Travel War: Ιταλία vs Ισπανία

[Nikos86]

La sepmplicitá sopratutto.
View attachment 453327

La sepmplicitá sopratutto.

 

[tatooine]

La sepmplicitá sopratutto.


View attachment 453330

Οι πατάτες λείπουν από το κλαμπ, τηλέφωνο για παράπονο στα γκουντις.

 

[tatooine]

Κατι σου διαφευγει. Καλη η μπουρδολογια αλλα τα νουμερα ειναι καλυτερα: 38.000 μακ εχει στον κοσμο. Δηλ οχι παντου.
μονο στην Κινα το 10% των εστιατοριων της εχει ιταλικη κουζινα (περιπου 100.000), το 10% της Γαλλιας (17.000), το 13% της Ινδιας (52.000), το 15% των ΗΠΑ (95000). Κ καποιες χιλιαδες σιγουρα στην Ισπανια, δεν υπαρχει στην ερευνα. (Deloitte 2018).
2η χωρα στον κοσμο στην εστιαση με το made in Italy μετα την Κινα κ πανω απο ΗΠΑ. Η Ισπανια αγνοειται μετα την 1η 50αδα..
Λυπαμαι που σε προσγειωνω στον πλανητη που ζεις κ που αγαπα κ προτιμα ιταλικη κουζινα.
Κλεινω με ενα ιταλικο πιατο που σιγουρα θα ξερεις πολυ καλα..
View attachment 453329

Βρε σαμιον που τις βρίσκεις αυτές τις φωτό. Αυτή η κοτολέτα λες και βγήκε από τα μακ είναι οι δε πατάτες και ο πουρές ασχολίαστα. Ε πως να μην μας δουλεύουν μετά. Να την δει ο κουμπαλιμπρε να μας πάρει με τα μακαρόνια πάλι.

 

[Yorgos]

Κατι σου διαφευγει. Καλη η μπουρδολογια αλλα τα νουμερα ειναι καλυτερα: 38.000 μακ εχει στον κοσμο. Δηλ οχι παντου.
μονο στην Κινα το 10% των εστιατοριων της εχει ιταλικη κουζινα (περιπου 100.000), το 10% της Γαλλιας (17.000), το 13% της Ινδιας (52.000), το 15% των ΗΠΑ (95000). Κ καποιες χιλιαδες σιγουρα στην Ισπανια, δεν υπαρχει στην ερευνα. (Deloitte 2018).
2η χωρα στον κοσμο στην εστιαση με το made in Italy μετα την Κινα κ πανω απο ΗΠΑ. Η Ισπανια αγνοειται μετα την 1η 50αδα..
Λυπαμαι που σε προσγειωνω στον πλανητη που ζεις κ που αγαπα κ προτιμα ιταλικη κουζινα.
Κλεινω με ενα ιταλικο πιατο που σιγουρα θα ξερεις πολυ καλα..
View attachment 453329

ΟΚ είναι επίσημο, η basura είναι περισσότερο σκουπίδι κι από τα Mac, κέρδισες.

 

[panpan]

Εν τω μεταξύ πήγα για βρώμικο στην παλιά μου γειτονιά και η νοστιμιά ήταν απίστευτη.
Ρε σαμιον. Η φωτογραφία παραπέμπει στην Δόμνα της δεκαετίας του 70.

 

[Samion]

Βρε σαμιον που τις βρίσκεις αυτές τις φωτό.

.
Ρε σαμιον. Η φωτογραφία παραπέμπει στην Δόμνα της δεκαετίας του 70.

Δαν το πιασατε. Η φωτο φυσικα δεν ειναι απο Ιταλια, ειναι η λατινοαμερικανικη εκδοχη της γνωστης κοτολεττας, απο Μπουενος Αιρες οπου θεωρειται εξαισιο πιατο οπως σε ολη τη λατινικη αμερικη. Οταν δεν εχεις κουζινα παιρνεις τα φωτα σου απο τους μαστερ, λογικο.

 

[Samion]

Εν τω μεταξύ πήγα για βρώμικο στην παλιά μου γειτονιά και η νοστιμιά ήταν απίστευτη.

Ε ναι και της μανας μου ειναι το νοστιμοτερο του κοσμου.
Ασε το ιταλικο στριτ φουντ σε αφηνει αναυδο.

