Travel War: Ιταλία vs Ισπανία

[paefstra]

Ταπεινη Σικελια, χωρις πολλους τουριστες. Off the beaten track που λενε στο χωριο.

 

[Just Lori]

Corniglia

 

[Yorgos]

Riomaggiore, η Manarola δημοσιευθηκε πιο πανω. Αλλα το λατρεψα.

Για κάθε Riomaggiore με τις καραβιές από τους Γιαπωνέζους, ινφλουένσερς, Ρωσογιωτάδες με τσιχλομασούσες γκόμενες και λεωφορειάδες, η Αστούρια έχει ένα από Cudillero. Αγαπητέ αναγνώστη, άσε τους ιταλόφωνους να στριμώχνονται με τα σελφοκόνταρα και να νομίζουν ότι βλέπουν κάτι μοναδικό, κι έλα στην Αστούρια:

Μόνος σου θα είσαι το βράδυ που θα φτάσεις...

Το πρωί πας για ψάρεμα με ψαράδες, σχώρα τους που καλά-καλά ούτε Ισπανικά δε μιλάνε, έχει λίγο τουρισμό εδώ, αλλά και τα αστουριάνικα κατανοητά είναι.

Το μεσημεράκι θα ανέβεις το λόφο...

Και θα διαπιστώσεις ότι το Cudillero έχει και παραλία. Μόνος σου θα είσαι σε λέω...

Στην επιστροφή το απόγευμα, μπορεί και να πέσεις σε κανένα ηλιοβασίλεμα μαγικό. Ναι σε λέω, χωρίς ορδές βελαζόντων...

Και το βράδυ έχει και απίθανο φαγητό σε μια από τις παραδοσιακές ταβερνούλες

Άσε τους άλλους στη "μοναδικότητα" των πεντοχωριών με άλλους 3 εκατομμύρια μοναδικούς τουρίστες...

 

[paefstra]

@Yorgos ποιος σου ειπε πως θελουμε ερημιες;
Εγω στην Ιταλια κουβαλαω ολοκληρη γκαρνταρομπα, γοβες, τσαντες κλπ.
Ξερουμε γιατι παμε Ιταλια, θελουμε φιγουρα, κομψοτητα, καλαισθησια.
Αντε καλε που θα παω με τα παπουτσια για σκαρφαλωμα στα κατσαβραχα. Αν ταξιδευα με ταγαρι, πηγαινα και στα Ματαλα, πιο κοντα.

 

[Yorgos]

@Yorgos ποιος σου ειπε πως θελουμε ερημιες;
Εγω στην Ιταλια κουβαλαω ολοκληρη γκαρνταρομπα, γοβες, τσαντες κλπ.
Ξερουμε γιατι παμε Ιταλια, θελουμε φιγουρα, κομψοτητα, καλαισθησια.
Αντε καλε που θα παω με τα παπουτσια για σκαρφαλωμα στα κατσαβραχα.

A αυτό σίγουρα, πάσο.

 

[AntRo]

2 μερες εκανα να μπω στο νημα.. Τι εγινε ρε παιδια; Τσαμπα οι ισπανικες διαφημισεις....

 

[Borealis]

και τόσες ταβέρνες να περιμένουν μόνο εσένα για να φας, τσ τσ τους λυπήθηκα τους ανθρώπους τουλάχιστον τους επιδοτεί ο ΙΟΤ?

 

[paefstra]

και τόσες ταβέρνες να περιμένουν μόνο εσένα για να φας, τσ τσ τους λυπήθηκα τους ανθρώπους τουλάχιστον τους επιδοτεί ο ΙΟΤ?

Καλε αν ειναι να μας φαει η ερημια, παμε Ψεριμο. Δεν εχουμε σαμπως ερημιες?
Ετσι οπως τα βλεπω τα κατσικοχωρια της Ισπανιας, ολη μερα με μια βερμουδα και το μακω, σαγιοναρα διχαλο, ψαρεμα με τους Ισπανους. Σορι παιδια, αμακιγιαριστη σε διακοπες μονο αν με πληρωσουν, οχι να πληρωσω κι απο πανω .

 

[Yorgos]

Καλε αν ειναι να μας φαει η ερημια, παμε Ψεριμο. Δεν εχουμε σαμπως ερημιες?
Ετσι οπως τα βλεπω τα κατσικοχωρια της Ισπανιας, ολη μερα με μια βερμουδα και το μακω, σαγιοναρα διχαλο, ψαρεμα με τους Ισπανους. Σορι παιδια, αμακιγιαριστη σε διακοπες μονο αν με πληρωσουν, οχι να πληρωσω κι απο πανω .

Βουρ για κρουαζιερόπλοιο, κλείστε μπουκαπόρτα και πετάχτε το κλειδί.

και τόσες ταβέρνες να περιμένουν μόνο εσένα για να φας, τσ τσ τους λυπήθηκα τους ανθρώπους τουλάχιστον τους επιδοτεί ο ΙΟΤ?

