Menia21
Member
- Μηνύματα
- 781
- Likes
- 2.049
- Επόμενο Ταξίδι
- Το σχεδιάζω...
- Ταξίδι-Όνειρο
- Photography trip
Και πάμε στην πέμπτη μέρα! Πάλι κατά τις 09.00 ήρθε το πούλμαν και μας πήρε για να πάμε στην Kuah Jetty, όπου και θα ξεκινούσε ημερήσια εκδρομή στο Pulau Payar (Coral Island). Η διαδρομή γίνεται με πλοίο κλειστού τύπου, στο πάνω πάτωμα βρίσκονται όσοι έχουν δηλώσει κατάδυση και κάτω εμείς που δηλώσαμε μόνο σνόρκελ. Η διαδρομή διαρκεί γύρω στα 45 λεπτά, για να δούμε το μικρό νησάκι Pulau Payar μπροστά μας. Το μέρος σε προϊδεάζει για το τι πρόκειται να ζήσεις το υπόλοιπο της ημέρας. Δύο συνεχόμενες παραλίες με πρασινογάλανα νερά σε περιμένουν και αμέτρημα ψαράκια κυκλοφορούν αναμένοντας την τροφή που θα τους ρίξεις. Οι οδηγοί μας έδωσαν από ένα πακέτο ψωμί του τοστ για τα ψάρια και μας συμβούλεψαν να μην τα ταϊζουμε κρατώντας το ψωμί στο χέρι μας γιατί κάποια μπορεί να μας δαγκώσουν. Εμείς αράξαμε στη μια πλευρά της παραλίας και με ενθουσιασμό μπήκαμε κρατώντας το σακουλάκι με το ψωμί. Απειρα ψάρια διαφόρων μεγεθών και χρωμάτων μας περικύκλωσαν, περιμένοντας το φαϊ. Στην αρχή νιώθεις περίεργα που από το πουθενά, με το που μπαίνεις στην θάλασσα, σε περιτριγυρίζουν οι ψαρούκλες. Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι αν δεν τους δώσεις ψωμί κάποια από αυτά σε τσιμπάνε!! Για την ακρίβεια ένιωσα δαγκωματάκια στον πισινό, στα μπούτια και όπου υπήρχε κρεατάκι! Μα τι λιγούρια ήταν αυτά!!! Εχουν συνδέσει την ανθρώπινη παρουσία με το φαγητό και αν δεν τα ταϊσεις σε δαγκώνουν!! Μη φανταστείτε ότι πονάει, απλά τα χάνεις λίγο στην αρχή και λες "Μα καλά, τι με τσίμπησε?". Πιο βαθειά έχει κοράλια για σνόρκελ, είναι κι ένα μαύρο ψαράκι που δαγκώνει τα πόδια! Μιλάμε για πολύ θράσος!!! Και φυσικά έχει μωρά καρχαρίνια! Κυκλοφορούσαν άνετα ανάμεσά μας κι εγώ έτρεχα από πίσω τους μπας και καταφέρω να τα φωτογραφίσω!
Κατά τις 13.00 έχει μεσημεριανό και μετά μας ειδοποίησαν να μην μπει κανένας στη θάλασσα γιατί ήταν ώρα ταϊσματος των μικρών καρχαριών. Εχω βάλει και σχετική φώτο στην γκαλερύ. Οι αθεόφοβοι οδηγοί μας κουνούσαν τις σακούλες με τα ψάρια και από το πουθενά μαζεύτηκαν μιλιούνια καρχαρίες! Κάποιοι από τους επισκέπτες στέκονταν δίπλα από τους οδηγούς, κάποιο πάνω στην εξέδρα. Το νερό είχε μαυρίσει από τα ψάρια, πρώτη φορά βλέπω κάτι τέτοιο. Οι καρχαρίες απόλυτα εξοικειωμένοι με τους ανθρώπους, κυνηγούσαν το ψάρι που κρέμονταν από το χέρι του οδηγού μας και από τη λιγούρα τους έβγαιναν μέχρι την ακτή, κάνανε ένα σάλτο και ξαναγυρνούσαν στο νερό!! Φοβερό θέαμα! Ετσι λοιπόν ξαφνικά όπως ήρθαν, έτσι ξαφνικά αραίωσαν μετά το φαγητό τους.
Και ξαναμπήκαμε στη θάλασσα με τα φανταστικα ψάρια να μας κυνηγούν! Θέλοντας λοιπόν να βγάλουμε μια "έξυπνη" φωτογραφία, εγώ κρατούσα την αδιάβροχη μηχανή και ο άντρας το ψωμί, μόλις όρμηξαν στο ψωμί οι ψαρούκλες ο άντρας μου πάει να πιάσει ένα, του ξεφεύγει, δοκιμάζει να πιάσει άλλο και ωωωπππ... να η ωραία φωτογραφία με το ψάρι στον αέρα!! Το ψάρι κάνει έναν ελιγμό και με το κάτω πτερύγιο του σκίζει το δάκτυλο! Τι ήττα ήταν αυτή! Το δάκτυλο να έχει γίνει σαν αγγούρι και ο άντρας πανικόβλητος να τρέχει στον οδηγό μας να του το πει! Και φυσικά ο οδηγός με το που το άκουσε έριξε ΤΟ γέλιο! " Α εγώ σας το είχα πει, όχι χέρι στο νερό" μας λέει και φαντάζομαι ότι γίναμε ο περίγελος! Μας καθησύχασε και σε 3 ωρίτσες το δάκτυλο είχε το αρχικό του μέγεθος. Ναι ναι, φταίγαμε, αλλά ας όψεται ο ενθουσιασμός!! Κατά τις 15.30 δίνεται το σήμα της αναχώρησης, ομολογουμένως η εκδρομή στο Pulau Payar είναι κάτι που δεν πρέπει να χάσει κανένας!!
