Travelliaris
Member
- Μηνύματα
- 50
- Likes
- 201
Άμα δεις το χαλάκι στην εξώπορτα μου θα καταλάβεις
-
Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Νοέμβριος /Δεκέμβριος 2020 και Ιανουάριος - Μάρτιος 2021 !
tatooine
Member
- Μηνύματα
- 2.388
- Likes
- 10.208
evaT
Member
- Μηνύματα
- 1.866
- Likes
- 15.850
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Zoom zoom, tzigi, tzigi Spice Farm και στα καπάκια ιδιωτική πτήση;
Ημέρα ταξιδιού ξημέρωσε, στο πρωινό κατά τη διάρκεια των ιατρικών ανακοινωθέντων και του δελτίου τουαλέτας, δήλωσα φιλική συμμετοχή εγώ μαζί με τη Νατάσα-σε όλα μαζί με τη φίλη μου πάντως
Καταπληκτικά....
Χαπακωθήκαμε και το ξεπεράσαμε όμως, συνεχίζοντας το πρόγραμμά μας κανονικά.
Η πτήση μας προς την ενδοχώρα ήταν για το μεσημέρι, άρα είχαμε χρόνο για άλλη μια βόλτα.
Επιλέξαμε το τουρ σε μια φάρμα μπαχαρικών, τα σχετικά κανονίσματα έγιναν από τον οδηγό μας.
Οι μόνοι πελάτες είμασταν στη φάρμα εκείνη την ώρα, ο χώρος ήταν κατάφυτος σαν ζούγκλα με τροπικά φυτά και δέντρα και ξεκίνησαν να μας κάνουν βόλτες σε διάφορα φυτά, να τα μυρίζουμε και να προσπαθούμε να μαντέψουμε τι μπαχαρικό παράγει.
11 φορές στις 10 πέφταμε έξω αφού μέχρι και το φυτό της κανέλας μύριζε σαν κάτι άσχετο.
Νομίζω μόνο η Βάλια βρήκε 3 μαζεμένα και γω αναγνώρισα τον ευκάλυπτο με τη μία-έχω περάσει μήνες και μήνες πάνω από μια κατσαρόλα που έβραζε το μαντζούνι για να ανακουφιστεί από τις βρογχιολίτιδες ο γιός μου όταν ήταν μωρό, αξέχαστος μου έμεινε.
μας πρόσφεραν λουλουδάκι στις κυρίες
Είχε πάντως ενδιαφέρον η ξενάγηση στα φυτά και αρκετό χαβαλέ.
Για παράδειγμα στη μπανανιά πιάσαμε την κουβέντα για τα διαφορετικά είδη μπανάνας που ευδοκιμούν εκεί.
Στην ερώτησή μου πως τα ξεχωρίζουν απάντησε μα φυσικά με το....μέγεθος
Εξηγήσου!
'Απλωσε ο ξεναγός τον αγκώνα του και άρχισε να μου δείχνει.
Ως εδώ είναι η μπανάνα φρούτο
Ως εδώ και έπιασε λίγο παραπάνω, είναι μια άλλη ποικιλία που είναι επίσης φρούτο.
Κι ως εδώ (σχεδόν έφτασε στον αγκώνα το χέρι) είναι η μπανάνα που μαγειρεύουμε.
Α, μάλιστα.
Εσύ, μου λέει ποιά προτιμάς;
Κοντοστάθηκα λίγο και είπα διστακτικά..."καλό παιδί να είναι" για να γονατίσουμε με τον Τάσο από τα γέλια.
Παρακάτω μας εξήγησαν πως το τζίντζερ έχει ευεργετικές ιδιότητες ως προς την βελτίωση της αντρικής λίμπιντο.
Τα έλεγε χαριτωμένα οπότε έπαιξε βιντεάκι....
zoom zoom tzigi tzigi
- YouTube
και λίγο πριν τελειώσουμε ανέλαβε ένας τύπος να σκαρφαλώσει σαν μαϊμού στην καρυδιά και να κόψει καρύδες τραγουδώντας το Hakuna Matata. Παραήταν στημένο για τα γούστα μας και δεν το αποτύπωσα.
Γεγονός είναι πως για την είσοδο δώσαμε μόνο 5 δολάρια το κεφάλι (βλέπω κάτι περίεργες τιμές)
Μας έπρηξαν βέβαια με τα τιπς και τα ψώνια, πήραμε κάποια μπαχαρικά για το σπίτι, αφήσαμε και το κατιτίς μας και δρόμο για αεροδρόμιο.
