Βουλγαρία Εσθονία Λεττονία Λιθουανία Μολδαβία Νορβηγία Ολλανδία Ουκρανία Φινλανδία From South to Norge...η ιστορία του δρόμου

[jmar]

Συνεχίζουμε την υπέροχη ''μοναχική'' διαδρομή στον 45

Συναντώντας παλιές καλύβες...

Στο Byrkjedal βγαίνουμε απ τον 45 λόγω κλειστού δρόμου και πάμε απ τον 503 κυκλώνοντας την διαδρομή για να πάρουμε μετά το καραβάκι για Oanes

Σε πολλά σημεία στη Νορβηγία υπάρχουν διάφορα ''πλατώματα'' που χρησιμεύουν για ξεκούραση

Σταματάμε για λίγο να θαυμάσουμε την μοναδική θέα με τους βράχους και το μικρο φιορδ...

Του παυλίτο χαμογελούν και τα μουστάκια που δεν έχει

Αλλά και οδηγώντας η θέα ηταν μοναδική...

Μας μένουν λιγα χλμ μέχρι να πάρουμε το καραβάκι γι απέναντι

Μετά από λίγο φτάσαμε, σαν κυριοι περιμέναμε στην γραμμή μας υπομονετικά! Φτάνοντας σε κάθε καραβάκι υπήρχαν οριοθετημένες γραμμές στο οδόστρωμα για το πως θα μπουν τα οχήματα. Όταν λοιπόν έφτανε μια μια γραμμή με την σειρά έμπαινε μέσα.

Ακόμα και στο καραβάκι το διασκεδάζαμε βγάζοντας φώτο τριγύρω!

Οι αποστάσεις συνήθως ήταν μερικών λεπτών 10-20 μέχρι την απέναντι όχθη, για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνταν οι λεγόμενες ''παντόφλες''. Όλα στοιχισμένα οπως βλέπετε Η Νορβηγοί είναι πέρα εως πέρα τυπικοί με τέτοια θέματα. Περνούσε με την σειρά ο υπάλληλος και έκοβες εισιτήριο (πάντα με κάρτα εννοείται) Τιμή περίπου 5-6 ευρώ για τις μικρές αποστάσεις (άτομο+μηχανή)

Μετά από λίγο περάσαμε απέναντι στο Oanes και κατευθυνθήκαμε προς το Jørpeland που είχαμε κλείσει άνα AirBNB σπίτι

Η ώρα είχε πάει ήδη 8 το απόγευμα αλλά φυσικά ήταν ακόμα μέρα!

Φτάνοντας στο σπίτι άρχισε πάλι αυτή η σπαστική βροχή (σπρέι), ενώ η ώρα είχε πάει κοντά 9 έτσι δεν θα προλαβαίναμε σήμερα να επισκεφθούμε το βράχο του Preikistolen. Το αφήσαμε λοιπόν για την επόμενη το πρωί ευχόμενοι και ο καιρός να φτιάξει, άλλωστε η σημερινή μέρα ήταν γεμάτη εικόνες και συναισθήματα που πραγματικά μας είχε ''μπουκώσει''! Τόσες εναλλαγές τοπίων, καταρράκτες λιβάδια, δάση, φιόρδ, αλπικές λίμνες, βράχοι, καραβάκια, δρόμοι, βροχή, χιόνια, σύννεφα, ήλιος, τα πάντα όλα! Πραγματικά αυτή η χώρα είναι κάτι το μοναδικό! Προσωπικά επειδή έχω κάνει κι άλλα road trips (και πριν και μετά απ αυτό το ταξίδι) θεωρώ ότι είναι η ομορφότερη και πιο ασφαλής χώρα του κόσμου! βέβαια η ομορφιά είναι υποκειμενική αλλά στην περίπτωση της αν περιέγραφες τον Παράδεισο θα έλεγες οτι απλά είναι σα να βρίσκεσαι στη Νορβηγία! Όλα αυτά βέβαια τους καλοκαιρινούς μήνες γιατί το χειμώνα οι ντόπιοι δοκιμάζονται απ το κρύο τους παγετώνες και τους κλειστούς δρόμους, αλλά και πάλι οι άρτιες υποδομές της χώρας διευκολύνουν τους πάντες. Το μόνο ''παραπονο'' είναι οτι δεν υπάρχει αυτή η ''τριβή'' με τον απλό κόσμο. Οι Νορβηγοί είναι πραγματικά στην κοσμάρα τους και αυτό το διαπιστώσαμε απ την πρώτη μέρα! Ζουν στον παράδεισο και δεν ασχολούνται με κανέναν τουρίστα ταξιδιώτη παρά μόνο τυπικά για να ''πουλήσουν''. Άλλωστε το βοιωτικό τους επίπεδο αν δεν είναι το κορυφαίο είναι απ τα κορυφαία του κόσμου...

