Natassa.pla
Member
Αν και σχεδόν είχα πάρει όρκο να μην ξαναπάω Λονδίνο, εντούτοις λίγο η blogo-φίλη Σοφία, λίγο η easyjet που μου πετάει στα μούτρα Ηράκλειο- Λονδίνο 60 ευρώ έκαστη πτήση, λίγο το ότι ο γιός μου την έχει δει μεγάλος παλαιοντολόγος και ευτυχώς το αλτσχάιμερ δεν με χει χτυπήσει ακόμα και θυμούμαι άριστα το μουσείο φυσικής ιστορίας …μου πήρε κάτι σε 10΄΄ για να πιάσω την πιστωτική και να κάνω την κράτηση.
Βέβαια θα έπρεπε να σας πω τους λόγους που είχα κάνει ντιλιτ το Λονδίνο, όμως δεν είναι του παρόντος, αλλά είναι σημαντικό να ξέρετε ότι είναι η τρίτη φορά που πάω και ως εκ τούτου δεν θα αναφερθώ στα σημαντικά αξιοθέατα αφού ήδη τα έχω δει και τέλος πάντων το ταξίδι αυτό είναι λίγο για να αναθεωρήσω την γνώμη για το Λονδίνο.
Πλησιάζει που λέτε η 11η Μαίου για να φύγουμε και σκάει η είδηση – που παρεπιπτόντως πρόσεξα ότι τάραξε όλοκληρο το φόρουμ- ότι στην πανελλαδική απεργία της 11ης Μαίου θα συμμετέχουν και οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας…
Ενημερώθηκα από διάφορες ανακοινώσεις εδώ στο φόρουμ ότι συνήθως η easyjet πραγματοποιεί τις πτήσεις αμέσως μετά την λήξη της στάσης εργασίας και επαναπαύθηκα. Πολύ καλώς για την τσέπη μου διότι αν με έπιανε το άγχος θα άλλαζα την πτήση για να φύγουμε νωρίτερα και θα χρεωνόμουν την διαφορά.
Δευτέρα 9 Μαίου και ενώ η οικογένεια χωραφά απολαμβάνει την ομορφιά της παραλίας και πίνει καφέ λαμβάνω μήνυμα από την ιζι ότι λόγω απεργίας η πτήση ακυρώνεται και για περισσότερες πληροφορίες να διαβάσω το μειλ που μου έχουν στείλει.
Ευθύς η οικογένεια χωραφά πάει στο αρχηγείο για να δει τι θα πράξει με το Λονδίνο, αφού φυσικά αρχίσαμε και οι 3 μαζί «αμάν πια, πριν φύγουμε και άρχισε πάλι η περιπέτεια» διότι είμαστε πολύ της περιπέτειας, από το έχουμε κοιμηθεί στον δρόμο με παιδί 2 χρονών Νοέμβρη μήνα στηνκ. Ευρώπη έως ξεκινήσαμε για Παρίσι και βρεθήκαμε να κάνουμε βακανς στην Αόστα …και πολλά άλλα !
Κοιτάζω το μέιλ μου και αρχίζω τα όχι ρε π$!@#%ουστη μου κλπ κλπ πάλι χαβιάρι θυα πληρώσουμε το εισητήριο, και τι το θελα εγώ το Λονδίνο και λοιπές ευχές … μέχρι που δίπλα ακριβώς από την λέξη refund βλέπω και ένα κουτάκι που λέει free transfer, και αναρωτιέμαι και γω free transfer για που?, αφού δεν πετάμε μας δουλεύουν… λέω ας το πατήσω να δω που θα μας πάνε …και ΝΑΙ !!! ήταν Free transfer σε άλλη πτήση της ιζι!!!
Οφ κορς, αλλάξαμε την πτήση για μία ημέρα νωρίτερα J.
Και οι ώρες περνούν τάχιστα μέχρι την Τρίτη το απόγευμα, οι χειραποσκευές είναι προ πολλού ελεγμένες στις διαστάσεις, ο καιρός μας επιτρέπει να πάρουμε τα λίγα τα λιγότερα, τυπώνουμε και τις κάρτες επιβίβασης, κλείνουμε στα γρήγορα το ξενοδοχείο της έξτρ βραδιάς και ναι, 5:30 μμ είμαστε στον δρόμο για το «κεφαλοχώρι» της Λεβεντογέννας !
