Travel-wars #3: Mαδρίτη vs Βαρκελώνη

[Nikos86]

Τώρα ανοιχτοί άνθρωποι οι γελιέγοι που δεν εμπιστεύονται ούτε τους συγγενείς τους και δε σου λένε τι δουλειά κάνουν,

Εεεε καλα εκει οι μισοι πουλανε ναρκωτικα γι' αυτο δεν σου λενε τι κανουν!

 

[Yorgos]

Εεεε καλα εκει οι μισοι πουλανε ναρκωτικα γι' αυτο δεν σου λενε τι κανουν!

Κι αυτό ισχύει. Αλλά γενικά είναι από τους πιο επιφυλακτικούς λαούς του κόσμου, το λένε και μόνοι τους κι έχουν άπειρα αστειάκια για το θέμα. Αυτό δε που πας σε κανένα τραπέζι και σε κοιτάνε αμίλητοι και σε "ζυγίζουν" από πάνω μέχρι κάτω νέοι άνθρωποι (για τους μεγαλύτερους δεν το συζητώ, σαν ένορκοι σε δίκη σε κοιτάνε), μου πήρε ένα διάστημα να το συνηθίσω.

 

[Señor_Nada]

Επισης το πολυ μικρο δειγμα πελατων που ειχα μια χαρα θα ελεγα πως μοιαζουν με Γαλλοι στο πιο ευγενικο

Δεν υπάρχει σύγκριση. Κοινωνικοί vs αντικοινωνικοί. Με πελάτες δεν μπορείς να το δεις αυτό.

Το ίδιο και οι κουζίνες τους, οι γιορτές τους, τα πιστεύω τους

Παραδείγματα; Εγώ έχω να σου πω, δεν το λένε gazpacho το λένε salmorejo, δεν το λένε caldo gallego το λένε caldo madrileno. Πολλά πιάτα τα βρίσκεις παντού chipirones, chistorra, tortilla. Τα τάπας υπάρχουν παντού όπως και η αγάπη τους για τα bocadillos. Να πάμε σε γιορτές το San Juan γιορτάζεται παντού με τον ίδιο τρόπο. Οι γιορτές το καλοκαίρι στους δρόμους (πάντα για τον άγιο της πόλης) είναι το ίδιο πράγμα. Τα μέρη που βγαίνουν για να χορέψουν και η μουσική που ακούνε είναι η ίδια παντού.

Όποιον Ισπανό και να ρωτήσεις θα σου πει ότι τους ΚΑταλανούς πιο πολύ ωρ Γάλλους

Φυσικά και οι Καταλανοί θα πουν ότι δεν είναι Ισπανοί. Γνωστό αυτό.

Τώρα ανοιχτοί άνθρωποι οι γελιέγοι που δεν εμπιστεύονται ούτε τους συγγενείς τους και δε σου λένε τι δουλειά κάνουν

Έχω εντελώς μα εντελώς διαφορετική εικόνα. Ούτε το πόσα λεφτά βγάζουν το μήνα δεν ήταν ταμπού γι'αυτούς και μπορώ να πω ότι είχα σοκαριστεί.

Στις πρώτες 10 λέξεις το έχεις καταλάβει από την προφορά...

Λίγες περιοχές μπορώ να ξεχωρίσω από προφορά. Βάσκους με Καταλανούς δεν μπορώ να ξεχωρίσω όταν μιλάνε Ισπανικά πχ.

 

[Yorgos]

Παραδείγματα; Εγώ έχω να σου πω, δεν το λένε gazpacho το λένε salmorejo, δεν το λένε caldo gallego το λένε caldo madrileno.

Άλλο το gazpacho, άλλο το salmorejo, αλλά και τα δύο από την Ανδαλουσία είναι. Το ένα το πίνεις σε ποτήρι και καταναλώνεται για να φρεσκαριστείς, το άλλο είναι πιο βαρύ, περιέχει ψωμάρες κι είναι κανονικό πιάτο ή σάλτσα για σνακ, δεν πίνεται (κι είναι πολύ πιο ωραίο ως γεύση), έχουν άλλο χρώμα. Σα να λέμε ότι λαχανοντολμάδες και ντολμαδάκια είναι το ίδιο, δεν είναι.

Πολλά πιάτα τα βρίσκεις παντού chipirones, chistorra, tortilla. Τα τάπας υπάρχουν παντού όπως και η αγάπη τους για τα bocadillos.