Αράξαμε λοιπόν κι εμείς στην σπιταρώνα μας (είχαμε δώσει 60 ευρώ) για ξεκούραση και ετοιμάσαμε σιγά σιγά το δείπνο μας. Το σπίτι ήταν τεράστιο με 2 υπνοδωμάτια κουζίνα μπάνιο σοφίτα σαλόνι και πλήρως εξοπλισμένο! Περάσαμε τις ''λίγες'' φωτογραφίες που τραβήξαμε και τα είπαμε λίγο για το πρόγραμμα της αυριανής μέρας. Θα έπρεπε να ξυπνήσουμε πρωί για να πάμε στο ''βράχο'' καθώς το όλο πάνω κάτω ( σύνολο 8 χλμ) θα μας έπαιρνε περί τις 3-3μιση ώρες!

Εδώ ο Γιάννης αρνείται να βγάλει το κράνος του για να την πέσει για ύπνο, θέλει να οδηγήσει και στα όνειρα του στη Νορβηγία Η ώρα πήγε 12 για να αρχίσει να νυχτώνει...

ΤΕΛΟΣ 2ης (υπεργεμάτης ημέρας)

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ (αν αντέξετε την πληθώρα των φώτο )

 

[jmar]

Τι να κάνεις; Να συνεχίσεις φυσικά! Εγώ δεν βαριέμαι τόσο εύκολα

Τι θα έλεγες για μια Ισλανδία; Δεν ξέρω αν είναι λιγότερο ή περισσότερο όμορφη, σίγουρα όμως είναι πολύ διαφορετική

Θα συνεχίσω θα συνεχίσω! Δεν ξεμπερδεύετε έτσι εύκολα από μένα

Συμφωνώ για Ισλανδία! Αλλά η Νορβηγία θεωρώ ότι τα έχει όλα! Συν την οδηγική απόλαυση που εμείς οι μοτοσυκλετιστές επιζητούμε με πάθος . Η Ισλανδία είναι πιο ''μαζεμένη'' όποτε μπορεις να διαθέσεις τον ίδιο χρόνο και να την δεις καλύτερα. Η Νορβηγία είναι τεράστια και για να τα κάνεις όλα δεν σε φτάνουν 3 μήνες!

Ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σας

 

[Strani21]

4 μηχανές (2 R 1200 GS, 1 TDM 900, 1 V-Strom 650) με 4 καβαλαρηδες από το Νότο (Κρήτη) @jmar, @Paulosgs, @poolmaster, @Johnmet σε ένα ταξίδι στο βορειότερο άκρο της Ευρώπης, το ονειρικό Nordkapp


Η διαδρομή...

Ο στόχος...

Η παρέα...

Εδώ είμαστε κάνω καφέ βάζω κράνος γάντια κάθομαι καναπέ λόγω καιρού και vamos!

 

[jmar]

ΗΜΕΡΑ 4η, 12 Ιουνίου 2017

Jorpeland - Bergen

Χλμ ημέρας 380

Αρκετά σφιχτό και το σημερινό πρόγραμμα με 380 φουλ επαρχιακά χιλιόμετρα αλλά και ανάβαση στο βράχο του Preikestolen που δεν τα καταφέραμε χτες. Είχαμε επιλέξει όσο μπορούμε να μην κινούμασταν σε κεντρικές αρτηρίες ώστε να αποφεύγουμε τα πολλά τροχόσπιτα, νταλίκες αλλά και την γενικότερη κίνηση. Δεν είναι εύκολες οι προσπεράσεις εκεί καθώς στο μεγαλύτερο μέρος των δρόμων υπάρχει διπλή διαχωριστική και χαμηλά όρια ταχύτητας και πάντα με το φόβο της αστυνομίας και του να σε καρφώσει κάποιος αν οδηγείς προκλητικά. Στους δευτερεύοντες επαρχιακούς δεν κυκλοφορεί ψυχή οπότε κινούμασταν χαλαρά και στρίβαμε και όμορφα! Άσε που οι εναλλαγές τοπίων είναι ακόμα περισσότερες και συναντούσαμε και χιονάκια και παγωμένες λίμνες