Πάνε και οι ντόπιοι. Είναι από εκείνα τα περίεργα μέρη της Ευρώπης που έχει ντόπιους (άκου πράγματα!), δεν περιστρέφονται όλα γύρω από τι ώρα θα έρθουν οι κρουαζιεράδες και τα λεωφορεία, δε σε σερβίρουν Πολωνοί σερβιτόροι γιατί οι Ιταλοί εισπράττουν ενοίκια από σουβερινομάγαζα, δεν είναι νεκρά το βράδυ... Τι σας λέω τώρα, ψιλά γράμματα για ιταλόφωνους...

 

[Nikos86]

Βουρ για κρουαζιερόπλοιο, κλείστε μπουκαπόρτα και πετάχτε το κλειδί.

Μια χαρα ειναι τα κρουαζιεροπλοια λιγες ωρες και τον πιασαμε τον παλμο του μερους, αν εισαι τσακαλι δεν χρειαζεσαι παραπανω. Οχι θα κανουμε αρμενικες βιζιτες σαν και σενα που πας οπου πας και ξεχνας να γυρισεις, εμεις ειμαστε αστικη ταξη χρυσο μου δεν μπαστακωνομαστε εκει που παμε, εχουμε καλους τροπους!

 

[paefstra]

εμεις ειμαστε αστικη ταξη χρυσο μου δεν μπαστακωνομαστε εκει που παμε, εχουμε καλους τροπους!

:
Ποσο ΠΑΣΟΚ εβγαλε ετουτη η γωνιτσα του κοσμου, θε μου!

 

[Yorgos]

'Άντε μιας που πιάσαμε την Αστούρια κι είναι και μικρή επαρχία, ας πούμε και πέντε πράγματα. ΚΑταρχήν να πούμε ότι και στα ελληνικά στον πληθυντικό είναι, οπότε ας τις λέμε οι Αστούριες. Είναι μία από τις μικρές επαρχίες, αρκετά μικρότερη από τη Στερεά Ελλάδα ή περίπου σαν την ήπειρο, με πληθυσμό κοντά στο ένα εκατομμύριο. Έχει τεράστια ιστορία, που δε θα την αναλύσουμε τώρα, αλλά έχει και τουριστικό ενδιαφέρον και λόγω ιστορίας και λόγω φύσης, ενδεικτικό του πόσο ενδιαφέρουσα είναι κάθε γωνίτσα αυτής της μαγικής χώρας. Το Πριγκηπάτο των Αστουριών (όπως είναι το πλήρες του όνομα) έχει μόλις το 2% του πληθυσμού της Ισπανίας και αποτελεί το 2% της έκτασής της.

Για to Cudillero τα είπαμε πριν από λίγο, σε αυτό ανήκει άλλωστε και η Playa del Silencio

αν και από ανταγωνισμό άλλο τίποτε η περιοχή, ιδού μια επιλογή από 5 παραλίες της συγκεκριμένης επαρχίας:

αν και η ψήφος μου πάει στην Gulpiyuri, μια μικρή παραλία που το νερό εμφανίζεται με την παλίρροια κι όταν αποσύρεται μένει η άμμος

χΠαραλιακά Χωριουδάκια έχει μπόλικα η επαρχία, δε θα τελειώσουμε αν αρχίσουμε, αλλά τέλος πάντων μερικά από αυτά είναι:
Το Tazones

Το Lastres

με τα ωραία του στενάκια

To LLanes

που έχει ωραίο ιστορικό κέντρο

κι έχει και κάτι ψιλοπαραλίες

η Luarca, που έχει και νεκροταφείο με θέα (!)

αλλά για μας που δε μας συγκινεί τόσο η θάλασσα όσο το βουνό, έχει επιλογές όπως το μικροσκοπικό Texois όπου μπορεί κανείς να μάθει για τον παραδοσιακό τρόπο ζωής, μιλάμε για πρακτικές εντελώς άλλων εποχών

κάτι άλλα χαμένα σε κοιλάδες όπως το espinaredo

που το συμπαθώ γιατί έχει μια μεγάλη συλλογή από ορισμένα από τα παλαιότερα horreos στη χώρα

αν και μάλλον πιο γνωστό είναι το μυθικό Bulnes

για το οποίο δεν υπάρχει πρόσβαση από το δρόμο, ενώ μέχρι το 2001 οι κάτοικοι ήταν υποχρεωμένοι να φέρνουν όλες τους τις προμήθειες με μουλάρια. Έκτοτε λειτουργεί o οδοντωτός ο οποίος έχει μήκος 2 χιλιόμετρα και μέσω του οποίου μπορεί να πάει κανείς πιο εύκολα στο χωριουδάκι, που αποτελεί και δημοφιλή τρόπο μετάβασης στο Picos de Europa, εθνικό πάρκο από το οποίο παίρνει κανείς μια ιδέα του πώς είναι ήδη στο δρόμο για τον οδοντωτό

και ξεκινάει ένα από τα πάμπολλα μονοπάτια που έχει το εθνικό πάρκο,

Πάντως και γι αυτούς που δεν το έχουν με το περπάτημα, ακόμη και από το δρόμο μια ιδέα θα την πάρουν, πχ από τις λίμνες της Covadonga

