giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.811
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Στα τείχη του Ντουμπρόβνικ
- Ντουμπρόβνικ: Το παλιό λιμάνι και… η πρώτη βουτιά!
- Ντουμπρόβνικ: Η τρελή πεζοπορία και το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα!
- Σπλιτ: Το στέμμα των Δαλματικών ακτών!
- Σπλιτ: Παραλιακή Riva και λόφος Marjan!
- Ήλιος, θάλασσα και... Τρογκίρ!
- Hvar: Το γκλάμουρ νησί της Αδριατικής!
- Εθνικό Πάρκο Plitvice!
- Άφιξη στο Ζάγκρεμπ!
- Ζάγκρεμπ – part1
- Ζάγκρεμπ – part2
- Αναχώρηση: Δυο πτήσεις και negative test result for COVID-19!
Ζάγκρεμπ – part1
Αισίως φτάσαμε στην 7η και τελευταία μέρα του ταξιδιού. Άλλη μια μέρα ζεστή και ηλιόλουστη, ιδανική για να εξερευνήσουμε την πρωτεύουσα. Και ξεκινάμε από τη γειτονιά μας και την πλατεία Franklina Roosevelta με το διάσημο Μουσείο Μιμάρα.
Και φτάνουμε στην πλατεία Δημοκρατίας από την οποία ξεκινάει το πέταλο Lenuci ή το πράσινο πέταλο. Αυτό το μοναδικό αστικό σύστημα συνδεδεμένων πάρκων σε σχήμα πέταλου U, αποτελείται από επτά διαμορφωμένες πλατείες και έναν βοτανικό κήπο στο κέντρο της Κάτω πόλης. Τα πάρκα σχεδιάστηκαν μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1880 που έπληξε το Ζάγκρεμπ, μεταξύ 1883 και 1887. Στο πέταλο, βρίσκονται μερικά από τα πιο σημαντικά ιδρύματα και οργανισμοί καθώς και πολλά μουσεία του Ζάγκρεμπ.
Η πλατεία Δημοκρατίας (Trg Republike Hrvatske), είναι μια από τις πιο όμορφες πλατείες του Ζάγκρεμπ με το κτίριο του Εθνικού Θεάτρου του 1895 που στο φως της μέρας ήταν ακόμα πιο υπέροχο. Γύρω από το θέατρο υπάρχουν προσεγμένοι κήποι καθώς και άλλα σημαντικά κτίρια όπως το Μουσείο Τεχνών και Χειροτεχνίας (Muzej za umjetnost i obrt) που στεγάζεται σε ένα αναγεννησιακό παλάτι του 1888, καθώς και το Πανεπιστήμιο του Ζάγκρεμπ και πολλά άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα και σχολεία.
Ξεκινήσαμε λοιπόν την περιήγησή μας, από μια μη τουριστική γειτονιά του Ζάγκρεμπ, αλλά από ένα κομμάτι της πόλης με εξαιρετικά ιστορικά κτίρια, μεγάλους δρόμους και καταπράσινα περιποιημένα πάρκα. Συνεχίσαμε κατά μήκος του πράσινου πετάλου, στην Trg Marka Marulića, έναν δρόμο που κυριαρχούν τα επιβλητικά κτίρια του Πανεπιστημίου και του κτιρίου των Κρατικών αρχείων.
Περάσαμε το κάτω μέρος του πετάλου με τους Βοτανικούς κήπους από την λεωφόρο Ul. Antuna Mihanovića, και φτάσαμε στον κύριο σιδηροδρομικό σταθμό του Ζάγκρεμπ Glavni Kolodvor, και στην πλατεία Trg kralja Tomislava.
Και συνεχίζουμε στην ανατολική πλευρά του πετάλου από την Trg kralja Tomislava. Η πλατεία αυτή είναι από τα πιο εντυπωσιακά σημεία του Ζάγκρεμπ με το άγαλμα του Βασιλιά Tomislav, το εξαιρετικό πάρκο και το κτίριο του Art Pavilion στο βάθος. Το Περίπτερο τέχνης του Ζάγκρεμπ, κατασκευάστηκε αρχικά για να χρησιμεύσει ως Κροατικό περίπτερο στη Χιλιετή Έκθεση της Βουδαπέστης του 1896. Το περίπτερο αποσυναρμολογήθηκε στο τέλος της έκθεσης της Βουδαπέστης, μεταφέρθηκε στο Ζάγκρεμπ με τρένο και ξαναχτίστηκε στην τρέχουσα θέση του το 1898.
Στη συνέχεια κατά μήκος της διαδρομής του πέταλου Lenuci είναι το Park Josipa Jurja Strossmayera, στο οποίο ξαποστάσαμε έχοντας απέναντί μας την γκαλερί Strossmayer.
Η τελευταία πλατεία του πετάλου είναι η Trg Nikole Šubića Zrinskog, γνωστή ως Zrinjevac. Το καταπράσινο πάρκο Zrinjevac που περιβάλλεται από πλατάνια είναι το πιο παλιό από τις επτά πλατείες του πετάλου Lenucci. Έχει μια σειρά από προτομές σημαντικών προσωπικοτήτων της Κροατίας, εκεί βρίσκεται η πιο παλιά κρήνη του Ζάγκρεμπ, μια μετεωρολογική στήλη που ανεγέρθηκε το 1884 και ιστορικά κτίρια που στεγάζουν το Ανώτατο Δικαστήριο, το Αρχαιολογικό Μουσείο, την Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών και το Υπουργείο Εξωτερικών. Φιλοξενεί διάφορα έργα τέχνης, και είναι από τα πιο όμορφα και ρομαντικά πάρκα του Ζάγκρεμπ.
