Περασαν κατι μερες απο τις 12-10 επετειος της απελευθερωσης της αθηνας απο τους ναζι,
εδω λοιπον παρισι στη περιοδο της κατοχης κι ενα τραγουδι απο τις πιο διασημες παριζιανικες φωνες της περιοδου
Συνεχίζοντας στον πνεύμα του σαίτα:
Girofle Girofla τραγουδισμένο από τον Yves Montand:
Οι στίχοι είναι της γερμανίδας ποιήτριας και αντιναζίστριας Rosa Holt (έψαξα να βρω στοιχεία για την Ρόζα, και επίσης κατά πόσον οι στίχοι γράφηκαν στα γερμανικά και μεταφράστηκαν ή κατευθείαν στα γαλλικά, αλλά δεν βρήκα τίποτε σχετικά) οι οποίοι γράφτηκαν το 1935 μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία. Το 1937 τους μελοποίησε ο Henri Goublier υιός (1888-1951) βασισμένος στη μελωδία ενός παιδικού παραδοσιακού τραγουδιού με τον ίδιο τίτλο. Το 1950 το τραγούδι αυτό τραγουδήθηκε από τον Yves Montand και έγινε ευρύτερα γνωστό. Η βιογραφία του Henri Goublier στα γαλλικά: Henri Goublier - Wikip
Και οι στίχοι στα γαλλικά:
Que tu as de beaux champs d'orge,
Giroflé, girofla
Ton verger de fruits regorge
Le bon temps c'est là
Entends tu ronfler la forge giroflé, girofla
L'canon les fauchera ! (bis)
Que tu as la maison douce, giroflé, girofla
L'ombre y dort, la fleur y pousse,
L'bonheur y viendra !
Vois la lune qui devient rousse, giroflé, girofla
L'avion la brûl'ra ! (bis)
Que tu as de belles filles, giroflé, girofla
Dans leurs yeux, où le ciel brille,
L'amour descendra !…
Sur la plaine on se fusille, giroflé, girofla
L'soldat les violera ! (bis)
Que tes fils sont forts et tendres, giroflé, girofla
C'est plaisir de les entendre
A qui chantera !
Dans huit jours on va m'les prendre
Giroflé, girofla
L'corbeau les mang'ra ! (bis)
Tant qu'il y aura des militaires
Soit ton fils, soit le mien, on n'verra, par tout'la terre
jamais rien de bien !
On t'tuera pour te fair' taire,
Par derrièr', comm'un chien :
Et tout ça pour rien !
Et tout ça pour rien !
Μου έκανε το εξής εντύπωση στα γαλλικά τραγούδια: οτι κάποια τραγούδια τα οποία έχουν ένα περιεχόμενο αρκετά ζόρικο, πολλές φορές έχουν θεωρηθεί ως παιδικά, ενώ είναι καταφανώς ιστορικού καταρχήν περιεχομένου, οπότε ο χαρακτήρας τους θα έπρεπε να είναι παραδοσιακός.
Ψάχνοντάς το ακροθιγώς έμαθα τα εξής: Προς τα τέλη του 19ου αιώνα η τρίτη γαλλική δημοκρατία θεώρησε οτι έπρεπε να επεκτείνει την δημόσια παιδεία. Τέθηκε λοιπόν ένα ζήτημα του τί και πώς θα διδαχθούν τα παιδιά. Αποφάσισαν λοιπόν να γίνει η εκμάθηση των γαλλικών μέσα από τα παραδοσιακά του τραγούδια (αφού φυσικά εξομαλύνθηκαν οι τοπικές διάλεκτοι στις οποίες ήταν γραμμένα στην "επίσημη" γαλλική γλώσσα. Ως εκ τούτου γενιές ολόκληρες γαλλοπαίδων θεώρησαν αυτά τα παραδοσιακά τραγούδια ως παιδικά τραγουδάκια του τύπου "περνά περνά η μέλισσα".
Παράδειγμα το τραγούδι: Malborough s'en va t'en guerre ( Ο Malborough πάει στον πόλεμο) το οποίο αναφέρεται σε την μάχη του Malpaquet 1709 κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΔ. Η μάχη έδωσε μια αμφίβολη νίκη στους Γάλλους, αλλά εν πάσει περιπτώσει ο Malborough δεν πέθανε στην μάχη όπως διατείνεται το τραγούδι, αλλά στο κρεβάτι του το 1722, δηλαδή πολλά χρόνια αργότερα. Η μουσική του τραγουδιού αυτού είναι κατά πολύ αρχαιότερη, οι ειδήμονες θεωρούν οτι την έφεραν οι σταυροφόροι, οι οποίοι με την σειρά τους την "έκλεψαν" από τους Άραβες. Οι Άγγλοι με την σειρά τους, παρά το οτι έχασαν τη μάχη, την έκλεψαν τη μελωδία και της πρόσθεσαν το ρεφρέν « For he's a jolly good fellow... ». Έτσι ταξίδεψε ως την Αυστραλία όπου ήταν το πρώτο δυτικό τραγούδι που μεταδώθηκε στους Αβοριγίνες σύμφωνα με τον αυστραλό λαογράφο John Meredith.