Ξυπνάμε λοιπόν αρκετά νωρίς και παίρνουμε γρήγορα το πρωινό μας και σε μισή ωρίτσα ήμασταν στο πάρκινγκ του Preikestolen (7 το πρωί περίπου). Ο καιρός τελικά δεν μας έκανε το χατήρι καθώς ήταν ακριβώς όπως τον αφήσαμε την προηγούμενη μέρα, βροχερός και με χαμηλή νέφωση και ομίχλη. Είχαμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας οτι δεν θα δούμε και πολλά πράγματα απ τα 604 μέτρα υψόμετρο του βράχου, όμως αυτό δεν θας πτόησε καθόλου, λέμε πάμε κι ότι δούμε άλλωστε η πορεία προς τον στόχο μετράει!

Πραγματικά δεν ξέρω τι σκέφτηκα φορώντας φόρμα και απλά παπούτσια, ακόμα και το λεπτό μπουφάν δεν ήταν πλήρως αδιάβροχο! Πως φαίνεται ότι είμαστε απ την Κρήτη και έχουμε μάθει στον ήλιο...δεν πειράζει όμως πάθαμε και μάθαμε!

''Κάτσε'' κάτω απ την ταμπέλα Ε ρε τι μας περιμένει...

Και οι υπόλοιποι δεν πήγαν πίσω από άποψη ρουχισμού, μόνο ο άλλος Γιάννης φορούσε αδιάβροχα πάνω κάτω! Οι υπόλοιποι γίναμε σαν βρεγμένες πάπιες! Κρατούσαμε ένα μεγάλο μπουκάλι νερό και κολατσιό καθώς το όλο ''πάνω κάτω'' διαρκεί κάνα τρίωρο ανεβαίνοντας από τα 270 μέτρα στα 604 σε μια απόσταση 3,8 χιλιομέτρων!

Ξεκινάμε λοιπόν την ανάβαση! Στην αρχή δεν έβρεχε, ο καιρός ''κρατιόταν''

Μπαίνοντας στο υπέροχο, υγρό και ομιχλώδες σε ορισμένα σημεία δάσος! Σκηνές από ταινία

Δεν υπήρχαν πολλοί που ανέβαιναν στο βράχο, λογικό λόγω της εποχής αλλά και του καιρού. Μικρές στάσεις για νεράκι και ''ξελαχάνιασμα''

Αλλά και για τις απαραίτητες φώτο!

Ανεβαίνοντας σιγά σιγά η θέα μαγεύει!

''Τράβα'' με να σε ''τραβώ''

Για πάμε ωρέ παιδιά δυνατά! Προσοχή παιδιά γιατί τα βρεγμένα βράχια γλιστράνε!

Ο Παυλίτο νιώθει δυνατός για την αναρρίχηση

Περνώντας από ένα ξέφωτο

Τα μοντέλα αλληλοφωτογραφίζονται

Παυλίτο πως είμαστε?? όλα πρίμα!

Το αισθάνομαι, πάνω δεν θα βλέπουμε ούτε την μύτη μας!

Ανεβαίνοντας το δυσκολότερο κομμάτι με τους πελώριους βράχους!

 

[jmar]

Συνεχίζοντας την ανάβαση ο καιρός και η ατμόσφαιρα με ωθεί στο να το γυρίσω λίγο στο ''καλλιτεχνικό''

Στεκόμενος εκεί δεν σκεφτόμουν τίποτα απολύτως, με είχε συνεπάρει το όλο σκηνικό...

Άλλα 1150 μέτρα για την κορυφή...

Κάποιοι επισκέπτες ήταν αρκετά πιο οργανωμένοι με τα αδιάβροχα τους και τα μπατόν τους

Σε αρκετούς βράχους βλέπαμε τα χαρακτηριστικά πυργάκια που έκαναν οι ταξιδιώτες με πέτρες για καλή τύχη, υπήρχαν σε πολλούς βράχους της Νορβηγίας

Απίστευτο και τόσο δραματικό το τοπίο, λες και βρισκόμασταν σε άλλη διάσταση...

