζεις να μένεις σε ένα μέρος που σου ρίχνει τόσο πολύ την ενέργεια και την διάθεση;

Καταρχάς να διευκρινίσω οτι σε αυτό το νήμα γράφω τις απόψεις μου για τις δύο πόλεις, όπως τις έχω βιώσει, κάνοντας απλή περιγραφή. Δεν αποτελούν επιθυμίες αυτά που ίσως μοιάζουν με επιθυμίες.
Κάποια στιγμή στη ζωή μου έκανα πολλές αλλαγές. Το μόνο που δεν άλλαξα ήταν τον τόπο κατοικίας. Δεν ξέρω αν έχεις κάνει μεγάλες αλλαγές στη ζωή σου, όπως το να αλλάξεις προσωπική ζωή, να αλλάξεις δουλειά, να κάνεις ένα μεγάλο οικονομικό άνοιγμα κτλ, αλλά δεν είναι όλα ανοίγω μία πόρτα και κλείνω μία άλλη. Οι νέες επιλογές, ειδικά τα οικονομικά ανοίγματα, έχουν και μεγάλες υποχρεώσεις. Είχα την ευκαιρία να πάω στην Αθήνα και επέλεξα να μην πάω. Δεν έχω μετανιώσει καθόλου. Δεν μου αρέσει να ζω σε μεγάλα αστικά κέντρα πλέον. Η Θεσσαλονίκη δεν είναι μεγάλο αστικό κέντρο, αλλά πλέον προτιμώ να έχω πιο ποιοτικό χρόνο στη ζωή μου. Όταν φύγω απο Θεσσαλονίκη θα πάω σε πιο μικρή πόλη ή ακόμα και σε χωριό. Αν το οργανώσεις σωστά δεν σου λείπει τίποτα στην επαρχία.
Επίσης αν έδινα σημασία στις συμπεριφορές που περιγράφω δεν θα μπορούσα να ζήσω πουθενά, όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη. Η ελληνική κοινωνία είναι γενικά συντηρητική.

Πόσοι απο αυτούς που περιγραφεις ειναι Αθηναιοι γέννημα θρέμμα ;

Οι βέροι Αθηναίοι που είναι φίλοι είναι 3. Δεν αναφέρομαι όμως μόνο σε αυτούς. Αναφέρομαι σε νοοτροπίες που έχω συναντήσει απο ανθρώπους που ζουν μόνιμα σε αυτές τις δύο πόλεις, όπως εγώ δλδ και συναναστρέφομαι μαζί τους. Επίσης στο εργασιακό τομέα οι περισσότεροι συνάδερφοί μου είναι Αθηναίοι και κάποιοι είναι βέροι. Αλλά εκεί υπάρχει και η ιδιαιτερότητα του εργασιακού χώρου, οπότε ας μείνω καλύτερα στους φίλους που έχω επαφή.

Αυτό που θέλω να πω ότι η Αθηνα δεν εχει ταυτότητα επειδη εκει ζουν κατοικοι όλων των περιοχών της Ελλαδας που ο καθένας κουβαλαει την αγωγή και τις συνηθειες του τόπου του και κυρίως της οικογένειας και του περιβάλλοντος που ανατράφηκε.

Αυτό ισχύει και στη Θεσσαλονίκη! Πάρα πολλοί είναι σαν και εμένα! Κακώς νομίζεις οτι αυτό συμβαίνει μόνο στην Αθήνα.

Στις σχέσεις που έχω στην Αθήνα διακρίνω εντονα σε συμπεριφορά και κουλτούρα τον τόπο καταγωγής του καθένα απο εμάς που μετακομισαμε εκει.

Δεν ξέρω γιατί πιστεύεις οτι αυτό συμβαίνει μόνο στην Αθήνα. Συμβαίνει και εδώ. Απο κει και πέρα αυτό που μετράει είναι το κατά πόσο θέλεις να απαλλαγείς απο τις νοοτροπία που κουβαλάς ή όχι. Και δεν είναι και υποχρεωτικό κιόλας να το κάνεις ή να το θέλεις.

