Καζακστάν Κιργιστάν Ουζμπεκιστάν Τατζικιστάν Τουρκία Travelling along the ''Roof of the World" Pamir Highway..η ιστορία του δρόμου

[jmar]

Συνεχίζουμε για να πιάσουμε κορυφή!

Συναντώντας διάφορα τετράποδα των βουνών

Κάθε λίγο και λιγάκι κάναμε στάση για να θαυμάσουμε το υπερθέαμα

Και επιτέλους φτάσαμε στα 3.252,8 μέτρα (υπάρχει ακρίβεια )! Ήταν η πρώτη φορά που σπάμε το φράγμα των 3000 μέτρων!

Αυτό δεν το πολυκατάλαβα...αμερικάνικη σημαία παγωτό με πολλές μπάλες και...μπουμ?

Το συναίσθημα όταν ''κατακτάς'' μια κορυφή με το ''μωρό'' σου!

Συνεχίζοντας προς το Khaburabot Pass Khaburabot Pass , άλλο ένα ψηλό ορεινό πέρασμα σε υψόμετρο 3.852 μ!

Συναντάμε κάποια στιγμή μια καλύβα όπου μόλις μας άκουσαν τα 2 παιδάκια βγήκαν έξω πλησιάζοντας μας. Αμέσως τους κέρασα γλυκάκι!

Βγάλαμε και μια αναμνηστική φώτο

Κατόπιν συνεχίσαμε την πορεία μας μέσα στο καταπληκτικό φαράγγι

Μοναδικά τοπία...

Εδώ ακριβώς το σημείο! Khaburabot Pass

Το συγκεκριμένο σημείο κόβει την ανάσα! Να είσαι κοντά στα 4000 μέτρα και γύρω σου να είναι βουνά των 5000-6000μ και ο στενός δρόμος να περνάει κυριολεκτικά δίπλα απ τον γκρεμό!

 

[jmar]

Καταλαβαίνετε τι θα γίνει αν πετύχεις άλλο όχημα εκεί! (ειδικά αν είναι μεγάλο φορτηγό )

Σιγά σιγά κατεβαίνουμε το πάσο στο φαράγγι απ την άλλη πλευρά προς Khalaikhum

Το μοναδικό όχημα που είδαμε, απ την ώρα που ξεκινήσαμε να ανεβαίνουμε τον δύσκολο χωματόδρομο! Τόσο αραιή η κίνηση στα βουνά!

Συνεχώς συναντάμε στάνες με υπέροχους ανθρώπους που μας χαιρετάνε από μακρυά!

Σιγά σιγά κατεβήκαμε στο απίθανο φαράγγι

Βγαίνοντας απ αυτό, άλλο ένα stop control πριν φτάσουμε στον προορισμό μας...

Συναντήσαμε το ποτάμι το οποίο κατέβαινε με ιδιαίτερη ορμή και έσπαγε την ''σιωπή'' του βουνού!

Μπαίνοντας στο Khalaikhum μετά την γέφυρα, μας ''τσίμπησε'' ένας ιδιοκτήτης ενός ξενώνα! Hotel hotel μας έλεγε Πάμε λέω του Κώστα να δούμε τι γίνεται κι αν δεν μας αρέσει ψάχνουμε τπτ άλλο, τελικά ήταν ο ξενώνας που είχε μείνει και ο φίλος μας ο Ζήσης! Έτσι αποφασίσαμε να μείνουμε εκεί.

HOTEL ROMA (15 δολάρια το άτομο με πρωινό και βραδινό)

ένας επιπρόσθετος λόγος που μας έπεισε να μείνουμε εκεί, καθώς είδαμε ότι έχουν μείνει αρκετοί γνωστοί adventurers overlanders !

O Ξενώνας ήταν πάνω κυριολεκτικά στο ποτάμι, είχε πολλούς ταξιδιώτες με Τζιπ, ποδήλατα, Backpackers κλπ! Άλλες μηχανές μόνο δεν είδαμε

Πήραμε το τσάι μας δίπλα στο ποτάμι χαλαρώνοντας!

