Ηνωμένο Βασίλειο Road trip in the Scottish Highlands & Along the North Coast 500 (The Scottish Route 66)

[skoumpi]

Πολυ όμορφες εικόνες, ωραίο ταξίδι!!!! Τετοια μικρά και παλια δωμάτια υπαρχουν και στην Ιρλανδία με παρόμοιο πρωινό χα χα !!! Το πρωτο βραδυ που μείναμε σε ενα τέτοιο σε ένα χωρίο δεν μπορούσαμε να χωρέσουμε 2 άτομα βαλίτσες/ σάκοι κτλ. Μετα συνηθίσαμε και βέβαια Ιουλιο οι τιμές στα ύψη!!!! Ωραια ωραια περιμένουμε τη συνεχεια!

 

[themischar]

Πολυ όμορφες εικόνες, ωραίο ταξίδι!!!! Τετοια μικρά και παλια δωμάτια υπαρχουν και στην Ιρλανδία με παρόμοιο πρωινό χα χα !!! Το πρωτο βραδυ που μείναμε σε ενα τέτοιο σε ένα χωρίο δεν μπορούσαμε να χωρέσουμε 2 άτομα βαλίτσες/ σάκοι κτλ. Μετα συνηθίσαμε και βέβαια Ιουλιο οι τιμές στα ύψη!!!! Ωραια ωραια περιμένουμε τη συνεχεια!

Σ' ευχαριστώ, πολύ, για τα καλά σου λόγια. Χαίρομαι που σου έδωσα την ευκαιρία να "ξεθάψεις" όμορφες ταξιδιωτικές καταστάσεις.
Πράγματι, το θέμα διαμονής ήταν ένα μεγάλο -όχι άλυτο- θέμα και για εμάς.

 

[themischar]

3/8 και Laide - Portree (Isle of Skye), 170 Mil



https://drive.google.com/open?id=1BRFbWBwBgKlxGQ0SNw4FjCllZNhs-taC&usp=sharing

Όλο το βράδυ η βροχή, που είχε ξεσπάσει, ακουγόταν με τέμπο νανουρίσματος και το πρωί περνούσε λιγοστό και συννεφιασμένο φως από το λιλιπούτειο παράθυρο της στέγης. Αυτά μαζί με τη χθεσινή κούραση μας έκαναν να αργήσουμε να σηκωθούμε σε σχέση με τις άλλες μέρες.

Πηγαίνοντας αργότερα στη σάλα του υπερυψωμένου ισογείου, για να πάρουμε το πρωινό κοιτάμε και προς τον αύλειο χώρο. Η ματιά που ρίξαμε προς τα έξω ήταν ολωσδιόλου αποκαρδιωτική.
- << Μην σας προβληματίζει έτσι είναι εδώ είπε ο Sir Mc . . . σε λίγο θα ανοίξει ο καιρός. >>
- << Ναι του απαντώ εγώ, αλλά εμείς δε θα´ μασται εδώ ! >>



Με την υγρασία να έχει γίνει αισθητή στο πετσί μας, την ώρα να έχει φθάσει ήδη 10.30πμ (κάτι που δε φαινότανε) ετοιμαστήκαμε προς αναχώρηση. Βγαίνοντας για να φορτώσουμε τα μπαγκάζια μας η βροχή έκανε φιλότιμη προσπάθεια και είχε κόψει λίγο !





Το χωριό Laide, βρίσκεται σε ένα εκπληκτικό τοπίο, από τη δυτική του πλευρά έχει θέα στη θάλασσα και από τη νοτιοανατολική πλευρά μια υπέροχη μικρή οροσειρά και αποτελεί ένα θαυμάσιο ήσυχαστήριο μέρος για να χαλαρώσεις και να επαναφορτίσεις τις μπαταρίες σου, αν οι επιθυμίες σου είναι αυτού του είδους.





Είχαμε δεν είχαμε απομακρυνθεί από το χωριό μισή ώρα, με τα διασκορπισμένα σπίτια και τις στοιχειώδεις ευκολίες, όταν ξανάρχισε να πέφτει βροχούλα κανονικότατα.





Και αναμφίβολα, η καθημερινή βροχή που δε λείπει, αποτελεί ένα διαρκές είδος ποτίσματος και παραμένει ο κυριότερος λόγος που συντηρούνται όλα αυτά τα πράσινα τοπία με τη ζωηρή βλάστηση, χωρίς την ιδιαίτερη φροντίδα των κατοίκων που με τη σειρά τους όσο μπορούν τα απομυζούν.





Συνεχίζουμε, με πορεία νότια, υπό τη συνοδεία της βροχής.





‎⁨Στην ευρύτερη περιοχή του Strathcarron⁩ και στην απομακρυσμένη χερσόνησο Wester Ross, ⁨βρίσκεται το διάσημο Applecross με τη μοναδική διαδρομή του, το Bealach na Ba (Pass of the Cattle). Είναι βέβαιο πως, όποιο ταξιδιωτικό οδηγό και αν ανοίξεις, θα βρεις κάποιο διθύραμβο για αυτό.





Κάνουμε μια μικρή παράκαμψη για να το επισκεφτούμε.



Ο δρόμος Bealach na Ba είναι ένας από τους δρόμους που ¨τρέχουν¨ σε υψηλό επίπεδο στη Βρετανία, και μονίμως οι αλπικές φουρκέτες του βρίσκονται στα σύννεφα και είναι αναπόσπαστο μέρος, και ίσως ένα από τα πιο διάσημα τμήματα, της διαδρομής North Coast 500.

Το όνομα Applecross έχει ηλικία τουλάχιστον 1.300 ετών και δεν χρησιμοποιείται τοπικά για να κατονομάσει το χωριό. Απλώς το ονομάζουν «δρόμο».
Η πινακίδα στην είσοδο του δρόμου, χτυπώντας στο κόκκινο, προειδοποιεί :



Κάναμε μια υποτυπώδη στάση για να διευθετήσουμε τα διάφορα πριν αρχίσουμε το ανέβασμα και χωρίς να το πάρουμε μυρωδιά ο καιρός έκλεισε με μια ομίχλη χαοτική.
Είχαμε καλοτοποθετήσει την action camera για να τραβήξουμε το βίντεο της διαδρομής και αδιαφορήσαμε να βγάλουμε και κάποιες άλλες φωτογραφίες (δυο σε ένα το καταστροφικό σενάριο).
Και εδώ, αργότερα, αντιληφθήκαμε πως η action camera δεν λειτουργούσε με αποτέλεσμα το βίντεο να είναι με πολύ θόρυβο, μαύρες σιλουέτες κλπ ! ! !
Μα τόση σιγουριά πως όλα είναι εντάξει ! ! !
Σταματώ δε περιγράφω άλλο, γιατί είμαστε αδικαιολὀγητοι και αυτό με συγχύζει αφάνταστα. Οι επόμενες φωτογραφίες είναι χιλιοεπεξεργασμένες για να καταφέρουμε να έχουμε κάτι ώστε να θυμόμαστε.







