Ινδία Help για ταξιδι Ινδια!

[renad]

Καλημερα σας και καλο μηνα,

Ο συζυγος μου εκλεισε ενα ταξιδι στην Ινδια και θελω την βοηθεια οσων εχουν παει!

Βρηκαμε ταξιδιωτικο πρακτορειο εκει για τα παντα αλλα ειμαστε πολυ προβληματισμενοι στα εξης¨

1) Δελχι να μεινουμε μια μερα και να παρουμε τρενο το βραδυ για Βαρανασι. Θα δουμε τιποτα η ειναι λιγο? η Να μεινουμε και να παρουμε πτηση το πρωι? Ειναι ασφαλη τα τρενα ??Το πρακτορειο μας προτεινει θεση 2AC
2) Varanasi-Agra ειναι μονο προσβασιμο με τρενο?

Μετα την πυρκαγια και τον αποκεφαλισμο Ινδου που εγινε στα τρενα ειμαστε πολυ φοβισμενοι!!

Αν εχετε καποιο αλλο τροπο να προτεινετε θελουμε να δουμε τα εξης Δελχι-Βαρανασι-Αγκρα-Τζαιπουρ και τελος Βομβαη

Τα εισιτηρια μας ειναι ATH-DEL και αναχωριση Mumbai-athens
Εκτιμω πολυ την βοηθεια σας ευχαριστω

 

[CaveTravel]

Έχει γραψει η dim kyr μια ιστορία για την Ινδία που περιέχει πολλές πληροφορίες για τα τρένα:
http://www.travelstories.gr/%F4%E1%...F%E1/17592-%E7-%E9%ED%E4%DF%E1-%EC%EF%F5.html

Μάλλον στην προηγούμενή της ζωή πρέπει να ήταν σταθμάρχης στην Ασία
Τώρα για αποκεφαλισμούς δεν γνωρίζω...

 

[dim kyr]

Kατ αρχήν να ξεκαθαρίσω στον φίλο μου Cave ότι δεν ήμουν σταθμάρχης , αλλά μάλλον Κτελατζού (χε χε χε).
Δελχί 1 μόλις ημέρα τι να δεις΄? Επίσης δεν μας λες και πόσες ημέρες διαθέτεις στο σύνολο.
Για αρχή άνοιξε έναν χάρτη και δες τις αποστάσεις Είναι τεράστιες. Μάλλον θα χρειαστείς 1 πτήση. ΚΤΕΛ δεν προτείνω εκτός μόνο και με επιφύλαξη το κομμάτι Αγκρα -Δελχί.
Για τον αποκεφαλισμό δεν έχει λόγο να ανησυχείς, εκτός αν έχεις κτηματικές διαφορές με κανέναν ντόπιο.
Για τρένα κοίτα εδώ http://www.travelstories.gr/%E9%ED%...F2-%E9%ED%E4%E9%E1%F2-%EF%E4%E7%E3%FC%F2.html
Η θέση που σου προτείνει το πρακτορείο είναι οκ. Η 2η καλύτερη και η διαφορά είναι ότι στις κουκέτες δεν έχει πορτα που κλείνει, αλλά κουρτίνα. Προσοχή στις αποσκευές.

 

[varioAthens]

Kατ αρχήν να ξεκαθαρίσω στον φίλο μου Cave ότι δεν ήμουν σταθμάρχης , αλλά μάλλον Κτελατζού (χε χε χε).
Δελχί 1 μόλις ημέρα τι να δεις΄? Επίσης δεν μας λες και πόσες ημέρες διαθέτεις στο σύνολο.
Για αρχή άνοιξε έναν χάρτη και δες τις αποστάσεις Είναι τεράστιες. Μάλλον θα χρειαστείς 1 πτήση. ΚΤΕΛ δεν προτείνω εκτός μόνο και με επιφύλαξη το κομμάτι Αγκρα -Δελχί.
Για τον αποκεφαλισμό δεν έχει λόγο να ανησυχείς, εκτός αν έχεις κτηματικές διαφορές με κανέναν ντόπιο.
Για τρένα κοίτα εδώ http://www.travelstories.gr/%E9%ED%...F2-%E9%ED%E4%E9%E1%F2-%EF%E4%E7%E3%FC%F2.html
Η θέση που σου προτείνει το πρακτορείο είναι οκ. Η 2η καλύτερη και η διαφορά είναι ότι στις κουκέτες δεν έχει πορτα που κλείνει, αλλά κουρτίνα. Προσοχή στις αποσκευές.