Ποιά ειλικρίνεια διακρινεις στην Αθήνα και σε ποιους; Ο ειλικρινής χαρακτήρας υπάρχει σε ολες τις χωρες ή τον εχεις ή δεν τον εχεις. Δεν στον δημιουργει η πόλη που ζεις.

Διακρίνω ειλικρίνεια σε ανθρώπους, όχι σε πόλεις και χώρες. Ο τόπος κατοικίας συντελεί πολύ στη διαμόρφωση κάποιων χαρακτηριστικών του ανθρώπου. Νομίζω οτι το περιέγραψα στο παραπάνω μήνυμά μου αυτό που ρωτάς. Δεν θέλω να φέρω πάλι προσωπικά παραδείγματα. Στη Θεσσαλονίκη πλέον συναναστρέφομαι με συγκεκριμένους ανθρώπους, με αυτούς που μπορώ να εκφραστώ άνετα. Με τους υπόλοιπους που αναγκάζομαι να συναναστρέφομαι αρκούμαι στα απαραίτητα, και όταν έχω κέφι απαντάω στις αδιάκριτες ερωτήσεις τους ή συζητώ θέματα ταμπού και διασκεδάζω με τις αντιδράσεις τους.

Γενικά είμαι άνθρωπος που δεν κρύβομαι και λέω αυτό που σκέφτομαι, οπότε θέλω και οι άλλοι να κάνουν το ίδιο με εμένα. Δεν μου αρέσει να μαντεύω ούτε να βρίσκομαι προ εκπλήξεων. Είμαι πολύ ξεκάθαρη σε αυτά που ζητώ. Ε, οι περισσότεροι Αθηναίοι με βοηθούν σε αυτό. Οι Θεσσαλονικείς όχι.

Εγω βλέπω αγένεια , τσιτωμα που προκαλει η ζωη στις μεγαλουπόλεις , ανθρωπους αγέλαστους και μουντούς στο μετρό, στο δρόμο,στα καταστήματα εκτος απο ελαχιστες εξαιρεσεις σε καποιες συνοικίες. Ειδικά μετα το 2010 τα πράγματα χειροτέρεψαν παντου ακόμα και στις μικρες πόλεις.

Πάλι το ίδιο. Γιατί νομίζεις οτι αυτό συμβαίνει μόνο στην Αθήνα;

Στο δεύτερο κεφάλαιο αν στη λέξη Θεσσαλονικη εγραφες Πελοποννησος γενικά και ειδικά 3-4 νομούς της θα συμφωνούσα απόλυτα! Ελα σε εμάς να δεις τι σημαινει συναναστροφη και "φιλία" αν δεν βρουμε ανταποκριση σε αυτο που πονηρά επιδιωκουμε.
Βαζω πληθυντικό αφού γεννηθηκα εδώ, με πονάει αλλά τι να κάνω;
Απλά οταν μπουχτιζω ,ξοδευομαι και ανεβαινω Βορρα να θυμηθώ οτι υπάρχουν ανθρωποι καλότροποι , με αγωγή που δεν επιδιώκουν κάτι απο εμένα.

Έτσι όπως τους έχω στο μυαλό μου όλους αυτούς που ξέρω στην Αθήνα, αν δεν κάνω λάθος δεν έχει κανένας καταγωγή απο Πελοπόννησο Μόνο μία συνάδερφός μου είναι απο Καλαμάτα
Φυσικά υπάρχουν και καλότροποι και γενικά πολύ καλοί άνθρωποι στη Θεσσαλονίκη. Όπως υπάρχουν και πολλοί κάφροι Αθηναίοι. Ξέρω και απο αυτούς. Αλλά μιλώ για την γενική εικόνα που έχω και στις δύο πόλεις.
Πλέον έχω περιορίσει το κύκλο μου και δύσκολα τον ανοίγω. Αν κιόλας μου φερθούν σκάρτα γίνομαι πολύ στρείδι και δύσκολα να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη μου κάποιος.