Καζακστάν Κιργιστάν Ουζμπεκιστάν Τατζικιστάν Τουρκία Travelling along the ''Roof of the World" Pamir Highway..η ιστορία του δρόμου

[fenia42]

Για να σας καταλάβει μια γυναίκα πρέπει να είστε κι εσείς σε θέση να την καταλάβετε. Όλα είναι αμοιβαία και κυρίως ο σεβασμός.
Αλλά ας μην εξισώνουμε γυναίκες με μηχανές. Σε άλλους/ες αρέσουν και σε άλλους/ες όχι.
Φίλε κρητικέ το ταξίδι που κάνατε με τις μπέμπες σας το έκανε ένας συντοπίτης φίλος, ο Μερκ. Σίγουρα θα τον ξέρεις. Αλλά είχε μια ταπεινή Yamaha και δε κατάφερε να δει πολλά από Τατζικισταν. Στο αιώνιο debate ψηφίζω bmw δαγκωτό αν και έχω εμπειρία μόνο ως συνοδηγός. Είπαμε είναι πολλά τα κιλά!

 

[jmar]

ΗΜΕΡΑ 20η, 22 Αυγούστου 2018

Kazarman - Song Kul

Χλμ ημέρας 160

Τα σημερινά χιλιόμετρα δεν ήταν πολλά, καθώς θα διανυκτερεύαμε σε γιούρτα στην αλπική λίμνη Song-Kul στα 3100 μέτρα. Αυτή θα ήταν και η καλύτερη διαμονή του ταξιδιού μας, αλλά και η τελευταία στα υπέροχα αυτά βουνά! Σιγά σιγά νιώθαμε ότι όλο αυτό το παραμύθι που ζούσαμε θα τελείωνε καθώς ο Κώστας σε 2 μέρες θα επέστρεφε στην Αθήνα αεροπορικώς, ενώ εγώ θα ετοιμαζόμουν για την μεγάλη ''μοναχική'' επιστροφή μου.
Έτσι αφού ξυπνήσαμε σιγά σιγά, πήραμε το πρωινό μας και χαιρετίσαμε το ζευγάρι των Ολλανδών οι οποίοι κατευθυνόντουσαν απ την αντίθετη πλευρά προς το Τατζικιστάν.
Απ το Kazarman συνεχίσαμε τον χωμάτινο δρόμο προς την λίμνη, αφού βέβαια πρώτα γεμίσαμε βενζίνη. Ήταν το τελευταίο βενζινάδικο που θα συναντούσαμε για σήμερα, αλλά και για την μισή αυριανή μέρα. Δεν χρειάστηκε να γεμίσουμε τα μπιτόνια αφού υπολογίσαμε ότι τα 20-23 λίτρα που θα βάζαμε μας έβγαζαν άνετα μέχρι το Chaek που θα ξαναγεμίζαμε |(260 χλμ περίπου), άλλωστε με τις καταναλώσεις κοντά στα 5 λτ το ντεπόζιτο μας έβγαζε 400χλμ περίπου.

Σήμερα θα περνούσαμε από ένα πανέμορφο φαράγγι, αλλά και από ένα φανταστικό πάσο το Moldo-Ashuu Pass.

Ξεκινώντας μπήκαμε και σε ένα μικρότερο φαράγγι

Συναντώντας παλιές στάνες και εγκαταλελειμμένα σπίτια...

Abandoned (Αμπάντο για τους γνώστες )

Ανέβα, κατέβα, υψόμετρα, ευθείες, μια συνεχής εναλλαγή τοπίων που συναρπάζει!

Κάθε λίγο και λιγάκι ήθελα να σταματώ για φωτογραφία

Ανεβαίνοντας, το τοπίο μέσα απ τα φαράγγια και τις βουνοκορφές είναι μαγευτικό!

Το τι ομορφιά έχουν αυτά τα ''καραφλά'' βουνά δεν περιγράφεται με λέξεις

Θαυμάζοντας τα σε κάνουν να χάνεσαι στις σκέψεις σου...

Άλλα και από άποψη οδηγικής απόλαυσης ήταν σούπερ με αμέτρητα στροφιλίκια!

Και ξανά ατελείωτες ευθείες πριν τα θεόρατα βουνά...