(οταν ρωτανε για Ινδια και ΚΤΕΛ εχεις ρανταρ και εμφανιζεσαι? )

Για Δελχι θα ηθελα να πω κι εγω οτι αξιζει να αφιερωσεις 2 διανυκτερευσεις τουλαχιστον... εχει πολλα και ενδιαφεροντα πραγματα να δεις και στο κατω-κατω ειναι η πρωτευουσα της χωρας, της αξιζει λιγη προσοχη παραπανω...

 

[dim kyr]

(οταν ρωτανε για Ινδια και ΚΤΕΛ εχεις ρανταρ και εμφανιζεσαι? )

Nαι!!!! Ινδο-ραντάρ. Διαστημικής τεχνολογίας!!!

 

[babaduma]

η Να μεινουμε και να παρουμε πτηση το πρωι?

Ναι. Το άλλο ή το παράλλο πρωί.

2) Varanasi-Agra ειναι μονο προσβασιμο με τρενο?

Όχι. Πας και αεροπορικώς. Μέσω Δελχί.

Αν εχετε καποιο αλλο τροπο να προτεινετε θελουμε να δουμε τα εξης Δελχι-Βαρανασι-Αγκρα-Τζαιπουρ και τελος Βομβαη

Εγώ θ' άφηνα έξω τη Βομβάη. Μακρυά, ακριβή και όχι καλή σχέση value for money. Αν έχετε μέρες, δείτε μήπως μπορέσετε να εντάξετε και το Khajuraho στα πλάνα σας.

 

[taver]

Δε χρειάζεσαι καθόλου τρένα (αν και για το Delhi-Agra το δέχομαι ως μια εναλλακτική). Το DEL-VNS-DEL γίνεται εύκολα και σχετικά οικονομικά με αεροπλάνο (αν το κλείσεις νωρίς), και το μοναδικό του πρόβλημα είναι ότι δεν έχει πολλές πτήσεις κάθε μέρα...
Για το Agra-Jaipur θες να το κάνεις οδικώς, για να δεις και το Fatehpur Sikri που είναι στο δρόμο, να δεις Ινδική φύση, αλλά και για να δεις λίγο τις απείρου κάλους συνθήκες στους Ινδικούς δρόμους (νοικιάζεις αυτοκίνητο με οδηγό...).
Και το Jaipur - Mumbai εννοείται θα το κάνεις αεροπορικώς.

Φυσικά, όσο παραπάνω χρόνο μπορέσεις και δώσεις στο Delhi, καλό είναι...

 

[dim kyr]

Διαφωνώ στο να μη πάρει καθόλου τρένο, έστω και για μια μικρή απόσταση. Το λέω αυτό, γιατί ένα ταξίδι με τρένο στην Ινδία δεν είναι ένας απλός τρόπος μετακίνησης. Αποτελεί απο μόνο του αξιοθέατο ή μάλλον εμπειρία και ευκαιρία να δεις έστω κι απο αποστασιοποιημένα, μια πλευρά της καθημερινότητας των ντόπιων. Αν λοιπόν είναι και αυτό το ζητούμενο (να δεις ηθη, έθιμα, συνήθειες των κατοίκων) και μέλημά σου δεν είναι απλά πως δεν θα ταλαιπωρηθεις σωματικά, η χρήση του δεν ειναι απλά προτεινόμενη , αλλά επιβάλεται.

Οι ινδοι , γεννιούνται πάνω στα τρένα, ζουν δίπλα στα τρένα , πεθαίνουν στα τρένα. Κι αν αυτα αποτελούν κάτι τόσο σημαντικό για αυτούς, ένας συνειδητοποιημένος ταξιδιώτης δεν θα τα προσπεράσει προς χάρην της βολής του.

 

[taver]

Διαφωνώ στο να μη πάρει καθόλου τρένο, έστω και για μια μικρή απόσταση. Το λέω αυτό, γιατί ένα ταξίδι με τρένο στην Ινδία δεν είναι ένας απλός τρόπος μετακίνησης. Αποτελεί απο μόνο του αξιοθέατο ή μάλλον εμπειρία και ευκαιρία να δεις έστω κι απο αποστασιοποιημένα, μια πλευρά της καθημερινότητας των ντόπιων. Αν λοιπόν είναι και αυτό το ζητούμενο (να δεις ηθη, έθιμα, συνήθειες των κατοίκων) και μέλημά σου δεν είναι απλά πως δεν θα ταλαιπωρηθεις σωματικά, η χρήση του δεν ειναι απλά προτεινόμενη , αλλά επιβάλεται.