Το ταξίδι διάρκειας 4 ωρών υπέροχο και άφιξη το Gatwick στις 2 π,μ ( Ελλάδας) , οπότε η διανυκτέρευση θα έπρεπε να γίνει κάπου στην περιοχή. Εχουμε κλείσει στο Premier inn Gatwick ένα τρίκλινο για 80 λίρες, χωρίς πρωινό. Το ξενοδοχείο απέχει μόλις 400 μέτρα από το North terminal και όντως έτσι ήταν. Βγαίνοντας από το αεροδρόμιο και πλησιάζοντας στο ξενοδοχείο υπάρχει ένα μικρό υψωματάκι το όποίο είναι γεμάτο κουνελο-λαγούς (να σας πω την αλήθεια μου δεν πολυκατάλαβα αν ήταν λαγοί ή κουνέλια) οι οποίοι ρέμβαζαν παρακολουθώντας την κίνηση του δρόμου, τους παίρνει χαμπάρι ο γιός μου και αρχίζει να κυνηγάει τα ζωντανά J Μισή ωρίτσα μείναμε να κυνηγάει τους λαγούς και να στρώνει σχέδια για στήσει ενέδρα J
Αποφασίζουμε ότι είναι αργά και πρέπει να πάμε για ύπνο, οπότε μετά από το αγγλικό τσεκ ιν, (καμία σχέση με «τσακάλια») πάμε στο δωμάτιο μας το οποίο ήταν ευρύχωρο, τα κρεβάτια εξαιρετικά και ρίξαμε ένα ύπνο μέχρι που το πρωί ο κανακάρης μου είχε άγχος να πάμε γρήγορα στους λαγούς και μας ξύπνησε πρωί πρωί …
Για να πάμε Λονδίνο, χρησιμοποιήσαμε το τρένο και την γραμμή Southern, με 8,25 λίρες ανά άτομο (2 ενήλικες και 1 παιδί), δρομολόγια σχεδόν κάθε 10 λεπτά και το ταξίδι μέχρι την Victoria διήρκεσε 40 λεπτά. Tο τρένο φεύγει από το south terminal. Δίπλα ακριβώς από το εκδοτήριο των εισιτηρίων του τρένου, είχε ένα γραφείο πληροφοριών, από εκεί πήρα ένα πολύ χρήσιμο χάρτη με τα δρομολόγια των λεωφορείων του Λονδίνου.
Στην Victoria προμηθευτήκαμε Oyster cards, από τα εκδοτηρια των εισητηρίων και τις γεμίσαμε στα αυτόματα μηχανήματα.
Γενικά να σας πω ότι είχα μεγάλο πρόβλημα στο να βρω ξενοδοχείο σε λογική τιμή για τέσσερις διαν/σεις και έτσι αποφάσισα να κλείσω 2 ξενοδοχεία. Το πρώτο λοιπόν είναι στο Paddington. Λαθος πρώτο, είδα στα εμφανιζομενα ξενοδοχεία τo Rhodes hotel, το οποίο και καλά reviews είχε στο tripadvisor και καλο Rating στο booking, και σκέφθηκα ας κλείσω στου Έλληνα….
Κρατήστε το πρώτο και τελευταίο DO NOT. Μην μείνετε εκεί. Αφού μας καλωσόρισαν και μας ενημέρωσαν ότι στις 2:30 θα είναι έτοιμο το δωμάτιο, αφήσαμε τα πράγματα μας και πήγαμε για μια μίνι βόλτα στην περιοχή. Επιστρέψαμε αργότερα όπου ο ιδιοκτήτης ο Κος Κρις μας οδήγησε στο δωμάτιο μας (100 λίρες των βραδιά) το οποίο αυτοί λέει το αποκαλούν το αμερικάνικο δωμάτιο γιατί είναι πολύ μεγάλο.