Ανεβαίνοντας σιγά σιγά, μπαίνουμε στο πανέμορφο φαράγγι

Με το καταπληκτικό χωμάτινο πάσο!

 

[jmar]

Για να σας καταλάβει μια γυναίκα πρέπει να είστε κι εσείς σε θέση να την καταλάβετε. Όλα είναι αμοιβαία και κυρίως ο σεβασμός.
Αλλά ας μην εξισώνουμε γυναίκες με μηχανές. Σε άλλους/ες αρέσουν και σε άλλους/ες όχι.
Φίλε κρητικέ το ταξίδι που κάνατε με τις μπέμπες σας το έκανε ένας συντοπίτης φίλος, ο Μερκ. Σίγουρα θα τον ξέρεις. Αλλά είχε μια ταπεινή Yamaha και δε κατάφερε να δει πολλά από Τατζικισταν. Στο αιώνιο debate ψηφίζω bmw δαγκωτό αν και έχω εμπειρία μόνο ως συνοδηγός. Είπαμε είναι πολλά τα κιλά!

Συμφωνώ για την κατανόηση και τον σεβασμό εκατέρωθεν!
Αν εννοείς τον Μερκούρη από Ηράκλειο φυσικά τον ξέρω κι έχουμε βρεθεί εδώ Κρήτη! Μάλιστα όταν ήμασταν Ουζμπεκιστάν ήταν κι αυτός στην περιοχή αλλά τελικά δεν μπορέσαμε να συμπέσουμε να πιούμε ένα τσάι μαζί. Άπειρα respect για τον Μερκ, γνήσιος, απλός και δυνατός μοτοταξιδευτής. Καθόλου ταπεινό το μηχανάκι του, 900 κυβικά και μου ρίχνει στ αυτιά σε ταχύτητα στο δρόμο (σε κόντρα) ! Σίγουρα δεν είναι τόσο για δύσκολο χώμα καθώς είναι στημένο για άσφαλτο γι αυτό και δεν το επιχείρησε (το είχαμε συζητήσει πριν ξεκινήσει). Μην του πεις για BMW του Μερκ βγάζει σπυριά , αν και όπως λέω όλοι ''εδώ'' θα καταλήξουν Όλα τα μηχανάκια καλά είναι αρκεί να τα πηγαίνεις, άλλωστε η ψυχή μετράει! Εδώ ο Στέργιος Γκογκος πήγε Cape Town με μια παλιά βέσπα και τώρα αλωνίζει στην Νοτια Αμερική δικάβαλος, το ίδιο και ο Βροχίδης με το Xrακι του! Ειδικά αν κάνεις ταξίδια με αρκετό χώμα, όσο βαρύτερο το μηχανάκι τόσο σε δυσκολεύει! Βέβαια μετά χάνεις σε άλλα πράγματα (δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα!). Ο λόγος που βάζω τα bmw είναι για να πικάρω φίλους (Τζαπάνηδες ) που λένε οτι δεν ταξιδεύουν κι οτι είναι στις καφετέριες , με τις φώτο όμως το βουλώνουν

 

[jmar]

Συνεχίζοντας, ανεβήκαμε στην κορυφή Αk-Tal , σ'ένα μνημείο που υπάρχει εκεί

H θέα από κει ήταν το κάτι άλλο!

Αράξαμε λίγο για να το χορτάσουμε όλο αυτό...

Κάποια στιγμή είδα από μακρυά να έρχονται κάποιες μηχανές. Ηταν κάτι ελβετοί ταξιδιώτες που είχαν νοικιάσει εντουράκια απ το Μπισκέκ, για να αλωνίσουν στα βουνά του Κιργιστάν, οι συγκεκριμένοι ήταν 68 και 65 χρόνων ! Αχχ μακάρι να καβαλάμε κι εμείς μέχρι τότε και να ανεβαίνουμε στα υπέροχα βουνά! Αργότερα μας είπαν ότι πίσω ακολουθούσαν κι άλλοι καθώς κι ένα όχημα υποστήριξης με οδηγό με τα πράγματα τους μέσα.

@fenia42 ότι πρέπει είναι κάτι τέτοιο για ενοικίαση!