Οι ινδοι , γεννιούνται πάνω στα τρένα, ζουν δίπλα στα τρένα , πεθαίνουν στα τρένα. Κι αν αυτα αποτελούν κάτι τόσο σημαντικό για αυτούς, ένας συνειδητοποιημένος ταξιδιώτης δεν θα τα προσπεράσει προς χάρην της βολής του.

Αν τα τρένα είναι μια φορά αξιοθέατο, τότε οι δρόμοι, με τα "Blow horn" φορτηγά, τις πωλήσεις και το γενικότερο μπάχαλο στο δρόμο και το κάθε λογής όχημα (ή ζώο...) να κυκλοφορεί, είναι 3 φορές αξιοθέατο!
Από την άλλη, βέβαια, ο σταθμός στο Δελχί είναι εμπειρία (ακόμα κι αν δεν επιβιβαστείς σε κάποιο βαγόνι - έτυχε και τον διέσχισα όλο πηγαίνοντας για το μετρό).

 

[dim kyr]

Από την άλλη, βέβαια, ο σταθμός στο Δελχί είναι εμπειρία (ακόμα κι αν δεν επιβιβαστείς σε κάποιο βαγόνι .

Φαντάσου λοιπόν και να επιβιβαζόσουν και να έψαχνες και τις αποβάθρες! Δεν ξέρεις τι χάνεις.

Η αγωνία του να ψάχνεις το σωστό τρένο στους 36 βαθμούς που με την υγρασία θα σου φαίνονται 50 είναι απο αυτές που θα μείνουν ως στίγματα/αναμνήσεις. Τα ρούχα σου θα κολλάνε πάνω σου σαν δεύτερο δέρμα και οι αποσκευές που θα κουβαλάς θα σε σαρκάζουν και θα σου βγάζουν ευθαρσώς την γλώσσα για την μέθοδο μέτρησης κιλών που είχες μάθει στο σχολείο, γιατί πολύ απλά θα μοιάζουν ασήκωτες και εσύ θα αρχίζεις να αναρωτιέσαι "διάολε! πως 15 κιλά μοιάζουν με 30?". Θα βλέπεις ατελείωτες πολύχρωμες ουρές στα γκισέ, και δεν θα ξέρεις που να αποτανθείς. Θα σέρνεις τα πόδια σου, (θα τα σέρνεις, ναι. με τόσα κορμιά ξαπλωμένα στα τσιμέντα θα πρέπει να είσαι προσεκτικός) και θα βλέπεις αποστεωμένα πρόσωπα που σε πλησιάζουν στις σκιές και εσύ θα τραβιέσαι επιδεικτικά για να αποδείξεις (ή επιδείξεις) την δυτική σου προέλευση, αν και όσο και να απομακρύνεσαι να θυμάσαι, η επαφή είναι μη αποφευκτέα. Θα την υποστείς. Εδώ είναι Ινδία.

Και όταν βρίσκεις την σωστή αποβάθρα, να απελπίζεσαι ξανά με μεγαλύτερη πλέον ένταση γιατί η η ώρα έχει περάσει και γιατί η τύχη δεν σου φανερώνει το σωστό βαγόνι, και όταν με την βοήθεια του Κρίσνα αυτό σου φανερώνεται, να αναζητάς την θέση σου, και όλα αυτά να τα βιώνεις ταυτόχρονα με την προσπάθειά σου να αποφύγεις έξυπνα και χωρίς απώλειες, σαν αμυντικός της Αρσεναλ σε αγώνα με την Ρεάλ, μικροπωλητές, ζητιάνους, καλοθελητές, βαστάζους και λοιπούς παρατρεχάμενους.

Οι οσμές θα σε κυκλώνουν, οι επαίτες το ίδιο. Επειτα είναι και οι συνεπιβάτες! Μεγάλο κεφάλαιο. Μπορεί να πετύχεις κάποιους που έχουν επαφή με παρωχημένους κανόνες υγιεινής, αλλά μπορεί και όχι. Ισως (όχι ίσως. Σίγουρα.) κατά την διάρκεια του ταξιδιού, να ανοίξουν τις καρώ πετσετούλες τους, και να σου προσφέρουν απο τα τοπικά τους εδέσματα να δοκιμάσεις την "πραγματική ινδική κουζίνα" που έχει μαγειρευτεί σε κάποιο πετρογκάζ τυπικής οικογενείας και όχι γκουρμεδιές απο ακριβά εστιατόρια που προσαρμόζουν την ντόπια παραδοσιακή κουζίνα σε δυτικά πρότυπα (και τις τιμές φυσικά).