Ο περίπατος αυτός στο πέταλο, μας αναζωογόνησε. Είχαμε φτάσει στο κέντρο της Κάτω πόλης Donji grad, και ακολουθήσαμε τη διαδρομή που κάναμε το προηγούμενο βράδυ στους δημοφιλείς πεζόδρομους Preradovićeva, Trg Petra Preradovića, Bogovićeva και Frane Petrića. Η ώρα ήταν 10:00 και η πόλη είχε αρχίσει να αυξάνει τους ρυθμούς της αυτή την πρώτη μέρα της νέας εβδομάδας!
Ul. Preradovićeva
Η Πλατεία Petra Preradovića ή όπως είναι γνωστή μεταξύ των κατοίκων Cvjetni Trg δηλαδή πλατεία λουλουδιών. Η πλατεία είναι γεμάτη με καφετέριες, μπαρ, casual εστιατόρια και ένα εμπορικό κέντρο. Εδώ είναι και ο Ορθόδοξος καθεδρικός ναός του Ζάγκρεμπ του 1865, και η στοά Οκτόγκον που συνδέει την Πλατεία με την λεωφόρο Ilica.
Ο πεζόδρομος της οδού Bogoviceva, από τα πιο αγαπημένα σημεία στην πόλη
Ul. Frane Petrića. Μπροστά μας το Art Nouveau πολυκατάστημα Nama στην αρχή της οδού Ilica
Η κεντρική πλατεία του Ζάγκρεμπ, Trg Jelačić
Η κεντρική οδός Ilica, είναι ένας από τους πολυσύχναστους, παλαιότερους και μεγαλύτερους δρόμους του Ζάγκρεμπ μήκους περίπου 6 χλμ.
Δεν συνεχίσαμε από την κεντρική πλατεία, αλλά από την οδό Ilica και ελάχιστα μέτρα μετά εντοπίσαμε στην οδό Tomićeva, ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα και σύμβολα της πόλης, το τελεφερίκ του Ζάγκρεμπ που συνδέει την Κάτω πόλη Donji grad με την Άνω πόλη Gornji grad.
Το τελεφερίκ άρχισε να λειτουργεί στις 23 Απριλίου 1893 που για εκείνη την εποχή ήταν ένα πραγματικό σύγχρονο θαύμα για τους πολίτες. Δεδομένου ότι διατηρήσει πλήρως την αρχική του εμφάνιση και κατασκευή, προστατεύεται ως πολιτιστικό μνημείο. Με σιδηρόδρομο μόλις 66 μέτρων, το τελεφερίκ του Ζάγκρεμπ είναι το συντομότερο τελεφερίκ για τις δημόσιες συγκοινωνίες στον κόσμο. Η διαδρομή διαρκεί 64 δευτερόλεπτα, κάθε δέκα λεπτά ξεκινά μια νέα επιβίβαση και το εισιτήριο μονής διαδρομής κοστίζει 5kn.
Είναι πολύ ωραίο που εξακολουθεί να λειτουργεί το παλαιότερο μέσο δημόσιας συγκοινωνίας στο Ζάγκρεμπ εδώ και 130 χρόνια, αλλά είναι τόσο εύκολη η ανάβαση από τις σκάλες που θα ήταν αστείο να πάρουμε το τελεφερίκ για την άνω πόλη. Ναι από τουριστικής άποψης θα ε'ιχε ένα ενδιαφέρον αλλά βλέποντας μπροστά μας τις λίγες σκάλες που οδηγούν στην Άνω πόλη δεν το σκεφτήκαμε καν και σε ελάχιστα λεπτά ήμασταν πάνω, στη συνοικία Gornji grad.
Κάτω από την ιστορική γειτονιά του Gornji grad βρίσκεται κρυμμένο ένα αξιοθέατο που τα τελευταία χρόνια έγινε γνωστό και παραδόθηκε στον κόσμο. Δυστυχώς δεν το είχα ψάξει καλά πριν το ταξίδι και δεν του έδωσα την πρέπουσα σημασία. Το αναφέρω όμως για να το μάθετε εσείς και να το επισκεφτείτε όταν βρεθείτε στο Ζάγκρεμπ. Ο λόγος για τη σήραγγα Grič, μια σήραγγα για πεζούς η οποία αποτελείται από μια κεντρική αίθουσα, και έχει έξι εξόδους προς τους γύρω δρόμους. Χτίστηκε κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου τόσο ως καταφύγιο βομβών όσο και ως ένας χώρος περιπάτου, αλλά από τα μέσα του 20ού αιώνα, η σήραγγα έπεσε σε αχρηστία. Το τούνελ Grič αναφέρθηκε ξανά το 1993 όταν διοργανώθηκε εκεί το πρώτο Under City Rave Party στην Κροατία, ενώ τα επόμενα χρόνια λειτούργησε ως καταφύγιο κατά τη διάρκεια του Κροατικού Πολέμου Ανεξαρτησίας. Το 2016, η σήραγγα αναδιαμορφώθηκε και άνοιξε για το κοινό ως τουριστικό αξιοθέατο για να φιλοξενεί πολιτιστικές εκδηλώσεις ενώ είναι προγραμματισμένο να περιλαμβάνει ένα μουσείο με ψηφιακή παρουσίαση της ιστορίας του Ζάγκρεμπ και γυάλινους ανελκυστήρες. Είναι ανοιχτό στο κοινό κάθε μέρα από τις 9:00 έως τις 21:00.
