varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 6.152
- Likes
- 10.973
Περιεχόμενα
Να λοιπον που επιτελους επισκεφθηκα την Κωνσταντινουπολη εκμεταλλευομενη την προσφορα της Ολυμπιακης...
Δεν θα γραψω στορυ, εχουν γραφτει τοσα πολλα συν τον χρησιμοτατο οδηγο της Ερσης.
Θα γραψω μονο σκορπιες εντυπωσεις-εικονες-στιγμες απο την μαγικη αυτη πολη.
- Sultanahmet: Περπατησαμε ισως και το παραμικρο σοκακι της παλιας πολης. Επισκεφθηκαμε τα κλασικα αξιοθεατα Αγια Σοφια, Μπλε Τζαμι, Τοπ Καπι, κατηφορισαμε το γραφικο λιθοστρωτο δρομακι μεταξυ Αγιας Σοφιας και Τοπ Καπι με τα παλια ομορφα οθωμανικα αρχοντικα. Εντυπωσιαστηκαμε απο την ατμοσφαιρα της Βασιλικης Δεξαμενης, περασαμε απο το παζαρι Αραστα και την πλατεια του Ιπποδρομιου, και δοκιμασαμε κεφτεδακια σε καποιο koftecisi.
Περιπλανηθηκαμε στα δρομακια της Κλειστης Αγορας και απολαυσαμε τουρκικο καφε και λουκουμι σε ενα απο τα γραφικα καφε που βρισκονται εντος του παζαριου. Νιωσαμε την ανεπαναληπτη εμπειρια του παραδοσιακου τουρκικου χαμαμ στα Λουτρα Cemberlitas και αισθανθηκαμε για λιγο σαν βασιλιαδες. Ξαναβρεθηκαμε βραδυ για να δουμε και να φωτογραφησουμε φωταγωγημενα τα αξιοθεατα και πραγματικα μαγευτηκαμε.
notes:
(1) Στα αξιοθεατα Αγια Σοφια, Μπλε Τζαμι, Τοπ Καπι (οπως και στο Ντολμαμπαχτσε) οι ουρες ειναι απιστευτες ακομα και αρχες Νοεμβρη που δεν θεωρειται high season. Πραγμα που σημαινει οτι πρεπει να εξοπλιστεις με πολυ υπομονη και να μην κανεις υπεραισιοδοξα πλανα για το ποσα πραγματα θα καταφερεις να επισκεφθεις την ιδια μερα -μπορει το προγραμμα σου να τιναχθει ολο στον αερα οπως παθαμε εμεις-. Επισης οι τιμες εισοδου σε ολα τα αξιοθεατα που ανεφερα ειναι ιδιαιτερα τσουχτερες και σε καποια (Τοπκαπι και Ντολμαμπαχτσε) εως και απαγορευτικες προκειμενου να επισκεφθεις ολα τα τμηματα μιας και το καθε τμημα εχει εξτρα χρεωση.
(2) Στα Λουτρα Cemberlitas οι ελληνες υπηκοοι απολαμβανουν μια εκπτωση επιδεικνυοντας ταυτοτητα/διαβατηριο.
- Εminonu: Ανεβηκαμε στην Γεφυρα του Γαλατα χαζευοντας τους δεκαδες ψαραδες στη σειρα να ψαρευουν απο την γεφυρα με τα καλαμια τους. Περπατησαμε στην προκυμαια του Eminomu και φαγαμε balik ekmek (σαντουιτς με ψαρι) σε καποιο απο τα πολλα κιοσκια. Επισκεφθηκαμε το Νεο Τζαμι (τι νεο δηλαδη? απο το 1663), διπλα στην πλατεια με τα απειρα περιστερια αγορασαμε παγωτο χωνακι ντοντουρμα και ανηφορισαμε στην Αιγυπτιακη Αγορα των Μπαχαρικων. Φτασαμε μεχρι την Πανεπιστημιουπολη οπου χαζεψαμε τους φοιτητες να συνδικαλιζονται με πανο και προεκλογικες ομιλιες και συνεχισαμε για το Τζαμι του Σουλειμαν του Μεγαλοπρεπη. Φυγαμε πραγματικα εντυπωσιασμενοι για να καταληξουμε στον ιστορικο σιδηροδρομικο σταθμο Sirceci και να φανταστουμε την εισοδο του Orient Express στον σταθμο ερχομενο απο Παρισι.