Ισως -λέω ίσως- αρχίσουν στις 10, 12, 14 ώρες ταξιδιού να σου αποκαλύψουν τον σκοπό του ταξιδιού τους, την οικογενειακή τους κατάσταση, ίσως ακόμα να σου πουν ότι ο σύζυγος δεν βλέπει την μέλλουσα σύζυγο πρίν την παντρευτεί (καλά... αυtό βέβαια το έχεις διαβάσει και στον L.P άρα έχει και την ίδια αξία για εσένα), ή ίσως σε προσκαλέσουν σε ένα γάμο της κόρης τους ή ένα γλέντι στο χωριό τους.
Στο τέλος του ταξιδιού θα έχουν γίνει φίλοι σου. Να είσαι σίγουρος για αυτό.

Ισως η εμπειρία να καπνίσεις ένα τσιγάρο στον διάδρομο του τρένου με τον σιδηροδρομικό υπάλληλο συννεφιασμένο που σου αποκαλύπτει ότι δουλεύει 56 ώρες συνεχόμενα και ενώ η οικογένεια του ζει στο Κότσι της Νότιας Ινδίας, κι αυτός ταξιδεύει/δουλεύει μέχρι το Βαρανάσι δεν σου πει τίποτε. Αλλά αν σου "πει" θα αξίζει πολλά.

Μακάρι να σε έκανα να καταλάβεις με την φτωχή αυτή περιγραφή (οτιδήποτε έχει σχέση με αυτήν την χώρα μόνο "φτωχό" περιγραφικά μπορεί να θεωρηθεί) , τι έχασες, και να σε έπεισα ότι δεν μετράει η επίσκεψη στο αεροδρόμιο, αλλά η πτήση.

 

[taver]

Φαντάσου λοιπόν και να επιβιβαζόσουν και να έψαχνες και τις αποβάθρες! Δεν ξέρεις τι χάνεις.

Η αγωνία του να ψάχνεις το σωστό τρένο στους 36 βαθμούς που με την υγρασία θα σου φαίνονται 50 είναι απο αυτές που θα μείνουν ως στίγματα/αναμνήσεις. Τα ρούχα σου θα κολλάνε πάνω σου σαν δεύτερο δέρμα και οι αποσκευές που θα κουβαλάς θα σε σαρκάζουν και θα σου βγάζουν ευθαρσώς την γλώσσα για την μέθοδο μέτρησης κιλών που είχες μάθει στο σχολείο, γιατί πολύ απλά θα μοιάζουν ασήκωτες και εσύ θα αρχίζεις να αναρωτιέσαι "διάολε! πως 15 κιλά μοιάζουν με 30?". Θα βλέπεις ατελείωτες πολύχρωμες ουρές στα γκισέ, και δεν θα ξέρεις που να αποτανθείς. Θα σέρνεις τα πόδια σου, (θα τα σέρνεις, ναι. με τόσα κορμιά ξαπλωμένα στα τσιμέντα θα πρέπει να είσαι προσεκτικός) και θα βλέπεις αποστεωμένα πρόσωπα που σε πλησιάζουν στις σκιές και εσύ θα τραβιέσαι επιδεικτικά για να αποδείξεις (ή επιδείξεις) την δυτική σου προέλευση, αν και όσο και να απομακρύνεσαι να θυμάσαι, η επαφή είναι μη αποφευκτέα. Θα την υποστείς. Εδώ είναι Ινδία.

Και όταν βρίσκεις την σωστή αποβάθρα, να απελπίζεσαι ξανά με μεγαλύτερη πλέον ένταση γιατί η η ώρα έχει περάσει και γιατί η τύχη δεν σου φανερώνει το σωστό βαγόνι, και όταν με την βοήθεια του Κρίσνα αυτό σου φανερώνεται, να αναζητάς την θέση σου, και όλα αυτά να τα βιώνεις ταυτόχρονα με την προσπάθειά σου να αποφύγεις έξυπνα και χωρίς απώλειες, σαν αμυντικός της Αρσεναλ σε αγώνα με την Ρεάλ, μικροπωλητές, ζητιάνους, καλοθελητές, βαστάζους και λοιπούς παρατρεχάμενους.

