Ιταλία To quartetto μας στη Ρώμη!

[_antonis_]

Nα'σαι καλα Αντωνη Η περιγραφη μου νομιζω ειναι πολυ απλη, χαιρομαι ομως που σ'αρεσει.
Οι φωτογραφιες μου δεν ειναι και οι καλυτερες, μου τα χαλασε η φωτογραφικη αυτη τη φορα και δυστυχως δεν ξερω τι εχει παθει. Τι να σου κανει; Μια απλη ψηφιακη kodak ειναι.

H απλότητα είναι το καλό και μερικές ωραίες πινελιές που βάζεις για να μην είναι μονότονο.

Όσον αφορά τις φωτ/φίες, δεν είναι ανάγκη να είναι η τοπ επαγγελματική δουλειά. Το σημαντικό είναι η διάθεση να τις μοιραστείς και ο χρόνος που διαθέτεις για να τις μοιραστείς μαζί μας. Ξέρω ότι (τουλάχιστον για μένα) περισσότερο χρόνο χρειαζόμαστε για να βάλουμε τις φωτ/φίες στις ιστορίες μας, παρά για να γράψουμε την ιστορία...

 

[manelaki]

H ιδεα ότι επιτελους θα καθισουμε καπου και θα φαμε μας δινει δυναμη να προχωρησουμε μεχρι το Arlu a S. Pietro. Για άλλη μια φορα η προταση της latina αποδειχθηκε διαμαντακι. Το φαγητο μας αρεσε παρα πολύ, όπως και οι τιμες. Το δικο μου πιατο, λαζανια φουρνου με κοκκινη σαλτσα και μοτσαρελα όπως και τα νιοκι (gnocchi) με σπανακι και ρικοτα ηταν εξαιρετικα. Ειδικα τα νιοκι που δεν ειχα ξαναδοκιμασει ηταν φανταστικα και ο συνδυασμος σπανακι-ρικοτα δημιουργουσε ένα πολύ νοστιμο και ελαφρυ πιατο. Ευχαριστουμε latina!!! To μαγαζι ηταν πολύ ομορφο όπως βλεπετε και στις φωτογραφιες, ο,τι πρεπει για ερωτευμενους. Ο καιρος ηταν πολύ καλος και γι’αυτό καθισαμε εξω. Αυτό που μας τη χαλασε αλλα το διασκεδασαμε και λιγακι ηταν ο σερβιτορος του μαγαζιου που μολις του ειπαμε ότι ειμαστε Ελληνες εγινε η μουρη του σαν σαπιο φρουτο! Ηρθε να παρει παραγγελια κι όταν του ειπαμε να ερθει σε λιγακι η απαντηση του ηταν: «Όταν θα θελετε να παραγγειλετε εσεις εγω μπορει να’χω παει σπιτι μου!!!». Στο λαιμο του καθισαμε αλλα μεγαλη μας σκασιλα, φαγαμε ξεκουραστηκαμε και πηραμε το δρομο για το σπιτι.

Δυστυχως τα πιατα μας δε προλαβαν να φωτογραφηθουν!

«Εξαντλημενα μου παιδακια;;; Τι θα κανουμε τωρα; Θα παμε σπιτι; Μηπως να παμε μια βολτα μεχρι το Castel Sant’Angelo; Ειμαστε τοσο κοντα.» Το αποφασισαμε πολύ γρηγορα και ευτυχως καναμε αυτή την ομορφη βολτα μεχρι το Καστρο που ηταν τελικα μια απ’τις ομορφοτερες. Η ωρα που πηγαμε ηταν η καλυτερη, ο ηλιος εδυε και τα χρωματα του ουρανου ηταν πανεμορφα. Οι γεφυρες, ο Τιβερης, το ομορφο Καστρο και τα αγαλματα, μεταμορφωνοντουσαν όταν αναβαν σιγα σιγα τα φωτα γυρω μας. Και φυσικα ο Αγιος Πετρος φαινεται από μακρυα και ολοκληρωνει την ομορφια αυτου του μερους. Πολύ ρομαντικες καταστασεις, αλλα αφου το amore απουσιαζει δεν το παρακανουμε και παμε παρακατω… οι εικονες μιλουν απο μονες τους.
Το Castel Sant'Angelo ειναι επισκεψιμο και εχει εισοδο 8 ευρω αν δε κανω λαθος.