Και ξαφνικά, κάτι φαίνεται στο βάθος... αμυδρά... Ο Γιάννης μου κάνει το σήμα της νίκης και καταλαβαίνω πως φτάσαμε! Άλλο που δεν βλέπαμε σχεδόν τίποτα

Αυτός είναι ο περιβόητος βράχος...μην τον βλέπετε έτσι είναι πολύ πιο όμορφος
Ο βράχος του Preikestolen, ένα από τα πιο δημοφιλή τουριστικά αξιοθέατα της Νορβηγίας...Υψώνεται κάθετα στα 604 m πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας στο Lysefjorden που είχαμε βρεθεί την προηγούμενη μέρα

Δείτε τι θα έπρεπε να βλέπαμε... (3 φώτο από ιντερνετ)

Κρίμα πραγματικά μετά από τόσο περπάτημα να μην βλέπουμε ούτε την μύτη μας

Φυσικά ο κόσμος που τον είχε επισκεφθεί ήταν ελάχιστος και ''κουζουλός''

Άσε που τα τελευταία μέτρα άρχισε πάλι αυτό το σπαστικό σπρέι!

Άσε που λίγο έλειψε να βγάλω το πόδι μου σε αυτό το πέρασμα καθώς γλίστρησα

Ας απολαύσουμε λοιπόν ότι μπορούμε...

Το όλο θέαμα κόβει κυριολεκτικά την ανάσα...εδώ ο Γιάννης στο χείλος του γκρεμού των 604 μέτρων

Έφτασε όμως η ώρα για να φύγουμε. Άραγε θα μπορέσω να ξαναδώ αυτό το μοναδικό θέαμα στη ζωή μου με τις καλύτερες συνθήκες για να το απολαύσω? Ποιος ξέρει..μακάρι! Θέλω να ξαναπατήσω τα Νορβηγικά εδάφη μια μέρα!

Απογοητευμένοι, σιγά σιγά πήραμε το δρόμο του γυρισμού...

Ο καιρός ακόμα χειρότερος, ήδη είχαμε γίνει παπιά!

Φτάνοντας σιγά σιγά κάτω, κάποιοι άλλοι ταξιδιώτες ανέβαιναν...

Αποστολή εξετελέσθη! Μετά από 3-3μιση ώρες (πάνω απ τη μισή διαδρομή με βροχή) καταφέραμε να βγάλουμε τα σχεδόν 8 χλμ της δύσκολης διαδρομής! Θα το θυμόμαστε πάντα, πήγαμε με εξοπλισμό Κρήτης και η βροχή μπήκε παντού κυριολεκτικά! Δυνατή εμπειρία όμως, άξιζε ο κόπος και νιώθεις ότι τα κατάφερες παρά τις δύσκολες συνθήκες

 

[jmar]

Γυρνάμε στο σπίτι παπιά! προσπαθούμε να μπούμε μέσα προσεκτικά μην κάνουμε χάλια το σπίτι γιατί όπως θα αποδειχθεί οι Νορβηγοί δεν αστειεύονται...4 άτομα να προσπαθούμε στον προθάλαμο να βγάλουμε αδιάβροχα για να ετοιμάσουμε τα πράγματα και να τα ξαναβάλουμε μετά για να φύγουμε! Ένας κακός χαμός στον προθάλαμο, να παιρνει ο ένας την μποτα του άλλου, να μπερδεύει τα παντελονια, να σουρώνουμε από την βροχή, τα πάντα όλα! Δεν είχε ούτε ένα μικρό υποστεγάκι το σπίτι να βάλουμε πρόχειρα τα πράγματα έξω, τι στο καλό εδώ τις 300 μέρες βρέχει και δεν έχουν ένα υπόστεγο? Είναι σαν να μην έχουμε εμείς τέντες για τον ήλιο! Τελος πάντων με τα πολλά ετοιμαζόμαστε τρώμε κάτι γρήγορα και βουρ πάλι στο δρόμο καθώς είχαμε αρκετά επαρχιακά χιλιόμετρα και πράγματα να δούμε. Ρίχνουμε κι ένα σφουγκάρισμα και καθάρισμα στο σπίτι και την κάνουμε!