Η πτήση έφευγε στις 3 το μεσημέρι. Εμείς 12 και κάτι είχαμε φτάσει, μας είπαν ότι το κάουντερ θέλει σίγουρα άλλη μια ώρα να ανοίξει. Τίμιο.
Αράξαμε στην αναμονή, σε λιγάκι έρχεται ένας τύπος και μας ρωτάει αν θέλαμε να πετάξουμε αμέσως.
Λέμε λογικά φεύγει κ άλλη πτήση, why not?
Παραδίνουμε αποσκευές και μας συνοδεύουν προς το γκέητ.
Φανταστικό αεροδρόμιο στο μεταξύ. Στο ένα δωμάτιο το κάουντερ στο επόμενο η έξοδος. Τα αγαπώ τ αεροδρόμια αυτά.
Συν ότι για πρώτη φορά μου έδωσαν boarding card δίχως καθορισμένη θέση!
Το αεροπλάνο ήταν ελικοφόρο. Δεν είχα ξαναπετάξει με τέτοιο
Η επόμενη όμως έκπληξη ήρθε όταν μπήκαμε και διαπιστώσαμε ότι το αεροπλάνο ήταν άδειο.
Δηλαδή είμασταν οι μόνοι επιβάτες.
Τι φάση!
Μάταια περιμέναμε τους υπόλοιπους επιβάτες, μόλις καθίσαμε έκλεισαν τις πόρτες και ξεκίνησε η διαδικασία της απογείωσης, όσο εμείς κοιτιόμασταν σαστισμένοι, με ρωτούσαν αν όντως είχαμε πληρώσει 45 ευρώ για την πτήση. 'Οχι παιδιά ευρώ, 45 δολάρια πληρώσαμε!
Εμείς φταίμε που ξεσαλώνουμε μετά; αφού όλο κάτι τέτοια συμβαίνουν και ρίχνουν λάδι στη φωτιά.
Βγήκαμε τις ανάλογες αναμνηστικές φωτογραφίες
Kέρασαν παγωτάκι μάνγκο!
Μας εξήγησαν πάντως ότι το συγκεκριμένο αεροπλάνο συνήθως φέρνει κόσμο από την ενδοχώρα προς τη Ζανζιβάρη που είναι η συνήθης διαδρομή των επισκεπτών, έτσι τυχαίνει αρκετές φορές να φεύγει εντελώς άδειο. Πάλι ανάποδα τα κάνουμε όλα αλλά μας ευνοεί η τύχη, άσε που βρήκα ευκαιρία να τους πουλήσω παππά, ότι και καλά εγώ τα κανόνισα να πετάξουμε πριβέ, και που να δείτε παρακάτω έλεγα (και δεν ήξερα ότι ΔΕΝ θα έπεφτα έξω).
Φτάσαμε στην Αρούσα που είναι η πόλη εκκίνησης των σαφάρι, είχα κλείσει δωμάτια σ ένα μικρό ξενοδοχείο εκτός πόλης, η αρχική εκτίμηση έλεγε ότι θα φτάναμε το απόγευμα και χρειαζόμασταν ξεκούραση ενόψει των επόμενων πολύ γεμάτων ημερών, έτσι προσάρμοσα τη διαμονή αναλόγως.
Aν μπορούσα να φανταστώ αυτή την τροπή θα είχα κλείσει κάπου με πισίνα για να χαιρόμασταν ένα μπανάκι ακόμη. Αλλά πόση φαντασία να έχω κ γω πια!
Στο ξενοδοχείο είμασταν οι μόνοι πελάτες (ξανά), τα δωμάτια ήταν απλά αλλά άνετα, φάγαμε εκεί, κ επειδή η τοποθεσία ήταν δυσπρόσιτη, σύντομα εγκαταλείψαμε την ιδέα να βγούμε πιο έξω, κοιμηθήκαμε λίγο παραπάνω μπας και αναρρώσουμε έγκαιρα από τα γαστρεντερικά, όχι πείτε μου δηλαδή, ποιός με τρολλάρει;
Το μεγαλύτερο άγχος μου όταν σκεφτόμουν τα του ταξιδιού από το σπίτι μου στη Θεσσαλονίκη, ήταν μην τυχόν και βγει καμιά ασθένεια στο σαφάρι, εκεί που είσαι μακριά από τον πολιτισμό και τις ανέσεις. Σκεφτόμουν, άντε να τύχει ένα κρύωμα, ένα συνάχι, κάπως την παλεύεις, αν σου κάτσει καμιά στραβή με διάρροιες, εκεί να σε δω!