Οι οσμές θα σε κυκλώνουν, οι επαίτες το ίδιο. Επειτα είναι και οι συνεπιβάτες! Μεγάλο κεφάλαιο. Μπορεί να πετύχεις κάποιους που έχουν επαφή με παρωχημένους κανόνες υγιεινής, αλλά μπορεί και όχι. Ισως (όχι ίσως. Σίγουρα.) κατά την διάρκεια του ταξιδιού, να ανοίξουν τις καρώ πετσετούλες τους, και να σου προσφέρουν απο τα τοπικά τους εδέσματα να δοκιμάσεις την "πραγματική ινδική κουζίνα" που έχει μαγειρευτεί σε κάποιο πετρογκάζ τυπικής οικογενείας και όχι γκουρμεδιές απο ακριβά εστιατόρια που προσαρμόζουν την ντόπια παραδοσιακή κουζίνα σε δυτικά πρότυπα (και τις τιμές φυσικά).

Αντίστοιχες περιγραφές μπορώ να γράψω και για τις εικόνες από τη μετακίνηση στους Ινδικούς αυτοκινητόδρομους (...), και πίστεψέ με, είναι αρκετές φορές πιο χαώδης και ενδιαφέρουσα η κατάσταση εκεί. Εν πάση περιπτώσει, όπως ξαναέγραψα, τον σταθμό τον περπάτησα (εγκάρσια) ΌΛΟ - ενώ πήγα και σε μέρη από τις αποβάθρες του. Τις εικόνες που περιγράφεις, τις είδα. Όχι με 36 βαθμούς καθώς ήταν Φεβρουάριος, αλλά τις είδα. Και με άγχος, καθώς έπρεπε να προλάβω να πάρω το μετρό, να πάω στο αεροδρόμιο, και να πάρω την πτήση μου για Varanasi... Εσύ, την εικόνα των οδικών μετακινήσεων, όχι με λεωφορείο που έχει ειδική αντιμετώπιση από τους πάντες αλλά με Ι.Χ., την είχες?

Ισως -λέω ίσως- αρχίσουν στις 10, 12, 14 ώρες ταξιδιού να σου αποκαλύψουν τον σκοπό του ταξιδιού τους, την οικογενειακή τους κατάσταση, ίσως ακόμα να σου πουν ότι ο σύζυγος δεν βλέπει την μέλλουσα σύζυγο πρίν την παντρευτεί (καλά... αυtό βέβαια το έχεις διαβάσει και στον L.P άρα έχει και την ίδια αξία για εσένα), ή ίσως σε προσκαλέσουν σε ένα γάμο της κόρης τους ή ένα γλέντι στο χωριό τους.
Στο τέλος του ταξιδιού θα έχουν γίνει φίλοι σου. Να είσαι σίγουρος για αυτό.

Ισως η εμπειρία να καπνίσεις ένα τσιγάρο στον διάδρομο του τρένου με τον σιδηροδρομικό υπάλληλο συννεφιασμένο που σου αποκαλύπτει ότι δουλεύει 56 ώρες συνεχόμενα και ενώ η οικογένεια του ζει στο Κότσι της Νότιας Ινδίας, κι αυτός ταξιδεύει/δουλεύει μέχρι το Βαρανάσι δεν σου πει τίποτε. Αλλά αν σου "πει" θα αξίζει πολλά.

Όπως έχω αναλύσει και πολύ διεξοδικότερα στο παρελθόν, η κίνηση με συγκεκριμένα ΜΜΜ δεν είναι ο μοναδικός τρόπος να έρθεις σε επαφή με ντόπιους. Κι εγώ, που δεν πήρα τρένα, μίλησα με αρκετούς ντόπιους. Το μόνο που απαιτείται, είναι να υπάρχει κάποιος άνθρωπος δίπλα σου και να έχει χρόνο και όρεξη για κουβέντα. Είτε αυτός είναι ο συνεπιβάτης σου στο αεροπλάνο για Βαρανάσι, που πάει για την καύση ενός συγγενούς του, είτε ο οδηγός του ταξί που σε πηγαινοφέρνει επί μέρες, είτε οποιοσδήποτε.

