Πορτογαλία Senhora do Mar / Η κυρά της θάλασσας! (Portugal)

[μανος]

Πάρα πολύ κατατοπιστική ιστορία... να είσαι καλά @giannismits.
Η Πορτογαλία θα είναι το επόμενο ταξίδι, οπότε και περιμένουμε τη συνέχεια αγωνιωδώς...

 

[giannismits]

Thank you @μανος
Έκλεισες για Πορτογαλία ή απλά θες να είναι το επόμενο ταξίδι σου?

 

[μανος]

Όχι δε κλείσαμε ακομα... Ο προγραμματισμός είναι για Σεπτέμβριο του 2015, οποτε έχουμε ακόμα καιρο μπροστά μας...
Πάντως οι πληροφορίες που μας δινεις είναι σουπερ... Ελπίζω να μεινατε το ίδιο ικανοποιημένοι και από τη Λισσαβώνα...

 

[giannismits]

Όχι δε κλείσαμε ακομα... Ο προγραμματισμός είναι για Σεπτέμβριο του 2015, οποτε έχουμε ακόμα καιρο μπροστά μας...
Πάντως οι πληροφορίες που μας δινεις είναι σουπερ... Ελπίζω να μεινατε το ίδιο ικανοποιημένοι και από τη Λισσαβώνα...

χμ δεν ξέρω! Η ιστορία θα το δείξει που έχει πολύ ζουμί ακόμα
Ωραίος μήνας ο Σεπτέμβρης πάντως και ψάξου για βολικά και οικονομικά αεροπορικά όσο πιο νωρίς μπορείς.

 

[giannismits]

3η ημέρα: H αποτυχημένη εκδρομή και τα καρεκλοπόδαρα! part 1

Και σήμερα ξυπνήσαμε πολύ νωρίς και ανεβήκαμε έναν όροφο για την αίθουσα πρωινού. Αφού φάγαμε, πανέτοιμοι για την σημερινή μας εκδρομή κατεβήκαμε στη ρεσεψιόν για να παραδώσουμε το κλειδί. Και τι έκπληξη ο ρεσεψιονίστ μας λέει περίλυπος πως σήμερα θα έχει πολλές βροχές και κρίμα που δεν θα απολαύσουμε άνετα τη βόλτα μας! Μα συγνώμη βαλτός είναι ή δουλεύει στην μετεωρολογική υπηρεσία της Πορτογαλίας? Βγαίνοντας έξω αντικρίσαμε απλά μια βαριά συννεφιά και ελάχιστες ψιχάλες. Μπορεί και να τη γλιτώσουμε όπως χθες. Θα δείξει. Η ομπρέλα πάντως είναι μέσα στον σάκο.

Από τον σταθμό μετρό Trindade θέλαμε να πάμε στον σιδηροδρομικό σταθμό Porto Campanha. Από τα αυτόματα μηχανήματα τα οποία είναι πανεύκολα στη χρήση τουςβγάλαμε εισιτήριο . Επιλέγεις τη ζώνη ή τον σταθμό που θες να πας και βγαίνει το αντίστοιχο ποσό για τη συγκεκριμένη διαδρομή. Ένας υπάλληλος μας βοήθησε και γενικά σε σταθμούς μη διστάσετε να ρωτάτε τους υπεύθυνους. Ξέρουν καλούτσικα Αγγλικά και είναι πρόθυμοι. Από τον σταθμό Trindade όλες οι γραμμές περνούν από τον Porto Campanha, και το εισιτήριο για ζώνη Ζ2 κόστισε 1,20€. Αν κάποιος έχει ήδη το εισιτήριο-κάρτα και είναι άδειο μπορεί να φορτώσει την διαδρομή ή τις διαδρομές που θέλει. Την 24ωρη κάρτα δεν μπορείς να τη φορτώσεις διαδρομές παρά να την ανανεώσεις ξανά σαν 24ωρη. Οπότε πληρώσαμε 1,20€ + το κόστος της κάρτας 0,50€.

Πήραμε την γραμμή Β (όπως είπα όλες εξυπηρετούν, οπότε ανεβαίνεις όποιο τρένο έρθει πρώτο) και μετά από 4 στάσεις κατεβήκαμε Porto Campanha, και λίγα μέτρα μετά συναντήσαμε την είσοδο του σταθμού τρένων. Ο συγκεκριμένος σταθμός είναι ο κύριος του Πόρτο χρονολογίας του 1877!