Καθώς νύχτωνε ο οικοδεσπότης μας, ετοίμασε το βραδινό μας στρώνοντας το τραπέζι δίπλα στο ποτάμι! Θα τρώγαμε ρομαντικά με τον Κώστα
Το φαγητό περιλάμβανε μια υπέροχη σούπα με κρέας και λαχανικά (ότι έπρεπε και για τον Κώστα που ακόμα ταλαιπωρούνταν με την κοιλιά του) , πατάτες τηγανιτές , σαλάτα, αγαπημένο ασιατικό ψωμάκι και από φρούτο, φρέσκο καρπούζι !

Αφού συνομιλήσαμε με κάποιους ταξιδιώτες (όπως και κάθε βράδυ σε τέτοιους ξενώνες) πέσαμε ξεροί στα λίγο σκληρά κρεβατάκια (Θα ισιώσουμε πλάτη λέω απόψε!)

Το βράδυ ονειρευόμουν τα τοπία που περάσαμε σήμερα! Ένας πραγματικά άλλος μαγικός κόσμος ξεχυνόταν στα πόδια μας .... η βουή του ποταμού που έσκιζε την γαλήνη της νύχτας θα μας νανούριζε παραδίδοντας μας στην αγκαλιά του Μορφεα...

ΤΕΛΟΣ 14ης ΗΜΕΡΑΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

 

[apodrasi]

Παγωτό πύραυλος

Αυτάα είναι

 

[jmar]

Αυτάα είναι

Και μόλις ξεκινάνε τα καλά στα βουνα!

 

[jmar]

ΗΜΕΡΑ 15η, 17 Αυγούστου 2018

Khalaikum - Khorog

Χλμ ημέρας 250

Ξυπνάμε για άλλο ένα πρωί και παίρνουμε το πρωινό μας, ανυπομονώντας να ξεκινήσουμε και αυτή τη μέρα αφού η πρώτη μας είχε πάρει κυριολεκτικά τα μυαλά! Είχαμε μπει κατευθείαν στα βαθιά αντικρίζοντας ποτάμια, βουνά και απόκοσμα μέρη μαζί με την ζεστασιά των ντόπιων. Υπήρχε αρκετή κινητικότητα στον ξενώνα, καθώς οι περισσότεροι (ποδηλάτες, backpackers, jeep κλπ) ετοιμαζόντουσαν αρκετά πρωί για να ξεκινήσουν κι αυτοί προς τις διαδρομές που είχε ο καθένας! Όμορφο το συναίσθημα να ξυπνάμε όλοι μαζί και να βρισκόμαστε σε ταξιδιωτικό mood και να συζητάμε για τις ταξιδιωτικές μας εμπειρίες μέχρι να τελειώσει το πρωινό, όπου αργότερα ο καθένας θα πάρει το δρόμο του...

Σήμερα θα ταξιδεύαμε δίπλα στον ποταμό Pyandzh, το φυσικό σύνορο με το Αφγανιστάν. Ο δρόμος συνέχιζε να είναι κατά βάση χωμάτινος με μικρά διαλείμματα κακής και σπασμένης ασφάλτου. Τα χλμ μέχρι το Khorog δεν είναι πολλά, καθώς την επόμενη θέλαμε να πάμε στις πηγές Bibi Fatima και μετά στη Murghab

Ο ποταμός Panj, επίσης γνωστός ως ποταμός Pyandzh ή ποταμός Pyanj, είναι ένας παραπόταμος του ποταμού Amu Darya. Έχει μήκος 1.125 χλμ και αποτελεί σημαντικό τμήμα των συνόρων μεταξύ Αφγανιστάν και Τατζικιστάν . Ο ποταμός σχηματίζεται από τη συμβολή του ποταμού Pamir και του ποταμού Wakhan κοντά στο χωριό Qila-e Panja. Από εκεί, ρέει προς τα δυτικά, σχηματίζοντας τα σύνορα του Αφγανιστάν και του Τατζικιστάν. Μετά τη διέλευση από την πόλη Khorog, πρωτεύουσα της αυτόνομης περιφέρειας του Τατζικιστάν Gorno-Badakhshan λαμβάνει νερό από έναν από τους κύριους παραπόταμους του, τον ποταμό Bartang (από την λεγόμενη Bartang Valley). Στη συνέχεια στρέφεται προς τα νοτιοδυτικά, προτού ενταχθεί στον ποταμό Vakhsh και σχηματίsει τον μεγαλύτερο ποταμό της Κεντρικής Ασίας, τon Amu Darya. Ο Panj διαδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο κατά τη σοβιετική εποχή και ήταν στρατηγικός ποταμός κατά τη διάρκεια των σοβιετικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980.