Χωρις καν να το συζητητησουμε παιρνουμε το δρομο για το σπιτι. Το προγραμμα λεει «ξεκουραση»!
Τριτη μερα στη Ρωμη και ακομα δεν εχουμε δει τη Fontana di Trevi!! Aπαραδεκτοι; Μαλλον. Βραδακι λοιπον φτανουμε Pantheon και κανουμε ξανα μια μικρη σταση λιγο πιο πανω στο Della Palma για παγωτο. Λεω della palma και μου τρεχουν τα σαλια! Γευσεις, γευσεις, ατελειωτες γευσεις. Με χιλια ζορια αποφασιζουμε, και δωσ’του Πανακοτες και δωστ’του Kinder bueno, Kit Kat, Dublo, Profiterol, Black Passion. Χαμος εγινε παλι!!! Για ενοχες ουτε λογος. Εδώ μιλαμε για απολαυση, δε χωρανε ενοχες.

Η Via del Corso με το χριστουγεννιατικο τρικολορε της

Περπατωντας παντα, κοντευουμε να φτασουμε στη Fontana di Trevi. Δευτερη υπεροχη στιγμη του ταξιδιου: ο Κ εχει πατησει γκαζι και με βημα ταχυ προχωραει μπροστα αγωνιωδως για να δει τη Fontana, τον εχω σχεδον χασει απ’τα ματια μου όταν συνηδειτοποιω ότι το βουητο που ακουω δεν είναι βουητο αλλα το νερο απ’το συντριβανι που πεφτει με μανια. Την ακουγα πρωτου καν τη δω! Τελεια, τοσο ομορφη, μεγαλη αλλα και στριμωγμενη αναμεσα στα σπιτια γυρω της. Ο κοσμος ομως πολυς, παρα πολυς! :roll: Με το ζορι βγαζουμε μερικες φωτογραφιες και καθομαστε για λιγο να την απολαυσουμε. Οι κυριες φιγουρες στα αγαλματα είναι ο Ποσειδωνας και οι δυο Τριτωνες που εχουν από έναν Ιπποκαμπο. Αν προσεξετε το ένα αλογο είναι ηρεμο και το άλλο αγριο, αυτό συμβολιζει τις δυο διαφορετικες φασεις της θαλασσας. Το νερο φυσικα συμβολιζει τη θαλασσα, είναι πεντακαθαρο και γεματο κερματα! Μακαρι η ευχη μας να πιασει τοπο και να βρεθουμε ξανα εκει.

«Για να δω τα χαρτια μου. Εδώ πρεπει να φαμε παγωτακι.», τους λεω και συμφωνουν φυσικα. Il Gelato di san Crispino το ονομα αυτης της gelaterie. Ε λοιπον εκει παραγγειλαμε παγωτο στα ελληνικα. Ασιατικης καταγωγης ο υπαλληλος μας μιλουσε σχεδον αποκλειστικα στα ελληνικα. «Μελί, μελί πολύ καλο πολύ καλο», καπως ετσι μας επεισε να παρουμε τη γευση μέλι και συκο. Ενταξει το συκο ηταν τελειο αλλα το παγωτο τοσο γευστικο οσο στο Della Palma δεν ηταν…
Οι ταμπελιτσες για Piazza di Spanga μας προκαλουν. Αλλα ας μη το κουραζουμε και πολύ, παμε! Ηταν πολύ συντομη η βολτα μας στη πλατεια, όπως και η γνωριμια μας με μια παρεα ελληνων που καθοταν ακριβως διπλα μας. Γελια, φασαρια, φωτογραφιες και επιστροφη στο σπιτι για υπνο!

Σημερα τα ποδαρακια μας μας εβγαλαν ασπροπροσωπους! Αυριο παλι…

 

[_antonis_]

Καλά, δεν είχε τελειωμό αυτή η μέρα!! Πολύ περπάτημα, αλλά είσαι τυχερή που και η παρέα είναι του περπατήματος. Δεν υπάρχει χειρότερο, απο το να μη θέλει η μισή παρέα να περπατήσει...

 

[manelaki]

Καλά, δεν είχε τελειωμό αυτή η μέρα!! Πολύ περπάτημα, αλλά είσαι τυχερή που και η παρέα είναι του περπατήματος. Δεν υπάρχει χειρότερο, απο το να μη θέλει η μισή παρέα να περπατήσει...