Είχα δει από πριν τα δρομολόγια αλλά δεν βιαστήκαμε γιατί έχει συχνά όμως η τιμή είναι ανάλογα τον τύπο του τρένου. Υπάρχουν τα Urbana (αστικά) που είναι τα οικονομικά και τα Intercidades (υπεραστικά) που είναι τα γρήγορα τρένα με αρκετά μεγάλη διαφορά τιμής από τα πρώτα. Οι αποστάσεις όμως έτσι κι αλλιώς είναι της 1 - 1,30 ώρας και ο χρόνος που κερδίζεις με τα IC είναι γύρω στα 15-20 λεπτά. Για Guimaraes που θέλαμε το είχαμε χάσει λίγα λεπτά πριν και το επόμενο ήταν με IC και τιμή 12,70. Έτσι προτιμήσαμε να περιμένουμε πάνω από μια ώρα για να πάρουμε το απλό τρένο με τιμή μόνο 3,10€. Το εισιτήριο που μας έβγαλαν ήταν και πάλι σε μορφή κάρτας το οποίο όπως μας είπαν πριν πάμε στην πλατφόρμα πρέπει να το χτυπήσουμε στο ακυρωτικό μηχάνημα που υπήρχε μέσα στον σταθμό όπως γίνεται και στα μετρό ή τα λεωφορεία.

Το εύχρηστο επίσημο site του οργανισμού σιδηροδρόμων Πορτογαλίας
http://www.cp.pt

Η ώρα πέρασε εύκολα και ο καιρός όπως έδειχνε δεν θα άλλαζε. Ή μάλλον θα άλλαζε… αλλά προς το χειρότερο! Και πόσο ωραία διάθεση να έχεις όταν ετοιμάζεσαι για εκδρομή υπό βροχή? Γκρίνιαξα αρκετά αλλά μήπως θα με άκουγε ο καιρός και θα άλλαζε? Γι’ αυτό το πήρα απόφαση. Περίπου! Το τρένο ξεκίνησε ακριβώς στην ώρα του 10:25.

Το τρένο πολύ καινούριο και καθαρό. Ο καθένας καθόταν όπου ήθελε και είχε λίγο κόσμο. Η διαδρομή αδιάφορη και η βροχή τον χαβά της!

Στον σταθμό στην Guimaraes (Γκιμαράις όπως την προφέρουν οι Πορτογάλοι) φτάσαμε μετά από 1 ώρα και 10 λεπτά. Λίγο στα χαμένα στην αρχή αν και ήξερα στο περίπου την διαδρομή μέχρι το κέντρο. Λίγο η βροχή, λίγο ο κόσμος που τραβούσε σε διάφορες κατευθύνσεις με αποπροσανατόλισαν. Γρήγορα πήρα μπρός, και με την ομπρέλα αναπόσπαστο κομμάτι του χεριού πήραμε τον δρόμο για το ιστορικό κέντρο της πόλης.

Έξω από τον σταθμό τρένων της Guimaraes

Η γκρίνια μου βέβαια για την βροχή εμφανιζόταν ανά τακτά χρονικά διαστήματα! Η απόσταση μέχρι το ιστορικό κέντρο ήταν κάνα 10λεπτο περπάτημα. Οι πινακίδες μας καθοδήγησαν και από τα στενά πλακόστρωτα δρομάκια, τα πέτρινα παλιά σπίτια καταλάβαμε πως μπαίνουμε σιγά σιγά στην καρδιά της μεσαιωνικής πόλης.

Η Guimaraes μέρος Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, είναι ένας εξαιρετικά καλά διατηρημένος και αυθεντικός μεσαιωνικός οικισμός, που αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ανάπτυξης και εξέλιξης της πορτογαλικής αρχιτεκτονικής από τον 15ο έως τον 19ο αιώνα μέσα από τη χρήση των παραδοσιακών δομικών υλικών και τεχνικών. Το ιστορικό κέντρο της πόλης αποτελείται από ένα μεγάλο αριθμό από πέτρινες κατασκευές κυρίως κατά την περίοδο 950 με 1498. Και παρ’ όλες τις σύγχρονές επεκτάσεις της πόλης τα μεταγενέστερα χρόνια που περιλαμβάνουν κάποιες αλλαγές, η πόλη έχει διατηρήσει τη μεσαιωνική της αστική διαρρύθμιση.

Λίγο πριν το ιστορικό κέντρο, στην Largo da Cidade, βρίσκεται η γνωστή από τον Μεσαίωνα μέχρι σήμερα ''Ribeira de Couros'' δηλαδή ποτάμια περιοχή των δερμάτων, μια συγκεκριμένη περιοχή κατά μήκος μιας γραμμής νερού, ένα ρυάκι όπου από τον 15ο και 16ο αιώνα ήταν το κέντρο επεξεργασίας των δερμάτων. Η δραστηριότητα της βυρσοδεψίας που αναπτύχθηκε από το Μεσαίωνα ήταν μία από τις σημαντικότερες στον τοπικό παραγωγικό ιστό. Είναι αξιοθέατο που οι περισσότεροι προσπερνούν ή αγνοούν ωστόσο εγώ το βρήκα αρκετά σημαντικό ως έργο και μου κίνησε το ενδιαφέρων η περιοχή με τους μύλους τις δεξαμενές και τις μεσαιωνικές αυτές πέτρινες κατασκευές που τοποθετούνταν τα δέρματα για εργασίες δέψης.

