Sri Lanka και βλέπουμε.

[mapouna protopao]

Ημέρα ταξιδιού 37

Λοιπόν που είχαμε μείνει;

Ζανζιβάρη;

Εεεε , κάναμε διάφορες ομαδικές δραστηριότητες εκεί.
Μετά πήραμε ένα αεροπλάνο και πήγαμε στην Αρουσα μια πόλη από όπου ξεκινάνε τα σαφάρι στα πιο δημοφιλή εθνικά πάρκα της Τσνζανίας, Νγκορο-Νγκορο και Σερενγκέτι.

Κοπανηθήκαμε αλύπητα μέσα στα τζιπ για ένα τριήμερο αλλά οκ , είδαμε τη μισή κιβωτό του Νώε.

Για την υπόλοιπη παρέα, ήταν η πρώτη εμπειρία σαφάρι, οπότε όπως ήταν φυσικό ξετρελάθηκε.

Εγώ έχοντας την εμπειρία της επίσκεψης στο γειτονικό Μασάι Μάρα στην Κένυα, την εποχή που φόρτωνε ο Νώε, ήμουν πιο συγκρατημένος

Παρ’ολα αυτά, απόλαυσα τόσο τον εντυπωσιακό κρατήρα του Νγκορο Νγκορο όσο και την απεραντοσύνη του Σερενγκετι.

Σε πάρα πολλά σημεία ο ουρανός και η σαβάνα έσμιγαν στον ορίζοντα όπως ο ουρανός με τη θάλασσα.

Πιο πολύ και από τα ζώα απόλαυσα και τις αφρικανικές ακακίες- ομπρέλες που είναι από τα αγαπημένα μου δέντρα.

Οι δύο μικρές, που είναι της γενιάς που μεγάλωσε έχοντας δει 1356 φορές το Lions King και ξέρει τους διαλόγους απ έξω μας τα ζάλισαν λίγο, αλλά χαλάλι τους.

Ακολούθησε η κατάκτηση του θρυλικού Κιλιμαντζάρο.

Το κατέκτησα με την πρώτη ματιά,αλλά και τελευταία, αφού λόγω νέφωσης δεν το ξαναείδα. Κάναμε διάφορα και εκεί.

Οργανωτικά, οικονομικά , εντυπώσεις, σημεία και τέρατα , θα τα γράψει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες η @evaT στην οσονούπω αναμενόμενη Τανζανιάδα.

Η παρέα πέταξε πριν δύο ώρες για την επιστροφή στην Ελλάδα και με παράτησε στο αεροδρόμιο του Κιλιμαντζάρο.

Ως συνήθως κάτι πήγε στραβά με την δική μου πτήση . Είμαι εδώ 4 ώρες και έχω να περιμένω άλλες 4 μέχρι να πετάξω.

Γνωρίστηκα με το προσωπικό ασφαλείας, βοηθάω λίγο με τα καλαθάκια στις ώρες αιχμής, έχω ξεπροβοδίσει τρεις φουλ πτήσεις.

Μασκότ του αεροδρομίου.

Δεν πειράζει. Συνεχίζω ακάθεκτος.

 

[mikrh tsopana]

Δεν πιστεύω η πτήση να είναι για... Ελλάδα..

 

[mapouna protopao]

Ημέρα ταξιδιού 38

Η κανονική μου πτήση ήταν στις 18.00 αλλά ακυρώθηκε. Με έβαλαν σε μιαν άλλη σχεδόν 6 ώρες αργότερα με στάση στη Ζανζιβάρη. Αποτέλεσμα να φτάσω στο αεροδρόμιο της πρωτεύουσας Νταρ σε Σαλααμ, στις 2 και , μετά τα μεσάνυχτα. Είχα κλείσει ένα κατάλυμα δίπλα στο αεροδρόμιο και μια μεταφορά σ’αυτό.

Ήρθε πράγματι κάποιος να με παραλάβει, αλλά το αυτοκίνητο δεν έπαιρνε μπρος . Μαζεύτηκαν καμία δεκαριά ταξιτζήδες-μηχανικοί από πάνω από το ανοιχτό καπό αλλά τζίφος.

Με πήρε ένας άλλος και με πήγε σε μια σκοτεινή γειτονιά με χωματόδρομους. Ο σπιτονοικοκύρης είχε πάρει μάλλον έναν υπνάκο , γιατί έκανε δέκα λεπτά να μας ανοίξει.

Μαύρα σκοτάδια. Θρίλερ κατάσταση.

Στριφογύρισα κι άλλη μια ώρα από την υπερένταση μέχρι να με πάρει ο ύπνος.

Δεν είχα καμία πρεμούρα να πάω να δω το Νταρ ες Σαλαάμ, απλώς από εδώ έχω κλείσει την επόμενη πτήση σήμερα το απόγευμα.