Αφού θαυμάσαμε την θέα και τα είπαμε και λίγο με τα παιδιά, ήρθε η ώρα να κατέβουμε απ την άλλη πλευρά του πάσου

Εδώ και οι τελευταίοι απ την ομάδα των Ελβετών και πίσω η ''σκούπα'' με το τζιπ υποστήριξης

Κατεβαίνουμε σιγά σιγά απ την άλλη πλευρά του πάσου

Στο κατέβασμα πρέπει να έχεις τα μάτια σου 14 γιατί αν αφεθείς θαυμάζοντας τα τοπία, υπάρχει ο κίνδυνος να ''φύγεις'' σε καμιά στροφή

Απίστευτη η εναλλαγή των χρωμάτων του ουρανού και γης, μεταξύ ηλίου και ελαφριάς συννεφιάς, ένα αποτέλεσμα για πολλά κλικ με την φωτογραφική..

Χωμάτινοι στριφτεροί δρόμοι που μας παίρνουν το μυαλό....

Αφού ξαναπιάσαμε άσφαλτο σε ένα σημείο, μικρή στάση για ανασυγκρότηση και ξεκούραση πρωτού ανέβουμε προς Moldo Asuu

 

[jmar]

Ξανά στο χώμα για το υπέροχο φαράγγι και το πάσο Moldo Ashuu

Γαϊδουράκια στην είσοδο του φαραγγιού

Μου θύμισε για λίγο Κρήτη! Το φαράγγι στα Χανιά λίγο πριν το ανέβασμα για το καταφύγιο Καλέργι απ την πίσω πλευρά

Κάποιοι ποδηλάτες κάνουν στάση για το δύσκολο ανέβασμα που ακολουθεί

Και Βουρ για την κορυφή μέσα στα πανέμορφα έλατα!

Δεν χορταίνεις αυτήν την ομορφιά.. δρόμος φιδίσιος χαραγμένος στα γεμάτα με έλατα βουνά!

Το απίθανο πάσο που ανεβήκαμε φαινόταν απ την απέναντι πλευρά!

Ξεκινάμε πάλι αποσβολωμένοι απ τα τοπία που αντικρίζουμε και σήμερα

Αλπικά λιβάδια και ζώα να βόσκουν στις κορυφές, με τα ''ζαρωμένα'' βουνά, όπως τα πρόσωπα των ανθρώπων που έχουν γίνει έτσι από την δύσκολη ζωή σε αυτά τα μέρη

Φτάσαμε επιτέλους στο υψηλότερο σημείο της ημέρας με την καθιερωμένη ταμπέλα στα 3346μ! Moldo Ashuu Pass Moldo-Ashuu

Σιγά σιγά οδεύουμε προς την λίμνη Song Kul! Απέραντα λιβάδια έκαναν την εμφάνιση τους

Τα λιβάδια αυτά ήταν γεμάτα από ελεύθερα άλογα!

Σιγά σιγά βέπουμε και τα πρώτα yurt

Αμέτρητα ζώα στα λιβάδια και στο βάθος αντικρίζουμε την λίμνη

 

[jmar]

Ε Ε Έρχεται...!

Συνάντηση με χαμογελαστά Κιργιστανάκια! Αυτοί οι άνθρωποι των βουνών είναι ευτυχισμένοι, χαμογελούν, ζουν απλά, με πολύ λίγα, και με την καλύτερη συντροφιά, τα ζώα τους

Και κάποια στιγμή να σου η λίμνη!

Μπήκαμε λίγο στο λιβάδι να παίξουμε και να δούμε τι υπάρχει τριγύρω

Πολλές γιούρτες ήταν τριγύρω απ την λίμνη, με εμάς να ψάχνουμε το καλύτερο σημείο αλλά και συνάμα το πιο κοντινό στις όχθες της

Αφού μιλήσαμε, αποφασίσαμε να πάμε προς τα κει που δείχνει ο Κώστας Είχαμε δει κάποια yurt σε κοντινό σημείο με την λίμνη, οπότε ξεκινάμε ώστε να δούμε που θα διανυκτερεύσουμε

Ακολουθάμε πορεία προς την λίμνη μαζί με κάτι ντόπιους ιππείς

Στην πορεία μας προς την λίμνη βλεπουμε ξαφνικά.... μηχανές! Βρε γνωστές είναι...κάτι μας θυμίζουν... και ειναι και τενερε (σπάνιο ) Ω ναι! Ήταν οι Γερμανοί φίλοι μας που είχαμε γνωρίσει στο Καζακστάν πριν το Beyneu! Ο Erik Peters με τον φίλο του! Τι τύχη να τους συναντήσουμε πάλι στο Κιργιστάν μετά από τόσες ημέρες!
Δεν το σκεφτήκαμε λοιπόν στιγμή για το που θα διανυκτερεύαμε...