Για να μην γίνω εντελώς μπαρούτι τώρα που τα γράφω, απλά απλά σημειώστε ότι κατεβήκαμε σκαλοπάτια για να πάμε, θέα στον φωταγωγό, το μπάνιο δεν ξεπερνούσε τα 2 τετραγωνικά – και πολλά λέω- και το βράδυ βάζαμε πετσέτες πίσω από την πόρτα γιατί είχε μία χαραμάδα που περνούσε ο χέρι μου από κάτω ….
Εννοείται ότι πήγα και παραπονέθηκα, έλλειπε ο μιστερ Κρις, και ο ρεσεψιονίστας μου είπε ότι είναι «κονσιντερντ γκραουντ φλορ» και ότι «ανιγουει είμαστε φουλι μπουκτ». Λαθος Νο2 (λες και είμαι πρωτάρα ρε γ@μώ …) δεν προπληρώνουμε ποτέ ξενοδοχείο αν δεν είναι καρατσεκαρισμένο….
Οπότε για να μην μείνουμε άλλο και μέσα στο δωμάτιο, παίρνουμε τον υπέροχο χάρτη που είχαμε πάρει νωρίτερα από το αεροδρόμιο, βγαίνουμε στην Sussex gardens και αναζητούμε το λεωφορείο που θα μας μεταφέρει στο μουσείο φυσικής ιστορίας, στο South Kensington .
Ούτε λόγος βέβαια για το ότι 5 μέρες την βγάλαμε στον πάνω όροφο στην πρώτη θέση….
Για όσους έχουν να πάνε χρόνια στο Λονδίνο να σας πω ότι τα τάρταλα λεωφορείο είναι εκτός πλέον και έχουν αντικατασταθεί με επίσης διώροφα με οθόνες που ειδοποιούν πάντα για την επόμενη στάση.
Το λεωφορείο μας άφησε ακριβώς μπροστά από το μουσείο Victoria & Albert και το μουσείο Φυσικής ιστορίας είναι ακριβώς στο δίπλα τετράγωνο. Η είσοδος στο μουσείο είναι θεαματική. Ο σκελετός ενός τεράστιου Διπλόδοκου καλωσορίζει τον μικρό μου παλαιοντολόγο ο οποίος μένει με το στόμα ανοικτό, σύντομα ανασυντάσσεται, ανοίγει τις ματάρες μας τράβα και μας λέει «από κει !!!!» . Τυρανόσαυροι, Καμαρόσαυρος, Ιγκουανόδοντας, Εντμοντόσαυρος, πτερόσαυροι και ότι μπορείτε να φανταστείτε ! Ταυτόχρονα λειτουργεί για λίγες μέρες το «age of the Dinosaur” είναι ένα moving animatronic το οποίο για παιδιά που έχουν ενδιαφέρον είναι τουλάχιστον καταπληκτικό. Το μουσείο χωρίζεται σε χρωματικές ζώνες και επειδή είναι τεράστιο είναι καλό να κάνετε την επιλογή σας στο τι θα δείτε.
Εμείς λοιπόν αφού περάσαμε –αν θυμάμαι καλά το χρώμα- για δύο φορές την μπλε περιοχή, μετά πήγαμε να δούμε τα μεγάλα θηλαστικά, τα πτηνά την θαλάσσια ζωή και το Darwin center.
Και αφήσαμε για το Σάββατο την επίσκεψη μας στην ζώνη της γης, που θα ξαναπηγαίναμε με κάτι φίλους μας.
Καφέ και μάφινς (υπέροχα μάφινς) σε μια από τις συμπαθέστατες καφετέριες του μουσείου και μετά βόλτα με το λεωφορείο μέσα στο Λονδίνο. Πρώτο βράδυ βόλτες στο κέντρο και αποφασίζουμε να φάμε στον WU πολύ κοντά στην Chinatown. Στον WU τρως με 6,50 λίρες το άτομο μπουφέ, εξαιρετικό σουβλάκι κοτόπουλο, μοσχαράκι με σως στρειδιών και πιπεριές πολύχρωμες, διάφορα γαριδοειδή, τηγανητό ρύζι και ένα δυό κρεατικά, χοιρινά δλδ. Τα παιδιά τρώνε με 3,25 λίρες.