Το βράδυ μας στέλνει μήνυμα ο τύπος με το σπίτι...απαιτούσε 200 ευρώ αποζημίωση (από μας μέσω AirBNB) για ελλειπή καθάρισμα του σπιτιού . Είχαμε λέει αφήσει άπλυτα τα πιάτα και δεν είχε καθαριστεί καλά ο προθάλαμος (εκεί που αλλάζαμε). Το συζητάμε με τα παιδιά και λέμε αποκλείεται τα πιάτα είχαν πλυθεί, μετά πετάγεται ένας και λεει μόνο ένα πιάτο αφήσαμε διότι το ξεχάσαμε αλλά είχε απλά ψιχουλα από τοστ (πάνω στο τραπέζι). Γι αυτό μας ζητάει 200 ευρώ ο τύπος? Τον προθάλαμο τον σφουγκαρίσαμε αλλά έτσι όπως έβρεχε μπορεί η τελευταία πατημασιά βγαίνοντας να υπήρχε, έλεος! Άσε που μας έγραψε ότι αργήσαμε να φύγουμε κιόλας (αυτό ήταν αλήθεια λόγω βροχής, μας παρακολουθούσε ο φούστης? ) Με τα πολλά αφού του εξηγήσαμε οτι αφήσαμε εκ παραδρομής 1 πιάτο και λόγω βροχής αργήσαμε λίγο αλλά δεν είδαμε κάποιον άλλο ταξιδιώτη ή εσας...η Airbnb παρακολουθεί αυτά τα μηνύματα (ήταν μέσω της πλατφόρμας) γι αυτό και ήμασταν απόλυτα ευγενικοί και τυπικοί, τελικά δεν βρήκαμε καμία έξτρα χρέωση ούτε μας έστειλε κάποιο μήνυμα η AirBNB, ο τυπος μάλλον ήθελε να τ αρπάξει η απλά ήταν τόσο παράξενος και τυπικός! Από όλα αυτά καταλαβαίνει κανείς τι εστί Νορβηγία από άποψη τυπικότητας και τήρηση των νόμων και των κανόνων!


Τα αφήνουμε όλα πίσω και ξεχυνόμαστε στον βροχερό δρόμο...παίρνουμε τον 13 για κάποια χιλιόμετρα

Στο Hjelmelandsvågen παίρνουμε το καραβάκι για απέναντι

Φτάνουμε στο Lovrafjorden, εκεί αφήνουμε τον 13 (πριν το Sand) μπαίνουμε για λίγο στον 517 για να φτάσουμε αργότερα στον μαγικό Fv520!

Μαγικό φιόρδ και τυχερός όποιος έχει το σπίτι εκεί! Μην τα ξαναλέμε, αν υπάρχει παράδεισος θέλω αυτό το σπίτι ακριβώς

Είναι μαγικό το πώς ''χάνονται'' οι γέφυρες μέσα στα βουνά με τα αναρίθμητα τούνελ που τα διαπερνάν

Καταρράκτης hangandvikfossen, ο εκκωφαντικός ήχο; των νερών του έσκιζε την απόλυτη ησυχία...απλά υπέροχος!

Και το τούνελ κάτω απ τον καταρράκτη!

Περιμένοντας τα καμάρια να περάσουν για φώτο!

Νατοι νατοι!

Συνεχίζουμε στον υπέροχο 520

Πολλοί άλλοι καταρράκτες στο δρόμο μας...σήμερα σε κάθε στροφή εκτός από λίμνη λέπαμε και καταρράκτη

Περνώντας από μικρούς όμορφους οικισμούς

Ο τύπος έκανε ''σκι'' (φορούσε παπούτσια του πατινάζ ) στον βρεγμένο δρόμο!

Μπαίνοντας σε ένα όμορφο φαράγγι, μας είχε συνεπάρει ο συγκεκριμένος δρόμος!

 

[harilander]

Μαγικό φιόρδ και τυχερός όποιος έχει το σπίτι εκεί! Μην τα ξαναλέμε, αν υπάρχει παράδεισος θέλω αυτό το σπίτι ακριβώς

αστο ,θα σε φάει η υγρασία!
κουνούπια δεν είχε;

 

[jmar]

Και ξαφνικά εκεί που όλα ήταν πράσινα με καταρράκτες, λιβάδια και δάση, φτάνουμε στη λίμνη Svartavatnet, σε τοπίο πετρώδη, με πάγους, χιόνια σε ένα σκηνικό εντελώς διαφορετικό με πριν!
Όλα αυτά στον ίδιο δρόμο...τον Fv520


Απολαύστε χωρίς λόγια αυτή τη φορά...