Αφού τακτοποιούμαστε στο yurt από την πολύ γλυκιά και ευγενική οικοδέσποινα, στη συνέχεια τσιμπάμε κάτι και χαλαρώνουμε. Οι φίλοι μας απ ότι μας είπαν στην συνέχεια που τους συναντήσαμε, είχαν πάει ιππασία! (Διαμονή, πρωινό και βραδινό 13 δολάρια)
Καλό είναι σε τέτοια υψόμετρα η επιλογή της σκηνής να γίνεται με σόμπα μέσα. Το βράδυ η θερμοκρασία πέφτει κατά πολύ!! Όπως καταλαβαίνετε ξύλα δεν υπάρχουν πουθενά σε αυτές τις περιοχές καθώς δεν βλέπεις δέντρο ούτε για δείγμα, οπότε η καύσιμη ύλη ήταν αποξεραμένα κόπρανα αλόγου!

Το υπέροχο σπιτικό μας με τον αριθμό 8

 

[fenia42]

Πότε ήσασταν Κιργισταν; Εγώ ήμουν τον Ιούνιο. Γκογκος, Βροχιδης, Μακράκης και φυσικά Μητσάκης είναι γνωστοί σε όλους τους μηχανόβιους και χαίρουν την εκτίμηση όλων. Με το Μερκούρη μαλώνουμε συχνα για πολλά θέματα αλλά σέβομαι το εγχείρημά του.
Μη βγαίνω όμως οφ τοπικ. Συνέχισε την όμορφη αφήγηση.

 

[turms]

το ταξίδι σου είναι σούπερ...
k πολλές φωτογραφίες επίσης...
ίσως με κάποια αλλα δεδομένα θα ήθελα ένα τέτοιο ταξίδι...

αλλα με μηχανές δεν καίγομαι και προέχουν αλλα ταξίδια

αυτό το rally πάντως φαίνεται φανταστική εμπειρία...k βγάζει πολύ γέλιο μάλλον

 

[jmar]

H Song Köl ( Son Kul, Songköl, Song-Köl, "μετά τη λίμνη") είναι μια αλπική λίμνη στη βόρεια επαρχία Naryn της Κιργιζίας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 3016 μ. Και έχει έκταση περίπου 270 km2 και όγκο 2,64 km3. Το μέγιστο μήκος της λίμνης είναι 29 χιλιόμετρα, πλάτος περίπου 18 χιλιόμετρα, και το βαθύτερο σημείο της είναι 13,2 μ.

Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη στο Κιργιζιστάν μετά τη λίμνη Issyk Kul και η μεγαλύτερη λίμνη γλυκού νερού στην Κιργιζία. Το όνομά της σημαίνει "μετά τη λίμνη". Περιβάλλεται από ένα βοσκότοπο και από βουνά. Η ομορφιά της είναι απόκοσμη και ξακουστή σε όλο το Κιργισταν!Δεν υπάρχουν μόνιμες εγκαταστάσεις , αλλά οι τοπικοί κτηνοτρόφοι παράσχουν προμήθειες και ύπνο στα νομάδικα yurt που εγκαθιστούν κάθε καλοκαίρι. Η περιοχή είναι κατοικημένη και προσβάσιμη με ασφάλεια μόνο από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο.

Η Song Köl ανήκει στη λεκάνη του ποταμού Naryn. Η λίμνη βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα της κοιλάδας Song Köl που περιβάλλεται από το Songköl Too ridge από το βορρά και το Borbor Alabas και το Mouldo Too Mountain από το νότο. Τέσσερις ποταμοί - ο Kum-Bel ', ο Ak-Tash, ο Tash-Dobo και ο Kara-Keche - αποχετεύονται στη λίμνη. Η κάλυψη του χιονιού της παραμένει για 180 έως 200 ημέρες το χρόνο. Το χειμώνα η επιφάνεια της λίμνης παγώνει με τον πάγο να φτάνει μέχρι τα 1-1,2 m πάχος. Ο πάγος αρχίζει να αποψύχεται στα μέσα ή στα τέλη Απριλίου και εξαφανίζεται εντελώς μέχρι τα τέλη Μαΐου.

