Μαλαισία Selamat Datang ke Malaysia

[Menia21]

Και πάμε στην πέμπτη μέρα! Πάλι κατά τις 09.00 ήρθε το πούλμαν και μας πήρε για να πάμε στην Kuah Jetty, όπου και θα ξεκινούσε ημερήσια εκδρομή στο Pulau Payar (Coral Island). Η διαδρομή γίνεται με πλοίο κλειστού τύπου, στο πάνω πάτωμα βρίσκονται όσοι έχουν δηλώσει κατάδυση και κάτω εμείς που δηλώσαμε μόνο σνόρκελ. Η διαδρομή διαρκεί γύρω στα 45 λεπτά, για να δούμε το μικρό νησάκι Pulau Payar μπροστά μας. Το μέρος σε προϊδεάζει για το τι πρόκειται να ζήσεις το υπόλοιπο της ημέρας. Δύο συνεχόμενες παραλίες με πρασινογάλανα νερά σε περιμένουν και αμέτρημα ψαράκια κυκλοφορούν αναμένοντας την τροφή που θα τους ρίξεις. Οι οδηγοί μας έδωσαν από ένα πακέτο ψωμί του τοστ για τα ψάρια και μας συμβούλεψαν να μην τα ταϊζουμε κρατώντας το ψωμί στο χέρι μας γιατί κάποια μπορεί να μας δαγκώσουν. Εμείς αράξαμε στη μια πλευρά της παραλίας και με ενθουσιασμό μπήκαμε κρατώντας το σακουλάκι με το ψωμί. Απειρα ψάρια διαφόρων μεγεθών και χρωμάτων μας περικύκλωσαν, περιμένοντας το φαϊ. Στην αρχή νιώθεις περίεργα που από το πουθενά, με το που μπαίνεις στην θάλασσα, σε περιτριγυρίζουν οι ψαρούκλες. Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι αν δεν τους δώσεις ψωμί κάποια από αυτά σε τσιμπάνε!! Για την ακρίβεια ένιωσα δαγκωματάκια στον πισινό, στα μπούτια και όπου υπήρχε κρεατάκι! Μα τι λιγούρια ήταν αυτά!!! Εχουν συνδέσει την ανθρώπινη παρουσία με το φαγητό και αν δεν τα ταϊσεις σε δαγκώνουν!! Μη φανταστείτε ότι πονάει, απλά τα χάνεις λίγο στην αρχή και λες "Μα καλά, τι με τσίμπησε?". Πιο βαθειά έχει κοράλια για σνόρκελ, είναι κι ένα μαύρο ψαράκι που δαγκώνει τα πόδια! Μιλάμε για πολύ θράσος!!! Και φυσικά έχει μωρά καρχαρίνια! Κυκλοφορούσαν άνετα ανάμεσά μας κι εγώ έτρεχα από πίσω τους μπας και καταφέρω να τα φωτογραφίσω!
Κατά τις 13.00 έχει μεσημεριανό και μετά μας ειδοποίησαν να μην μπει κανένας στη θάλασσα γιατί ήταν ώρα ταϊσματος των μικρών καρχαριών. Εχω βάλει και σχετική φώτο στην γκαλερύ. Οι αθεόφοβοι οδηγοί μας κουνούσαν τις σακούλες με τα ψάρια και από το πουθενά μαζεύτηκαν μιλιούνια καρχαρίες! Κάποιοι από τους επισκέπτες στέκονταν δίπλα από τους οδηγούς, κάποιο πάνω στην εξέδρα. Το νερό είχε μαυρίσει από τα ψάρια, πρώτη φορά βλέπω κάτι τέτοιο. Οι καρχαρίες απόλυτα εξοικειωμένοι με τους ανθρώπους, κυνηγούσαν το ψάρι που κρέμονταν από το χέρι του οδηγού μας και από τη λιγούρα τους έβγαιναν μέχρι την ακτή, κάνανε ένα σάλτο και ξαναγυρνούσαν στο νερό!! Φοβερό θέαμα! Ετσι λοιπόν ξαφνικά όπως ήρθαν, έτσι ξαφνικά αραίωσαν μετά το φαγητό τους.
Και ξαναμπήκαμε στη θάλασσα με τα φανταστικα ψάρια να μας κυνηγούν! Θέλοντας λοιπόν να βγάλουμε μια "έξυπνη" φωτογραφία, εγώ κρατούσα την αδιάβροχη μηχανή και ο άντρας το ψωμί, μόλις όρμηξαν στο ψωμί οι ψαρούκλες ο άντρας μου πάει να πιάσει ένα, του ξεφεύγει, δοκιμάζει να πιάσει άλλο και ωωωπππ... να η ωραία φωτογραφία με το ψάρι στον αέρα!! Το ψάρι κάνει έναν ελιγμό και με το κάτω πτερύγιο του σκίζει το δάκτυλο! Τι ήττα ήταν αυτή! Το δάκτυλο να έχει γίνει σαν αγγούρι και ο άντρας πανικόβλητος να τρέχει στον οδηγό μας να του το πει! Και φυσικά ο οδηγός με το που το άκουσε έριξε ΤΟ γέλιο! " Α εγώ σας το είχα πει, όχι χέρι στο νερό" μας λέει και φαντάζομαι ότι γίναμε ο περίγελος! Μας καθησύχασε και σε 3 ωρίτσες το δάκτυλο είχε το αρχικό του μέγεθος. Ναι ναι, φταίγαμε, αλλά ας όψεται ο ενθουσιασμός!! Κατά τις 15.30 δίνεται το σήμα της αναχώρησης, ομολογουμένως η εκδρομή στο Pulau Payar είναι κάτι που δεν πρέπει να χάσει κανένας!!
Την έκτη μέρα τη φάγαμε στην πισίνα του ξενοδοχείου, καθώς είχαμε αναχώρηση κατά τις 12.30 για την Kuah Jetty για να πάρουμε το καραβάκι για Penang.
Εντυπώσεις από Λανγκάουι? Νομίζω ότι άνετα θα ξαναπήγαινα! Εχει τόσα πολλά να κάνεις και να δεις που θα ήθελα να είχαμε τουλάχιστον άλλη μία μέρα για να δω όλες τις βόρειες παραλίες και την ηπειρωτική χώρα. Δεν είναι το μέρος όπου θα αράξεις στις παραλίες του, τουλάχιστον όχι στις νότιες, όμως σίγουρα δεν πρόκειται να πλήξεις! Και ούτε να πεινάσεις! Δυστυχώς επιστρέψαμε με 2 κιλάκια παραπάνω, αλλά πώς να αντισταθείς στις λιχουδιές τους? Αυτά από Λανγκάουι, το επόμενο θέμα μας θα είναι το Πενάνγκ!

