Ουγγαρία Mini χειμερινή εξόρμηση στη Βουδαπέστη

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Κ]

Δεν ήταν η πρώτη φορά που σκεπτόμουν να πάμε στη πόλη αυτή. Η παρολίγον επίτευξη του στόχου είχε γίνει το χειμώνα του 2018 αλλά λόγω πολλών ατυχιων τα εισητηρια τα κάναμε χαρτοπολεμο. Δεν πειράζει, όταν κάνουμε σχέδια, ο Θεός γελάει λένε. Εγώ λέω όμως πως δεν είχα πει την τελευταία μου κουβέντα ακόμα. Τότε είχα ξεψαχνισει το κατά @vagar78 ευαγγέλιο της πόλης αλλά και την πολύ καλογραμμένη ιστορία της @Klair όπου και δηλώνω fan του γραψίματος της! Από τότε πολλά μεσολάβησαν, λίγα όμως ταξιδιωτικα, τίποτα στο εξωτερικό. Τον Αύγουστο του 2019 είχα πραγματικά φτάσει στο δίχως άλλο μιας και δεν προβλεπόταν διακοπές ένεκα γαμηλιου ταξιδιού τέλη Οκτώβρη. Κάθε μέρα κοίταζα στο skyscanner τυχαίους προορισμούς, χωρίς λόγο. Αλλά μάλλον με σκοπό γιατί ένα πρωινό έκλεισα με συνοπτικές διαδικασίες τη μετάβαση μου στη Βασίλισσα του Δούναβη για 9-12/2/2020.Τι είχαμε τι χάσαμε σκέφτηκα, το πολύ πολύ να μην ξαναπάμε. Κύλισαν όλα καλά έως το γάμο, πήγαμε το γαμήλιο, περάσαμε υπέροχα και όταν γυρίσαμε το ανακοίνωσα στη συζυγο. Είχαμε ακόμα 3 μήνες, πότε το θυμόταν, πότε ήθελε να το ξεχάσει, ήρθε όμως ο καιρός και ξημέρωσε η μέρα που θα φεύγαμε. Τα δελτία καιρού δυστυχώς δεν έδειχναν χιόνι, όπως πολύ θα ήθελα να δούμε αλλά τι μπορούμε να κάνουμε; Η σύντομη πτήση της Ryanair, συγκριτικά με την ατελείωτη του γαμηλιου έως την άκρη του κόσμου, μας μετέφερε στην Ουγγαρία. Βγήκαμε γρήγορα και κατευθύνθηκαμε στο γκισέ να προμηθευτούμε κάρτες απεριόριστων διαδρομών, για 7 μέρες, έναντι 4950 ουγγρικων φιορινιων ανά άτομο. Σχεδόν όλες οι πληρωμές πραγματοποιήθηκαν με revolut, που πρόσφατα είχα βγάλει. Επιβίβαση στο 200Ε με κατεύθυνση τον τερματικό σταθμό του μετρό, μπλε γραμμή. Τα μεγάφωνα του λεωφορείου μας ενημέρωσαν πως το λεοφωρειο δεν σταματά πια εκεί λόγω έργων συντήρησης αλλά σε 5 σταθμούς πιο κάτω. Όμως και πάλι, ίσως επειδή ήταν Κυριακή, η μπλε γραμμή ήταν εκτός λειτουργίας.Τα δεδομένα της συζύγου ήταν διαθέσιμα χωρίς χρέωση και αυτό μας έλυσε τα χέρια σε όλο το ταξίδι. Εκεί αφού επιβιβαστηκαμε, πήραμε άλλο λεωφορείο, σχεδόν απέναντί που μας μετέφερε πιο κεντρικά. Η στάση που θα κατεβαιναμε ήταν η ferenciek tere του μετρό κανονικά αλλά ρωτήσαμε τον οδηγό και μας είπε να κατέβουμε στη σταση του λεωφορείο Astoria. Από εκεί περπατήσαμε σχεδόν 400 μέτρα και βρήκαμε τη στάση του μετρό που κανονικά θα βγαίναμε και περπατήσαμε λίγο ακόμα για να βρούμε το δωμάτιο μας.Παρατήρησα πιο έντονα και πιο προσεκτικα την αρχιτεκτονική των κτιρίων που περναγαμε. Ολα έδειχναν ίδιας τεχνοτροπία και αρχιτεκτονικής, πανέμορφα και εντυπωσιακά.

Το δωμάτιο που είχαμε κλείσει για τις 3 νύχτες μας ήταν το balance home, δίπλα στη γέφυρα της Ελισάβετ, επάνω στο Δούναβη. Σαν κτίριο ήταν ένα χρεπι αλλά τα δωμάτια ήταν όλο καινούργια! Αφού αφήσαμε τα πράγματα μας ρίξαμε μια ατελείωτη ματιά από το δωμάτιο μας. Αυτή η θέα, που θα μας συντροφεύει για τις 3 επόμενες μέρες μας άρεσε πολύ!

Είχα κλείσει φαγητό για τις 18.00 παρακινωμενος από τις συμβουλές στο hungarikum bistro οπότε είχαμε σχεδόν 3 ώρες στη διάθεσή μας για μια βόλτα γνωριμίας. Από κάτω ακριβώς έκανε στάση το τραμ με αριθμό 2 όπου θα μας μετέφερε μετά από λίγες στάσεις στο Φαραώνικών διαστάσεων κτίριο του κοινοβουλίου. Κάτσαμε προς τη μεριά του ποταμού για να χαζεψουμε την μεριά της Βούδας. Ξεχώριζαν το παλάτι και πιο κάτω φάνηκε η γέφυρα των Αλυσίδων και πιο κάτω ο Προμαχώνας των Ψαράδων. Μαγικές εικόνες και ξέραμε καλά πως το βράδυ όλες αυτές οι εικόνες θα ήταν ακόμα πιο δυνατές.Οι πρώτη εικόνα του κοινοβούλιο μας αρεσε πολύ!

Σύντομη βόλτα γύρω του, πιο πολύ λαιμαργία να ρουφηξουμε εικόνες και συναισθήματα. Περπατήσαμε και κατεβήκαμε τα σκαλιά για το επόμενο αξιοθέατο που είναι κοντά, στα παπούτσια του Δούναβη. Συγκλονιστικο μνημείο για τα όσα απάνθρωπα μπορεί να σκεφτεί και πραγματοποιήσει ο ανθρώπινος νους, ποσο μάλλον σε αθώους ανθρωπους!

Γυρίσαμε ξανά προς τη μεριά του κοινοβουλίου, βάλαμε τα κασκολακια μας και τα σκουφιά μας γιατί το κρύο μας έδειξε τα δόντια του, και κάναμε μια σύντομη ακόμα βόλτα προς το εσωτερικό της Πεστης. Τα κτίρια μας άρεσαν πολύ και η πολύ έβγαζε μια περίεργη αύρα,ερωτική όπως την μετέφρασα εγώ. Είναι και βέβαια τι οπτική θα δώσεις στα δεδομένα σου. Η βόλτα μας πια κατευθύνθηκε προς το κατάστημα που πραγματικά 18.00 άνοιξε τις πόρτες του. Ήμουν ευτυχής που έκανα κράτηση γιατί αρκετοί που περίμεναν δεν κατάφεραν να κάτσουν. Παράγγειλαμε κότσι,, langos και gulas, όλα υπέροχα.

Ήταν άψογο το φαγητό μας και εμείς πανευτυχεις που κάναμε καλή επιλογή! Ύστερα από ώρα φύγαμε και κατευθύνθηκαμε ξανά στο κοινοβούλιο να το δούμε και φωτισμένο. Το θέαμα ήταν συγκλονιστικο, όλα έδειχναν πολύ πιο όμορφα τώρα φωτισμένα!

Το κρύο ήταν έντονο, όχι όμως ανυπόφορο και είπαμε να περπατήσουμε προς το ξενοδοχείο μας, στην παραδουναβια οδό. Με την ευκαιρία θα βγάζαμε και φωτογραφίες και θα χαιρομασταν και την πόλη φωτισμένη! Και δεν το μετάνιωσαμε! Βγάλαμε και πολύ όμορφες φώτο την γέφυρα την Αλυσίδων

Και πορευτηκαμε αργά προς το δωμάτιο μας οπυ φτάσαμε ύστερα από χαλαρό περπάτημα. Έτσι πέρασε η πρώτη μας, μισή μέρα στην υπέροχη αυτή πόλη! Αύριο θα πηγαίναμε στη Βούδα, όπου θα ρίχναμε και το κυρίως βάρος της μέρας μας!

 

• 1
• 2
• 3
• 4

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 4

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[vagar78]

Πολυ χαιρομαι για σενα που επιτελους τα καταφερες @ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Κ ανυπομονω για τη συνεχεια...

 

[Klair]

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Να ζήσετε και να πορευτείτε αντάμα με αγάπη και κατανόηση στο μακρύ και δύσκολο ταξίδι που δεν είναι άλλο από την ίδια τη ζωή.

Όσο για τα υπόλοιπα ταξίδια σας εύχομαι να είναι πολλά και όμορφα.

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Κ]

Ξημέρωσε η δεύτερη μέρα στην Βουδαπέστη. Αφού φάγαμε το πρωινό βγήκαμε τη βόλτα μας στη πόλη. Ο καιρός ήταν διαφορετικός σήμερα, με μουντό καιρό και περισσότερη παγωνιά.. Το πρόγραμμα σήμερα είχε εξερεύνηση τη μεριά της Βούδας. Μόνο η citadella έδειχνε άπιαστο όνειρο, έδειχνε μια δυσκολουτσικη ανάβαση αλλά το αφήσαμε στο φλου. Η πιο σύντομη διαδρομή που μας έδειχνε το Google ήταν από την στάση ferenciek tere με το λεοφωρειο 110. Μπορει να ήταν η πιο σύντομη, ήταν όμως κάπως κουραστική γιατί είχε ανάβαση σε κάποια σκαλοπατια(αρκετά)

Η κάποια ταλαιπωρία μας ολοκληρώθηκε όταν άρχιζε να ψιχαλίζει, αλλά δεν πτοηθηκαμε. Ευτυχώς σύντομα σταμάτησε, μας επιτάχυνε κιόλας και φτάσαμε σύντομα επάνω. Απέναντι από το δρόμο πήραμε το ανσασερ και ανεβήκαμε στο επάνω επίπεδο που στον ορίζοντα φάνηκε και η εκκλησία του Ματθαίου. Στο δρόμο είδαμε και το ruzwurm όπου φυσικά θα το τιμουσαμε στην επιστροφή!
Βγάλαμε εισητηρια για το εσωτερικό του Ματθαίου και γρήγορα μπήκαμε να θαυμάσουμε το εσωτερικό της! Η εκκλησία πραγματικά μας αντάμειψε, ήταν πολύ όμορφα!

Βγήκαμε και κατευθύνθηκαμε στο Προμαχώνα των Ψαράδων για την εκεί θέα.. Ήταν συγκλονιστικα, πανέμορφα.

Αφού χορτάσαμε τη θέα πήγαμε για ένα σύντομο γλυκάκι στο ruzwurm και από εκεί στη στάση για το λεοφωρειο 16Α για λίγο πιο κάτω, για τη στάση στο παλάτι. Δυστυχώς χάσαμε την τελετή με τους φρουρούς για πολύ λίγο και κατευθύνθηκαμε προς το παλάτι για φώτο

Κατηφορισαμε ύστερα από αρκετή ωρα προς τη γέφυρα των Αλυσίδων χωρίς ακριβώς να ξέρουμε που έπρεπε να πάμε. Αποφασίσαμε να σταματήσουμε στην γέφυρα των Αλυσίδων για να κρεμασουμε το λουκέτο μας και να κλειδώσουμε την αγάπη μας στο Δούναβη, όπως και έγινε και από εκεί να περάσουμε απέναντι έως την στάση του τραμ Νο2 που θα μας πήγαινε στη Σκεπαστη Αγορά για να την θαυμάσουμε και να πάρουμε και τα σουβενίρ μας. Φτάσαμε το μεσημεράκι, προς απογευματάκι εκεί και χαθήκαμε στους διαδρόμους της. Το απέξω εντυπωσιακό κτίριο μετατράπηκε σε ένα μίγμα από αρώματα και εικόνες πολύ όμορφες! Με έκπληξη παρατήρησα πόσοι περίμεναν να φάνε σε μια ουρά και θα περιμέναμε και εμείς αλλά δεν μας άντεχαν τα πόδια μας. Πολλοί Έλληνες ανάμεσα μας μας θύμισαν πόσο αγαπητός είναι ο προορισμός αυτός!Μονο σε εμένα έγιναν παραλληλισμοι πως έπρεπε να είναι οι λαϊκές αγορές στην χώρα μας; Σίγουρα κάτσαμε κάνα δίωρο και μετά χαρας είδαμε όταν βγήκαμε πως είχε βρέξει και ο καιρός άνοιγε πια. Η επόμενη στάση ήταν στο δωμάτιο μας να ξεκουραστουμε λίγο και μετά να πάμε στο Trofea όπου είχαμε κλείσει τραπέζι στις 17,30. Το μαγαζί ήταν στην μεριά της Βούδας όπου φτάσαμε μετά από αλλαγή δύο τραμ. Το κατάστημα ήταν ακριβώς στη στάση του τραμ,ακριβώς στην αρχή της τελευταίας γέφυρας. Μείναμε πολύ ευχαριστημένοι από την εξυπηρέτηση και από το φαγητό, περιποιημένο μαγαζί με πολύ κόσμο και εξαιρετικό φαγητό. Αφού σκασαμε στο φαγητό επαναλάβαμε την αντίστροφη διαδρομή για να φτάσουμε πολύ κοντά στην γέφυρα της Ελισάβετ για να κάνουμε την νυχτερινή κρουαζιέρα! Κόστος 39€/2 άτομα με την εταιρεία legenda. Η διαδρομή ήταν 1 ώρα και τα ήδη υπέροχα κτίρια που βλέπαμε το πρωί εξελίχθηκαν σε κάτι το μαγευτικό.

Πλήρεις πια, πορευτηκαμε προς το δωμάτιο μας, γεμάτοι από τέλειες εικόνες, εικόνες που κάνουν αυτή τη πόλη να ξεχωρίζει και να την καταξιωνει στα μάτια μας! Αύριο θα προσπαθούσαμε να δούμε νέες εικόνες!

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Κ]

Τρίτη μέρα στην όμορφη αυτή πόλη. Αυτή η θέα του δωματιου θα μας ακολουθεί για καιρο

Για σήμερα είχαμε κάνει κράτηση στο New York Cafe στις 12.00 και στις 17.30 στο Fatal. Έτσι, πήραμε ξανά το αγαπημένο τραμ Νο2 και κατευθύνθηκαμε στη γέφυρα των Αλυσίδων

Αφού φτάσαμε εκεί, κατευθύνθηκαμε προς την Βασιλική Αγίου Στεφανου, με τα πόδια, μιας και είναι κοντά. Σύντομα φάνηκε!

Προσπερνοντας το άγαλμα του χοντρού αστυνομικού, που λένε πως είναι τύχη να του χαιδεψεις την κοιλιά, ο υπέρλαμπρο αυτός ναός μας αποκαλύφθηκε πλήρως!

Μπήκαμε γρήγορα μέσα για να θαυμάσουμε το εσωτερικό του ναού αλλά και να προφυλαχθουμε από τους ισχυρούς ανέμους που έπνεαν εκείνη την ημέρα. Πανέμορφο εσωτερικό, μεγαλοπρεπής ναός πραγματικά!

Μου θύμισε Ρώμη, ίσως ήταν αντίγραφο ναού!
Κατευθύνθηκαμε αργά προς το σταθμό μετρό deak ferienc tere, που ξέραμε πως ήταν συγκοινωνίας κόμβος για να πάρουμε τη κόκκινη γραμμή και να πάμε στο καφέ. Πράγματι, ύστερα από λίγες στάσεις και λίγο περπάτημα φτάσαμε στο καφέ, το πιο ομορφο καφέ στο κόσμο, κατά δήλωση πολλών. Η αλήθεια είναι πως είναι σαν παλάτι, με ζωντανή μουσική από πιάνο και έγχορδα, με εξαιρετικές τοιχογραφίες και πανέμορφες διακοσμήσεις.

Απολαύσαμε τα καφεδάκια μας και πραγματικά δεν σταματούσαν να θαυμάζουμε την αρχιτεκτονική και την διακόσμηση.

Αφού πέρασε η ώρα και φύγαμε, πήραμε το αστικό κατεβήκαμε στη στάση ferenciek tere. Μόνο τότε καταλάβαμε πόσο κοντά μας είναι όλα, αλλά και πως η πόλη περπατιεται πανεύκολα. Περπατήσαμε στη vaci utca με την ησυχία μας θαυμάζοντας τα μαγαζιά. Πήγαμε έως την πλατεία και επιστρέψαμε για να πάμε στο ωραίο μαγαζί που τόσα ωραία είχαμε ακούσει. Ακόμα μια φορά επιβεβαιωθηκαμε και απολαύσαμε ωραίο φαγητό. Η επόμενη στάση ήταν στην andrassy utca σε ένα μαγαζί που πουλούσε την καλύτερη σοκολάτα κατά δήλωση τους. Πήραμε το τραμ 49 απέξω από την κεντρική αγορά, κατεβήκαμε deak ferienc tere και από εκεί με τα πόδια, να απολαύσουμε τη βόλτα μας. Φτάσαμε στο μαγαζί, ψωνίσαμε και κατόπιν πορευτηκαμε προς την πλατεία Ηρώων. Φτάσαμε την ώρα που σουρουπωνε και πραγματικά μας άρεσε πολύ, χρώματα και αντιθέσεις μας έφεραν ένα αίσθημα ευδαιμονίας!

Αφού χορτάσαμε εικόνες, σειρά είχε η πλευρά της Βούδας by night. Έτσι, πήραμε την κίτρινη γραμμή μέτρο, που μας άρεσε πολύ γιατί ήταν και η πιο γραφική, σταματήσαμε deak ferienc tere και από εκεί με το λεοφωρειο 16Α στάση στο Προμαχώνα των Ψαράδων όπου τα πάντα ήταν φωτισμένα και σαγηνευτικά!

Η ώρα πέρασε, το κρύο γινόταν πιο αισθητό και γυρίσαμε ακριβώς όπως ήρθαμε. 16Α έως την στάση ακριβώς παρακάτω την γέφυρα των Αλυσίδων και επιβίβαση στην κοντινότερη στάση για το μέτρο Νο2. Ολοκληρώθηκε και αυτή η μέρα που μας άφησε ξανά πολύ ικανοποιημένος από αυτή την ωραία πόλη!

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Κ]

Τελευταία μας μέρα στη Πόλη και ξυπνήσαμε κάπως νωρίς. Θέλαμε να απολαύσουμε όσο μπορούσαμε ακόμα την ημέρα μας, χωρίς άγχος. Το check out στις 11.00 η πτήση μας στις 19.55.Ειπαμε στη receptionist αν μπορούσαμε να αφήσουμε εκεί τα πράγματα μας έως τις 17.00 και αν μπορούσε να μας κλείσει ξανά στο Fatal, που ήταν πολύ κοντά μας και μείναμε υπεικανοποιημενοι από το φαγητό του. Θα θέλαμε σήμερα να πάμε να δούμε την τελετή στο παλάτι και κυρίως να κατέβουμε με το τελεφερίκ. Η citadella και τα λουτρά θα τα χρωστάμε για επόμενη φορά. Έτσι, τραμ έως την γέφυρα των Αλυσίδων και από εκεί το 16Α έως το παλάτι. Φτάσαμε 11.45 και οι ετοιμασίες είχαν ξεκινήσει. Σε λιγάκι ξεκίνησε η τελετή, παρακολουθοντας την με αρκετούς ακόμα ανθρώπους.
Ο καιρός ήταν ηλιόλουστος αλλά με αρκετό κρύο. Κατόπιν κατεβήκαμε με το τελεφερίκ απολαμβανοντας την ωραία θέα!

Θα κάναμε μια βόλτα στη vaci utca ξανά, θα πίναμε ένα ωραίο καφεδάκι στο gerbeaud και θα περιμέναμε να πάει 15.00 για να πάρουμε το γεύμα μας στο Fatal.

Όπως και έγινε, όλα πήγαν σύμφωνα προγράμματος, φάγαμε και μια καμινάδα στο molnarrs, πήραμε τα πράγματα μας και χαρήκαμε τελευταία φορά στο ταξίδι μας το Δούναβη!

Κατόπιν μπήκαμε στο μετρό μπλε γραμμή με προορισμό το αεροδρόμιο. Κατεβήκαμε 5 στάσεις πριν το τέρμα, λόγω εργασιών και από εκεί το 200Ε που ήταν κατάφορτο για το Terminal του αεροδρομίου. Περάσαμε τέλεια σε αυτό το city break, δίνοντας ραντεβού για την επόμενη φορά στην Βασίλισσα του Δούναβη. Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας, να είμαστε καλά να ταξιδεύουμε!

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Κ]

Έκανα ένα μικρό update στις φωτογραφίες!