Επιλέξαμε τον WU γιατί ήταν γεμάτος ασιάτες.
Και μετά από μια μακριά βόλτα, γυρίσαμε στο …αμερικάνικο δωμάτιο μας ….
Συνεχίζεται ….
Βέβαια θα έπρεπε να σας πω τους λόγους που είχα κάνει ντιλιτ το Λονδίνο, όμως δεν είναι του παρόντος, αλλά είναι σημαντικό να ξέρετε ότι είναι η τρίτη φορά που πάω και ως εκ τούτου δεν θα αναφερθώ στα σημαντικά αξιοθέατα αφού ήδη τα έχω δει και τέλος πάντων το ταξίδι αυτό είναι λίγο για να αναθεωρήσω την γνώμη για το Λονδίνο.
Πλησιάζει που λέτε η 11η Μαίου για να φύγουμε και σκάει η είδηση – που παρεπιπτόντως πρόσεξα ότι τάραξε όλοκληρο το φόρουμ- ότι στην πανελλαδική απεργία της 11ης Μαίου θα συμμετέχουν και οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας…
Ενημερώθηκα από διάφορες ανακοινώσεις εδώ στο φόρουμ ότι συνήθως η easyjet πραγματοποιεί τις πτήσεις αμέσως μετά την λήξη της στάσης εργασίας και επαναπαύθηκα. Πολύ καλώς για την τσέπη μου διότι αν με έπιανε το άγχος θα άλλαζα την πτήση για να φύγουμε νωρίτερα και θα χρεωνόμουν την διαφορά.
Δευτέρα 9 Μαίου και ενώ η οικογένεια χωραφά απολαμβάνει την ομορφιά της παραλίας και πίνει καφέ λαμβάνω μήνυμα από την ιζι ότι λόγω απεργίας η πτήση ακυρώνεται και για περισσότερες πληροφορίες να διαβάσω το μειλ που μου έχουν στείλει.
Ευθύς η οικογένεια χωραφά πάει στο αρχηγείο για να δει τι θα πράξει με το Λονδίνο, αφού φυσικά αρχίσαμε και οι 3 μαζί «αμάν πια, πριν φύγουμε και άρχισε πάλι η περιπέτεια» διότι είμαστε πολύ της περιπέτειας, από το έχουμε κοιμηθεί στον δρόμο με παιδί 2 χρονών Νοέμβρη μήνα στηνκ. Ευρώπη έως ξεκινήσαμε για Παρίσι και βρεθήκαμε να κάνουμε βακανς στην Αόστα …και πολλά άλλα !
Κοιτάζω το μέιλ μου και αρχίζω τα όχι ρε π$!@#%ουστη μου κλπ κλπ πάλι χαβιάρι θυα πληρώσουμε το εισητήριο, και τι το θελα εγώ το Λονδίνο και λοιπές ευχές … μέχρι που δίπλα ακριβώς από την λέξη refund βλέπω και ένα κουτάκι που λέει free transfer, και αναρωτιέμαι και γω free transfer για που?, αφού δεν πετάμε μας δουλεύουν… λέω ας το πατήσω να δω που θα μας πάνε …και ΝΑΙ !!! ήταν Free transfer σε άλλη πτήση της ιζι!!!
Οφ κορς, αλλάξαμε την πτήση για μία ημέρα νωρίτερα J.
Και οι ώρες περνούν τάχιστα μέχρι την Τρίτη το απόγευμα, οι χειραποσκευές είναι προ πολλού ελεγμένες στις διαστάσεις, ο καιρός μας επιτρέπει να πάρουμε τα λίγα τα λιγότερα, τυπώνουμε και τις κάρτες επιβίβασης, κλείνουμε στα γρήγορα το ξενοδοχείο της έξτρ βραδιάς και ναι, 5:30 μμ είμαστε στον δρόμο για το «κεφαλοχώρι» της Λεβεντογέννας !
