Musique francaise

[galat]

Καποτε-δε θυμαμαι ομως σε ποιο ποστ ειχα βαλει το ερωτημα ποια εκτελεση αυτου του τραγουδιου σας αρεσε περισσοτερο

Όχι ότι είμαι προκατειλημμένος, αλλά εγώ προτιμώ την (αμιγώς) γαλλόφωνη και πρωτότυπη εκτέλεση του Brel.

 

[galat]

Και αφού αναφερθήκαμε στον Georges Brassens και στον Jacques Brel, οφείλουμε νομίζω να αναφερθούμε και στον τρίτο από τα τρία ιερά μουσικά τέρατα, που συνετάραζαν μουσικά την Γαλλία του Μάη του '68.

Leo Ferre

O Leo Ferre, ο μουσικός που τραγούδησε τους καταραμένους ποιητές François Villon, Charles Baudelaire, Paul Verlaine και Arthur Rimbaud καθώς και τους μεγάλους ποιητές του 20ου αιώνα Guillaume Apollinaire και Louis Aragon, ποιητής και ο ίδιος, τραγούδησε για πρώτη φορά
στις 10 Μαϊου 1968, την πρώτη μέρα των οδοφραγμάτων, στην ομοσπονδία των αναρχικών (όπου τραγούδαγε κάθε χρονιά από το 1948) το τραγούδι les Anarchistes.

1. Les Anarchistes.

Y'en a pas un sur cent et pourtant ils existent
La plupart Espagnols allez savoir pourquoi
Faut croire qu'en Espagne on ne les comprend pas
Les anarchistes
Ils ont tout ramassé
Des beignes et des pavés
Ils ont gueulé si fort
Qu'ils peuv'nt gueuler encor
Ils ont le coeur devant
Et leurs rêves au mitan
Et puis l'âme toute rongée
Par des foutues idées
Y'en a pas un sur cent et pourtant ils existent
La plupart fils de rien ou bien fils de si peu
Qu'on ne les voit jamais que lorsqu'on a peur d'eux
Les anarchistes
Ils sont morts cent dix fois
Pour que dalle et pourquoi ?
Avec l'amour au poing
Sur la table ou sur rien
Avec l'air entêté
Qui fait le sang versé
Ils ont frappé si fort
Qu'ils peuv'nt frapper encor
Y'en a pas un sur cent et pourtant ils existent
Et s'il faut commencer par les coups d' pied au cul
Faudrait pas oublier qu' ça descend dans la rue
Les anarchistes
Ils ont un drapeau noir
En berne sur l'Espoir
Et la mélancolie
Pour traîner dans la vie
Des couteaux pour trancher
Le pain de l'Amitié
Et des armes rouillées
Pour ne pas oublier
Qu'y'en a pas un sur cent et qu' pourtant ils existent
Et qu'ils se tiennent bien bras dessus bras dessous
Joyeux et c'est pour ça qu'ils sont toujours debout
Les anarchistes


2. La solitude
(το βίντεο με εικόνες από την υπέροχη ταινία του Jim Jarmusch "στην παγίδα του νόμου")

Je suis d'un autre pays que le vôtre, d'un autre quartier, d'une autre solitude.
Je m'invente aujourd'hui des chemins de traverse. Je ne suis plus de chez vous.
J'attends des mutants. Biologiquement je m'arrange avec l'idée que je me fais de la biologie: je pisse, j'éjacule, je pleure. Il est de toute première instance que nous façonnions nos idées comme s'il s'agissait d'objets manufacturés.
Je suis prêt à vous procurer les moules. Mais...

La solitude...

Les moules sont d'une testure nouvelle, je vous avertis.
Ils ont été coulés demain matin. Si vous n'avez pas dès ce jour, le sentiment relatif de votre durée, il est inutile de regarder devant vous car devant c'est derrière, la nuit c'est le jour. Et...

La solitude...

Il est de toute première instance que les laveries automatiques, au coin des rues, soient aussi imperturbables que les feux d'arrêt ou de voie libre. Les flics du détersif vous indiqueront la case où il vous sera loisible de laver ce que vous croyez être votre conscience et qui n'est qu'une dépendance de l'ordinateur neurophile qui vous sert de cerveau. Et pourtant...

La solitude...

Le désespoir est une forme supérieure de la critique. Pour le moment, nous l'appellerons "bonheur", les mots que vous employez n'étant plus "les mots" mais une sorte de conduit à travers lesquels les analphabètes se font bonne conscience. Mais...

La solitude...

Le Code civil nous en parlerons plus tard. Pour le moment, je voudrais codifier l'incodifiable. Je voudrais mesurer vos danaïdes démocraties.
Je voudrais m'insérer dans le vide absolu et devenir le non-dit, le non-avenu, le non-vierge par manque de lucidité. La lucidité se tient dans mon froc.

 

[galat]

Και λίγη γαλλική ραπ από τους Manau.

