special olympics Μαραθωνοδρομος ξεχασμενος και μονος!!!!!!!

[ioanna balla]

galat..θα συμφωνησω απόλυτα μαζί σου και σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια..

 

[ΕΡΣΗ]

Το σπουδαιότερο αγώνισμα ήταν η αρματοδρομία και σε αυτό κέρδιζαν οι ιδιοκτήτες ή οι χορηγοί. Έχεις πληροφορίες για την αρτιμέλεια τους ή την καθυστέρηση τους που δεν έχουμε εμείς?

Μπορεί να ήταν οι ιδιοκτήτες των αλόγων, γυναίκες, ανάπηροι ή με νοητική υστέρηση, βραβευμένοι-ες με κλαδί ελιάς, αλλά πάντως αθλητές εξ αυτού και μόνο του λόγου δεν ήταν. Οι ιδιοκτήτες δεν προέβαιναν σε καμία σωματική-γυμναστική δραστηριότητα. Εκτός αν ταυτίζεται ο όρος "αθλητής" με τον όρο "ιδιοκτήτη του ίππου", πράγμα που δεν το νομίζω.
Στην ουσία, αυτό που αναγνωριζόταν ήταν οτι η συμβολή του ίππου ήταν καθοριστικής σημασίας σε σχέση με την συμβολή του ηνιόχου. Μια και δεν μπορούσαν λοιπόν να τιμήσουν τον ίδιο τον ίππο, τιμούσαν τουλάχιστον τον ιδιοκτήτη του ο οποίος είχε χώσει χοντρά για να μπορέσει να συμμετάσχει. Η νίκη σε αυτό το άθλημα ηταν στην πράξη ένα status symbol. Αμφιβάλω πάντως αν κάποιος διανοητικά καθυστερημένος στην αρχαιότητα θα είχε στη διάθεσή του τα τεράστια ποσά που απαιτούνταν για να κατεφέρει να νικήσει στην αρματοδρομία. Σε κάποια επιτήρηση θα τον είχαν οι συγγενείς του, αν είχε καταφέρει να γλιτώσει την έκθεση.

 

[ΕΡΣΗ]

στους αγωνες των special olympics δεν τιθεται θεμα πρωταθλητισμού..δεν υπάρχει αυτός ο όρος,άρα και οτι συνεπάγεται απο αυτό....οι αθλητές κατηγοριοποιούνται αναλογα με τις ικανοτητές τους και αρα αγωνιζονται μέ ομοίους τους...και στο βάθρο ανεβαίνουν και βραβευονται οι πρωτοι οχτώ ...μην το μπερδευουμε με τους παραολυμπιακούς,όπου εκεί υπάρχει πρωταθλητισμός και απευθυνεται σε ατομα με κινητικά προβληματα και μόνο...

Μακάρι να είναι όλα έτσι αθώα όπως τα περιγράφεις. Αλλά επέτρεψέ μου να αμφιβάλλω για τις αγαθές προθέσεις των διοργανωτών. (Δεν αμφιβάλλω όμως επ'ουδενί για τις αγαθές προθέσεις των εθελοντών).

 

[ioanna balla]

Αλλά επέτρεψέ μου να αμφιβάλλω για τις αγαθές προθέσεις των διοργανωτών.

και εγώ Έρση μου ανεφερα πιό πάνω οτι το τερπνόν πάει με το ωφέλιμο ...και αυτό εννοούσα....αλλα πιστευω οτι πρεπει να διαχωρισουμε αυτα τα δύο πράγματα...ας κρατησουμε το οποιο καλό γινεται για τους αθλητές και να αφησουμε απέξω την οποια συμφεροντα παιζονται....

 

[Borealis]

Μπορεί να ήταν οι ιδιοκτήτες των αλόγων, γυναίκες, ανάπηροι ή με νοητική υστέρηση, βραβευμένοι-ες με κλαδί ελιάς, αλλά πάντως αθλητές εξ αυτού και μόνο του λόγου δεν ήταν. Οι ιδιοκτήτες δεν προέβαιναν σε καμία σωματική-γυμναστική δραστηριότητα. Εκτός αν ταυτίζεται ο όρος "αθλητής" με τον όρο "ιδιοκτήτη του ίππου", πράγμα που δεν το νομίζω.
Στην ουσία, αυτό που αναγνωριζόταν ήταν οτι η συμβολή του ίππου ήταν καθοριστικής σημασίας σε σχέση με την συμβολή του ηνιόχου. Μια και δεν μπορούσαν λοιπόν να τιμήσουν τον ίδιο τον ίππο, τιμούσαν τουλάχιστον τον ιδιοκτήτη του ο οποίος είχε χώσει χοντρά για να μπορέσει να συμμετάσχει. Η νίκη σε αυτό το άθλημα ηταν στην πράξη ένα status symbol. Αμφιβάλω πάντως αν κάποιος διανοητικά καθυστερημένος στην αρχαιότητα θα είχε στη διάθεσή του τα τεράστια ποσά που απαιτούνταν για να κατεφέρει να νικήσει στην αρματοδρομία. Σε κάποια επιτήρηση θα τον είχαν οι συγγενείς του, αν είχε καταφέρει να γλιτώσει την έκθεση.