κάθε τόσο στάση για να απαθανατήσουμε τα υπέροχα τοπια

Γεια σας μρε παρέα!

Όλοι απολαμβάνουμε τις πόζες μας

Το χαμόγελο αυτό τα λέει όλα για το τι συναισθήματα είχαμε βρισκόμενοι εκεί!

Συνεχίζουμε τον απίθανο αυτό δρόμο...τα χιόνια όλο και πληθαίνουν ανεβαίνοντας!

Μέχρι και η κάμερα κράνους είχε ''θολώσει'' με αυτά που έβλεπε

Σταματάμε για να θαυμάσουμε την πανέμορφη λίμνη Roldalsvatn στην Horda που απλώνεται μπροστά μας

Ο Γιάννης με ''ζουμάρει'' από μακριά χαρίζοντας μου ένα απίθανο κάδρο!

Βγαίνουμε στον κεντρικό δρόμο E134 στην Horda για να μπούμε στον 13 μετά από κάποια χιλιόμετρα για να πάμε στον διάσιμο καταρράκτη Låtefossen

Μπαίνουμε πρώτα στο μεγάλο μήκους 5χλμ τούνελ Røldal Tunnel και στη συνέχεια στο Seljestad, μαγικές εικόνες σε κάθε στροφή, πριν ή μετά από κάθε τούνελ... η Νορβηγία άλλωστε είναι η χώρα με τα περισσότερα τούνελ στον κόσμο!

Σε σχεδόν κάθε τούνελ της Νορβηγίας υπάρχει ταμπέλα που αναφέρει το μήκος και την ονομασία του!

 

[jmar]

αστο ,θα σε φάει η υγρασία!
κουνούπια δεν είχε;

Για να μην τα παρατηρήσαμε δεν θα είχε πολλά, μόνο βόρεια είχε κάτι ελικόπτερα

Έχουμε συνηθίσει την υγρασία νησιώτες γαρ, επιμένω, στα γεράματα θέλω ένα τέτοιο κι ας πονάνε οι αρθρώσεις

 

[Dina Z]

εδώ ο Γιάννης στο χείλος του γκρεμού των 604 μέτρων

Μπορεί να μην πετύχατε καθαρή ατμόσφαιρα αλλά φθάσατε στον στόχο!
Φο-βε-ρή φωτογραφία! Ένοιωσα έναν ... ίλιγγο

 

[jmar]

Συνεχίζουμε στον 13 για τον καταρράκτη Latefossen, όσο πλησιάζαμε τόσο το ''σπρέι'' είχε καλύψει όλη την ατμόσφαιρα! Περνούσαμε κυριολεκτικά μέσα από μανιασμένους καταρράκτες που κάνανε εκκωφαντικό θόρυβο! Ήταν απ τους σκληρότερους χειμώνας και η φύση κατέβαζε πολύ νερό απ τα χιονισμένα βουνά!

Θερμοκρασία 9 βαθμούς αλλά με την υγρασία στο 500%

Φτάσαμε στον διάσημο καταρράκτη... ο θόρυβος ήταν τόσο εκκωφαντικός που δεν ακουγόμασταν ούτε καν όταν φωνάζαμε! Δεν υπήρχε ψυχή τριγύρω, προς το τέλος μόνο ήρθε ένα αμάξι, οπότε χρέη φωτογράφου για την ομαδική φώτο ανέλαβε ο Γιώργος

Σιγά σιγά αρχίσαμε να βγάζουμε ο ένας τον άλλο!

Ζορζ

Παυλίτο

Ζαν ον δε φλαη

Και η αφεντομουτσουνάρα μου

Μπορεί να είχε σταματήσει η βροχή αλλά με τόσο σπρέι απ τον καταρράκτη ήταν σα να έβρεχε

Συνεχίζουμε στον 13 και στο Gravin μετά την Hardanger Bridge κάνουμε αριστερά για τον επαρχιακό Fv7. θέλαμε να επισκεφθούμε και τον καταρράκτη Voringfossen αλλά η ώρα είχε περάσει και έπρεπε να κάνουμε μια διαδρομή μπρος πίσω για να τον δούμε, λόγω του ότι είχαμε και το πρωινό περπάτημα στο Preikenstolen χάσαμε αρκετό χρόνο. Ήδη προβληματιζόμασταν τι ώρα θα φτάναμε στο Bergen καθώς δεν είχαμε κλείσει κάπου, απλά ξέραμε 2-3 καμπινγκ έξω απ αυτό.