Η Άνω πόλη του Ζάγκρεμπ Gornji Grad, ονομάζεται αλλιώς Gradec ή Grič. Είναι ο μεσαιωνικός πυρήνας της πόλης στις πλαγιές του βουνού Medvednica που άρχισε να χτίζεται το 1242. Τα ερείπια των τειχών και των πύργων που περιβάλανε την Άνω Πόλη τους μεσαιωνικούς χρόνους διατηρούνται ακόμη. Η Άνω πόλη είναι το αγαπημένο μου μέρος στο Ζάγκρεμπ. Είναι η πιο ατμοσφαιρική και πιο ρομαντική γειτονιά της πόλης, ένας υπέροχος λαβύρινθος από στενά πλακόστρωτα δρομάκια και υπέροχα κτίρια, ένα ησυχαστήριο για χαλαρούς περιπάτους, και την ωραιότερη πανοραμική θέα. Αυτό το τμήμα της πόλης είναι γεμάτο ιστορικά ορόσημα, μυστικά περάσματα, μικρά μουσεία, γκαλερί τέχνης, και ατμοσφαιρικά καφέ.
Ανεβαίνοντας το πρώτο πράγμα που αντικρύσαμε είναι ένα από τα σύμβολα του Ζάγκρεμπ, ο μεσαιωνικός πύργος Lotrščak που χτίστηκε το 1266, ως μέρος της νότιας πύλης του αμυντικού συστήματος της πόλης. Ο πύργος Lotrščak είναι ένα από τα παλαιότερα και καλύτερα διατηρημένα κτίρια στο Ζάγκρεμπ. Αν και είχα δει πως ο πύργος είναι ανοιχτός κάθε μέρα, εμείς τον βρήκαμε κλειστό. Ίσως Δευτέρα να είναι κλειστός για το κοινό ή μπορεί να ήταν κλειστός λόγω covid. 20kn είναι η είσοδός του και από την κορυφή του βλέπεις πανοραμικά όλο το Ζάγκρεμπ.
Δεν με πείραξε όμως που βρήκαμε κλειστό τον πύργο, γιατί από την Strossmayerovo šetalište στους πρόποδες του λόφου, απλώνεται μπροστά μας η πανοραμική άποψη της πόλης. Το δεντρόφυτο μονοπάτι με τις καστανιές Strossmayerovo šetalište ή όπως το λένε οι ντόπιοι απλά Stross, είναι ο πιο ρομαντικός περίπατος, το μέρος που σε κάνει να νοιώθεις ολοκληρωμένος στην πόλη του Ζάγκρεμπ! Μεγάλες παλιές καστανιές, παλιοί πάγκοι, μπαρόκ αρχιτεκτονική και η καλύτερη θέα κάνουν αυτό το μέρος να μοιάζει με σκηνικό από μια ταινία. Είναι το πορτραίτο του Ζάγκρεμπ! Ο περίπατος Stross είναι όμορφος από μόνο του, αλλά συνδυάζεται εξαιρετικά με την πανοραμική άποψη της Κάτω πόλης.
Δροσιστήκαμε κάτω από τη σκιά των δέντρων στο Park Grič, πήραμε μια βαθιά ανάσα και κοιτάξαμε γύρω. Απόλαυση… ηρεμία…
Το κτίριο στο πάρκο ήταν κάποτε ένα καφενείο που επισκέφτηκαν πολλοί διάσημοι πολίτες του Ζάγκρεμπ. Τώρα είναι το Κροατικό Υδρομετεωρολογικό και Γεωφυσικό Ινστιτούτο.
Κάναμε έναν μικρό κύκλο και συνεχίσαμε στον πίσω δρόμο στην Markovićev trg,
στην Vranyczanyeva ul. και στο πάρκο Park Bele IV.
Ο χρόνος περνά, οι άνθρωποι και οι δρόμοι αλλάζουν, όμως ο ποιητής και συγγραφέας Antun Gustav Matoš είναι ακόμα εκεί σαν ένα φάντασμα στο μονοπάτι της Stross… Σ’αυτή τη μποέμ ρομαντική γειτονιά, μας κάνει παρέα και μας διδάσκει ότι όλα περνούν, μόνο η ομορφιά παραμένει ...
Στο τέλος του περιπάτου Stross μια ξεκάρφωτη πόρτα μας κίνησε την περιέργεια. Μπήκαμε μέσα σε μια μεγάλη άδεια αυλή που όμως είχε γύρω της εντυπωσιακά γκράφιτι. Ε δεν γινόταν να μη κάνω μια φωτογράφιση! Chin up και pose, pose, pose!
Η σκάλα μας οδήγησε σε μια τεράστια βεράντα δίπλα στην Γκαλερί των Ανακτόρων Κλόβιτς, σε ένα ακόμα View-Point του Ζάγκρεμπ. Υποσχέθηκα να επιστρέψουμε εδώ το απόγευμα όταν πέσει ο ήλιος.