Διασχίσαμε τα πέτρινα σοκάκια της ζώνης των πρώην βυρσοδεψείων (zona des Couros) και βγήκαμε στην Largo de Sao Francisco μπροστά στο Veneravel Ordem de Sao Francisco. Η Μονή του Αγίου Φραγκίσκου, γοτθικού στυλ χρονολογείται από το 1400 και είναι από τα σημαντικότερα θρησκευτικά μνημεία της Guimaraes.

Largo de Sao Francisco

Την πόλη την είχα μελετήσει στο χάρτη κάποιες φορές και είχα σημειώσει τα σημαντικότερα πράγματα που ήθελα να δω. Τη συγκεκριμένη μέρα δεν άνοιξα ούτε ένα χάρτη ούτε είδα τις σημειώσεις στο κινητό γιατί αφενός έτσι κι αλλιώς είχα ξενερώσει με τον καιρό οπότε θα βλέπαμε ότι μπορούσαμε και αφετέρου δεν μπορούσα μέσα στη βροχή ή με την ομπρέλα στο χέρι να ασχολούμαι συνέχεια με το κινητό. Όμως όπως διαπίστωσα στο τέλος, από την πόλη είδαμε σχεδόν ότι είχα σημειώσει. Στην τύχη, με ένστικτο και χωρίς να ρωτήσουμε κάποιον άνθρωπο. Οπότε έστω με τέτοιες συνθήκες την Guimaraes την είδαμε σχετικά καλά κι ας γίναμε λούτσα!

Από την Largo de Sao Francisco ο δρόμος γρήγορα μας έβγαλε σε ένα από τα χαρακτηριστικότερα και ομορφότερα σημεία της πόλης. Την Largo da Republica do Brasil με τους ομώνυμους υπέροχους κήπους όπου στο βάθος πρωταγωνιστεί η Igreja de Nossa Senhora da Consolacao e Santos Passos. Η εκκλησία ολοκληρώθηκε το 1785, και όπως φαίνεται από την Largo da Republica do Brasil δένει τόσο μοναδικά με τους διαμορφωμένους κήπους που μοιάζει να είναι αναπόσπαστο κομμάτι τους.

Απέναντι η Rua Alfredo Guimaraes μας οδήγησε στην πιο γνωστή πλατεία του ιστορικού κέντρου την Largo da Oliveira.

Όπως ήταν φυσικό η πόλη ήταν σχεδόν έρημη. Οι πλατείες νεκρές όπως και τα στενά δρομάκια αν και επρόκειτο για το τουριστικό κομμάτι της πόλης. Προφανώς οι λίγοι επισκέπτες που συναντήσαμε επέλεξαν την Guimaraes για ημερησία εκδρομή όπως εμείς και με τέτοιο καιρό είναι απόλυτα λογικό να έχει λίγους επισκέπτες.

Η Largo da Oliveira είναι η καρδιά του ιστορικού κέντρου της μεσαιωνικής πόλης. Περιβάλλεται από ένα συγκρότημα κτιρίων πολιτιστικής αξίας και κληρονομιάς, όπως η Nossa Senhora da Oliveira του 12ου αιώνα από τα σημαντικότερα παραδείγματα της Γοτθικής αρχιτεκτονικής , οι βεράντες σπιτιών του 17ου αιώνα, τα οικιστικά κτίρια χτισμένα με τα παραδοσιακά συστήματα κατασκευής, και στο κέντρο της πλατείας ένα ιδιαίτερο γοτθικό ιερό σαν κουβούκλιο που στεγάζει έναν σταυρό σε ανάμνηση της νίκης στη μάχη του Salado το 1340. Σαν να μου φαίνεται πως η βροχή και αυτή η ερημιά ταιριάζουν στην εξαιρετικά διατηρημένη μεσαιωνική εικόνα (μάλλον θέλω να χρυσώσω το χάπι)!
Το καμπαναριό της Nossa Senhora de Oliveira , που βρίσκεται ξεχωριστά από το κύριο σώμα της εκκλησίας, έχει εμφανή χαρακτηριστικά Manueline και ως εκ τούτου, χτίστηκε πολύ αργότερα.

Το παλιό Δημαρχείο του 14ου αιώνα του οποίου το ισόγειο αποτελείται από μια γοτθική στοά, συνδέει την Largo da Oliveira με την Praca Sao Tiago.