 

[Dorotija]

Μπράβο Μένια! Γλίτωσες από τα ανθρωποφάγα ψαράκια!

Πολύ ζωντανή ιστορία! και έρχεται και το πενάνγκ.......

 

[varioAthens]

Μένια πολύ ωραία αφήγηση και οι πληροφορίες που μας δίνεις εξαιρετικά χρήσιμες!
Να 'σαι καλά!

 

[go2dbeach]

Ευχαριστουμε για τις πληροφοριες Μενια
Ωραιες οι φωτογραφιες απο Μαλαισια! Ειδικα αυτη με το ταισμα καρχαριων..πολυ ψαρι μαζευτηκε!

 

[GTS]

Καλά, αυτά είναι δείγματα καρχαρία βέβαια....καμία σχέση με τους πανέμορφους black-tip των Perhentian...

 

[Menia21]

Penang: Culture and Heritage

Κάπως έτσι περιγραφουν το νησί τους οι κάτοικοι του Πενάνγκ. Το γιατί το καταλαβαίνεις αμέσως κάνοντας μια βόλτα στην πρωτεύουσα Georgetown. Ας πάμε όμως απ' την αρχή. Το ταξίδι με το φέρυ από Λανγκάουι για Πενάνγκ διήρκησε περίπου 2 ώρες. Από μακριά φαινόταν η μεγάλη γέφυρα που ενώνει το Πενάνγκ με τη στεριά, οι ουρανοξύστες της Georgetown και, φυσικά, τα μαύρα σύννεφα που ετοιμάζονταν για βροχή πάλι. Η προβλήτα είναι μικρή και διόλου χαριτωμένη. Μας περίμενε ο οδηγός μας για να μας πάει στηνν περιοχή Batu Ferringhi, όπου βρίσκονταν το ξενοδοχείο μας. Οι δρόμοι είχαν αρκετή κίνηση, καμία σχέση με την ηρεμία του Λανγκάουι. Η Georgetown είναι μια όμορφη πόλη με τεράστια κτίρια, πράσινο και άπειρους ναούς. Οπου κι αν κοιτάξεις υπάρχουν ναοί, βουδιστικοί, τζαμιά, χριστιανικοί ναοί καθολικών, μεθοδιστών και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Η επιρροή των Βρετανών από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν καταλυτική, το βλέπεις στην αρχιτεκτονική κάποιων κτιρίων, στις χριστιανικές εκκλησίες, θα στο πει και ο οδηγός.

Επίσης στην πρωτεύουσα του νησιού υπάρχουν malls για να κάνεις τα ψώνια σου και να πάρεις μάτι σε περίπτωση που βρέχει και δεν μπορείς να κάνεις τίποτε άλλο! Προτείνω τα εξής:
Gurney Plaza: Στο δρόμο προς Batu Ferringhi, πραγματικά τεράστιο και έχει τα πάντα, επώνυμες και ανώνυμες μάρκες καθώς και εστιατόρια για φαγητό. Είναι αρκετά δημοφιλές στους ντόπιους.
Prangin Mall: Στο κέντρο της Georgetown, δίπλα από τον ψηλό πύργο KOMTAR, εξίσου δημοφιλές εμπορικό κέντρο με πολλές επώνυμες μάρκες.
Island Plaza: Μετά το Gurney Plaza, στο δρόμο προς Batu Ferringhi, βρίσκεται αυτό το εμπορικό κέντρο, το οποίο δεν είναι τόσο δημοφιλές γιατί έχει μόνο ακριβά πράγματα.
Queensbay Mall: Βρίσκεται στο δρόμο προς το αεροδρόμιο (περιοχή Bayan Lepas), στην εντελώς αντίθετη περιοχή από τη Batu Ferringhi. Θέλεις μια μέρα για να δεις αυτό το υπέροχο μεγαθήριο, το οποίο έχει θέα την γέφυρα!