Το σχόλιο στο οποίο απάντησα αναφέρονταν ''στη σωματική τελειότητα'' και αναπαρήγαγε ένα στερεότυπο για τους αρχαίους έλληνες, το οποίο διαστρεβλώθηκε τους περασμένους αιώνες και διαμορφωθηκε κατά το δοκούν. Ελάχιστους νικητές και κυρίως μόνο στο δρόμο γνωρίζουμε από τους αρχαίους αγώνες. Ποιος μπορεί να είναι σίγουρος για τη σωματική τους τελειότητα ή για τη διανοητική τους κατάσταση? Δηλαδή ένας αθλητής του παγκράτιου θα επρεπε να είναι σαν τον Ερμή του Πραξιτέλη? δεν νομίζω.
Κατά τα άλλα ένας δρομέας με δύο γερά πόδια και όχι κουτσός θα ήταν ιδανικός όχι μόνο στην αρχαία ελλάδα αλλά σε όλους τους πολιτισμούς και σε όλες τις εποχές.
Στη σημερινή εποχή που μπορούμε να έχουμε πολύ καλύτερη άποψη γνωρίζουμε πολλούς αθλητές με παραμορφωμένα σώματα και μυαλό βοδιού (στα όρια της καθυστέρησης) να διαπρέπουν μια χαρά.

 

[ΕΡΣΗ]

Δηλαδή ένας αθλητής του παγκράτιου θα επρεπε να είναι σαν τον Ερμή του Πραξιτέλη? δεν νομίζω.

Όμορφος σαν τον Ερμή του Πραξιτέλη σίγουρα δεν χρειαζόταν κανείς να είναι. Θα μπορούσε κάλιστα να είναι σχεδόν αρτιμελής και απολύτως κακάσχημος. Άσε που άμα ήταν και καιρό στο άθλημα του παγκρατίου μάλλον τα χάλια του θα είχε ως προς την εμφάνισή του. Μπορεί και να του έλειπε και κανένα αυτί και η μύτη του να είχε γίνει πολτός. Άσε δε από δόντια! Εκείνο που ξέρουμε σίγουρα, είναι οτι δεν υπήρχαν ξεχωριστές αθλητικές διοργανώσεις για άτομα με νοητική στέρηση ή με άλλες σωματικές αναπηρίες. Θα έπρεπε δηλαδή να λάβουν μέρος στην καθαυτή διοργάνωση. Οπότε πράγματι αναρωτιέμαι, αν θα μπορούσε να τα βγάλει πέρα ένας κουτσός ή τυφλός αθλητής του παγκράτιου συναγωνιζόμενος έναν αρτιμελή. Ακόμη και για έναν αθλητική με εξαιρετική φυσική κατάσταση, αλλά με περιορισμένες διανοητικές δυνάμεις, φαντάζομαι οτι θα ήταν πολύ δύσκολο να ανταγωνισθεί έναν αθλητή ο οποίος υπερτερούσε διανοητικά σε ένα άθλημα τόσο άγριο όπως το παγκράτιο. Θα υστερούσε ψυχοκινητικά. Σίγουρα το παγκράτιο αφορά τη δύναμη, αλλά φαντάζομαι οτι και άλλα προσόντα όπως η ταχύτητα, ο αιφνιδιασμός και η εξαπάτηση του αντιπάλου θα παίζουν σημαντικό ρόλο για τη νίκη και αυτά τα προσόντα συνήθως δεν τα συναντούμε στους διανοητικά καθυστερημένους. Φυσικά θα μπορούσε κάποιος με νοητικά προβλήματα να λάμβανε μέρος και μάλιστα και να κέρδιζε σε κάποια τέτοια διοργάνωση, αλλά υποθέτω οτι αν κάτι τέτοιο είχε ποτέ συμβεί θα ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
Σίγουρα σήμερα πολλοί αθλητές με σωματικά προβλήματα διαπρέπουν μια χαρά, αλλά σε διοργανώσεις που τους αφορούν αποκλειστικά. Δεν έχω υπόψη μου περίπτωση αθλητή με σωματικό ή διανοητικό πρόβλημα ο οποίος να κατάφερε να διακριθεί σε αγώνα αντιμετωπίζοντας αρτιμελείς συναθλητές του επί ίσοις όροις. Μπορεί βέβαια να μου διαφεύγει και κάποια περίπτωση-δεν είμαι άλλωστε καθόλου δυνατή στα αθλητικά- αλλά ακόμη και έτσι, θα πρόκειται για την εξαίρεση και όχι για τον κανόνα.
Και να διευκρινήσω οτι αναφέρομαι σε σωματικές μειονεξίες οι οποίες επιδρούν στη μυική δύναμη ή στη δυνατότητα κίνησης και ευελιξίας. Για παράδειγμα δεν αναφέρομαι σε περιπτώσεις κωφότητας, αλλαλίας, όπου η φυσική και η πνευματική δύναμη του αθλητή, αν έχει τη σωστή αντιμετώπιση και εκπαίδευση, σε τίποτα δεν έχει θιγεί από αυτά τα προβλήματα.