Η Praca Sao Tiago είναι άλλη μια χαρακτηριστική πλατεία της πόλης που εξακολουθεί να διατηρεί τα μεσαιωνικά της ίχνη. Χωρίς κόσμο, μελαγχολική και υγρή αλλά κουκλίστικη και ιδιαίτερα γραφική.

Η πλατεία οδηγεί στην Rua de Santa Maria, έναν από τους πιο αρχαίους δρόμους της μεσαιωνικής πόλης, ο κύριος άξονας που συνδέει τον τομέα του Κάστρου με τη μονή της Nossa Senhora de Oliveira στο κάτω μέρος του χωριού. Ένας ατμοσφαιρικός δρόμος που στην αρχή του υπάρχει μια πανέμορφη καμάρα.

Στην αρχή της οδού το capelas dos passos da paixao de cristo (παρεκκλήσι των βημάτων των παθών του Χριστού). Υπάρχουν άλλα 4 στην πόλη.

Αν και όλα τα καταστήματα είναι ή μοιάζουν κλειστά μια pastelaria μας τραβά το βλέμμα. Ένα ιδιαίτερο και ενδιαφέρων μαγαζί με εξαιρετικά στημένα τα τοπικά προϊόντα και βιτρίνα με γλυκάκια. Ο χώρος παραπέμπει σε σπίτι. Πήραμε έναν εσπρέσο στο χέρι και μια ποικιλία από τα γλυκά της βιτρίνας που αν και δεν γέμιζαν το μάτι ήταν όλα φρεσκότατα και υπερβολικά νόστιμα. Παρόμοια μεταξύ τους σφολιατοειδή και τάρτες με πλούσια γέμιση κάτι σαν μαρμελάδα. Ήταν τέλεια!

Η οδός της Rua de Santa Maria μας έφερε στην Largo Martins Sarmento. Πλαισιωμένη από παλάτια και στην μία πλευρά της πλατείας το Convento do Carmo, η μπαρόκ εκκλησία de Nossa Senhora do Carmo κατασκευής του 1685. Κεντρικά είναι οι κήποι Jardim do Carmo με μια μνημειακή κρήνη, που χτίστηκε το 1583, θεωρείται από πολλούς ως η καλύτερη περιοχή χαλάρωσης στην πόλη.

Και φτάσαμε στην Rua Conde Dom Henrique με το άγαλμα του ιδρυτή του Βασιλείου της Πορτογαλίας και πρώτου βασιλιά Dom Afonso Heriques - Afonso I de Portugal

H Guimaraes δεν είναι απλά μια πόλη της Πορτογαλίας. Είναι η πόλη που γέννησε το πορτογαλικό έθνος! Η ιστορική πόλη της Guimaraes συνδέεται με την διαμόρφωση της πορτογαλικής εθνικής ταυτότητας καθώς εκεί ιδρύθηκε η διοικητική έδρα της πρώτης κομητείας της Πορτογαλίας το 868 και ήταν η πρώτη πρωτεύουσα του κράτους. Τον 12ο αιώνα ο Dom Afonso Henriques με καταγωγή από την Guimaraes , κήρυξε την ανεξαρτησία της Πορτογαλίας ανακηρύσσοντας τον εαυτό του βασιλιά και ιδρυτή του νέου βασιλείου της Πορτογαλίας. Γι’ αυτό η πόλη αναφέρεται συχνά ως η ''γενέτειρα της πορτογαλικής υπηκοότητας'' ή "το λίκνο του Πορτογαλικού Έθνους" .

Βρισκόμαστε στην ιστορική περιοχή Oliveira do Castelo η οποία έχει αρκετά μονοπάτια για πεζούς για πρόσβαση σε όλα τα ιστορικά αξιοθέατα. Σε πρώτο πλάνο το τεραστίων διαστάσεων παλάτι του 15ου αιώνα Paco dos Duques de Braganca. Έχει χαρακτηριστεί Εθνικό Μνημείο και είναι ένα μουσείο, του οποίου η συλλογή χρονολογείται από το 17ο και τον 18ο αιώνα.

Με το που φτάσαμε στο κάστρο η βροχή δυνάμωσε όπως και τα νεύρα επίσης! Ψυχή ανθρώπου δεν κυκλοφορούσε. Ο ένας με την ομπρέλα ο άλλος με κουκούλα κάναμε έναν κύκλο γύρω από το κάστρο και το φανταστήκαμε στην ένδοξη εποχή του, της περιόδου από την ίδρυση του έθνους όταν στην μάχη του Sao Mamede το 1128 ο Dom Afonso Heriques μετά την νίκη του κήρυξε την ανεξαρτησία της Πορτογαλίας από αυτό εδώ το κάστρο! Το Castelo de Guimaraes είναι το μνημείο που συνδέεται περισσότερο απ όλα με την ίδρυση της χώρας και τους αγώνες της ανεξαρτησίας και ανεπίσημα έχει αναγνωριστεί ως ένα από τα 7 θαύματα της Πορτογαλίας!

