Ιταλία To quartetto μας στη Ρώμη!

[manelaki]

10 μερες μετα και το manelaki τεμπελιαζει ακομα

Άψογο το manelaki! Μήπως αναλαμβάνεις υπεργολαβικά και την οργάνωση ταξιδιών εκτός Ευρώπης?

Eχετε δικιο! Θα συνεχισω συντομα....

Να ρωτήσω και κάτι πρακτικό: πόσο σας πήγε το διαμερισματάκι και πόσο καιρό πριν το κλείσατε? Μπήκα στο σάιτ που μας δίνεις και δοκίμασα να παίξω με διάφορες ημερομηνίες αλλά βγαίνει συνέχεια ότι δεν υπάρχει διαθεσιμότητα.

158,5 ευρω το ατομο για 5 νυχτες. Συνολο 634 ευρω για 4 ατομα για 5 νυχτες (συμπεριλαμβανεται και ο φορος στη τιμη). Τα 120 τα ειχαμε δωσει προκαταβολη. Εγγυηση για ζημιες δεν μας ζητηθηκε. Το ειχαμε κλεισει αρκετους μηνες πριν μιας και θα πηγαιναμε μεσ'τις γιορτες, φανταζομαι για αλλη περιοδο θα'χει καλυτερη τιμη. Συγκεκριμενα το κλεισαμε Σεπτεμβριο.

Αν ενδιαφερεσαι παντως μπορω να σου δωσω τηλεφωνο και email του ιδιοκτητη να επικοινωνησεις απευθειας μαζι του και να σου δωσει καποια καλυτερη τιμη.

 

[deka]

Μπράβο manelaki για το ταξίδι, την οργάνωση και την αφήγηση! Πάντα τέτοια εύχομαι!!!

Φτανουμε στο θεατρο του Μαρκελλου. Ένα ομορφο, αρχαιο, υπαιθριο θεατρο που μοιαζει πολύ με το Κολοσσαιο εξωτερικο. Το θεατρο του Μαρκελλου χτιστηκε το 13 π.Χ. και το Κολοσσαιο το 80 π.Χ. Μηπως το πρωτο αποτελεσε εμπνευση για την αρχιτεκτονικη του δευτερου; :xmas_rolleyes:

όχι, δεν γίνεται γιατί πολύ απλά το δεύτερο είναι αρχαιότερο του πρώτου

 

[manelaki]

Μπράβο manelaki για το ταξίδι, την οργάνωση και την αφήγηση! Πάντα τέτοια εύχομαι!!!

όχι, δεν γίνεται γιατί πολύ απλά το δεύτερο είναι αρχαιότερο του πρώτου

Φανταζομαι καταλαβες οτι μπερδευτηκα

 

[deka]

Ε, ναι!!! Συμβαίνουν αυτά! Γράφε όμως, περιμένουμε να μάθουμε και τα λοιπά κατορθώματα του κουαρτέτου!

 

[manelaki]

Ε, ναι!!! Συμβαίνουν αυτά! Γράφε όμως, περιμένουμε να μάθουμε και τα λοιπά κατορθώματα του κουαρτέτου!

Θα προσπαθησω αυριο να γραψω τη συνεχεια

 

[fenia42]

Αντε βρε manelaki-tempelaki

 

[coco_]

Manelaki, περιμένω την συνέχεια με αγωνία για να πάρω ιδέες!!!
Ελπίζω να συνεχίσεις πριν πάω!!!!

 

[manelaki]

Tριτη μερα κι ισως η ωραιοτερη (για'μενα τουλαχιστον) και η κουραστικοτερη ολων.