Την έκτη μέρα τη φάγαμε στην πισίνα του ξενοδοχείου, καθώς είχαμε αναχώρηση κατά τις 12.30 για την Kuah Jetty για να πάρουμε το καραβάκι για Penang.
Εντυπώσεις από Λανγκάουι? Νομίζω ότι άνετα θα ξαναπήγαινα! Εχει τόσα πολλά να κάνεις και να δεις που θα ήθελα να είχαμε τουλάχιστον άλλη μία μέρα για να δω όλες τις βόρειες παραλίες και την ηπειρωτική χώρα. Δεν είναι το μέρος όπου θα αράξεις στις παραλίες του, τουλάχιστον όχι στις νότιες, όμως σίγουρα δεν πρόκειται να πλήξεις! Και ούτε να πεινάσεις! Δυστυχώς επιστρέψαμε με 2 κιλάκια παραπάνω, αλλά πώς να αντισταθείς στις λιχουδιές τους? Αυτά από Λανγκάουι, το επόμενο θέμα μας θα είναι το Πενάνγκ!
Κατά τις 13.00 έχει μεσημεριανό και μετά μας ειδοποίησαν να μην μπει κανένας στη θάλασσα γιατί ήταν ώρα ταϊσματος των μικρών καρχαριών. Εχω βάλει και σχετική φώτο στην γκαλερύ. Οι αθεόφοβοι οδηγοί μας κουνούσαν τις σακούλες με τα ψάρια και από το πουθενά μαζεύτηκαν μιλιούνια καρχαρίες! Κάποιοι από τους επισκέπτες στέκονταν δίπλα από τους οδηγούς, κάποιο πάνω στην εξέδρα. Το νερό είχε μαυρίσει από τα ψάρια, πρώτη φορά βλέπω κάτι τέτοιο. Οι καρχαρίες απόλυτα εξοικειωμένοι με τους ανθρώπους, κυνηγούσαν το ψάρι που κρέμονταν από το χέρι του οδηγού μας και από τη λιγούρα τους έβγαιναν μέχρι την ακτή, κάνανε ένα σάλτο και ξαναγυρνούσαν στο νερό!! Φοβερό θέαμα! Ετσι λοιπόν ξαφνικά όπως ήρθαν, έτσι ξαφνικά αραίωσαν μετά το φαγητό τους.
Και ξαναμπήκαμε στη θάλασσα με τα φανταστικα ψάρια να μας κυνηγούν! Θέλοντας λοιπόν να βγάλουμε μια "έξυπνη" φωτογραφία, εγώ κρατούσα την αδιάβροχη μηχανή και ο άντρας το ψωμί, μόλις όρμηξαν στο ψωμί οι ψαρούκλες ο άντρας μου πάει να πιάσει ένα, του ξεφεύγει, δοκιμάζει να πιάσει άλλο και ωωωπππ... να η ωραία φωτογραφία με το ψάρι στον αέρα!! Το ψάρι κάνει έναν ελιγμό και με το κάτω πτερύγιο του σκίζει το δάκτυλο! Τι ήττα ήταν αυτή! Το δάκτυλο να έχει γίνει σαν αγγούρι και ο άντρας πανικόβλητος να τρέχει στον οδηγό μας να του το πει! Και φυσικά ο οδηγός με το που το άκουσε έριξε ΤΟ γέλιο! " Α εγώ σας το είχα πει, όχι χέρι στο νερό" μας λέει και φαντάζομαι ότι γίναμε ο περίγελος! Μας καθησύχασε και σε 3 ωρίτσες το δάκτυλο είχε το αρχικό του μέγεθος. Ναι ναι, φταίγαμε, αλλά ας όψεται ο ενθουσιασμός!! Κατά τις 15.30 δίνεται το σήμα της αναχώρησης, ομολογουμένως η εκδρομή στο Pulau Payar είναι κάτι που δεν πρέπει να χάσει κανένας!!
Την έκτη μέρα τη φάγαμε στην πισίνα του ξενοδοχείου, καθώς είχαμε αναχώρηση κατά τις 12.30 για την Kuah Jetty για να πάρουμε το καραβάκι για Penang.
Εντυπώσεις από Λανγκάουι? Νομίζω ότι άνετα θα ξαναπήγαινα! Εχει τόσα πολλά να κάνεις και να δεις που θα ήθελα να είχαμε τουλάχιστον άλλη μία μέρα για να δω όλες τις βόρειες παραλίες και την ηπειρωτική χώρα. Δεν είναι το μέρος όπου θα αράξεις στις παραλίες του, τουλάχιστον όχι στις νότιες, όμως σίγουρα δεν πρόκειται να πλήξεις! Και ούτε να πεινάσεις! Δυστυχώς επιστρέψαμε με 2 κιλάκια παραπάνω, αλλά πώς να αντισταθείς στις λιχουδιές τους? Αυτά από Λανγκάουι, το επόμενο θέμα μας θα είναι το Πενάνγκ!