Ε μάλλον με άκουσε ο αλγόριθμος και είπε θα σε φτιάξω εγώ;
Το βραδάκι μας επισκέφτηκε ο πράκτορας που είχαμε κλείσει το σαφάρι, να μας ενημερώσει και να εισπράξει το υπόλοιπο χρήμα. Μια προκαταβολή είχαμε στείλει μόνο, ντάγκα ντάγκα έπεσαν τα ευρώ- ακριβό σπορ το σαφάρι, είχαμε πάρει αρκετά καλή τιμή σε σχέση με αυτά που έβρισκα, αλλά και πάλι φαρμακερό, από την επόμενη θα καταλαβαίναμε το λόγο.
Μέτρησα τα σχετικά χαπάκια για τις διάρροιες, είδα ότι είχα αρκετά, τσεκάραμε τον αριθμό των ασθενούντων και την πέσαμε νωρίς ελπίζοντας ότι θα ξυπνούσαμε με υγεία βελτιωμένη, το σαφάρι ήταν ο διακαής πόθος και ο ουσιαστικός λόγος που επιλέξαμε αυτό το ταξίδι, δε γινόταν να μη υπάρχουν υψηλές προσδοκίες, όσα έχουμε ακούσει και δει υποσχόταν δυνατές συγκινήσεις.
Εμείς απλά αδημονούσαμε να ξεκινήσει η περιπέτεια, να το ζήσουμε με ό,τι είχαμε, να ξαναβρούμε μέσα μας την παιδική ψυχή που λαχταρούσε αγάπη μόνο και λίγη άδολη χαρά, να δούμε βραδιές με τα περισσότερα άστρα στον ουρανό, τις κόκκινες αγουροξυπνημένες ανατολές και λίγη από την αλήθεια μέσα μας.
Ημέρα ταξιδιού ξημέρωσε, στο πρωινό κατά τη διάρκεια των ιατρικών ανακοινωθέντων και του δελτίου τουαλέτας, δήλωσα φιλική συμμετοχή εγώ μαζί με τη Νατάσα-σε όλα μαζί με τη φίλη μου πάντως
Καταπληκτικά....
Χαπακωθήκαμε και το ξεπεράσαμε όμως, συνεχίζοντας το πρόγραμμά μας κανονικά.
Η πτήση μας προς την ενδοχώρα ήταν για το μεσημέρι, άρα είχαμε χρόνο για άλλη μια βόλτα.
Επιλέξαμε το τουρ σε μια φάρμα μπαχαρικών, τα σχετικά κανονίσματα έγιναν από τον οδηγό μας.
Οι μόνοι πελάτες είμασταν στη φάρμα εκείνη την ώρα, ο χώρος ήταν κατάφυτος σαν ζούγκλα με τροπικά φυτά και δέντρα και ξεκίνησαν να μας κάνουν βόλτες σε διάφορα φυτά, να τα μυρίζουμε και να προσπαθούμε να μαντέψουμε τι μπαχαρικό παράγει.
11 φορές στις 10 πέφταμε έξω αφού μέχρι και το φυτό της κανέλας μύριζε σαν κάτι άσχετο.
Νομίζω μόνο η Βάλια βρήκε 3 μαζεμένα και γω αναγνώρισα τον ευκάλυπτο με τη μία-έχω περάσει μήνες και μήνες πάνω από μια κατσαρόλα που έβραζε το μαντζούνι για να ανακουφιστεί από τις βρογχιολίτιδες ο γιός μου όταν ήταν μωρό, αξέχαστος μου έμεινε.
μας πρόσφεραν λουλουδάκι στις κυρίες
Είχε πάντως ενδιαφέρον η ξενάγηση στα φυτά και αρκετό χαβαλέ.
Για παράδειγμα στη μπανανιά πιάσαμε την κουβέντα για τα διαφορετικά είδη μπανάνας που ευδοκιμούν εκεί.
Στην ερώτησή μου πως τα ξεχωρίζουν απάντησε μα φυσικά με το....μέγεθος
Εξηγήσου!
'Απλωσε ο ξεναγός τον αγκώνα του και άρχισε να μου δείχνει.