Στον ανηφορικό δρόμο, δε συναντήσαμε ιδιαίτερη κίνηση, είναι όμως υπερβολικά στενός και συνάμα κακός σε σχέση με ότι έχουμε συναντήσει ως τώρα. Η ανάβαση μοιάζει περισσότερο με μαρτύριο κάτω από αυτές τις αντίξοες συνθήκες και τη γενικότερη άγνοια.







Με τα πολλά φτάνουμε στην κορυφή, όπου κάνουμε μια μικρή στάση για ανάσα και για κάποιες ¨φωτογραφίες¨.





Εντάξει, το καταλάβαμε !
Αν, λέμε, αν είχε καλή μέρα όλες αυτές οι ακτίνες που δείχνουν τις συγκεκριμένες τοποθεσίες θα φαινόντουσαν από δω πάνω. Από την άλλη, πραγματικά, δεν ξέρω πόσες φορές το χρόνο και για πόση ώρα μπορεί να είναι αυτό εφικτό.



Με το κρύο να μας έχει επισκεφθεί, χωνόμαστε πάλι στο αυτοκίνητο και κατηφορίζουμε άνετοι τώρα πια γνωρίζοντας το τι μέλλει γενέσθαι.

Δεν είχαμε ιδιαίτερη ικανοποίηση με όλο το εγχείρημα, θεωρώντας το ανεκτέλεστο και ασυζητητί θα επανέλθουμε και μάλιστα με καλύτερες συνθήκες.
Ναι, μας ταιριάζει γάντι η φράση του Ρωμαίου ρήτορα Κικέρωνα που είπε :
«Dum anima est, spes esse dicitur» δηλ «όσο υπάρχει ψυχή, λέγεται ότι υπάρχει ελπίδα».

 

[themischar]

Είμασταν, ήδη, μισή ώρα μακρυά από το Bealach na Ba όταν άνοιξε ο καιρός και πλησιάζουμε στην περιοχή Achintee, που είναι ¨πνιγμένη¨ στα κουκλόσπιτα.







Προχωρόντας, τα καιρικά φαινόμενα έχουν υποχωρήσει και πριν φτάσουμε στο ‎⁨χωριό Stromeferry⁩, ⁨βλέποντας ένα εξαιρετικό σημείο viewpoint σταματήσαμε για να αυτοεξυπηρετηθούμε και με την ησυχία μας να αγναντέψουμε.









‎⁨Τονωτική ήταν η στάση και συνδυαστικά με τους εξαιρετικούς δρόμους Α890 και Α87 δεν αργήσαμε να προσεγγίσουμε την περιοχή του Kyle⁩ όπου είναι και το Eilean Donan Castle ή όπως είναι ευρύτερα γνωστό, κάστρο του Braveheart λόγω του ότι -όπως πολύ σωστά θα καταλάβατε- εμφανίστηκε σε κάποια πλάνα της ταινίας.

Το Κάστρο Eilean Donan είναι ένα από τα περισσότερο αναγνωρισμένα και φωτογραφημένα κάστρα στη Σκωτία και πιθανότατα το πιο πολυεμφανιζόμενο σε κονσερβοποιημένα κουτιά και ημερολόγια από κάθε άλλο.
Βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο στο μικρό του νησί, με θέα στο Isle of Skye, στο σημείο όπου συναντιούνται τρεις μεγάλες θαλάσσιες λεκάνες και περιτριγυρισμένο από τη μαγευτική μεγαλοπρέπεια των δασωμένων βουνών του Kintail. Το περιβάλλον του Eilean Donan είναι πραγματικά εκπληκτικό.
Για την εύρυθμη επίσκεψη στο κάστρο υπάρχει ένα φωτεινό σύγχρονο κέντρο επισκεπτών, το οποίο στεγάζει το γραφείο εισιτηρίων, το κατάστημα δώρων και ένα εστιατόριο.





Το κάστρο, ως αρχικό κτίσμα υπολογίζεται ότι είναι του 13ου αιώνα και με την πάροδο των χρόνων έχει υποστεί αρκετές καταστροφές και αλλαγές.
Για πάνω από 200 χρόνια παρέμενε ερειπωμένο, έως την ανακατασκευή του το 1932 στην τωρινή μορφή του και ενσωμάτωσε πολλά από τα ερείπια από την καταστροφή του 1719 και είναι χτισμένο πάνω σε ένα μικρό νησάκι, ενώνεται δε με την ξηρά με μια όμορφη πεζογέφυρα.
Το όνομά του, έχει να κάνει με τον επίσκοπο Donnan of Eigg, ο οποίος μαρτύρησε το 617.







Τελειώνοντας την περιήγησή μας στο κάστρο τραβάμε προς το γνωστό νησί Isle of Skye με σκοπό τη διαμονή μας στο Portree, την πρωτεύουσα του νησιού.



Σύντομα περνάμε -με έναν μαινόμενο δυνατό αέρα- τη γέφυρα που ενώνει το νησί με την πόλη Kyle.







Η πρώτη μας επαφή με την πρωτεύουσα του νησιού καλύπτεται από μια εχθρική ομίχλη που μας προβληματίζει ως προς την παραμονή μας στο νησί. Η ματιά μας όμως από ψηλά στο χιλιο-φωτογραφημένο μικρό λιμανάκι μας ενθουσιάζει και ταυτόχρονα μας ενθαρρύνει.



Είχαμε προαποφασίσει πως θα διανυκτερεύσουμε για δυο βράδυα και μέσα στο Portree για να αντισταθμήσουμε κάπως τις προηγούμενες διανυκτερεύσεις. Όμως λογαριάζαμε χωρίς να έχουμε αντίληψη της πραγματικότητας. Έτσι, όταν ήθε η ώρα, να τα λογαριάσουμε, δεν κάναμε πίσω στην αρχική μας απόφαση αλλά προχωρήσαμε.

Δεν ήταν διόλου δύσκολο να βρούμε το airbnb κατάλυμμά μας, χωρίς πρωίνό, που ήταν το αυτοκινούμενο Camper Mercedes Benz, στην αυλή του σπιτιού !
Οι κοινόχρηστοι χώροι του ήταν στο κυρίως σπίτι.



Άριστη η επιλογή μας, MONO ως προς την τοποθεσία, γιατί ήταν στο κέντρο της πόλης !
Και βγαίνοντας τάχιστα (που να καθίσεις;) πάμε για μια γνωριμία και φαγητό κἀπου στην πόλη, τραγουδώντας και παραφράζοντας το <<Nothing Else Matters by Metallica>>.