Εχουμε κλεισει εισητηρια για Βατικανο από το ιντερνετ 09.00 το πρωι παρακαλω πολύ! Αγριο πρωινο ξυπνημα και λογω του αγχους να ειμαστε στην ωρα μας ουτε καφε, ουτε φαι δεν ειχε σημερα το πρωι. Παμε απευθειας στη σταση σχεδον εξω από το σπιτι μας για να παρουμε το λεωφορειο νο. 40, αν θυμαμαι καλα και το οποιο θα μας πηγαινε San Pietro όπως εγραφε.
08.30 ειμασταν ηδη στη πλατεια του Βατικανου, νωρις νωρις με αδεια στομαχακια. Αλλα τι να το κανεις το φαγητο όταν απολαμβανεις αυτό το θεαμα; Μια τεραστια, αδεια πλατεια απλωνεται μπροστα μας. Αγαλματα, κιονοστοιχιες ολοκληρες και στη μεση ο οβελισκος στον οποιο μαρτυρησε ο Αγιος Πετρος. Κι εδώ "ζωγραφισε" ο Μπερνινι, ο δημιουργος της πλατειας αυτης. Δε θα μπορουσε όμως να είναι λιγοτερο ομορφη και μεγαλοπρεπης αφου εκει δεσποζει η Βασιλικικη του Αγιου Πετρου, μια από τις μεγαλυτερες εκκλησιες του κοσμου! 60.000 κοσμο χωραει η εκκλησια αυτή, οσο κι ο πληθυσμος της Αλεξανδρουπολης. Κανουμε μια βολτα στη πλατεια με πεσμενο το σαγονι, και καπου εκει ο Κ μου εξηγει πως αυτές οι κιονοστοιχιες που βλεπουμε εχουν δυο σειρες κιονες η κάθε μια (φαινεται αλλωστε) και πως υπαρχει καποιο σημειο στη πλατεια που αν σταθεις βλεπεις μονο τη πρωτη σειρα των κιονων. Πραγματι, το σημειο το εντοπισαμε (ισως να’ναι και παραπανω από ένα) και ηταν εντυπωσιακο αφου πραγματι δε φαινοταν πουθενα η δευτερη σειρα από κιονες.

Αντε όμως να μπουμε και στο μουσειο γιατι η περιεργεια μας δε μας κραταει άλλο. Φτανοντας βλεπουμε την ουρα που περιμενει στη μια σειρα και την αδεια σειρα που περιμενει εμας. Για άλλη μια φορα περναμε στην αδεια (αφου εχουμε ηδη κλεισει εισητηρια) και προχωραμε μεχρι την εισοδο. Χωρις καθυστερηση μπαινουμε στο μουσειο, παιρνουμε και audioguide για να ξεναγηθουμε και ξεκιναμε. Η ξεναγηση αυτή κρατησε ωρες! Αδυνατω να περιγραψω όλα αυτά που ειδα. Τα ματια μου το ξερουν. Ηταν απολαυστικοτατο, μιλαμε για ένα μουσειο κοσμημα. Οι περισσοτερες αιθουσες είναι πανεμορφες και φυσικα τα εκθεματα μοναδικα. Δε βαρεθηκαμε στο μουσειο, αλλα κουραστηκαμε πολύ.

Aπο το παραθυρο του μουσειου

Μεσα στο μουσειο

Ο Αγιος Πετρος απο το παραθυρο του μουσειου

Ανυπομονουσαμε να δουμε τη Capella Sistina.
Αριστουργημα! Πως αλλιως να το περιγραψω; Αυτό δεν είναι ζωγραφικη είναι κατι άλλο. Όλες οι ζωγραφισμενες μορφες μου φαινονταν τρισδιαστατες. Πραγματικα δε πιστευα στα ματια μου. Αυτό ηταν που με εντυπωσιασε περισσοτερο. Ομορφα χρωματα, λεπτομερειες, η μια παρασταση διπλα στην άλλη κι όμως κάθε μια ξεχωριζει. Καθισαμε, ακουσαμε προσεκτικα οσα ειχε να μας πει ο ηχογραφημενος οδηγος μας και προσπαθησαμε να συγκρατησουμε οσες περισσοτερες εικονες μπορουσαμε. Ηθελα να εχω και μια φωτογραφια από το αυτό το αριστουργημα αλλα σεβαστηκα το γεγονος ότι απαγορευονται οι φωτογραφιες και σκεφτηκα ότι αποτυπωμενο στο μυαλο μου θα είναι καλυτερο Αλλωστε, τετοια ομορφια και τεχνη δεν αποτυπωνεται σε φωτογραφιες. Ποσο ταλεντο εδωσε ο Θεος στο Μιχαηλ Αγγελο; Και ποσο μυαλο; Οι φιγουρες που βλεπουμε στην οροφη είναι στη πραγματικοτητα παραμορφωμενες, κατι που σκεφτηκε ο ιδιος να κανει προκειμενου στα ματια του θεατη τοσα μετρα χαμηλοτερα να φαινονται κανονικες. Μα δεν είναι ευφυες; Φυσικα περα από την οροφη οι υπολοιπες τοιχογραφιες είναι δημιουργηματα αλλων μεγαλων καλλιτεχνων, όπως του Ντομένικο Γκιρλαντάιο που ηταν ο δασκαλος του Μιχαηλ Αγγελου.
Αφησαμε ομως τη Καπελα Σιστινα με μια γλυκια ικανοποιηση μεσα μας και προχωρησαμε προς την εξοδο.