Στη περιοχή του κάστρο το μεσαιωνικό παρεκκλήσι S. Miguel do Castelo

Ξανά ακολουθήσαμε ευθεία τον δρόμο και περπατήσαμε τα άδεια λιθόστρωτα στενά δρομάκια. Μπορεί η βροχή να μας είχε δυσκολέψει όπως η πόλη πράγματι είχε άρωμα μεσαίωνα και η έρημη εικόνα την έκανε περισσότερο ατμοσφαιρική. Διαβήκαμε κάποιους κλασικούς δρόμους του ιστορικού κέντρου που μας έβγαλαν σε άλλη μια γνωστή πλατεία της πόλης την Largo da Misericordia.

Rua das Trinas

Largo dos Laranjais

Rua Joao Lopes de Faria

Rua Dr. Antonio Mota Prego

Η Largo da Misericordia είναι μια αρκετά μεγάλη ορθογώνια πλατεία στα δυτικά της παλιάς πόλης, πλακόστρωτη (αν και η πλατεία δεν είναι πεζόδρομος) με ένα διακοσμητικό σιντριβάνι στο κέντρο, έναντι του οποίου βρίσκεται το Μνημείο Afonso Henriques και η η Igreja da Misericordia , ενώ τα γύρω κτίρια έχουν πλακάκια στις προσόψεις τους.

Ένα στενό δεξιά της πλατείας μας οδήγησε στο κέντρο της πόλης την Largo do Toural γνωστή ως ''το σαλόνι'' της Guimaraes. Αυτή η πλατεία του 17ου αιώνα ήταν εκτός των τειχών κοντά στην κεντρική πύλη του χωριού. Εδώ οι ρυθμοί μας θύμισαν πως στην πόλη υπάρχει ζωή! Σχετική κίνηση αυτοκινήτων, μια μικρή κινητικότητα στα καταστήματα έδιναν ζωή στην κατά τ’ άλλα ήσυχη και έρημη πόλη.

Igreja de Sao Pedro

Αqui Νasceu Portugal (Εδώ γεννήθηκε η Πορτογαλία)!

συνεχίζεται...

 

[evitaki_boa]

Πολύ όμορφο το ποστ σου Γιαννη !Πραγματικα με εκανες να νιωσω ακομα πιο ομορφα για αυτη την χωρα που αγαπω τοσο πολυ !
@panius Τα εισητηρια αν τα κλεισεις σχετικα νωρις... μπορεις να τα βρεις αρκετα οικονομικα !Η ανταποκριση ειναι μεσω Βελγιου ( Σαρλερουα) . Την τελευταια φορα που πηγα εκλεισα εισητηρια με 100 ευρω (με επιστροφη ). Απλα συνηθως πρεπει να κανεις διανυκτερευση στο αεροδρομιο (με πολλους αλλους ταξιδιωτες... οποτε περναει ευχαριστα η ωρα ) .

 

[giannismits]

@evitaki_boa σ'ευχαριστώ και αφού την έχεις επισκεφτεί με καταλαβαίνεις νομίζω για τι αγάπη μιλάμε!
Επίσης όπως περιγράφω κι εγώ πήγα μέσω Σαρλερουά με 110€. Από Σαρλερουά όμως πάς Πόρτο. Αν κάποιος θέλει να πάει μόνο Λισαβόνα πρέπει να πάει στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών. Άρα έξτρα μετακίνηση,χρόνος και χρήμα.Εγώ είχα 3 αεροδρόμια, και η επιστροφή ήταν μανούρα! Αλλά εννοείται μόνο με Ryanair μπορείς να πας Πορτογαλία με τόσο χαμηλή τιμή.

 

[giannismits]

3η ημέρα: H αποτυχημένη εκδρομή και τα καρεκλοπόδαρα! Part 2

Ωραία. Την είδαμε την Guimaraes αλλά έχουμε και μια Braga. Μήπως να μη πάμε? Αναρωτιόμαστε. Αλλά ήρθαμε μέχρι εδώ. Ας πάμε και στην Μπάργκα! Βασικά εγώ ήθελα κι ας ήξερα ότι η υπόθεση δεν θα εξελιχθεί καλά αφού ο καιρός χειροτέρεψε και άλλο. Χρόνος και διάθεση με τέτοιες καιρικές συνθήκες δεν υπήρχε για αναζήτηση του αστικού που θα μας πήγαινε στον κεντρικό σταθμό λεωφορείων, και για να πάμε με τα πόδια ούτε λόγος αφού είναι περίπου 20 λεπτά από το κέντρο. Το λεωφορείο πάντως που πάει στον σταθμό είναι η γραμμή linha Cidade που από την Toural μετά από 4 στάσεις φτάνει στον σταθμό λεωφορείων. Εισιτήριο από τον οδηγό 1,68€. Το site μεταφορών της πόλης http://tug.com.pt/horarios/

Πήραμε ταξί λοιπόν που μας άφησε στην είσοδο του κεντρικού σταθμού λεωφορείων (Central de camionagem) που βρίσκεται στην Alameda Doutor Mariano Felgueiras. Το κόστος του ταξί ήταν περίπου 3,5€.