Το παραθέτω λοιπόν στην πρώτη "σοβαρή" εκδοχή του και σε μια δεύτερη χαζοχαρούμενη παιδική
Όσοι ενδιαφέρεστε για το ιταλικό ή γαλλικό τραγούδι μπορείτε να συντονιστείτε στο Κανάλι Ένα 90,4 FM του Πειραιά, από Δευτέρα έως Παρασκευή 23:00-24:00 στην εκπομπή του Βασίλη Σταυρόπουλου.
Και μια σύγχρονη και επίκαιρη διασκευή από τους γάλλους "αγανακτισμένους" ενός παραδοσιακού ναυτικού τραγουδιού του Santiano το οποίο αυτή τη φορά οι γάλλοι το πήραν από τους άγγλους.
Οι δε άγγλοι ναύτες το τραγούδησαν όταν συμμετείχαν στον πόλεμο του Μεξικού με το Τέξας. Φυσικά ήταν με στο πλευρό των μεξικανών.
Εδώ η σύγχρονη εκδοχή του:
Αρκετά με τα σοβαρά ιστορικά τραγούδια με περιεχόμενο και ουσία.
Τώρα, είναι και καταλληλη η ώρα κατάλληλη να αναφερθώ σε ένα ιδιαίτερο είδος γαλλικού τραγουδιού, αρκετά δημοφιλές στους γάλλους, αλλά ελάχιστα γνωστό έξω από την Γαλλία. Πρόκειται για το chanson paillarde, του οποίου η κατα κυριολοεξία μετάφρασή του είναι γαμοτράγουδα. Συνήθως βασίζονται σε μια ήδη υπάρχουσα μελωδία, αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Οι στίχοι τους όσο μπορώ να τους καταλάβω, γιατί είναι γεμάτοι ιδιωματισμούς και γαλλική αργκό, είναι εξαιρετικά περιγραφικοί, δεν αφήνουν δηλαδή και πολλά πολλά για τη φαντασία.
Συνήθως οι δράστες τέτοιων τεχνουργημάτων είναι φοιτητές, εξ ου και ονομάζονται και chansonerie estudiatine, και μάλιστα κυρίως φοιτητές της ιατρικής, οι οποίοι τα εμπνεόντουσαν όλοι μαζί στα εστιατόρια των νοσοκομείων που έκαναν την πρακτική τους: μάλλον ως αντίδραση στην πρώτη τους επαφή με την αρρώστια και τον θάνατο. Επίσης συχνά έχουν και αντικληρικό περιεχόμενο.
Υπάρχουν ειδικοί ερμηνευτές και ειδικές συλλογές τέτοιων τραγουδιών!
Καταρχήν βάζω ένα το οποίο δίνει τους στίχους προκειμένου να καταλάβουν οι γαλλομαθείς περί τίνος πρόκειται (εγώ κατάλαβα την γενική ιδέα-κατά λέξη μετάφραση αδυνατώ να κάνω):
Παραθέτω ένα τραγούδι από την Colette Renard σπουδαία ερμηνεύτρια του είδους -και όχι μόνο αυτού του είδους http://fr.wikipedia.org/wiki/Colette_Renard:
και ένα που και σπουδαία γαλλικά να μην ξέρει κανείς εύκολα καταλαβαίνει το συμβαίνει:
Επίσης ορισμένα από αυτά έχουν διάρκεια στον χρόνο οπότε πλέον θεωρούνται παραδοσιακά, όπως το La Digue du cul, το οποίο έχει μεσαιωνική προέλευση:στο ενδάμεσο Νάντης και Montaigu στην περιοχή της Βανδέας, υπήρχε ένα φράγμα (digue στα γαλλικά) στο οποίο συνήθιζαν οι κάτοικοι της περιοχής να μαζεύονται το βράδι και να μιλούν για τις ερωτικές και σεξουαλικές τους υποθέσεις. Οπότε και ονομάστηκε η περιοχή ως "το φράγμα του κώλου". Εννοείται οτι δεν άργησε να γίνει τραγούδι που έμεινε και καταλογραφήθηκε από το Ελεύθερο (το μη Ελεύθερο είναι το Καθολικό, αλλά αυτό δε θα καταλογραφούσε τέτοια τραγούδια) Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών το 1922.
Εδώ σε μια πιο πολιτικοσατιρική εκδοχή:
Και φυσικά δεν άφησαν στην ησυχία τους και τα κανονικά παιδικά τραγουδάκια:
Αυτά! Και καληνύχτα σας! Όνειρα γλυκά και απονήρευτα!