Μαρόκο Rockin' the Casbah και άλλες ιστορίες στο Μαρόκο το Ραμαζάνι

[evaT]

Mέρα 'Εβδομη

'Ολη μέρα Fès

Το πρωινό το σέρβιρε ο συμπαθέστατος σερβιτόρος-χειρούργος Χασάν που εικάζω ότι είχε απωθημένο να γίνει γιατρός αλλά είχαν ανέβει οι βάσεις και δεν τα κατάφερε, οπότε τι να κάνει, το γύρισε στον τουρισμό που αφήνει και κανά φράγκο.

Εδώ ποζάρω μπροστά από τη λιτή, απέριττη πόρτα του δωματίου μας, με τα καινούργια μου συνολάκια.

Με γειά μου! Να δω που θα τα φορέσω αυτά στην Ελλάδα. Να κάνω μια απόπειρα να βγω στη λαϊκή; κι αν δε με μαζέψουν το ξανασκέφτομαι.

Ο Βασιλιάς παντού (μετά της συμβίας του)

Η βραδινή απραξία, μας είχε μετατρέψει σε πολύ πρωινούς τύπους. Πρώτος ο Αντώνης που ξυπνούσε μαζί με τον μουεζίνη, όσο οι μουσουλμάνοι προσεύχονταν εκείνος χτυπούσε σέικερ ως γνήσιος σαλονικιός φραπεδομάχος.

Μέχρι τις 9.30 είμασταν ήδη έξω στους δρόμους, εμείς και οι γάτες. Πολλές γάτες όμως.
Οι άνθρωποι εμφανίζονταν.... αργάμισι. Τα μαγαζιά άνοιγαν χαλαρά κατά τις 10 και ουσιαστικά πριν τις 12 όσοι κυκλοφορούσαν σέρνονταν από την εξάντληση της νηστείας.

Προχωρήσαμε προς τη Μεδίνα πριν ακόμη σηκώσουν στόρια τα μαγαζιά.

Ανεφοδιασμός

'Ολα κλειστά και έρημα

Γοητευτικά στενά

Και χρέπια, πολλά χρέπια.

Πρώτα βρήκαμε το διάσημο τζαμί-πανεπιστήμιο το Al-Qarawiyin Mosque με βαριά ιστορία από τον 9ο αιώνα. Δεν ήταν επισκέψιμο βέβαια αλλά μας άφησαν να τραβήξουμε φωτογραφίες και μας έλεγαν πως το αδερφάκι του βρίσκεται στην Τυνησία. Αυτό της Kairouan.

και λίγο αργότερα ξαναπεράσαμε και ήταν η ώρα της προσευχής

Ramadan pray

Μετά βρήκαμε το μεντρεσέ Bou Inania

Και ξανά τζαμί και προσευχή

Και από κει ντογρού για τα πολυφωτογραφημένα βρωμερά βυρσοδεψεία...
Που για να φτάσεις πρέπει να περάσεις από δοκιμασίες.
Πρώτα να βρεις το σωστό δρόμο χωρίς να χρειαστεί να ρωτήσεις κάποιο ντόπιο.
Δεν τα καταφέραμε.
Ρωτήσαμε έναν αστυνομικό. Και πάλι τζίφος...
Ενάντια στις οδηγίες καταλήξαμε να ακολουθήσουμε έναν νεαρό που είχε πάρει μάτι την αχρηστία μας και παρενέβη δυναμικά να μας οδηγήσει σ ένα από τα μπαλκόνια των καταστημάτων που "βλέπουν" προς την αυλή των βυρσοδεψίων.
Αρχικά μας είπε εδώ κοντά μετά τη στροφή είναι, αλλά όταν στρίψαμε είπε, να εδώ δίπλα! και μετά το δίπλα είχε και άλλο δίπλα, αλλά το μόνο που βλέπαμε ήταν έρημα τρομαχτικά στενά δρομάκια και σκέφτηκα τι βλακεία κάναμε πάλι κι αν μας πεταχτούν άλλοι 5 από τη στροφή άντε να δω τη μαγκιά μας!