Το Portree, βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της νήσου Skye, με θέα έναν φυσικά προστατευμένο κόλπο και είναι η πρωτεύουσα του νησιού.
Είναι περιτριγυρισμένο από λόφους Ben Tianavaig στα νότια, Suidh Fhinn ή Fingal's Seat στα δυτικά και Ben Chrachaig στα βόρεια..
Το Portree, η κύρια πόλη στο Isle of Skye, είναι ένα πολυσύχναστο λιμάνι και ένα ακμάζον πολιτιστικό κέντρο καθώς και ένας δημοφιλής προορισμός διακοπών
Το φυσικό λιμάνι πλαισιώνεται από ψηλά εδάφη και βράχια και χρησιμοποιείται από αλιευτικά σκάφη και σκάφη αναψυχής.











Το πρωταρχικό μας μέλημα ως προς το φαγητό το είχαμε, από ώρα, τελειώσει. Ήμασταν μια χαρά περιπλανώμενοι, στα δρομάκια, με ένα διακριτικό μπουκάλι μπύρας ανά χείρας όταν αντικρίσαμε την πινακίδα και τότε όπου φύγει - φύγει.

 

[themischar]

04/08 και Portree - Trotternish - The Pier - Dunvegan - Carbost - Portree, 65 Mil



https://drive.google.com/open?id=1A-8icYVmthlb6_OfTE_0BdjkANckveB3&usp=sharing

Δε μπορούμε να πούμε, με ευκολία, πως κύλησε η βραδιά ήρεμα αφού όλο και κάποιος ήχος χαλούσε τη σιγαλιά της νύχτας αλλά το ότι το τραβήξαμε αρκετά μέχρι να σηκωθούμε είναι ένα αναμφισβήτητο γεγονός με την τόση συσκότιση που επικρατούσε στο camper-room !
Τα καλούδια του πρωινού μας τυλίχθηκαν ευπρεπώς και επιμελώς από εκείνο το μαγαζάκι της γειτονιάς, του λίγο απ᾽ όλα και καταναλώθηκαν, χωρίς λόγια, στο παρακείμενο υπαίθριο παγκάκι.

Με ένα one day trip (Portree - Trotternish - The Pier - Dunvegan - Carbost - Portee), θα επιχειρήσουμε να γνωρίσουμε, περισσότερο, το νησί για το οποίο τόσα έχουμε διαβάσει και ακούσει.
Ο καιρός δε φαίνεται ορεξάτος, εμείς πάλι είμαστε οπότε αναχωρούμε με πρώτη στάση στο Trotternish στην αρχή του μονοπατιού για το, The Old Man of Storr. Μια όμορφη διαδρομή αρχής γενομένης από το Portree ξεδιπλώνεται κατά μήκος της θάλασσας με υπέροχη θέα χωρίς όμως και ιδιαίτερο βάθος πεδίου.



Το The Old Man of Storr βρίσκεται στα βόρεια του Skye στην περιοχή που ονομάζεται Trotternish. Μετά από μόλις 7 χλμ από το Portree & διάρκειας περίπου 10 λεπτών φθάνουμε στο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στον κεντρικό δρόμο. Ο χώρος στάθμευσης δεν είναι τόσο μεγάλος και γέμισε γρήγορα (καλοκαίρι γαρ), αλλά χρησιμοποιούν και τον κεντρικό δρόμο που συνεχίζει από την είσοδο του πάρκινγκ.



Ὀλοι αφέρουν πως το The Old Man of Storr είναι ο πιο διάσημος περίπατος στο νησί και σίγουρα ο πιο πολυσύχναστος. Ως τμήμα της κορυφογραμμής Trotternish το The Old Man of Storr δημιουργήθηκε σε ένα τεράστιο αρχαίο τοπίο, δημιουργόντας ένα από τα πιο φωτογραφικά τοπία στον κόσμο.
Αυτός ο περίπατος είναι κατάλληλος κάτω από τις περισσότερες καιρικές συνθήκες και καλύπτει μια απόσταση 3,8 χλμ., με μέσο χρόνο ολοκλήρωσης της διαδρομής σε 1 ώρα 15 λεπτά (χωρίς στάσεις).



Στο τέλος του χώρου στάθμευσης υπάρχει μια ¨πύλη¨ και στη συνέχεια το μονοπάτι, που αναπτύσσεται στην πλαγιά και αρχικά είναι στρωμένο με χαλίκι.



Το μονοπάτι ολοένα γίνεται απότομο, αλλά καθαρό, με ζιγκ ζαγκ με κατεύθυνση πάνω στο λόφο και διανύοντας το σε οδηγεί σε μια άλλη ξύλινη πύλη, σχεδιασμένη για να κρατάει τα ελάφια. όπως αναγράφεται και σου ζητά να την κλείσεις πριν συνεχίσεις την ανάβασή σου προς το λόφο.



Στην αριστερή πλευρά της πύλης υπάρχει μια μικρή λίμνη που δημιουργήθηκε σαν μια πηγή νερού έκτακτης ανάγκης σε περίπτωση δασικής πυρκαγιάς.



Το πρώτο στάδιο της διαδρομής περνούσε από πευκόδασος, που έχει κοπεί.



Για το λόγο αυτό το μονοπάτι έχει επισκευαστεί και στρωθεί με ένα στρώμα χαλικιού καθώς περνά μέσα από αυτή την κατώτερη πλαγιά όπου κάποτε ήταν το δάσος.







Για να φτάσεις στους πρόποδες, του The Old Man of Storr, θέλεις περίπου 30 λεπτά. Από εκεί και πέρα, η συνέχεια της διαδρομής δείχνει και είναι σε κακή κατάσταση (πολύ τραχιά και βραχώδης) ενώ γίνεται ακόμη πιο πολύ απότομη θέλοντας αυξημένη προσοχή λόγω της μειωμένης πρόσφυσης και της ολισθηρότητας.





Το σταθμήσαμε και είπαμε καλά είναι κι´ως εδώ !
Έτσι όπως είναι κλειστός ο καιρός, αυτά που λένε πως θα δεις, δεν πρόκειται τώρα να τα δεις :
<< Από την κορυφή η θέα είναι φανταστική, βλέπεις προς τη θάλασσα πάνω από τα νησιά Raasay και Rona και στη συνέχεια πέρα από την ηπειρωτική χώρα. Κοιτάζοντας νότια βλέπεις το Storr Lochs και στη συνέχεια το Portree και τους λόφους Cuiliin.>>
Ατενίσαμε, όσο μπορούσαμε, δεξιά - αριστερά & πάνω - κάτω και μετά πήραμε τον κατήφορο.







Η επόμενη στάση ήταν πολύ κοντα στο Staffin, που βρίσκεται κάτω από το υπέροχο Trottenish Ridge που φημίζεται ως αραιοκατοικημένη περιοχή με υπέροχα σπίτια και μιια παραλία με εκπληκτική γεωλογία.
Η παραλία της άμμου Staffin είναι ένα ιδανικό μέρος για οικογένειες και έγινε περισσότερο γνωστή για τα αποτυπώματα δεινοσαύρων που ανακαλύφθηκαν εδώ το 2002, τα οποία είναι και τα μεγαλύτερα στο είδος τους στη Σκωτία.