Ας πάμε όμως στην δημοφιλή περιοχή Batu Ferringhi. Είναι περίπου 15-20 λεπτά δρόμος από την πρωτεύουσα και έχει πάντα κίνηση. Φανταστείτε ένα μέρος όπως π.χ. ο Πλατανιάς στα Χανιά. Εκεί βρίσκονται τα ξενοδοχεία, οι παραλίες, τα εστιατόρια και κάθε βράδυ έχει το περίφημο night market στον κεντρικό δρόμο για να χαζέψεις, να παζαρέψεις και στο τέλος να αγοράσεις τα αναμνηστικά σου. Τα πάντα είναι στα πόδια σου και από τις 19.00 αρχίζει η βαβούρα. Εμείς μείναμε στο Holiday Inn Ferringhi Tower, το συνιστώ ειδικά για οικογένειες. Και τώρα να μπω στα πιο ενδιαφέροντα.
Παραλίες: Αστα και βράστα. Μην με πείτε υπερβολική, τα είχα διαβάσει από το virtual tourist και ήλπιζα να είναι ψέμα αλλά δεν... Ακόμα και οι ίδιοι οι ντόπιοι αρνούνται να κάνουν μπάνιο στο νησί τους. Τα νερά είναι απίστευτα θολά, φυσαλίδες επιπλέουν και φυσικά μέδουσες. Οι χαριτωμένοι και λαλίστατοι Penangites λένε ότι για όλα φταίνε οι βιομηχανίες που πετάνε τα απόβλητά τους στα εκατοντάδες ποτάμια του νησιού, τα οποία χύνονται στη θάλασσα, καθώς και τα αμέτρητα βαπόρια. Η κυβέρνηση της Μαλαισίας τώρα τελευταία άρχισε προσπάθειες καθαρισμού των ποταμών, και στη συνέχεια των παραλιών, χρησιμοποιώντας μεθόδους που χρησιμοποιεί η Ιαπωνία.
Ετσι λοιπόν, ξεκινώντας από την Georgetown, θα συναντήσουμε μ' αυτή τη σειρά τις παραλίες Tanjung Bungah, Miami Beach, Batu Ferringhi, Teluk Bahang. Χαρακτηριστικά τους η λευκή άμμος σαν ζάχαρη που δεν κολλάει στα πόδια, φοίνικες και στρογγυλοί βράχοι μέσα στο νερό. Στην Teluk Bahang επιχειρήσαμε να κάνουμε μια βουτιά γιατί ο ήλιος έκαιγε, έχοντας τα μάτια μας ανοικτά μην δούμε καμιά μέδουσα:roll:. Τα επόμενα μπάνια μας τα κάναμε στην πισίνα του ξενοδοχείου, καλή διάθεση να υπάρχει! Πραγματικά όμως, δεν μας πείραξε ιδιαίτερα, μιας και στις 3 ημέρες που μείναμε είχαμε τόσα πολλά να δούμε που το χάλι των παραλιών μας φάνηκε σαν πταίσμα!

 

[xenos]

Αυτο δεν ειναι ιστορια ειναι ..........Malaysia-Menia21-guide!!!!
Aψογη!!!!

 

[Menia21]