Αλλά το παιδί ήταν ευγενέστατο, φωτεινή εξαίρεση σε σχέση με τους ντόπιους και μας οδήγησε τίμια μέσα από ένα κατάστημα με δερμάτινα είδη σε αυτό το μπαλκόνι.

Quara Tannery

Είναι το μεγαλύτερο από τα τρία βυρσοδεψεία της πόλης που δραστηριοποιούνται, σχεδόν με τον ίδιο τρόπο, για περισσότερα από 800 χρόνια. - Τα δέρματα από αιγοπρόβατα, δέρμα κατσίκας και αγελάδας και καμήλας καθαρίζονται και επεξεργάζονται σε ένα έντονο μείγμα ούρων αγελάδας, περιττωμάτων περιστεριών, αλατιού, λάσπης και νερού. - Αφού γίνουν μαλακά, στη συνέχεια εμποτίζονται σε μεγάλους χωμάτινους λάκκους για βαφή.

Η μπόχα είναι διάχυτη αλλά μας έδωσαν από ένα κλαδάκι δυόσμου το οποίο κρατούσαμε στη μύτη μας συνεχώς κι εξουδετέρωνε τη μπόχα.
Εγώ πάλι ονειρεύτηκα το δυόσμο μέσα σ ένα μοχίτο (τζάνκι)
Στο κατέβα μας περίμεναν οι μαγαζάτορες για να ψωνίσουμε. Κι επειδή δεν είχαμε ανάγκη από τίποτε το δερμάτινο λογικά μας στόλισαν πατόκορφα στα αράβικα, εκτός αν κάναμε λάθος και οι έντονες φωνές ήταν τίποτα γλυκόλογα ευχολόγια για να περάσουμε όμορφα τη μέρα μας.

Εμείς βεβαίως ρίξαμε έναν οβολό στο ευγενικό παλικάρι και, φεύγοντας είδαμε δυό σκιαγμένες ξανθομαλλούσες τουρίστριες που τις τραβολογούσε ένας συνάδελφος καλοθελητής από την ίδια διαδρομή, τις ενημερώσαμε ότι εμείς επιζήσαμε της διαδικασίας, για να πάει η καρδούλα τους στη θέση της.

Όσο να τα δούμε όλα αυτά άνοιξαν τα μαγαζιά και ξαμολύθηκα στα παζάρια, άντε να με μαζέψεις τώρα.

Σε αυτά μας μαγείρευαν τα ταζίνια!

Πολύ καλαμπαλίκι

και ανάμεσα είχε και τέτοια!

Χρώματα

Πολλά χρώματα

και αρώματα

Η κότα σφάζεται επί τόπου στο γόνατο....ξεπουπουλιάζεται και αγοράζεται

Κάναμε ένα μπρέικ να πάρουμε ανάσες και να απορροφήσουμε τις εικόνες. Μοχίτο ήθελα, τσάι με δυόσμο πήρα, δε με χάλασε ε;

Πρώτα συμπεράσματα. Ο κακός χαμός!
Οι επαγγελματίες και λοιποί παρατρεχάμενοι, ενοχλητικοί όσο δεν πάει.
Ξεκινούσαν με το Σπανιόλο; Πορτουγκάλ;
Δεν απαντούσαμε, ντε και καλά να μάθουν από που ερχόμαστε.
Κάπου κάπου, λέγαμε Γιούναν (Ελλάδα) και σταθερά αντιδρούσαν με την ίδια έκπληξη "Ω Γιούνααααν!"
Αλλά δε γλυτώναμε από το fishing bait. Σώνει και ντε να ψωνίσουμε από παντού.
Ο Αντώνης σκέφτηκε ένα τρικ να λέμε ότι είμαστε Εβραίοι-σε Εβραίο λέει κανείς δεν πουλάει τίποτα επιπλέον οι 'Αραβες τους συμπαθούν.
Προς στιγμήν έπιασε! Λέγαμε ...σαλόμ και μας παράταγαν στην ησυχία μας! Χαχαχαχα
Αλλά το εγκαταλείψαμε σύντομα κ αυτό όταν κάποιος από όλους μας επιτέθηκε φραστικά και μας φώναζε νομίζετε ότι είστε Θεοί; και κάτι τέτοια φανατικά...