Είναι ήσυχο, άγριο, αλλά εκπληκτικό και όμορφο τοπίο, προστατευμένο και εύκολα προσβάσιμο από τον κεντρικό δρόμο.





Συνεχίζοντας την οδήγηση στον Staffin Rd. κάπου στα 2χλμ περίπου συναντάμε την τοποθεσία του viewpoint Kilt Rock.

Ο Kilt Rock είναι ένας ομορφος μεγαλος καταρακτης τον οποίο μπορείς να τον δεις από τον χώρο που έχει διαμορφωθεί. Και υπάρχει και ένα μονοπάτι που οδηγει κάτω από αυτόν.
Ο μαγευτικός 90 μ. καταρράκτης Kilt Rock, μοιάζει εντυπωσιακά με το πτυχωτό kilt (γι´αυτό και η ονομασία). Αποτελείται από στήλες βασάλτη που στηρίζονται πάνω σε μια βάση ψαμμίτη και καταρρέει από την κορυφή των βράχων μέχρι την βραχώδη ακτή κάτω.
Όταν μάλιστα φυσάει ισχυρός άνεμος ακούγεται ένας συγκλονιστικός ήχος από τις πέτρινες σωληνώσεις και από το πάφλασμα του νερού που γεμίζει τη γύρω περιοχή.







Η ώρα ήταν ήδη 14.30μμ και υποκύψαμε στη δόξα και στη δεξιοτεχνία του σταθμευμένου ¨βρώμικου¨ για ένα Fish & Chips και όχι για ένα παγωτό, ώστε να συνεχίσουμε την περιήγησή μας με περισσή άνεση.

 

[themischar]

Συνεχίζουμε προς ένα σημείο θέασης κοντά στο Quraing όπου ο άνεμος ήταν πολύ ισχυρός, αλλά δεν μας άφηνε εκείνα περιθώρια ὠστε να σταθούμε με χαρά στα πόδια μας.





Οι τοποθεσίες από όπου περνάμε, στη συνέχεια, είναι βοσκοτόπια για τα θηλαστικά που εκτρέφονται στην περιοχή.







Εδώ, ο δρόμος στένευε αρκετά και για να μπορούν τα moto-παλληκάρια νσ συνεχίσουν ακάθεκτα την πορεία τους παραμέρισα στην άκρη (και χωρίς να υπάρχει μάλιστα κάποιο Passing Pass). Όταν προσπερνώντας μας αναβόσβησαν τα φώτα τους ἐβγαλα το χέρι μου, έξω από το παράθυρο, χαιρετώντἀς τους με αλληλεγγύη.









Το Uig είναι ένα όμορφο λιμάνι, όχι μόνο επειδή το βλέπουμε από ψηλά, με τη βοήθεια χαραμάδας ήλιου, αλλά γιατί πραγματικά είναι και συνδέεται ακτοπλοϊκώς με το Uist και το Harris.



Με το συνεχόμενο ανοιγο-κλείσιμο του καιρού δε μπορείς να καταλάβεις τι ώρα μπορεί να είναι αν δεν κοιτάξεις το ρολόι κάτι που σκεφτόμασταν όταν παρακάμψαμε παίρνοντας τον άδειο δρόμο για το χωριό.



Η πρώτη μας επαφή ήταν με την ζυθοποιεἰα Isle of Skye Brewery και την μπύρα τους Black Skye που είναι μια εξαιρετική μαύρη τοπική μπύρα. Ένα όμορφο μικρό ζυθοποιείο με προσωπικό πολύ εξυπηρετικό.





Αυτοί που πεινούσαν φάνηκε, ξεκάθαρα, από την προπὀρευση που είχαν ήδη αλλά και τη στάση του σώματός τους, χα, χα



Δεν σέρβιραν παρά δυο τρία πιάτα και άλλες τόσες σαλάτες, αλλά από μπύρα άφθονη όπως αυτή η Black Skye :

‎⁨

Δεν είχαμε αποτελειώσει το γεύμα μας όταν αντιληφθήκαμε ότι ο ήλιος άνοιξε τα ματάκια του, αμέσως αποχαιρετίσαμε γοργά και γεμάτοι όρεξη.







Το Waternish είναι μια στενή χερσόνησος στο νησί Skye που προσφέρει εντυπωσιακή πανοραμική θέα με αναβαθμισμένη προβλήτα ώστε να είναι ένα ιδανικό ναυτικό κέντρο.









Το μικρούλικο χωριό Dunvegan στη δυτική ακτή είναι γνωστό για το ομώνυμο κάστρο Dunvegan που ξετυλίγεται πάνω από μια βραχώδη προεξοχή, που περιβάλλεται από τη θάλασσα και μερικά στρέμματα όμορφα διατηρημένα κτήματα.







Με πολύ καλή ταχύτητα καταφέραμε να βρεθούμε, έγκαιρα νομίζαμε, στο Carbost όπου είναι ο μεγαλύτερος οικισμός στη χερσόνησο της Minginish με το γνωστό αποστακτήριο Talisker, το οποίο κυριάρχησε στην ευρεία κοιλάδα από τότε που χτίστηκε το 1831.





Το Talisker Distillery, είναι το μοναδικό αποστακτήριο Whisky στο νησί Skye και παράγει ένα ουίσκι βύνης. Η ¨βιασύνη¨ μας να έλθουμε έγκαιρα δε στέφθηκε από επιτυχία αφού οι γραμματείς και φαρισαίοι της επιχείρησης μας δήλωσαν πως τα 45λεπτά που είχαμε διαθέσιμα, μέχρι να κλείσουν, δεν ήταν αρκετά για να μπούμε προς ξενάγηση και ότι θα έπρεπε να είχαμε τουλάχιστον 1ώρα ! ! !
Τα όποια σχόλια, εδώ, είναι απλά περιττά.















Η παραμονή μας, τελείωσε στο κατά τα άλλα εξαιρετικό Carbost στις όχθες του Loch Harport
και ανταμείφθήκαμε με τη μοναδική πανοραμική θέα στην κορυφογραμμή των Cuillins.

 

[themischar]

Οι σημερινές εικόνες που εναλλάχθηκαν, με μαγικό τρόπο, στο one day trip μας χαράχθηκαν βαθειά στο μυαλό μας και με την επιστροφή μας στο Portree αποφασίσαμε να τις αυξήσουμε και να κινηθούμε ποδαράτα σ´αυτό.



Τα λόγια μάλλον δε θα είναι ικανά να περιγράψουν την αίγλη που ασκεί η πρωτεύουσα του Isle of Skye και για το λόγο αυτό θα επιστρατέψω τις φωτογραφίες που ακολουθούν να το κάνουν ούτως ώστε να ολοκληρωθεί και η δική μας άποψη γι´αυτή.



