Παρόλα αυτά αν δεν είχε ακυρωθεί η πτήση θα είχα ένα γεμάτο 24ωρο να κάνω και λίγο τουρισμό. Έτσι όπως έγινε θα ήταν μια σκέτη ταλαιπωρία, οπότε άραξα στο δωμάτιο μέχρι να πλησιάσει η ώρα της πτήσης.

Επόμενος σταθμός τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Δεν ήταν ποτέ προτεραιότητα ως προορισμός, ούτε νομίζω πως θα πήγαινα ποτέ εκεί σε ανεξάρτητο ταξίδι, αλλά σαν ένα μεγάλο , χορταστικό στοπόβερ δεν με χαλάει. Λέω να μείνω 4-5 μέρες και να αποφασίσω με την ησυχία μου για τον επόμενο προορισμό.

Από τα εμιράτα φεύγουν ένα σωρό πτήσεις σε δελεαστικές τιμές , από 60-80 ευρώ , που μου γαργαλάνε το Mapouna_Protopao ένστικτο.

Να πάω. Σαμαρκάνδη και να γυρίσω από Τασκένδη ή το αντίστροφο;

Ή να πάω στην Γεωργία και από εκεί κατευθείαν Θεσσαλονίκη;

Να πάω Ιορδανία;

Ή να πάω Αίγυπτο;

Να πάω στο γειτονικό Ομαν που μπορώ να πάω και με λεωφορείο;

Δεν ξέρω, δεν ξέρω . Ίσως πάρω την βοήθεια του κοινού.

Πάμε μια Ντουμπάι και βλέπουμε.

Bye bye Africa

 

[Φώτης/Ταξιδιωτης]

Θα σε διαβάσω όταν μπορέσω!
Σου άρεσε η Σρι Λανκα;
Πολλοί μαζευτήκαμε!
Παρατηρώ από Σρι Λανκα κάπου στην Ζανζιβάρη βρέθηκες!
Σουξέ από τα …,,likes βλέπω η ανταπόκριση!

 

[Thalassaki]

Θα σε διαβάσω όταν μπορέσω!
Σου άρεσε η Σρι Λανκα;
Πολλοί μαζευτήκαμε!
Παρατηρώ από Σρι Λανκα κάπου στην Ζανζιβάρη βρέθηκες!
Σουξέ από τα …,,likes βλέπω η ανταπόκριση!

Μας τέλειωσε και η Ζανζιβάρη. Σε αναμονη και transit στο Dubai μας άφησε να ξεροσταλιάζουμε!

Edit: Μου αρέσει η πρώτη επιλογή, όχι πως θα με χάλαγε και μια Ιορδανία.
Την Γεωργία την απορρίπτω γιατί ακολουθεί επιστροφή Θεσσαλονίκη και δεν θέλω να τελειώσει!

 

[babaduma]

Να πάω στο γειτονικό Ομαν που μπορώ να πάω και με λεωφορείο;

Θα το πρότεινα... Ήταν η ευχάριστη έκπληξη για μας. Πολύ ενδιαφέρουσα, πολύ φιλική χώρα. Υπάρχει και βιντεάκι στο Travelstories από το ταξίδι μας εκεί. Αν έχεις χρόνο, δες το, ίσως σε βοηθήσει ν' αποφασίσεις.

 

[viktoria]

Ημέρα ταξιδιού 15

Η πτήση μου ήταν στις δύο αλλά αφού δεν είχα ψηφιακό boarding pass , αγχώθηκα.
Δεν είχα χρόνο και όρεξη για βόλτα , οπότε κατά τις 10. 30 , αντί να πάω στο αεροδρόμιο με το λεωφορείο , επένδυσα το τελευταίο δεκαπεντάρι σε ένα σύντομο City Tour με τουκτουκ συν μεταφορά στο αεροδρόμιο.

View attachment 486830
View attachment 486831
View attachment 486832 Σρι Λάνκα τέλος λοιπόν και μερικά άχρηστα τιπς.
View attachment 486833
Διαφορά ώρας με Ελλάδα ούτε 3 ούτε 4 ώρες. 3,5 ώρες.
Όλα τα τοπωνύμια , ακόμα και τα επτασύλλαβο, τονίζονται στην πρώτη συλλαβή.
Τα εστιατόρια τα λένε hotels . Τα ξενοδοχεία δεν ξέρω.

Και ένα χρήσιμο για καπνιστές .
Εισαγωγή τσιγάρων απαγορεύεται.
Επίσημα, δυο μάρκες μόνο, μάπα τσιγάρα , 12 ευρώ το πακέτο , παφ και τάλιρο.
Έχει και λαθραία λιμανίσια, αν πέσεις σε κάποιον που ξέρει που να τα βρει. Εκεί μπορεί να βρεις κάτι στούκας και με έξη.