Εμείς πάλι ούτε με Θεούς ούτε με δαίμονες έχουμε μεγάλη σχέση αλλά άντε τώρα να πιάσεις κουβέντα και να τους εξηγήσεις τι πάει να πει πολιτική αποσκευών της Aegean και πως πρέπει να γυρίσουμε με το ίδιο 8κιλο που φύγαμε (που μεταξύ μας ήταν ήδη 9κιλο)

Συνεχίσαμε τη βόλτα και πέτυχα ένα κοριτσάκι που σε ζωγράφιζε με χέννα για μόλις 1,5 ευρώ!
Τι χαζομάρα ΔΕΝ έχω κάνει σήμερα;

Medina de Fès

Ωραίο εεεε;;;

Να κρατούσε κιόλας!
'Επρεπε λέει να πλένομαι φορώντας γάντι. Και τα μικρόβια που κουβαλούσα πάνω μου από το τουρ όλης της μέρας τι θα τα έκανα; θα τα έπαιρνα μαζί μου στον ύπνο κι αυτά;
Οπότε το χάρηκα για λίγο που έδειχνε ωραίο αλλά μέχρι να γυρίσω έμοιαζε σα να έχω βγάλει δερματοπάθεια και όλοι με ρωτούσαν τι έπαθε το χέρι μου.

Βρήκαμε και την μεγάλη Μπλε (ή πράσινη) Πύλη εισόδου την Bab Bou Jeloud

Στο σημείο αυτό ποιός μας είχε λείψει;;;
Τα παιδιά τα δικά μας...Οι μηχανόβιοι! Μα και σε ολόκληρη τη Φες;;
Τελικά δεν είναι τόσο μεγάλη η Μεδίνα.
Ξαναματαχαιρετηθήκαμε (σαν συναυλία των Scorpions που κάθε χρόνο είναι η τελευταία φορά) και μας έβγαλαν και αυτή την ωραία φωτογραφία

Κάναμε και τα ψώνια μας.
Παζάρι στο παζάρι με την εξάσκηση το πιάσαμε το νόημα.
Βρήκα κάτι ωραία μπλουζάκια. Ξεκίνησε το παζάρεμα.
Πολλά ζητάς ρε κουμπάρε, κόψε κάτι δεν βγαίνουμε...
'Εκοβε λίγο ίσα να μας κοροϊδέψει και μετά μουλάρωνε.
Αφού δε βλέπαμε φως του λέω κάποια στιγμή κατέβα κι άλλο μπάρμπα, 'Ελληνες είμαστε όχι αμερικανάκια.
Μητσοτάκης λέω, γιου νόου; 'Οχι λέει αυτός...
Γκουγκλ του λέω, Μητσοτάκης γκαντέμης.
Δεν ξέρω ρε παιδιά τι διάβασε αλλά μόλις είδε το κινητό, λέει οκ οκ δώστε 300 και πάρτε τα όλα και φύγετε γρήγορα από το μαγαζί

Αν νομίζετε ότι λέω παπάτζες, εδώ οι φίλοι μου τα διαβάζουν και παρακαλώ να το επιβεβαιώσουν!
Α ρε πρωθυπουργάρα έχουμε, μέχρι και τα παζάρια στην Αφρική πιάνουν στ όνομά του

Εκεί που περπατούσαμε και χαζεύαμε, κόβω κίνηση από μακριά, πιτσιρικά 16-17 χρονώ να τρέχει.
Ενστικτωδώς πιάνω το τσαντάκι μου και με τα δύο χέρια να το προστατέψω, περνάει ξώφαλτσα και μου πιάνει τον κ@#$
Κάγκελο εγώ, λέω στους άλλους, με χούφτωσε ρε παιδιά.
Εντάξει λένε δεν έπαθες και τίποτα, θα το ξεπεράσεις. Εγώ για τα λεφτά και το κινητό φοβόμουν, το ντύσιμό μου ήταν μια χαρά σεμνό και δεν διαθέτω και καμιά.... βραζιλιάνικη πίσω όψη, αλλά τι να πεις, φαίνεται τέτοιος του έλειπε, μπορεί στη Φες να έχουν πέραση οι δυτικοί πισινοί, ποτέ δεν ξέρεις.