Κατεβήκαμε στο επιπεδο της αποβάθρας με τα πολλά restaurant που προσφέρουν φρέσκα ψάρια και θαλασσινά, καθώς και διάφορα άλλα ζεστά πιάτα.













Δυο τρία, μικρά και μεγάλα, βήματα πέρα δώθε στα άδεια σοκάκια, λες και όλοι είχαν ως δια μαγείας ¨πετάξει¨ και πίσω γιατί αύριο έχουμε αρκετό δρόμο . . .

 

[themischar]

05/08 και Portree - Inveraray, 185 Mi



https://drive.google.com/open?id=17Dgz8XJua8TDvxQU7zI0BfKZWrJESrAU&usp=sharing

Ξυπνάμε έχοντας στο μυαλό μας τα 185 μίλια που έχουμε προγραμματίσει να διανύσουμε συνδυαστικά με το ferryboat από το χωριό Armadale το οποίο θα μας αποβιβάσει στο Malaig. Η ένγνοια μας εστιαζόταν, πως δε θα χάσουμε χρόνο στο καθαρά διαδικαστικό μέρος της επιβίβασης.
Τα εισιτήρια τα είχαμε βγάλει διαδυκτιακά 6 μέρες πριν και θα έπρεπε να βρισκόμασταν στην αποβάθρα τουλάχιστον 30 λεπτά νωρίτερα για check in.
Ο καιρός είναι πολύ καλός, με υπέροχη λιακάδα, ότι πρέπει και για κρουαζιέρα.



Η διαδρομή τρέχει αρχικά πάνω στον καλοφταγμένο Α87 και λίγο μετά το Broadford στρίβει νότια στον Α851 και είναι έρημη και μαγευτική.











Η 5,5 μίλια απόσταση μετξύ Armadale - Malaig, διαρκεί 45λεπτά περίπου και για το σκηνικό της επιβίβασης - κρουαζιέρας - αποβίβασης από ευγένεια <<no comments from my side>>.
Οι ευγενέστατοι υπάλληλοι μάταια προσπαθούσαν να εξηγήσουν στους συνωστισμένους και μανιασμένους επιβάτες ότι θα πρέπει να κάνουν υπομονή αφού είναι πολλοί -λόγω εποχής- και όλα είναι αναμενόμενα !

Αφού ξεμπερδέψαμε, βγαίνοντας από το Ferry πήραμε τον δρόμο Α830 με κατεύθυνση νοτιοανατολικά προς το Glenfinnan που ομολογουμένως ήταν μια ακόμη απολαυστική διαδρομή







Ύστερα από μια εξαιρετική, λόγω δρόμου και τοπίου 35λεπτης οδήγησης φθάσαμε στο Glenfinnan Monument στην πανέμορφη λίμνη Loch Shiel, μία από τις μεγαλύτερες λίμνες γλυκού νερού της Σκωτίας, που βρίσκεται στο σταυροδρόμι τεσσάρων απότομων στενών κοιλάδων.
Το μνημείο τοποθετήθηκε στο σημείο που ονομάζεται συχνά "Bonnie Prince Charlie" είναι εκεί όπου ο Charles Edward Stuart κήρυξε την έναρξη του αγώνα του, για να ξανακερδίσει το θρόνο της Αγγλίας και της Σκωτίας για τη Δυναστεία των Στιούαρτ.
Το Glenfinnan, προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες από όλο τον κόσμο που επιθυμούν να βιώσουν το εκπληκτικό τοπίο αλλά και την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα.







Στο National Trust for Scotland Visitor Centre στο Glenfinnan παρουσιάζεται οπτικοακουστικό υλικό για την εξέγερση Jacobite του 1745 και υπάρχει ένα κατάστημα πώλησης αναμνηστικών και καφέ.



Πήραμε το ανηφορικό μονοπάτι για να ανέβουμε στο μικρό λόφο για παρατήρηση γιατί απέναντι ακριβώς, βρίσκεται η διάσημη γέφυρα από όπου περνάει το τρένο που πάει τον Harry Potter και τους φίλους του στο Hogwarts κυρίως στο ¨The Chamber of Secrets¨.

Και ήταν αναμενόμενο να μη σταθούμε τυχεροί να βρεθούμε την ώρα που περνάει το ατμοκίνητο τρένο από τη συγκεκριμένη διαδρομή που θεωρείται μια από τις δέκα καλύτερες στον κόσμο.



Την περίφημη οδογέφυρα που είναι 100 πόδια πάνω από το έδαφος περνά το Jacobite ατμοκίνητο τρένο που εκτελεί την διαδρομή West Highland από το Fort William μέχρι το Mallaig κατά τους καλοκαιρινούς μήνες με τακτικά δρομολόγια και λιγότερα το υπόλοιπο του έτους.





Η περιοχή του Glenfinnan Monument όπως αυτή φαίνεται από τον λόφο.





Επιστροφή να πάρουμε το αυτοκίνητο για να καταπιούμε όσο πιό γοργά γίνεται τα περίπου 18 μίλια που μας χωρίζουν με τον επόμενο προορισμό μας το Fort William, καθώς ο καιρός έχει αρχίσει να κλείνει επικίνδυνα.



Το ‎⁨Fort William⁩, είναι μια κωμόπολη με κοντά 11Κ κατοίκους, βρίσκεται στην περιοχή Lochaber στα δυτικά υψίπεδα και είναι μια δημοφιλής βάση εξόρμησης για τα σαββατοκύριακα και για καλοκαιρινές διακοπές.
Έχει σε κοντινή απόσταση το υψηλότερο βουνό της Βρετανίας το Ben Nevis, που παρέχει μερικά από τα πιο εκπληκτικά τοπία.



Χωρίς να χρονοτριβούμε και με διόλου υστεροβουλίες τιμήσαμε πρώτα το συγκεκριμένο Restaurant για να αποφύγουμε τις διαμαρτυρίες που ολοένα ακούγονταν και πιό έντονες από τα εντερικά μας συστήματα και δεν το μετανοιώσαμε αν και το ακριβοπληρώσαμε.



Ακολούθησε, αμέσως μετά, μια μικρή βόλτα στον κεντρικό πεζόδρομο για τη δέουσα ¨χώνεψη¨.









Κρατήθηκα, και πολύ μάλιστα, στον πειρασμό για γευσιγνωσία στο παραπάνω κατάστημα, αλλά περισσότερο στο να δοκιμάσω ένα από τα δύο kilt της βιτρίνας που πραγματικά σε καλούσε να το πράξεις.



Λίγο αργότερα, ξεκινώντας καταλάβαμε πως αφήσαμε πίσω μας, για τα καλά, τόσο το ⁨Fort William⁩ όσο και την μπόρα αφού ο ορίζοντας εμπρός μας ήταν γαλήνιος και είμασταν μέσα στο γεμάτο δέος Lochaber Geopark στη βαθιά κοιλάδα και τα ψηλά βουνά του Glen Coe που έχουν σκαλισθεί πριν από αιώνες από παγωμένους παγετώνες και ηφαιστειακές εκρήξεις.

