The official γατο-τοπικ

[giannismits]

Lelos for ever

Τότε στο νησί που ήταν του λιμανιού:
View attachment 92804

Και τώρα στην Αθήνα που κατάντησε του σαλονιού:
View attachment 92805

χμ τον προτιμώ μικρούλη..σου ασχήμυνε λιγάκι

 

[dim kyr]

Τζιχαντοπινγκ άστα...αλλοιώς τα παραλαμβάνεις και αλλοιώς σου προκύπτον. Η φωτογραφία είναι απο την κοπέλα που μας εδωσε για υιοθεσία την Κούλα:

 

[hydronetta]

Πλέον δεν ασχολούμαι. Του θείου από δίπλα είναι. Δεν έχω ιδιαίτερες σχέσεις με τον κύριο Μάικ!

Μπα είναι στη macho πόζα του...

Εδώ η γλυκειά μου Σουβλίτσα. Γνήσια Σομαλή. Κούκλα. Απεβίωσε από περιτονίτιδα

Ο μετέπειτα Νώντας αδέσποτος φολιάστηκε. Με πήγαινε μέχρι την άκρη του δρόμου κάθε πρωί για να με ξεπροβοδίσει...

 

[karfitsa]

Εγω ειχα 2 αδελφακια ημιαιμα Σιαμ...αλλα ολο εφευγαν....Το ενα το πατησε αυτ/το εξω απο τη πορτα μου και το αλλο χαθηκε...
Μετα μαζεψα παλι ενα αδεσποτο...2 χρονακια,τη κοπανησε και αυτο.Δεν ξαναπηρα κανενα,πια....
Τωρα ταιζω τα αστεγα...τη μουχριτσα και τον γουρουνιτση...

 

[varioAthens]

Λατρευουμε γατες αλλα "κουραστηκα" να μαζευω, να περιθαλπω και δενομαι μαζι τους και μετα να "φευγουν"…

 

[kalspiros]

Καλε! Δεν γνωρίζεις τις περιφημες ΚΟΥΚΛΕΣ Μειν Κουν?
Αμερικάνικες γάτες απο το Μειν, οι πιο μεγαλοσωμες του ειδους τους παγκοσμίως. Μετα τις Νορβηγικές του Δάσους , οι πιο αγαπημένες...
http://en.wikipedia.org/wiki/Maine_Coon

υγ. Τζιχαντογουρούνι δεν ειναι περσικες. Σε επαναφερω στην γατική τάξη

Ναι μωρέ! Ναι! Πες τα βρε Δήμητρα, ο ευγενικός γίγαντας, τι γίγαντας, βιβλιοθήκη ολόκληρη:

το βρίσκω εντελώς άστοχο να σας πω το όνομά του, εύκολα μαντεύεται.
Έχουμε και τον Kumiko βέβαια όπου το πράσινό του μάτι δεν έχει πειραχτεί στο photoshop.

η μεγάλη αγάπη βέβαια είναι άλλη

 

[dim kyr]

Μαντευω το όνομα Του κουκλου: Γολιαθ?

 

[kalspiros]

 

[dim kyr]

Καλλιεργεις στερεότυπα, να το ξερεις

 

[echo2011]

Το γατο-topic καλά κρατάει βλέπω!
Πριν αρκετά χρόνια, την μέρα της γιορτής μου και ενώ είχαμε κόσμο στο σπίτι, η αδερφή μου βρήκε στον κάδο σκουπιδιών στον δρόμο μας, μια δεμένη σακούλα με 5 γατάκια μέσα.. Μόλις είχαν ανοίξει τα ματάκια τους άρα δεν ήταν ούτε 30 ημερών. Εκείνη την περίοδο είχαμε στην αυλή μας μια γάτα που είχε γεννήσει 3 γατάκια και τα θήλαζε ακόμα. Οπότε πήραμε τα 5 γατάκια και τα βάλαμε στην φωλιά της. Αυτή αρχικά τα δέχτηκε και τα θήλασε και αυτά, αλλά ήταν αδύνατο να κρατήσουμε 8 γατάκια και μία γάτα. Την ίδια μέρα λοιπόν πήρε τα 3 από τα καινούρια γατάκια μια φιλόζωη γειτόνισσα και εμείς αναλάβαμε τα άλλα δύο. Η γάτα μας σύντομα απομάκρυνε αυτά που δεν ήταν δικά της οπότε τα ταϊζαμε με "μπιμπερό". (Η γάτα αυτή ήταν η πιο κακιά γάτα που είχαμε, γάτα-τέρας και λίγα λέω!).

Μια μέρα λιαζόντουσαν στην αυλή, ήταν ακόμη πολύ μικρούλια. Είχαμε βγάλει έξω το μεγάλο χαλί του σαλονιού και το είχαμε κάνει ρολό για να το πάρουν οι υπάλληλοι από την εταιρία καθαρισμού. Ήρθαν, πήραν το χαλί και έφυγαν. Μετά από λίγο φωνάζαμε με την αδερφή μου τα γατάκια για να τα ταϊσουμε, αλλά ήταν άφαντα! Ψάχναμε, σκεφτόμασταν πότε τα είδαμε τελευταία φορά.. Είχαμε σκάσει από την στεναχώρια μας. Και μου μπήκε ξαφνικά η ιδέα ότι μπορεί τα γατάκια να μπήκαν μέσα στο τυλιγμένο χαλί για να κοιμηθούν και να τα πήρε η εταιρία καθαρισμού. Το λέω στην μάνα μου, και την πίεζα να τους πάρει τηλέφωνο. "Τι λες παιδί μου, πως να μπήκαν τα γατάκια στο χαλί; Και εκεί να ήταν όταν σήκωσαν οι άνθρωποι το χαλί δε θα τρόμαζαν να φύγουν;"
Τίποτα εγώ.. Μέσα στο χαλί θα ήταν και θα κοιμόντουσαν και δε κατάλαβαν τίποτα.

Τι να κάνει η μάνα μου παίρνει στην εταιρία και τους λέει να πάρουν στο κινητό τον οδηγό γιατί υπάρχει πιθανότητα να είναι δύο γατάκια στο χαλί. Της είπαν ότι θα το κοιτάξουν και εμείς μείναμε να περιμένουμε..
Δεν πέρασε καμιά ώρα και χτυπάει το κουδούνι. Οι δύο υπάλληλοι είχαν επιστρέψει και ο καθένας κράταγε και από ένα αγουροξυπνημένο γατάκι στα χέρια του! Χαρά που κάναμε!

 

[alma]

Αξέχαστη γατούλα που είχαμε παλιά και τη χάσαμε.. Απίστευτος χαρακτήρας αλλά δεν την βρήκαμε ποτέ.

 

[alma]

Αυτή την βρήκαμε μωρούλι στο δρόμο να κορνάρουν τα αυτοκίνητα και να μην φεύγει με τίποτα. Εκεί ατάραχη στη μέση του δρόμου.Για αυτοκτονία πήγαινε. Κατέβηκα παρά τα κορναρίσματα και τις φωνές των άλλων στα υπόλοιπα αυτοκίνητα, την πήραμε και έγινε θρεφτάρι που τρώει μόνο ακριβή τροφή και φρέσκο ψάρι.