Τιμαί Νορβηγίας .

Οπότε η ρισκάρεις κατάσχεση και πιθανώς πρόστιμο ή πλερώ.

«Το πέρασμα στην Ινδία»

Το πρόγραμμα της Ινδίας πέρασε από σαράντα κύματα , αφού ήταν σε συνάρτηση με την διάρκεια ταξιδιού στην Sri Lanka.
Έπρεπε να βάλω μια ημερομηνία εξόδου για να συμπληρώσω την e- visa.
Υπάρχουν τρόποι να το παρακάμψεις, πχ τα εικονικά onwards tickets αλλά θεώρησα ότι δύο εβδομάδες είναι οκ, και έκλεισα μια πτήση για Bangalore για τις 21 Ιανουαρίου.
Είχα βγάλει ήδη εκτός πλάνου τις νότιες πολιτείες Tamil Nadu και Kerala γιατί θα ήταν ξεπέτα.
Το τελευταίο τριήμερο έχει κλείσει για Mumbai αφού από κει είναι η πτήση εξόδου από την Ινδία.
Είχα κλείσει επίσης μια τριήμερη εκδρομή με τρένο στον σημαντικό αρχαιολογικό χώρο Hampi από την Goa, αλλά ακυρώθηκε λόγω συντήρησης των γραμμών του τρένου.
Και είχα ήδη κλείσει κατάλυμα στην Goa.
Έτσι όπως έγινε, άφησα απέξω και ένα τριήμερο-τετραήμερο σε Bangalore και Mysore και κόλλησα μια πτήση για Goa. Άλλη φορά.
Θα πάω στην Goa να αράξω να κάνω μπάνια. Που δεν νομίζω, αλλά λέμε τώρα.
Μπορεί να φαίνεται ότι μασάω ταξιδιωτικά σίδερα αλλά η αλήθεια είναι ότι είμαι σαν τον Κουταλιανό. Τρέμω σαν το ψάρι στα αεροδρόμια.

Όχι για τις πτήσεις ασφαλώς.
Αλλά όλη την υπόλοιπη διαδικασία ελέγχων και ασφαλείας και αναμονής.
Δεν μου έχει συμβεί ποτέ κάτι στραβό αλλά με αγχώνει η όλη διαδικασία.

Μην χάσω κανένα χαρτί , μην πληρώσω υπέρβαρο, μην ξεχάσω κάτι, μην ξεχαστώ ο ίδιος.
Πόσο μάλλον σε διεθνή πτήση με σκληρή «πόρτα» εισόδου στην χώρα. Συν connecting flight καπάκι, από άλλο τέρμιναλ με ζορισμένο χρόνο.

Στο check in, παρότι και η δεύτερη πτήση ήταν από την ίδια εταιρία η αποσκευή έπρεπε να παραληφθεί και να ξαναπεράσει έλεγχο για την εσωτερική πτήση.

Ομμμμμμμμμμμμμμ!

Τα πράγματα ξεκίνησαν σχετικά καλά. Κι εγώ και τα μπαγκάζια μου πέρασαν με επιτυχία αρκετές πίστες.
Στο immigration της Bangalore ένας βλοσυρός, με κοιτούσε από πάνω ως κάτω.
Ότι λίπος και ιδρώτα είχα , κατέβηκε στα ακροδάχτυλα.
Χρειάστηκε ένα μπουκάλι αντισηπτικό για να μπορέσει το μηχάνημα να διαβάσει τα δακτυλικά μου αποτυπώματα.
Πάει κι αυτό, πέρασα. Γιούπι!!!
Στο διπλανό κάθισμα στην πτήση είχα δίπλα μια Ρωσίδα.
Θα μπορούσα να γράψω πως ήταν μια δίμετρη ξανθιά σαραντάρα τούμπανο , με γαλαζοπράσινα μάτια που σε κοιτάνε και σε στέλνουν αδιάβαστο , αλλά ας μην το κάνω Άρλεκιν το ημερολόγιο.
Άσε που αυτή η γαλαζοπράσινη δεν είναι αποκύημα της φαντασίας μου, απλώς καθόταν δέκα θέσεις πιο μπροστά.
Η δική μου η Ρωσίδα, η Λίκα είναι ένα κορίτσι της διπλανής πόρτας που προσπαθούσε να κάνει ζάφτι τον τρίχρονο γιο της, ένα διαολάκι.
Έμαθα λοιπόν ότι ξεχειμωνιάζει στην Γκόα όπου υπάρχει μεγάλη ρωσική παροικία και έχει σχολείο και παιδικό σταθμό.
Την ρώτησα μήπως τελείωσε ο πόλεμος και δεν πήρα χαμπάρι γιατί λείπω καιρό και δεν βλέπω ειδήσεις. Μου είπε πως όχι.
Ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω ότι γίνεται πόλεμος και Ουκρανοί με SUV παραθερίζουν σε ακριβά καταλύματα στην Ελλάδα και νεαρές Ρωσίδες πετάγονται από την Goa στη Sri Lanka για να δουν φιλενάδες που παραχειμάζουν εκεί.
Πάμε πάλι. Transfer shuttle bus σε άλλο terminal .
Νέος έλεγχος , εδώ κολλήσαμε.
Τους φταίγανε οι αναπτήρες, τα καλώδια φόρτισης , τα powerbank, και μια συσκευασία με τέσσερις μπαταρίες. Που έχουν ήδη περάσει από εκατό ελέγχους.
Μόνο δύο μπαταρίες επιτρέπονται λέει.
Ευτυχώς που πετάχτηκε η Λίκα και είπε πως είμαστε παρέα και πώς οι δυο είναι δικές της.
Τσακαλάκι. Της το δίνω .
Το μόνο αγχολυτικό που συνέβη στο αεροδρόμιο της Bangalore, ήταν ότι έβαλα την κάρτα σε ένα ATM και έβγαλε ζεστές ινδικές ρουπίες.