Και το αεροπλάνο, στο κάτω κάτω, δημόσια συγκοινωνία είναι. Τον Ινδό συνάδελφο που κάνει παρεμφερή δουλειά με τη δική μου, έχει αντίστοιχο background και η συνομιλία μαζί του μπορεί να μου δώσει πάρα πολλά, δε θα τον γνωρίσω στη Γ' θέση του τρένου, γιατί πολύ απλά θα ταξιδεύει στην Α' θέση.

Τα ευφυολογήματα περί Lonely planet τα αντιπαρέρχομαι χωρίς σχόλια, είμαστε άνθρωποι με νοημοσύνη. Όπως και το διδακτικό υφάκι: Η ταξιδιωτική "φιλοσοφία" σας (που συνοψίζεται στη λέξη "μπίχλα" ) είναι σεβαστή, αλλά δεν είναι ούτε η δική μου, ούτε η μοναδική που υπάρχει.

Μακάρι να σε έκανα να καταλάβεις με την φτωχή αυτή περιγραφή (οτιδήποτε έχει σχέση με αυτήν την χώρα μόνο "φτωχό" περιγραφικά μπορεί να θεωρηθεί) , τι έχασες, και να σε έπεισα ότι δεν μετράει η επίσκεψη στο αεροδρόμιο, αλλά η πτήση.

Μην παρεξηγηθώ: Αν είχα άπλετο χρόνο στη διάθεσή μου, που δυστυχώς δεν έχω την πολυτέλεια να διαθέτω, προφανώς θα ήθελα όλες τις ταξιδιωτικές εμπειρίες που μπορεί να έχει κανείς από ένα προορισμό. Και τρένα, και αεροπλάνα, και βαπόρια, και ΚΤΕΛ, και you name it. Αν όμως πρέπει να μπω σε μια διαδικασία επιλογής γιατί ο χρόνος δε φτάνει, ε, ο χρόνος στις μετακινήσεις, παρότι προσφέρει αξία, είναι ο πιο εύκολα θυσιάσιμος χρόνος στο ταξίδι (μετά το χρόνο της ξεκούρασης...)

 

[gmavro75]

Δελχί-Άγκρα παιζει και τρένο και λεωφορείο και ακόμα μπορείς να κανονίσεις βανάκι με το πρακτορείο (αν είσαστε αρκετά άτομα, 6+, δε θα σας έρθει πολύ ακριβά). Η οδική διαδρομή οστόσο είναι βαρετή, οπότε θα πρότεινα το τρένο. Προσοχή στο προγραμματισμό σας, αν πλανάρετε να βρεθείτε εκεί Παρασκευή το Taj Mahal είναι κλειστό για το κοινό, μιας και η είσοδος επιτρέπεται μόνο σε μουσουλμάνους για προσευχή... οπότε αν δεν είσαστε μουσουλμάνοι μην πάτε Παρασκευή.
Το νυχτερινό τρένο από Άγκρα-Βαρανάσι είναι πολύ καλή επειρία. Υπάρχουν τα AC1 που είναι κουκέτες με πόρτες και 4 κρεβάτια ανά κουκέτα αλλά πιο ακριβά, τα AC2 που είναι η πιο συνήθης επιλογή για ταξιδιώτες που έχουν σε κάθε κουκέτα 6 κρεβάτια και χωρίζονται με κουρτίνα και μετά είναι και το AC3 που έχει 8 κρεβάτια (6 κουκέτες από τη μια πλευρά του διαδρόμου και 2 από την άλλη) και δε χωρίζονται με τίποτα. Μη φοβάσαι για αποκεφαλισμούς και οποιαδήποτε σωματική βια, αλλά κοιμηθητε με τα πράγματα αγκαλιά (καβατζώστε και τα παπουτσια σας κάπου στο σάκο). Να έχετε sleeping bag για να στρώσετε και για να σκεπαστείτε γιατί το AirCon δουλεύει στο φουλ... Γενικά, σας το προτείνω το βραδυνό δρομολόγιο, καλή εμπειρία και γλυτώνεις χρήμα και χρόνο (μετακίνηση ολονύχτια + διαμονή σε ένα), και αν βρεις και κανά παράθυρο που να έιναι καθαρό από την ώρα που θα ξυπνήσεις μέχρι να φτάσεις, βλέπεις και ενδιαφέρουσες εικόνες!
Γενικότερα για μετακινήσεις αεροπορικά ρίξε μια ματιά και στην Cheap Air Tickets Online, International Flights to India, Cheap International Flight Deals | SpiceJet Airlines (low cost Ινδική)

Καλό ταξίδι!