- Beyoglou: Ανεβηκαμε στην κορυφη του Πυργου του Γαλατα για να δουμε πανοραμικη θεα της πολης. Ανεβοκατεβηκαμε ολα τα βραδυα της παραμονης μας την πολυσυχναστη Istiklal κανοντας σλαλομ αναμεσα στις ορδες του κοσμου. Τοσες φορες την ανεβοκατεβηκαμε και καθε φορα ανακαλυπταμε ενα καινουριο ενδιαφερον στενο, ενα χαριτωμενο μαγαζι που δεν ειχαμε προσεξει. Μπλεχτηκαμε στη στοα που καποτε ηταν αγορα λουλουδιων και τωρα γεματη κεφατες ταβερνες (προσωπικα μου θυμισε Μοδιανο Θεσ/νικης) και στο στενο με τα ψαραδικα. Καθισαμε σε μοντερνα καφε αλλα και σε πιο εναλλακτικα στεκια που θυμιζαν Εξαρχεια και οι θαμωνες χαιρετιοντουσαν με το μικρο τους ονομα.
- Βοσπορος: Επισκεφθηκαμε το Ντολμαμπαχτσε και καναμε βολτα στο Μουσειο Μοντερνας Τεχνης (δυστυχως ηταν αγκυροβολημενα ακριβως μπροστα απο το καφε 2 κρουαζιεροπλοια τεραστια σαν πολυκατοικιες). Κυριακη μεσημερι και κατευθυνθηκαμε προς το Ortakoy -μια γραφικη παραθαλασσια συνοικια οπου πολλοι Κωνσταντινοπολιτες ξεφευγουν το σαββατοκυριακο- φαγαμε kumpir (ψητη πατατα με γεμιση της αρεσκειας σου) περπατωντας στα γραφικα πλακοστρωτα στενα και καταληξαμε σε ενα πολυ μοδατο cafe με deck ακριβως πανω στη θαλασσα. Η επιστροφη με το πλοιο την ωρα του ηλιοβασιλεματος ηταν μια μοναδικη εμπειρια.
- Κερατιος: Δεν προλαβαμε να παμε Πατριαρχειο αλλα κατα τυχη βρεθηκαμε ενα βραδυ σε μια γειτονια που λεγεται Balat και κυριολεκτικα την λατρεψα. Λες και εχει ξεπηδησει απο αλλη εποχη, με τα χαμηλα φτωχικα σπιτακια με τις πορτες ορθανοιχτες για να μπαινοβγαινουν τα παιδια που παιζουν στο δρομο, γυναικες στα ανοιχτα παραθυρα να μιλανε με την απεναντι γειτονισσα, απλωμενες μπουγαδες αναμεσα στα σπιτια, μπαρμπερικα που εχουν μεινει στη δεκαετια του '50 και ενα καφενειο 2x2 κυριολεκτικα που μεσα ηταν σαν σαρδελες τουλαχιστον 100 αντρες που επιναν τσαι και παρακολουθουσαν με αγωνια ενα ποδοσφαιρικο ντερμπυ στην τηλεοραση.
- Ασιατικη πλευρα: Σε αντιδιαστολη με το φτωχικο αλλα αυθεντικο Balat, το προαστιο Goztepe (κανα 20λεπτο απο το Kadikoy) ειναι ο ορισμος της υπερτατης χλιδης. Η πλατυα δεντροφυτεμενη λεωφορος Bagdat φιλοξενει ακριβα καταστηματα, υπερμοντερνα εστιατορια και καφε, υπερκομψες κυριες και αριστοκρατικους κυριους. Μια Κηφισια ή μαλλον Γλυφαδα μιας και υπαρχει και παραλια οπου μπορεις να κανεις ποδηλαταδα με ποδηλατο που μπορεις να νοικιασεις επι τοπου. Η επιστροφη με το πλοιο απο το Kadikoy στην ευρωπαικη πλευρα καθως νυχτωνει και φωτιζεται ολη η πολη ειναι μια εικονα που δυσκολα θα ξεχασω.
Οσον αφορα στο φαγητο, ηταν λιγο πονεμενη ιστορια γιατι τα κεμπαπ μου μυριζαν υπερβολικα αρνιλα και τα γλυκα μου φανηκαν υπερβολικα γλυκα και βαρια.
Ευχαριστηθηκα street food: πατατα kumpir, balik ekmek, λαχματζουν, μπουρεκια, ντονερ, ενα απιθανο υπερτατο βρωμικο σαντουιτς με κεφτεδες που ετρωγαν οι ντοπιοι μετα το κλαμπινγκ σε μια λεωφορο παραλληλη της Istiklal, γεμιστο ψωμι και μαντι καθως και παγωτο ντοντουρμα.