Στην Νορβηγία γίνονται συνεχώς έργα για την καλυτέρευση των δρόμων, έτσι πετυχαίνεις δρόμους που τα οχήματα περνάνε ανά λωρίδες πάντα με το όχημα του εργοταξίου να προπορεύεται και να καθορίζει την ταχύτητα. Και στις δύο κατευθύνσεις υπάρχει άτομο που από μακρυά κάνει νόημα στα οχήματα να σταματήσουν. Σε αυτη τη στάση λοιπόν γνωρίσαμε έναν απ τους λίγους εύχαρους Νορβηγούς με διάθεση για κουβέντα! Όταν έμαθε κι από που ερχόμαστε δε...τρελάθηκε! Όταν μάλιστα μάθαμε κι εμείς τη σχέση που είχε αναπτύξει με Ελλάδα τρελαθήκαμε εμείς ακόμα περισσότερο!
Ο τύπος έχει αγοράσει ιστιοπλοϊκό στην Ελλάδα και μάλιστα κατεβαίνει 2 μήνες το καλοκαίρι που αλλού...Χαλκιδική (γιατί σαν την Χαλκιδική δεν έχει που λένε και οι βόρειοι ) Εμ πες το άνθρωπε μου, γι αυτό έχεις αυτή την φιλικότητα και την διάθεση για επικοινωνία, σε έχουμε ''χαλάσει'' εμείς οι Grecos . Επειδή ήταν έτσι χαλαρός του έκανα μια προσωπική ερώτηση...με το συμπάθιο τι μισθό παίρνετε σερ για την δουλειά του εργάτη? 3500-4000 ευρω περίπου μου λέει... Μόνο τα σπίτια είναι ακριβά τα υπόλοιπα στα παρέχει το κράτος (περίθαλψη σχολεία κλπ) Εμ γι αυτό έρχεσαι 2 μήνες Ελλάδα πιο φτηνά σου στοιχίζουν οι διακοπές εδώ!

Συνεχίζουμε στον 13 πηγαίνοντας παράλληλα με το πανέμορφο και τεράστιο Hardangerfjord, το οποίο θα μας έκανε ''παρέα'' μέχρι λίγο πριν το Bergen

O κυκλικός κόμβος μέσα στο τούνελ είναι μοναδικός, με το έντονο μπλε χρώμα να το κάνει ακόμα πιο εντυπωσιακό

Περνώντας την Hardanger Bridge για να πάρουμε στην συνέχεια τον Fv7

Συνεχίζουμε απέναντι και κινούμαστε παραλιακά πάλι στο Hardangerfjord

Υπέροχα τα χρώματα που μας δίνει η δύση του ηλίου στο φιορδ!

Περνώντας άλλη μια (απ τις τόσες) ''κρεμαστές'' γέφυρες...

Συναντώντας διάφορους όμορφους οικισμούς παραλιακά του φιορδ...

Πλησιάζουμε σιγά σιγά στο Bergen ενώ έχει ήδη σουρουπώσει (11 το βράδυ) και η θερμοκρασία αρχίζει να πέφτει, εκέι και με την κούραση της όλης μέρας αρχίζουμε να κρυώνουμε λίγο, δεν είχαμε βάλει τα πιο ζεστά ρούχα που φυλάγαμε για τα βόρεια. Κάποια στιγμή κάνουμε μια στάση να δούμε που θα μείνουμε, εκεί επικρατεί μικρός εκνευρισμός λόγω της κούρασης της ημέρας αλλά τελικά συμφωνούμε όλοι να πάμε προς Μπέργκεν καθώς δεν βρίσκαμε κοντά άλλο κάμπινγκ!