Το χρώμα του μοναδικό, καθώς κατεβαίνει απ το βουνό , εδώ φαίνεται και το ''μπαλκόνι'' του ξενώνα το οποίο είναι κυριολεκτικά πάνω απ το ποτάμι!

Σταματάμε να βγάλουμε μερικές φώτο, το ιδιαίτερο τοπίο της πόλης με τα ξερά βουνά τριγύρω και το ποτάμι που την σκίζει στα δύο...

Για άλλη μια φορά παντού σημαίες και ταμπέλες του προέδρου

Το μνημείο στο Khalaikhum (Ο κριός ψηλά στο βράχο!)

Εκστασιασμένοι ξεκινάμε, αφού κάνουμε ένα πέρασμα απ το Khalaikhum όπου η ζωή κυλάει ήρεμα με ηλιόλουστο ουρανό!

ο ποταμός Pyanj και απέναντι το Αφγανιστάν!

Για όποιον αναρωτιέται πως βγάζω φώτο (στο tankbag έχω μόνο την DSLR στην θήκη της και το τσαντάκι με τα διάφορα έγγραφα που κρατάμε) Σε μεγαλύτερες στάσεις βγάζουμε κράνος

Βγαίνοντας απ την πόλη βάλαμε αμέσως βενζίνη με τιμή στα 0,90 Ε, η βενζίνη του Τατζικιστάν είναι ρώσικης προέλευσης 91 οκτανίων, πολύ καλύτερη απ του Ουζμπεκιστάν (αλλά αρκετά ακριβότερη)

Ένας ''αλανιάρης'' πιτσιρίκος με γυαλάκια

Τα τοπικά βενζινάδικα με αντλίες αναλογικές που μετρούσαν μόνο λίτρα, η τιμή έβγαινε κλασικά με κομπιουτερακι

Συνεχίζουμε ...

Σε κάποια σημεία ο ποταμός βρισκόταν στο ίδιο ύψος με το δρόμο, με το Αφγανιστάν ακριβώς δίπλα!

Σημαίες παντού

Σιγά σιγά στα αριστερά μας είχαμε τους πελώριους βράχους

Αρκετοί ποδηλάτες και σήμερα στο δρόμο μας

Με ένα Μπλούμ είσαι Αφγανιστάν!

Οι χαιρετούρες πάλι αμέτρητες!

Το Αφγανιστάν

Σε μια στάση ακούω ψηλά πάνω γέλια και ψιθύρους! Ήταν μαζεμένη μια συμμορία η οποία με χαιρετούσε από απόσταση και με μικρή επιφυλακτικότητα!

Η θέα προς το Αφγανιστάν με τα πέτρινα σπίτια κυριολεκτικά δίπλα στο ποτάμι το οποίο πλέον είχε χρώμα γκρι-καφέ

 

[jmar]

Έιναι απίστευτο το πόσο κοντά είμαστε σε ένα μέρος που έχει συνδεθεί με την παγκόσμια τρομοκρατία! Κι όμως εμείς νιώθαμε απόλυτα ασφαλείς
Μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 οι ΗΠΑ, η Βρετανία και συμμαχικές δυνάμεις αναλαμβάνουν στρατιωτική δράση και ανατρέπουν το καθεστώς των Ταλιμπάν. Με απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στη χώρα εγκαθίσταται διεθνής στρατιωτική δύναμη, τη διοίκηση της οποίας ανέλαβε το 2003 το NATO.Το 2004 διενεργούνται εκλογές και πρόεδρος εκλέγεται ο Χαμίντ Καρζάι. Έκτοτε το κίνημα των Ταλιμπάν έχει ανασυγκροτηθεί και επιτίθεται στις ξένες στρατιωτικές δυνάμεις αλλά και στην κυβέρνηση της χώρας. Μετά από δεκαετίες πολιτικής αστάθειας και πολεμικών επιχειρήσεων η ανθρωπιστική κρίση έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Εκατομμύρια Αφγανοί προσφυγές έχουν εγκαταλείψει τη χώρα και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες έχει συστήσει ειδική επιχείρηση για να διαχειριστεί την κρίση.