Ακριβώς δίπλα, η Εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στην πλατεία Katarinin trg
Απέναντι το Palača Dverce
Ο ψαράς και το φίδι (Ribar i zmija) στην πλατεία Jezuitski
Οδός Ćirilometodska
Ο δρόμος αυτός οδηγεί στο επίκεντρο της Άνω πόλης, την πλατεία του Αγίου Μάρκου γύρω από την ομώνυμη εκκλησία. Η ενοριακή εκκλησία της Άνω πόλης είναι ένα από τα παλαιότερα αρχιτεκτονικά μνημεία στο Ζάγκρεμπ το οποίο θεμελιώθηκε τον 13ο αιώνα. Η γοτθική σύνθεση της πύλης που αποτελείται από δεκαπέντε ομοιώματα, είναι η πλουσιότερη και η πιο πολύτιμη γοτθική πύλη στη νότια Κεντρική Ευρώπη. Αυτό όμως που μας τράβηξε το βλέμμα ήταν η εκπληκτική οροφή, με πλακίδια τοποθετημένα έτσι ώστε να αντιπροσωπεύουν το οικόσημο του Ζάγκρεμπ (λευκό κάστρο σε κόκκινο φόντο) και το Τριαδικό Βασίλειο της Κροατίας, της Σλαβονίας και της Δαλματίας.
Στα αριστερά της πλατείας του Αγίου Μάρκου, το αρχοντικό Banski dvori του 19ου αιώνα, η πρώην κατοικία του Πολιτικού Κυβερνήτη της Κροατίας. Το Banski dvori , μαζί με το μπαρόκ αρχοντικό δίπλα του, είναι η έδρα της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Κροατίας. Στα δεξιά της πλατείας από το 1734, καταλαμβάνει το Κροατικό κοινοβούλιο.
Σε απόσταση αναπνοής, από την Kamenita ul., βρίσκεται ένα από τα καλύτερα διατηρημένα μνημεία του παλιού Ζάγκρεμπ. Το σύμβολο της Άνω πόλης, η Kamenita vrata (Πέτρινη πύλη), ένας πύργος από τον οποίο περνάει δρόμος. Ήταν μέρος του αμυντικού συστήματος της μεσαιωνικής πόλης Gradec και είναι οι μόνες πύλες που εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι σήμερα. Χτίστηκαν τον 13ο αιώνα και πήραν τη σημερινή τους μορφή το 1760 .
Μου έκανε εντύπωση που στο πέρασμα κάτω από την πύλη, υπάρχει ένα παρεκκλήσι με την εικόνα της Μητέρας του Θεού της Πέτρινης Πύλης που επέζησε άθικτη από τη μεγάλη φωτιά το 1731. Δίπλα στο μπαρόκ κιγκλίδωμα του βωμού του 18ο αιώνα, διατηρείται ένα τυπικό μεσαιωνικό κατάστημα. Το μέρος αυτό αποπνέει μια γαλήνη και μια κατάνυξη. Πιστοί που περνούσαν από το σημείο, στέκονταν μπροστά από την εικόνα και προσεύχονταν σ’αυτό το ξεχωριστό και ιδιαίτερο μέρος λατρείας.
Η πύλη από τη βόρεια είσοδο
Βγήκαμε από την πύλη και κατηφορίσαμε την οδό Radićeva
Στρίψαμε από την Krvavi Most, και φτάσαμε στην αρχή της οδού Ivana Tkalčića του μεγάλου πεζόδρομου 800 μέτρων που ήμασταν το προηγούμενο βράδυ.
Η Ul. Ivana Tkalčića είναι η ζωντανή αρτηρία του Ζάγκρεμπ που οι κάτοικοι την αποκαλούν Tkalca. Ένας ελκυστικός δρόμος με όμορφα ιστορικά χρωματιστά κτίρια, με αμέτρητες μπυραρίες, εστιατόρια, καφέ και μικρά καταστήματα. Κατά την περίοδο 1899 έως 1941, σχεδόν κάθε σπίτι στην οδό Tkalčićeva ήταν ένα πορνείο και επειδή βρίσκεται στο κέντρο, έπρεπε έξω από κάθε σπίτι να υπάρχει ένα κόκκινο φανάρι. Για το λόγο αυτό, το Ζάγκρεμπ ήταν η πρώτη πόλη στην Ευρώπη με μια red light district! Άντε η δεύτερη μετά το Άμστερνταμ!
Στην αρχή της οδού Tkalčićeva, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία είναι το παλιό ηλιακό ρολόι που δείχνει πάντα την σωστή ώρα και το άγαλμα της Marija Juric Zagorka, της πρώτης επαγγελματία δημοσιογράφου και πιο γνωστής Κροάτισσας συγγραφέα.
Και το βράδυ που σφύζει από ζωή και την ημέρα που κινείται σε πιο χαλαρούς ρυθμούς, αυτός ο πεζόδρομος με ενθουσίασε και είναι πλέον από τους αγαπημένους μου από όσους έχω περπατήσει σε όλα τα ταξίδια μου!
Μιας και ήμασταν στην καρδιά του κέντρου με δεκάδες επιλογές για φαγητό είπαμε πριν απομακρυνθούμε, να φάμε μεσημεριανό όπου μας κάνει κλικ στον μεγάλο πεζόδρομο. Μετά από μια μικρή διερεύνηση, καθίσαμε στο Village Tavern, στην Ul. Ivana Tkalčića 68 που απ’ ότι κατάλαβα είναι η ίδια επιχείρηση με το HISTORY bar που βρίσκεται ακριβώς απέναντι. Το εστιατόριο έχει πολύ ωραία διακόσμηση ενώ η εξυπηρέτηση για ακόμα μια φορά ήταν εξαιρετική.