Ε καλά, προφανώς κάποια πιάτα τα βρίσκεις σε όλη τη χώρα, από τη διπλανή επαρχία ήρθαν, αυτό έλειπε να μην τα έβρισκες. Αυτό που λέμε είναι ότι η κάθε κουζίνα έχει ξεκάθαρη ταυτότητα. Η Γαλιέγικη κουζίνα ας πούμε, και λόγω γεωγραφίας, ακόμη και με τη διπλανή Εξτρεμαδούρα είναι εντελώς άλλο πράγμα. Το ότι θα βρεις κι ένα γαλιέγικο εστιατόριο ή πιάτο στη Μέριδα δε λέει τίποτε, και σούσι θα βρεις, δε σημαίνει αυτό ότι η εξτρεμένια είναι σαν τη γιαπωνέζικη.

Να πάμε σε γιορτές το San Juan γιορτάζεται παντού με τον ίδιο τρόπο.

Προφανώς κάποιες γιορτές θα είναι κοινές στην ίδια χώρα. Αλλά κάθε επαρχία έχει κάποιες εντελώς διαφορετικές που αλλού δε θα τις βρεις, ούτε καν ως παραλλαγή. Βρες ας πούμε κάτι αντίστοιχο με το rapa os caballos της Γαλικίας στην Καταλονία, θα έφριτταν οι Καταλανοί.

Οι γιορτές το καλοκαίρι στους δρόμους (πάντα για τον άγιο της πόλης) είναι το ίδιο πράγμα. Τα μέρη που βγαίνουν για να χορέψουν και η μουσική που ακούνε είναι η ίδια παντού.

Την ίδια μουσική μπορείς να την ακούσεις παντού στον κόσμο. Αλλά τοπική ταυτότητα υπάρχει. Πχ κέλτικη ροκ μόνο στη Γαλικία βρίσκεις, η εξάπλωση της τσιγγάνικης μουσικής είναι θρησκεία στην Ανδαλουσία και ανύπαρκτη στη Γαλικία.

Φυσικά και οι Καταλανοί θα πουν ότι δεν είναι Ισπανοί. Γνωστό αυτό.

Το θέμα δεν είναι τι θα πουν αυτοί, αλλά τι θα πουν οι άλλοι για σένα.

Έχω εντελώς μα εντελώς διαφορετική εικόνα. Ούτε το πόσα λεφτά βγάζουν το μήνα δεν ήταν ταμπού γι'αυτούς και μπορώ να πω ότι είχα σοκαριστεί.

Καλά, έπεσες στην περίπτωση. Άπειρα παραδείγματα (Στην πιο διεθνή πόλη της Γαλικίας!) όπου ακόμη και συμφοιτητές δεν ήθελαν να ξέρουν οι άλλοι πού ακριβώς έμεναν. Τελειώναμε την εργασία (σε κάποιο καφέ, ή βιβλιοθήκη) και χαιρετιόντουσαν ακόμη κι αν έφευγαν προς την ίδια κατεύθυνση. Πιο μυστικοπαθή λαό ξαναλέω δεν έχω δει. Βγαίναμε με φίλους και μόνο όταν πέρασαν 2 μήνες μου είπε ο άλλος ότι η κοπέλα που ερχόταν μαζί μας ήταν η αδερφή του. "Γιατί δε μας το είπες;", ρώτησα. "Γιατί πρέπει να το ξέρουν;", είπε ο άλλος.
Και ζουν στην ίδια χώρα με τους Ανδαλουσιάνους, τους οποίους και κοιτάνε σαν εξωτικά όντα.

Λίγες περιοχές μπορώ να ξεχωρίσω από προφορά. Βάσκους με Καταλανούς δεν μπορώ να ξεχωρίσω όταν μιλάνε Ισπανικά πχ.

Αν τους συνηθίσεις μπαμ κάνουν, ειδικά στην τονικότητα.

Στο μεταξύ υπάρχουν άλλοι νόμοι, άλλα ωράρια εργασίας, άλλοι μισθοί βάσει συμβάσεων, άλλη τηλεόραση βλέπουν οι μεν κι άλλη οι δε, υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά στη μια επαρχία από την άλλη. Και φυσικά εντελώς διαφορετική νοοτροπία.

 

[Nikos86]

Δεν υπάρχει σύγκριση. Κοινωνικοί vs αντικοινωνικοί. Με πελάτες δεν μπορείς να το δεις αυτό.