Ξαναβρέθηκα με τη Λίκα στο καρουζέλ των αποσκευών στο αεροδρόμιο της Goa και μου είπε ότι δεν υπάρχουν τοπικές κάρτες Sim στο αεροδρόμιο και πως έχει διαδικασία μια τουριστική Sim.
Πω ρε φίλε.
Και να σκεφτείς ότι έχω πάρει I-phone μόνο και μόνο γιατί είναι συμβατό με e-sim . Τόσο σίγουρος ήμουν ότι θα έπαιρνα από το αεροδρόμιο.
Τυφλός και ξυπόλυτος στα αγκάθια χωρίς Google Maps.
Αν δεν ξέρει ο ταξιτζής το κατάλυμα την βάψαμε.
Τελικά έκανα ένα ντιλ με την Λικα που είχε μια με μιάμιση ώρα δρόμο ακόμα με ταξί μέχρι το χωριό της.
Πλήρωσα την μισή κούρσα και με μια μικρή παράκαμψη με άφησαν στο χόστελ μου στην Old Goa. Ναναι καλά το κορίτσι.

«Το πέρασμα στην Ινδία» είναι μια ταινία που προτάθηκε για 11 Όσκαρ -και πήρε 2-3 - το 1984 και που μόνο οι boomers την θυμόμαστε.
Καμία σχέση με την υπόθεση, αλλά ένα Όσκαρ ψυχικής οδύνης το δικαιούμαι και εγώ.

Καλημερα,επειδη χθες γυρισα απο Σρι Λανκα το τιπ για καπνιστες ειναι τελειως λαθος.Ειμαστε στην παρεα 4 καπνιστες και ενω φοβηθηκαμε με αυτο που γραψατε ,ρωτησαμε ανθρωπο που ταξιδευει συχνα και μας ειπε παρτε και κουτα μαζι δεν τρεχει τιποτα.Ετσι πηραμε ολοι κουτες απο Ελλαδα και εγω προσωπικα 15 πακετα και δεν μου ειπε κανεις τιποτα.Η ιστορια σας ειναι υπεροχη αλλα με το τιπ θα ειχαμε προβλημα γιατι σωστα λετε τα τσιγαρα ειναι παναακριβα και ολα λαθραια εκτος απο αυτα που πωλουνται στα καφε και τσαγερι και ειναι σχεδον ολα Dunhill,καλη συνεχεια.

 

[Ηλιας Γουσιος]

Θα το πρότεινα... Ήταν η ευχάριστη έκπληξη για μας. Πολύ ενδιαφέρουσα, πολύ φιλική χώρα. Υπάρχει και βιντεάκι στο Travelstories από το ταξίδι μας εκεί. Αν έχεις χρόνο, δες το, ίσως σε βοηθήσει ν' αποφασίσεις.