Πλησιάζει μεσάνυχτα, ο δρόμος λίγα χιλιόμετρα πριν από το Bergen γίνεται αυτοκινητόδρομος

Έχει αρχίσει πάλι ψιλόβροχο κι εμείς ψάχνουμε όντας ταλαιπωρημένοι για κάμπινγκ! Πάμε στο πρώτο...κλειστό χωρίς ούτε κάν φώτα! Προχωράμε στο δεύτερο, ενώ είχε φώτα η reception ήταν κλειστή, λογικό στις 12 το βράδυ! Θα μπορούσαμε να στήσουμε σκηνές αλλά με την βροχή το σκοτάδι και την τόση κούραση ήταν το τελευταίο που σκεφτόμασταν. Θέλαμε να εξαντλήσουμε όλες τις πιθανότητες, γι αυτό και χτυπάμε το κουδούνι που υπάρχει έξω απ την reception! Το πολύ πολύ λέω να φάμε καμιά κατσάδα! Με τα πολλά απαντάει ο Νορβηγός και μας λέει οτι το καμπινγκ είναι γεμάτο (οι καμπίνες)! Ωχ λέμε θα περάσουμε δύσκολη νύχτα...μετά από λίγο μας αναφέρει οτι ξέρει άλλο ένα καμπινγκ κοντά και μας δίνει το τηλ του ανθρώπου. Λέμε ας προσπαθήσουμε και αν δεν στήνουμε σκηνές, τι άλλο να κάναμε! Μπορεί λέω να μας βρίσει παίρνοντας τέτοια ώρα τηλ αλλά μπρος τα κάλλη τι'ν ο πόνος....ντριιιιν ντριιιιν χτυπάει 2 φορές και άμεσα το σηκώνει ο ευγενέστατος Νορβηγος ιδιοκτήτης! Αφού του εξηγούμε σε άπταιστα αγγλικά τι συνέβη και ξωμείναμε μεσάνυχτα να ψάχνουμε κάμπινγκ μας αναφέρει ότι θα φύγει απ την ζεστασιά του σπιτιού του για να πάει στο κάμπινγκ (έμενε κάποια χλμ μακρυά)ν ανοίξει μια καμπίνα για μας δίνοντας μας ραντεβού σε ένα σημείο στον αυτοκινητόδρομο μετά από 15 λεπτά! Άνθρωπε μου χίλια ευχαριστούμε!

Μείναμε στο Grimen Motel & Camping AS https://www.booking.com/hotel/no/grimen-motell-amp-camping.el.html κυριολεκτικά δίπλα στην λίμνη Grimevatnet Ήταν ένα απ τα μικρότερα και ακριβότερα για τις υπηρεσίες του κάμπινγκ (λόγω ότι βρίσκεται κοντά στο Μπέργκεν) αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια, αν ήταν Ελληναράς και τον σηκώναμε απ το κρεβάτι του, θα μας έβαζε και καπέλο στην τιμή Δώσαμε αν θυμάμαι καλά 75 ευρώ για καμπίνα μονόχωρη χωρίς λουτρό φυσικά! Βάλαμε τα βρεγμένα ρούχα μας απ την ανάβαση στο βράχο να στεγνώσουν στον ένα και μοναδικό θερμοπομπό 60χ60 cm που είχε το δωμάτιο, κάποια άλλα τα κρεμάσαμε με σκοινί φτιάχνοντας αυτοσχέδια απλώστρα μέσα στην καμπίνα! Πρέπει η υγρασία να χτύπησε κόκκινα εκείνο το βράδυ Άσε που γινόταν σφαγή με το ποιος πρώτα θα στεγνώσει τι...λογικό Τελικά με τα πολλά τα βρήκαμε και στεγνώσαμε τα περισσότερα, το επόμενο πρωί θα βάζαμε και στεγνωτήριο και τα υπόλοιπα.

Κάπως έτσι κύλησε το βράδυ και πέσαμε ξεροί απ την κούραση...

ΤΕΛΟΣ 4ης ΗΜΕΡΑΣ

 

[Klair]

Τι μαγικά τοπία είναι αυτά!!!
Στα όρια της φαντασίας ή της πραγματικότητας!!!

Ευχαριστώ που μου χαρίζεις αυτό το υπερθέαμα από μια χώρα που θέλω διακαώς να επισκεφθώ.

Αυτή δε η φωτογραφία του Γιάννη στο χείλος του γκρεμού των 604 μέτρων δεν θα σβήσει από τη μνήμη και τα μάτια μου μέχρι να βρεθώ και εγώ εκεί.