Στο Batu Ferringhi μπορείς να νοικιάσεις για 35RM/μέρα μηχανάκι και να κάνεις βόλτες παραλιακά, έτσι κινηθήκαμε την πρώτη μέρα και είδαμε τις παραλίες που προανέφερα. Βορειοδυτικά, στην Teluk Bahang, μπορείς να επισκεφτείς τα εξής: Tropical Spice Garden, Butterfly Farm, Tropical Fruit Farm. Γενικά η βορειοδυτική πλευρά του νησιού προσφέρει φύση απλόχερα, δεν έχει πειραχτεί ακόμα για χάρη του τουρισμού. Από την Teluk Bahang ξεκινά το Pantai Acheh Forest Reserve, όπου διασχίζοντας κάποιο μονοπάτι μέσα στο τροπικό δάσος φτάνεις στον όρμο Teluk Duyung και στην παραλία Pantai Kerachut, η οποία, απ' ότι μας είπαν, είναι ίσως η μόνη πραγματικά αξιόλογη παραλία του νησιού. Σ' αυτήν φτιάχνουν φωλιές γιγαντιες χελώνες.
Περισσότερα πράγματα για να δεις έχει η βορειοανατολική περιοχή. Με μηχανάκι κινείσαι σχετκά άνετα στην Georgetown, αν και η ζέστη κάποιες φορές μας δημιούργησε δυσφορία. Η πόλη έχει άπειρους ναούς. Κατευθυνόμενοι από Batu Ferringhi προς Georgetown σταματήσαμε να φωτογραφήσουμε ένα τεράστιο τζαμί χτισμένο πάνω από τη θάλασσα. Στη συνέχεια σταματήσαμε στον ναό του Ξαπλωτού Βούδα (Wat Chaiya Mangkalaram). Κάτι αντίστοιχο υπάρχει και στην Μπανγκόκ. Ο 33 μέτρων επίχρυσος Ξαπλωτός Βούδας συγκεντρώνει πλήθος επισκεπτών. Απέναντι ακριβώς είναι ο Dharmikarama Burmese Temple, ενα τεράστιο σύμπλεγμα ναών, φανταχτερά στολισμένων. Μετά κατευθυνθήκαμε μέσα στην πόλη, όπου και σε κάθε τετράγωνο υπήρχε κι ένας ναός.
Ακολουθώντας τον δρόμο σε μια ευθεία προς την Penang Jetty περνάς από μια συνοικία δίπλα απ' τη θάλασσα (Weld Quay) όπου τα πάντα θυμίζουν βρετανική αποικιοκρατία. Τα κτίρια, το ρολόι (Victoria Memorial Clock Tower), το Fort Cornwallis με το περίφημο κανόνι. Αξίζει μια στάση για περπάτημα στους χώρους και καφέ. Επιβάλλεται η χρήση του χάρτη για να βρούμε την περίφημη Cheong Fatt Tze Mansion, το πλουμιστό μπλε κτίριο με την σπάνια συλλογή με πορσελάνες, αντίκες, περίεργα έπιπλα εποχής. Δυστυχώς ξενάγηση γίνεται μόνο με τουρ με ξεναγό στις 11.00 και στις 15.00, η ώρα ήταν περίπου 13.30 και δεν προλάβαμε. Συνεχίσαμε προς China Town με σκοπό να βρούμε τον Goddess of Mercy Temple. Ομολογώ να πω ότι η China Town της Georgetown είναι από τις πιο όμορφες που έχω δει! Το όνειρο κάθε επίδοξου φωτογράφου!! Σε κάποια γωνιά ήταν και ο Goddess of Mercy Temple. Ο καπνός ήταν αποπνικτικός, κρεμασμένα μικρά κλουβιά