Καλησπέρα.Εχω επισκεφτεί Αραβικές Χώρες όπως το Μαρόκο, Τυνησία, Αίγυπτο, Ιορδανία. Το Ομάν παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε σύγκριση με τις Χώρες που προανέφερα, για να το επισκεφτεί ένας ταξιδιώτης ??? Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων

 

[mapouna protopao]

Ημέρα ταξιδιού 39
Η πτήση από Dar es Salaam στο Dubai είχε κι αυτή άφιξη σε βάρβαρη ώρα.
Αυτό ήταν δική μου επιλογή . Από τα 200 ευρώ της Air Tanzania μέχρι τα 500 της Emirates υπάρχει διαφορά. Άξιζε άλλη μια νύχτα ταλαιπωρίας.
Με το που μου επέστρεψε το διαβατήριο ο τελωνειακός, μου έδωσε και μια κάρτα sim.
Σκέφτηκα ότι με καλοπιάνουν για να μην θάψω το Ντουμπάι στο ημερολόγιο μου, αλλά μάλλον την δίνουν σε όλους. Καλή κίνηση.
Το αεροδρόμιο του Dubai ακόμα και στις 3 μετά τα μεσάνυχτα σφύζει από ζωή .
Άραξα στο εξωτερικό καπνιστήριο προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσω την Βαβέλ των γλωσσών και των εθνικοτήτων που έκαναν παρέλαση από εκεί.
Με το που άνοιξε το μετρό, αγόρασα μια ημερήσια κάρτα πολλαπλών διαδρομών και ξεκίνησα για το χοστελ.
Στο βαγόνι είμασταν εγώ και η εργατιά.
Ινδοπακιστανοί, Φιλιππινεζες, Αφρικανοί και διάφορες παραλλαγές σχιστομάτηδων , πλην Γιαπωνέζων.
Θυμήθηκα ότι οι μετανάστες εδώ είναι μάλλον περισσότεροι από τους Άραβες.
Αυτοί μάλλον έχτισαν και συντηρούν τις υποδομές και υπηρεσίες της υπερπαραγωγής Ντουμπάϊ .

Με το που έφτασα έπεσα και ξεράθηκα στον ύπνο.
Ξύπνησα κατά τη μία. Είπα να μην πέσω απότομα από την ησυχία της Αφρικής στα πολύβουα highlights του Ντουμπάϊ.
Το πήγα χαλαρά ξεκινώντας από το Gold Souk που είναι εδώ κοντά στην Deira που μένω.
Θυμίζει λίγο της παλιές αγορές της Θεσσαλονίκης σαν χώρος αλλά είναι καθαρά τουριστικό.
Τα περισσότερα κοσμηματοπωλεία και αρωματοπωλεία και κάποια λίγα με κελεμπίες και πασουμακια. Πιο πιθανό να αγοράσω κελεμπία , από κοσμήματα ή αρώματα.
Καμία σχέση με ανατολίτικο παζάρι.
Πολυ κυριλέ. Πολλή βιτρίνα
Χιλιάδες τουρίστες πέρα δώθε.
Φυσικά άκουσα κωλοπετσωμενο Έλληνα παζαρευτή να κάνει σεμινάριο παζαρέματος σε νεαρές και άβγαλτες συμπατριώτισσες μας.

Πέρασα με βαρκάκι απέναντι διασχίζοντας ένα κανάλι, στην ιστορική τάχα μου συνοικία Al Fahidi.
Από απέναντι φαινόταν ενδιαφέρουσα, με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική . Δεν μου πήρε πολύ ώρα να καταλάβω ότι ήταν μια ρέπλικα.
Ένα έξυπνα σχεδιασμένο υπαίθριο εμπορικό κέντρο βασισμένο σε παραδοσιακή αρχιτεκτονική.

Πολύ ωραίο βέβαια, με πολύ ωραία μαγαζάκια και πάνω στο κανάλι και στον εσωτερικό πεζόδρομο . Έφαγα πιτόγυρα shawarma, παρακολούθησα ένα γαμήλιο γλέντι σε πλωτό εστιατόριο, άκουσα για λίγο μια συναυλία ινδικού ροκ γκρουπ και αποσύρθηκα. Για ημέρα προσαρμογής φτανενει τόσο.

 

[mapouna protopao]

Καλημερα,επειδη χθες γυρισα απο Σρι Λανκα το τιπ για καπνιστες ειναι τελειως λαθος.Ειμαστε στην παρεα 4 καπνιστες και ενω φοβηθηκαμε με αυτο που γραψατε ,ρωτησαμε ανθρωπο που ταξιδευει συχνα και μας ειπε παρτε και κουτα μαζι δεν τρεχει τιποτα.Ετσι πηραμε ολοι κουτες απο Ελλαδα και εγω προσωπικα 15 πακετα και δεν μου ειπε κανεις τιποτα.Η ιστορια σας ειναι υπεροχη αλλα με το τιπ θα ειχαμε προβλημα γιατι σωστα λετε τα τσιγαρα ειναι παναακριβα και ολα λαθραια εκτος απο αυτα που πωλουνται στα καφε και τσαγερι και ειναι σχεδον ολα Dunhill,καλη συνεχεια.

Ότι απαγορεύεται η εισαγωγή είναι σίγουρο, το διάβασα σε επίσημη ιστοσελίδα, Ότι μάλλον δεν ασχολείται κανείς με αυτό , το διαπίστωσα εκ των υστέρων. Σίγουρα αξίζει το ρίσκο αν είσαι θεριακλής. 1 στις χίλιες να σου ανοίξουν βαλίτσα.