 

[ΕΡΣΗ]

και εγώ Έρση μου ανεφερα πιό πάνω οτι το τερπνόν πάει με το ωφέλιμο ...και αυτό εννοούσα....αλλα πιστευω οτι πρεπει να διαχωρισουμε αυτα τα δύο πράγματα...ας κρατησουμε το οποιο καλό γινεται για τους αθλητές και να αφησουμε απέξω την οποια συμφεροντα παιζονται....

Εγώ δε μπορώ να το δω έτσι, εφόσον πρόκειται για άτομα τα οποία δεν είναι σε θέση να αποφασίσουν τα ίδια για τον εαυτό τους, με συνέπεια να γίνονται πιόνα στα "ωφέλιμα"-συμφέροντα του ενός και του άλλου. Σίγουρα αν ο γνώμονας ήταν αποκλειστικά το συμφέρον των ανθρώπων με νοητική υστέρηση, με τόσα κεφάλαια που έχουν δαπανηθεί σε τέτοιες διοργανώσεις η θέση τους και το μέλλον τους θα ήταν πολύ πιο εξασφαλισμένα, απ' οτι σήμερα που έχει τελείωσει πλέον η διοργάνωση αυτή.
Μεγαλύτερης σημασίας είναι, για παράδειγμα, η δημιουργία ξενώνων ώστε όλα τα άτομα με νοητική υστέρηση να μπορούν να βρουν ένα καταφύγιο όταν οι γονείς τους φύγουν από τη ζωή (κάποτε μιλούσα με μια κυρία, μητέρα ενός παιδιού με νοητική υστέρηση και μου είπε οτι το μεγαλύτερο άγχος της ήταν το τί θα γίνει αυτό το παιδί όταν η ίδια δε θα είναι πλέον εν ζωή) παρά τέτοια πανηγύρια που σήμερα κάποια παιδιά- αθλητές χαίρονται, αλλά αύριο όλοι θα το έχουν ξεχάσει και παράλληλα τα προβήματά τους θα παραμένουν ακέραια. Και αυτό αφορά τόσο τους αθλητές που έλαβαν μέρος στη διοργάνωση, όσο και τα άτομα με νοητική στέρηση που δεν ήταν αθλητές και δε μπόρεσαν να λάβουν μέρος στη διοργάνωση.
Νομίζω οτι οφείλουμε να ξεκινήσουμε πρώτα να καλύπτουμε τις σημαντικές ελλείψεις στο θέμα αυτό- και οι οποίες αφορούν την κοινωνική πολιτική του κράτους προς τις ομάδες αυτές- και αφού γίνουν αυτά πρώτα, τότε ας κάνουμε και τέτοιες διοργανώσεις, να χαίρονται και τα παιδιά- αθλητές και να οφελείται και η Χ πλούσια κυρία που το παίζει φιλάνθρωπος με τα λεφτά των άλλων. Όλα αυτά μου θυμίζουν την παροιμία "τι του λείπει του ψωριάρη, φούντα με μαργαριτάρι" Και φυσικά δεν εννοώ οτι ψωριάρηδες είναι τα άτομα με νοητική στέρηση, αλλά το κράτος και η κοινωνία μας. Εμείς δηλαδή.

 

[turms]

εμεις αυριο θα εχουμε ξεχασει την διοργανωση αυτη...
αυτοι που συμμετεχουν ομως θα το εχουν ξεχασει ή θα ειναι περηφανοι για ολη τους την ζωη;

και προσωπικα προτιμω να δω εναν τετραπληγικο να παιρνει ενα χρυσο, που σημαινει οτι βγηκες πρωτος σε εναν αγωνα και αθλητικο, και ταυτοχρονα στον αγωνα που δινει καθε μερα, παρα αυτα τα καραγκιοζλικια της Θανου-Κεντερης που απο αθλητες γινανε εξωφυλλα του Σοκ και του Λοιπον και του Ciao...