Αυτό δεν το ψώνισα! Δεν έφτασα ως εκεί...

Παντοφλάκι όμως πήρα. 'Ενα κιτρινούλι μούρλια, το χρώμα της ομάδας μου.

Χαμούλης. Στο μεταξύ αγαπάμε σημαία Μαρόκο!

Ψώνισα δωράκια για τις φίλες μου, ψώνισα τα καφτάνια μου και σταματημό δεν είχα μέχρι που τα αγόρια απηύδησαν και φώναζαν ότι αν δουν άλλο ένα παντοφλάκι μπροστά τους θα κάνουν φόνο και γυρίσαμε προς τα πίσω να κάνουμε ένα διάλειμμα,φαγητό και ξεκούραση το ποδάρι του Τάσου και να ξαναβγούμε αργότερα.

Συζητήσαμε για το πόσο κουραστικοί, ενοχλητικοί και φορτικοί είναι οι ντόπιοι.
Οριακά αντέχαμε δεν αντέχαμε ολόκληρη τη μέρα εκεί.
Οι άνθρωποι στα ξενοδοχεία πολύ διαφορετικοί, εξυπηρετικοί, κατατοπιστικοί, καμία σχέση.
'Εξω όμως από εκεί, έβγαινε πολύ δύσκολα.

Για τη Μεδίνα τι να πρωτοπώ...Ότι αυθεντικότερο έχω δει...Το ασύνδετο χάος, η έντονη βρώμα που έχει ποτίσει τοίχους, πατώματα ακόμη και τον αέρα τον ίδιο, τα δυνατά ντεσιμπέλ της αράβικης γλώσσας, άνθρωποι και ζώα, βρώμικοι πάγκοι με σφαχτάρια και παραδίπλα μεταξωτά μαντήλια, η 'Αρτα με τα Γιάννενα πάνω στις περίτεχνες κεντητές φορεσιές, ακροβατούσα ανάμεσα στον εντυπωσιασμό και την αναγούλα, αλλά η φυσική μου τάση προς κάθε τι αξιοπερίεργο με ωθούσε μπροστά, να περπατάω ξεχνώντας τη σιχαμάρα, παρατηρώντας με αφοσίωση τις φλύαρες παρακμιακές εικόνες της άλλοτε αυτοκρατορικής πρωτεύουσας του Μαρόκο.

Συνεχίζεται....

 

[MarieAries]

Η μεδίνα είναι κόσμημα για μένα, με όλες εκείνες τις λεπτομέρειες στα ξυλόγλυπτα.
Κρίμα που οι άνθρωποι εκεί μέσα χαλάνε τη φήμη της. Ήταν οι χειρότεροι Μαροκινοί που συνάντησα στις 3 εβδομάδες του ταξιδιού μου.
Αν και δε με χούφτωσαν, με εκνεύρισε η επιμονή τους για τα χρήματα. Ζητούσαν λεφτά για το οτιδήποτε και εάν δεν τους έδινες, σου μιλούσαν πολύ άσχημα.

 

[Travelliaris]

Η μεδίνα είναι κόσμημα για μένα, με όλες εκείνες τις λεπτομέρειες στα ξυλόγλυπτα.
Κρίμα που οι άνθρωποι εκεί μέσα χαλάνε τη φήμη της. Ήταν οι χειρότεροι Μαροκινοί που συνάντησα στις 3 εβδομάδες του ταξιδιού μου.
Αν και δε με χούφτωσαν, με εκνεύρισε η επιμονή τους για τα χρήματα. Ζητούσαν λεφτά για το οτιδήποτε και εάν δεν τους έδινες, σου μιλούσαν πολύ άσχημα.