 

[mapouna protopao]

Ημέρα ταξιδιού 40

Ε για το Ντουμπάϊ τι να πω.. Δεν χωράει ο νους του ανθρώπου την έκταση και τον όγκο αυτού το κατασκευαστικού θαύματος μέσα λίγες δεκαετίες.. Και συνεχίζεται ακάθεκτο. Γερανοί παντού.
Ησυχία , τάξη , ασφάλεια.
Απίθανοι δρόμοι , πεζογέφυρες, υπερσύγχρονες συγκοινωνίες, κλιματιζόμενες στάσεις,
Πεντακάθαρες δημόσιες τουαλέτες, οδηγική συμπεριφορά άψογη, ίντερνετ καμπάνα, χρεωστική κάρτα παντού.
Αυτοκίνητα σαράβαλα δεν υπάρχουν, μηχανάκια δεν υπάρχουν, εκτός από τα ντελίβερι. Και τα κουτιά μεταφοράς φαγητού είναι φωτισμένα παρακαλώ.
Αφισοκολλήσεις δεν υπάρχουν, τα πεζοδρόμια δεν έχουν καφάσια.
Οι δρόμοι είναι σωστά φωτισμένοι.
Τα αυτοκίνητα είναι παρκαρισμένα. αποκλειστικά σε θέσεις πάρκινγκ . Και πόσα άλλα που ξεχνάω.

Αν είσαι παθολογικός γκρινιάρης μην έρθεις εδώ με την γυναίκα σου. Δύσκολο να βρεις κάτι να γκρινιάξεις. Θα γκρινιάζεις σ’αυτήν . Κρίμα είναι δεν φταίει.

Ειδικά μάλιστα όταν ο καιρός είναι υπέροχος 20-28 μέρα νύχτα.

Τούτων των αξιοθαύμαστων λεχθέντων , ξεκίνησα την λεγόμενη χλίδα -day. Πήγα το μεσημέρι στην Dubai marina , το απόγευμα για φαγητό στο Mall of Emirates και έκλεισα πανηγυρικά με φώτα και πυροτεχνήματα στο Dubai Mall.

Από το υπέργειο μετρό ακόμα , το θέαμα άρχισε να με κουράζει . Πόσους ουρανοξύστες να δω, πόσες δρομάρες και γέφυρες, και πόσα μαγαζιά . Μια αχανής επίπεδη έκταση χτισμένη , μέχρι που χάνεται στον ορίζοντα.

Με το που έφτασα στο Marina Walk , την περατζάδα δηλαδή το μάτι μου ξεκουράστηκε.

Μετά από τόσες μέρες που λείπω , είδα ξανά όμορφες γυναίκες, από όλες τις ράτσες,περιποιημένες μακιγιαρισμένες, στην πένα , με ακριβά ρούχα και κοσμήματα. Χλιμίντρισα κανονικά.

Εντάξει κάποιες ήταν χορηγούμενες, άλλες σε αναμονή χορηγίας , αλλά να μην είμαι άδικος και αγόρια το ίδιο.

Αθλητές και αθλήτριες να κάνουν τζογκινγκ με ακουστικά κλπ.

Ωραία είναι η Marina , ένα στενό κανάλι με γεφυράκια δηλαδή και γύρω γύρω ουρανοξύστες ξενοδοχείων και κατοικιών. Χλιδάτα εστιατόρια κλπ.

Πήρα ένα τοπικό τραμ εκεί αλλά δεν είδα απολύτως τίποτα εκτός από περισσότερα κτήρια

Από την μαρίνα ξεκινάνε σκάφη αναψυχής και φουσκωτά για ένα τουρ μιάμιση ώρας.

Πήγα και εγώ με ένα φουσκωτό για να δω από απόσταση βολής τα ακριβότερα ξενοδοχεία του πλανήτη . Πέρασα και δεν ακούμπησα που λένε.

Περάσαμε και μέσα από το the Palm αλλά από το επίπεδο της θάλασσας δεν καταλαβαίνεις το σχήμα. Τουλάχιστον είδα ξαπλώστρες και αμμουδιά.

Στο Mall of Emirates πήγα για πολύ λίγο γιατί ήθελα να δω αν αληθεύει ότι έχει πίστα του σκι. Μου φάνηκε τεράστιο και βαρετό αλλά το Food Court έδειχνε εξαιρετικό. Έφαγα ένα πολύ ωραίο spicy κινέζικο.