Πραγματικα αυτη η μερα ηταν η καλυτερη μου!!! Η παρεα μου ηταν πολυ καλη, γκρινιαζε που και που και δικαιολογημενα αφου πονουσαν τα ποδια τους αλλα ποτε δεν ελεγαν οχι.

 

[latina]

να το να το και το arlu!!
μα δεν ήταν γλύκα?με τα τραπεζομαντηλακια του, τα κουρτινακια του, κουκλιστικο!!εμεις βεβαια είχαμε κάτσει μέσα, καθώς είχε απίστευτο κρύο!!και είχαμε πάρει πίτσα, η οποία ήταν επίσης πολύ καλη!

πολύ ομορφες και οι φωτός!για απλή μηχανούλα μια χαρά ποιότητα έχουν!

go go go!!!θελουμε και συνέχεια!

 

[manelaki]

να το να το και το arlu!!
μα δεν ήταν γλύκα?με τα τραπεζομαντηλακια του, τα κουρτινακια του, κουκλιστικο!!εμεις βεβαια είχαμε κάτσει μέσα, καθώς είχε απίστευτο κρύο!!και είχαμε πάρει πίτσα, η οποία ήταν επίσης πολύ καλη!

πολύ ομορφες και οι φωτός!για απλή μηχανούλα μια χαρά ποιότητα έχουν!

go go go!!!θελουμε και συνέχεια!

Latina μου εισαι εγγυηση! Το μαγαζι ηταν οντως πολυ γλυκουλι.
Ερχεται και η συνεχεια, αλλα το κακο ειναι οτι οσο πιο γρηγορα τη γραψω τοσο πιο γρηγορα θα τελειωσει...

 

[KLEOPATRA]

Μπραβο Μανελιδιον!!! Με τις φωτο με ξαναπιασε νοσταλγια για τη Ρωμη .
Δεν ειχα ανεβει στον τρουλο ,αλλα βλεποντας τις φωτο απο μεσα ..ναι θα ζοριζομουνα και γω πολυ ...σε περιπτωσεις με τετοια στριμωξιδια με πιανουν κ κατι λιποθυμικα.
Βλεπω εχουμε και τις ιδιες προτιμησεις στα παγωτα ...σλουρπ σλουρπ

 

[manelaki]

Μπραβο Μανελιδιον!!! Με τις φωτο με ξαναπιασε νοσταλγια για τη Ρωμη .
Δεν ειχα ανεβει στον τρουλο ,αλλα βλεποντας τις φωτο απο μεσα ..ναι θα ζοριζομουνα και γω πολυ ...σε περιπτωσεις με τετοια στριμωξιδια με πιανουν κ κατι λιποθυμικα.
Βλεπω εχουμε και τις ιδιες προτιμησεις στα παγωτα ...σλουρπ σλουρπ

Οταν ξαναπας να ανεβεις, νωρις το πρωι.
Εφαγες κι εσυ Della Palma; Πραγματικα λυπαμαι που δε δοκιμασα παγωτο και σ'αλλα μαγαζια και αλλες γευσεις. Κοιλιοδουλη ειμαι.....

Υ.Γ.: Το Μανελιδιον απο που βγαινει; απο περιεργεια ρωταω γιατι δε θυμαμαι κατι.

 

[danev]

Ζυγίστηκες πριν το ταξίδι και μετά?
Ειμαι περίεργος να μάθω την διαφορά !

 

[manelaki]

Ζυγίστηκες πριν το ταξίδι και μετά?
Ειμαι περίεργος να μάθω την διαφορά !

1,5 κιλο πανω ηταν η διαφορα αλλα δε νομιζω οτι τη ζημια την εκανε το ταξιδι! Εκει αλλωστε εκανα και πολλα χιλιομετρα, μαλλον οι γιορτες πριν το ταξιδι φταινε!

 

[manelaki]

Χωρις καν να το συζητητησουμε παιρνουμε το δρομο για το σπιτι. Το προγραμμα λεει «ξεκουραση»!