Το δειγμα ειναι μικρο γι αυτο δεν θα επιμεινω σε αυτο το συγκεκριμενο παραδειγμα αλλα γενικοτερα φυσικα και με πελατες τα βλεπεις καλυτερα αυτα. Στην πρωτη επαφη τα βλεπεις αυτα καλυτερα, ασε που στην δουλεια που κανω τωρα περναω και καποια ωρα μαζι τους παραπανω απο τα τυπικα αν ειναι κοινωνικοι. Το πολυ μικρο δειγμα Καταλανων που εχω δεν μου εδωσε αυτη την ευκαιρια, αντιθετως Ισπανοι και Λατινοαμερικανοι το ακριβως αντιθετο. Ηθελα να τους χαιρετησω και να την κανω και δεν γινοταν ευκολα. Ασε που απο παρεες συναναστρεφεσαι κοσμο που κινειται στα ιδια πανω κατω πλαισια με σενα. Αν εισαι φοιτητης στην χωρα που μενεις με φοιτητες, αν εισαι εκπαιδευτικος με εκπαιδευτικους και παει λεγοντας. Μεσα απο επαγγελματα που εχουν να κανουν με κοσμο γνωριζεις πολυ διαφορετικο κοσμο απο αποψη ηλικιας, κοινωνικης διαστρωματωσης, επαγγελματος κ.λ.π.

 

[Nikos86]

Καλά, έπεσες στην περίπτωση. Άπειρα παραδείγματα (Στην πιο διεθνή πόλη της Γαλικίας!) όπου ακόμη και συμφοιτητές δεν ήθελαν να ξέρουν οι άλλοι πού ακριβώς έμεναν. Τελειώναμε την εργασία (σε κάποιο καφέ, ή βιβλιοθήκη) και χαιρετιόντουσαν ακόμη κι αν έφευγαν προς την ίδια κατεύθυνση. Πιο μυστικοπαθή λαό ξαναλέω δεν έχω δει. Βγαίναμε με φίλους και μόνο όταν πέρασαν 2 μήνες μου είπε ο άλλος ότι η κοπέλα που ερχόταν μαζί μας ήταν η αδερφή του. "Γιατί δε μας το είπες;", ρώτησα. "Γιατί πρέπει να το ξέρουν;", είπε ο άλλος.
Και ζουν στην ίδια χώρα με τους Ανδαλουσιάνους, τους οποίους και κοιτάνε σαν εξωτικά όντα.

Μου θυμισε τους δικους μας τους Ηπειρωτες στο πιο υπερβολικο! Πιο χαρακτηριστικο παραδειγμα που μου ερχεται στο μυαλο ειναι αυτο: Ειχα γνωρισει εναν Ηπειρωτη (ο οποιος εγινε και καλος μου φιλος) στο πρωτο ετος στην σχολη. 17 ετων ημουν εγω 19 αυτος. Ανταλασσουμε τηλεφωνα Νικο τον ελεγαν κι αυτο, του λεω δεν μου λες και το επιθετο γιατι εχω αρκετους Νικους, μου λεει θα προτιμουσα οχι. Σκαλωνω λιγα δευτερολεπτα, του κανω καλα οκ θα σε βαλω Νικος Ηπειρος, το ξανασκεφτηκε οτι ηταν υπερβολικος και μου το ειπε βεβαια μετα απο λιγα δευτερολεπτα αλλα μου εκανε τρομερη εντυπωση το ποσο επιφυλακτικος ηταν. Αλλα και γενικοτερα που γνωρισα παρεες του στα Ιωαννινα μου εκανε εντυπωση το ποσο κλειστοι ειναι, οχι μονο ο φιλος μου αλλα σχεδον ολοι. Το ακριβως αντιθετο απο τους νησιωτες που χωρις καν να μας ρωτησεις μπορουμε να σου πουμε αν πηδηξαμε χτες και ποσες φορες!

 

[Señor_Nada]

Αυτό που λέμε είναι ότι η κάθε κουζίνα έχει ξεκάθαρη ταυτότητα.

Ένα συγκεκριμένο παράδειγμα υπάρχει;

Βρες ας πούμε κάτι αντίστοιχο με το rapa os caballos της Γαλικίας στην Καταλονία, θα έφριτταν οι Καταλανοί.

Καλά κι οι Καταλανοί το 2010 σταμάτησαν τις ταυρομαχίες.

Πχ κέλτικη ροκ μόνο στη Γαλικία βρίσκεις

Στην Καταλονία όχι;

Στο μεταξύ υπάρχουν άλλοι νόμοι, άλλα ωράρια εργασίας, άλλοι μισθοί βάσει συμβάσεων, άλλη τηλεόραση βλέπουν οι μεν κι άλλη οι δε, υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά στη μια επαρχία από την άλλη. Και φυσικά εντελώς διαφορετική νοοτροπία.

Είσαι υπερβολικός!