Απο τα εστιατορια που πηγα μου αρεσαν το Asitane, το 360 στην Istiklal και το Kosebasi. To 3o εχει μαγαζια σε διαφορα σημεια της πολης (συμπεριλαμβανομενου και ενα στο Reina Club), σερβιρει και παραδοσιακα πιατα σε πιο μοντερνα προσεγγιση (σαφως πιο ελαφρια κατι που εμενα μου αρεσε πολυ), ηταν πολυ γευστικα τα κεμπαπ μοσχαρι και κοτοπουλου και ενα ορεκτικο με παστουρμα και χουμους, ενω απο γλυκα κιουνεφες με καιμακι.[/size]
Απο καφε, μου αρεσαν το The House Cafe στο Ortakoy (εχει και στην Ιstiklal) http://www.thehousecafe.com/web/121%2C758%2C1%2C1/house_cafe_eng/gallery/gallery/gallery
το καφε-βιβλιοπωλειο Αda Cafe στην Istiklal http://www.adakitapcafe.com/ .
Για γλυκο, αν και δοκιμασα και το Saray και το Sutis δεν ξετρελαθηκα, ομως μου αρεσε παρα πολυ το προφιτερολ του Inci στην Istiklal και οπως προανεφερα ο κιουνεφες με καιμακι στο Kosebasi (πιο ελαφρια εκδοχη.)
Για ποτο μου αρεσαν το 360 και το Leb-i-derya (στον τελευταιο οροφο του ξενοδοχειου Richmond) http://www.lebiderya.com/richmond_eng/index.html και τα δυο στην Istiklal.
Για clubbing δεν εχω να προτεινω κατι συγκεκριμενο γιατι σε ενα παρτυ που πηγα γινοταν εκτακτως στο Bowl Room της Istiklal.
Εν κατακλειδι, η Κωνσταντινουπολη ηταν μια πολυ ευχαριστη εκπληξη για μενα... μια πολυ γοητευτικη πολη, γεματη αντιθεσεις που ευχομαι να ξαναβρεθω καποια στιγμη γιατι εχω αφησει και αρκετες εκκρεμοτητες...
Δεν θα γραψω στορυ, εχουν γραφτει τοσα πολλα συν τον χρησιμοτατο οδηγο της Ερσης.
Θα γραψω μονο σκορπιες εντυπωσεις-εικονες-στιγμες απο την μαγικη αυτη πολη.
- Sultanahmet: Περπατησαμε ισως και το παραμικρο σοκακι της παλιας πολης. Επισκεφθηκαμε τα κλασικα αξιοθεατα Αγια Σοφια, Μπλε Τζαμι, Τοπ Καπι, κατηφορισαμε το γραφικο λιθοστρωτο δρομακι μεταξυ Αγιας Σοφιας και Τοπ Καπι με τα παλια ομορφα οθωμανικα αρχοντικα. Εντυπωσιαστηκαμε απο την ατμοσφαιρα της Βασιλικης Δεξαμενης, περασαμε απο το παζαρι Αραστα και την πλατεια του Ιπποδρομιου, και δοκιμασαμε κεφτεδακια σε καποιο koftecisi.
Περιπλανηθηκαμε στα δρομακια της Κλειστης Αγορας και απολαυσαμε τουρκικο καφε και λουκουμι σε ενα απο τα γραφικα καφε που βρισκονται εντος του παζαριου. Νιωσαμε την ανεπαναληπτη εμπειρια του παραδοσιακου τουρκικου χαμαμ στα Λουτρα Cemberlitas και αισθανθηκαμε για λιγο σαν βασιλιαδες. Ξαναβρεθηκαμε βραδυ για να δουμε και να φωτογραφησουμε φωταγωγημενα τα αξιοθεατα και πραγματικα μαγευτηκαμε.
notes:
(1) Στα αξιοθεατα Αγια Σοφια, Μπλε Τζαμι, Τοπ Καπι (οπως και στο Ντολμαμπαχτσε) οι ουρες ειναι απιστευτες ακομα και αρχες Νοεμβρη που δεν θεωρειται high season. Πραγμα που σημαινει οτι πρεπει να εξοπλιστεις με πολυ υπομονη και να μην κανεις υπεραισιοδοξα πλανα για το ποσα πραγματα θα καταφερεις να επισκεφθεις την ιδια μερα -μπορει το προγραμμα σου να τιναχθει ολο στον αερα οπως παθαμε εμεις-. Επισης οι τιμες εισοδου σε ολα τα αξιοθεατα που ανεφερα ειναι ιδιαιτερα τσουχτερες και σε καποια (Τοπκαπι και Ντολμαμπαχτσε) εως και απαγορευτικες προκειμενου να επισκεφθεις ολα τα τμηματα μιας και το καθε τμημα εχει εξτρα χρεωση.