Εdit: Συμπληρωνω

Ξεκουραση αλλα οχι για ολους...
Mεσα σ'αυτη την ατελειωτη μερα εγω δε λεω να κατσω σπιτι. Τα παιδια εχουν παραιτηθει, θελουν να χαλαρωσουν γι'αυτο κι εγω καθομαι κανα μισαωρο και μετα λεω να παω να κανω μια βολτα.
«Καλα είναι αναγκη να φυγεις τωρα; Τι εχεις παθει παιδακι μου;», με ψελνει η Μ.
«Δε θα πας μονη σου. Αντε παλι τα ιδια, μα τι υπερενταση είναι αυτή που εχεις;», συμπληρωνει ο Κ.
«Ρε παιδια, χαλαρωστε. Εδώ κοντα θα παω μια βολτιτσα να παρω ένα τετραδιο που θελω να γραψω τις εμπειριες μας από τη Ρωμη και θα δωσουμε ραντεβου καπου για να παμε βολτα το βραδακι ολοι μαζι. Οκ;», λιγο λιγο τους επεισα κι εφυγα.
Αναρωτιομουν που θα βρω βιβλιοπωλειο και τελικα επεσα πανω του, αφου λιγα μετρα παρακατω απ’το σπιτι μας στη Largo Argentina εχει ένα μεγαλο καταστημα με χαρτικα, βιβλια, dvd κτλ. Το μαγαζι ειχε πολύ κοσμο, χαζεψα λιγακι, διαλεξα το πιο ομορφο τετραδιο και συνεχισα. Eπιασα τη κουβεντα στο κινητο με τη φιλη μου στην Ελλαδα και αφηρημενη χωρις να εχω αποφασισει τι θα κανω, γυρνουσα προς το σπιτι ενώ μιλουσα μαζι της. Αφου το κλεισαμε αλλαξα παλι γνωμη και γυρισα πισω (μιλαμε για πολύ περπατημα εκεινη τη μερα!), πηρα το τραμ και πηγα στο Trastevere. Περπατησα και καπου χαθηκα στα στενα, ειχα χασει τον προσανατολισμο μου. Με τα πολλα τον βρηκα και εφτασα στη Piazza San Cosimato, οπου και βρηκα το Ciuri Ciuri κλειστο για δευτερη φορα. Ισως και να’χει κλεισει. Εκανα τη βολτα μου όταν αρχισαν να ερχονται μηνυματα στο κινητο από τη Μ, «Μανελακι, που εισαι; Εισαι καλα;». Μου ειχε τελειωσει η καρτα οποτε δε μπορουσα ουτε να καλεσω ουτε να με καλεσουν. Δεν ηθελα να τους ανησυχησω πολύ και επρεπε να συννενοηθουμε για το που θα συναντηθουμε και τι ωρα. Εστειλα γρηγορα γρηγορα ένα μηνυμα, κι ο δικουλης μου (που λεει και η dimkyr) στην Ελλαδα μου εβαλε καρτα σε χρονο dt, με εσωσε.:love2: Με εψαχνε κι αυτος, και οι γονεις μου. Μια ωρα ειπα να φυγω μονη μου!:?
Τελικα, συναντηθηκαμε με τα παιδια στη Via Torre Argentina και συνεχισαμε τη βολτα.
«Καλα γιατι δεν απαντουσες; Ανησυχησαμε! Δε θα φυγεις ξανα μονη σου!», μου ξεκαθαρισε ο Κ.

-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

Oι επομενες δυο μερες που απομενουν είναι πολύ χαλαρες (μαλλον οι αγαπημενες μερες της παρεας μου).

Σημερα το πρωινο ξυπνημα ηταν πολύ δυσκολο αλλα αφου φτιαξαμε τα τσαγακια μας στο σπιτι και ετοιμαστηκαμε πηγαμε να παρουμε καφε και κατι να φαμε από έναν ωραιο φουρνο που ειχε προτεινει η astral και που βρισκοταν πολύ κοντα στο σπιιτ μας. Μια σταση στο Il Fornaio λοιπον για πιτα με ρικοτα και σπανακι, ένα canollo και κανα δυο κομματια πιτσα. Όλα ηταν αρκετα νοστιμα. Επομενη σταση, Primo Café λιγο πιο διπλα για καφε cappuchino με σαντιγυ κολαση! Πληρης εφοδιασμος για να ξεκινησουμε τη μερα μας, οποτε ειμαστε ready.
Το προγραμμα ελεγε Galleria Borghese για σημερα το πρωι. Εχοντας τη Roma Ρass θα μπαιναμε δωρεαν (ηταν ένα απ’τα δυο μουσεια που θα μπαιναμε δωρεαν, το πρωτο ηταν το Κολοσσαιο), επειδη όμως το μουσειο δεχεται συγκεκριμενο αριθμο επισκεπτων κάθε μερα απαιτειται κρατηση για οσους εχουν τη Roma Pass. Τη προηγουμενη μερα ειχα τηλεφωνησει και νομιζα ότι ειχα κανει τη κρατηση, δυστυχως όμως με τη κυρια στο τηλεφωνο δε συννενοηθηκαμε σωστα, τα αγγλικα της δε με βοηθησαν να τη καταλαβω. «Διαθεσιμα εισητηρια εχω μονο για τη Παρασκευη το πρωι», με ενημερωνει η κυρια στο γκισε. «Ναι οκ, Παρασκευη πρωι εγω θα’μαι στο αεροπλανο για Ελλαδα!!!», λεω κι εγω από μεσα μου και φευγω απογοητευμενη.
Ειχα προετοιμαστει για μουσειο τεχνης σημερα. Βαλαμε κατω το φυλλαδιο με τα μουσεια της Roma Pass και τελικα αποφασισαμε να παμε στο Palazzo Barberini (Galleria Nazionale d' Arte Antica). Πριν φυγουμε όμως απ’το παρκο καναμε μια βολτα, απολαυσαμε το μερος και βγαλαμε πολλες φωτογραφιες.