Είπαμε να ξεφύγουμε από τα τσεβάπια, κι έτσι απολαύσαμε δυο τεράστιες πιατέλες με ζυμαρικά, μια με νιόκι και μια με σπαγγέτι καρμπονάρα. Ένα γεύμα που μαζί με μπύρα και αναψυκτικό κόστισε 140kn (18,5€).
Αισίως φτάσαμε στην 7η και τελευταία μέρα του ταξιδιού. Άλλη μια μέρα ζεστή και ηλιόλουστη, ιδανική για να εξερευνήσουμε την πρωτεύουσα. Και ξεκινάμε από τη γειτονιά μας και την πλατεία Franklina Roosevelta με το διάσημο Μουσείο Μιμάρα.
Και φτάνουμε στην πλατεία Δημοκρατίας από την οποία ξεκινάει το πέταλο Lenuci ή το πράσινο πέταλο. Αυτό το μοναδικό αστικό σύστημα συνδεδεμένων πάρκων σε σχήμα πέταλου U, αποτελείται από επτά διαμορφωμένες πλατείες και έναν βοτανικό κήπο στο κέντρο της Κάτω πόλης. Τα πάρκα σχεδιάστηκαν μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1880 που έπληξε το Ζάγκρεμπ, μεταξύ 1883 και 1887. Στο πέταλο, βρίσκονται μερικά από τα πιο σημαντικά ιδρύματα και οργανισμοί καθώς και πολλά μουσεία του Ζάγκρεμπ.
Η πλατεία Δημοκρατίας (Trg Republike Hrvatske), είναι μια από τις πιο όμορφες πλατείες του Ζάγκρεμπ με το κτίριο του Εθνικού Θεάτρου του 1895 που στο φως της μέρας ήταν ακόμα πιο υπέροχο. Γύρω από το θέατρο υπάρχουν προσεγμένοι κήποι καθώς και άλλα σημαντικά κτίρια όπως το Μουσείο Τεχνών και Χειροτεχνίας (Muzej za umjetnost i obrt) που στεγάζεται σε ένα αναγεννησιακό παλάτι του 1888, καθώς και το Πανεπιστήμιο του Ζάγκρεμπ και πολλά άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα και σχολεία.
Ξεκινήσαμε λοιπόν την περιήγησή μας, από μια μη τουριστική γειτονιά του Ζάγκρεμπ, αλλά από ένα κομμάτι της πόλης με εξαιρετικά ιστορικά κτίρια, μεγάλους δρόμους και καταπράσινα περιποιημένα πάρκα. Συνεχίσαμε κατά μήκος του πράσινου πετάλου, στην Trg Marka Marulića, έναν δρόμο που κυριαρχούν τα επιβλητικά κτίρια του Πανεπιστημίου και του κτιρίου των Κρατικών αρχείων.
Περάσαμε το κάτω μέρος του πετάλου με τους Βοτανικούς κήπους από την λεωφόρο Ul. Antuna Mihanovića, και φτάσαμε στον κύριο σιδηροδρομικό σταθμό του Ζάγκρεμπ Glavni Kolodvor, και στην πλατεία Trg kralja Tomislava.
Και συνεχίζουμε στην ανατολική πλευρά του πετάλου από την Trg kralja Tomislava. Η πλατεία αυτή είναι από τα πιο εντυπωσιακά σημεία του Ζάγκρεμπ με το άγαλμα του Βασιλιά Tomislav, το εξαιρετικό πάρκο και το κτίριο του Art Pavilion στο βάθος. Το Περίπτερο τέχνης του Ζάγκρεμπ, κατασκευάστηκε αρχικά για να χρησιμεύσει ως Κροατικό περίπτερο στη Χιλιετή Έκθεση της Βουδαπέστης του 1896. Το περίπτερο αποσυναρμολογήθηκε στο τέλος της έκθεσης της Βουδαπέστης, μεταφέρθηκε στο Ζάγκρεμπ με τρένο και ξαναχτίστηκε στην τρέχουσα θέση του το 1898.
Στη συνέχεια κατά μήκος της διαδρομής του πέταλου Lenuci είναι το Park Josipa Jurja Strossmayera, στο οποίο ξαποστάσαμε έχοντας απέναντί μας την γκαλερί Strossmayer.
Η τελευταία πλατεία του πετάλου είναι η Trg Nikole Šubića Zrinskog, γνωστή ως Zrinjevac. Το καταπράσινο πάρκο Zrinjevac που περιβάλλεται από πλατάνια είναι το πιο παλιό από τις επτά πλατείες του πετάλου Lenucci. Έχει μια σειρά από προτομές σημαντικών προσωπικοτήτων της Κροατίας, εκεί βρίσκεται η πιο παλιά κρήνη του Ζάγκρεμπ, μια μετεωρολογική στήλη που ανεγέρθηκε το 1884 και ιστορικά κτίρια που στεγάζουν το Ανώτατο Δικαστήριο, το Αρχαιολογικό Μουσείο, την Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών και το Υπουργείο Εξωτερικών. Φιλοξενεί διάφορα έργα τέχνης, και είναι από τα πιο όμορφα και ρομαντικά πάρκα του Ζάγκρεμπ.
Ο περίπατος αυτός στο πέταλο, μας αναζωογόνησε. Είχαμε φτάσει στο κέντρο της Κάτω πόλης Donji grad, και ακολουθήσαμε τη διαδρομή που κάναμε το προηγούμενο βράδυ στους δημοφιλείς πεζόδρομους Preradovićeva, Trg Petra Preradovića, Bogovićeva και Frane Petrića. Η ώρα ήταν 10:00 και η πόλη είχε αρχίσει να αυξάνει τους ρυθμούς της αυτή την πρώτη μέρα της νέας εβδομάδας!