Η σκαλα του μουσειου που οδηγει στην εξοδο

Ηδη νιωθαμε πολύ κουρασμενοι ή μαλλον ζαλισμενοι με τοσα που ειχαμε δει. Πηραμε βαθιες ανασες και πηγαμε στον Αγιο Πετρο. Η ουρα ηταν πολύ μεγαλη, απογοητευτηκαμε αλλα ευτυχως προχωρησε πολύ γρηγορα. Περασαμε τον απαραιτητο ελεγχο και προχωρησαμε στην εισοδο. Εκει μεσα σιγουρα χανεσαι! Δεν τον περπατησαμε ολο αλλα το μεγεθος και η ομορφια του είναι ασυλληπτα. Η αποκαθηλωση του Μιχαηλ Αγγελου (Pieta) είναι ένα πανεμορφο γλυπτο που φυσικα απεικονιζει τη Παναγια να κρατα στα χερια της το σωμα του Χριστου μετα τη σταυρωση και βρισκεται μεσα στην εκκλησια.

Μεσα στον Αγιο Πετρο

Πιετα του Μιχαηλ Αγγελου

Μ’αυτή την εικονα βγαινουμε εξω και κατευθυνομαστε προς την ουρα για Cupola!!!
Ηρθαμε μεχρι εδώ, αδυνατον να μην ανεβουμε στο θολο! Η ουρα δε φαινεται, μας ξεγελασε, ηταν παρα πολύ μεγαλη. Περιμεναμε οσο πιο υπομονετικα μπορουσαμε. Δινουμε τα ωραια μας 7 ευρω για να ανεβούμε με το ασανσερ. «Ενταξει, αφου θα παμε με το ασανσερ θα τη παλεψουμε», σκεφτομασταν. Αμ δε! Κανεις μας δεν ηξερε τι μας περιμενε. Ηταν πολλα τα σκαλια… αυτό σκεφτηκατε; Αυτό ηταν το λιγοτερο, τα σκαλια τα ανεβηκαμε. Το ανυποφορο της ολης καταστασης ηταν η κλειστοφοβικη σκαλα που υπηρχε στο τελευταιο κομματι της διαδρομης. Προβλημα κλειστοφοβιας δεν εχω αλλα εκει το απεκτησα. Κοσμος μπροστα, κοσμος πισω, παραθυρακι πουθενα, αερας γιοκ. Ηξερες πως αν λιποθυμησεις εκει θα μεινεις. Δεν εκανα και τις καλυτερες σκεψεις η αληθεια είναι. «Ελα, ελα συνελθε. Θα ανεβεις πανω και μια χαρα θα εισαι. Λιγο ακομη, λιγο ακομη», ελεγα από μεσα μου. Κανεις δεν ηξερε ποτε τελειωνει το μαρτυριο, δεν υπηρχε φως στο τουνελ.

Οχι, οχι δεν ειναι η φωτογραφια στραβη, οι τοιχοι ειναι!