H Galleria Barberini αποδειχθηκε πολύ καλη επιλογη. Το palazzo Barberini κατοικηθηκε απ’την οικογενεια Barberini και σημερα εκει στεγαζεται μουσειο με πανεμορφους πινακες μερικους απ’τους οποιους ξεχωρισαμε, όπως «Οι τρεις μοιρες» του Giovanni Antonio Bazzi. Ορεξη να εχετε και εκει θα βρειτε πινακες και αλλων μεγαλων καλλιτεχνων όπως των Raphel, Caravaggio, Guido Reni. Να αναφερω επισης οτι το εισητηριο κοστιζει μολις 5 ευρω και το audioguide 2.5 ευρω. Κι εδώ ο ηχογραφημενος οδηγος μας βοηθησε να καταλαβουμε πολλα για τα εργα τεχνης που βλεπαμε αλλα και για το Palazzo Barberini και την ιστορια του. Τρομερα εντυπωσιακο είναι το ταβανι του grand salon που ζωγραφισε ο Πιέτρο ντα Κορτόνα. Το εργο ονομαζεται «Η αλληγορια της προνοιας και η δυναμη των Barberini», και όπως βλεπετε είναι μοναδικο. Αν καταλαβα καλα ζητηθηκε απ’τον Πιέτρο ντα Κορτόνα να ζωγραφισει την οροφη, όταν ένα μελος της οικογενειας Barberini εκλεχθηκε παπας.
Οι τρεις μελισσες που μπορειτε να δειτε σχεδον στο κεντρο της τοιχογραφιας αποτελουσαν το οικοσημο της οικογενειας Barberini.
H φωτογραφια βεβαια δεν είναι δικια μου.

Στο μουσειο καθισαμε αρκετες ωρες οποτε αποφασισαμε να παμε στη Fontana di Trevi για φαγητο και μετα στη Piazza di Spagna για τσαι.

Μαντεψτε ποιο μελος του φορουμ μου προτεινε το επομενο εστιατοριο. Ω, ναι! Latina again! Spaghetteria l'archetto, δυο βηματα απ’την Fontana di Trevi. Ομορφο μαγαζι, μικρο αλλα το καλοκαιρι με τα τραπεζακια πανω στο πλακοστρωτο θα’ναι ακομα καλυτερα. Αν ειστε απαιτητικοι και θελετε μεγαλη ποικιλια (κυριως ζυμαρικων) αυτό είναι το μαγαζι σας. Τεραστια ποικιλια, σελιδες, πολλες σελιδες με παρα πολλες σαλτσες ζυμαρικων ταξινομημενες ανα κατηγοριες. Πελαγωσαμε αλλα τελικα διαλεξαμε. Το δικο μου πιατο με σαλτσα από μελιτζανα ηταν παρα πολύ ωραιο, ελαφρυ και γευστικο, αλλα και η μακαροναδα tartuffo που πηρε η Σ ηταν σουπερ! Πηραμε κι ένα πιατο με μοσχαρι και σαλτσα από μηλα, διαφορετικο κι ωραιο.