 

[mel]

Το Solitude μου θύμισε αμέσως το Ma solitude του Georges Moustaki, που λατρεύω

 

[ΕΡΣΗ]

Αχ! Σε ευχαριστω mel! Μου αρεσει πολυ το τραγουδι αυτο του Moustaki.
Ας προσθεσω και εγω ενα αλλο τραγουδι του Moustaki: Ο μετοικος-le meteque:

 

[galat]

Mε αφορμή την αναφορά της mel στην IN-GRID, ας ακούσουμε από την ίδια και ένα χαρούμενο και χορευτικό swing

 

[σαιτας]

Εισαι για μια περιπλανηση στους δρομους του παρισιου ?
?

 

[galat]

Douce France / γλυκιά Γαλλία

Το 1943, μεσούσης της γερμανικής κατοχής της Γαλλίας, ο Charles Trenet θα κυκλοφορήσει ένα τραγούδι, που αγαπήθηκε πολύ από τους Γάλλους και απέκτησε συμβολική σημασία. Το Douce France δεν είναι παρά ένα ρομαντικό τραγουδάκι, με βουκολικές εικόνες από τα Γαλλικά χωριά του μεσοπολέμου και γεμάτο με παιδικές αναμνήσεις. Και όμως μέσα στην λαίλαπα του πολέμου κατόρθωσε να γίνει κάτι σαν Εθνικό σύμβολο.

Σαράντα χρόνια αργότερα, στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και ενώ το ρατσιστικό Εθνικό Μέτωπο του Ζαν Μαρί Λεπέν σκαρφάλωνε στο 15%, τέσσερις beurs, όπως υποτιμητικά αποκαλούνται οι γεννημένοι στην Γαλλία δεύτερης γενιάς πρόσφυγες αραβικής καταγωγής, κυκλοφορούν μιά δικιά τους εκτέλεση του αγαπημένου Γαλλικού τραγουδιού. Το συγκρότημα Carte de sejour (πράσινη κάρτα), με μέλος του τον μετέπειτα πολύ γνωστό μας Rahid Taha, τραγουδάει το Douce France με τα ίδια λόγια της αρχικής εκτέλεσης, αλλά αλλάζει την μουσική του προσθέτοντας ανατολίτικο στυλ, παντρεύοντας την αλγερινή μουσική rai με σύγχρονους νεανικούς ρυθμούς. Η προσπάθεια αυτή ενσωμάτωσης των beurs στην γαλλική μουσική σκηνή, φέρνοντας όμως μαζί τους και την δικιά τους μουσική κληρονομιά, θα γίνει θετικά δεκτή στην Γαλλία και η εκτέλεση αυτή του Douce France θα γίνει μεγάλη επιτυχία, ενώ η μουσική rai θα γνωρίσει μέρες δόξας.

1. Η αρχική εκτέλεση του Charles Trenet

2. Η εκτέλεση των Carte de sejour

Il revient à ma mémoire
Des souvenirs familiers
Je revois ma blouse noire
Lorsque j'étais écolier
Sur le chemin de l'école
Je chantais à pleine voix
Des romances sans paroles
Vieilles chansons d'autrefois

{Refrain:}
Douce France
Cher pays de mon enfance
Bercée de tendre insouciance
Je t'ai gardée dans mon cœur!
Mon village au clocher aux maisons sages
Où les enfants de mon âge
Ont partagé mon bonheur

Oui je t'aime
Et je te donne ce poème
Oui je t'aime
Dans la joie ou la douleur
Douce France
Cher pays de mon enfance
Bercée de tendre insouciance
Je t'ai gardée dans mon cœur

J'ai connu des paysages
Et des soleils merveilleux
Au cours de lointains voyages
Tout là-bas sous d'autres cieux
Mais combien je leur préfère
Mon ciel bleu mon horizon
Ma grande route et ma rivière
Ma prairie et ma maison.

3. Το 2011 η πρώτη κυρία της Γαλλίας πρόκειται να το τραγούδησει στα Ιταλικά στο νέο της CD.

video Carla Bruni-Sarkozy chante Douce France - carla bruni-sarkozy, douce france, dolce francia - videos kewego

​

 

[ΕΡΣΗ]

Προτιμω την εκτελεση των Carte de sejour

 

[galat]

Προφανώς και εγώ. Ο Charles Trenet είναι λίγο γλυκανάλατος.

 

[σαιτας]

Προφανώς και εγώ. Ο Charles Trenet είναι λίγο γλυκανάλατος.

Υπαρχει μια μεγαλη διαφορα, το ενα ειναι γαλλικο τραγουδι του πολεμου, οπως πολυ σωστα ανεφερες και το αλλο αμανες, στην δεκαετια του 80 με μοδα τοτε τα εθνικ.
Εμενα μου αρεσει η κλασσικη εκδοχη. Οπως ομως κι αν εχει, μου αρεσουν οι διαφορες εκδοχες τραγουδιων.

 

[mel]

Εισαι για μια περιπλανηση στους δρομους του παρισιου ?
[URL="

- Mireille Mathieu - Sous le ciel de Paris[/URL] ?

Το τραγούδι το προτιμώ από την Edith Piaf, ενώ το βίντεο, δε το συζητώ, Παρίσι, μαγευτικό Παρίσι. Αχχχ 2 φορές πήγα άλλες τόσες θέλω να ξαναπάω και μάλιστα χειμώνα.