The Official Offtopic v5

[varioAthens]

Ε δεν άνοιξε κανείς ένα αντίστοιχο θέμα. Ή ασχολούνται ελάχιστοι από το φόρουμ ή αυτοί που ασχολούνται δεν μπαίνουν πια στο φόρουμ Έχει εξαφανιστεί και ο @hydronetta που είναι γνωστός βετεράνος της Eurovision. Άνοιξε θέμα και θα είμαι ο πρώτος που θα σχολιάσει

Σου δινω το ελευθερο να το ανοιξεις γιατι ειμαι απο κινητο....

 

[North66]

 

[dim kyr]

Ας γράψω τον πόνο μου:
Εγώ και το πόδι μου
Σήμερα θα ασχοληθώ με την περιπέτεια της αγοράς/αναζήτησης κάποιου χρηστικού αντικειμένου, και πως μπορεί κάτι τόσο απλό να διαθέτει την δυναμική να μεταλλαχθεί από μια εμπορική συναλλαγή σε
φαρσοκωμωδία.
Ναι.Κι' όμως μπορεί.
Δώσε βάση ,άκου, και θα γίνεις σοφότερος.
Είχα ένα γραφείο. Με τρια μεταλλικά πόδια. Τώρα θα μου πεις και εσύ -με τα δίκια σου- μπορεί
ένα γραφείο να στηρίζεται σε 3 πόδια και να καταρρίπτει με αυτόν τον εξωγήινο τρόπο τους
όρους της φυσικής, βαρύτητας κλπ? Ναι μπορεί θα σου απαντήσω βαρύθυμα και πάμε παρακάτω.
Επειδή βαρέθηκα να τα βάζω με τον Νεύτωνα και να του τρίβω στην μούρη τις παπάτζες του,
αποφάσισα να επαναφέρω το τρίποδο γραφείο στην κανονικότητα, και να το εντάξω στις νόρμες
που επιτάσσει το βιβλίο της φυσικής πειραματικής της τετάρτης Δημοτικού.
Ολα καλά μεχρι εδώ. Μου έλειπε λοιπόν ένα ποδάρι. Κανένα πρόβλημα λέω στον πάντα
αισιόδοξο (αδίκως όπως εξελίχθηκε) εαυτό μου.