Μιλώντας για Covadonga, να μην ξεχάσουμε ότι ετός του εθνικού πάρκου (που έχει και βοσκούς, κατοίκους, κάτι απομονωμένες καλύβες με επικά φιλόξενες μορφές, που σε τραβάνε από το μανίκι να φιλέψουν cabrales όταν σε βλέπουν μπατίρη backpacker εκεί που σε άλλες χώρες χρεώνουν, για να μην πω για τον 60χρονο παππού που με βοήθησε επί 6 χιλιόμετρα να κουβαλάω τον Κριστόφ που έπαθε διάστρεμμα στην πλάτη μας, αυτά θυμάται κανείς από την Ισπανία, όχι τα μακιγιάζ, τα ψώνια και τη... φινέτσα) βρίσκεται και το Ιερό της ομώνυμης παρθένου, στο σημείο όπου υποτίθεται πως έγινε η μάχη της Covadonga, με τους Βησιγότθους να απωθούν τους Άραβες και να ξεκινάει η Ανακατάκτηση της χερσονήσου από χριστιανικές δυνάμεις. Είπαμε να μην κάνουμε ιστορία, αλλά κρίμα να μη βάλουμε και καμία φωτογραφία από το σημείο γιατί από φύση και αρχιτεκτονική σκίζει:

Καλά, θα πει καμιά @paefstra, μόνο κατσίκια, χιόνια, άμμο και ψαροχώρια έχετε εκεί; Καμιά πόλη δεν έχετε να πάμε στις Αστούριες;

Έχουμε. Δε συγκρίνονται με τις τοπ πόλεις στη χώρα βέβαια, ούτε στις πρώτες 30 δε θα έμπαινε κάποια από αυτές, αλλά χάλια δεν τις λες. Η πρωτεύουσα είναι το Οβιέδο

γνωστό για το μηλίτη του, τα μπαλκόνια του

τα στενάκια του

και κάτι περίεργα μοντέρνα κτίρια, πχ το εμπορικό κέντρο που βλέπετε

αν και οι πιο πολλοί πηγαίνουν για επίσκεψη στα κελάρια για να κάνουν οινογνωσία ή τέλος πάντων... μηλιτογνωσία, ο μηλίτης των Αστουριών είναι ΠΟΠ κι έχει και ειδικό τρόπο σερβιρίσματος, σερβίρεται από ύψος για λόγους οξυγόνωσης , οπότε σε μπαρ και εστιατόρια είναι κοινές αυτές οι εικόνες:

Οι άλλες δυο μεγάλες πόλεις είναι η Gijon (Χιχόν προφέρεται) και η Aviles. H πρώτη είναι και μακράν η μεγαλύτερη πόλη της επαρχίας με περίπου 300.000 κατοίκους, έχει ενδιαφέρον setting

Έχει και παραλία μέσα στην πόλη, σαν το Σανταντέρ ή τη Λα Κορούνια

ένα απίθανο πανεπιστήμιο που μια μέρα θα γυριστεί κανένα Χάρι Πότερ και θα έρχονται οι Γιαπωνέζοι καραβιές να το πάρουν φωτογραφία

και τέλος πάντων κι ένα ιστορικό κέντρο τουλάχιστον αξιοπρεπές, γιατί είμαστε στην Ισπανία κι έχουμε απαιτήσεις, δύσκολα μπαίνεις στο τοπ-30 των πόλεων εδώ

και γενικά μια ενδιαφέρουσα συνύπαρξη με τη θάλασσα

άλλωστε είναι το βασικό λιμάνι των Αστουριών και ζει κι από τα ναυπηγεία της, πέραν της μεταλλουργίας βεβαίως-βεβαίως, που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της τοπικής οικονομίας (όσοι έχετε φτάσει στον 4ο κύκλο στο casa de papel θα δείτε και Αστουριάνους που έφερε ο profesor να σκάψουν τούνελ).

Και τέλος έχουμε και την Αβιλές, που πάλι άσχημη δεν τη λες (την πιάσατε τη ρίμα), αλλά είπαμε ότι σε χώρα με τέτοιες πόλεις περνάει απαρατήρητη.

Αυτά τα ολίγα, θα μπορούσαμε να πούμε και πολύ περισσότερα (ειδικά για ορεινά χωριά, όσο έγραφα θυμήθηκα ορισμένα πολύ καλύτερα), θα μπορούσαμε να δώσουμε και τρίβια (πόσοι θυμούνται ότι ο Τάκης Γκώνιας έπαιξε στη Σπόρτινγκ Χιχόν; να είχε πάρει και την Άννα Μαρία Λογοθέτη μαζί του; ), θα μπορούσαμε να γράφουμε για ώρα για τη γαστρονομία, την αυθεντικότητα και την καλοσύνη του Πριγκηπάτου αλλά τέλος πάντων μια ιδέα του τι μπορεί να δει κανείς σε αυτή τη μικρή περιφέρεια, την παίρνει.

Φίλε αναγνώστη, μόλις είδες το 2% της Ισπανίας. Αν δεν το κατάλαβες, σου λείπει το υπόλοιπο 98%...