με πουλάκια στην είσοδο, μικρομάγαζα με ροζ κεριά και λουλούδια πιο πέρα. Ηταν αδύνατον να κάτσουμε πολύ, το μέρος μύριζε στικς και σε συνδυασμό με τη ζέστη σου' ρχόταν λιποθυμία! Πάντως εφοδιαστείτε με πολλές κάρτες μνήμης, όλο το μέρος προσφέρει άπειρες φωτογραφικες ευκαιρίες! Τι άλλο να πω, είδαμε ένα σωρό ναούς και τζαμιά, καθώς και εκκλησίες Μεθοδιστών και Βαπτιστών.
Αν η σκέψη και μόνο να γίνεις καρβουνακι από τον ήλιο πάνω στο μηχανάκι σας δημιουργεί τρομο, υπάρχει η λύση να νοικιάσετε αμάξι με προσωπικό οδηγό για 25RM/ώρα. Συνήθως τα τουρ που προτείνουν κρατάνε 4 ώρες=100RM. Βέβαια μπορείς εσύ να προσαρμόσεις αυτά που θες να δεις. Αυτο καναμε κι εμείς για να επισκεφτούμε πιο μακρινά μέρη χωρίς ταλαιπωρία. Ετσι πήγαμε να δούμε τον ξακουστό Ναό των Φιδιών, κοντά στο αεροδρόμιο. Μιλάμε για περίπου 40 λεπτά απόσταση από Batu Ferringhi. Ο ναός παλαιότερα είχε φίδια, τώρα θα δεις 5-6 μόνο κουλουριασμένα μπροστά από μια εικόνα. Τα φίδια απαγορεύεται να τα αγγίξεις γιατί είναι δηλητηριώδη. Λέγεται ότι τα συγκεκριμένα είναι ναρκωμένα από τα στικς. Δεν κάτσαμε πολύ γιατί έπρεπε να συνεχίσουμε για τον μεγαλύτερο Βουδιστκό ναό στην Νοτιοανατολκή Ασία. Μιλάω για τον Kek Lok Si Temple. Πήρε πάνω από 20 χρόνια για να χτιστεί αυτό το σύμπλεγμα ναών και το αποτέλεσμα ήταν θεαματικό. Χτισμένος σε επίπεδα πάνω σε λόφο κάνει "μπαμ" από μακριά η Παγόδα του με τους 10.000 Βούδες! Ο οδηγός μας άφησε στο πιο ψηλό σημείο για να τον "κατέβουμε". Η θέα πανοραμική. Ναοί, πιο μικροί ναοί, λιμνούλες, μοναχοί με τα χαρακτηριστικά πορτοκαλί ράσα και κινητό στο χέρι. Σκέτο χάσιμο! Εξοπλιστείτε με αρκετό νερό, θα τα φτύσετε από το περπάτημα! Στην έξοδο υπάρχουν μικρομάγαζα με σουβενίρ και ντόπιες λιχουδιές. Σε αρκετά κοντινή απόσταση είναι ο Λόφος του Πενάνγκ, όπου μπορείς να πας στην κορυφή του με τραμ. Εκεί υπάρχει εστιατόριο, καφέ, πάρκο πουλιών και ξεφεύγεις από την ζέστη. Δεν προλάβαμε δυστυχώς να ανέβουμε.
Αξίζει να αναφέρω τα σημαντικότερα μουσεία στο Πενάνγκ γiα τους λάτρεις του είδους.
Penang Museum: παλαιά χειρόγραφα,,πίνακες, πορσελάνες και άλλα ιστορκά καλλιτεχνήματα στη διάθεση του κοινού.
War Museum: Μνήμες από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, σκηνικά πάνω και κάτω από το έδαφος, αξίζει μια επίσκεψη καθ' ότι είνα το μεγαλύτερο στην νοτιοανατολική Ασία.
Toy Museum: ο παράδεισος των παιδιών!