Θα πάω στην αγορά, θα μπουκάρω σε ένα ποδαρομάγαζο, θα πω "γεια σας θέλω ένα πόδι"
θα μου το δώσουν , θα πλερώ και θα φύγω κιουρία. Που η δυσκολία? Μόνο η πληρωμή είναι
-θεωρητικά τουλάχιστον- το μελανό σημείο, τίποτα άλλο. Και αρχίζει το σουρεάλ.
Παίρνω επί μάλης το ένα απο τα τρία ποδάρια για δείγμα, παίρνω και τα ποδάρια μου
και μπουκάρω στο πρώτο μαγαζί.
-γεια σας
-γεια σας.
-Θέλω ένα πόδι μεταλλικό σαν δαυτο (το κρατούσα και το κουνούσα πέρα δωθε στα μούτρα
του μαγαζάτορα σαν Βίγκιγκς ένα λάφυρο)
-Πόσους πόντους το θέλεις?
-Αφού σοκαρίστηκα αρχικώς, μετά στροφάρω , και ανακουφισμένη του λέω 70 πόντους γράφει
πάνω.
-Ααα.. δεν έχω τόσους πόντους.... Αν σου κάνει έχω σε 68 και 78 πόντους. Εκτός αν θέλεις το
ακριβές μέγεθος... διαφορέτικα να σου δώσω ένα 78 πόντους και να το κόψεις για να κάνεις την
δουλειά σου.
-Κόβεται εύκολα? Με πριόνι? Του απαντώ κι εγω η αφελέστατη.
-Ναι... κόβεται σχετικά εύκολα... είναι σκληρό σαν μέταλλο βέβαια,αλλά δεν είναι και απο ατσάλι Χα Χαχαχχαααα..
-Μπα.... θα δοκιμάσω την τύχη μου αλλού του λέει και φεύγω, γιατί το μαγαζί είχε μοναδική
πελάτισσα εμένα, ήταν σκοτεινό και με είχαν ζώσει και τα φίδια. Ανακόντα για ακρίβεια.
Οταν πήγα να φύγω (στούκαρα και πάνω στην τζαμαρία απο την βιασύνη μου να ξεκουμπιστώ),
μου φώναξε ότι δεν προκειται να βρω τους πόντους που θέλω και καλά θα κάνω να βολευτώ
με κάτι άλλο...
Ουστ... στον επόμενο.
-Γειά σας.
-γεια σας.
-Τι θα θέλατε. Ενα πόδι. Τονίζω: πόδι γραφείου, σαν αυτό (κούνημα ξανά προς εμπέδωση
του ανταλλακτικού στα μούτρα του υπαλλήλου περα δώθε μέχρι να
ζαλιστεί και να θέλει δραμαμίνες).
-Πόσους πόντους?
-Γύρος 2ος.
-Συγγνώμη?
-Τίποτα. 70 πόντους. Εχεις ή δεν έχεις? μην το κουράζουμε, αν και εδω είναι οκ. Εχει φως και κόσμο.
-Συγγνώμη ... δεν καταλαβαίνω...
-Δεν είναι ανάγκη να καταλάβεις... πιάσε απλά ένα ποδι 70 πόντων και είμαστε εντάξει. Δεν
σε ξέρω δεν με ξέρεις.
-Δεν έχω.
-Σιγά μην είχες... το είπε ο άλλος ο γρουσούζης...
-Ο μάστορας?
-Εεεε... θα μπορούσες να τον πεις κι έτσι αν διέθετες μια νοσηρή φαντασία. Τουλάχιστον αυτός έτσι νομίζει
-Θέλετε 68 πόντους? Εχω. Και 78 πόντ....
-Οχι. Αν ήθελα 68 θα έλεγα 68. 70 θέλω.
-Θέλετε 78 πόντους, και να το κόψετε? Δεν είναι πολύ σκλ..
Εφυγα.
Τρίτο μαγαζί. Ευτυχώς υπάλληλος γυναίκα.
-Γεια σας.
-Γεια σας.
-Τι θα θέλατε.
-Ενα πόδι. Γραφείου. Αν και κακως διευκρινίζω, είσαι γυναίκα εσύ, δεν σε φοβάμαι.
-Χαχααα...
αλλοιμονο αν κατάλαβε τι εννοούσα, απλά γελασε απο αμηχανία
-Πόσους πόντους θέλετε? Εχουμε όλα τα μεγέθη. ή σχεδόν όλα χα χα χα...
Σε χαζοχαρούμενη έπεσα σκέφτομαι. Δεν βαριέσαι... καλύτερα απο τον έκφυλο, αντζέντη
της Τσιτσιολίνας.
-Θέλω 70 πόντους.
-Αααα..... δεν ξέρω.... Ενα λεπτό να πάρω τηλέφωνο.
-Πάρε. Αντε να γυρ'ίσω σπίτι με 2 πόδια και τι στο κόσμο....
Η υπάλληλος πάει στο τηλέφωνο, και αρχίζει και μιλάει σαν την Μενεγάκη: "εεεελαααα Χρήστοοοο, είναι εδώ μια κυρία με ένα πόδι.. ναι ναι.. ένα πόδι.."
Αυτή θα με βγάλει κουτσή σκέφτομαι, ο άλλος δεν θα καταλάβει και πάλι τζιφος η δουλειά ενω
ταυτόχρονα λέω φωναχτά "πάντως πέντε μόλις λεπτά μου πήρε να έρθω στο μαγαζάκι σας, καλά τα πήγα για γυναίκα με ένα πόδι χα χαχχχαααα".
Γέλασε κι αυτή (ανάθεμα αν κατάλαβε το λόγο, πάλι η αμηχανία δούλεψε) και συνέχισε.
"Πόσους πόντους έχουμε Χρήστο? Η κυρία με το πόδι θέλει 70. Τι? δεν έχουμε? ναι... ναι....
θα της το πω" και κλείνει το τηλέφωνο.
-Δυστυχώς δεν έχουμε 70 πόντους
-Σιγά μην είχατε..
-Ορίστε?
-Τίποτε... συνεχίστε.. συνεχίστε..
-Αν θέλετε, μου είπε ο κος Χρήστος να αφήσετε εδω το πόδι σας, να του ρίξει μια ματιά, να δει
και πόσους πόντους χρειαζ....
-Ξέρω , ξέρω... Πάλι για πόντους θα μου πεις. Και είπα γυναίκα είναι, ξανθιά, είναι θα την γλυτώσω... αλλά μπα....
Αστο καλύτερα. Εγω και το πόδι μου σε αυτό το ημίωρο αναπτύξαμε μια άκρως εθιστική σχέση και
δεν μπορώ να το αποχωριστώ. άλλωστε πως θα πάω στο σπίτι μου χωρίς πόδι? Λοιπόν,
να μην πλατιάζω και σας τρώω τον χρόνο σας, θα πάρω το πόδι μου και θα φύγουμε. σας χαιρετώ.
-!!!

Τελικά στον γυρισμό έκανα το πόδι μαγκούρα και σιγοσφύριζα Φρεντ Αστερ.. Ηταν πολύ
αστεία εικόνα.
Οταν έφτασα στο σπίτι , ο Γκιούλιβερ με ρώτησε αν ήταν όλα εντάξει, κι αν είχα καταφέρει να
εξασφαλίσω σύντροφο για τα 3 ποδάρια του γραφείου.
-Οχι. Δεν βρήκα τέταρτο πόδι. Επέστρεψα με τρία, τα δυό δικά μου και το δείγμα. Και πάλι καλά
να λες γιατί παρολίγο να μου κάνουν τα τρία δύο. Παρατρίχα την γλίτωσα..... παρά 70 πόντους συγκεκριμένα!
Κλείνω εδώ,λέγοντας ότι δεν κατάφερε (το γραφείο) να επιστρέψει ποτέ στην ομαλότητα: Για πάντα μόνο, ........για πάντα τρίποδο!

 

[paefstra]

. Με τρια μεταλλικά πόδια. Τώρα θα μου πεις και εσύ -με τα δίκια σου- μπορεί
ένα γραφείο να στηρίζεται σε 3 πόδια και να καταρρίπτει με αυτόν τον εξωγήινο τρόπο τους
όρους της φυσικής, βαρύτητας κλπ? Ναι μπορεί θα σου απαντήσω βαρύθυμα και πάμε παρακάτω.
Επειδή βαρέθηκα να τα βάζω με τον Νεύτωνα και να του τρίβω στην μούρη τις παπάτζες του,
αποφάσισα να επαναφέρω το τρίποδο γραφείο στην κανονικότητα, και να το εντάξω στις νόρμες
που επιτάσσει το βιβλίο της φυσικής πειραματικής της τετάρτης Δημοτικού.
!

Μπορεί να στηριχτεί. Τρία σημεία ορίζουν ένα επίπεδο. Απλά θα πρέπει να τοποθετήσεις σε αλλο σημείο το τρίτο πόδι .
Επίσης το γραφείο θα φαίνεται χάλια, αλλά είπες μονο για στήριξη

 

[dim kyr]

Εβαλα εσωτερικές "γωνιές" στον τοίχο . Στηρίζεται, εαν ακουμπήσω πάνω στο γραφείο τον "Ξένο" του Καμί. ή τις ιστοριες του κ. Κοϊνερ. Το πρόβλημα το εχει στο Πόλεμος και Ειρηνη: Γκρεμιζεται

 

[paefstra]

Το πρόβλημα το εχει στο Πόλεμος και Ειρηνη: Γκρεμιζεται

Βάλε από κατω την "Πτώση" να πεφτει πανω σε κάτι οικείο

 

[dim kyr]

Εβαλα "το κεφαλαιο". Γκρεμίστηκε ΚΑΙ το σπίτι

 

[tripakias]

Παρε εναν Ατλα να το στηριζει.

 

[varioAthens]

Ας γράψω τον πόνο μου:
Εγώ και το πόδι μου
Σήμερα θα ασχοληθώ με την περιπέτεια της αγοράς/αναζήτησης κάποιου χρηστικού αντικειμένου, και πως μπορεί κάτι τόσο απλό να διαθέτει την δυναμική να μεταλλαχθεί από μια εμπορική συναλλαγή σε
φαρσοκωμωδία.
Ναι.Κι' όμως μπορεί.
Δώσε βάση ,άκου, και θα γίνεις σοφότερος.
Είχα ένα γραφείο. Με τρια μεταλλικά πόδια. Τώρα θα μου πεις και εσύ -με τα δίκια σου- μπορεί
ένα γραφείο να στηρίζεται σε 3 πόδια και να καταρρίπτει με αυτόν τον εξωγήινο τρόπο τους
όρους της φυσικής, βαρύτητας κλπ? Ναι μπορεί θα σου απαντήσω βαρύθυμα και πάμε παρακάτω.
Επειδή βαρέθηκα να τα βάζω με τον Νεύτωνα και να του τρίβω στην μούρη τις παπάτζες του,
αποφάσισα να επαναφέρω το τρίποδο γραφείο στην κανονικότητα, και να το εντάξω στις νόρμες
που επιτάσσει το βιβλίο της φυσικής πειραματικής της τετάρτης Δημοτικού.
Ολα καλά μεχρι εδώ. Μου έλειπε λοιπόν ένα ποδάρι. Κανένα πρόβλημα λέω στον πάντα
αισιόδοξο (αδίκως όπως εξελίχθηκε) εαυτό μου.

Θα πάω στην αγορά, θα μπουκάρω σε ένα ποδαρομάγαζο, θα πω "γεια σας θέλω ένα πόδι"
θα μου το δώσουν , θα πλερώ και θα φύγω κιουρία. Που η δυσκολία? Μόνο η πληρωμή είναι
-θεωρητικά τουλάχιστον- το μελανό σημείο, τίποτα άλλο. Και αρχίζει το σουρεάλ.
Παίρνω επί μάλης το ένα απο τα τρία ποδάρια για δείγμα, παίρνω και τα ποδάρια μου
και μπουκάρω στο πρώτο μαγαζί.
-γεια σας
-γεια σας.
-Θέλω ένα πόδι μεταλλικό σαν δαυτο (το κρατούσα και το κουνούσα πέρα δωθε στα μούτρα
του μαγαζάτορα σαν Βίγκιγκς ένα λάφυρο)
-Πόσους πόντους το θέλεις?
-Αφού σοκαρίστηκα αρχικώς, μετά στροφάρω , και ανακουφισμένη του λέω 70 πόντους γράφει
πάνω.
-Ααα.. δεν έχω τόσους πόντους.... Αν σου κάνει έχω σε 68 και 78 πόντους. Εκτός αν θέλεις το
ακριβές μέγεθος... διαφορέτικα να σου δώσω ένα 78 πόντους και να το κόψεις για να κάνεις την
δουλειά σου.
-Κόβεται εύκολα? Με πριόνι? Του απαντώ κι εγω η αφελέστατη.
-Ναι... κόβεται σχετικά εύκολα... είναι σκληρό σαν μέταλλο βέβαια,αλλά δεν είναι και απο ατσάλι Χα Χαχαχχαααα..
-Μπα.... θα δοκιμάσω την τύχη μου αλλού του λέει και φεύγω, γιατί το μαγαζί είχε μοναδική
πελάτισσα εμένα, ήταν σκοτεινό και με είχαν ζώσει και τα φίδια. Ανακόντα για ακρίβεια.
Οταν πήγα να φύγω (στούκαρα και πάνω στην τζαμαρία απο την βιασύνη μου να ξεκουμπιστώ),
μου φώναξε ότι δεν προκειται να βρω τους πόντους που θέλω και καλά θα κάνω να βολευτώ
με κάτι άλλο...
Ουστ... στον επόμενο.
-Γειά σας.
-γεια σας.
-Τι θα θέλατε. Ενα πόδι. Τονίζω: πόδι γραφείου, σαν αυτό (κούνημα ξανά προς εμπέδωση
του ανταλλακτικού στα μούτρα του υπαλλήλου περα δώθε μέχρι να
ζαλιστεί και να θέλει δραμαμίνες).
-Πόσους πόντους?
-Γύρος 2ος.
-Συγγνώμη?
-Τίποτα. 70 πόντους. Εχεις ή δεν έχεις? μην το κουράζουμε, αν και εδω είναι οκ. Εχει φως και κόσμο.
-Συγγνώμη ... δεν καταλαβαίνω...
-Δεν είναι ανάγκη να καταλάβεις... πιάσε απλά ένα ποδι 70 πόντων και είμαστε εντάξει. Δεν
σε ξέρω δεν με ξέρεις.
-Δεν έχω.
-Σιγά μην είχες... το είπε ο άλλος ο γρουσούζης...
-Ο μάστορας?
-Εεεε... θα μπορούσες να τον πεις κι έτσι αν διέθετες μια νοσηρή φαντασία. Τουλάχιστον αυτός έτσι νομίζει
-Θέλετε 68 πόντους? Εχω. Και 78 πόντ....
-Οχι. Αν ήθελα 68 θα έλεγα 68. 70 θέλω.
-Θέλετε 78 πόντους, και να το κόψετε? Δεν είναι πολύ σκλ..
Εφυγα.
Τρίτο μαγαζί. Ευτυχώς υπάλληλος γυναίκα.
-Γεια σας.
-Γεια σας.
-Τι θα θέλατε.
-Ενα πόδι. Γραφείου. Αν και κακως διευκρινίζω, είσαι γυναίκα εσύ, δεν σε φοβάμαι.
-Χαχααα...
αλλοιμονο αν κατάλαβε τι εννοούσα, απλά γελασε απο αμηχανία
-Πόσους πόντους θέλετε? Εχουμε όλα τα μεγέθη. ή σχεδόν όλα χα χα χα...
Σε χαζοχαρούμενη έπεσα σκέφτομαι. Δεν βαριέσαι... καλύτερα απο τον έκφυλο, αντζέντη
της Τσιτσιολίνας.
-Θέλω 70 πόντους.
-Αααα..... δεν ξέρω.... Ενα λεπτό να πάρω τηλέφωνο.
-Πάρε. Αντε να γυρ'ίσω σπίτι με 2 πόδια και τι στο κόσμο....
Η υπάλληλος πάει στο τηλέφωνο, και αρχίζει και μιλάει σαν την Μενεγάκη: "εεεελαααα Χρήστοοοο, είναι εδώ μια κυρία με ένα πόδι.. ναι ναι.. ένα πόδι.."
Αυτή θα με βγάλει κουτσή σκέφτομαι, ο άλλος δεν θα καταλάβει και πάλι τζιφος η δουλειά ενω
ταυτόχρονα λέω φωναχτά "πάντως πέντε μόλις λεπτά μου πήρε να έρθω στο μαγαζάκι σας, καλά τα πήγα για γυναίκα με ένα πόδι χα χαχχχαααα".
Γέλασε κι αυτή (ανάθεμα αν κατάλαβε το λόγο, πάλι η αμηχανία δούλεψε) και συνέχισε.
"Πόσους πόντους έχουμε Χρήστο? Η κυρία με το πόδι θέλει 70. Τι? δεν έχουμε? ναι... ναι....
θα της το πω" και κλείνει το τηλέφωνο.
-Δυστυχώς δεν έχουμε 70 πόντους
-Σιγά μην είχατε..
-Ορίστε?
-Τίποτε... συνεχίστε.. συνεχίστε..
-Αν θέλετε, μου είπε ο κος Χρήστος να αφήσετε εδω το πόδι σας, να του ρίξει μια ματιά, να δει
και πόσους πόντους χρειαζ....
-Ξέρω , ξέρω... Πάλι για πόντους θα μου πεις. Και είπα γυναίκα είναι, ξανθιά, είναι θα την γλυτώσω... αλλά μπα....
Αστο καλύτερα. Εγω και το πόδι μου σε αυτό το ημίωρο αναπτύξαμε μια άκρως εθιστική σχέση και
δεν μπορώ να το αποχωριστώ. άλλωστε πως θα πάω στο σπίτι μου χωρίς πόδι? Λοιπόν,
να μην πλατιάζω και σας τρώω τον χρόνο σας, θα πάρω το πόδι μου και θα φύγουμε. σας χαιρετώ.
-!!!

Τελικά στον γυρισμό έκανα το πόδι μαγκούρα και σιγοσφύριζα Φρεντ Αστερ.. Ηταν πολύ
αστεία εικόνα.
Οταν έφτασα στο σπίτι , ο Γκιούλιβερ με ρώτησε αν ήταν όλα εντάξει, κι αν είχα καταφέρει να
εξασφαλίσω σύντροφο για τα 3 ποδάρια του γραφείου.
-Οχι. Δεν βρήκα τέταρτο πόδι. Επέστρεψα με τρία, τα δυό δικά μου και το δείγμα. Και πάλι καλά
να λες γιατί παρολίγο να μου κάνουν τα τρία δύο. Παρατρίχα την γλίτωσα..... παρά 70 πόντους συγκεκριμένα!
Κλείνω εδώ,λέγοντας ότι δεν κατάφερε (το γραφείο) να επιστρέψει ποτέ στην ομαλότητα: Για πάντα μόνο, ........για πάντα τρίποδο!

Αυτος ο Γκιουλι ουτε στο Ελλαντα δεν ησυχαζει με σενα ο ανθρωπΑς!!!

 

[taver]

Το ενδεχόμενο να αγοράσεις 4 καινούργια πόδια σου πέρασε από το μυαλό;

 

[vasiliss]

Ας γράψω τον πόνο μου:
Εγώ και το πόδι μου
Σήμερα θα ασχοληθώ με την περιπέτεια της αγοράς/αναζήτησης κάποιου χρηστικού αντικειμένου, και πως μπορεί κάτι τόσο απλό να διαθέτει την δυναμική να μεταλλαχθεί από μια εμπορική συναλλαγή σε
φαρσοκωμωδία.
Ναι.Κι' όμως μπορεί.
Δώσε βάση ,άκου, και θα γίνεις σοφότερος.
Είχα ένα γραφείο. Με τρια μεταλλικά πόδια. Τώρα θα μου πεις και εσύ -με τα δίκια σου- μπορεί
ένα γραφείο να στηρίζεται σε 3 πόδια και να καταρρίπτει με αυτόν τον εξωγήινο τρόπο τους
όρους της φυσικής, βαρύτητας κλπ? Ναι μπορεί θα σου απαντήσω βαρύθυμα και πάμε παρακάτω.
Επειδή βαρέθηκα να τα βάζω με τον Νεύτωνα και να του τρίβω στην μούρη τις παπάτζες του,
αποφάσισα να επαναφέρω το τρίποδο γραφείο στην κανονικότητα, και να το εντάξω στις νόρμες
που επιτάσσει το βιβλίο της φυσικής πειραματικής της τετάρτης Δημοτικού.
Ολα καλά μεχρι εδώ. Μου έλειπε λοιπόν ένα ποδάρι. Κανένα πρόβλημα λέω στον πάντα
αισιόδοξο (αδίκως όπως εξελίχθηκε) εαυτό μου.

Θα πάω στην αγορά, θα μπουκάρω σε ένα ποδαρομάγαζο, θα πω "γεια σας θέλω ένα πόδι"
θα μου το δώσουν , θα πλερώ και θα φύγω κιουρία. Που η δυσκολία? Μόνο η πληρωμή είναι
-θεωρητικά τουλάχιστον- το μελανό σημείο, τίποτα άλλο. Και αρχίζει το σουρεάλ.
Παίρνω επί μάλης το ένα απο τα τρία ποδάρια για δείγμα, παίρνω και τα ποδάρια μου
και μπουκάρω στο πρώτο μαγαζί.
-γεια σας
-γεια σας.
-Θέλω ένα πόδι μεταλλικό σαν δαυτο (το κρατούσα και το κουνούσα πέρα δωθε στα μούτρα
του μαγαζάτορα σαν Βίγκιγκς ένα λάφυρο)
-Πόσους πόντους το θέλεις?
-Αφού σοκαρίστηκα αρχικώς, μετά στροφάρω , και ανακουφισμένη του λέω 70 πόντους γράφει
πάνω.
-Ααα.. δεν έχω τόσους πόντους.... Αν σου κάνει έχω σε 68 και 78 πόντους. Εκτός αν θέλεις το
ακριβές μέγεθος... διαφορέτικα να σου δώσω ένα 78 πόντους και να το κόψεις για να κάνεις την
δουλειά σου.
-Κόβεται εύκολα? Με πριόνι? Του απαντώ κι εγω η αφελέστατη.
-Ναι... κόβεται σχετικά εύκολα... είναι σκληρό σαν μέταλλο βέβαια,αλλά δεν είναι και απο ατσάλι Χα Χαχαχχαααα..
-Μπα.... θα δοκιμάσω την τύχη μου αλλού του λέει και φεύγω, γιατί το μαγαζί είχε μοναδική
πελάτισσα εμένα, ήταν σκοτεινό και με είχαν ζώσει και τα φίδια. Ανακόντα για ακρίβεια.
Οταν πήγα να φύγω (στούκαρα και πάνω στην τζαμαρία απο την βιασύνη μου να ξεκουμπιστώ),
μου φώναξε ότι δεν προκειται να βρω τους πόντους που θέλω και καλά θα κάνω να βολευτώ
με κάτι άλλο...
Ουστ... στον επόμενο.
-Γειά σας.
-γεια σας.
-Τι θα θέλατε. Ενα πόδι. Τονίζω: πόδι γραφείου, σαν αυτό (κούνημα ξανά προς εμπέδωση
του ανταλλακτικού στα μούτρα του υπαλλήλου περα δώθε μέχρι να
ζαλιστεί και να θέλει δραμαμίνες).
-Πόσους πόντους?
-Γύρος 2ος.
-Συγγνώμη?
-Τίποτα. 70 πόντους. Εχεις ή δεν έχεις? μην το κουράζουμε, αν και εδω είναι οκ. Εχει φως και κόσμο.
-Συγγνώμη ... δεν καταλαβαίνω...
-Δεν είναι ανάγκη να καταλάβεις... πιάσε απλά ένα ποδι 70 πόντων και είμαστε εντάξει. Δεν
σε ξέρω δεν με ξέρεις.
-Δεν έχω.
-Σιγά μην είχες... το είπε ο άλλος ο γρουσούζης...
-Ο μάστορας?
-Εεεε... θα μπορούσες να τον πεις κι έτσι αν διέθετες μια νοσηρή φαντασία. Τουλάχιστον αυτός έτσι νομίζει
-Θέλετε 68 πόντους? Εχω. Και 78 πόντ....
-Οχι. Αν ήθελα 68 θα έλεγα 68. 70 θέλω.
-Θέλετε 78 πόντους, και να το κόψετε? Δεν είναι πολύ σκλ..
Εφυγα.
Τρίτο μαγαζί. Ευτυχώς υπάλληλος γυναίκα.
-Γεια σας.
-Γεια σας.
-Τι θα θέλατε.
-Ενα πόδι. Γραφείου. Αν και κακως διευκρινίζω, είσαι γυναίκα εσύ, δεν σε φοβάμαι.
-Χαχααα...
αλλοιμονο αν κατάλαβε τι εννοούσα, απλά γελασε απο αμηχανία
-Πόσους πόντους θέλετε? Εχουμε όλα τα μεγέθη. ή σχεδόν όλα χα χα χα...
Σε χαζοχαρούμενη έπεσα σκέφτομαι. Δεν βαριέσαι... καλύτερα απο τον έκφυλο, αντζέντη
της Τσιτσιολίνας.
-Θέλω 70 πόντους.
-Αααα..... δεν ξέρω.... Ενα λεπτό να πάρω τηλέφωνο.
-Πάρε. Αντε να γυρ'ίσω σπίτι με 2 πόδια και τι στο κόσμο....
Η υπάλληλος πάει στο τηλέφωνο, και αρχίζει και μιλάει σαν την Μενεγάκη: "εεεελαααα Χρήστοοοο, είναι εδώ μια κυρία με ένα πόδι.. ναι ναι.. ένα πόδι.."
Αυτή θα με βγάλει κουτσή σκέφτομαι, ο άλλος δεν θα καταλάβει και πάλι τζιφος η δουλειά ενω
ταυτόχρονα λέω φωναχτά "πάντως πέντε μόλις λεπτά μου πήρε να έρθω στο μαγαζάκι σας, καλά τα πήγα για γυναίκα με ένα πόδι χα χαχχχαααα".
Γέλασε κι αυτή (ανάθεμα αν κατάλαβε το λόγο, πάλι η αμηχανία δούλεψε) και συνέχισε.
"Πόσους πόντους έχουμε Χρήστο? Η κυρία με το πόδι θέλει 70. Τι? δεν έχουμε? ναι... ναι....
θα της το πω" και κλείνει το τηλέφωνο.
-Δυστυχώς δεν έχουμε 70 πόντους
-Σιγά μην είχατε..
-Ορίστε?
-Τίποτε... συνεχίστε.. συνεχίστε..
-Αν θέλετε, μου είπε ο κος Χρήστος να αφήσετε εδω το πόδι σας, να του ρίξει μια ματιά, να δει
και πόσους πόντους χρειαζ....
-Ξέρω , ξέρω... Πάλι για πόντους θα μου πεις. Και είπα γυναίκα είναι, ξανθιά, είναι θα την γλυτώσω... αλλά μπα....
Αστο καλύτερα. Εγω και το πόδι μου σε αυτό το ημίωρο αναπτύξαμε μια άκρως εθιστική σχέση και
δεν μπορώ να το αποχωριστώ. άλλωστε πως θα πάω στο σπίτι μου χωρίς πόδι? Λοιπόν,
να μην πλατιάζω και σας τρώω τον χρόνο σας, θα πάρω το πόδι μου και θα φύγουμε. σας χαιρετώ.
-!!!

Τελικά στον γυρισμό έκανα το πόδι μαγκούρα και σιγοσφύριζα Φρεντ Αστερ.. Ηταν πολύ
αστεία εικόνα.
Οταν έφτασα στο σπίτι , ο Γκιούλιβερ με ρώτησε αν ήταν όλα εντάξει, κι αν είχα καταφέρει να
εξασφαλίσω σύντροφο για τα 3 ποδάρια του γραφείου.
-Οχι. Δεν βρήκα τέταρτο πόδι. Επέστρεψα με τρία, τα δυό δικά μου και το δείγμα. Και πάλι καλά
να λες γιατί παρολίγο να μου κάνουν τα τρία δύο. Παρατρίχα την γλίτωσα..... παρά 70 πόντους συγκεκριμένα!
Κλείνω εδώ,λέγοντας ότι δεν κατάφερε (το γραφείο) να επιστρέψει ποτέ στην ομαλότητα: Για πάντα μόνο, ........για πάντα τρίποδο!

Με έκανες να βγάλω το μέτρο και να μετρήσω τα πόδια από τα γραφεία των παιδιών μου. ΟΛΑ 70 εκ. με βιδούλα που αυξάνει το ύψος. Σίγουρα λοιπόν υπάρχει (υπήρχε ) τέτοιο πόδι στην αγορά. Αν δεν σε ενοχλεί να είναι ροζουλί προς το φούξια, μπορώ να σου πω από που τα πήρα με πμ. (έχω και σε ινοξ αλλά όχι από Αθήνα)

 

[North66]