Το Dubai Mall είναι το μεγαλύτερο mall του πλανήτη αν δεν κάνω λάθος. Υπερπαραγωγή από τις λίγες , ενυδρείο , παγοδρόμιο, Chimatown, όλα τα brands παρόντα. Χιλιόμετρα διαδρομών. Η Μεκκα του καταναλωτισμού.

Όλος ο καλός ο κόσμος εκεί βέβαια. Δεν άντεξα και πολύ εννοείται, δεν είχα και κανένα αγοραστικό ενδιαφέρον οπότε βγήκα έξω στο συντριβάνι.

Εδώ είναι πολύ ευχάριστα, όλα τα εστιατόρια γεμάτα και ο κόσμος σουλατσάρει. Κάθε τρεις και λίγο ξεκινάει lightshow .

Ποτάμια χρωμάτων κουτρουβαλάνε πάνω στον εμβληματικό ουρανοξύστη Burj Khalifa και τα νερά χορεύουν στα συντριβάνια. . Όλοι δείχνουν χαρούμενοι που είναι εδώ, που φωτογραφίζονται εδώ, που ποστάρουν στα σοσιαλ μίντια από εδώ.

Αυτό πουλάει το Ντουμπάϊ σαν τουριστικός προορισμός.

Τροφή στην ματαιοδοξία.

Την αίσθηση ότι είσαι ένας εκλεκτός που έστω και μην ψωνίζοντας τίποτα , γίνεσαι κοινωνός μιας εμπειρίας που δεν μπορούν όλοι να την βιώσουν.

 

[mapouna protopao]

Ημέρα ταξιδιού 41

Αφού τελείωσα με τις ατραξιόν,
είπα να ψαχτώ με κάτι πιο εναλλακτικό.
Οπότε πήγα στο διπλανό εμιράτο την Αλ Σάρτζα.
Όταν λέμε διπλανό ούτε 20 χλμ. Ουσιαστικά είναι ενωμένο με το Ντουμπάϊ, όπως Αθήνα Πειραιάς. Πλασάρεται ως πιο αυθεντικό, πιο πολιτισμικό, πιο heritage ξερογώ.
Η χρήση αλκοόλ διώκεται ενώ στο άσωτο Ντουμπάϊ θα βρεθεί τρόπος να πιεις τα κοκτειλάκια σου.
Δεν είχα ιδέα μέχρι πρότινος, ότι υπάρχει τέτοιο εμιράτο.
Το ανακάλυψα ψάχνοντας πτήσεις. Διαθέτει διεθνές αεροδρόμιο που το χρησιμοποιούν πιο low cost εταιρείες και μπορείς να βρεις πιο φθηνές πτήσεις.
Πήγα με το διώροφο σούπερ ντουπερ λεωφορειο, πρώτη μούρη στην βιτρίνα του ορόφου, μέσω μιας ακόμη φαρδύτερης λεωφόρου. Αυτή μπορεί να είχε και οκτώ ρεύματα ανά κατεύθυνση.
Το σκηνικό δεν άλλαξε καθόλου . Άντε οι πενηνταόροφες να γινόταν τριανταόροφες.
Στο τέρμα της διαδρομής, θεωρητικά ηταν το Souq al jubail, η παραδοσιακή αγορά τροφίμων.
Το κτήριο υπήρχε , αλλά θα ανακαινιστεί για άλλη χρήση.

Η αγορά μεταφέρθηκε απέναντι σε ένα υπερσύγχρονο λαχανεμπορικό κέντρο , με τα εμπορεύματα στοιχισμένα όπως στα Lidl.

Ούτε μιλάνε , ούτε διαλαλούν την πραμάτεια , σιγή τζαμιού.
Οι λαϊκές της Κάτω Τούμπας, δέκα φορές πιο γραφικές.

Με χαιρέτησε ένας βαρύς μουστακαλής με παραδοσιακή φορεσιά, έξω, σε ένα λιμανάκι με ψαρόβαρκες, πίσω από το mall για τις ντομάτες .
Είχα δει στον χάρτη ένα pin , Animal market , κι ένα ακόμα εκεί δίπλα Birds market.
Ρώτησα αν είναι ανοιχτά, και αν γίνεται εκεί αγοραπωλησία καμηλών.
Ναι μου απάντησε αλλά μάλλον μόνο στο πρώτο ερώτημα.
Το Animal market τελικά ήταν μια σειρά από pet shops και δύο τρία κτηνιατρεία. Καλά πήγε αυτό.
Το Birds market όμως είχε ενδιαφέρον. Σε μια περίκλειστη αυλή με ένα ωραίο δροσερό αίθριο, πάνω από 100 μαγαζάκια που πουλούσαν από παπαγάλους μέχρι παγώνια·, γεράκια και μπούφους. Αλλά και κάτι βαριές τεμπελογατες και κοκόρια και κουνέλια. Τώρα που και πως τα διατηρούν αυτά μέσα στην τσιμεντούπολημια απορία την έχω.
Πάντως δείχνουν να αγαπούν πολύ τα οικόσιτα ζώα και πουλιά γιατί γινόταν αρκετός τζίρος.