Ως εδώ είναι η μπανάνα φρούτο
Ως εδώ και έπιασε λίγο παραπάνω, είναι μια άλλη ποικιλία που είναι επίσης φρούτο.
Κι ως εδώ (σχεδόν έφτασε στον αγκώνα το χέρι) είναι η μπανάνα που μαγειρεύουμε.
Α, μάλιστα.
Εσύ, μου λέει ποιά προτιμάς;
Κοντοστάθηκα λίγο και είπα διστακτικά..."καλό παιδί να είναι" για να γονατίσουμε με τον Τάσο από τα γέλια.
Παρακάτω μας εξήγησαν πως το τζίντζερ έχει ευεργετικές ιδιότητες ως προς την βελτίωση της αντρικής λίμπιντο.
Τα έλεγε χαριτωμένα οπότε έπαιξε βιντεάκι....
zoom zoom tzigi tzigi
- YouTube
και λίγο πριν τελειώσουμε ανέλαβε ένας τύπος να σκαρφαλώσει σαν μαϊμού στην καρυδιά και να κόψει καρύδες τραγουδώντας το Hakuna Matata. Παραήταν στημένο για τα γούστα μας και δεν το αποτύπωσα.
Γεγονός είναι πως για την είσοδο δώσαμε μόνο 5 δολάρια το κεφάλι (βλέπω κάτι περίεργες τιμές)
Μας έπρηξαν βέβαια με τα τιπς και τα ψώνια, πήραμε κάποια μπαχαρικά για το σπίτι, αφήσαμε και το κατιτίς μας και δρόμο για αεροδρόμιο.
Η πτήση έφευγε στις 3 το μεσημέρι. Εμείς 12 και κάτι είχαμε φτάσει, μας είπαν ότι το κάουντερ θέλει σίγουρα άλλη μια ώρα να ανοίξει. Τίμιο.
Αράξαμε στην αναμονή, σε λιγάκι έρχεται ένας τύπος και μας ρωτάει αν θέλαμε να πετάξουμε αμέσως.
Λέμε λογικά φεύγει κ άλλη πτήση, why not?
Παραδίνουμε αποσκευές και μας συνοδεύουν προς το γκέητ.
Φανταστικό αεροδρόμιο στο μεταξύ. Στο ένα δωμάτιο το κάουντερ στο επόμενο η έξοδος. Τα αγαπώ τ αεροδρόμια αυτά.
Συν ότι για πρώτη φορά μου έδωσαν boarding card δίχως καθορισμένη θέση!
Το αεροπλάνο ήταν ελικοφόρο. Δεν είχα ξαναπετάξει με τέτοιο
Η επόμενη όμως έκπληξη ήρθε όταν μπήκαμε και διαπιστώσαμε ότι το αεροπλάνο ήταν άδειο.
Δηλαδή είμασταν οι μόνοι επιβάτες.
Τι φάση!
Μάταια περιμέναμε τους υπόλοιπους επιβάτες, μόλις καθίσαμε έκλεισαν τις πόρτες και ξεκίνησε η διαδικασία της απογείωσης, όσο εμείς κοιτιόμασταν σαστισμένοι, με ρωτούσαν αν όντως είχαμε πληρώσει 45 ευρώ για την πτήση. 'Οχι παιδιά ευρώ, 45 δολάρια πληρώσαμε!
Εμείς φταίμε που ξεσαλώνουμε μετά; αφού όλο κάτι τέτοια συμβαίνουν και ρίχνουν λάδι στη φωτιά.
Βγήκαμε τις ανάλογες αναμνηστικές φωτογραφίες
Kέρασαν παγωτάκι μάνγκο!
Μας εξήγησαν πάντως ότι το συγκεκριμένο αεροπλάνο συνήθως φέρνει κόσμο από την ενδοχώρα προς τη Ζανζιβάρη που είναι η συνήθης διαδρομή των επισκεπτών, έτσι τυχαίνει αρκετές φορές να φεύγει εντελώς άδειο. Πάλι ανάποδα τα κάνουμε όλα αλλά μας ευνοεί η τύχη, άσε που βρήκα ευκαιρία να τους πουλήσω παππά, ότι και καλά εγώ τα κανόνισα να πετάξουμε πριβέ, και που να δείτε παρακάτω έλεγα (και δεν ήξερα ότι ΔΕΝ θα έπεφτα έξω).
