όπως; δεν σε αμφισβητώ, αλλά αναρωτιέμαι τι δεν δοκιμασα ακομα
προσωπικα στο Βερολινο δοκιμασα εκτος απο τα κλασικα (γερμανικό, γαλλικό, ελληνικό, ιταλικό, ισπανικό, κινεζικο, μεξικάνικο, ταϋλανδεζικο, ινδικό) και πολύ νοστιμο περσικό, αργεντινικο, αιθιοπικο, μοροκινο, αιγυπτιακό, λιβανέζικο, σρι-λανκεζικο, αφρικανικο (αυτο ηταν γενικα αφρικανικο, πχ φαγαμε κροκοδειλο, αντιλοπη, καμηλοπαρδαλη και ζέβρα) και γενικά την αφρικανική, μεσογειακή, ασιατική και λατινική κουζινα τις τιμήσαμε δεόντως! (α ναι, και την αμερικάνικη. το καναμε κι αυτο! ελεος! μονο και μονο για ενα αμερικανακι που ειχαμε μαζι και λεει θα εσκαγε αν δεν ετρωγε αμερικανικο στυλ. Τον ειχαμε παει στα κρυφα σε vegan και κόντεψε να φάει ζωντανό το σκύλο που είχε ο διπλανός, οπότε μία βδομάδα μετά του υποσχεθήκαμε real american food with REAL meat)
για πες για πες...τι άλλο μου έχει μείνει να δοκιμάσω; η μέρα που θα ξαναπαω Βερολινο ειναι πολύ κοντα και θέλω προκλήσεις, πολλές προκλήσεις!
ναι, δεν μπορείς να φανταστείς τι ακούσαμε! Και η πλάκα ήταν ότι δεν μπορούσε να μας αφήσει και να φύγει, γιατί δεν ήξερε το Βερολίνο καθόλου. Ήταν η περίπτωση που χανόταν συνέχεια (νομιζω σας εχω πει που μια από τις φορες που χαθηκε, κατέληξε το πρωί στο Potsdam! και δεν ήξερε πώς να γυρίσει) Οπότε τελικά τον ποτήσαμε αλκοόλ, το ξέχασε, και μετά μία βδομάδα σχολίαζε ότι "φαγητό που δεν έχει κρέας δεν είναι φαγητό". Αχ τι μου θύμισες τώρα...που ερχόταν και καθόταν στο γραφειο μου πρωί πρωί με το wurst, την κέτσαπ, τη μουστάρδα απλωμένα μπροστά! έλεος! να μυρίζει όλο το γραφείο wurstιλα πρωινιάτικα....
Τρομερά δύσκολη επολογή. Ψήφισα Λονδίνο γιατί, πρώτον είμαι λάτρης του Αγγλικού πολιτισμού εν γένει, αλλά και γιατί βρισκόμενος στο Λονδίνο είχα την αίσθηση ότι βρίσκομαι στο κέντρο του κόσμου. Κάποιος είχε πει οτι αν θες να γυρίσεις τον κόσμο, αρκεί να κάνεις μια μεγάλη βόλτα μέσα στο Λονδίνο. Αν και δεν το γύρισα όσο θα ήθελα (πότε θα ξαναπάω;; παρ' όλα αυτά ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία...
Από την άλλη στο Βερολίνο πέρασα φανταστικά και γνώρισα καταπληκτικούς ανθρώπους. Στα συν η βαρια κληρονομιά και η ευασθησία του κόσμου που είναι μοναδικά στον κόσμο πιστεύω. Έχω μεγάλη περιέργεια για τον τελικό νικητή.