Βγήκα στην Κορνις , την παραλιακή λεωφόρο ας πούμε , που ήταν πολύ ευχάριστη , μια όαση δροσιάς και ηρεμίας.

Από την επάνω μεριά ηταν η heart of Sharjah.

Ένα φρούριο σαν σημείο αναφοράς, ένα εμπορικό σουκ , κάτι σαν ξενοδοχείο και μια μικρή αγορά ακόμα σε παραδοσιακό στυλ.

Ομολογώ ότι δεν μπόρεσα να καταλάβω τι

Ομολογώ ότι δεν μπόρεσα να καταλάβω τιγίνεται με τις αναπαλαιώσεις. Είναι τόσο τέλειες που φαντάζουν ψεύτικες. Αποχετεύσεις , φωτισμοί κλπ.
Το φρούριο ούτε την ημέρα που τελείωσε το χτίσιμο του δεν ήταν σε τόσο τέλεια κατάσταση. Υποψιάζομαι ότι το βράδυ με τους φωτισμούς θα είναι πολύ ωραία εδώ αλλά που να το ξέρω.
Τα περί heritage και τέτοια είναι σε μουσεία. Και πολύ κάθισα..

Τρίτη μέρα εδώ και δεν έχω δει ούτε καμήλες ούτε πετρελαιοπηγές. Κάτι μας κρύβουν.

Το απόγευμα βρέθηκα στην άλλη όχθη του καναλιού από το Gold Souk , το Dubai kreek. Πολύ δημοφιλές σημείο .
Έχει και συμπαθητικά μαγαζάκια για φαγητό ή καφέ. Χαζεύεις τις βαρκούλες που κάνουν δρομολόγια απέναντι και τους. γλάρους.

Μου θύμισε λίγο Βόσπορο .

Βεβαίως εκτός από τους τουρίστες , είναι μια μικρή Βομβάη.
Ένα μήνα σχεδόν σε Σρι Λάνκα και Ινδία είχα συνηθίσει του Ινδούς σε διαφορετικό περιβάλλον και μου φαίνονται αταίριαστοι στο φουτουριστικό περιβάλλον του Ντουμπάϊ.
Από τις 72 ώρες που έμεινα στο Ντουμπάι καμία δεκαριά τις πέρασα μέσα στο μετρό πηγαίνοντας πέρα δώθε.
Άραβα δεν βλέπεις στο μετρό. Μόνο μετανάστες. Ήμουν σε μια συνεχή προσπάθεια να αποφεύγω τα διερευνητικά βλέμματα των Ινδών.
Μέχρι που μου την έπεσε ένας γλυκούλης σε ένα παγκάκι που καθόμουνα. Πιάσαμε λίγη κουβεντούλα.
Η κατάσταση είναι δραματική. Ένα εκατομμύριο σχεδόν νέοι άντρες.
Οι σειχοπούλες, εμιροπούλες και σουλτάνες, ούτε που να τους φτύσουν. Οι νταρντάνες Αφρικανές το ίδιο.
Συμπατριώτισσες μόνες τους δεν έρχονται, μόνο σαν σύζυγοι.

Αν είσαι τυχερός και σε συμπαθήσει καμία Κινεζουλα ή Φιλιππινέζα που δουλεύει στο διπλανό ταμείο στο σουπερμάρκετ έχεις μια ελπίδα.

Οι υπόλοιποι μεταξύ τους.

Παρόλα αυτά, κανείς δεν διανοείται να γυρίσει πίσω.

Τελευταία στάση η πλατεία Union.

Όπως και στο άλλο σημείο αλλαγής γραμμών μετρό, το Burjuman , εδώ η κατάσταση είναι πιο ανατολίτικη . Μεγάλες νυχτερινές αγορές, ο κόσμος στους δρόμους , οι τουρίστες έχουν πάει για ύπνο.

Φαντάζομαι ότι ούτε το 1% δεν πήρα χαμπάρι από το τι ακριβώς είναι το Ντουμπάϊ.
Ούτε από πολιτιστικά -καλλιτεχνικά -εκδηλώσεις, ούτε από εκθέσεις ούτε από νυχτερινή διασκέδαση.
Το συμπέρασμα είναι ότι ανεξάρτητα από γούστα , προτιμήσεις , προκαταλήψεις , ιδεολογικές αντιρρήσεις, το πρότζεκτ Ντουμπάϊ είναι απόλυτα επιτυχημένο.
Τα αεροπλάνα σηκώνονται ανά πέντε με δέκα λεπτά.