Κανονικά απ'τον δικό σου έπρεπε να ξεκινήσουν

 

[Travelliaris]

Αλήθεια λέει, με τον Κυριάκο κάναμε διαπραγμάτευση χωρίς τέταρτο μνημόνιο . Στα υπόλοιπα, την περασμένη Τρίτη ολοκλήρωσα τον τελευταίο κύκλο απολύμανσης. Η κήλη μπορεί να περιμένει!

 

[MarieAries]

Κανονικά απ'τον δικό σου έπρεπε να ξεκινήσουν

Ποιός είσαι εσύ ο εξυπνάκιας δλδ?

 

[Travelliaris]

Ποιός είσαι εσύ ο εξυπνάκιας δλδ?

Ο οδηγός του ταξιδιού που διαβάζεις βρε αλλά που να με γνωρίσεις έτσι που 'γινα

 

[MarieAries]

Ο οδηγός του ταξιδιού που διαβάζεις βρε αλλά που να με γνωρίσεις έτσι που 'γινα

θα μας τρελάνεις ρε Τάσο, χαχαχα

 

[silversurfer]

ομολογω οτι σας θαυμαζω που ταξιδευετε σε αμιγως μουσουλμανικες χωρες.
εγω αποφασισα να τις αφησω εντελως απεξω....παρολο που παλια μου αρεζε η ιδεα να παω π.χ. Συρια, Αιγυπτο κλπ
ok, ουτως η αλλως δεν με παιρνει οικονομικα πλεον, οποτε βγαινω απο το διλημμα, αλλα και παλι μετα απο τις εξελιξεις των τελευταιων χρονων, δεν μου καθεται ωραια να παω καπου που για παραδειγμα βλεπουν τις γυναικες ως υποδυεστερα πλασματα, η καπου που μπορει να με σφαξουν επειδη ειμαι χριστιανος (οσο ειμαι τελος παντων)
Ισως να εκανα για το Ιραν μια εξαιρεση απλα και μονο επειδη εχω διαβασει πολλα θετικα εδω μεσα, αλλα και παλι...
ολη αυτη η φανατιλα με εκνευριζει αφανταστα.
και δεν το λεω για να ανοιξουμε συζητηση για αυτα τα θεματα τωρα. Απλα αυτα που εγραψε η Eva για την τελευταια πολη μου φερανε το ολο σκηνικο στο μυαλο

παρολα αυτα απολαμβανω πραγματικα τις ιστοριες απο εκει

Ολα τα παραπάνω ειναι μια πραγματικότητα που εχουν δημιουργησει τα media , οτι δηλαδη ασφαλείς χώρες ειναι Βορεια Αμερικη, Ευρωπαικη Ενωση, Αυστραλία κ Απω Ανατολή κ οι υπόλοιποι κυκλοφορούν στο δρόμο με μαχαίρια κ καλάσνικοφ.
Σορρυ αλλα το αν κάποιος είναι βαρεμένος δεν έχει να κανει με τη θρησκεία της χώρας. Δεν είναι παντού Ταλιμπαν ... λες οτι μπορεί να σε σφάξουν επειδη εισαι χριστιανός --- πολυ χλωμό, στην Ελλάδα πάντως σε σφάζουν επειδή είσαι απλά άλλη ομάδα. Οι περισσότερες διενέξεις στις χώρες αυτες γίνονται για πολιτικούς λόγους (δικτατορικά καθεστώτα, όπου οι δικτάτορες "δικαιολογούν" την κυριαρχία τους πατώντας πανω στη θρησκεια -- πχ Αφγανισταν, Ιραν).
Ουτε είναι ολοι οι πολιτες φανατικοί με τη θρησκεία, αυτο ειναι μυθος ... στην Ελλάδα πχ το ποσοστό του κόσμου που πιστεύει φανατικά είναι επίσης πολυ μεγάλο, λεει κατι αυτο για τη χώρα ως τουριστικό προορισμό ? Μπορείς απλά να κανεις respect καποια στοιχεία της κουλτούρας τους κυρίως οσον αφορά το ντύσιμο