(2) Στα Λουτρα Cemberlitas οι ελληνες υπηκοοι απολαμβανουν μια εκπτωση επιδεικνυοντας ταυτοτητα/διαβατηριο.
- Εminonu: Ανεβηκαμε στην Γεφυρα του Γαλατα χαζευοντας τους δεκαδες ψαραδες στη σειρα να ψαρευουν απο την γεφυρα με τα καλαμια τους. Περπατησαμε στην προκυμαια του Eminomu και φαγαμε balik ekmek (σαντουιτς με ψαρι) σε καποιο απο τα πολλα κιοσκια. Επισκεφθηκαμε το Νεο Τζαμι (τι νεο δηλαδη? απο το 1663), διπλα στην πλατεια με τα απειρα περιστερια αγορασαμε παγωτο χωνακι ντοντουρμα και ανηφορισαμε στην Αιγυπτιακη Αγορα των Μπαχαρικων. Φτασαμε μεχρι την Πανεπιστημιουπολη οπου χαζεψαμε τους φοιτητες να συνδικαλιζονται με πανο και προεκλογικες ομιλιες και συνεχισαμε για το Τζαμι του Σουλειμαν του Μεγαλοπρεπη. Φυγαμε πραγματικα εντυπωσιασμενοι για να καταληξουμε στον ιστορικο σιδηροδρομικο σταθμο Sirceci και να φανταστουμε την εισοδο του Orient Express στον σταθμο ερχομενο απο Παρισι.
- Beyoglou: Ανεβηκαμε στην κορυφη του Πυργου του Γαλατα για να δουμε πανοραμικη θεα της πολης. Ανεβοκατεβηκαμε ολα τα βραδυα της παραμονης μας την πολυσυχναστη Istiklal κανοντας σλαλομ αναμεσα στις ορδες του κοσμου. Τοσες φορες την ανεβοκατεβηκαμε και καθε φορα ανακαλυπταμε ενα καινουριο ενδιαφερον στενο, ενα χαριτωμενο μαγαζι που δεν ειχαμε προσεξει. Μπλεχτηκαμε στη στοα που καποτε ηταν αγορα λουλουδιων και τωρα γεματη κεφατες ταβερνες (προσωπικα μου θυμισε Μοδιανο Θεσ/νικης) και στο στενο με τα ψαραδικα. Καθισαμε σε μοντερνα καφε αλλα και σε πιο εναλλακτικα στεκια που θυμιζαν Εξαρχεια και οι θαμωνες χαιρετιοντουσαν με το μικρο τους ονομα.
- Βοσπορος: Επισκεφθηκαμε το Ντολμαμπαχτσε και καναμε βολτα στο Μουσειο Μοντερνας Τεχνης (δυστυχως ηταν αγκυροβολημενα ακριβως μπροστα απο το καφε 2 κρουαζιεροπλοια τεραστια σαν πολυκατοικιες). Κυριακη μεσημερι και κατευθυνθηκαμε προς το Ortakoy -μια γραφικη παραθαλασσια συνοικια οπου πολλοι Κωνσταντινοπολιτες ξεφευγουν το σαββατοκυριακο- φαγαμε kumpir (ψητη πατατα με γεμιση της αρεσκειας σου) περπατωντας στα γραφικα πλακοστρωτα στενα και καταληξαμε σε ενα πολυ μοδατο cafe με deck ακριβως πανω στη θαλασσα. Η επιστροφη με το πλοιο την ωρα του ηλιοβασιλεματος ηταν μια μοναδικη εμπειρια.