Αν εισαι φοιτητης στην χωρα που μενεις με φοιτητες, αν εισαι εκπαιδευτικος με εκπαιδευτικους και παει λεγοντας. Μεσα απο επαγγελματα που εχουν να κανουν με κοσμο γνωριζεις πολυ διαφορετικο κοσμο απο αποψη ηλικιας, κοινωνικης διαστρωματωσης, επαγγελματος κ.λ.π.

Αν ζεις σε μια χώρα προφανώς έχεις καθημερινή τριβή με κόσμο εκτός πανεπιστημίου/χώρου δουλειάς είτε μιλάμε για φιλικές ή ερωτικές σχέσεις είτε στα στέκια που θα βγαίνεις είτε ακόμα και στο σουπερμαρκετ που θα ψωνίζεις. Δεν έχει καμία σχέση με το να γνωρίζεις κόσμο που πηγαίνει κάπου για τουρισμό και μπορεί να έχει πιο φιλική διάθεση ή να προτιμά την ησυχία του.

 

[mikrh tsopana]

Δεν θα μπορούσα με τίποτα να ξεχωρίσω από ποια περιοχή είναι κάποιος χωρίς να μου το πει.

Πλάκα κάνεις!!!! Από φάτσα (για μερικούς ανθρώπους) μέχρι προφορά (για όλους) μέχρι και τρόπο ντυσίματος (πάλι για μερικούς) υπάρχουν τεράστιες διαφορές, οι περισσότεροι κάνουν μπαμ από πού είναι και δεν είναι καθόλου ίδιοι.

πως θα τη βγάλουμε στο τσάμπα μου φαίνονται οι περισσότεροι

This is so fucking true!

Μπαη δε ουέη, συνέχεια μου λένε ότι έχω γαλικιανή προφορά. Σας συμβαίνει κι εσάς αυτό (τους έλληνες που χετε ζήσει Ισπανία);

Για το φαγητό συμφωνώ, υπάρχουν προφανώς και κάποια τοπικά πιάτα, αλλά πολλά φαγητά κι εμένα μου φαίνονται το ίδιο απλά με διαφορετικά ονόματα.

Στις πρώτες 10 λέξεις το έχεις καταλάβει από την προφορά... Για πολλές από τις επαρχίες (Γαλικία, Ανδαλουσία, Καντάμπρια πχ) από τις πρώτες 3 λέξεις.

Ανδαλουσία ίσως το καταλαβαίνεις πριν καν μιλήσουν...

 

[Señor_Nada]

Πλάκα κάνεις!!!! Από φάτσα (για μερικούς ανθρώπους) μέχρι προφορά (για όλους) μέχρι και τρόπο ντυσίματος (πάλι για μερικούς) υπάρχουν τεράστιες διαφορές, οι περισσότεροι κάνουν μπαμ από πού είναι και δεν είναι καθόλου ίδιοι.

Όχι τους περισσότερους δεν μπορώ. Μόνο Βάσκους ίσως ειδικα αν φοράνε τα σκουλαρίκια πειρατών.

Μπαη δε ουέη, συνέχεια μου λένε ότι έχω γαλικιανή προφορά. Σας συμβαίνει κι εσάς αυτό (τους έλληνες που χετε ζήσει Ισπανία);

Ναι! Και όταν τους λέω ότι έχω ζήσει στη Γαλικία μου λένε φαίνεται αλλα είναι επειδή μου αρέσει να τα μιλάω με έντονο θήτα Αν μιλάω με άτομα από λατ. Αμερική σφίγγομαι να μην το χρησιμοποιώ!

 

[mikrh tsopana]

Όχι τους περισσότερους δεν μπορώ. Μόνο Βάσκους ίσως ειδικα αν φοράνε τα σκουλαρίκια πειρατών.

Δε ξέρω εγώ στο μυαλό μου έχω και φάτσες. Συγκεκριμένα τη βάσκικη και τη βαλενθιανή (για άντρες) και την καταλανή (για γυναίκες). Α για βασκες γυναικες επισης έχω μια εικόνα αλλά δεν έχει μεγάλο precision.

 

[Sassenach77]

Ρωμαϊκή πόλη είναι η Βαρκελώνη (Barcino), έχει πολλά να δει κανείς, ακόμη και στο ίδιο το κέντρο της πόλης. Σε ορισμένα από αυτά έχει και τουρ (που έμαθα ότι έχει και στην Αθήνα, δεν το ήξερα) που σου βάζουν κάτι κράνη 4D και βλέπεις τα αρχαία όπως είναι σήμερα αλλά και πώς ήταν στην ακμή τους. Είναι αρκετά, δεν είναι ένα και δύο, τώρα οι περισσότεροι πάνε να δουν τα φλωρινιώτικα του Γκαουντί, οπότε είσαι σε σχετική ηρεμία ως επισκέπτης. Και παλαιολιθικά έχει στο Capellanes, και γοτθικά, και ιβηρικά στην Οσόνα, όρεξη να έχεις κι ενδιαφέρον. Καμία σχέση με τη χτεσινή Μαδρίτη, ύβρις η σύγκριση.