Σπίτια στο Αφγανιστάν

Αφγανάκια στον ποταμό Pyandz κάνουν μπανάκι στο ποτάμι

Αφγανοί έξω σε κρεβάτια με τα σπίτια να είναι φτιαγμένα από λάσπη πέτρα και άχυρο

Το ποτάμι είχε δυνατή ορμή σε αρκετά σημεία

Χαζεύαμε αποσβολωμένοι, καθώς δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε που είχαμε φτάσει με τα μωρά μας...

Απίστευτα ξηρό το τοπίο μπαίνοντας στο φαράγγι....

Συναντούσαμε ελάχιστα κομμάτια ασφάλτου

Μου θύμισε Νορβηγικά Φιόρδ αυτή η φώτο!

Μοναδικά απόκοσμες διαδρομές...

Κάποια στιγμή συναντάμε ένα όμορφο χωριουδάκι και σταματάμε στην πλατεία για ξεκούραση αλλά και να γεμίσουμε τα μπουκάλια μας δροσερό νερό απ την φυσική πηγή που υπήρχε εκεί

Φυσικά μαζεύτηκε για άλλη μια φορά κόσμος και χάζευε τους παράξενους ταξιδιώτες με τις μεγάλες μηχανές!

Εδώ η φυσική πηγή, είχαν μάλιστα βάλει αναψυκτικά να παγώνουν! Ότι έπρεπε ήταν αυτές οι πηγές για μας, με δροσερό και κρυστάλλινο νερό

Και ξανά στο δρόμο, που και που βλέπαμε κάποιο φορτηγό ή νταλίκα

Κι άλλες πηγές....

Οι χαρακτηριστικές ''πύλες'' του Τατζικιστάν!

Ελάχιστες οι νταλίκες στο κομμάτι αυτό που άμα όμως τις πετύχεις, θα δυσκολευτείς αρκετά για να περάσεις!

Περνώντας κι από άλλα μικρά χωριά, δεν λείπουν οι χαιρετούρες για άλλη μια φορά

 

[jmar]

Συνεχίζοντας...

Τα απόκοσμα αυτά τοπία μας είχαν συναρπάσει, γι αυτό και κάναμε αρκετές στάσεις!

Σε κάποια στιγμή φτάνουμε σε ένα κομμάτι από αρκετή άμμο, πλέον το μόνο που δεν είχαμε βρει είναι λάσπη! Κι αυτό διότι ευτυχώς μας έκανε καλό καιρό στα βουνά εκεί, αλλιώς οι συνθήκες θα ήταν αρκετά δύσκολες!

Η άμμος σιγά σιγά γίνεται πετροχάλικο, όμως τα λάστιχα Mitas Ε07 Dakar συμπεριφέρονται εξαιρετικά! Tο αγάπησα αυτό το λάστιχο, δεν το είχα ξαναβάλει και δεν ήξερα τι να περιμένω, τελικά θα ήταν άψογα στις συνθήκες ταξιδιού που είχα (χώμα, πέτρα, άμμος, καλή άσφαλτος με ευθείες και στροφιλίκια και το κυριότερο έπρεπε να κρατήσει πολλά χιλιόμετρα) !

Άλλη μια καταγραφή από ένστολους στρατιώτες πλέον! Δεν μας προκαλεί καμία ανησυχία, ίσα ίσα είναι πολύ φιλικοί και τρελαίνονται κάθε φορά που τους λέμε από που είμαστε και που πάμε! Είχαμε γίνει αξιοθέατα προς θαυμασμό πλέον και απ τους συνοριακούς στρατιώτες

Θαυμασμός και μόνο για την άγρια φύση που βλέπαμε

Συναντάμε αρκετούς ποδηλάτες, για άλλη μια φορά ένα μεγάλο RESPECT!!