- Κερατιος: Δεν προλαβαμε να παμε Πατριαρχειο αλλα κατα τυχη βρεθηκαμε ενα βραδυ σε μια γειτονια που λεγεται Balat και κυριολεκτικα την λατρεψα. Λες και εχει ξεπηδησει απο αλλη εποχη, με τα χαμηλα φτωχικα σπιτακια με τις πορτες ορθανοιχτες για να μπαινοβγαινουν τα παιδια που παιζουν στο δρομο, γυναικες στα ανοιχτα παραθυρα να μιλανε με την απεναντι γειτονισσα, απλωμενες μπουγαδες αναμεσα στα σπιτια, μπαρμπερικα που εχουν μεινει στη δεκαετια του '50 και ενα καφενειο 2x2 κυριολεκτικα που μεσα ηταν σαν σαρδελες τουλαχιστον 100 αντρες που επιναν τσαι και παρακολουθουσαν με αγωνια ενα ποδοσφαιρικο ντερμπυ στην τηλεοραση.
- Ασιατικη πλευρα: Σε αντιδιαστολη με το φτωχικο αλλα αυθεντικο Balat, το προαστιο Goztepe (κανα 20λεπτο απο το Kadikoy) ειναι ο ορισμος της υπερτατης χλιδης. Η πλατυα δεντροφυτεμενη λεωφορος Bagdat φιλοξενει ακριβα καταστηματα, υπερμοντερνα εστιατορια και καφε, υπερκομψες κυριες και αριστοκρατικους κυριους. Μια Κηφισια ή μαλλον Γλυφαδα μιας και υπαρχει και παραλια οπου μπορεις να κανεις ποδηλαταδα με ποδηλατο που μπορεις να νοικιασεις επι τοπου. Η επιστροφη με το πλοιο απο το Kadikoy στην ευρωπαικη πλευρα καθως νυχτωνει και φωτιζεται ολη η πολη ειναι μια εικονα που δυσκολα θα ξεχασω.
Οσον αφορα στο φαγητο, ηταν λιγο πονεμενη ιστορια γιατι τα κεμπαπ μου μυριζαν υπερβολικα αρνιλα και τα γλυκα μου φανηκαν υπερβολικα γλυκα και βαρια.
Ευχαριστηθηκα street food: πατατα kumpir, balik ekmek, λαχματζουν, μπουρεκια, ντονερ, ενα απιθανο υπερτατο βρωμικο σαντουιτς με κεφτεδες που ετρωγαν οι ντοπιοι μετα το κλαμπινγκ σε μια λεωφορο παραλληλη της Istiklal, γεμιστο ψωμι και μαντι καθως και παγωτο ντοντουρμα.
Απο τα εστιατορια που πηγα μου αρεσαν το Asitane, το 360 στην Istiklal και το Kosebasi. To 3o εχει μαγαζια σε διαφορα σημεια της πολης (συμπεριλαμβανομενου και ενα στο Reina Club), σερβιρει και παραδοσιακα πιατα σε πιο μοντερνα προσεγγιση (σαφως πιο ελαφρια κατι που εμενα μου αρεσε πολυ), ηταν πολυ γευστικα τα κεμπαπ μοσχαρι και κοτοπουλου και ενα ορεκτικο με παστουρμα και χουμους, ενω απο γλυκα κιουνεφες με καιμακι.[/size]
Απο καφε, μου αρεσαν το The House Cafe στο Ortakoy (εχει και στην Ιstiklal) http://www.thehousecafe.com/web/121%2C758%2C1%2C1/house_cafe_eng/gallery/gallery/gallery
το καφε-βιβλιοπωλειο Αda Cafe στην Istiklal http://www.adakitapcafe.com/ .
Για γλυκο, αν και δοκιμασα και το Saray και το Sutis δεν ξετρελαθηκα, ομως μου αρεσε παρα πολυ το προφιτερολ του Inci στην Istiklal και οπως προανεφερα ο κιουνεφες με καιμακι στο Kosebasi (πιο ελαφρια εκδοχη.)
Για ποτο μου αρεσαν το 360 και το Leb-i-derya (στον τελευταιο οροφο του ξενοδοχειου Richmond) http://www.lebiderya.com/richmond_eng/index.html και τα δυο στην Istiklal.
Για clubbing δεν εχω να προτεινω κατι συγκεκριμενο γιατι σε ενα παρτυ που πηγα γινοταν εκτακτως στο Bowl Room της Istiklal.
Εν κατακλειδι, η Κωνσταντινουπολη ηταν μια πολυ ευχαριστη εκπληξη για μενα... μια πολυ γοητευτικη πολη, γεματη αντιθεσεις που ευχομαι να ξαναβρεθω καποια στιγμη γιατι εχω αφησει και αρκετες εκκρεμοτητες...
Attachments
Last edited by a moderator:
