Σε καμία περίπτωση δε θεωρούνται Νο1. Ακόμη και για τα δεδομένα της ρεγκετόν δεν είναι ούτε στο τοπ-10 της Κούβας, ούτε πιασάρικα είναι, ούτε στίχο έχει, κλιπάκια της πλάκας γι αυτό και δε γεμίζουν ούτε το Salon Rojo. Αυτή τη στιγμή έχει τουλάχιστον 10 γκρουπάκια ρεγκετόν στην Κούβα πάνω από αυτούς, πολύ δευτεράτζες.Και ο Παντελιδης Νο 1 θεωρειται στην Ελλάδα .
Αυτο το γκρουπ ειναι κακό ακομα και για ρεγκετον και εχουν και χάλια βιντεο πράγμα σπανιο για Κουβα .
Γι αάλλη μια φορά συμπαθητικό κλιπάκι οι Gente de Zona με τον Juan Magan αυτή τη φορά
Xωρίστηκαν, δε διαλύθηκαν: αποχώρησε ο Jacob Forever που κάνει πια σόλο καριέρα και μάλιστα πολύ επιτυχημένη και τη θέση του δίπλα στον Alexander πήρε ο Randy των Charanga Habanera. Από την άλλη ο Jacob πήρε μαζί του τον Nando, τον DJ του συγκροτήματος που πλέον είναι και ο παραγωγός του. Το πιο περίεργο με τον Jacob είναι ότι εξακολουθεί να εκπροσωπείται από την Artex, που είναι κρατική εταιρεία και δε συνηθίζεται... Συνήθως όσοι Κουβανοί κάνουν μεγάλη καριέρα τους παίρνει η Sony, αυτομολούν και ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους (αν και τελευταία αντιστρέφεται η τάση... έζησα να δω και τον Isaac Delgado να επιστρέφει για μετεγκατάσταση στην Κούβα, να ανοίγει εστιατόριο απέναντι από το Cohiba και να παρατάει το Μαϊάμι...σε λίγο θα βλέπουμε τους Μαϊαμιανούς να μας έρχονται με σχεδίες!). Ακριβώς επειδή εξακολουθεί να είναι μουσικά εδριαωμένος ο Jacob στα τραγούδια του κοροϊδεύει τους Gente de Zona που συνεχώς τραγουδούν "directamente de Miami", με το να επαναλαμβάνει "directamente de my... homey" υπονοώντας ότι αυτός δε χρειάστηκε την ώθηση αμερικάνικων τεράστιων εταιρειών.Γιώργο δεν μας είχες πει πως είχαν διαλυθεί οι Gente de zona; Επανενώθηκαν;
Εντάξει με αυτό το τραγούδι έχει γίνει πια...μέχρι και ο Μπίμπερ προσπάθησε να το "εκτελέσει" (και το κατάφερε επιτυχώς) σε αγγλική βερσιόν.[/MEDIA]
Αυτό το τραγούδι έχει γίνει ΤΟΣΟ σούπα στον Άγιο Δομήνικο αλλά και σε όλη την ισπανόφωνη υφήλιο. Μου θυμίζει κάτι παρόμοιες σούπες του Enrique Iglesias (βλ. Bailando) που διάρκησαν 1-2 χρόνια και μετά έπεσαν σιγά σιγά (despacito despacito).Εντάξει με αυτό το τραγούδι έχει γίνει πια...μέχρι και ο Μπίμπερ προσπάθησε να το "εκτελέσει" (και το κατάφερε επιτυχώς) σε αγγλική βερσιόν.
Το Πάσχα βγήκε και versión católica με τίτλο Resucito και στίχους όπως:
Εσεί, είσαι ο Μεσσίας, το κρασί και το ψωμί,
ο λυτρωτής και η αλήθεια
Πήγες στο σταυρό για να σώσεις τον κόσμο
Όσοι ξέρετε ισπανικά, βάλτε να παίζει η versión católica, αλλά να βλέπετε το βίντεο του Fonsi
Στο σημείο που λεει
"Pedrito Pedrito, ήδη λάλησε ο πετεινός
και με αρνείσαι σιγα-σιγά"
έπεσα κάτω!!
Δεν είναι του Ιγκλέσιας αυτό, του Descemer Bueno είναι, ο Ενρίκε το πήρε και το κατακρεούργησε.Μου θυμίζει κάτι παρόμοιες σούπες του Enrique Iglesias (βλ. Bailando)
Χιτ που διαρκεί πάνω από 6 μήνες θεωρείται κλάσικ. Παγκοσμίως είναι μάλλον αδύνατον κομμάτι να διατηρηθεί στην κορυφή πάνω από 8μηνο. Μετά από 4-5 χρόνια αφού ψιλοξεχαστεί ξανανασταίνεται και γίνεται "κλασική επιτυχία". Αλλά να περιμένει κανείς κομμάτι να γίνει επιτυχία ακατέβατη για καμιά τριετία είναι απολύτως αδύνατον. Ειδικά με τα media να παίζουν όλη μέρα πλέον, λογικό είναι να κουράζουν όλα μετά από λίγους μήνες.που διάρκησαν 1-2 χρόνια και μετά έπεσαν σιγά σιγά