Οι βράχοι είναι πελώριοι και το ποτάμι πλέον κυλάει δίπλα μας!

Δρόμοι....

Κάποια σπίτια-σταύλοι στο πουθενά!

Είχε έρθει όμως η ώρα για ξεκούραση, με το που βρίσκουμε μια σκιά την πέφτουμε για λίγο ώστε να τσιμπήσουμε και κάτι!

Τι να σκέφτεται άραγε?? Που ήρθα? που έμπλεξα με τούτον εδώ τον κουζουλό τον Κρητικο? Μάλλον η κούραση είναι!

Συνεχίζουμε περνώντας μέσα από μια μικρή ''όαση''

Και τσουπ, stop control once more! Ήθελα να 'ξερα, αν κάπου χανόμασταν στα βουνά, θα προσπαθούσαν να μας βρουν απ την τελευταία καταγραφή?? Καλύτερα να μην το μάθουμε ποτέ

Η γέφυρα χρησιμεύει και για άπλωμα χαλιών...

Το τοπίο μας συναρπάζει συνεχώς....

Πύλες, stop control, πάλι πύλες, γέφυρες, και ξανά μανά stop control....αύτη ήταν η καθημερινότητα μας, εννοείται οτι δεν ήταν καθόλου βαρετή, ίσα ίσα

 

[jmar]

Συνεχίζουμε...

Ο ήλιος έκανε παιχνίδια με τα σύννεφα δημιουργώντας στην πορεία μας όμορφες πύλες φωτός!

Η ζωή κυλάει τόσο όμορφα και γαλήνια εκεί...

Συνεχίζουμε περνώντας ''πράσινα'' χωριά...

Σε κάποια στιγμή συναντήσαμε την πρώτη παρέα μοτοσυκλετών στα Παμιρ! Απ ότι θυμάμαι ήταν 600αρια εντουράκια κάτι σαν KLR

Κι άλλο ''Hi five'' από πιτσιρικάκια που μόλις μας άκουσαν έτρεξαν προς το δρόμο!

Φουλάρισμα περικαλώ! ''Μας τελείωσε Μίστερ'', είχε ''αναδουλειές'' το μαγαζί κι έκλεισε

Σιγά σιγά πλησιάζουμε στο Khorog

Φτάνοντας Khorog ο κεντρικός δρόμος είχε αρκετά B&B Guest House κλπ

Αρκετός κόσμος πλησιάζοντας προς το κέντρο

Η πόλη Khorugh είναι η πρωτεύουσα της αυτόνομης περιφέρειας Gorno-Badakhshan στο Τατζικιστάν. Έχει πληθυσμό 28.000 κατοίκων (2000 απογραφή). Βρίσκεται στα 2.200 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας στα βουνά Pamir στη συμβολή των ποταμών Gunt και Panj. Η πόλη είναι οριοθετημένη στα νότια (Nivodak) και στα βόρεια (Tem) από το δέλτα των Shakhdara και Gunt, αντίστοιχα. Οι δύο ποταμοί συγχωνεύονται στο ανατολικό τμήμα της πόλης και διασχίζουν την πόλη, χωρίζοντάς την σχεδόν ομοιόμορφα μέχρι το δέλτα της στον ποταμό Panj, στα σύνορα με το Αφγανιστάν. Ο Khorugh είναι γνωστός για τις λεύκες που κυριαρχούν στη χλωρίδα της πόλης.

Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, το Khorugh βρισκόταν σε αμφισβητούμενη περιοχή μεταξύ του Εμίρη της Μπουχάρα, του Σάχη του Αφγανιστάν, της Ρωσίας αλλά και της Βρετανίας. Οι Ρώσοι αναδείχθηκαν οι νικητές της περιοχής μετά το Μεγάλο Παιχνίδι, το οποίο καθόρισε τα σημερινά βόρεια σύνορα του Αφγανιστάν στον ποταμό Panj και καθιέρωσε το έδαφος του Ρωμίου Pamir γύρω από τον Khorugh. Πριν από το 1896, όταν οι Ρώσοι έφτασαν και έχτισαν ένα φρούριο, η κύρια πόλη στην περιοχή ήταν το Kala-i Bar Panj (ή το Bar Panja Qal'a) κάτω από την πλευρά του Αφγανιστάν. Μετά την πτώση της czarist Ρωσίας και την άνοδο της Σοβιετικής Ένωσης, το Khorugh έγινε η πρωτεύουσα του Gorno-Badakhshan το 1925. Οι σοβιετικοί ηγέτες ενθάρρυναν τη μετανάστευση των εποίκων στην περιοχή με υποσχέσεις αμοιβής, μετάλλων και αυτοκινήτων, αλλά χωρίς βιομηχανία και λίγο καλλιεργήσιμη γη, η προσπάθεια δεν ήταν επιτυχής. Η μετανάστευση παίζει ολοένα και σημαντικότερο ρόλο στη ζωή του Khorugh. Ιστορικά, η μετανάστευση ήταν μέρος της σοβιετικής πολιτικής για την ανάπτυξη.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, η σοβιετική κυβέρνηση ενθάρρυνε τη μετανάστευση κατοίκων της περιοχής Rushan του Gorno Badakhshan σε άλλα μέρη του Τατζικιστάν, ειδικά στην περιοχή Qumsangir, που βρίσκεται στο νότιο τμήμα της σημερινής περιοχής Khatlon ως περιοχή που χρειάζεται εργατικό δυναμικό. Αυτή η πολιτική μετανάστευσης εξακολουθεί να ενθαρρύνεται από την σημερινή κυβέρνηση του Τατζικιστάν με την ελπίδα να δημιουργηθεί ένα καλύτερο περιβάλλον για τους κατοίκους και, σε κάποιο βαθμό, να ρυθμίσει την πυκνότητα του πληθυσμού και τη χρήση της γης στη χώρα. Όσον αφορά τον Khorugh, η μετανάστευση διαδραματίζει βασικό ρόλο στην επέκταση και ανάπτυξη του. Αν και οι νέοι έχουν τάση να πάνε στη Ρωσία, επιστρέφουν ή στέλνουν πόρους πίσω για να χτίσουν νέα σπίτια. Ως αποτέλεσμα των εμβασμάτων και της νέας μετανάστευσης από τις αγροτικές περιοχές, αν και ακόμα μικρός, το Khorugh αναπτύσσεται αργά προς πολλές κατευθύνσεις.

Ένα σημάδι αυτής της έντονης μετανάστευσης είναι ότι το χάσμα, που υπήρχε κάποτε μεταξύ του Khorugh και του χωριού Tem, είναι γεμάτο από νεόδμητα σπίτια. Το ίδιο ισχύει και για το χάσμα μεταξύ του χωριού Tem και του χωριού Porshinev. Ο Khorugh κατέλαβε τον τίτλο τον Ιούλιο του 2012 εξαιτίας της σύγκρουσης κυβερνητικών δυνάμεων με αντάρτες. Πάνω από 40 άτομα, συμπεριλαμβανομένων 12 στρατιωτών, σκοτώθηκαν (πολλές αναφορές ανέφεραν ότι ο αριθμός των θυμάτων θα μπορούσε να είναι υψηλότερος). Οι δυνάμεις ασφαλείας της χώρας προχώρησαν στη σύλληψη υπόπτων για τη δολοφονία μυστικών υπηρεσιών, στρατηγού Αμπντούλο Ναζαρόφ. Οι φερόμενοι εγκληματίες συνδέονταν με τον πρώην αρχηγό του ανταρτοπόλεως-περιστρεφόμενο διοικητή περιπολίας Tolib Ayombekov. Ο Ayombekov φέρεται να έχει εμπλακεί για πολλά χρόνια στη διακίνηση ναρκωτικών και στο λαθρεμπόριο καπνού και πολύτιμων λίθων.

Το σύγχρονο πολυκατάστημα Pamir Plaza

Μικρή διαβούλευση, για να βρούμε το ξενοδοχείο

Τα πρώτα φανάρια στα Παμιρ! Και τελευταία...δεν νομίζω να είδαμε άλλα!

Και επιτέλους μετά από λίγο φτάσαμε στον πέτρινο ξενώνα που μας είχε πεί ο φίλος Ζησης!