Δεν γνώριζα για τα ρωμαικά κατάλοιπα της Βαρκελώνης, ούτε για τα σχετικά τουρ, που αν είναι όπως το σκέφτομαι, έχει πολύ ενδιαφέρον να βλέπεις με αυτόν το τρόπο μνημεία! Έχω δει 4D φιλμάκια σε χώρους τέτοιων προβολών και ήταν ωραία εμπειρία, πόσο μάλλον να βλέπεις αρχαιολογικά μνημεία! Είχα δει στο αρχαιολογικό μουσείο της Βάρνας 3D αναπαράσταση νεκρού απο σκελετό της νεκρόπολης στη Βάρνα και είχα ενθουσιαστεί! Θα το κοιτάξω και για την Αθήνα, ούτε αυτό το ήξερα.
Όσο για τα φλωρινιώτικα που λες, δεν νομίζω οτι κάποιος θα επισκεφτεί τη Βαρκελώνη για τα ρωμαικά της, ειδικά τη πρώτη φορά.....θα θελήσει να δει αυτό που δεν μπορεί να δει αλλού! Το αν θα του αρέσει τελικά ή όχι είναι άλλο θέμα.
Με το Capellanes μάλλον εννοείς την περιοχή Capellades, γιατί μόνο αυτό βρίσκω και θα κοιτάξω και την Osona. Ευχαριστώ πάντως!

Έχει και άπειρα πολιτικο-αρχιτεκτονικά τουρ στην πόλη, που εξηγούν πχ πώς επηρεάστηκε η οικοδόμησή της από το κίνημα της αναρχίας, έχουν τρομερό ενδιαφέρον κι ας μην είσαι ντουρουτικός, η πόλη ιστορικο-αρχιτεκτονικά τα σπάει.

Δεν γνωρίζω για τα τουρ. Είδα όμως το Μουσείο Ιστορίας που βρίσκεται στο λιμάνι και παρουσιάζει με διαδραστικό τρόπο την ιστορία της πόλης απο τον Μεσαίωνα μέχρι και τα τελευταία χρόνια. Το ίδιο παράπονο εν μέρη και εδώ με τις επεξηγήσεις αλλά μου άρεσε αρκετά ο τρόπος παρουσίασης. Οι καταλανοί έχουν αδυναμία στην ιστορία τους και πολλά αποθημένα....
Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται το κίνημα Movida της Μαδρίτης! Ο εμφύλιος άφησε έντονα σημάδια και στις δύο πόλεις.....

H Μαδρίτη έχει άθλιο κλίμα, καμία σχέση με τη μεσογειακή Βαρκελώνη. Είναι η υψηλότερη πρωτεύουσα της Ευρώπης, πάνω σε ένα άνυδρο υψίπεδο, εξ ου και οι κρύοι αέρηδες (μπρρρ), τα χιόνια και το κρύο και των γονέων για τόσο μεγάλο κομμάτι του χρόνου (μάλλον εξηγεί και τη συντηρητικούρα των κατοίκων της), και ο ανελέητος ήλιος το καλοκαίρι, καμία δροσιά, ξεραϊλα του κερατά. Περισσότερο πράσινο έχει σίγουρα, πρέπει να είναι από τις πρώτες πόλεις στην Ευρώπη σε πάρκα/κάτοικο, τουλάχιστον εκτός Σκανδιναβίας, αυτό δεν μπορώ να μην της το δώσω. Γενικά για να ζεις έχει περισσότερα πράγματα να δώσει απ' ό,τι για τον επισκέπτη, που δεν μπορεί να τον κρατήσει και για πολύ, ας είναι καλά οι τριγύρω πόλεις (που είναι φοβερές, πολύ πιο ωραίες από τις αντίστοιχες σε ακτίνα α.πόστασης της Βαρκελώνης).

Και εγώ κρυόκ@λη είμαι, τι περίμενες να ψηφίσω; Που κολλάει το κρύο με τον συντηρητισμό δεν ξέρω.....στην Ισλανδία έχουν κρύο όλο το χρόνο και μόνο συντηρητικοί δεν είναι!
Η Βαρκελώνη έχει πολύ υγρασία την οποία εγώ δεν αντέχω καμία εποχή του χρόνου....Καμία σχέση με Μαδρίτη που ο ύπνος ήταν βάλσαμο!!!