Λίγα μέτρα ποιο πέρα απ τις γιούρτες βρίσκονται οι κατασκευές με τσίγκο και ξύλινα κόντρα πλακε για τουαλέτα. Μέσα σκάβουν μια τρύπα, βάζουν μια μπαλέτα ξύλινη από πάνω με τρύπα στην μέση φυσικά και όλο αυτό είναι. Γι' αυτό και η απόσταση από τις σκηνές για προφύλαξη από δυσάρεστες οσμές.!! Οι δικές μας είχαν κανονικά καπάκι διπλό και κανονικό κάθισμα πάνω απ την τρύπα, φυσικά και δεν έκατσα ποτέ , άλλωστε οι οσμές απ την τρύπα σε ανάγκαζαν να τελειώσεις μπαμ μπαμ

Έχουμε ένα τρίωρο μέχρι το φαγητό οπότε βολτάραμεε πέριξ της λίμνης, θαυμάζοντας το φυσικό τοπία αλλά και τα ευγενή τετράποδα που υπήρχαν τριγύρω

Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς τους λόφους...το τοπίο από ψηλά, απλά μαγευτικό!

Ο καταυλισμός μας από ψηλά!

Και ο διπλανός γειτονικός καταυλισμός ...

Μαγεία απλά...!

Ελεύθερα άλογα παντού!

Κατεβαίνοντας πάλι προς το σπιτικό μας ταχτοποιούμε λίγο τα πράγματα στην γιούρτα. Η γιούρτα στο εσωτερικό της είχε 3 κρεβάτια με μια σόμπα στην μία πλευρά. Όλα τα κρεβάτια στρωμένα με βαριά παπλώματα και κουβέρτες, δε νομίζω να κρυώσουμε με όλα αυτά! Η σκηνή φτιαγμένη από δέρμα προβάτου, με το μαλί τους φτιάχνουν τσόχα η οποία είναι σαν επένδυση. Πάνω η οροφή έχει ένα άνοιγμα για εξαερισμός το οποίο είναι σκεπασμένο με νάιλον, αλλά και με ένα έξτρα κομμάτι τσόχας μάλλινης που με σχοινιά από έξω μπορείς να το κλείσεις σε περίπτωση βροχής και ακραίων καιρικών συνθηκών..
Κάτω στο πάτωμα υπάρχει χοντρός μουσαμάς κι από πάνω στρωμένα χαλιά. Όλα αυτά τα μεταφέρουν το καλοκαίρι τα στήνουν και τέλος Σεπτεμβρίου ξεστήνουν διότι σε αυτά τα υψόμετρα κυριαρχούν ακραία καιρικά φαινόμενα με πολύ δύσκολους χειμώνες. Έτσι δουλεύουν με τον τουρισμό και τέλος Σεπτέμβρίου η οικογένεια κατεβαίνει προς κοντινές πόλεις για να ξεχειμωνιάσει

Εδώ το βρυσάκι είναι με ζεστό νερό, με αυτοσχέδιο boiler!

Είχαμε μείνει άφωνοι με το τοπίο, τα ζώα την λίμνη τα πάντα!

Κάποια στιγμή ήρθαν και οι φίλοι μας από την ιππασία! Αρχικά σκεφτόμουν να κάνω κι εγώ αλλά δεν το χω και πολύ! Αλλά άσε λέω από μέσα μου, γύρευε την δουλειά σου μην πέσεις γκρεμοτσακιστείς και σπάσεις τπτ γιατί μετά πως θα γυρίσεις! Θα καταστρεφόταν όλο το υπόλοιπο ταξίδι...!
Ο Erik και ο φίλος τους ήταν από χτες εδώ και θα έφευγαν αύριο προς την κατεύθυνση που ήρθαμε εμείς, οπότε σήμερα όλη την ημέρα την πέρασαν χαλαρώνοντας και κάνοντας ιππασία και πεζοπορία

Αργότερα έκανα άλλη μια βόλτα προς την λίμνη να ρεμβάσω και να ''αδειάσω'' κυριολεκτικά το μυαλό μου...!