Ήμασταν στα χαμένα και μέσα στον σταθμό δεν βρήκαμε εκδοτήρια εισιτηρίων. Είδαμε ένα χαρτί με τα δρομολόγια και λεωφορείο αναχωρούσε σε 5 λεπτά. Οπότε βγήκαμε έξω στους διαδρόμους αναχώρησης και γρήγορα βρήκαμε το λεωφορείο της transdev. Εισιτήριο μας έκοψε ο οδηγός που κόστισε γύρω στα 3 το άτομο. Υπάρχουν και άλλες εταιρείες αλλά η συγκεκριμένη έχει τα περισσότερα και πιο συχνά δρομολόγια μεταξύ Braga και Guimaraes.

To επίσημο site έχει αναλυτικά τα δρομολόγια και μπορείτε να δείτε και τους άλλους προορισμούς που εξυπηρετεί σε όλη την Πορτογαλία όπως Λισαβόνα, Πόρτο κ.α http://www.transdev.pt/carreiras/pesquisa.php?lstart=Guimar%E3es&lend=Braga
Για κάποια συγκεκριμένα δρομολόγια παραπέμπει στο site http://www.citiexpress.eu/

Αφήνοντας την Guimaraes…

Μετά από 50 λεπτά φτάσαμε στην Braga. Ο σταθμός λεωφορείων της πόλης είναι στην Travessa Praca do Comercio αρκετά κοντά στο κέντρο γύρω στα 10 λεπτά με χαλαρό περπάτημα. Με το που φτάσαμε κατάλαβα πως η επίσκεψη θα ήταν διεκπεραιωτική αλλά δεν φανταζόμουν πόσο! Είχαμε γίνει ήδη μούσκεμα και σε τέτοιες περιπτώσεις χάνει την αξία της η όποια περιήγηδραστηριότητα θες να κάνεις! Η βροχή δυνάμωσε κι άλλο και ούτε με την ομπρέλα μπορούσες να σταθείς αφού είχε βγάλει και δυνατό αέρα. Πολύ ωραία! Η πόλη είχε μεγαλύτερη κίνηση από την Guimaraes και έστω με τόση βροχή μου φάνηκε πιο ζωντανή πόλη. Είναι βέβαια και αρκετά περισσότερος ο πληθυσμός της.

Largo de Sao Francisco

Αφού φτάσαμε στην κεντρική Praca da Republica και είδαμε πως δεν γίνεται να συνεχίσουμε βρήκαμε καταφύγιο στο Cafe Vianna μια από τις πιο εμβληματικές καφετέριεςτης Braga με ιστορία από το 1871. Καθίσαμε για φαγητό να πάνε τα φαρμάκια κάτω. Φάγαμε δύο τεράστιες και νοστιμότατες μακαρονάδες με μπύρα χαζεύοντας τον κόσμο που περνούσε και την βροχή που δεν είχε σκοπό να σταματήσει. Οι τιμές στο καφέ αρκετά πιο χαμηλές σε σύγκριση με το Πόρτο αφού η μια μακαρονάδα κόστιζε μόνο 5 ευρώ.

Δεν ήθελα να δεχτώ ότι θα φύγουμε από την Μπράγκα χωρίς να δω το Santuario do Bom Jesus do Monte. Το ιερό αφιερωμένο στον Ιησού Χριστό που αποτελείται μια τεράστια μπαρόκ σκάλα 116 μέτρων και την ομώνυμη εκκλησία. Να ήταν μέσα στην πόλη δεν υπήρχε περίπτωση να το αφήναμε. Αλλά αυτό δυστυχώς είναι έξω από την πόλη. Μήπως να πάμε? Κρίμα δεν είναι που ήρθαμε μέχρι εδώ και θα φύγουμε έτσι? Ο φίλος μου με κοιτάει σχεδόν συμπονετικά. Ξέρω πως δεν θέλει και ξέρει πως αυτό που ζητάω του φαντάζει παράλογο. Ίσως να έχει δίκιο. Στην ουσία το είπα για να το πω αφού ούτε εγώ πραγματικά ήθελα να μπούμε σ’ αυτή τη διαδικασία. Αν είχε κοπάσει λίγο η βροχή… αν …αλλά δεν… η βροχή συνέχιζε το ίδιο δυνατά και η ομπρέλα έσπαγε από τον αέρα.