Επίσης δεν πιστευω οτι το ταξίδι σε αυτες τις χώρες ειναι ακριβότερο απο το να πας Ιταλία ή Ισπανία πχ --- ολα κρινονται απο το κόστος του αεροπορικού, αν βρείς οκ τιμή τότε πιθανότατα μπορείς να το κάνεις κ πολυ πιο φθηνα αν θες απο οτι σε μια ευρωπαικη χώρα
Μην κρίνετε πάντα απο τους τύπους που βρίσκονται στα τουριστικά spot κ θέλουν να εκμεταλευτουν τον ξένο, αυτο υπήρχε κ θα υπάρχει κ σε άλλες πιο ανεπτυγμένες χώρες

Sorry για το break στη γουστόζικη ιστορία σου evaT

 

[turms]

οχι pio ασφαλεις δεν ειναι οι χωρες στην Ευρωπη η Β. Αμερικη
δεν ειπα οτι δεν παω επειδη δεν ειναι ασφαλης (δεν ξερω αν το Μαροκο ειναι πιο ασφαλη απο την N Υορκη). Δεν μου αρεσει η νοοτροπια των κατοικων εκει. Τουλαχιστον απο οσο διαβαζω εδω και εκει.
Οσον αφορα το οικονομικο Ισπανια και Ιταλια μου βγαινει πιο ευκολα οικονομικα γιατι μενω K.Ευρωπη και μπορω να παω οδικως.
Αλλα εχεις δικιο. Ας κλεισουμε την παρενθεση μην ανοιξουμε κουβεντα για αυτα

 

[MarieAries]

Με γειά μου! Να δω που θα τα φορέσω αυτά στην Ελλάδα.

Με γειά σου!
Στις καλοκαιρινές μας εξορμήσεις, στην εξωτική Ηράκλεια.
Θα φοράμε εμείς τα καφτάνια, θα έχουμε και τον Τάσο @Travelliaris με το τουρμπάνι, θα λέμε ήρθε ο σεϊχης με το χαρέμι του!

 

[Travelliaris]

Με γειά σου!
Στις καλοκαιρινές μας εξορμήσεις, στην εξωτική Ηράκλεια.
Θα φοράμε εμείς τα καφτάνια, θα έχουμε και τον Τάσο @Travelliaris με το τουρμπάνι, θα λέμε ήρθε ο σεϊχης με το χαρέμι του!

Αρχίζω το τύλιγμα

 

[underwater]

Εύα μου με μετέφερες νοερά στην αγαπημένη Φεζ. Μόλις βρέθηκα εκεί ένιωσα ότι διακτινίστηκα στις 1000+1 νύχτες. Με εντυπωσίασε τόσο η ενέργεια αυτής της πόλης και είναι σίγουρα ένα μέρος που θέλω πολύ να ξαναπάω αν ξαναβρεθώ στο Μαρόκο.

Αλλά ναι, θα συμφωνήσω απόλυτα με όσα λέτε για τους ανθρώπους. Από την συμπεριφορά τους απέναντι στα ζώα μέχρι τον τρόπο που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τον τουρίστα κλπ κλπ. Είχα αφηγηθεί κάποια σκηνικά που πολύ με είχαν ενοχλήσει σε μια ιστορία που είχα γράψει προ 9ετιας (πώς περνά ο καιρός!). Στο κομμάτι της παρενόχλησης είχα πάθει μίνι σοκ όταν βρέθηκα για λίγα λεπτά χωρίς τον συνταξιδιώτη μου. Άλλη αντιμετώπιση τελείως προς τη γυναίκα που δε "συνοδεύεται".

Γενικώς το μόνο μέρος που έχω νιώσει πιο παραβιασμένη από τη Φεζ (σε όλα τα επίπεδα) ήταν το Κάιρο. Οι άλλες δύο πόλεις που είχα επισκεφτεί τότε ήταν πολύ πιο light.