Το ταξίδι διάρκειας 4 ωρών υπέροχο και άφιξη το Gatwick στις 2 π,μ ( Ελλάδας) , οπότε η διανυκτέρευση θα έπρεπε να γίνει κάπου στην περιοχή. Εχουμε κλείσει στο Premier inn Gatwick ένα τρίκλινο για 80 λίρες, χωρίς πρωινό. Το ξενοδοχείο απέχει μόλις 400 μέτρα από το North terminal και όντως έτσι ήταν. Βγαίνοντας από το αεροδρόμιο και πλησιάζοντας στο ξενοδοχείο υπάρχει ένα μικρό υψωματάκι το όποίο είναι γεμάτο κουνελο-λαγούς (να σας πω την αλήθεια μου δεν πολυκατάλαβα αν ήταν λαγοί ή κουνέλια) οι οποίοι ρέμβαζαν παρακολουθώντας την κίνηση του δρόμου, τους παίρνει χαμπάρι ο γιός μου και αρχίζει να κυνηγάει τα ζωντανά J Μισή ωρίτσα μείναμε να κυνηγάει τους λαγούς και να στρώνει σχέδια για στήσει ενέδρα J
Αποφασίζουμε ότι είναι αργά και πρέπει να πάμε για ύπνο, οπότε μετά από το αγγλικό τσεκ ιν, (καμία σχέση με «τσακάλια») πάμε στο δωμάτιο μας το οποίο ήταν ευρύχωρο, τα κρεβάτια εξαιρετικά και ρίξαμε ένα ύπνο μέχρι που το πρωί ο κανακάρης μου είχε άγχος να πάμε γρήγορα στους λαγούς και μας ξύπνησε πρωί πρωί …
Για να πάμε Λονδίνο, χρησιμοποιήσαμε το τρένο και την γραμμή Southern, με 8,25 λίρες ανά άτομο (2 ενήλικες και 1 παιδί), δρομολόγια σχεδόν κάθε 10 λεπτά και το ταξίδι μέχρι την Victoria διήρκεσε 40 λεπτά. Tο τρένο φεύγει από το south terminal. Δίπλα ακριβώς από το εκδοτήριο των εισιτηρίων του τρένου, είχε ένα γραφείο πληροφοριών, από εκεί πήρα ένα πολύ χρήσιμο χάρτη με τα δρομολόγια των λεωφορείων του Λονδίνου.
Στην Victoria προμηθευτήκαμε Oyster cards, από τα εκδοτηρια των εισητηρίων και τις γεμίσαμε στα αυτόματα μηχανήματα.
Γενικά να σας πω ότι είχα μεγάλο πρόβλημα στο να βρω ξενοδοχείο σε λογική τιμή για τέσσερις διαν/σεις και έτσι αποφάσισα να κλείσω 2 ξενοδοχεία. Το πρώτο λοιπόν είναι στο Paddington. Λαθος πρώτο, είδα στα εμφανιζομενα ξενοδοχεία τo Rhodes hotel, το οποίο και καλά reviews είχε στο tripadvisor και καλο Rating στο booking, και σκέφθηκα ας κλείσω στου Έλληνα….
Κρατήστε το πρώτο και τελευταίο DO NOT. Μην μείνετε εκεί. Αφού μας καλωσόρισαν και μας ενημέρωσαν ότι στις 2:30 θα είναι έτοιμο το δωμάτιο, αφήσαμε τα πράγματα μας και πήγαμε για μια μίνι βόλτα στην περιοχή. Επιστρέψαμε αργότερα όπου ο ιδιοκτήτης ο Κος Κρις μας οδήγησε στο δωμάτιο μας (100 λίρες των βραδιά) το οποίο αυτοί λέει το αποκαλούν το αμερικάνικο δωμάτιο γιατί είναι πολύ μεγάλο.
Για να μην γίνω εντελώς μπαρούτι τώρα που τα γράφω, απλά απλά σημειώστε ότι κατεβήκαμε σκαλοπάτια για να πάμε, θέα στον φωταγωγό, το μπάνιο δεν ξεπερνούσε τα 2 τετραγωνικά – και πολλά λέω- και το βράδυ βάζαμε πετσέτες πίσω από την πόρτα γιατί είχε μία χαραμάδα που περνούσε ο χέρι μου από κάτω ….