Μετα απ’αυτό το ωραιο γευμα ενιωθα ναρκωμενη, μαλλον ολοι νιωθαμε ετσι οποτε προτιμησαμε κατι χαλαρωτικο για τη συνεχεια… τσαγακι αλλα αγγλικα. Αφου δεν ηπια τσαι στο Λονδινο, θα πιω τσαι σε τσαγερι που ανοιξαν αγγλιδες στη Ρωμη! Why not? Babington's Tea Rooms, διπλα στη Scalinata στη Piazza di Spagna. Δεν εχω πιει ακριβοτερο τσαι στη ζωη μου, 10 ευρω εκανε το ταπεινο Βabington Royal Blend που πηρα. Το συγκεκριμενο παραγεται αποκλειστικα για το Babington και το δωρισαν στην Βασιλισσα Ελισαβετ όταν ηρθε για πρωτη φορα στη Ρωμη. Royal δεν ηθελες; Royal θα πληρωσεις! Η τσαγερι ειχε και τσαι με 23 ευρω!!! Απ’τα σπανιοτερα στο κοσμο αφου τα μπουμπουκια του τσαγιου συλλεγονται μονο δυο φορες το χρονο.

Στο babington’s καθισαμε αρκετα αν κι εγω καποια στιγμη αφησα τα παιδια και πηγα μεχρι τη Via del Corso να αγορασω ένα δωρακι που ειχα βαλει στο ματι από προηγουμενη μερα. Για να παω στη del Corso όμως περασα από τη via Condotti. Τι το’θελα; Θολωσα! Dior, Louis Vuitton, Gucci, Dolce & Gabbana, Valentino, Hermes, Prada, Armani, Fendi, Salvatore Ferragamo, Furla, Burberry, Bulgari… προχωραω και δε κοιταω πολλα πολλα αλλα στη βιτρινα του Dolce & Gabbana δε μπορεις να αντισταθεις. «Ενα φορεματακι απ'αυτα ωραιο θα'ταν.», σκεφτομαι. «Αιντεεε συνελθε! :idea: Με τοσα λεφτα πας ταξιδι.», ξανασκεφτομαι και προσγειωνομαι στη πραγματικοτητα. Στο δρομο γινοταν ο κακος χαμος, ο κοσμος δε χωρουσε στα πεζοδρομια, ολοι ειχαν βγει για ψωνια μαλλον. Αγορασα κι εγω το δωρακι μου και γυρισα στη τσαγερι.

Αργοτερα, πηγαμε στο σουπερ μαρκετ. Σημερα θα μαγειρευαμε εμεις οποτε αγορασαμε δυο τρια πραγματακια και γυρισαμε σπιτι. Στη κουζινα ολοταχως…..

Dinner is ready

Σημερα καθισαμε ολοι στο σπιτι, μαζι κι εγω. Άλλος κοιμαται, άλλος διαβαζει, άλλος κανει μπανιο κι άλλος ακουει μουσικη. Ηταν αδιαμφισβητητα ωρα για χαλαρωση.

Γυρω στις 23.30 ο Κ είναι ξερος στο κρεβατι, κοιμαται και δεν ακουει τιποτα! Ετοιμαστηκαμε λοιπον τα κοριτσια της παρεας και πηγαμε στη Fontana di Trevi να την απολαυσουμε αργα το βραδυ. Στη διαδρομη βλεπαμε ότι τα εστιατορια εκλειναν και ο κοσμος ηταν ελαχιστος. «Δεν παω πουτενα, πουτενα εδώ θα μεινω…», τραγουδαει ο Ιταλος σερβιτορος όταν μας ακουει που μιλαμε. Επιτυχια τρελη ο Καρρας! Φτανουμε στη Fontana di Trevi που είναι σχεδον αδεια, καθομαστε και απολαμβανουμε θεαμα και ηχο… Χαιρομαι πολύ που σε ακουσα elenara και παρα τη κουραση πηγαμε, ηταν παρα πολύ ωραια και ηρεμα.

Δυο κοριτσια στη Fontana

Φευγοντας σκεφτηκα να παμε καλυτερα από via del Corso γιατι από’κει που ειχαμε ερθει ηταν σκετη ερημια, οποτε μετα από λιγο φτασαμε σπιτακι….

Τελευταια μερα αυριο…

 

[Classical Dancer]

Υπέροχη η ώρα που βρεθήκατε στο Castel san Angelo! Μαγικά χρώματα, ονειρικές εικόνες! Πάντα τόσο όμορφες στιγμές να έχεις στα ταξίδια σου!