 

[Yorgos]

Δαν το πιασατε. Η φωτο φυσικα δεν ειναι απο Ιταλια, ειναι η λατινοαμερικανικη εκδοχη της γνωστης κοτολεττας, απο Μπουενος Αιρες οπου θεωρειται εξαισιο πιατο οπως σε ολη τη λατινικη αμερικη. Οταν δεν εχεις κουζινα παιρνεις τα φωτα σου απο τους μαστερ, λογικο.

Στο μεταξύ η Αργεντινή δεν είναι Λατινική Αμερική, παράρτημα της Ιταλίας είναι όπου πήγαν Ιταλοί, μαγειρεύουν σαπίλες και τις ονομάζουν φαγητό. Και οι σκουπιδοφαγοι τους χρησιμοποιούν ως παράδειγμα .

Πείτε κι άλλα!

Οι basureros έτοιμοι να σκοράρουν.
https://x.com/BillyM2k/status/1755483532368150774?t=pX3deoGv1_uo8h3vgAtm3Q&s=08

 

[iAkis]

Πολύ δύσκολη η κοπή τοματας, συμφωνώ. Για τους Ιταλούς τουλάχιστον.

Καταλαβαίνεις τι λέω. (ή μπορεί και όχι )

 

[Yorgos]

Καταλαβαίνεις τι λέω. (ή μπορεί και όχι )

Καταλαβαινω ότι σε χώρα με κουζίνα της πλάκας έχουν αναγάγει το βράσιμο ζυμαρικών και σερβίρισμα με τυρί σε "κουζίνα". Εντάξει κόβουν τα ζυμαρικά με 22 διαφορετικούς τρόπους, τα ονομάζουν πένε, φαρφάλε, πουτσίνι, μουνίνι, σκατίνι, κομπίνι, απτεωνίνι και κάτι τρέχει στα Άνω Λιόσα, ζυμαρικά είναι. Κι όταν λες "εεεε, συγγνώμη, αυτό μακαρόνια με τυρί δεν είναι, γιατί το πληρώνω 26€;" η απάτη της παγκόσμιας "μαγειρικής" σου λέει "αγαπητέ, δεν κατανοείς την απλότητα;". Μιλάμε για τον Μαέβιους Παχατουρίδη της παγκόσμιας κουζίνας την ώρα που οι Ισπανοί (κι οι Περουβιανοί κι οι Βραζιλιάνοι κλπ κλπ) το έχουν πάει σε άλλο επίπεδο, από το fusion μέχρι τη μοριακή οι άνθρωποι είναι 50 χρόνια μπροστά κι άλλοι ακόμη τρίβουν τυριά και βάζουν σάλτσα τομάτας στα νιόκι. Αν μιλούσαμε για λογοτεχνία οι Ισπανοί θα ήταν ο Μάριος Βάργκας Λιόσα και οι Ιταλοί κάτι ανάμεσα στη Λένα Μαντά και τον Πάουλο Κοέλιο, που εμπορεύονται "την απλότητα". Καλή είναι η απλότητα, καλά είναι και τα τοστ, και οι φρυγανιές και μια φέτα ψωμί με δυο τρίμματα γραβιέρας πάνω, το Μόλτο κρουασάν και τα δρακουλίνια αλλά να πας σε εστιατόριο και να τα πληρώσεις το λες και "με πιάσαν Κώτσο".

Και μιας που στην κουζίνα δεν υπάρχει αντικείμενο αντιπαράθεσης (το τίποτα δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί στον οργασμό του ουρανίσκου) προτείνω να πάμε στη μουσική, τις τέχνες ή έστω την τηλεόραση για να γελάσουμε τρανταχτά με τους "απλούς". Η μήπως να μιλήσουμε για τη νυχτερινή ζωή στην Ιταλζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζ...

 

[gkalla]

Τώρα που θα ξαναέρθεις ζήτα Orujo.
Comprar Aguardiente de Orujo Panizo al mejor precio - En Copa de Balón
Εχθές ήπιαμε αυτό
Orujo Blanco Gallego Artesano - Orujo Gallego en mercagrove.com
Πιο χαρντ κορ κατάσταση. Έπινες μια γουλιά και την αισθανόσουν να κατεβαίνει μέχρι
κάτω στα νύχια σου.

Φαίνεται ενδιαφέρον. Τσίπουρο, κανονικό, από στέμφυλα.