Αν όμως εσείς βρεθείτε στην πόλη να ξέρετε πως από την στάση Central II (Ζώνη 1 / 1 Coroa) στην Praca da Republica παίρνουμε το λεωφορείο 91 ή 2 και κατεβαίνουμε Estrada S Pedro II (Arco) Ζώνη2/ 2 Coroas ή Bom Jesus αντίστοιχα. Από εκεί το μνημείο είναι προσβάσιμο με το τελεφερίκ του 1882 ή με τα πόδια. http://www.estanciadobomjesus.com/

Σκεφτόμουν τις ώρες που αφιέρωσα να ψάχνω για την Barga και η αλήθεια είναι πως έχει πολλά αξιοθέατα. Από το ψάξιμο μου έκανε πιο ενδιαφέρουσα από την Guimaraes. Με την απορία θα μείνω. Τόσες ώρες ψαξίματος και ένας κωλόκαιρος μας τα έκανε θάλασσα! Ήταν πια απόγευμα και πήραμε τον δρόμο για τον σταθμό τρένων για την επιστροφή μας στο πόρτο o οποίος απέχει κάνα 10λεπτο από το κέντρο. Στην διαδρομή μέχρι τον σταθμό είδαμε στα γρήγορα κάποια από τα αξιοθέατα ενώ η βροχή είχε μειωθεί λιγάκι.

Largo do Paco

Se Catedral

Arco da Porta Nova στην Rua Dom Diogo de Sousa

Campo das Hortas

Rotunda Estacao – Σταθμός τρένων της Braga

Κόψαμε εισιτήρια με τιμή κάτι λιγότερο από 3,5€ για τον σταθμό Sao Bento που ήταν ακόμα πιο βολικός για μας. Έτσι άδοξα αποχαιρετίσαμε την Braga που το μόνο όμορφο που θα θυμάμαι είναι οι μακαρονάδες που φάγαμε!

Όταν φτάσαμε στο Πόρτο στον σταθμό του Sao Bento σχεδόν σούρουπο, νιώσαμε λες και φτάσαμε σπίτι μας. Είχαμε ανάγκη από πολύωρη ξεκούραση αυτή τη φορά και χαλάρωση στο δωμάτιο. Στη ρεσεψιόν ήταν μια κοπέλα. Είμαι σίγουρος πως αν ήταν ο γνωστός ρεσεψιονίστ θα μας σχολίαζε τον άθλιο καιρό!

Η τελευταία βραδιά στο Πόρτο θέλαμε να κλείσει ή σε κάποιο ωραίο μπαρ για ποτό ή με ένα σπέσιαλ γεύμα. Ανάλογα τα κέφια. Δεν θέλαμε να απομακρυνθούμε από το ξενοδοχείο μας γι’ αυτό και ψαχτήκαμε σε δύο δρόμους που όπως λέγεται έχουν νυχτερινή ζωή με αρκετά μπαρ και εστιατόρια. Την Rua Galerias de Paris και την παράλληλη Rua Candido dos Reis. Δεν ξέρω αν φταίει που ήταν καθημερινή αλλά και εδώ επικρατούσε ηρεμία. Μα παντού ήρεμο είναι αυτό το Πόρτο? Είδαμε κάποια μπαρ και καφέ αλλά είχαν πολύ λίγο κόσμο και δεν μας ενέπνευσαν να καθίσουμε. Αν και ήμασταν σε φάση ποτού καταλήξαμε να πάμε για φαγητό αν και δεν πεινούσαμε ιδιαίτερα.

Επιλέξαμε την Taberna Galerias de Paris που είχε μόνο μια παρέα αλλά μας έκανε κλικ το μαγαζί. Ήταν αρκετά σκοτεινό και λιτό στο εσωτερικό του αλλά ζεστό και φιλόξενο. Στους τείχους ήταν κρεμασμένα κάποια κάδρα που είχαν απλές ζωγραφιές. Κατάλαβα πως ήταν πελατών αφού και στο δικό μας τραπέζι η επιφάνεια του είχε το ειδικό χαρτί για ζωγραφική και δίπλα ένα κουτί με μαρκαδόρους. Προφανώς επιλέγουν τις καλύτερες και πράγματι κάποιες ήταν εξαιρετικές με θέμα το κρασί ή την πόλη του Πόρτο. Πρωτότυπο. Μπήκα κι εγώ στο παιχνίδι και θυμήθηκα το ξεχασμένο ταλέντο μου στη ζωγραφική. Ελπίζω και η δική μου ζωγραφιά να βρίσκεται στο μαγαζί κρεμασμένη!
Επίσης να πω πως μετά από εμας το μαγαζί γέμισε. Ήμασταν γουρλήδες όπως σχεδόν σε όλα τα μαγαζιά που μπαίναμε συνέβαινε το ίδιο!

