Η Κωνσταντινούπολη είναι μια πόλη που σύμφωνα με τις τελευταίες καταμετρήσεις φιλοξενεί πάνω απο 250.000 αδέσποτες γάτες και υπολογίζοντας και τις δεσποζόμενες ξεπερνά σε πληθυσμό τις 300.000.
Με ιδιωτική πρωτοβουλία της Aponia clothing co τον Ιανουάριο του 2024 άνοιξε τις πόρτες του σε έναν προσωρινό χώρο το πρώτο μουσείο γάτας Cat Museum στην περιοχή του Γαλατά, με στόχο να στεγάσει την μεγαλύτερη συλλογή έργων τέχνης με θέμα την γάτα.
Έργα από καλλιτέχνες όπως οι Henriette Ronner Knip, Bedri Rahmi Eyüboğlu, Fikret Otyam, Joan Miró, Louis Wain φιλοξενούνται ήδη στο μουσείο. Εκτός από αυτά τα έργα τέχνης, υπάρχουν πολλά αντικείμενα με θέμα τη γάτα και αντίκες που εκτίθενται.
Το σημαντικότερο όλων όμως είναι πως το 50% των εσόδων που προέρχονται κυρίως απο τις αγορές των επισκεπτών απο το giftshop και απο άλλα καταστήματα που φέρουν το λογότυπο Μ θα αποτελέσει μια πηγή μόνιμου κέρδους που θα χρησιμοποιηθεί από την πρωτοβουλία της "Goodcrowd" για τη χρηματοδότηση 3 τομέων υποστήριξης των αδέσποτων ζώων που αποτελούν
– Διανομή υγιεινών τροφίμων μέσω καταστηματαρχών και εθελοντών.
– Ένα ευρύτερο πρόγραμμα στείρωσης.
– Πλήρως εξοπλισμένα εμπορικά κτηνιατρεία που θα λειτουργούν «δωρεάν» για ζώα του δρόμου.
Στο πρόσφατο ταξίδι μας λοιπόν στην Κωνσταντινούπολη ένα βροχερό απόγευμα αποφασίσαμε να επισκεφθούμε κι εμείς το νέο αυτό μουσείο.
Εκτός από τα εκθέματα στο καφέ του μουσείου όπου πωλούνται τα μπλουζακια τσάντες μαγνητάκια κλπ με το λογότυπο Μ υπήρχαν και ζωντανά "εκθεματα" με φιλοξενούμενες αδέσποτες γάτες ανάμεσα στις δεκάδες που έχουν φιλοξενηθέι στον χώρο και αρκετές απο αυτές βρήκαν μόνιμη κατοικία μετά απο υιοθεσία.
Όλες εξαιρετικά φιλικές και εξοικειωμένες με την ανθρώπινη παρουσία , όπως άλλωστε οι περισσότερες αδέσποτες γάτες που συναντήσαμε σε κάθε γωνιά της Πόλης.
Αυτός ο τυπάκος έκανε το καλύτερο face control και όχι μόνο. Μας ακολούθησε και σε κάθε χώρο του μουσείου σαν άριστα εκπαιδευμένος φύλακας! Χάδια και πολλά πολλά δεν ήθελε. Ήταν σε ώρα υπηρεσίας υποθέτω!
Ένα τεράστιο κολάζ απο φωτογραφίες αδέσποτων της πόλης στην είσοδο του μουσείου.
Για πάμε κάτω να δούμε.....
Ο σεκιουριτάς που μας έκανε face control στην είσοδο ήρθε και στο ταμείο να μας ψαρώσει και να τσεκάρει τι ψωνίσαμε....
Ο πίνακας είναι χειροποίητο εργόχειρο παρακαλώ!
Πήραμε και μια τσάντα πολλαπλών χρήσεων για τα ψώνια αφού τα μισά έσοδα πάνε στα λατρεμένα μας τετράποδα.
Κάτσαμε κι εμείς στον καναπέ διπλα στον κουλουριασμένο τίγρη της Βεγγάλης και χαζέψαμε λίγο στην 55άρα tv απέναντι τμήμα απο το ντοκυμαντέρ "Cats of Istanbul" που προβαλόταν εκείνη την ώρα και αρχίσαμε τα χάδια .
Και τις κουτουλιές με τον μικρό της παρέας υπο την επίβλεψη της μαμάς.
Αυτή η αρχόντισσα και σε περίοπτη θέση που δεν τολμούσε κανένας να της πάρει παίζει να είναι και η αρχηγός !
Και παγκάκια για να ξαποστάσεις και να περιμένεις ποιός θα έρθει πρώτος να ζητήσει χάδια.
Αυτός ο πιτσιρικάς δεν έλεγε να ξεκολλήσει απο πάνω μας μιλάμε. Σχεδόν μας απαγόρευσε να φύγουμε. Τρελλό φατσόνι !
Μετά απο 2 ώρες περίπου και με βαριά καρδιά αλλά πεινασμένο στομάχι, αποφασίσαμε να φύγουμε και να κατηφορίσουμε απο τον πύργο του Γαλατά μέσα στο ψιλόβροχο προς Καρακόι για να βρούμε κάτι να γεμίσουμε το στομάχι μας και να ζεσταθούμε.
Συνοψίζοντας, είναι ένας μικρός για την ώρα χώρος, που μόνο και μόνο για τα συναισθήματα που θα σου προσφέρει αλλά κυρίως για τον ιερό σκοπό της δημιουργίας του αξίζει κανείς να επισκεφθείς!