 

[iAkis]

Καταλαβαινω ότι σε χώρα με κουζίνα της πλάκας έχουν αναγάγει το βράσιμο ζυμαρικών και σερβίρισμα με τυρί σε "κουζίνα". Εντάξει κόβουν τα ζυμαρικά με 22 διαφορετικούς τρόπους, τα ονομάζουν πένε, φαρφάλε, πουτσίνι, μουνίνι, σκατίνι, κομπίνι, απτεωνίνι και κάτι τρέχει στα Άνω Λιόσα, ζυμαρικά είναι. Κι όταν λες "εεεε, συγγνώμη, αυτό μακαρόνια με τυρί δεν είναι, γιατί το πληρώνω 26€;" η απάτη της παγκόσμιας "μαγειρικής" σου λέει "αγαπητέ, δεν κατανοείς την απλότητα;". Μιλάμε για τον Μαέβιους Παχατουρίδη της παγκόσμιας κουζίνας την ώρα που οι Ισπανοί (κι οι Περουβιανοί κι οι Βραζιλιάνοι κλπ κλπ) το έχουν πάει σε άλλο επίπεδο, από το fusion μέχρι τη μοριακή οι άνθρωποι είναι 50 χρόνια μπροστά κι άλλοι ακόμη τρίβουν τυριά και βάζουν σάλτσα τομάτας στα νιόκι. Αν μιλούσαμε για λογοτεχνία οι Ισπανοί θα ήταν ο Μάριος Βάργκας Λιόσα και οι Ιταλοί κάτι ανάμεσα στη Λένα Μαντά και τον Πάουλο Κοέλιο, που εμπορεύονται "την απλότητα". Καλή είναι η απλότητα, καλά είναι και τα τοστ, και οι φρυγανιές και μια φέτα ψωμί με δυο τρίμματα γραβιέρας πάνω, το Μόλτο κρουασάν και τα δρακουλίνια αλλά να πας σε εστιατόριο και να τα πληρώσεις το λες και "με πιάσαν Κώτσο".

Και μιας που στην κουζίνα δεν υπάρχει αντικείμενο αντιπαράθεσης (το τίποτα δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί στον οργασμό του ουρανίσκου) προτείνω να πάμε στη μουσική, τις τέχνες ή έστω την τηλεόραση για να γελάσουμε τρανταχτά με τους "απλούς". Η μήπως να μιλήσουμε για τη νυχτερινή ζωή στην Ιταλζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζ...

Sorry αλλά μιλάμε σε άλλο μήκος γιατί έχεις μπερδέψει την απλότητα με την προχειρότητα.

Απλότητα στην κουζίνα δεν είναι το Molto. Απλότητα είναι να μη χρειάζεσαι 197 υλικά για να βγάλεις πιάτο. Να σου δίνουν ένα φαγητό που περιέχει 5 υλικά και να είναι ένα μικρό θαύμα. Τα δρακουλίνια, που έχουν 300 υλικά και άλλα τόσα συντηρητικά για να μην καταλάβεις ότι ουσιαστικά τρως το τίποτα, δεν είναι απλά είναι πρόχειρα.

Αναφορικά με τις τιμές, 26 ευρώ η πίτσα έχει στην Κηφισιά. Στη Νάπολη, στην κορυφαία πιτσαρία του κόσμου (για τα γούστα μου) το μεγάλο μέγεθος η Μαργαρίτα σερβίρεται με 5 ευρώ και η τέσσερα τυριά με 6,5 ευρώ.

Επίσης μην περιορίζεσαι σε πίτσες και πάστα. Αυτά στην Ιταλία τα έχουν για primi. Μετά ξεκινάει η ιστορία. Τα λασπωμένα ζυμαρικά και τις πίτσες με κατεψυγμένες ζύμες που σερβίρουν τα πανάκριβα ""ιταλικά"" στην Ελλάδα, δεν είναι ιταλική κουζίνα.. Υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά η πλειοψηφία δυστυχώς δουλεύει έτσι. Το ίδιο ισχύει για τα κινέζικα, τα ινδικά, τα γιαπωνέζικα και πάει λέγοντας.

Κλείνοντας, για να μη βγουν λάθος συμπεράσματα, λατρεύω την Ισπανία και την κουζίνα της. Δε θα μπω στη διαδικασία ποτέ να τη μειώσω επειδή το καθαρά υποκειμενικό μου γούστο με κάνει να προτιμώ περισσότερο την ιταλική κουζίνα.