Ο ξενώνας ήταν μέτριος, βασικά τα δωμάτια ήταν μια χαρά, μεγάλα και πέτρινα, αλλά οι κοινόχρηστες εξωτερικές τουαλέτες ήταν ψιλοχάλια! Να φανταστείτε είχε χώμα κάτω στα ντουζ, πιο πολύ με παλιό στάβλο έμοιαζαν! Αλλά εντάξει μη θέλουμε πολυτέλειες! Αφού κάναμε όπως όπως το μπανάκι μας και ξεκουραστήκαμε, στη συνέχεια ο Κώστας κατέβηκε στο χωριό και αγόρασε μια κάρτα ίντερνετ. Θέλανε να δούμε μήπως πιάνει καλύτερα καθώς τις επόμενες ημέρες Wi-Fi γιόκ! Θα μπαίναμε στην Whakhan Valley! Έγω μάλωσα με τον ιδιοκτήτη καθώς όταν στην αρχή ρώτησα για ίντερνετ μου είπε οτι είχαν αρκετά καλό, στην συνέχεια όταν πήγα να ζητήσω τον κωδικό μου είπε οτι ανοίγει 8-11 το βράδυ! Του λέω καλά, άνοιξε το τώρα γιατί αν μου το έλεγες απ την αρχή αυτό θα φεύγαμε!

Φυσικά το Wifi έπιανε μόνο έξω απ τα πέτρινα δωμάτια και σερνόταν κιόλας Ευτυχώς που ο Κώστας πήρε την κάρτα και είχαμε καλύτερο ίντερνετ! Στη συνέχεια κατέβηκα κι εγώ κάτω να βρώ φαγητό, μάταια όμως! Δεν έβρισκα τπτ το αξιοπρεπές, άσε που δεν μπορούσα να συνεννοηθώ, τελικά οδηγήθηκα σε ένα κοντινό μινι μάρκετ και πήρα κάτι πραγματάκια και φυσικά μια ολόκληρη φρατζόλα στρογγυλό ψωμί .
Δώσαμε όλα τα λερωμένα ρούχα (2 εβδομάδων), για πλύσιμο με κόστος 5 δολάρια και οι δύο! Σούπερ! Δεν κατεβήκαμε στην πόλη, άλλωστε τι να δείς, είχαμε πάρει μπυριτσα και coca cola (κλασσικά ο Κώστας) απ το μίνι μάρκετ, αράξαμε, τσιμπήσαμε και τα ήπιαμε έξω απ το δωμάτιο.

Νεράκι φυσικά μόνο Παμιρ!

ΤΕΛΟΣ 15ης ΗΜΕΡΑΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

 

[merkourios]

Το ταξίδι σας δεν θα το κάνω, μάλλον, ποτέ, αλλά μ’αυτές τις φωτογραφίες και τις περιγραφές, ονειρεύομαι! Χίλια ευχαριστώ!

 

[travelbreak]

Το μνημείο στο Khalaikhum (Ο κριός ψηλά στο βράχο!)

Τέτοιους κριούς και διάφορα άλλα ζώα είδαμε και στη Μογγολία. Είναι της περιοχής φαίνεται. Η απόστασή τους βέβαια είναι κάπου 3000 χλμ.
Πιστεύω ότι θα τα καταφέρω να τον κάνω αυτό το δρόμο. Με αυτοκίνητο φυσικά.

Το ταξίδι σας δεν θα το κάνω, μάλλον, ποτέ,

Ευτυχώς έβαλες το «μάλλον».

 

[jmar]

Το ταξίδι σας δεν θα το κάνω, μάλλον, ποτέ, αλλά μ’αυτές τις φωτογραφίες και τις περιγραφές, ονειρεύομαι! Χίλια ευχαριστώ!

Ευχαριστώ τα μάλα! Όσο ζούμε, ελπίζουμε και ονειρευόμαστε, ποτέ μην λες ποτέ!

Τέτοιους κριούς και διάφορα άλλα ζώα είδαμε και στη Μογγολία. Είναι της περιοχής φαίνεται. Η απόστασή τους βέβαια είναι κάπου 3000 χλμ.
Πιστεύω ότι θα τα καταφέρω να τον κάνω αυτό το δρόμο. Με αυτοκίνητο φυσικά.