Ul. Preradovićeva
Η Πλατεία Petra Preradovića ή όπως είναι γνωστή μεταξύ των κατοίκων Cvjetni Trg δηλαδή πλατεία λουλουδιών. Η πλατεία είναι γεμάτη με καφετέριες, μπαρ, casual εστιατόρια και ένα εμπορικό κέντρο. Εδώ είναι και ο Ορθόδοξος καθεδρικός ναός του Ζάγκρεμπ του 1865, και η στοά Οκτόγκον που συνδέει την Πλατεία με την λεωφόρο Ilica.
Ο πεζόδρομος της οδού Bogoviceva, από τα πιο αγαπημένα σημεία στην πόλη
Ul. Frane Petrića. Μπροστά μας το Art Nouveau πολυκατάστημα Nama στην αρχή της οδού Ilica
Η κεντρική πλατεία του Ζάγκρεμπ, Trg Jelačić
Η κεντρική οδός Ilica, είναι ένας από τους πολυσύχναστους, παλαιότερους και μεγαλύτερους δρόμους του Ζάγκρεμπ μήκους περίπου 6 χλμ.
Δεν συνεχίσαμε από την κεντρική πλατεία, αλλά από την οδό Ilica και ελάχιστα μέτρα μετά εντοπίσαμε στην οδό Tomićeva, ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα και σύμβολα της πόλης, το τελεφερίκ του Ζάγκρεμπ που συνδέει την Κάτω πόλη Donji grad με την Άνω πόλη Gornji grad.
Το τελεφερίκ άρχισε να λειτουργεί στις 23 Απριλίου 1893 που για εκείνη την εποχή ήταν ένα πραγματικό σύγχρονο θαύμα για τους πολίτες. Δεδομένου ότι διατηρήσει πλήρως την αρχική του εμφάνιση και κατασκευή, προστατεύεται ως πολιτιστικό μνημείο. Με σιδηρόδρομο μόλις 66 μέτρων, το τελεφερίκ του Ζάγκρεμπ είναι το συντομότερο τελεφερίκ για τις δημόσιες συγκοινωνίες στον κόσμο. Η διαδρομή διαρκεί 64 δευτερόλεπτα, κάθε δέκα λεπτά ξεκινά μια νέα επιβίβαση και το εισιτήριο μονής διαδρομής κοστίζει 5kn.
Είναι πολύ ωραίο που εξακολουθεί να λειτουργεί το παλαιότερο μέσο δημόσιας συγκοινωνίας στο Ζάγκρεμπ εδώ και 130 χρόνια, αλλά είναι τόσο εύκολη η ανάβαση από τις σκάλες που θα ήταν αστείο να πάρουμε το τελεφερίκ για την άνω πόλη. Ναι από τουριστικής άποψης θα ε'ιχε ένα ενδιαφέρον αλλά βλέποντας μπροστά μας τις λίγες σκάλες που οδηγούν στην Άνω πόλη δεν το σκεφτήκαμε καν και σε ελάχιστα λεπτά ήμασταν πάνω, στη συνοικία Gornji grad.
Κάτω από την ιστορική γειτονιά του Gornji grad βρίσκεται κρυμμένο ένα αξιοθέατο που τα τελευταία χρόνια έγινε γνωστό και παραδόθηκε στον κόσμο. Δυστυχώς δεν το είχα ψάξει καλά πριν το ταξίδι και δεν του έδωσα την πρέπουσα σημασία. Το αναφέρω όμως για να το μάθετε εσείς και να το επισκεφτείτε όταν βρεθείτε στο Ζάγκρεμπ. Ο λόγος για τη σήραγγα Grič, μια σήραγγα για πεζούς η οποία αποτελείται από μια κεντρική αίθουσα, και έχει έξι εξόδους προς τους γύρω δρόμους. Χτίστηκε κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου τόσο ως καταφύγιο βομβών όσο και ως ένας χώρος περιπάτου, αλλά από τα μέσα του 20ού αιώνα, η σήραγγα έπεσε σε αχρηστία. Το τούνελ Grič αναφέρθηκε ξανά το 1993 όταν διοργανώθηκε εκεί το πρώτο Under City Rave Party στην Κροατία, ενώ τα επόμενα χρόνια λειτούργησε ως καταφύγιο κατά τη διάρκεια του Κροατικού Πολέμου Ανεξαρτησίας. Το 2016, η σήραγγα αναδιαμορφώθηκε και άνοιξε για το κοινό ως τουριστικό αξιοθέατο για να φιλοξενεί πολιτιστικές εκδηλώσεις ενώ είναι προγραμματισμένο να περιλαμβάνει ένα μουσείο με ψηφιακή παρουσίαση της ιστορίας του Ζάγκρεμπ και γυάλινους ανελκυστήρες. Είναι ανοιχτό στο κοινό κάθε μέρα από τις 9:00 έως τις 21:00.