Φτάσαμε στην Αρούσα που είναι η πόλη εκκίνησης των σαφάρι, είχα κλείσει δωμάτια σ ένα μικρό ξενοδοχείο εκτός πόλης, η αρχική εκτίμηση έλεγε ότι θα φτάναμε το απόγευμα και χρειαζόμασταν ξεκούραση ενόψει των επόμενων πολύ γεμάτων ημερών, έτσι προσάρμοσα τη διαμονή αναλόγως.
Aν μπορούσα να φανταστώ αυτή την τροπή θα είχα κλείσει κάπου με πισίνα για να χαιρόμασταν ένα μπανάκι ακόμη. Αλλά πόση φαντασία να έχω κ γω πια!
Στο ξενοδοχείο είμασταν οι μόνοι πελάτες (ξανά), τα δωμάτια ήταν απλά αλλά άνετα, φάγαμε εκεί, κ επειδή η τοποθεσία ήταν δυσπρόσιτη, σύντομα εγκαταλείψαμε την ιδέα να βγούμε πιο έξω, κοιμηθήκαμε λίγο παραπάνω μπας και αναρρώσουμε έγκαιρα από τα γαστρεντερικά, όχι πείτε μου δηλαδή, ποιός με τρολλάρει;
Το μεγαλύτερο άγχος μου όταν σκεφτόμουν τα του ταξιδιού από το σπίτι μου στη Θεσσαλονίκη, ήταν μην τυχόν και βγει καμιά ασθένεια στο σαφάρι, εκεί που είσαι μακριά από τον πολιτισμό και τις ανέσεις. Σκεφτόμουν, άντε να τύχει ένα κρύωμα, ένα συνάχι, κάπως την παλεύεις, αν σου κάτσει καμιά στραβή με διάρροιες, εκεί να σε δω!
Ε μάλλον με άκουσε ο αλγόριθμος και είπε θα σε φτιάξω εγώ;
Το βραδάκι μας επισκέφτηκε ο πράκτορας που είχαμε κλείσει το σαφάρι, να μας ενημερώσει και να εισπράξει το υπόλοιπο χρήμα. Μια προκαταβολή είχαμε στείλει μόνο, ντάγκα ντάγκα έπεσαν τα ευρώ- ακριβό σπορ το σαφάρι, είχαμε πάρει αρκετά καλή τιμή σε σχέση με αυτά που έβρισκα, αλλά και πάλι φαρμακερό, από την επόμενη θα καταλαβαίναμε το λόγο.
Μέτρησα τα σχετικά χαπάκια για τις διάρροιες, είδα ότι είχα αρκετά, τσεκάραμε τον αριθμό των ασθενούντων και την πέσαμε νωρίς ελπίζοντας ότι θα ξυπνούσαμε με υγεία βελτιωμένη, το σαφάρι ήταν ο διακαής πόθος και ο ουσιαστικός λόγος που επιλέξαμε αυτό το ταξίδι, δε γινόταν να μη υπάρχουν υψηλές προσδοκίες, όσα έχουμε ακούσει και δει υποσχόταν δυνατές συγκινήσεις.
Εμείς απλά αδημονούσαμε να ξεκινήσει η περιπέτεια, να το ζήσουμε με ό,τι είχαμε, να ξαναβρούμε μέσα μας την παιδική ψυχή που λαχταρούσε αγάπη μόνο και λίγη άδολη χαρά, να δούμε βραδιές με τα περισσότερα άστρα στον ουρανό, τις κόκκινες αγουροξυπνημένες ανατολές και λίγη από την αλήθεια μέσα μας.
Attachments
Last edited:
Travelliaris
Member
- Μηνύματα
- 50
- Likes
- 201
Zoom Zoom Tzigi Tzigi είναι το πήδημα στα Τανζανικά, άντε να σας κόβει!
varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 6.476
- Likes
- 12.864
Μιλαμε για μεγαλεια... με τις ιδιωτικες πτησεις σας και τα ολα σας!
evaT
Member
- Μηνύματα
- 1.866
- Likes
- 15.850
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
τι μας πέρασες, για τίποτα πλεμπαίους;
Smaragda53
Member
- Μηνύματα
- 1.074
- Likes
- 2.331
- Επόμενο Ταξίδι
- αχ, μακάρι νάξερα!
- Ταξίδι-Όνειρο
- Πολυνησία
Μα τι ωραία που γράφεις Ευαγγελία που νόμιζα ότι σε βάφτισαν Εύα!
Εκπομπές Travelstories