Η απόσταση τους όντως μακρινή αλλά η κουλτούρα τους πανομοιότυπη! Νομάδες των βουνών παρέα με τα ζώα τους. Στις προσεχείς μέρες θα συναντούσαμε και το επιβλητικότερο ''ζώο-άγαλμα'' όλων, αλλά το κρατάω μυστικό για σασπενς

Σας το εύχομαι να βρεθείτε και οι δυο εκεί μια μέρα! Κάνοντας φυσικά road trip

 

[Yorgos]

Καταλαβαίνετε τι θα γίνει αν πετύχεις άλλο όχημα εκεί! (ειδικά αν είναι μεγάλο φορτηγό )

Σιγά σιγά κατεβαίνουμε το πάσο στο φαράγγι απ την άλλη πλευρά προς Khalaikhum

Το μοναδικό όχημα που είδαμε, απ την ώρα που ξεκινήσαμε να ανεβαίνουμε τον δύσκολο χωματόδρομο! Τόσο αραιή η κίνηση στα βουνά!

Συνεχώς συναντάμε στάνες με υπέροχους ανθρώπους που μας χαιρετάνε από μακρυά!

Σιγά σιγά κατεβήκαμε στο απίθανο φαράγγι

Βγαίνοντας απ αυτό, άλλο ένα stop control πριν φτάσουμε στον προορισμό μας...

Συναντήσαμε το ποτάμι το οποίο κατέβαινε με ιδιαίτερη ορμή και έσπαγε την ''σιωπή'' του βουνού!

Μπαίνοντας στο Khalaikhum μετά την γέφυρα, μας ''τσίμπησε'' ένας ιδιοκτήτης ενός ξενώνα! Hotel hotel μας έλεγε Πάμε λέω του Κώστα να δούμε τι γίνεται κι αν δεν μας αρέσει ψάχνουμε τπτ άλλο, τελικά ήταν ο ξενώνας που είχε μείνει και ο φίλος μας ο Ζήσης! Έτσι αποφασίσαμε να μείνουμε εκεί.

HOTEL ROMA (15 δολάρια το άτομο με πρωινό και βραδινό)

ένας επιπρόσθετος λόγος που μας έπεισε να μείνουμε εκεί, καθώς είδαμε ότι έχουν μείνει αρκετοί γνωστοί adventurers overlanders !

O Ξενώνας ήταν πάνω κυριολεκτικά στο ποτάμι, είχε πολλούς ταξιδιώτες με Τζιπ, ποδήλατα, Backpackers κλπ! Άλλες μηχανές μόνο δεν είδαμε

Πήραμε το τσάι μας δίπλα στο ποτάμι χαλαρώνοντας!

Καθώς νύχτωνε ο οικοδεσπότης μας, ετοίμασε το βραδινό μας στρώνοντας το τραπέζι δίπλα στο ποτάμι! Θα τρώγαμε ρομαντικά με τον Κώστα
Το φαγητό περιλάμβανε μια υπέροχη σούπα με κρέας και λαχανικά (ότι έπρεπε και για τον Κώστα που ακόμα ταλαιπωρούνταν με την κοιλιά του) , πατάτες τηγανιτές , σαλάτα, αγαπημένο ασιατικό ψωμάκι και από φρούτο, φρέσκο καρπούζι !

Αφού συνομιλήσαμε με κάποιους ταξιδιώτες (όπως και κάθε βράδυ σε τέτοιους ξενώνες) πέσαμε ξεροί στα λίγο σκληρά κρεβατάκια (Θα ισιώσουμε πλάτη λέω απόψε!)

Το βράδυ ονειρευόμουν τα τοπία που περάσαμε σήμερα! Ένας πραγματικά άλλος μαγικός κόσμος ξεχυνόταν στα πόδια μας .... η βουή του ποταμού που έσκιζε την γαλήνη της νύχτας θα μας νανούριζε παραδίδοντας μας στην αγκαλιά του Μορφεα...

ΤΕΛΟΣ 14ης ΗΜΕΡΑΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Στο roma μείναμε κι εμείς! Μας τσίμπησε από τον διπλανό με διπλή έκπτωση, καταφερτζης ο τύπος!