Ντόπιοι ιππείς με σκυλιά που κατευθύνουν τα ζώα!

Η κουζίνα του καταυλισμού ετοιμάζει τα γεύματα κι είχε πάρει κυριολεκτικά φωτιά !

Παραμυθένιες εικόνες τριγύρω με ντόπια παιδάκια να τρέχουν με άλογα!

Τα διάφορα ζώα βρισκόντουσαν ελεύθερα στις πλαγιές, χαρίζοντας μοναδικές εικόνες

Πραγματικά τριγυρνούσα εδώ κι εκεί και δεν σταματούσα να φωτογραφίζω!

 

[jmar]

Οι ''Τενερίσιοι'' τα λένε για τα ''σπάνια'' μηκανάκια τους

Καταλαβαίνετε τι φωτογραφικός οργασμός με είχε πιάσει...!

Εκτός από το ότι γίνεσαι ένα με την φύση που λένε και ηρεμείς, αυτό που μπορείς να κάνεις εκεί είναι πεζοπορία, ιππασία, μπάνιο στην λίμνη (για τους τολμηρούς ), βαρκάδα αλλά και ψάρεμα.

Σιγά σιγά ο ήλιος έπεφτε και μας χάριζε κι άλλα καταπληκτικά κάδρα!

Έξω από τις σκηνές υπάρχουν μεταλλικοί νιπτήρες με συλλέκτη νερού που γεμίζουν από την λίμνη

Οι εξωτερικές τουαλέτες με την τρούπα!

αρχίζει η δύση και τα χρώματα αλλάζουν και πάλι χαρίζοντας μας μαγευτικές εικόνες!!

Ευτυχώς είχαμε φτάσει νωρίς και χαιρόμασταν την κάθε στιγμή, το κάθε λεπτό εκεί πάνω...

Στη συνέχεια πριν πάμε για φαγητό, κάτσαμε ήπιαμε μπύρα που μας κέρασαν τα παιδιά (τι Γερμανοί θα ήταν χωρίς να κρατούσαν παντού μπύρα! ) Ρωτήσαμε τον Erik για τα ταξίδια που είχε κάνει, πήραμε πληροφορίες και αρχίσαμε να ονειρευόμαστε για τα επόμενα, καθώς αύριο θα αφήναμε τον μαγικό ετούτο χωμάτινο κόσμο!

Σ' αυτές τις συζητήσεις ήταν που μας είπε ο Ερικ, ότι τα Παμιρ τα θεωρεί ως ένα απ τα 4-5 καλύτερα ταξίδια του κόσμου, καθώς εδώ ζεις πολλά διαφορετικά και μοναδικά τοπία σε συνδιασμό με την αστείρευτη ζεστασιά που σου προσφέρουν οι άνθρωποι των Ασιατικών βουνών!
Πραγματικά τα παιδιά τρελάθηκαν που μας ξαναείδαν, ήμασταν απ ότι μας είπαν απ τους καλύτερους και με πολύ χιούμορ ανθρώπους που γνώρισαν σε αυτή την πολύμηνη περιπέτεια τους! Γενικά είχαμε εξαιρετική χημεία, γι αυτό κι εμείς τους βάλαμε στην καρδιά μας κι ελπίζουμε κάποια στιγμή να τους ξανασυναντήσουμε... κάπου, κάπως, κάποτε...!

Αφού πέρασε η ώρα, κατευθυνθήκαμε όλοι μαζί στο yurt που ήταν η τραπεζαρία για φαγητό. Φάγαμε εξαιρετικό ψάρι (πέστροφα) από την λίμνη μαζί με και άλλους ταξιδιώτες που έμεναν κι αυτοί εκεί. Τελειώνοντας πήραμε καυτό τσαγάκι πηγαίνοντας προς την γιούρτα μας για ξεκούραση. Σιγά σιγά οι οικοδεσπότες άναψαν τις σόμπες των yurt καθώς όσο νύχτωνε έκανε αρκετό κρύο!
Η αλήθεια είναι οτι η θερμοκρασία όταν έπεσε ο ήλιος και νύχτωσε φλέρταρε με το μηδέν! Έξω φυσικά δεν μπορούσες να κάτσεις για κανένα λόγο χωρίς φωτιά! Ξύλα εκεί δεν υπάρχουν όποτε φωτιά γιόκ .
Κάτσαμε λίγο με τους μηχανάκιδες φίλους μας κι αργότερα αποσυρθήκαμε στην γιούρτα μας αφού λοιπόν κουκουλωθήκαμε με 2-3 παπλώματα και κουβέρτες!
Πέσαμε για ύπνο ξεροί! Πραγματικά δεν κατάλαβα πότε με πήρε ο ύπνος... ήταν η καλύτερη διαμονή του υπέροχου ταξιδιού μας...