Το Glen Coe είναι ένα από τα πιο όμορφα, ρομαντικά και άλλα κοσμοπολίτικα μέρη στη Σκωτία. Είναι δε ακόμη συνιφασμένο με τις ταινίες όπως το Skyfall του James Bond και αρκετές ταινίες του Harry Potter.





Το χωριό Glencoe βρίσκεται γεωγραφικά ανάμεσα στις όχθες του Loch Leven και το στόμα της διάσημης κοιλάδας, καθιστώντας το την ιδανική βάση για εξερεύνηση της περιοχής του Lochaber, που είναι γνωστή ως υπαίθρια πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου.

 

[themischar]

Τα 45 μίλια μέχρι την πόλη Oban τα διανύσαμε σε δυό ώρες και αυτό δε μας ήταν και τόσο ευχάριστο γιατί αλλιώς πως το είχαμε σκεφθεί. Η κίνηση που συναντήσαμε λόγω της ώρας και του must προορισμού, πήγε πίσω τον ούτως ή άλλως εύθραστο ημερήσιο προγραμματισμό μας.

Το όνομα Oban προέρχεται από τη γαελική γλώσσα και σημαίνει «μικρός κόλπος» και η παραθαλάσσια αυτή πόλη βρίσκεται γύρω από ένα εκπληκτικό φυσικό λιμάνι, φωλιασμένη κυριολεκτικά, παράλληλα δε περιτριγυρισμένη από ακτές πολλών όμορφων χιλιομέτρων. Στην πόλη υπάρχουν πολλές μικρές γκαλερί και καταστήματα όλων των ειδών παμπ, καφέ και εστιατόρια, καθώς και ένα κεντρικό, τοπικό, αποστακτήριο, ένα παρασκευαστήριο σοκολάτας και ένα μουσείο (τέτοια ώρα τέτοια λόγια).
Το Oban είναι επίσης γνωστό ως η Gateway to the Isles, και την αποκαλούν η ανεπίσημη πρωτεύουσα των Δυτικών Χάιλαντς.

Το μέρος, μας συνεπήρε και αν είχαμε χολωθεί μια φορά όταν δεν βρίσκαμε να διανυκτερεύσουμε εκεί, τώρα χωλοθήκαμε δυό με αυτό που αντικρύσαμε (λέμε πως θα πάει πακέτο, κάποια άλλη φορά, μαζί με το Bealach na Ba).









Το μικρό και ιστορικό αποστακτήριο της όμορφης παραλιακής πόλης, το Oban Distillery παίρνει το όνομα από την πόλη και είναι κάτω από απότομο βράχο και είναι ένα από τα μικρότερα και παλαιότερα αποστακτήρια στη Σκωτία που παράγει το ουίσκι West Highland Malt 14 ετών.















Ο πύργος McCaigs, φαίνεται απο μακρυά, δημιουργήθηκε πριν από πάνω από 100 χρόνια για να βοηθήσει τους ανέργους πετρο-μαστόρους της περιοχής και για ανεξιχνίαστο λόγο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, αγκαλιάζει την πόλη ως ένα στεφάνι.
Τον είδαμε μόνο από το λιμάνι, αλλά φαίνεται μαγευτικό και πραγματικά προσθέτει στο τοπίο.





Στην κολώνα, στην είσοδό ενός cafe, δυό χαρακτηριστικές επιγραφές :



Η περιπλάνηση μας, τράβηξε αρκετά χωρίς να μπορούμε όμως να αφεθούμε, κάτι που πολύ επιθυμούσαμε.















Οι ομορφιές, της πόλης, πολύ ξεχωριστές παρόλο που ο ουρανός συνέχιζε και μας έπαιζε, δείχνοντας μια τα δόντια του και μια τη χαρά του.















Φύγαμε, ναι τα καταφέραμε και φύγαμε με πόνο ψυχής αλήθεια αλλά έπρεπε να το κάνουμε γιατί είχαμε άλλα 38 μίλια να διανύσουμε ως το Inveraray και η ώρα ήταν 20.15 μμ.
Σταθερά και κάπως αργά τα διανύουμε με το σκηνικό της διαδρομής, να είναι, το ίδιο και απαράλλαχτο.





Νομίζαμε πως τα είχαμε δει όλα σε σχέση με τη διαμονή μας στη Σκωτία αλλά κι᾽ αυτό που μάθαμε σήμερα είναι ένα ακόμη + σε όλα τα άλλα.

Φθάσαμε στο δρόμο που ήταν το airbnb κατάλυμμά μας, όμως διασχίζοντας τα περίπου 150μ του δε βρίσκαμε παρά μόνον ζυγούς αριθμούς γιατί μονούς αριθμούς δεν είχε !
Το GPS μας έλεγε φωναχτά έως τσιριχτά : << Φθάσατε στον προορισμό σας >>.

Με ένα τηλεφώνημα που κρίθηκε αναγκαίο κακό, στην οικοδέσποινα, το λύσαμε :
<< Συνεχίστε στο τέλος του δρόμου και στρίψτε αριστερά & αριστερά όπου θα βρείτε τους μονούς αριθμούς σας περιμένω, είπε...>>
Όντως, στρίψαμε αριστερά και αμέσως αριστερά και το βρήκαμε.
Τα σπίτια ήταν κολλητά πλάτη με πλάτη με τις αυλές τους εμπρός και ¨έβλεπαν¨ σε δυό δρόμους με την ίδια ονομασία, στον ένα δρόμο οι μονοί αριθμοί και στον άλλο δρόμο οι ζυγοί ! ! !

Η κούραση της μέρας δεν μας επέτρεπε, σήμερα, για κάτι άλλο.

 

[themischar]

06/08 και Inveraray - Loch Lomond - Inveraray, 102 Mi



https://drive.google.com/open?id=1MdJH9Ix6Bmhhi-pHqnVAst-z6hWiQcBx&usp=sharing

Η απόλυτη ησυχία που επικράτησε όλη τη νύχτα μαζί με τη σωρευμένη ταλαιπωρία μας (να μη λησμονούμε τόσο εύκολα το τελευταίο 48ώρο), ήταν αυτά που μας έδωσαν την ευκαιρία να ξεκουραστούμε αρκετά ώστε να είμαστε σε θέση να απολαύσουμε τη σημερινή μας εξόρμηση προς το Luss και φενικότερα στη λίμνη Loch Lomon



Μας πήγε, ούτε λίγο ούτε πολύ, περασμένες 10.00 πμ μέχρι να ξεκουνήσουμε και βγαίνοντας έξω στο δρόμο έδειχνε χαρά Θεού, τόσο από κίνηση όσο και από καιρό.