 

[ΕΡΣΗ]

Οι Special Olympics των οποίων η διοργώση μόλις τελείωσε, αφορούν τα άτομα με νοητική στέρηση και όχι τα άτομα με σωματικές αναπηρίες. Οι παραολυμπιακοί οι οποίοι αφορούν και τους παραπληγικούς που αναφέρεις γίνονται μετά τη λήξη τωμ Ολυμπιακών αγώνων.
Και πραγματικά δεν ξέρω αν ένα άτομο με νοητική στέρηση για πόσο καιρό θα θυμάται τη συμμετοχή του σε μια τετοια διοργάνωση, και τι είδους αναμνήσεις θα έχει, όπως επίσης δεν ξέρω καθόλου την ικανότητα του να παίρνει αποφάσεις για θέματα που τον αφορούν όπως είναι η συμμετοχή του σε τέτοιες διοργανώσεις οι οποίες κάθε άλλο παρά αθώες είναι. Ο Κεντέρης και η Θάνου, απολύτως εν γνώσει τους μπλέχτηκαν εκεί που μπλέχτηκαν.

 

[LULLU]

Οι Special Olympics των οποίων η διοργώση μόλις τελείωσε, αφορούν τα άτομα με νοητική στέρηση και όχι τα άτομα με σωματικές αναπηρίες. Οι παραολυμπιακοί οι οποίοι αφορούν και τους παραπληγικούς που αναφέρεις γίνονται μετά τη λήξη τωμ Ολυμπιακών αγώνων.
Και πραγματικά δεν ξέρω αν ένα άτομο με νοητική στέρηση για πόσο καιρό θα θυμάται τη συμμετοχή του σε μια τετοια διοργάνωση, και τι είδους αναμνήσεις θα έχει, όπως επίσης δεν ξέρω καθόλου την ικανότητα του να παίρνει αποφάσεις για θέματα που τον αφορούν όπως είναι η συμμετοχή του σε τέτοιες διοργανώσεις οι οποίες κάθε άλλο παρά αθώες είναι. Ο Κεντέρης και η Θάνου, απολύτως εν γνώσει τους μπλέχτηκαν εκεί που μπλέχτηκαν.

..τα ειπες ολα Ερση μου..δεν μπορεσα να γραψω γιατι οι σελιδες αυτου του ποστ μου αναβοσβηναν συνεχως και δεν μπορουσα να απαντησω..σημερα ολα μια χαρα, αλλα με προλαβες....
... η κοινωνικοποιηση αυτων των ατομων ειναι κομματι δικης μας συμμετοχης...το ποσο χαρηκα προχθες που σε ενα καφε στο κουμ-καπι ήλθαν 4 δασκαλες με 5 παιδια απο το ΚΕΦΑΜΕΑ Χανιων να φανε παγωτο..το πως σκιστηκε ο ιδιος ο ιδιοκτητης του καφε να δημιουργησει χωρο για να βολευτουν τα παιδια, το πως οι πελατες δεχτηκαν να απαντουν στις επαναλαμβανομενες ιδιες ερωτησεις ενος παιδιου και με τι υπομονη και αγαπη οι δασκαλοι ταιζαν το παγωτο στα παιδια που δεν μπορουσαν ηταν απιστευτο...αυτη ειναι η κοινωνικοποιηση χωρις σφυριχτρες και σημαιες...

 

[renata]

..τα ειπες ολα Ερση μου..δεν μπορεσα να γραψω γιατι οι σελιδες αυτου του ποστ μου αναβοσβηναν συνεχως και δεν μπορουσα να απαντησω..σημερα ολα μια χαρα, αλλα με προλαβες....
... η κοινωνικοποιηση αυτων των ατομων ειναι κομματι δικης μας συμμετοχης...το ποσο χαρηκα προχθες που σε ενα καφε στο κουμ-καπι ήλθαν 4 δασκαλες με 5 παιδια απο το ΚΕΦΑΜΕΑ Χανιων να φανε παγωτο..το πως σκιστηκε ο ιδιος ο ιδιοκτητης του καφε να δημιουργησει χωρο για να βολευτουν τα παιδια, το πως οι πελατες δεχτηκαν να απαντουν στις επαναλαμβανομενες ιδιες ερωτησεις ενος παιδιου και με τι υπομονη και αγαπη οι δασκαλοι ταιζαν το παγωτο στα παιδια που δεν μπορουσαν ηταν απιστευτο...αυτη ειναι η κοινωνικοποιηση χωρις σφυριχτρες και σημαιες...

γεια σου lullu αναφέρω παρόμοιο περιστατικό οπου ιδιοκτήτης ταβέρνας σε χωριό ας μη το διαφημίσω,οργάνωσε φαγητοβραδυά για τα παιδιά που λές αφιλοκερδώς..γόνιμες κινήσεις και παραδείγματα προς μίμηση...