Να αναφέρω και την επίσκεψη στο εργοστάσιο καφέ και σοκολάτας. Στο Πενάνγκ παράγουν δικό τους καφέ σε διάφορες γεύσεις. Ψώνισα καφέ με γεύση Τζίνσενγκ, πορτοκάλι και καρύδα! Φοβερό άρωμα!
Αλλες δραστηριότητες που μπορείτε να κάνετε είναι Jungle Trekking, ποδήλατο και φυσικά θαλάσσια σπορ! Εγώ έκανα Parasailing στην παραλία μπροστά από το ξενοδοχείο μας για 50RM μόνο. Οπως δαβάσατε, παρόλο το χάλι των παραλιών δεν πλήξαμε καθόλου! Νομίζω ότι 3-4 μέρες είναι αρκετές γ' αυτό το νησί.

Καταλήγω λέγοντας ότι η Μαλαισία μου άρεσε πολύ! To ταξίδι άξιζε 100%. Στο μέλλον θα την επιλέξω πάλι, κατευθυνόμενη όμως προς τα Perhentian! Και κάπου εδώ τελειώνει η ιστορία μου! Ελπίζω να σας διαφώτισα!

 

[Dorotija]

Μένια πολύ όμορφη η ιστορία σου, και ταυτόχρονα πολυ κατατοπιστική! κρίμα που οι θάλασσες του πενάνγκ ήταν θολές...

 

[tripdreamer1975]

Πολλά μπράβο για την αναλυτικότατη και διαφωτιστικότατη περιγραφή.

 

[varioAthens]

Μας διαφώτισες και την απολαύσαμε! Ευχαριστούμε menia21!

 

[go2dbeach]

Πολυ καλη η αφηγηση με αρκετες πληροφοριες! Σιγουρα το Πεναγκ δε φημιζεται για τις παραλιες του , αλλα ευτυχως εχει αρκετα αλλα που αντισταθμιζουν την ελλειψη..Ωραιο ταξιδι , ευχαριστουμε για τις περιγραφες και τις πληροφοριες.
Αντε και στα Περχεντιαν ευχομαι συντομα