Με πολύ άνεση βγήκαμε από τα γραφικό χωριό και το ίδιο άνετα συνεχίσαμε στον Α83, με κατεύθυνση προς στη λίμνη Loch Lomond. Ο δρόμος για κάποια μίλια έτρεχε δίπλα στον κόλπο δίνοντας ξεχωριστό χρώμα στη διαδρομή που ούτως ή άλλως ήταν χαρακτηρισμένη ως πράσινη.



Ο καιρός, γνήσιος Σκωτσέζος, πολύ γρήγορα άλλαξε τα κέφια του και η χαρά Θεού που αντικρίσαμε όταν βγήκαμε στο δρόμο πήγε, αλλού, τη δική της βόλτα.
Δεν ΅ενιωσε¨ ως φάνηκε την ανάγκη να μας κάνει παρέα και πολύ περισσότερο το κέφι.





Με τον ουρανό ολούθε, για μια ακόμη φορά, μπλοκαρισμένο με σύννεφα βροχής φθάσαμε στο μικρό χωριό Tarbet, που είναι στο σταυροδρόμι των δρόμων Α83 & Α82.
Εκεί, προτιμήσαμε να πάμε τον Α82 3 μίλια Βόρεια του χωριού Tarbet και να δούμε το μικρό δασώδες νησάκι Isle of Inveruglas στην όχθη της λίμνης Loch Lomond (στο Inveruglas Bay) και μετά να κατεβούμε Νότια προς τη μεριά του προορισμού μας.



Προσπεράσαμε τις πελώριες εγκαταστάσεις του σταθμού ηλεκτροπαραγωγής, που καμουφλάρονται ικανοποιητικά μέσα στο πράσινο για να βρεθούμε λίγο μετά σε ένα μεγάλο καλοδιαμορφωμένο Viewpoint μαζί με άλλους αρκετούς επισκέπτες.



Το Pyramid Viewpoint, στο Inveruglas, πρόκειται για μια πυραμίδα ύψους 8 μ. που προσφέρει εξαιρετική θέα σε όλη την Loch Lomond, μαζί με τις κοντινές Άλπεις Άροχαρ.
Είναι χτισμένο από βιώσιμη ξυλεία σε γκρίζο χρώμα και εγκαταστάθηκε - άνοιξε το 2015.
Παρέχει απίστευτη θέα στο μεγαλύτερο τμήμα της εσωτερικής υδάτινης έκτασης της λίμνης Loch Lomond και ένα υπάρχον καφέ σηματοδοτεί την είσοδο για τους επισκέπτες που φτάνουν είτε με αυτοκίνητο από τον Α82 είτε με βάρκα.













Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε Νότια προς την ευρύτερη περιοχή της Alexandria.
Η Alexandria, είναι μια πρώην βιομηχανική πόλη Νότια της λίμνης Loch Lomond και Βόρεια του Dumbarton που βρίσκεται δίπλα στον ποταμό Leven. Έχοντας αναπτυχθεί από ένα και μόνο κατάστημα ειδών παντοπωλείου στις αρχές του 18ου αιώνα, η πόλη μεγάλωσε και έγινε μια σημαντική βιομηχανική πόλη τον 19ο αιώνα από την ανάπτυξη της κλωστοϋφαντουργίας και της αυτοκινητοβιομηχανίας Argyll Motor Works (μεταξύ 1905 και 1913).

Πολύ κοντά, 10 μίλια Βόρεια της Alexandria και περίπου 10 μίλια Νότια του Tarbet στη δυτική όχθη της λίμνης Loch Lomond βρίσκεται το όμορφο χωριό Luss που έχει γίνει ένα δημοφιλές σημείο στάσης για τους επισκέπτες που εξερευνούν την περιοχή Loch Lomond.
Το χωριό, με τα πανομοιότυπα σπίτια από ψαμμίτη και σχιστόλιθο και τους ολάνθιστους κήπους που τα περιβάλλουν αναπτύσεται στο μήκος μιας στενής αμμώδους και χαλικώδους παραλίας και απετέλεσε το κατεξοχήν σκηνικό του επιτυχημένου τηλεοπτικού προγράμματος ¨ Soap High Road¨, το οποίο αναμφισβήτητα συνέβαλε στη δημοτικότητά του κατά τη διάρκεια των δεκαετιών 1980-90.





Συνεχίζει μα ρίχνει, κανονικότατα, το νεράκι του αλλά ποιος δίνει σημασία όταν τα μάτια ¨χορταίνουν¨ από τις τριγύρω πολλές όμορφες και δελεαστικές εικόνες.









Ένας από τους πρώτους Χριστιανούς μάρτυρες της Σκωτίας ήταν ο St. Kessog, ο οποίος
γεννήθηκε από την βασιλική οικογένεια του Munster στη Νότια Ιρλανδία γύρω στο 460 μ.Χ.. Έφτασε σ´ αυτήν την περιοχή τον 6ο αιώνα και ίδρυσε ένα μοναστήρι στο κοντινό Inchtavannach (νησί των μοναχών).



Δεν είναι γνωστό αν ο St. Kessog έχτισε μια εκκλησία στο Luss αλλά η παρακείμενη εκκλησία St Luss Parish Church χτίστηκε το 1875 από τον Sir James Colquhoun στην τοποθεσία μιας παλαιότερης, που είχε χτιστεί το 1771.
Έχει μια υπέροχη σκεπαστή οροφή από σκωτσέζικο πεύκο και εκλεκτά βιτρό παράθυρα.







Αφήσαμε τα ανθοστολισμένα δρομάκια, που ποτίζονταν από το ψιλόβροχο και κατηφορήσαμε προς την παραλία για να πάρουμε το waterbus προς τη Balmaha.
Ήθελε λίγη ώρα για να αναχωρήσει, το waterbus, οπότε στάθηκαν τυχερές οι πάπιες που καραδοκούσαν αφού τις ταΐσαμε και με το παραπάνω.

 

[themischar]

Αρκετά φιλικό και γνώριμο σαν σκαρί, το waterbus, μας μάζεψε -όλους- με συνοπτικές διαδικασίες και αφού καλοκαθίσαμε εντός του, που καιρός για έξω, ξεκίνησε την 45λεπτη διαδρομή του μέσα στη βροχή που ολοένα και δυνάμωνε.









Η Balmaha είναι ένα από τα αγαπημένα μέρη στην περιοχή Loch Lomond & The Trossachs. Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει όλο και πιο δημοφιλής και μάλιστα τόσο πολύ, ώστε στις ηλιόλουστες μέρες ο μεγάλος χώρος στάθμευσης -για όσους το προσεγγίζουν από στεριά- γεμίζει γρήγορα.

Και το μικρό λιμανάκι, επίσης, γεμίζει με λογής λογής σκάφη απ´ότι διαπιστώσαμε κι´ εμείς όταν φτάσαμε στη Balmaha.





Το Weir's Rest, έως τα τέλη του 2014 ήταν απλά ένα κομμάτι αχρησιμοποίητου εδάφους, τώρα έχει διαμορφωθεί πολύ όμορφα και και είναι αφιερωμένο στη ζωή του Tom Weir.