Το μενού είχε κυρίως θαλασσινά και τολμώ να πω ήταν από τα καλύτερα φαγητά που έχω φάει έξω. Δεν πεινούσαμε αλλά κλασικά παραγγείλαμε ΠΟΛΛΑ! Ένα απίστευτο ντοματόρυζο με 2,30€ που από μόνο του ήταν αρκετό να χορτάσεις. Μπακαλιαρόκεφτέδες με ένα τέλειο ντιπ, ένα σκεύος γεμάτο από όστρακα που το εσωτερικό τους έμοιαζε με σουπιά βουτηγμένα σε μια μαύρη σάλτσα μάλλον από μελάνι ή πέστο που το έφαγα όλο εγώ, μια σαλάτα άνευ ουσίας που δεν αγγίξαμε και το καλύτερο ένα πήλινο με μια κρούστα που όταν την σπάσαμε με το κουτάλι εμφανίστηκαν οι πατάτες με τον μπακαλιάρο, πού ήταν τόσο χυλωμένο και γευστικό που πάθαμε ντελίριο! Αναζήτησα τη συνταγή και στο ίντερνετ αλλά δεν κατάφερα να βρω κάτι. Η ονομασία του πιάτου είναι bacalhau da tab. Mαζί με δύο ποτήρια κρασί σύνολο 42€.

Kάποια από τα πιάτα στο τελείωμα τους!

Kαι δωσ’ του φαί και δώσ’ του πιοτό! Βέβαια η αναισθησία έχει και τα όρια της! Κόντευα να σκάσω. Δεν πεινούσα και έφαγα κανονικότατα και μάλιστα βαριά φαγητά. Νόμιζα πως θέλω να ξαναφάω σε 5 μέρες! Πότε θα το χωνέψω τόσο φαί? Την επόμενη μέρα έκανα αποτοξίνωση και έφαγα μόνο μία τυρόπιτα όλη τη μέρα! Πραγματικά δεν πείνασα για 1,5 μέρα!

Με δυσκολία φτάσαμε σχεδόν σέρνοντας τα κορμιά μας στο ξενοδοχείο και κοιμηθήκαμε για τελευταία νύχτα στο Πόρτο.

 

[KIKI]

Πάντως παρά τη βροχή οι φωτογραφιες σου είναι πολυ ωραίες

 

[underwater]

Εντάξει, αυτά τα απρόοπτα δίνουν άλλη χάρη στα ταξίδια!
Κρίμα πάντως για την Braga, είχε κάνει μια φίλη μου Erasmus εκεί και ξέρω ότι είναι μια πόλη με πολλά να δει κανείς, αλλά και πολύ νεανική!
Πάντως όντως, οι φωτός πολύ όμορφες παρά τη βροχή!

 

[giannismits]

Πάντως παρά τη βροχή οι φωτογραφιες σου είναι πολυ ωραίες

Οι φωτογραφίες όντως βγήκαν μια χαρά απλά το σπαστικό ήταν πως βρέχονταν η μηχανή και ο φακός και έπρεπε να βγάζω κάτω από ομπρέλα και γενικά ήταν ένας μπελάς η υπόθεση! Η βροχή είναι μπελάς σε όλα!

Εντάξει, αυτά τα απρόοπτα δίνουν άλλη χάρη στα ταξίδια!
Κρίμα πάντως για την Braga, είχε κάνει μια φίλη μου Erasmus εκεί και ξέρω ότι είναι μια πόλη με πολλά να δει κανείς, αλλά και πολύ νεανική!
Πάντως όντως, οι φωτός πολύ όμορφες παρά τη βροχή!

Κι εγώ από το ψάξιμο είχα διαίσθηση οτι θα μου αρέσει περισσότερο. Αν και όλοι προτιμούν την Guimaraes. Είναι πιο μεγάλη σίγουρα με πολλά περισσότερα αξιοθέατα. Μωρέ τα απρόοπτα καλά είναι αλλά να βλέπαμε λίγο και την πόλη όχι μόνο τις μακαρονάδες και να γίνουμε λούτσα

 

[karfitsa]

Η βροχή είναι μπελάς σε όλα!

Μπελας μεγαλυτερος απο το χειροτερο κρυο...παντως εισαι ταλεντο και στην αφηγηση και στην φωτογραφια.Δυο στα δυο,δηλαδη...ανυπομονω για την συνεχεια,καιρου επιτρεποντος δηλαδη...