Η Άνω πόλη του Ζάγκρεμπ Gornji Grad, ονομάζεται αλλιώς Gradec ή Grič. Είναι ο μεσαιωνικός πυρήνας της πόλης στις πλαγιές του βουνού Medvednica που άρχισε να χτίζεται το 1242. Τα ερείπια των τειχών και των πύργων που περιβάλανε την Άνω Πόλη τους μεσαιωνικούς χρόνους διατηρούνται ακόμη. Η Άνω πόλη είναι το αγαπημένο μου μέρος στο Ζάγκρεμπ. Είναι η πιο ατμοσφαιρική και πιο ρομαντική γειτονιά της πόλης, ένας υπέροχος λαβύρινθος από στενά πλακόστρωτα δρομάκια και υπέροχα κτίρια, ένα ησυχαστήριο για χαλαρούς περιπάτους, και την ωραιότερη πανοραμική θέα. Αυτό το τμήμα της πόλης είναι γεμάτο ιστορικά ορόσημα, μυστικά περάσματα, μικρά μουσεία, γκαλερί τέχνης, και ατμοσφαιρικά καφέ.
Ανεβαίνοντας το πρώτο πράγμα που αντικρύσαμε είναι ένα από τα σύμβολα του Ζάγκρεμπ, ο μεσαιωνικός πύργος Lotrščak που χτίστηκε το 1266, ως μέρος της νότιας πύλης του αμυντικού συστήματος της πόλης. Ο πύργος Lotrščak είναι ένα από τα παλαιότερα και καλύτερα διατηρημένα κτίρια στο Ζάγκρεμπ. Αν και είχα δει πως ο πύργος είναι ανοιχτός κάθε μέρα, εμείς τον βρήκαμε κλειστό. Ίσως Δευτέρα να είναι κλειστός για το κοινό ή μπορεί να ήταν κλειστός λόγω covid. 20kn είναι η είσοδός του και από την κορυφή του βλέπεις πανοραμικά όλο το Ζάγκρεμπ.
Δεν με πείραξε όμως που βρήκαμε κλειστό τον πύργο, γιατί από την Strossmayerovo šetalište στους πρόποδες του λόφου, απλώνεται μπροστά μας η πανοραμική άποψη της πόλης. Το δεντρόφυτο μονοπάτι με τις καστανιές Strossmayerovo šetalište ή όπως το λένε οι ντόπιοι απλά Stross, είναι ο πιο ρομαντικός περίπατος, το μέρος που σε κάνει να νοιώθεις ολοκληρωμένος στην πόλη του Ζάγκρεμπ! Μεγάλες παλιές καστανιές, παλιοί πάγκοι, μπαρόκ αρχιτεκτονική και η καλύτερη θέα κάνουν αυτό το μέρος να μοιάζει με σκηνικό από μια ταινία. Είναι το πορτραίτο του Ζάγκρεμπ! Ο περίπατος Stross είναι όμορφος από μόνο του, αλλά συνδυάζεται εξαιρετικά με την πανοραμική άποψη της Κάτω πόλης.
Δροσιστήκαμε κάτω από τη σκιά των δέντρων στο Park Grič, πήραμε μια βαθιά ανάσα και κοιτάξαμε γύρω. Απόλαυση… ηρεμία…
Το κτίριο στο πάρκο ήταν κάποτε ένα καφενείο που επισκέφτηκαν πολλοί διάσημοι πολίτες του Ζάγκρεμπ. Τώρα είναι το Κροατικό Υδρομετεωρολογικό και Γεωφυσικό Ινστιτούτο.
Κάναμε έναν μικρό κύκλο και συνεχίσαμε στον πίσω δρόμο στην Markovićev trg,
στην Vranyczanyeva ul. και στο πάρκο Park Bele IV.
Ο χρόνος περνά, οι άνθρωποι και οι δρόμοι αλλάζουν, όμως ο ποιητής και συγγραφέας Antun Gustav Matoš είναι ακόμα εκεί σαν ένα φάντασμα στο μονοπάτι της Stross… Σ’αυτή τη μποέμ ρομαντική γειτονιά, μας κάνει παρέα και μας διδάσκει ότι όλα περνούν, μόνο η ομορφιά παραμένει ...
Στο τέλος του περιπάτου Stross μια ξεκάρφωτη πόρτα μας κίνησε την περιέργεια. Μπήκαμε μέσα σε μια μεγάλη άδεια αυλή που όμως είχε γύρω της εντυπωσιακά γκράφιτι. Ε δεν γινόταν να μη κάνω μια φωτογράφιση! Chin up και pose, pose, pose!
Η σκάλα μας οδήγησε σε μια τεράστια βεράντα δίπλα στην Γκαλερί των Ανακτόρων Κλόβιτς, σε ένα ακόμα View-Point του Ζάγκρεμπ. Υποσχέθηκα να επιστρέψουμε εδώ το απόγευμα όταν πέσει ο ήλιος.
Ακριβώς δίπλα, η Εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στην πλατεία Katarinin trg
Απέναντι το Palača Dverce
Ο ψαράς και το φίδι (Ribar i zmija) στην πλατεία Jezuitski
Οδός Ćirilometodska
Ο δρόμος αυτός οδηγεί στο επίκεντρο της Άνω πόλης, την πλατεία του Αγίου Μάρκου γύρω από την ομώνυμη εκκλησία. Η ενοριακή εκκλησία της Άνω πόλης είναι ένα από τα παλαιότερα αρχιτεκτονικά μνημεία στο Ζάγκρεμπ το οποίο θεμελιώθηκε τον 13ο αιώνα. Η γοτθική σύνθεση της πύλης που αποτελείται από δεκαπέντε ομοιώματα, είναι η πλουσιότερη και η πιο πολύτιμη γοτθική πύλη στη νότια Κεντρική Ευρώπη. Αυτό όμως που μας τράβηξε το βλέμμα ήταν η εκπληκτική οροφή, με πλακίδια τοποθετημένα έτσι ώστε να αντιπροσωπεύουν το οικόσημο του Ζάγκρεμπ (λευκό κάστρο σε κόκκινο φόντο) και το Τριαδικό Βασίλειο της Κροατίας, της Σλαβονίας και της Δαλματίας.