Ο Tom Weir ήταν διάσημος Σκωτσέζος ορειβάτης και τηλεοπτικός παρουσιαστής. Η εκτεταμένη τηλεοπτική του σειρά «Weir's Way» μετέφερε τα θαύματα της Σκωτσέζικης φύσης σε εκατομμύρια Σκωτσέζους.





Το δημοφιλές Oak Tree Inn, που άνοιξε ως μπαρ και εστιατόριο το 1997, συνέβαλε στη βελτίωση της εμφάνισης και των εγκαταστάσεων του χωριού.



Το St. Mocha, είναι ένα καφενείο και εκτός από καφέ σερβίρει παγωτό με τοπικές γεύσεις και
επίσης πουλάει καβουρντισμένο καφέ σε σακούλες συσκευασίας <<Loch Lomond Coffee Co.>> που καθεμιά της κάνει δωρεά, ένα ποσό, για την υποστηρίξη της διατήρησης του κόκκινου σκίουρου στη Balmaha.



Ο δρόμος γίνεται ανηφορικός πηγαίνοντας προς το Κέντρο Πληροφοριών - Μουσείο που βρίσκεται στο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων.



Οι υπάλληλοι του χώρου καταρτισμένοι, φιλικοί και εξυπηρετικοί, τα εκθέματα είναι λίγα και αφορούν την ενδιαφέρουσα άγρια φύση και τη γεωλογία που βρίσκεται γύρω από την Balmaha.



Είχαμε ακόμη λίγο χρόνο έως ότου προσεγγίσει το επόμενο waterbus (το πήγαινε-έλα γινὀταν κάθε δυό ώρες) και απομακρυνθήκαμε λίγο προς το μέρος που έδειχνε η πινακίδα : To the beach . . .
Και πάμε και προχωράμε και αναρωτιόμαστε που πάμε και γιατί πάμε !







Έ, φθάσαμε στην πρώτη διαμορφωμένη ¨beach¨, την φωτογραφίσαμε, μειδιάσαμε ελαφρώς και



πήραμε ξανά το μονοπάτι όχι προς τα εμπρός (κατά το γνωστό, <<πάρε τα κουβαδάκια σου και σε άλλη παραλία>>) αλλά προς τα πίσω, προς την προβλήτα.



Το waterbus έφθασε στην ώρα του και μόλις απομακρυνθήκαμε από την προβλήτα φάνηκε το μονοπάτι με το γεφυράκι, που οδηγούν στις ¨τσιγκούνικες παραλίες¨ της Balmaha.



Μια από τις πολλές δραστηριότητες, στη λίμνη, σχεδόν ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών είναι και αυτή της Ιστιοπλοΐας.
Πολύ δημοφιλής απ´ ότι φάνηκε, μιας και ο ορίζοντάς μας ζωντάνεψε από τα μικρά και μεγάλα σκάφη που έπλεαν δίπλα - δίπλα ή πολύ πιθανόν και αγωνιστικά, κάτι που δεν το γνωρίζω.









Το ταρακούνημα από το waterbus, δε στάθηκε ικανό να μας κάνει να αποφύγουμε τα δυό καφεδάκια σε ένα από τα cafe στη στεριά.
Κάπως έτσι, καταφέραμε και πήραμε μια ανάσα για να πάρουμε χαλαρά το δρόμο της επιστροφής.



Η βροχούλα που δεν έγινε ποτέ βροχή, μας συνόδευσε έως το Inveraray.
Με θέα στα νερά της Loch Fyne, το Inveraray είναι μια παραδοσιακή κομητεία της Argyll.
Ιδρύθηκε το 1745 από τον 3ο Δούκα του Argyll ο οποίος ήταν επικεφαλής της ισχυρής Clan Campbell.
Η πόλη είναι ένα απόλυτο κομμάτι της Σκωτσέζικης γεωργιανής αρχιτεκτονικής.



Το Inveraray Bell Tower είναι ένα από τα αξιοθέατα της πόλης και τα 176 σκαλιά του σε οδηγούν ως το υπέροχο καμπαναριό στην κορυφή που σε αποζημιώνουν με τη θέα προς τη γύρω περιοχή, όταν βέβαια είναι ανοικτή η είσοδος και έχει καλό καιρό !





Ο όμορφα διατηρημένος κήπος γύρω από το Inveraray Bell Tower προσφέρεται για χαλαρές και άνετες βόλτες.

 

[themischar]

Δεν κυκλοφορεί ψυχή εδώ και λίγη ώρα που έχουμε έλθει και περιφερόμαστε στην πόλη ίσως λόγω καιρού αλλά πολύ πιθανόν λόγω της ώρας.





Το War Memorial δεσπόζει, αγέρωχο, στο πάρκο της παραλίας με το βλέμμα στραμμένο προς στην είσοδο της πόλης.















Ένα από τα σημαντικότερα κτίρια είναι το Inveraray Jail, πρόκειται για ένα βραβευμένο μουσείο που αναπαριστά γραφικά τις συνθήκες των φυλακών από τους μεσαιωνικούς χρόνους μέχρι τον 19ο αιώνα.







Βλέποντας αφενός τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και αφετέρου τους άδειους δρόμους συνειδητοποιήσαμε πως μάλλον η ώρα του φαγητού είναι σε πλήρη εξέλιξη και είπαμε να μη το ¨τραβήξουμε¨ άλλο και στριφογυρίσαμε να βρούμε το restaurant που είχαμε ήδη, κάποια στιγμή, επιλέξει.







Με το κρεμασμένο, στον τοίχο, ρολόι να δείχνει ανάποδα τις ώρες (μπερδεύεσαι με μια πρώτη ματιά νομίζοντας πως ¨λέει¨ 5.13 αλλά είναι 7.13) στρωθήκαμε για ένα καλό φαγοπότι.





Όσο εμείς απολαμβάναμε το δείπνο μας, δεν αντιληφθήκαμε πως έξω σταμάτησε η βροχή, μάλιστα έβγαλε και ένα ουράνιο τόξο που άλλαξε όλη την ατμόσφαιρα, σαφώς, προς το καλύτερο.
Έτσι, μας έδωσε την ευκαιρία να ξαναπερπατήσουμε μέσα στα δρομάκια της πόλης που εξακολουθούσε να δείχνει ερημική.















Το ουράνιο τόξο έκανε πολύ καλά τη δουλειά του και προς το τέλος της ημέρα βγήκε και ο εξαφανισμένος για ώρες ήλιος για να δύσει λίγο μετά χωρίς καμμιά βιασύνη.











Το λεωφορείο της γραμμής έτοιμο προς αναχώρηση για τη Γλασκώβη και θα ταξιδέψει χωρίς εμάς, γιατί εμείς θα πάμε Γλασκώβη, αύριο, με το δικό μας μεταφορικό μέσο.