Εννοείται ότι πήγα και παραπονέθηκα, έλλειπε ο μιστερ Κρις, και ο ρεσεψιονίστας μου είπε ότι είναι «κονσιντερντ γκραουντ φλορ» και ότι «ανιγουει είμαστε φουλι μπουκτ». Λαθος Νο2 (λες και είμαι πρωτάρα ρε γ@μώ …) δεν προπληρώνουμε ποτέ ξενοδοχείο αν δεν είναι καρατσεκαρισμένο….
Οπότε για να μην μείνουμε άλλο και μέσα στο δωμάτιο, παίρνουμε τον υπέροχο χάρτη που είχαμε πάρει νωρίτερα από το αεροδρόμιο, βγαίνουμε στην Sussex gardens και αναζητούμε το λεωφορείο που θα μας μεταφέρει στο μουσείο φυσικής ιστορίας, στο South Kensington .
Ούτε λόγος βέβαια για το ότι 5 μέρες την βγάλαμε στον πάνω όροφο στην πρώτη θέση….
Για όσους έχουν να πάνε χρόνια στο Λονδίνο να σας πω ότι τα τάρταλα λεωφορείο είναι εκτός πλέον και έχουν αντικατασταθεί με επίσης διώροφα με οθόνες που ειδοποιούν πάντα για την επόμενη στάση.
Το λεωφορείο μας άφησε ακριβώς μπροστά από το μουσείο Victoria & Albert και το μουσείο Φυσικής ιστορίας είναι ακριβώς στο δίπλα τετράγωνο. Η είσοδος στο μουσείο είναι θεαματική. Ο σκελετός ενός τεράστιου Διπλόδοκου καλωσορίζει τον μικρό μου παλαιοντολόγο ο οποίος μένει με το στόμα ανοικτό, σύντομα ανασυντάσσεται, ανοίγει τις ματάρες μας τράβα και μας λέει «από κει !!!!» . Τυρανόσαυροι, Καμαρόσαυρος, Ιγκουανόδοντας, Εντμοντόσαυρος, πτερόσαυροι και ότι μπορείτε να φανταστείτε ! Ταυτόχρονα λειτουργεί για λίγες μέρες το «age of the Dinosaur” είναι ένα moving animatronic το οποίο για παιδιά που έχουν ενδιαφέρον είναι τουλάχιστον καταπληκτικό. Το μουσείο χωρίζεται σε χρωματικές ζώνες και επειδή είναι τεράστιο είναι καλό να κάνετε την επιλογή σας στο τι θα δείτε.
Εμείς λοιπόν αφού περάσαμε –αν θυμάμαι καλά το χρώμα- για δύο φορές την μπλε περιοχή, μετά πήγαμε να δούμε τα μεγάλα θηλαστικά, τα πτηνά την θαλάσσια ζωή και το Darwin center.
Και αφήσαμε για το Σάββατο την επίσκεψη μας στην ζώνη της γης, που θα ξαναπηγαίναμε με κάτι φίλους μας.
Καφέ και μάφινς (υπέροχα μάφινς) σε μια από τις συμπαθέστατες καφετέριες του μουσείου και μετά βόλτα με το λεωφορείο μέσα στο Λονδίνο. Πρώτο βράδυ βόλτες στο κέντρο και αποφασίζουμε να φάμε στον WU πολύ κοντά στην Chinatown. Στον WU τρως με 6,50 λίρες το άτομο μπουφέ, εξαιρετικό σουβλάκι κοτόπουλο, μοσχαράκι με σως στρειδιών και πιπεριές πολύχρωμες, διάφορα γαριδοειδή, τηγανητό ρύζι και ένα δυό κρεατικά, χοιρινά δλδ. Τα παιδιά τρώνε με 3,25 λίρες.
Επιλέξαμε τον WU γιατί ήταν γεμάτος ασιάτες.
Και μετά από μια μακριά βόλτα, γυρίσαμε στο …αμερικάνικο δωμάτιο μας ….
Συνεχίζεται ….