Στα αριστερά της πλατείας του Αγίου Μάρκου, το αρχοντικό Banski dvori του 19ου αιώνα, η πρώην κατοικία του Πολιτικού Κυβερνήτη της Κροατίας. Το Banski dvori , μαζί με το μπαρόκ αρχοντικό δίπλα του, είναι η έδρα της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Κροατίας. Στα δεξιά της πλατείας από το 1734, καταλαμβάνει το Κροατικό κοινοβούλιο.
Σε απόσταση αναπνοής, από την Kamenita ul., βρίσκεται ένα από τα καλύτερα διατηρημένα μνημεία του παλιού Ζάγκρεμπ. Το σύμβολο της Άνω πόλης, η Kamenita vrata (Πέτρινη πύλη), ένας πύργος από τον οποίο περνάει δρόμος. Ήταν μέρος του αμυντικού συστήματος της μεσαιωνικής πόλης Gradec και είναι οι μόνες πύλες που εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι σήμερα. Χτίστηκαν τον 13ο αιώνα και πήραν τη σημερινή τους μορφή το 1760 .
Μου έκανε εντύπωση που στο πέρασμα κάτω από την πύλη, υπάρχει ένα παρεκκλήσι με την εικόνα της Μητέρας του Θεού της Πέτρινης Πύλης που επέζησε άθικτη από τη μεγάλη φωτιά το 1731. Δίπλα στο μπαρόκ κιγκλίδωμα του βωμού του 18ο αιώνα, διατηρείται ένα τυπικό μεσαιωνικό κατάστημα. Το μέρος αυτό αποπνέει μια γαλήνη και μια κατάνυξη. Πιστοί που περνούσαν από το σημείο, στέκονταν μπροστά από την εικόνα και προσεύχονταν σ’αυτό το ξεχωριστό και ιδιαίτερο μέρος λατρείας.
Η πύλη από τη βόρεια είσοδο
Βγήκαμε από την πύλη και κατηφορίσαμε την οδό Radićeva
Στρίψαμε από την Krvavi Most, και φτάσαμε στην αρχή της οδού Ivana Tkalčića του μεγάλου πεζόδρομου 800 μέτρων που ήμασταν το προηγούμενο βράδυ.
Η Ul. Ivana Tkalčića είναι η ζωντανή αρτηρία του Ζάγκρεμπ που οι κάτοικοι την αποκαλούν Tkalca. Ένας ελκυστικός δρόμος με όμορφα ιστορικά χρωματιστά κτίρια, με αμέτρητες μπυραρίες, εστιατόρια, καφέ και μικρά καταστήματα. Κατά την περίοδο 1899 έως 1941, σχεδόν κάθε σπίτι στην οδό Tkalčićeva ήταν ένα πορνείο και επειδή βρίσκεται στο κέντρο, έπρεπε έξω από κάθε σπίτι να υπάρχει ένα κόκκινο φανάρι. Για το λόγο αυτό, το Ζάγκρεμπ ήταν η πρώτη πόλη στην Ευρώπη με μια red light district! Άντε η δεύτερη μετά το Άμστερνταμ!
Στην αρχή της οδού Tkalčićeva, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία είναι το παλιό ηλιακό ρολόι που δείχνει πάντα την σωστή ώρα και το άγαλμα της Marija Juric Zagorka, της πρώτης επαγγελματία δημοσιογράφου και πιο γνωστής Κροάτισσας συγγραφέα.
Και το βράδυ που σφύζει από ζωή και την ημέρα που κινείται σε πιο χαλαρούς ρυθμούς, αυτός ο πεζόδρομος με ενθουσίασε και είναι πλέον από τους αγαπημένους μου από όσους έχω περπατήσει σε όλα τα ταξίδια μου!
Μιας και ήμασταν στην καρδιά του κέντρου με δεκάδες επιλογές για φαγητό είπαμε πριν απομακρυνθούμε, να φάμε μεσημεριανό όπου μας κάνει κλικ στον μεγάλο πεζόδρομο. Μετά από μια μικρή διερεύνηση, καθίσαμε στο Village Tavern, στην Ul. Ivana Tkalčića 68 που απ’ ότι κατάλαβα είναι η ίδια επιχείρηση με το HISTORY bar που βρίσκεται ακριβώς απέναντι. Το εστιατόριο έχει πολύ ωραία διακόσμηση ενώ η εξυπηρέτηση για ακόμα μια φορά ήταν εξαιρετική.
Είπαμε να ξεφύγουμε από τα τσεβάπια, κι έτσι απολαύσαμε δυο τεράστιες πιατέλες με ζυμαρικά, μια με νιόκι και μια με σπαγγέτι καρμπονάρα. Ένα γεύμα που μαζί με μπύρα και αναψυκτικό κόστισε 140kn (18,5€).
Last edited:
Αρκετά μεταλλάχτηκε το φόρουμ, πρέπει σιγά σιγά να ξαναγίνει ταξιδιωτικό. Αλήθεια ήταν το πρώτο σου ταξίδι? Εγώ πάντα είχα την Κροατία ταξιδιωτικό στόχο και φέτος δεν μου γλίτωσε. Και μάλλον ήταν η καλύτερη περίοδος που την επισκέφτηκα. Έχει ζουμί η ιστορία.