Γενικά συγκρίνω μόνο τις πόλεις στο war. Αν πιάσω και τις γύρω πόλεις απο τη Μαδρίτη τότε η ψήφος μου θα πιάνεται για 10!!! Μετά την επίσκεψη μου σε αυτές η Βαρκελώνη έχασε πολλούς πόντους στα μάτια μου....

Ε καλά, ο @panpan μπορεί να γράψει πολύ περισσότερα από μένα. Σε αυτόν πρέπει να πάρεις και τα 101 σκυλιά της Δαλματίας.

Που κολλάει αυτό; Ποιός είπε το αντίθετο! Δεν έχω παράπονο. Όταν χρειάστηκα βοήθεια την είχα, αλλά αν του πάρω σκυλιά και μάλιστα 101 θα γίνει της Κορέας με τις γάτες του Μάλλον τα γαιδουράκια ταιριάζουν εδώ για να είμαι και εντος θέματος.

 

[Yorgos]

Ένα συγκεκριμένο παράδειγμα υπάρχει;

Ε όλα. Tι σχέση έχει δηλαδή η γαλιέγικη κουζίνα με την εξτρεμαδούρα που είναι και δίπλα; Πας ας πούμε στην Castilla La Mancha, στη Ciudad Real και ζητάς ένα lacon con grelos, ή zamburinas ή μπακαλιάρο με σταφίδες, θα γελάει ο κόσμος. Προφανώς κάποια τοπικά πιάτα είναι γνωστά και σε άλλες επαρχίες, αλλά η καθεμιά έχει ξεκάθαρη ταυτότητα: η Γαλικία έχει ατελείωτη ποικιλία από θαλασσινά (πολλά εκ των οποίων είναι τόσο εξειδικευμένα που είναι άγνωστα σε άλλες επαρχίες), η Castilla La Mancha έχει πολύ εξειδικευμένη προετοιμασία κρεάτων, τα τηγανητά της Ανδαλουσίας δεν τα βρίσκεις στο βορά, η χρήση της ντομάτας σε Πυρηναία και πέριξ, η εμμονή στο ρύζι στα ΝΑ της χώρας κλπ. Κάποτε είχαμε κάνει μια έρευνα για τις διαφορές στην κατανάλωση συγκεκριμένων προϊόντων ανά επαρχία και στο πώς αυτό απορρέει από τις διαφορές της τοπικής κουζίνας και στη συνέχεια το είχαμε συγκρίνει με τις διαφορές στη χώρα προέλευσής μας. Λοιπόν ενώ στην Ελλάδα οι διαφορές ήταν αστείες (πχ μπορεί στην Κρήτη να υπήρχε 10% ή 15% περισσότερη κατανάλωση ελαιόλαδου από Ανατολική Μακεδόνία και Θράκη) στην Ισπανία ήταν τόσο χτυπητές που είχαμε τρελούς αριθμούς πχ η Καταλονία να έχει επταπλάσια κατανάλωση τομάτας από την Καστίλλη, η Γαλικία τριπλάσια ψάρια, η Βαλένθια και η Μούρθια να έχουν εξαπλάσια κατανάλωση ρυζιού ανά κάτοικο από την Εξτρεμαδούρα κλπ. Στο περίπου τα λέω γιατί δεν τα θυμάμαι, αλλά μπορώ να ρωτήσω κάποιους από τους συναδέλφους να δω αν έχουν τη μελέτη. Σίγουρα θυμάμαι ότι στην ΚΑντάμπρια κατανάλωναν υπερδιπλάσιο ελαιόλαδο από τη Μούρθια. Οπότε ναι, μπορείς να βρεις ένα γαλιέγικο πιάτο (όχι τα πιο εξειδικευμένα) στο Αλικάντε, αλλά οι διατροφικές συνήθειες είναι διαφορετικές γιατί είναι διαφορετικές οι κουλτούρες, και γαστρονομικά.

Καλά κι οι Καταλανοί το 2010 σταμάτησαν τις ταυρομαχίες.

Το οποίο είναι "οργανωμένο άθλημα", καμία σχέση με το να κυνηγάνε άγρια άλογα να τα κουρέψουν στα βουνά σε ημίτρελη κατάσταση. Όπως δε θα δεις πουθενά στην Ανδαλουσία ανθρώπους να κάνουν "castells" όταν στην Καταλονία έχει κυριoλεκτικά εκατοντάδες συλλόγους, όπως δε θα δεις σχολές γκάιντας πουθενά εκτός Γαλικίας, όπως οπουδήποτε στη Νότια Ισπανία η pelota vasca είναι τόσο άγνωστη που πολλοί δεν ξέρουν καν ότι είναι ένα άθλημα κλπ κλπ κλπ.

Στην Καταλονία όχι;

Κέλτικη ροκ στην Καταλονία; Να τραγουδάνε στα κέλτικα και να κάνουν και φεστιβάλ; Τι να σου πω, αν έχει τίποτε εμιγκρέδες γαλιέγους μπορεί.

Είσαι υπερβολικός!

Σε τι; Οι νόμοι είναι διαφορετικοί σε πολλά επίπεδα:

Φορολογία: Ακόμη και εταιρείες που ανταγωνίζονται η μία την άλλη πληρώνουν άλλους φόρους ανάλογα σε ποια επαρχία είναι, πχ στο μπάσκετ είναι μόνιμο παράπονο ότι η Μπασκόνια εκμεταλλεύεται το ότι είναι στη χώρα των Βάσκων και πληρώνει το μισό φόρο πολυτελείας για τους παίκτες από τη Ρεάλ και τη Μπαρτσελόνα. Ο φόρος εισοδήματος είναι διαφορετικός σε κάθε αυτονομία, η Βαλένθια ας πούμε από μόνη της άλλαξε το δικό της πέρυσι ή πρόπερσι. Άλλο παράδειγμα: στη ΜΑδρίτη είχα 25% φοροαπαλλαγή για το διαμέρισμα που νοίκιαζα επειδή ήμουν κάτω των 35. Δεν υπήρχε αντίστοιχος νόμος πουθενά αλλού στην Ισπανία, πλην Ανδαλουσίας που ήταν 15%. Στη δε Γαλικία πλήρωνα έξτρα επειδή νοίκιαζα σε ιστορικό κτίριο κλπ κλπ.

Συλλογικές συμβάσεις: Χάος η μία επαρχία από την άλλη, για την ίδια δουλειά στον τομέα της υγείας συγγενής μου πληρωνόταν 1200 στη Γαλικία (ως νεοεισελθείς στον τομέα της Υγείας) και 1800 στη Σεβίλλη, βάσει νόμου, δεν ήταν επιλογή του νοσοκομείου.

Γλωσσικές: Σε κάποιες αυτονομίες αποκλείεσαι από το να εργάζεσαι στο δημόσιο αν δε μιλάς την τοπική γλώσσα, σε άλλες είναι εντελώς αδιάφορο ή και απαγορεύονται τέτοιου είδους διακρίσεις

Εργατικά δικαιώματα: Το πτυχίο μου μου επιτρέπει να εργαστώ στη Γαλικία στον τομέα μου, αλλά όχι στην Καταλονία και μόνο υπό όρους στην Ανδαλουσία.

Νομικές: Αυτές είναι άπειρες. Πρόσφατα ας πούμε στη Γαλικία ήταν υποχρεωτικός ο εμβολιασμός με δικαστική απόφαση, η οποία είναι άκυρη στην υπόλοιπη Ισπανία. H διαδικασία για να αποκτήσει κάποιος άδεια παραμονής στη Γαλικία σε σχέση με την Καταλονία είναι εντελώς διαφορετική, αλλού υπάρχει συνέντευξη κι επιτόπια έρευνα, αλλού αναγνωρίζεται το ζευγάρι αν απλώς δηλωσεις το έτερον ήμισυ ως "επίσημη μνηστή", αλλού χρειάζεται σύμφωνο συμβίωσης, αλλού δε γίνεται καν δεκτό, διαφέρει πολύ από τη μία αυτονομία στην άλλη. Στη σχολή που είχαμε κάνει λίγο δίκαιο και αρχές συντάγματος θυμάμαι τον καθηγητή να μας λέει πως σε σχέση με τις ΗΠΑ οι ισπανικές αυτονομίες έχουν μεγαλύτερες διαφορές απ' ό,τι οι διάφορες πολιτείες στην Αμερική.

Eκπαιδευτικές: Καλά, εδώ κι αν είναι ζούγκλα η κατάσταση. Πάρε να δεις πώς είναι οργανωμένη η παιδεία στη Ναβάρα και πώς στην Ανδαλουσία. Το τι λέει ο Υπουργός Παιδείας είναι μάλλον αδιάφορο, η κάθε αυτονομία κανονίζει τα σχολικά curricula όπως αποφασίζει, σε πολλά επίπεδα έχουν πλήρη ανεξαρτησία (όχι πάντως στην τριτοβάθμια, αλλά δεν είμαι σίγουρος και γι αυτό).