Γερνουν οι τοιχοι, μαζι κι εμεις

«Φτασαμε!!!!», αναφωνει το quartetto φτανοντας στην οροφη, ενώ ρουφαει οξυγονο απεγνωσμενα πριν καταρρευσει. Η θεα όμως σου κοβει την ανασα ή μαλλον σου αποτελειωνει την ηδη κομμενη απ’αυτό που τραβηξες! Αξιζε και με το παραπανω.

Το Castel Sant'Angelo που φαινεται απο ψηλα

Παρατηρηστε την τεραστεια ουρα που περιμενει να μπει στον Αγιο Πετρο, ποσο τυχερη ενιωθα εκεινη τη στιγμη που ημουν ηδη επανω, δε φανταζεστε!

Βγαλαμε τις φωτογραφιες μας και καθισαμε οσο αντεξαμε γιατι ο κοσμος ηταν πολυς και πλεον ειχαμε φρικαρει. Ωρα να κατεβαινουμε λοιπον…

Δε ξερω αν σας συμβαινει κι εσας αλλα.. είναι καποιες στιγμες στα ταξιδια (μαλλον και στη ζωη γενικοτερα) που ενώ ακουγονται ασημαντες, αν προσπαθησεις να τις μοιραστεις με αλλους, για'σενα είναι οι πιο εντονες αφου εκεινες τις στιγμες κυριαρχουν τα ομορφοτερα συναισθηματα μεσα σου. Μια από αυτές τις στιγμες ηταν για'μενα εκεινη που ενιωθα εξαντληση και ευτυχια ταυτοχρονα κι ενω κατεβαινα, απολαμβανα το ζωηρο γαλαζιο του ουρανου και τα λευκα συννεφακια που μου φτιαχνουν τη διαθεση και με ταξιδευουν!

Φυσικα η μερα μας δε τελειωνει εδώ….

 

[NTINA]

Στο La Fraschetta μπήκαμε κατά τύχη και όντως το φαγητό του ήταν πολύ καλό.
Άσε που ξορκίσαμε ταυτόχρονα και το κακό το μάτι,με τόσο σκόρδο που κρεμόταν πάνω απ τα κεφάλια μας
Για όσους πάνε το Πάσχα το συγκεκριμένο μαγαζί είναι ανοικτό ακόμα και την Κυριακή.Το αναφέρω γιατί, ίσως ακούσετε ότι εκείνη τη μέρα τα περισσότερα είναι κλειστά.

 

[manelaki]

Στο La Fraschetta μπήκαμε κατά τύχη και όντως το φαγητό του ήταν πολύ καλό.
Άσε που ξορκίσαμε ταυτόχρονα και το κακό το μάτι,με τόσο σκόρδο που κρεμόταν πάνω απ τα κεφάλια μας
Για όσους πάνε το Πάσχα το συγκεκριμένο μαγαζί είναι ανοικτό ακόμα και την Κυριακή.Το αναφέρω γιατί, ίσως ακούσετε ότι εκείνη τη μέρα τα περισσότερα είναι κλειστά.

Oντως πολυ σκορδο!

 

[_antonis_]

manelaki πολύ ωραία η περιγραφή σου! Αν δεν ήταν τόσο καλή, δε θα διάβαζα μια ιστορία της Ιταλίας, να'σαι σίγουρη.
Ευχαριστούμε και για τις φωτ/φίες!

 

[manelaki]

manelaki πολύ ωραία η περιγραφή σου! Αν δεν ήταν τόσο καλή, δε θα διάβαζα μια ιστορία της Ιταλίας, να'σαι σίγουρη.
Ευχαριστούμε και για τις φωτ/φίες!

Nα'σαι καλα Αντωνη Η περιγραφη μου νομιζω ειναι πολυ απλη, χαιρομαι ομως που σ'αρεσει.
Οι φωτογραφιες μου δεν ειναι και οι καλυτερες, μου τα χαλασε η φωτογραφικη αυτη τη φορα και δυστυχως δεν ξερω τι εχει παθει. Τι να σου κανει; Μια απλη ψηφιακη kodak ειναι.