ΤΕΛΟΣ 20ης ΗΜΕΡΑΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....

 

[jmar]

Πότε ήσασταν Κιργισταν; Εγώ ήμουν τον Ιούνιο. Γκογκος, Βροχιδης, Μακράκης και φυσικά Μητσάκης είναι γνωστοί σε όλους τους μηχανόβιους και χαίρουν την εκτίμηση όλων. Με το Μερκούρη μαλώνουμε συχνα για πολλά θέματα αλλά σέβομαι το εγχείρημά του.
Μη βγαίνω όμως οφ τοπικ. Συνέχισε την όμορφη αφήγηση.

Αφού γράφω βρε και ημερομηνία στην κάθε μέρα 18-23 Αυγούστου ήμασταν Κιργισταν
Φυσικά και Μητσάκης, απ τους πρώτους επαγγελματίες στο είδος αλλά και ο φίλος Magelanos (Μακράκης)

Όσο για τον Μερκ καταλαβαίνω τι λες...εντάξει ο καθένας είναι ιδιαίτερος και έχει τις απόψεις του. Εγώ προτιμώ να επικεντρώνομαι σε ταξιδιωτικά θέματα με λίγη καζούρα και για τα μηκανάκια μας

το ταξίδι σου είναι σούπερ...
k πολλές φωτογραφίες επίσης...
ίσως με κάποια αλλα δεδομένα θα ήθελα ένα τέτοιο ταξίδι...

αλλα με μηχανές δεν καίγομαι και προέχουν αλλα ταξίδια

αυτό το rally πάντως φαίνεται φανταστική εμπειρία...k βγάζει πολύ γέλιο μάλλον

Σ' ευχαριστώ! Η αλήθεια είναι ότι για να τα κάνεις όλα αυτά με την μηχανή πρέπει να έχεις αυτή την τρέλα!
Επίσης το Mongul rally όντως είναι φανταστική εμπειρία, ειδικά αν πας παρέα! Όσους συμμετέχοντες γνωρίσαμε μας έλεγαν τα καλύτερα, πολύ πλάκα, διασκέδαση περιπέτεια, ευτράπελα κλπ!

 

[kitsos!]

Έχει αυτό το μοναδικό τιρκουάζ χρώμα

Είναι πολύ διαφορετικο το χρώμα της Iskander kul τον Αύγουστο που ησουν εκεί σε σχέση με το Μάϊο που πήγαμε εμείς!!! Πωπωωωω τι σου κάνει η διαφορά εποχής!!

Στάση φώτο Νο967

Νομίζω εννοείς Νο9670!!

Φτάνοντας στο ''πράσινο'' οροπέδιο

Τατζίκοι χωρικοί οδηγούν τα ζώα τους το πρωί στο οροπέδιο

Απέναντι τα επιβλητικά χιονισμένα βουνά της Whakan Valley του Αφγανιστάν

Πόσο διαφορετικά είναι ολα τα χρώματα σε εσάς!!!! Εκεί που σε εμάς ήταν όλα καφετιά και βραχινα και δεν υπήρχε ίχνος πράσινου σε εσάς εμφανίζεται απ το πουθενα ενα καταπράσινο οροπέδιο, κι όταν στη δικη σας διαδρομη τα ποταμια ειναι καφετιά και γκριζα σε εμάς ηταν τυρκουάζ με παγετωνες στις πλαγιές!!

Απίστευτες διαφορες με τρελές αντιθέσεις σε κάθε περίπτωση!!
Και γενικότερα ένα ταξιδι μαγικό!!!!