Επίσης η κάθε αυτονομία έχει τεράστια ανεξαρτησία σε θέματα οργάνωσης της υγείας ή της ασφάλειας, της αστυνομίας κλπ κι αυτό έχει επιπτώσεις στους νόμους της κάθε επαρχίας. Και βέβαια επειδή κάθε αυτονομία διαχειρίζεται διαφορετικά τον προϋπολογισμό της (ή μέρος του προϋπολογισμού της) υπάρχει χαοτική διαφορά στο τι ποσοστό πηγαίνει στις υποδομές, την έρευνα ή την παιδεία, πχ η Καστίλη με τη Ναβάρα έχουν τόσες διαφορές όσες η Ισλανδία με την Πορτογαλία.

Αν ζεις σε μια χώρα προφανώς έχεις καθημερινή τριβή με κόσμο εκτός πανεπιστημίου/χώρου δουλειάς είτε μιλάμε για φιλικές ή ερωτικές σχέσεις είτε στα στέκια που θα βγαίνεις είτε ακόμα και στο σουπερμαρκετ που θα ψωνίζεις. Δεν έχει καμία σχέση με το να γνωρίζεις κόσμο που πηγαίνει κάπου για τουρισμό και μπορεί να έχει πιο φιλική διάθεση ή να προτιμά την ησυχία του.

Όταν έχεις μεγάλο δείγμα αρχίζεις και βλέπεις patterns συμπεριφοράς ανά εθνικότητα, σε βαθμό εντυπωσιακό. Φτάνει ένα σημείο που μόνο από τη φύση μιας ερώτησης μπορείς σε μεγάλο ποσοστό να διακρίνεις από πού είναι ο άλλος. Εγώ είχα φτάσει σε ένα σημείο στη δουλειά μου με αρκετά μεγάλη ακρίβεια να μαντεύω ανάλογα με τα αιτήματα και τις παραγγελίες την καταγωγή των πελατών μου, μετρημένα κουκιά ήταν. Όπως κι όταν εργάζεσαι διαπροσωπικά με ομάδες ανθρώπων ανά εθνικότητα είναι τόσο επαναληπτικές οι συμπεριφορές που καταλήγει σχεδόν στερεοτυπικό. Πλέον ξέρεις τι αντιδράσεις θα δεις σε κάθε σχόλιο.

Δε ξέρω εγώ στο μυαλό μου έχω και φάτσες. Συγκεκριμένα τη βάσκικη και τη βαλενθιανή (για άντρες) και την καταλανή (για γυναίκες). Α για βασκες γυναικες επισης έχω μια εικόνα αλλά δεν έχει μεγάλο precision.

Όπως σε όλα, ο βαθμός απομόνωσης -που κυρίως καθορίζεται από γεωγραφικά κριτήρια- παίζει μεγάλο ρόλο. Σε γειτονικές επαρχίες χωρίς μεγάλα γεωγραφικά εμπόδια (θάλασσες, οροσειρές, ερήμους κλπ) είναι πιο συχνή η μίξη του πληθυσμού γιατί είναι ευκολότερη η μετακίνηση. Γενικά νομίζω φατσικά υπάρχει ένα είδος μύτης που το συναντάω μόνο στην ΚΑταλονία (δεν είναι πολύ συχνό, αλλά όποτε το δω ξέρω ότι είναι Καταλανός), οι Βάσκοι έχουν κάποια πιο έντονα χαρακτηριστικά, και πολλοί γαλιέγοι επίσης, αλλά με το χρόνο αλλάζουν όλα λόγω μετανάστευσης (πχ η μαζική επιστροφή οικογενιών στη Γαλικία από τη Λατινική Αμερική, ειδικά από χώρες όπως η Βενεζουέλα και η Κούβα και η μίξη με άλλες εθνικότητες επέφερε σημαντική διαφοροποιήση). Αλλά ναι, υπάρχουν κάποιες φάτσες που είναι στάνταρ. Το ντύσιμο (και το κούρεμα πολλές φορές) επίσης προδίδει: οι Βάσκοι ας πούμε έχουν κάτι κουρέματα 80ς και σκουλαρίκια πιρατή που σπάνια τα βλέπεις αλλού, οι παπούδες της Γαλικίας με τις παραδοσιακές τραγιάσκες είναι άχαστοι, η ορεινή Ανδαλουσία έχει τα δικά της κλπ. Εμένα με γοητεύουν οι τόσο χτυπητές διαφορές σε μια χώρα που είναι 17 σε μία.